Ο ΣΥΝ να πάρει την πρωτοβουλία μαζί με τον κ. Σαμαρά
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Από την αρχή διευκρινίζω πως δεν αισθάνομαι πως με αφορά η επικείμενη εκλογική διαδικασία του Οκτώβρη και πως προσανατολίζομαι για πρώτη φορά στο ενδεχόμενο της μαχητικής αποχής. Διατηρώ όμως το δικαίωμα να κρίνω όσα ξετυλίγονται στον καραγκιοζομπερντέ της πολιτικής μας ζωής. Ο μόνος λόγος που θα ψήφιζα θα ήταν να συνεισφέρω στον καταποντισμό της παρέας του κ.Κουβέλη που με τσιριμόνιες, και κολπάκια πλευροκοπεί το ΠΑΣΟΚ νομίζοντας πως δεν τη βλέπει κανείς και προσπαθεί να μας πείσει πως το ΔΝΤ δεν αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση η οποία υπάγεται προφανώς στο πολιτικό Υπερπέραν.
Η εκ των προτέρων δεδομένη αποτυχία τελεσφόρησης των μεγαλεπήβολων υποψηφιοτήτων του ΣΥΝ στην περιφέρεια Αττικής, στην Αθήνα και ίσως και αλλού, αποδεικνύει μια απλή αλήθεια. Όταν δεν έχεις εξασφαλίσει την ενότητα του δικού σου χώρου και έναν σοβαρό όσο και αιχμηρό εξωστρεφή πολιτικό λόγο συνδυασμένο με συντονισμένες και μαχητικές πολιτικές δράσεις, δεν είναι αξιόπιστες οι ενωτικές σου προτάσεις προς τρίτους. Ειδικά για τους υποψήφιους που προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ ισχύει μια ακόμη διαχρονικά επιβεβαιούμενη αλήθεια. Κανείς τους δεν ρισκάρει την οριστική αποκοπή από κόμμα εξουσίας, αν δεν έχει τουλάχιστον εξασφαλισμένη την εκλογή του ως αντάρτη. Τα πολιτικά ήθη στο ΠΑΣΟΚ είναι πάντα εγωκεντρικά και κανείς σχεδόν εκεί μέσα δεν πολιτεύεται για τη σωτηρία της ψυχής του. Αν σκεφτόντουσαν με ηθικά κριτήρια, θα είχαν όσοι είναι αθώοι 7.000 λόγους να έχουν αποχωρήσει από τις εποχές Ανδρέα και Σημίτη κι άλλους 14.000 λόγους άμα τη αναλήψει των ηνίων από τον «Έλληνα Στοχαστή» ΓΑΠ.
Η επιπόλαιη διαρροή από τον ΣΥΝ ονομάτων υποψηφίων που διαψεύδονται από τα πράγματα γελοιοποιεί έναν ήδη τραυματισμένο χώρο, στιγματισμένο διαχρονικά από μωροφιλόδοξους αρχηγούς και στελέχη. Ήταν μαθηματικά βέβαιο πως ο αριστερός καλλιτέχνης που προτάθηκε δεν θα θυσίαζε την καριέρα του για να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος Αθηναίων, αφού μόνο το ΚΚΕ μπορεί να του εξασφαλίσει μόνιμο πολυάριθμο και πιστό ακροατήριο. Η μέχρι τώρα αδιατάρακτη συνεργασία του με το χώρο του ΚΚΕ με τον οποίο βρίσκεται σε προφανή αντίθεση νοοτροπίας-τα γραπτά του το δείχνουν-έδειχνε από τα πριν τα κίνητρά του και προανάγγειλε την καθόλου τιμητική γι’ αυτόν υπαναχώρηση. Από αριστερούς καλλιτέχνες έχουν δει πολλά τα μάτια μας, ακόμη και από ιστορικά πρόσωπα που είχαν περάσει με επιτυχία τις εξετάσεις σε πολύ δύσκολες εποχές.
Από τα ονόματα που διέρρευσαν από τον ΣΥΝ για την Αττική το πιο σοβαρό ήταν η περίπτωση μιας συμπαθούς τ. πρωταθλήτριας, με αξιοπρεπές και όμορφο πρόσωπο (μέσα στο κιτς των γυναικών πολιτικών με φυσιογνωμία ΟΝΝΕΔίτισσας), που είπε κάποια συγκινητικά λόγια για τις Ερινύες που δεν θέλει να την καταδιώξουν, σπαζοκεφαλιάζοντας είμαι σίγουρος, τον ΓΑΠ να ρωτά τι θα πει αυτό. Δεν μπορώ βέβαια να προσποιηθώ πως δεν ξέρω πως εκτός από οπαδός του οικιστή της Εκάλης είναι και θαυμάστρια του τυραννίσκου κλέφτη Αραφάτ, η οποία μάλιστα δεν έχει πει μια λέξη για να καταδικάσει τη μεσαιωνική Χαμάς, ούτε τώρα που εφορμά κατά των γυναικείων εσωρούχων. Για να είμαι δίκαιος, ξέρω πως ψάχνω για ψύλλους στα άχυρα. Αν έλεγε το Ναι, θα της έπεφτε της Αριστεράς και της Αττικής πολλή και με το παραπάνω αυτή η υποψηφιότητα.
Η κυρία αυτή βεβαίως αρνήθηκε την πρόταση είτε γιατί δεν ήθελε να ανακόψει την εφηβική ορμή του κ. Αλαβάνου, είτε γιατί ξέρει πως το χωνευτήριο που λέγεται ΠΑΣΟΚ θα τη δεχθεί παραμονές των επόμενων εκλογών ξανά στους κόλπους του αναβαθμισμένη και χρήσιμη πολιτικά ως αντάρτισσα και ως αριστερό πολιτικό άλλοθι στο νέο ελπιδοφόρο ξεκίνημα που θα ανακοινώσει για 69η φορά ο ΓΑΠ. Αν είμαι καχύποπτος ο χρόνος θα το δείξει. Για τους δυο άλλους βουλευτές που αποχώρησαν (;) από το ΠΑΣΟΚ –ο ένας τους, μπήκε ήδη σε τροχιά επιστροφής-από λόγους ευπρέπειας αποφεύγω κάθε σχόλιο για το πολιτικό τους μέγεθος. Η μόνη μάχιμη αριστερή λύση που υπάρχει αυτή τη στιγμή για την Αττική είναι δυστυχώς αυτή του αυτοπροτεινόμενου κ. Αλαβάνου, με όλα τα μειονεκτήματα που κουβαλάει το πρόσωπο αυτό υπό το φως παλιότερων γεγονότων αλλά και των πολύ εύγλωττων τελευταίων εξελίξεων. Αλλά εδώ φαίνεται πως υπεισέρχονται από την πλευρά του επίσημου ΣΥΝ εμπάθεια, αχαριστία και μικροπολιτικοί υπολογισμοί.
Η Αριστερά έχει ατυχήσει πάμπολλες φορές και στο απώτερο παρελθόν με συνεργαζόμενες προσωπικότητες που έφευγαν από το χώρο της Κεντροαριστεράς με εξαίρεση τον κ. Δρεττάκη. Ξεπερνώ τον κεντρογενή κ. πρόεδρο του Παναθηναϊκού για να θυμίσω τον υπουργό της Χούντας Άγγελο Τσουκαλά που ήταν γνωστός και ως Δουξ της Καισαριανής. Θυμάμαι επίσης και τους Απόστολο Λάζαρη, Ρούλα Κακλαμανάκη, Μάριο Νικολινάκο, Στάθη Γιώτα, Στάθη Παναγούλη, που λάκισαν πριν ο αλέκτωρ να λαλήσει τρις. Αν κάποτε η καταδιωκόμενη Αριστερά είχε ως δικαιολογία το επίχρισμα νομιμοποίησης που της έδιναν όλοι αυτοί οι Τσιριμώκοι, οι Μερκούρηδες, οι Κύρκοι (εννοώ τον πατέρα) κλπ σήμερα δεν υπάρχει η πολυτέλεια της αυταπάτης. Η προσπάθεια πολιτικής συσπείρωσης διαφωνούντων σοσιαλιστών και ΣΥΡΙΖΑ είναι σίγουρα απαραίτητη. Προαπαιτεί όμως, επεξεργασμένο περιεχόμενο, κινήσεις στη βάση του ΠΑΣΟΚ που σήμερα δεν υπάρχουν και σοβαρό πρόσωπο για επικεφαλής, το οποίο θα έχει κάνει πρώτα την αυτοκριτική του για το δικό του μερίδιο ευθύνης ως στέλεχος του ΠΑΣΟΚ. Η πικρή όμως πείρα των κατά καιρούς διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ δείχνει μόνο προσωπικές υστεροβουλίες. Ο ευκαιριακός και πρόχειρος τρόπος με τον οποίο εν μέσω καλοκαιρινών διακοπών γίνεται αυτή η προσπάθεια, του ΣΥΝ προδικάζει και την μετέπειτα πορεία της αν ποτέ υπάρξει η αρχή της.
Τι πολιτική προίκα θα κουβαλούσε αλήθεια μαζί του π.χ. ο πολυλογάς κ. Αλέξης Μητρόπουλος; Πότε διαφοροποιήθηκε σοβαρά από το ΠΑΣΟΚ; Η πολιτική είναι υπόθεση προσωπικών βεντετισμών ή αλλαγής συνειδήσεων; Ας πάρει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ έστω 15% με τον κ. Μητρόπουλο συνεπικουρούμενο από το γραφικό ακροατήριο των συνταξιούχων και των νοικοκυρών του κ. Αυτιά στην περιφέρεια Αττικής. Με ποιο υπόβαθρο; Τον «πατριωτισμό» που ο κ. Μητρόπουλος βάζει ως προαπαιτούμενο; Και τι σημαίνει αυτός ο ιστορικά ύποπτος όρος; Τι σηματοδοτεί η τηλεοπτική φιλεργατική φιλολογία του μεγαλοδικηγόρου; Την τυφλή αντι ΔΝΤ πολιτική η οποία δεν έχει άλλη αξιόπιστη και ολοκληρωμένη λύση να προβάλει και η οποία θα ξεχνούσε τις αντιρρήσεις της αν της προσφερόταν κάποιο υπουργείο;
Εδώ κατάντησε η Αριστερά να γίνεται μπαίγνιο του κ. Σαμαρά που της πρότεινε στα σοβαρά αντι-ΔΝΤ μέτωπο. Ποιος του έδωσε το δικαίωμα να κοροϊδεύει και να ‘σπεκουλάρει’ (συγχωρείστε με αλλά ο άκομψος αυτός όρος χρησιμοποιείται από το ΚΚΕ) με την Αριστερά; Μα η ίδια η Αριστερά που δεν βγήκε να τον καταγγείλει μεγαλόφωνα για το μίσος του προς τους μετανάστες, για την εμμονή του στους υπερεξοπλισμούς, για τις λογοκρισίες του υπέρ της Εκκλησίας, για τον πρωτοφανή πολιτικό τυχοδιωκτισμό του και για την υποκρισία του σε σχέση με το ΔΝΤ αλλά και για το βεβαρημένο πολιτικό του παρελθόν με ρουσφέτια, εθνικισμούς, μυστικά κονδύλια, αποστασίες, μιλιταριστικές παρέες και δίκτυα. Θέλει κότσια όμως που δεν τα διαθέτει η Αριστερά, για να ριχτεί στη μάχη των ιδεών και στη σύγκρουση πάνω σε επίμαχα ζητήματα, για να καταγγείλει προσωπικά σκάνδαλα και να απεμπλακεί από την περιρρέουσα πολιτική αφασία, τον κομφορμισμό, και την Ομερτά του πολιτικού σαβουάρ βιβρ.
Του έχει δώσει λοιπόν η Αριστερά του κ. Σαμαρά με τη χαζοχαρούμενη σιωπή της, το δικαίωμα να τη χρησιμοποιεί για να αποσπάσει πιστοποιητικά κοινωνικής ευαισθησίας, στη μάχη των εντυπώσεων και των δημοσίων σχέσεων που έχει υποκαταστήσει την πραγματική πολιτική. Η Αριστερά που σήμερα δεν μπορεί δυστυχώς να επιλέξει το δύσκολο αποστολικό έργο της αλλαγής συνειδήσεων, της παραγωγής πειστικού πολιτικού αντίλογου και ολοκληρωμένων εφαρμόσιμων λύσεων και του Διαφωτισμού του λαού. Της απομένουν αναγκαστικά οι ευκαιριακές λυκοσυμμαχίες για τη μάχη των εκλογικών εντυπώσεων. Αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να συγκρουσθεί με την Εκκλησία, με το πλέγμα των στρατιωτικών εξοπλισμών, με διεφθαρμένα πολιτικά πρόσωπα, κάνει τα στραβά μάτια σε προσωπικά σκάνδαλα, δηλώνει με τον πιο ξεδιάντροπο τρόπο πως οι τέως πρωθυπουργοί οι πρόδηλα ενεχόμενοι σε σκάνδαλα, δεν πρέπει να καλούνται ούτε σε ανάκριση από τη Βουλή, εξαντλείται σε άσφαιρες κοκορομαχίες και λεκτικό πόλεμο με τους ανεμόμυλους του διεθνούς καπιταλισμού και της ντόπιας (περιέργως ανώνυμης πάντα) πλουτοκρατίας..
Λοιπόν εκεί που κατάντησε η Αριστερά, η μόνη λύση για τον κ. Τσίπρα αν θέλει έτσι που σκέπτεται να γλυτώσει από το Βατερλώ του 4-5% της πιο στενά κομματικής υποψηφιότητας στην Αττική ή από το 7-8% του κ. Αλαβάνου είναι η εξής: Παλλαϊκό Μέτωπο του Καραγκιόζη με τον δεξιό δεξιό σοσιαλιστή προστάτη των συνταξιούχων κ. Αυτιά ως υποψήφιο περιφερειάρχη Αττικής και με σύμμαχο τον κ. Σαμαρά, με τον οποίο ο κ. Τσίπρας είχε αποδεχθεί να παρουσιάσουν από κοινού βιβλίο του γνωστού και μη εξαιρετέου τ. σύμβουλου ΓΑΠ κ. Κοτζιά, με ακροατή, εν μέσω του ανάλογης σοβαρότητας κοινού, και τον κ. Άκη της οδού Αρεοπαγίτου. Κουβέντες να γίνονται να περνά η ώρα μας, και ο Καραμανλής ήταν ωραίος τύπος με πολύ πλάκα, κι ο Ιερώνυμος κάνει κοινωνικό έργο και ο κ. Παπούλιας είναι σούπερ ουάου πρόεδρος και τέτοια έπεα πτερόεντα της Αριστεράς που-περνώντας εύκολα από το ένα άκρο στο άλλο-διαγίγνωσκε εξέγερση το Δεκέμβρη.
Κοροϊδεύω; Ασφαλώς ναι. Αλλά δεν έχω τύψεις γι’ αυτό, ούτε ντρέπομαι. Έτσι που κατάντησε και ο ΣΥΝ να μετέχει στο τσίρκο του «όλοι με όλους» ενάντια στο κακό ΔΝΤ, ακόμη και με αυτούς που με την πολιτική τους και με τα σκάνδαλά τους μας το φόρτωσαν στο σβέρκο, στο χωρίς αρχές ψάρεμα και τσαλαβούτημα στη γενική θολούρα, χωρίς ηθική, χωρίς συλλογική στόχευση και σχεδιασμό, στη μάχη των εντυπώσεων, των συνθημάτων, των προσωπικών επιδιώξεων και των εύκολων λόγων. Από κοντά και το ΚΚΕ, που είναι επιπλέον υπόλογο για το νεοσταλινισμό του και την κομματική του περιχαράκωση που διασπά την Αριστερά και τους εργαζόμενους και στην ουσία διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ να δρουν χωρίς αντίπαλο.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
‘Issossss o ‘Pritanis ‘MMedon ‘Geliotitas ‘kai ‘Akatasxetis ‘Mpourdologias’Laikismou’ton ‘Akron!
Εξοχο αρθρο,οπως ολα οσα εχω διαβασει εδω.
Η κριτικη ειναι σκληρη,αλλα δικαιολογημενη.
Παντως θεωρω οτι η αποχη στις επικειμενες εκλογες,ειναι εγκλημα.
Οσο κ να μας εκνευριζουν τα λαθη της Αριστερας,δε πρεπει να δωσουμε δια της αποχης,χειρα συναινεσης στο ΠΑΣΟΚ.
Αν απεχουμε απο τις εκλογες,
κ τα γαλαζοπρασινα κομματοσκυλα που θα πανε να ψηφισουν,εκλεξουν με ανεση κ διαφορα τους υποψηφιους τους,
σε τι ακριβως θα ωφελησει αυτο?
Εγω πιστευω οτι δε πρεπει να παει ουτε μια ψηφος χαμενη.
Να ψηφισουμε απλα το κομμα της Αριστερας με το οποιο διαφωνουμε λιγοτερο!
Η ψηφος στις εκλογες ειναι το μονο οπλο που εχουμε στα χερια μας εναντιον του ΔΝΤ κ των εγχωριων εντολοδοχων.
Δε με νοιαζει αν το μετωπο εναντιον του ΔΝΤ ειναι ετεροκλιτο κ ανομοιογενες,
αλλωστε,κατ’ουσιαν,ελαχιστοι ειναι εναντιον του ΔΝΤ,οι περισσοτεροι στα λογια ειναι εναντιον,στις πραξεις εμμεσα το υποστηριζουν.
@Λασκαράτος: Σας διαβάζω, και, σας βεβαιώνω, θαυμάζω τον ευσύνοπτο & περιεκτικό (μην προσθέσω και γλαφυρό) τρόπο, με τον οποίο περιέρχεσθε και σχολιάζετε όλο σχεδόν το τοπίο της δημόσιας ζωής, για να πείτε, τι όμως εν τέλει;
Να καταλήξετε, ίσως, σε μια urbi et orbi προπαγάνδιση μιας ακόμα (ακόμα δεν τον είδατε Γιάννη τον βαφτίσατε) υποψηφιότητας του κου Αλαβάνου, (στις πόσες «καίγεται» κι αυτός πια;) αφού πρώτα θυμίσετε (νομιμοποιώντας ίσως το σκεπτικό σας;) την «κριτική» (για να το πω έτσι κομψά) που έχει και αυτός υποστεί μέσω των κειμένων σας;
Και, (ειλικρινής απορία αυτή!) όταν λέτε «μαχητική αποχή», προς τα ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ εννοείτε πως προσανατολίζεστε, έτσι πολιτικά μιλώντας;
Δεν είναι, πιστεύω, @Λασκαράτε, που οι παρατηρήσεις σας, στερούνται βάσης ή ο (όταν υπάρχει) καταγγελτικός σας λόγος, δεν στοιχειοθετείται επαρκώς.
Ίσα-ίσα, θα έλεγα.
Το πρόβλημα (κατά τη δική μου βέβαια γνώμη), είναι πως ελλείπει απολύτως η (τόσο εκ των ων ουκ άνευ στον πολιτικό λόγο, πρέπει να συνομολογήσετε), έννοια της διάκρισης του ουσιώδους από το απλά μη-σημαντικό, το μη κρίσιμο, αυτό στο οποίο συμβαίνει να ΜΗΝ κρίνονται τα πράγματα.
Με την έννοια αυτή, άλλωστε, διατύπωσα και παλιότερα κάποιες ενστάσεις μου, για την εμμονή σας σε ένα θεματολόγιο, κάπως ανισομερώς δομημένο, και αρκετά προνομιακά προσανατολισμένο σε θέματα εκκλησιαστικά.
Και μια ερώτηση, έτσι σαν κατακλείδα:
Αν τα πράγματα δείξουν και σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, μια διάσταση εμφανή των απόψεών σας από ιδέες και στάσεις που θα προέκυπτε πως κυριαρχούν στις εκτιμήσεις των συμπολιτών μας, η κριτική σας θα στρεφόταν προς τη δική τους εκλογική συμπεριφορά;
Να είστε καλά…
«προσανατολίζομαι για πρώτη φορά στο ενδεχόμενο της μαχητικής αποχής».
Καλώς ήρθες στην παρέα φίλτατε. :))
http://kleitor.blogspot.com/2009/05/blog-post_29.html
Διαφωνώ σε όλα (πλην τα της εκκλησίας) μαζί σας, αλλά δεν μπορώ να μην σας εκφράσω το θαυμασμό μου για τον τρόπο που γράφετε. Νομίζω ότι έχετε περισσότερη σχέση με τη λογοτεχνία παρά με την πολιτική (αν κρίνω και από το μόνιμο αδιέξοδο στο οποίο οδηγείστε). Τα κείμενά σας είναι έργα τέχνης. Μία πρόταση: Ασχοληθείτε με φανταστικούς ήρωες. Δεν υπάρχουν άλλοι (και μόνο ήρωες περνάνε από την κριτική σας. Όλους τους πραγματικούς ανθρώπους τους βγάζετε λειψούς).
Celin,
δεν έχω πάρει την τελική απόφαση
Κύριε Καργούδη,
δεν έχουμε το ίδιο κριτήριο για το σημαντικό.
Μαχητική αποχή εννοώ να πάρω κι άλλους μαζί.
Λύση Αλαβάνου πρότεινα για να μην καταλήξουμε σε διπλή υποψηφιότητα ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο Αλαβάνος είναι ανυποχώρητος. Ο πιό ώριμος-οΣΥΝ εδώ-πρέπει να υποχωρεί.
Κλείτωρ,
δεν ειναι εύκολη η απόφαση αποχής για κάποιο ναρκομανή των εκλογών όπως εγώ,
κύριε Ζουλάκη,
σας ευχαριστώ, αλλά δεν νομίζω πως ζητάω πολλά.
Εδώ π.χ. κατέληξα με χίλιες επιφυλάξεις στον κ.Αλαβάνο.
Ο Αλαβάνος ήρωας; Δεν νομίζω.
δυστυχώς η αριστερά είναι πολύ μικρή για τους δύσκολους αυτούς καιρούς. σαν να φοβάται τον εαυτό της, τα πιστεύω της.
κανένας ριζοσπαστισμός. απλά υπάρχουμε και αυτό παίζεται και τελευταία και δικαίως
Αυτό δεν είναι κριτική με σκωπτική και άλλη διάθεση είναι απλώς θάψιμο με φτυάρι την εποχή που στολισκος τραπεζικών και πολυεθνικών νεοφιλελευθερών μπολντοζών ΔΝΤκάνουν ακριβώς το ίδιο, δεν χαίρω πολύ, πάλι ξεχάσατε τα αγχολυτικά σας και ειδού το μεγαλοπρεπές σύμβαμα. Πονάνε οι χωματουργικές σας εργασίες,ως εδώ.
δυστυχώς η αριστερά είναι πολύ μικρή για αυτές τις δύσκολες καταστάσεις.
βασικά έχει χάσει τον εαυτό της μέσα στις συνελεύσεις και έχει σταματήσει να διεκδικεί. και διεκδικώ σημαίνει ότι έχω συγκεκριμένες προτάσεις και ότι δεν παίζουμε απλά τις κουμπάρες στα συνέδρια.
δικαίως δεν θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσώπευση. όχι ότι οι ΔΗΑΡ είναι καλά παιδάκια. μια χαρά παίζουν το παιχνίδι τους.
πολύ ωραίο άρθρο
Εγώ πάντως κ. Λασκαράτε αν ήμουν στο ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και σκεφτόμουν «δεν αφήνω τους νεοσταλινισμούς να κάνουμε μια εκλογική συμμαχία με τον ΣΥΝ τώρα που οι μνημονιακοί καιροί σχεδόν το επιβάλλουν» και τους έβλεπα να ξερογλείφονται για να βάλουν επικεφαλής το θαμώνα του Αυτιά (και λίγα λέτε στο άρθρο, ο άνθρωπος είναι περιβόλι) θα το ξανασκεφτόμουν μετά από είκοσι χρόνια. Το λέω γιατί κι εγώ μόλις τώρα άρχισα να υποψιάζομαι ότι η «περιχαράκωση του ΚΚΕ» μπορεί να έχει να κάνει και με την ανεπάρκεια ή έλλειψη σοβαρότητας των άλλων (ΣΥΝ). Και εν πάση περιπτώσει μήπως θα έπρεπε να είμαστε λίγο πιο επιεικείς στους χαρακτηρισμούς και στις κρίσεις μας για το συγκεκριμένο χώρο επειδή αρνήθηκε πεισματικά να συνεργασθεί όλα αυτά τα χρόνια με τον Χατζησωκράτη, τον Κουβέλη και τον Μαργαρίτη;
Κύριε Σακελλαρίου δεν έχετε άδικο.
Αλλά υπάρχουν δυνάμεις και πρόσωπα στον ΣΥΡΙΖΑ σοβαρά.
Αν το ΚΚΕ δεν είχε αυτή τη μόνιμη αυταρέσκειά του, το δογματισμό του και την ηγεμονική του τάση θα είχε ανοίξει ο δρόμος της πολυπόθητης αριστερής συνεργασίας που σήμερα είναι φοβερά αναγκαία.
Αν επικρατούσαν πολιτικά κριτήρια και ειλικρίνεια οι Κουβέληδες δεν θα είχαν τη δυνατότητα να κοροϊδεύουν.
Το λιγότερο θα πήγαιναν στο κόμα του κ.Τσουκάτου απ’ευθείας.
DIONYSOS,
πιστεύεις πως με τα καραγκιοζιλίκια που γίνονται στον ΣΥΝ και με τη μη κριτική τους, θα καταπολεμηθεί η μπουλντόζα που λες;
Διάβαζα χτες πως σκέπτονται να κατεβάσουν Παπαδημούλη σε αντίβαρο Αλαβάνου.
Ποιός θα πάει να τους ψηφίσει αν κατέβουν έτσι διχασμένοι;
Τα περί ηρεμιστικών και χωματουργικών εργασιών κλπ νομίζω πως δείχνουν κάποια έλλειψη ψυχραιμίας και επιχειρημάτων
Κύριε Λασκαράτε καλημέρα
Σας ευχαριστώ για το πολύ καλογραμμένο σας άρθρο. Αν και έχω κάμποσες διαφωνίες σε επιμέρους ζητήματα, συμφωνώ και με το γενικό πνεύμα και με το ‘δια ταύτα’. Κάνω έκκληση στον ΣΥΝ να βρει την ωριμότητα και τη γενναιοδωρία να στηρίξει την υποψηφιότητα Αλαβάνου, με όλα τα μειονεκτήματα που έχει αυτή η λύση, όπως λέτε.
κ. Λασκαράτε
Μου κάνει εντύπωση που ενώ στην κυριολεξία γίνεται χαμός στη χώρα εσείς θα ψηφίζατε μόνο και μόνο για να καταποντιστεί ο Κουβέλης, αν είναι δυνατόν δηλαδή να αδιαφορείτε για το Δ.Ν.Τ. και την πολιτική που εφαρμόζεται. Κι αυτό το θεωρείτε μάλλον αριστερή και ηθική στάση.
Τους χαρακτηρισμούς, τις γενικότητες, τις ηθικολογίες και τις οδηγίες προς την αριστερά, κατά τα άλλα, τα μοιράζετε αβέρτα κουβέρτα:
«Τυρρανίσκος κλέφτης» ο Αραφάτ, «γραφικό ακροατήριο των συνταξιούχων και των νοικοκυρών», «παρέα» το κόμμα του Κουβέλη, το Κ.Κ.Ε. κυνηγάει «ανεμόμυλους του διεθνούς καπιταλισμού», η αριστερά τηρεί «χαζοχαρούμενη σιωπή» ο Παπούλιας είναι «σούπερ ουάου» και πάει λέγοντας.
Κατ’ αρχήν δεν προκύπτει από πουθενά ότι η «ηθικότητα», την οποία δεν ορίζετε βεβαίως, είναι χαρακτηριστικό του ενός ή του άλλου κόμματος, όπως έλεγε και ο Ροΐδης: «όπου γενικότης εκει και επιπολαιότης.»
Οι «ανεμόμυλοι» του διεθνούς καπιταλισμού, φίλτατε, άσχέτως με το τι λέει το Κ.Κ.Ε. μας αλλάζουν τον αδόξαστο και υπονομεύουν το μέλλον μιας ολόκληρης γενιάς, με τη συνεργασία ντόπιων πολιτικών ελίτ που μας οδήγησαν στο Δ.Ν.Τ. Για άλλη μια φορά ανάγετε σοβαρά πολιτικά διακυβεύματα σε ζητήματα γούστου ή και αισθητικής, χωρίς να μπαίνετε στην ουσία. Χρησιμοποιείτε επίσης ένα αφ’ υψηλού ύφος χιλίως καρδιναλίων γενικώς απέναντι σε ανθρώπους που έδωσαν τη ζωή τους για την αριστερά, ακόμα κι αν δεν βρίσκονται σε πολιτικούς χώρους με τους οποίους συμφωνείτε. Από πού τεκμαίρεται, ας πούμε, ότι όσοι συντάχτηκαν με τον κ. Κουβέλη θέλουν ζορ ζορνά να πάνε στο Πασόκ, ή ότι το ΚΚΕ κυνηγάει ανεμόμυλους ή το κοινό του αυτιά είναι «γραφικό»;
Η μέθοδος της «κριτικής» σας στηρίζεται στο κοινότατο λογικό σφάλμα: κάνετε συστηματικά πρόληψη του ζητουμένου, κάποιος δηλαδή είναι έτσι ή αλλιώς μόνο επειδή το λέτε εσείς, χωρίς αυτό να το τεκμηριώνετε λογικά ή πολιτικά τις περισσότερες φορές.
Τα ίδια λέγατε και παλιότερα, όταν χαιρέκακα σχεδόν συνταχθήκατε με το άθλιο φόκους, επειδή η «κιτς» Ελλάδα του «χρώσταγε λεφτά». Με τη συνδρομή βεβαίως περιοδικών σαν το εν λόγω μας ρίξανε στα στενά του Δ.Ν.Τ..
Γράφετε ακόμη:
«Τα πολιτικά ήθη στο ΠΑΣΟΚ είναι πάντα εγωκεντρικά και κανείς σχεδόν εκεί μέσα δεν πολιτεύεται για τη σωτηρία της ψυχής του. Αν σκεφτόντουσαν με ηθικά κριτήρια, θα είχαν όσοι είναι αθώοι 7.000 λόγους να έχουν αποχωρήσει από τις εποχές Ανδρέα και Σημίτη κι άλλους 14.000 λόγους άμα τη αναλήψει των ηνίων από τον «Έλληνα Στοχαστή» ΓΑΠ.»
Όσοι δηλαδή μένουν στο Πασόκ είναι «ανήθικοι» « εγωκεντριστές» και «ένοχοι» επειδή απλώς δε φεύγουν, αυτό βεβαίως δεν είναι κριτική είναι θάψιμο καφενείου και ηθικολογία ιησουήτικη.
Να θυμίσω, για να μη μακρυγορώ, και ένα σχεδόν προφητικό σχόλιο για την προσφυγή στο Δ.Ν.Τ. σε α ν ύ π ο π τα ο χρόνο. (16/03/2010)
Έγραψα τότε:
«Το γεγονός ότι μου κάθεται στο στομάχι ο τύπος του έλληνα αεριτζή λεβεντομαλάκα, δε μου δημιουργεί κανένα αίσθημα συμπάθειας για τους αδίστακτους αλιτήριους των διεθνών Χρηματαγορών που «κάνουν τη δουλειά τους», τους διεθνείς κερδοσκόπους, το κάθε Σόρος ή το κάθε περιοδικό-επιχείρηση, ακόμα και στην περίπτωση που ισχύουν όσα ισχυρίζονται στον ένα ή τον άλλο βαθμό.
Οι εν λόγω λεβεντομαλάκες ελληνάρες αποτελούν εξάλλου μικρή μειοψηφία του ελληνικού λαού, κατά την εμπειρική εκτίμηση μου.
Αλλά είναι τα ζόρια του focus.
Είναι οι ίδιοι κύκλοι που οδήγησαν στη χρεωκοπία ολόκληρες χώρες μέσω του Δ.Ν.Τ. Το όντως ευρηματικό λοιπόν χιουμοράκι του εντύπου και άλλων σοβαρών και έγκυρων γερμανικών εφημερίδων βοηθά τους κερδοσκόπους,
τόσο απλά, τόσο …καπιταλιστικά, για να μην ξεχνιόμαστε.»
«Εξακολουθείτε δηλαδή να δίνετε «δίκιο» στο focus και γράφετε για άλλα. Αστεία πράματα, το θέμα δεν είναι τι «ενοχλεί» εσάς, το θέμα είναι ποιοι θέλουν να κερδοσκοπήσουν σε βάρος του ιδρώτα των εργαζομένων, ποιοι θέλουν να τζογάρουν στα ομόλογα, ποιοι σχεδιάζουν τους όρους για την κυριαρχία σε βάρος των εργαζομένων της Ευρώπης. Δεν είναι ζήτημα «αισθητικής’ αλλά πολιτικό ζήτημα. Υπερασπίζεστε το focus επειδή του την πέφτουν και αρκετοί Ελληναράδες…και επειδή η Ελλάδα ήταν κακοπληρωτής, αν ερμηνεύω σωστά.
Οι επιθέσεις του focus οδηγούν στα νύχια του Δ.Ν.Τ. και ξέρετε τι σημαίνει αυτό…
Θα ήθελα πολύ να μάθω με στοιχεία πόσα χρωστάει η ‘ «παλιόψαθα», μην τους αδικήσουμε τους «ανθρώπους»’, πλήττονται κι απ’ την κρίση, έχουν golden boys να θρέψουν….
Οι επιθέσεις του focus οδηγούν στα νύχια του Δ.Ν.Τ., και ξέρετε τι σημαίνει αυτό για τους εργαζόμενους και τους ανέργους…
Αν κατά τη συλλογιστική σας οι καπιταλιστές «ρουφούν αίμα», τότε το ίδιο κάνει και το focus. Ως «καπιταλιστής» που είναι θέλει να ρουφήξει «το αίμα μου». Κανένα λόγο λοιπόν δεν έχω να υποστηρίξω μια διεθνή …αιματορουφήχτρα επειδή κάποιος, μια ολόκληρη χώρα εν προκειμένω, τόλμησε να της …χρωστάει λεφτά. Πολύ περισσότερο όταν τυχαίνει να είμαι πολίτης αυτής τη χώρα.
Να σημειώσω ακόμη προσθέσω ότι η έννοια του πολίτη έχει υπόσταση μόνο μέσα στα όρια ενός συγκεκριμένου έθνους κράτους, από τη νεωτερικότητα μέχρι σήμερα. Οι «πολίτες» του κόσμου υπάρχουν μάλλον σε μαθητικές εκθέσεις, έξω από εθνικά όρια δεν υπάρχουν «πολίτες» με δικαιώματα όπως τα ξέρουμε. Αυτό το κράτος οι εργαζόμενοι το λένε πατρίδα και δεν θα το χλεύαζα αβασάνιστα επειδή είναι ..μπαταξής έναντι ενός ..περιοδικού..
Είναι προφανές ότι έχω χίλιους λόγους να κάνω το αντίθετο: να τους στείλω στα τσακίδια, σε πρώτη φάση, και να συντονιστώ, ενδεχομένως, με τους εργαζόμενους τις Ευρώπης οι οποίοι αρχίζουν να σκέφτονται παρόμοια.
Ολόκληρη η συζήτηση και η απάντησή σας υπάρχει εδώ: https://roides.wordpress.com/2010/03/16/16mar10/»
Η ζωή, δυστυχώς, έβγαλε προφητικό το σχόλιο, κι εσείς εξακολουθείτε να έχετε τις ίδιες ‘εμμονές» με πλήθος επουσιώδη ζητήματα. Και τότε δε βλέπατε το ΔΝΤ αλλά τους κιτσ ελληναράδες.
Σημειωτέον βρίσκω τον όρο «εμμονή» ατυχέστατο, ειδικά όταν συνδέεται με το Ροίδη, ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά στη νεοελληνική ιστορία. ο Ροίδης δεν είχε εμμονές, εκτός κι αν έχετε κάτι υπ’ όψιν σας που αγνοώ.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία
Δημήτρης
Το ζήτημα της κριτικής, τώρα το είδα, το έθεσε πιο ευγενικά ο κ. Καργούδης:
«Το πρόβλημα (κατά τη δική μου βέβαια γνώμη), είναι πως ελλείπει απολύτως η (τόσο εκ των ων ουκ άνευ στον πολιτικό λόγο, πρέπει να συνομολογήσετε), έννοια της διάκρισης του ουσιώδους από το απλά μη-σημαντικό, το μη κρίσιμο, αυτό στο οποίο συμβαίνει να ΜΗΝ κρίνονται τα πράγματα.
Με την έννοια αυτή, άλλωστε, διατύπωσα και παλιότερα κάποιες ενστάσεις μου, για την εμμονή σας σε ένα θεματολόγιο, κάπως ανισομερώς δομημένο, και αρκετά προνομιακά προσανατολισμένο σε θέματα εκκλησιαστικά.»
Συμφωνώ απολύτως.
Κύριε Σαραντάκο,
Χαίρομαι που συμφωνείτε στο συμπέρασμα. Στήριξη Αλαβάνου για την μεγαλύτερη δυνατή ενότητα (τόση μπορούμε τώρα) , για τη μαχητικότητα και για το αριστερό μήνυμα, με όλες τις επιφυλάξεις για τις αντιφατικότητες του προσώπου.
Στα υπόλοιπα είναι φυσικό να διαφωνείτε στα επί μέρους με ένα τόσο πικρόχολο άρθρου ενός ανθρώπου που αγανακτεί με το χάλι του ΣΥΡΙΖΑ όχι κατ’ανάγκην επειδή παίρνει χάπια όπως υπαινίχτηκε με τόση αριστερή αβρότητα ο Dionysos.
Θα ήθελα να απαντήσω συνολικά και να δώσω κάποιες εξηγήσεις.
1.Στο θέμα των εμμονών. Είναι δικαίωμά μας να τις έχουμε, ειδικά όταν το δηλώνουμε. Θέλουμε να καλύψουμε με τις μικρές μας δυνάμεις την απουσία ουσιαστικού αντικληρικαλισμού από τη μεριά της Αριστεράς.
2. Στο θέμα του σημαντικού ή μη. Ο καθένας επιλέγει αυτό που θεωρεί σημαντικό. Θα μπορούσαμε να γράφαμε και για τον χορό των μελισσών ή και των βρυκολάκων και θα είχαμε το ανάλογο κοινό που θα έβρισκε το θέμα σημαντικό.\
3. Η ηγεσία της Αριστεράς έχει ανάγκη την πιο αυστηρή κριτική των αριστερών. Δεν έχει δώσει δα και σπουδαία δείγματα αριστερού ήθους και σοβαρής πολιτικής. Όσοι δεν το βλέπουν ή κάνουν πως δεν το βλέπουν δεν προσφέρουν υπηρεσίες.
4. Ως πότε η Αριστερά θα αναζητά τηλεστάρ τύπου Μητρόπουλου αντί για ενότητα, για πολιτική και για ήθος.
5. Στον Δημήτρη που δυσανασχέτησε όταν είπα πως αν ψηφίσω θα είναι για να καταψηφίσω την Δ.Α.
Μα καλέ μου άνθρωπε αφού είναι ολοφάνερο πως λόγω και της πολυδιάσπασης και της πολιτικής ανικανότητας της Αριστεράς τα κόμματα του ΔΝΤ ήτοι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ-Δ.Α.-Ντόρα. θα αθροίσουν ένα τεράστιο ποσοστό και οι εκλογές θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στο ΔΝΤ, τι άλλο μου απομένει; Εδώ θα είμαστε για να το δούμε.
Εκτός κι αν εντάσσεται τη ΝΔ στο αντι ΔΝΤ μέτωπο οπότε υποκλίνομαι στην αφέλειά σας.
Όσο για την προσωπική μου θέση για το ΔΝΤ είναι σαφέστατο πως εναντιώνομαι σε αυτή τη λύση. Αλλά δεν είμαι και τόσο παλιάνθρωπος για να υποκρίνομαι πως ο ελληνικός λαός που με την ψήφο του ενέκρινε στη συντριπτική του πλειοψηφία ή και συμμετείχε σε κάθε ατιμία, είναι αθώος. Δεν θεωρώ τους πολίτες ανήλικους.
Όσο για τον διεθνή καπιταλισμό, απεχθάνομαι το καπιταλιστικό σύστημα πιό πολύ επιτρέψτε μου να σας πω και από εσάς και γιατί το βρίσκω βαθιά ανήθικο.
Μην υποτιμάτε την πολιτική ηθική.
Εκεί είναι το πρόβλημα και της Αριστεράς, η οποία όπου πήρε την εξουσία τα θαλάσσωσε ακριβώς γιατί δεν είχε ηθικές αρχές.
Ακούγεται αφελές, χριστιανικό, ή αστικός τρόπος σκέψης αλλά δεν είναι.
Όποιος θέλει να τα βάλει στ’αλήθεια με τον καπιταλισμό, αντί για κούφιες ρητορίες, ασχολείται με τους καπιταλιστές της πατρίδας του, δεν κάνει πως δεν ξέρει π.χ. τον κ.Κόκκαλη, δεν του χαρίζει έργα όπως έκανε η Οικουμενική κυβέρνηση, δεν παριστάνει πως δεν ξέρει ποιοί υπουργοί χρηματίζονται, ζητάει ΕΠΙΜΟΝΑ το Πόθεν Έσχες τους, ζητάει ΜΑΧΗΤΙΚΆ ιδιωτικοποίηση της ΔΕΚΟ Εκκλησία, καταγγέλει ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ τον Εθνικισμό που οδηγεί σε καπιταλιστικούς εξοπλισμούς και κυρίως πολεμάει το κιτς μην το κοροϊδεύετε.
Το πολυπλόκαμο νεοελληνικό κιτς μας έφερε ως εδώ και ανήκω σ’αυτούς που πιστεύουν πως η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.
κ. Λασκαράτε
Οι «καπιταλιστές της πατρίδας μου», και άλλοι ενδεχομένως θέλουν να «αγοράσουν» την Αγροτική και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, την περιουσία του ελληνικού λαού δηλαδή για ένα κομμάτι ψωμί. Μένω σε ένα παράδειγμα. Αυτά δεν είναι «κούφια λόγια», αν αναφέρεστε σε μένα:
Σημειώνω και το τελευταίο σας ολίσθημα στην ίδια γραμμή: το πρόβλημα είναι άραγε ο «Κόκκαλης και η οικουμενική», μόνο, ή το γεγονός ότι ΣΗΜΕΡΑ, ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΙΛΆΜΕ, ξεπουλάνε τα πάντα;
Το σημαντικό και το ασήμαντο είναι δικαίωμα σας βεβαίως να το ορίσετε. Αν το έχετε αντιληφθεί, ΔΕΝ κυβερνά η αριστερά, ούτε οι εθνικιστές, ούτε ο Κουβέλης…
Επί του συγκεκριμένου, όπως έγινε, θα προτιμούσα υποψήφιο τον Αλαβάνο, πριν ξεφουρνίσουν κανέναν πρόεδρο φιλοζωικής εταιρείας…
Αν μιλάτε για ηθική και μάλιστα, αριστερή ηθική, ίσως ήταν χρήσιμο να ορίσετε με σαφή τρόπο το περιεχόμενο της, ειδάλλως όσα λέτε περί ηθικής απλώς δεν έχουν νόημα.
Δικαίωμα σας, σαφώς, είναι να έχετε εμμονές, όπως είναι δικαίωμα μου να ασκώ κριτική όταν τις αποδίδετε στο Ροίδη, τον..πραγματικό. Για την Εκκλησία, το πόθεν έσχες και άλλα συμφωνώ, τα ζητάει κι ο ..Κουβέλης άλλωστε, η απόπειρά σας, ωστόσο, να ασχοληθείτε με την αριστερά από καταβολής κόσμου, και μάλιστα ηθικολογώντας και καταγγέλοντας ασύστολα, ξαναλέω, τη βρίσκω απλώς μικροαστική γκρίνια με σπαράγματα λογοτεχνικά, μη σας αδικήσω…
Λέτε ακόμη:
«Το πολυπλόκαμο νεοελληνικό κιτς μας έφερε ως εδώ και ανήκω σ’αυτούς που πιστεύουν πως η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.»
Σε δυο γραμμές εντοπίζετε την ΑΙΤΙΑ και τη ΛΥΣΗ ταυτόχρονα, και αν αυτό το λέτε πολιτική κριτική, προσωπικά το θεωρώ καλοπροαίρετη παιδαριώδη απόπειρα ερμηνείας του κόσμου.
Σκέφτομαι σοβαρά να καταγγείλω το θεό ή τους θεούς γιατί δεν έφτιαξαν τον κόσμο πιο αριστερό και πιο δίκαιο…
Οι καπιταλιστές της πατρίδας μας δεν θα αγόραζαν τίποτα για ενα κομμάτι ψωμί αν ο λαός και οι κυβερνήσεις του δεν τους έδιναν τη δυνατότητα να το κάνουν.
Αριστερή ηθική είναι να μην παίρνεις λεφτά από τον Τσαουσέσκου, να μην κλείνεις το στόμα σου στις σφαγές του Μιλόσεβιτς, να μην κάνεις πως δεν ξέρεις τι εστί Χαμάς, να μην λες στη Βουλή πως δεν χρειάζεται να κληθεί ο Καραμανλής για να καταθέσει για το Βατοπέδι, να καταγγέλεις τα μυστικά κονδύλια του Υπ.Εξ, τα ρουσφέτια του Σαμαρά στο Μουσείο, τον περίεργο πλουτισμό κάποιων υπουργών Εξοπλισμών, να μην θάβεις την υπόθεση της Σιβιτανιδείου και του Βοιωτοπεδίου.
Η κακογουστά των ανθρώπων αυτής της χώρας που κατέστρεψαν το φυσικό της τοπίο και κάνουν καθημερινές ασχήμιες ο έναν εναντίον του άλλου εκφράζεται και με τα πρόσωπα που επιλέγει αυτός ο λαός να τον κυβερνήσουν.
Αν δεν θέλετε να το αντιληφθείτε και προτιμάτε να πιστεύετε πως για το χάλι μας φταίει η Μέρκελ, είναι δικαιώμά σας.
Η προπαγάνδα της αποχής, εχθρός της Δημοκρατίας
Από Factorx | Κυρ. 29 Αυγ 2010, 09:00
Διαβάζουμε κατα καιρούς, ότι το ΠΑΣΟΚ είχε στις τελευταίες εκλογές, σχεδόν τους ίδιους ψηφοφόρους που είχε και το 2004.
Πως είπατε παρακαλώ ;;
Και πως βγήκε πρώτο κόμμα με 160 βουλευτές και 10,45% διαφορά από το δεύτερο κόμμα, την ΝΔ ;;
Απλό…δια της μεθόδου της αποχής και της προπαγάνδας του κ. Κανένα.
Δεν πήγαν να ψηφίσουν οι δυσαρεστημένοι ψηφοφόροι της ΝΔ.
Τυχαίο, δεν νομίζω.
Ποιούς εξυπηρετεί η αποχή λοιπόν;
Εξυπηρετεί το εκλογικό σώμα;
Εξυπηρετεί την Δημοκρατία;
Σίγουρα εξυπηρετεί το ‘σύστημα’ και τους πραιτωριανούς του…τα ΜΜΕ.
Η λογική τους είναι απλή.
Η ‘παίζεις’ μαζί μας ή δεν ‘παίζεις’ καθόλου.
Έτσι προπαγανδίζουν ποικιλοτρόπως την αποχή, ως ψήφο διαμαρτυρίας.
Και εκεί κατευθύνουν τους δυσαρεστημένους.
Να φύγετε, να πάτε αλλού, δηλαδή.
ΟΧΙ η αποχή δεν είναι κάποιο κόμμα και δεν στέλνεις κανένα πολιτικό μήνυμα
επιλέγοντας το, δια της αποχής σου.
Η αποχή σε βγάζει εκτός παιχνιδιού.
Κόκκινη κάρτα δηλαδή, μόνο που την δείχνεις εσύ, στον εαυτό σου.
ΝΑΙ στην αποχή από το κόμμα και την πολιτική που σε εξαπάτησε!
ΟΧΙ στην αποχή από το εκλογικό σου δικαίωμα!
Εάν επιλέξεις την αποχή για να ‘τιμωρήσεις’ ένα συγκεκριμμένο κόμμα, ξανασκέψου το.
Ουσιαστικά το πριμοδοτείς.
Ρωτάς γιατί ;
Διότι ως απέχων δεν υπολογίζεσαι στα εκλογικά ποσοστά. Είσαι μαζί με τα λευκά και τα άκυρα.
Μπορεί να σε χάνει το κόμμα σου και να πιστεύεις ότι το ‘τιμώρησες’ αλλά αφού δεν συμμετέχεις, δεν σε κερδίζει κάποιο άλλο κόμμα και η διαμαρτυρία σου είναι αόρατη.
Η αποχή δεν μικραίνει τα ποσοστά των μεγάλων κομμάτων γιατί απλά δεν υπολογίζεται.
Το ποσοστό της, υπάρχει μόνο για στατιστικούς λόγους.
Ποτέ η αποχή,τα λευκά και άκυρα δεν κυβέρνησαν.
Από ενεργός πολίτης που συμμετέχει στα κοινά και έχεις λόγο, γίνεσαι ένα στατιστικό στοιχείο αποχής.
Αυτή την δύναμη θέλουν να σου πάρουν.
Μην τους την παραχωρήσεις.
Ψήφισε κάτι άλλο.
Ψήφισε αντιδραστικά.
Ψήφισε ότι και όπως γουστάρεις…αλλά Ψήφισε.
Μην τους αφήσεις να σε βγάλουν από το παιχνίδι.
Μην τους αφήσεις να ΜΗΝ σε υπολογίσουν στα ποσοτά.
Τρέλανε τους, πρώτος.
Ας δούμε και μερικά στοιχεία.
2004
Νέα Δημοκρατία 3.359.058 45,36%
ΠΑΣΟΚ 3.002.531 40,55%
——
ΑΠΟΧΗ 2.326.025 23,50%
ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 166.667 1,68%
————————————–
2009
ΠΑΣΟΚ 3.012.373 43,92%
Νέα Δημοκρατία 2.295.967 33,48%
——
ΑΠΟΧΗ 2.888.906 29,08%
ΑΚΥΡΑ/ΛΕΥΚΑ 186.137 2,64%
Μόλις 9.842 ψήφοι, χωρίζουν ένα ηττημένο πανηγυρικά ΠΑΣΟΚ του 2004, με ένα κερδισμένο, επίσης πανηγυρικά το 2009.
Απίστευτο αλλά αληθινό.
“Στον πεπρωμένο σου να δίνεις σημασία
και να προσέχεις πως βαδίζεις στην ζωή,
[όταν κοιμάσαι άλλος γράφει ιστορία
και κάποιος παίζει τη δική σου την ψυχή…”
popolaros
ΑΠΟΧΗ γιατί δεν είμαστε δεδομένοι για κανέναν πούστη !!
αυτό που διαπιστώνω μετά την διαγνώσει μου είναι…. ότι έχουμε στην ιεραρχία μας… κράτος , κόμματα , εκκλησία ,παιδεία κλπ …… τα ποιο άχρηστα και ποιο φτηνά υλικά .. αυτός είναι και ο λόγος που ο λαός μας το πληρώνει .. τόσο ακριβά!!!!!
και τώρα .. ούλα τα στοιχεία ..προς ΑΚΡΌΠΟΛΗ …ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΎΜΕ
Φίλε Λασκαράτε,
πριν σχολιάσω το οτιδήποτε να ξεκαθαρίσω πως την ίδια κουβέντα για την στήριξη του αυτοπροτεινόμενου κ. Αλαβάνου, είχαμε με μία παρέα πριν μερικές μέρες και ομολογώ πως ένιωσα εξαιρετικά άσχημα αναλογιζόμενος το ενδεχόμενο του να ψηφίσω εκείνον που όχι μόνο συνοδεύει την πολιτική του καριέρα με «λαθάκια» και «προβληματάκια» αλλά με την γέννηση ενός μεγάλου ρήγματος στην Αριστερά και σε εποχή εξαιρετικά δύσκολη.
Σε δεύτερη σκέψη, ισχύει ότι δεν υπάρχει σοβαρή πρόταση από την ίδια την Αριστερά (και δεν εννοώ τη «Δημοκρατική» συνονόματη, εκείνη του Κουβέλη). Τι μιζέρια! Τι αποτρόπαιο το να αισθανόμαστε πράγματι με την πλάτη στον τοίχο και σαν μόνη απάντηση στα άγχη και στις αγωνίες ενός ολόκληρου λαού να προβάλλει ο κος Αλαβάνος. Ναι, δεν ψηφίζουμε με το θυμικό μας αλλά στην περίπτωση Αλαβάνου και το λογικό μου δε θέλει να φέρει αντίρρηση.
Μήπως είναι μικροψυχία αυτό; Δε νομίζω. Είναι ο φόβος απέναντι στα ήδη πεπραγμένα του κου Αλαβάνου.
Και εξηγούμαι. Ακόμα και αν είναι όντως ο πόλος συσπείρωσης της Αριστεράς και των σοβαρών φωνών κατά της κοινοβουλευτικής χούντας των ΓΑΠ – ΔΝΤ και κατά της αδιέξοδης, ανιστόρητης και καθαρά συμφεροντολογικής ομάδας του Σαμαρά, φοβάμαι για το πόση διάρκεια θα έχει. Είναι νωπές οι μνήμες ακόμα από τη στάση του που οδήγησε σε μία μεγάλη ρήξη της Αριστεράς και στην απομάκρυνση της από τις λαϊκές ανάγκες. Ειδικά στην κρίσιμη περίοδο της προετοιμασίας της εφόδου των αγρίων του ΓΑΠ και των κανιβάλων του ΔΝΤ.
Όμως είπαμε, σοβαρή πρόταση δεν υπάρχει. Η Αριστερά είναι βαριά άρρωστη και δεν υπάρχει χρόνος για να περιμένουμε πότε θα γίνει καλά. Ας πορευτούμε λοιπόν με αυτό που έχουμε γιατί τουλάχιστον δε θα της δώσει τη χαριστική βολή. Και ας ελπίσουμε πως θα ανανήψει ιδεολογικά και αγωνιστικά έτσι ώστε να γεννήσει τη σοβαρή πρόταση για την -ηθική κυρίως- εξυγίανση της χώρας.
Aγαπητέ Sky,
έτσι ακριβώς σκέπτομαι και εγώ.
Πάντως τώρα ήταν η ώρα να αστράψει και να βροντήξει η Ενωμένη Αριστερά χωρίς να παρακαλάει διάφορους τυχοδιώκτες ή φιλόδοξους που τη χρησιμοποιούν για να ανεβάσουν τις προσωπικές τους μετοχές στο παζάρι των αξιωμάτων.
Η ευκαιρία χάθηκε.
Ας μείνει τουλάχιστον κάποια ελπίδα για το μέλλον.
Επιστρέφει στην… αρένα ο Μητρόπουλος
Του ΘΩΜΑ ΤΣΑΤΣΗ
EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ΣΗΜΕΡΑ
Παρά τις «εντεινόμενες αντιμαχίες» και τις «αυτοποιητικές ερμηνείες» στην ευρύτερη Αριστερά, όπως τις περιέγραψε ο Αλέξης Μητρόπουλος στην «Ε» τη Δευτέρα, ο ίδιος έκανε ένα βήμα πίσω επανακαθορίζοντας τη στάση του.
Μιλώντας στο ραδιόφωνο «στο Κόκκινο» είπε ότι υπό προϋποθέσεις, δηλαδή αν δεν υπάρξει άλλη υποψηφιότητα και αν συμφωνήσουν στο πρόσωπό του όλες οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, τότε μπορεί να συζητήσει να είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής. Μιλώντας στην «Ε» είπε ότι αν όλα εξελιχθούν ομαλά, τίθεται η «βάση για νέα συζήτηση σε θετική κατεύθυνση».
Με τον τρόπο αυτό από την προσπάθεια συμμετοχής του σ’ ένα ψηφοδέλτιο της ευρύτερης Αριστεράς, που θα περιλάμβανε το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Δημοκρατική Αριστερά, ο Αλέξης Μητρόπουλος έριξε αρκετό νερό στο κρασί του και υπό προϋποθέσεις άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Στον ΣΥΝ θα επιμείνουν στην υποψηφιότητα Μητρόπουλου μέχρι τέλους. Και αυτό αναμένεται να επιβεβαιωθεί τόσο στη σημερινή συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ όσο και στην αυριανή συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Βασικό επιχείρημα στελεχών του ΣΥΝ είναι ότι στις δημοσκοπήσεις που γίνονται αυτό το διάστημα το όνομα του Μητρόπουλου βρίσκεται πολύ ψηλά μεταξύ των πιθανών υποψηφίων.
Το ερώτημα που τίθεται εντός του ΣΥΝ είναι εάν ο Αλέκος Αλαβάνος θα «επιμείνει», όπως λένε κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ, να είναι υποψήφιος για την Περιφέρεια Αττικής. Στο παρασκήνιο γίνονται πολλές κινήσεις από τα «αντίπαλα» στρατόπεδα εντός της πολιτικής συμμαχίας της Αριστεράς. Από τη μια, για να προωθηθεί η υποψηφιότητα του Αλέκου Αλαβάνου και, από την άλλη, για να ευδοκιμήσει η υποψηφιότητα του Αλέξη Μητρόπουλου. Και τα δύο συγχρόνως είναι δύσκολο να γίνουν πράξη. Μια συμβιβαστική λύση, εφόσον η σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη εντός του ΣΥΡΙΖΑ συνεχιστεί, μπορεί να αναζητηθεί σ’ ένα πρόσωπο όπως είναι ο Μανώλης Γλέζος. Υπό την προϋπόθεση ότι θα δεχτεί για να μη διαλυθεί η πολιτική συμμαχία της Αριστεράς
και οι δυο στην φωτογραφία .. είναι πραγματικά …..»αριστεροί»χιχχι
Είμαι ψηφοφόρος του ΣΥΝ 21 χρόνια. Ντρέπομαι για πολλά πράγματα που έχουν γίνει στο χώρο…. Ομως επιμένω ΣΥΝ και ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Προτιμώ Αλαβάνο αντι του Μητρόπουλου. Οσο για τον Κουβέλη και τους συν αυτώ, ομολογώ πως δεν περίμενα τόση ανεντιμότητα…….
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5816135&publDate=2/9/2010
Πέμπτη 2 Σεπτέμβρη 2010
ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
Το «μάλε βράσε» για τους υποψήφιους
Φουντώνουν οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε συνιστώσες και πρόσωπα
Ρευστή παραμένει η κατάσταση στο εσωτερικό του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, καθώς όλα τα ενδεχόμενα, ακόμα και της ρήξης, είναι ανοιχτά. Σήμερα θα συνεδριάσει η Γραμματεία του σχήματος για να καταλήξει στον επικεφαλής του ψηφοδελτίου στην περιφέρεια Αττικής.
Μέχρι και χτες, η μόνη σίγουρη υποψηφιότητα ήταν αυτή του Αλ. Αλαβάνου, στον οποίο πολλά στελέχη του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ χρεώνουν την ευθύνη για το «ναυάγιο» των διαβουλεύσεων με στελέχη προερχόμενα απ’ το ΠΑΣΟΚ. Την υποψηφιότητά του υποστηρίζουν αρκετές συνιστώσες του σχήματος, όχι όμως ο ΣΥΝ. Συγχρόνως, συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ δεν επιθυμούν υποψήφιο προερχόμενο απ’ το χώρο του ΠΑΣΟΚ όπως επιδιώκει ο ΣΥΝ.
Χτες, η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ κατέληξε ότι θα επιμείνει «ο υποψήφιος να σηματοδοτεί το άνοιγμα στο σοσιαλιστικό χώρο». Αν αυτό δε γίνει δεκτό, θα προτείνει συμβιβασμό σε πρόσωπο που «τουλάχιστον θα εγγυάται την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ, όπως για παράδειγμα ο Μ. Γλέζος», χωρίς αυτό να προεξοφλεί ότι ο Αλ. Αλαβάνος θα κάνει πίσω απ’ τη δηλωμένη πρόθεσή του να είναι υποψήφιος.
Ενδεικτικές του κλίματος είναι δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ν. Γαλάνης, απ’ την ΚΟΕ, δήλωσε («Βήμα») ότι ο χρόνος αναδεικνύεται πλέον σε κρίσιμο ζήτημα για την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και προανήγγειλε ότι «την Παρασκευή είναι πιθανό να ανακοινωθούν υποψηφιότητες και να έχουμε εξελίξεις στο σχήμα».
Σε ό,τι αφορά τον Αλαβάνο, ο Δ. Παπαδημούλης έκανε λόγο χτες (ρ/σ «Κόκκινο») για «καμώματα του πρώην προέδρου» και συμπλήρωσε: «Θεωρώ εντελώς αδιανόητο και πολιτικά αδύνατο για το κόμμα μου, το Συνασπισμό, να στηρίξει έμπρακτα και να συμπράξει με επιλογές ακραίου παραγοντισμού και ατομικισμού».
Σε μια παράλληλη εξέλιξη, η «Δημοκρατική Αριστερά» του Φ. Κουβέλη ανακοίνωσε ότι θα στηρίξει στην Πάτρα την υποψηφιότητα του διαγραμμένου απ’ την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, Γ. Δημαρά.
Μην ματαιοπονείτε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κλινικά νεκρός.
Κοιτάχτε εδώ πως συζητούν μεταξύ τους.
Είμαστε για κλάματα.
Δείτε παρακάτω από το μπλογκ του Αλαβάνου.
Μια σημαία και μια ιστορία της Αριστεράς, θυσία στο παιχνίδι των μηχανισμών;
02/09/2010
Σήμερα είναι πολύ πιθανό στη Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ να προταθεί η υποψηφιότητα του συντρόφου Μανώλη Γλέζου ως
« πρόσωπο τελευταίας διαλογής » μετά τον κ. Παπασπύρο και τον κ. Μητρόπουλο.
Πρόκειται για την απέλπιδα προσπάθεια της ηγετικής ομάδας του ΣΥΝ, να μπλοκάρει την πολιτική προοπτική της ρηξης με το σύστημα κυβέρνησης-ΔΝΤ-τρόικας-διευθυντηρίου ΕΕ και η οποία προοπτική περιλαμβάνει την υποψηφιότητα του συντρόφου Αλέκου Αλαβάνου.
Τυχαία; Δεν νομίζω…
Ταυτόχρονα η κίνηση αυτή δείχνει τους φόβους και τις αγωνίες επιβίωσης της γραφειοκρατίας του ΣΥΝ
Αφού η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ αδειάστηκε τελικά, στο παρά πέντε, και από τον κ. Μητρόπουλο, προσπαθεί να επιστρατεύσει σαν ύστατη εφεδρεία στο
παιχνίδι των μηχανισμών το Μανώλη Γλέζο.
02/09/2010 σε 12:03 | #11 Απάντηση | Παράθεμα ΤΙ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΟΥΜΕ ΤΩΡΑ.ΕΧΕΙ ΚΑΝΗ ΠΟΤΕ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ Ο ΣΥΝ Η Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΔΩΣΕΙ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΟΤΗΤΑ. ΕΧΕΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΤΙ ΥΨΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΜΟΙΒΕΣ ΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΏΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ.ΠΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΠΟΥ ΕΡΓΑΖΩΝΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝ ΚΑΙ ΣΥΡΙΖΑ. ΔΙΑΒΑΣΑΤΙ ΣΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΟΥ RED PARTY ΣΤΗ ΝΟΡΒΗΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΟΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΟΜΗ ΤΟΥΣ;
ΕΞΙ ΑΤΟΜΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΜΟΝΟ,ΣΑΡΑΝΤΑ ΑΤΟΜΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΟΣΜΟ,ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΟΥΣ, ΕΧΟΥΝ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΔΙΣΚΟΥΣ. ΚΑΙ ΕΔΩ ΣΤΟ ΣΥΝ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΣΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΣΤΟ Ρ/Σ ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ, ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΧΡΩΣΤΑΝΕ ΠΑΝΤΟΥ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΟΛΕΨΟΥΝΕ ΗΜΕΤΕΡΟΥΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΑΙΡΝΕΙ 5 ΕΚΑΤΟΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΧΡΩΣΤΑΕΙ 6 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ; ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ; ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΣ Η Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ.
ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΛΟΓΩ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ. ΚΑΙ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΟΤΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΟΣΟ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ.
ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΙΔΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΜΕ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΕΠΙΚΡΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΤΟΤΕ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ;
AYΓΗ
Γιατί όχι τον Αλαβάνο;
Πέμπτη, 2 Σεπτεμβρίου 2010
Του Θανάση Καρτερού
Υπάρχει ένα το κρατούμενο στη σκέψη των ιθυνόντων του ΣΥΝ, όπως προκύπτει τουλάχιστον από τις κινήσεις για τις επικείμενες εκλογές. Αποκλείεται ο Αλαβάνος! Μπορούμε να το συζητήσουμε για όλους τους πιθανούς και απίθανους, αλλά όχι γι’ αυτόν.
Γιατί αλήθεια να μην το συζητήσουμε;. Δεν μιλάμε για τον ίδιο Αλαβάνο που βοήθησε όσο λίγοι την αριστερά να ξεφύγει από το γκέτο της; Που κουβαλάει ιστορία δεκαετιών, από τα μπουντρούμια της Ασφάλειας ως το δύσκολο σήμερα; Που είχε μόλις χτες αξιολογότατη διείσδυση τόσο στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, όσο και σε άλλους όμορους χώρους; Που έστρεψε από τους πρώτους τα πυρά του κατά του Μνημονίου; Που διαθέτει την πολιτική πείρα και το επικοινωνιακό ταλέντο για τέτοιες μάχες; Που οι μεγαλύτερες συνιστώσες -πλην Συν εννοείται- του ΣΥΡΙΖΑ θα έβλεπαν θετικά την υποψηφιότητά του; Που ανένταχτοι αριστεροί, απλοί αγωνιστές και προσωπικότητες του χώρου, θα χειροκροτούσαν; Που η καθόλου ευκαταφρόνητη μειοψηφία του Συνασπισμού θα δεχόταν, έστω κι αν διαφωνεί σε πολλά μαζί του; Που θα μπορούσε να ανοίξει ένα παράθυρο ενότητας σε μια στιγμή που άλλοι κλείνουν κατάμουτρα πόρτες;
Απέναντι σε όλα αυτά διατυπώνονται και διαρρέουν επιχειρήματα για την πρόσφατη στάση του, τις αποκλίνουσες κινήσεις του, την αντιπαλότητά του με την ηγεσία του ΣΥΝ, το Μέτωπο που επιχειρεί να συγκροτήσει, τον διχασμό του κόσμου της αριστεράς κ.λπ. Επιχειρήματα λογικά, που όλα όμως συγκλίνουν σε ένα και μόνο ζήτημα: στην από ένα σημείο και πέρα δημόσια και εξοργιστική για ορισμένους στάση του -αντιηγετική, αντικομματική, διασπαστική και βάλε. Που ωθεί, καθώς οι κομματικές πλειοψηφίες έχουν πάντα ένστικτο αυτοσυντήρησης, στον αποκλεισμό του. Ασυζητητί!
Καταργούν όμως όλα αυτά το γεγονός ότι ο Αλαβάνος παραμένει αμετανόητος αριστερός, κινείται στο μετωπικό σχήμα έστω και ως απλό μέλος του, δεν κηρύσσει το μνημονιακό συμβιβασμό όπως άλλοι, με τους οποίους εντούτοις η συνεργασία δεν αποκλείεται; Ότι μιλάμε για ενωτικό ψηφοδέλτιο τοπικής αυτοδιοίκησης και όχι κομματικής διοίκησης; Ότι ακόμα και η κομματική ενότητα απαιτεί αυτοπεποίθηση και όχι φοβίες και εξασφαλίζεται με ανοιχτόκαρδες κινήσεις και όχι με οχυρωματικά έργα; Ότι η συσπείρωση απαιτεί ταπείνωση των εγωισμών; Ότι τελικώς άλλο πράγμα το πολιτικά αιτιολογημένο όχι στην υποψηφιότητα Αλαβάνου και άλλο η αντιμετώπισή της με όρους κομματικής συνωμοσίας;
Πρώτο. Ο ΣΥΝ μπροστά στο μνημόνιο και την ανάγκη ικανής απάντησης της κοινωνίας κάνει πέρα την κομματική του καταγραφή, που θα ήταν και το πιο απλό και κοιτά να συναντηθεί με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ που αμφισβητούν το μνημόνιο. Η επιλογή έχει ρίσκο για τον ΣΥΝ αλλά είναι εντελώς απαραίτητη για την επόμενη μέρα των αντιστάσεων και για την απονομιμοποίηση της πολιτική του ΠΑΣΟΚ.
Δεύτερον. Με δεδομένο ότι η υποψηφιότητα Αλαβάνου δεν ενώνει τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ και όχι μόνο στην κορυφή αλλά και στην βάση και με δεδομένο ότι δεν είναι δυνατόν ένα και μόνο πρόσωπο να εκφράζει όσα θέλει να πει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει τίποτα πιο λογικό από μια υποψηφιότητα που θα τους ενώνει όλους.
Αλλά ο Αλαβάνος και το Μέτωπο δεν αφήνουν ανοιχτή αυτή την επιλογή. Έχουν στην ουσία επιδώσει τελεσίγραφο.
Καλο ειναι να εχουμε και αριστερη λογικη στις προτασεις μας. Και η αυτοπροταση του Αλαβανου μονο τετοια λογικη δεν εχει. Ας με συγχωρουν οι της αντιθετης αποψης αλλα αυτη η υποψηφιοτητα θαναι και το τελος του ΣΥΡΙΖΑ.
Η απόφαση της τελευταίας Πανελλαδικής για διεύρυνση των συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ με τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ ηταν ομοφωνη για οσους εχουν αλλη αποψη και αυτη η στρατηγικη ακολουθηθηκε μεχρι τωρα. Αντίθετα η υποψηφιότητα Αλαβάνου είναι μια στενή, μα πολύ στενή υποψηφιότητα αφού με όλη την προηγούμενη τακτική του απογοήτευσε ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ και ακόμα ένα μεγαλύτερο κομμάτι του ΣΥΝ που αρνείται να δουλέψει για την υποψηφιότητά του.
1. Ασφαλώς ο Αλαβάνος αυτοπροτάθηκε όπως επισημαίνω, και ασφαλώς δηλώνει πως θα είναι οπωσδήποτε υποψήφιος, άσχετα του τι θα αποφασίσει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή στην ουσία εκβιάζει.
2.Ασφαλώς δεν είναι αυτός ο τρόπος υποβολής υποψηφιοτήτων που ταιριάζει στην Αριιστερά, όπως πολύ σωστά επισημαίνει ο κ.Παπδημούλης που ξεχνάει όμως τις δικές του απαιτήσεις-όπως τις πρόβαλαν οι Ανανεωτές-για την Ευρωβουλή.
3. Ασφαλώς, όπως επισημαίνω, χρειάζεται συνεργασία με το κομμάτι των διαφωνούντων του ΠΑΣΟΚ.
Μέχρι εδώ συμφωνούμε.
Αλλά:
1. Που είναι οι διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ;
Ο τηλεστάρ με τα συνεχή ήξεις αφίξεις, ο οποίος συν τοις άλλοις, βάζει-σωστά-τον όρο να μην κατέβει και ο κ.Αλαβάνος;
Ναι αλλά ο Αλαβάνος θα κατέβει.
Άρα, ο Μητρόπουλος δεν θα κατέβει.
Θα μου πεις να υποκύψουμε στον εκβιασμό Αλαβάνου;
Ναι γιατί δεν υπάρχει άλλη λύση. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατέβει ενωμένος, αλλιώς η πορεία του θα τελειώσει εδώ.
Στο κάτω κάτω, ο αντιπαθέστατος-σε εμένα- Αλαβάνος, μπορεί να τα καταφέρει πολύ καλά στην εκλογική μάχη.
Έχω την αίσθηση πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ σκέπτεται ανώριμα, μικρόψυχα, με ανασφάλεια και συμπλεγματικά.
Συγνωμη αλλα διαβασες το μισο μου σχολιο. Στο αλλο μισο λεει οτι η υποψηφιοτητα του Αλαβανου ειναι μια στενη, πολυ στενη υποψηφιοτητα. Ουτε τον ΣΥΝ ενωνει αλλα ουτε και το ΣΥΡΙΖΑ. Και οι αποψεις μας για τις συλλογικοτητες δε μπορει να ειναι αλα καρτ. Οποτε θελουμε τις θυμομαστε οποτε θελουμε (Αλαβανος) τις ξεχναμε.
Ασε τους τηλεσταρ στην ακρη δεν εχουν γινει κουβεντες μονο με αυτους. Η προσπαθεια να δημιουργηθει ενα αντιμνημονιακο μπλοκ δεν αρχιζει και τελειωνει στο Μητροπουλο.
Και η αντιληψη σου για ηγετικη ομαδα στον ΣΥΝ ειναι περα για περα λαθος. Τονιζω ξανα πως οι αποφασεις για τις περιφερειακες παρθηκαν ΟΜΟΦΩΝΑ στο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτα λοιπον περι ηγετικων ομαδων και μικροψυχιας αμα θελαμε τα διαβαζαμε και στα μπλοκ των κολαουζων του Αλαβανου. Δε περιμενα απο εσενα να αναπαραγεις τη ιδια σπεκουλα.
Noμίζω πως δικαιούμαι να ζητήσω να γίνει αποδεκτό πως ότι γράφω το γράφω καλόπιστα.
Δεν έγινα απότομα υπερασπιστής του Αλαβάνου.
Κάθε άλλο.
Ούτε αναπαράγω δημοσιεύματα της Ελευθεροτυπίας ή κάποιου άλλου.
Ούτε είπα πως ο Αλαβάνος σέβεται τις συλλογικότητες.
Συνεχώς τον κατηγορώ για προσωπική πολιτική.
Στο παρελθόν τον έχω κατηγορήσει για σκανδαλώδεις σχέσεις με την Εκκλησία, για τις οποίες κανένας από τους όψιμους επικριτές του δεν τον κατηγόρησε. Γιατί σε ρωτάω αυτή η σιωπή όλων όταν υμνούσε τον Χουντόδουλο ή υπερασπιζόταν το Άβατο του Αγ.Όρους, η υποστήριζε-χωρίς να του πέφτει κανένας λόγος- τις φεουδαρχικές απαιτήσεις του πατριαρχείου στη Β.Ελλάδα;
Υποστήριξα κι εδώ την ανάγκη συνεργασίας με τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ. Είναι πολύ σωστή πολιτική.
Δεν τους βλέπω όμως πουθενά ακόμη με εξαίρεση τον πανεπιστημιακό κ. Ν.Μαριά που ευθαρσώς αποχώρησε χτες.
Τον Μητρόπουλο ακούω και γι’αυτόν γράφω.
Την υποψηφιότητα του Αλαβάνου, που τον θεωρώ πολύ ικανό άνθρωπο με κακό όμως χαρακτήρα την υποστήριξα ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΛΟΓΟ.
Να μην υπάρξουν δυο υποψηφιότητες από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Θα σημάνει το τέλος.
Δεν έχω καμμία σχέση με το μπλογκ των υπερασπιστών του Αλαβάνου ούτε εκτιμώ έναν εμπαθή έως κατινίστικο τρόπο γραφής και έκφρασης που διαβάζω εκεί, ειδικά στα σχόλια.
Αυτή η «αριστερή» ασθένεια της ενοχοποίησης των μη αρεστών απόψεων και της κριτικής πρέπει να πάψει.
΄Άκου οι προθέσεις μου είναι ειλικρινείς και τίμιες.
Δεν μπορώ να κάνω πως δεν είδα τη μανία του Παπαδημούλη να γίνει ευρωβουλευτής, ενώ τώρα δίνει μαθήματα αριστερής δεοντολογίας, τις αντιδεοντολογικές δηλώσεις του στα ΜΜΕ κατά Αλαβάνου, τις κατά καιρούς ανόητες δηλώσεις του Τσίπρα ή την σκανδαλώδη κάλυψη που παρέχει ο ΣΥΝ σε Ιερώνυμο (έχουμε εδώ τις χρήσιμες-πιστεύω- εμμονές μας) , Καραμανλή κλπ
Στις δικές μου αξίες δεν περιλαμβάνεται η Ομερτά.
Οι οικογενειακές μου καταβολές δεν είναι Αριστερές.
Βρίσκομαι στην Αριστερά από επιλογή και χωρίς κανένα συμφέρον.
Έχω απογοητευθεί όμως από το ηθικό έλειμμα που βλέπω.
Δεν μου αρέσει να μου αποδίδουν προθέσεις που δεν έχω.
Δεν αναπαράγω καμία σπέκουλα (τι κακόηχη λέξη, η Αριστερά οφείλει να έχει αισθητική). Λέω τη γνώμη μου και δέχομαι την κριτική αλλά όχι τη δίκη προθέσεων.
Υπαρχει μιας εξαρχης αντιφαση στην απαντηση σου την οποια την διογκωνεις απο απαντηση σε απαντηση. Πιστευουμε σε αριστερη φιλοσοφια και πρακτικη? Οι πραξεις μας και οι αποφασεις μας πρεπει να διακατεχονται απο αυτη τη λογικη? Αν ναι, τοτε που συμβιβαζεται αυτο με το οτι ο Αλαβανος εχει καταρακωσει ολες τις συλλογικες διαδικασιες, εκβιασε, παραιτηθηκε-ξεπαραιτηθηκε, μαζεψε κολαουζους για προσωπικη χρηση. Δηλαδη οι συλλογικες διαδικασιες ειναι για ολους τους αλλους εκτος απο τον βοναπαρτη?
Τι λογικη ειναι αυτη που λεει οτι για την υποτιθεμενη ενοτητα πρεπει να παει ο Αλαβανος για υποψηφιος. Και ολη του η συμπεριφορα να ξεχαστει? Τι σοι αριστερα ειναι τοτε αυτη? Πως διαπαιδαγωγει τον κοσμο της οταν προτεινει τον αρχηγο των υπογειων διαδικασιων ως υποψηφιο. Και απο που βγαινει, με επιχειρηματα παρακαλω, οτι η υποψηφιοτητα του ειναι ενωτικη?
Δεν αμφιβαλλω για τις προθεσεις σου και την αγωνια σου μονο που αυτο πολλες φορες οδηγει σε λανθασμενα συμπερασματα. Κι οχι μονο στο συγκεκριμενο ποστ αλλα και σε παλαιοτερα. Η αποψη που εξεφρασα πιο πανω βγηκε απο τις τελευταιες γραμμες του σχολιου σου.
«Έχω την αίσθηση πως η ηγετική ομάδα του ΣΥΝ σκέπτεται ανώριμα, μικρόψυχα, με ανασφάλεια και συμπλεγματικά.»
Αδικη, αβασιμη κριτικη που στηριζεται μονο σε φημες και λεγομενα τριτων. Εκτος του οτι δεν υπαρχει ηγετικη ομαδα με την εννοια που τις δινεις αγνοεις και το τι αποφασιζεται στις συνεδριασεις της γραμματειας του ΣΥΡΙΖΑ αλλα και της πολιτικης γραμματειας του ΣΥΝ.
Γι’ αυτο κι εγραψα την σκληρη λεξη σπεκουλα. Λαθος μου και τη παιρνω πισω. Παρακαλω ομως να γινονται και κριτικες που δεν ισοπεδωνουν σε μια φραση προσπαθειες μηνων για ενα σοβαρο και σημαντικο αγωνα που θα δοθει μεχρι το Νοεμβρη.
Ασκούσα κριτική στον Αλαβάνο:
όπως θα δεις στα δυο πολύ φιλικά για τον ίδιο και τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσιεύματα (Γενάρης 2008 και Απρίλης 2009), όταν ήταν δηλαδή αδιαμφισβήτητος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ.
Επίκεντρο της κριτικής μου ήταν αυτό που στον ΣΥΡΙΖΑ καλυπτόταν με σιωπή:
Η υπεράσπιση από τον Αλαβάνο του Άβατου του οχετού που λέγεται Άγιο Όρος και του Χουντόδουλου.
Σαχλαμάρες θα μου πεις. Όχι θα σου πω, γιατί έδειχναν τη σχέση του ανδρός με αυτό που εγώ ονομάζω πολιτική ηθική.
Αυτοκριτική δεν έκανε ποτέ και γιατί να κάνει αφού κανείς στο κόμμα του δεν του το ζήτησε.
Όπως κανείς δεν ζητάει από τον Τσίπρα να εξηγήσει σήμερα γιατί κουκουλώνει ο ΣΥΡΙΖΑ το Βοιωτοπέδιο ή τη Σιβιτανίδειο του Ιερώνυμου και πολλά ακόμη.
Αυτή είναι η Αριστερά και αυτή είναι η Ελλάδα.
Θα μπορούσα να σου γράψω ολόκληρη πραγματεία για την ηθική της Αριστεράς, αλλά ας το αφήσουμε καλύτερα.
Αργότερα όταν ο Αλαβάνος άρχισε τα προσωπικά πείσματα έγινα αυστηρότερος:
Τώρα πρότεινα το αυτονόητο. Ενότητα γύρω από τον ικανότατο-με όλες του τις αδυναμίες- παλιό αρχηγό στον οποίο ο νέος οφείλει την πολιτική του ύπαρξη.
Ο Αλαβάνος θα μπορούσε να κάνει και την έκπληξη, στον εκλογικό περίπατό του με αντίπαλο τον μπασκετμπολίστα και κάποιον υπουργό του ΠΑΣΟΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα που κάποιος την φοβάται.
Μοναδικό μου κριτίριο μια ισχυρή αριστερή αντιπολίτευση, ένας ενωμένος ΣΥΡΙΖΑ τώρα ειδικά που ο κ.Κουβέλης έβαλε πλώρη για το ΠΑΣΟΚ.
Άκου για τελευτία φορά:
Αν κατέβουν Αλαβάνος-Παπδημούλης-Ψαρριανός, στην Αριστερά θα απομείνει μόνο το ΚΚΕ και οι Εξωκοινοβουλευτικοί.
Αν κατέβει ο Μητρόπουλος, τότε ναι το δέχομαι, μπορεί να σωθεί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ προσωρινά ή και να αναπτυχθεί δυναμική, δύσκολο όμως αν κατέβει τελικά και ο Αλαβάνος (με πιό πιθανό να ηττηθεί και να γελοιοποιηθεί, ο τελευταίος, χωρίς να αποκλείω και την ήττα και των δυο ύστερα από μάχη αλληλοεξόντωσης). Βέβαια ο Μητρόπουλος θα ενδιαφερθεί μετά από κάποιο καλό αποτέλεσμα από εκεί και πέρα για την προσωπική του ανέλιξη, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει.
Μου μιλάς τώρα για δημοκρατικές διαδικασίες στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και παραβιάζεις ανοιχτές πόρτες.
Ήταν δημοκρατικές οι διαδικασίες ανάδειξης του Αλ.Τσίπρα σε υποψήφιο δήμαρχο από τον Μεγάλο Αλαβάνο σε βάρος του Μ.Παπαγιαννάκη;
Ήταν δημοκρατικός ο τρόπος υπόδειξής του σε διάδοχο από τον Αλαβάνο τον Μέγα;
Ήταν δημοκρατικός ο τρόπος με τον οποίο ο κ.Παπαδημούλης και οι δικοί του, απαιτούσαν ευρωβουλευτική έδρα και τώρα δίνει μαθήματα δημοκρατίας και αριστερής πρακτικής στον Αλαβάνο από τα ιδιωτικά ΜΜΕ;
Ο τρόπος με τον οποίο όλοι σχεδόν συμπεριφέρονται στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το καραγκιοζιλίκι.
Αν ασχολούμαι είναι γιατί αν καταποντιστεί τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ η Αριστερά στην Ελλάδα θα αργήσει πολύ να σηκώσει κεφάλι.
Και η Ελλάδα χρειάζεται πολύ την Αριστερά.
φίλε συνεργάτη κ. Λασκαράτε,
αν δεν μπορούν κάποιοι να καταλάβουν κάθε φορά τι εννοείτε από το γραφόμενά σας, αφήστε το καλύτερα, δεν θα καταλάβουν ούτε μετά από μια ντουζίνα διευκρινήσεων…
H δύναμη του Σύριζα κυμαίνεται από 241 το 2004 έως 361 χιλιάδες ψηφοφόρους στις ευροεκλογές του 2009. Η ομφαλοσκόπιση σε φασαριόζικες μειοψηφίες δεν είναι το σπορ μου αγαπητέ Λασκαράτε. Καλό είναι να μην βγάζουμε πρόχειρα συμπεράσματα για παραπολιτικές ίντριγκες από την πρασινάδα των πάρκων της χώρας με 8 μήνες συμπεφονημένη ακυβερνησία. Και το δεικτικό μου σχόλιο περί αγχολυτικών δεν ήταν το μείζον, το φτυαράκι ήταν το μείζον μπροστά στις μπολτόζες ΘΑΨΙΜΑΤΟΣ των πληρωμένων κονδυλοφόρων της Ελευθεροτυπίας που ευπειθώς και εν πολλοις άκριτα αναπαράγετε για να στηρίξετε πραγματα που πονάνε όπως είδατε πολλούς από το ακροατήριό σας. Ούτε καθάρισε η κριτική μας στο σημερινό ΚΚΕ με ένα περι σταλινικής ηγεσίας, ίσως να φυσάνε και το γιαούρτι τους οι ανθρώποι. Η ελκτική δύναμη της Ενωμένης Αριστεράς στερείται των νέων, η Ελλάδα φοβάται,στερείται, προδίδεται και νοιώθει ξένη και άβουλη στο τόπο της. Είναι υπό κατοχή και κατ επίφαση Δημοκρατία.
Οι υποψηφιότητες προκαλούν ρήξη στον ΣΥΡΙΖΑ
Σε οριστική ρήξη οδηγούνται οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζουν τον Αλέκο Αλαβάνο, με τον ΣΥΝ και τον Αλέξη Τσίπρα. «Δυστυχώς, από τα μέσα του 2009, με αφορμή τις ευρωεκλογές, η κατάσταση στο συμμαχικό σχήμα δεν εξελίσσεται στο πλαίσιο ενός κλίματος εμπιστοσύνης και αναζήτησης προωθητικών συνθετικών λύσεων.
Το αντίθετο, θα έλεγα», δήλωσε ο Γιάννης Μπαλάφας, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, περιγράφοντας συνοπτικά όσα συμβαίνουν εδώ και έναν χρόνο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στον ΣΥΝ αποδίδουν τις ευθύνες για τις εξελίξεις στον Αλέκο Αλαβάνο, που εμφανίζεται με «ανταγωνιστικά σχέδια». «Εάν ο Αλέκος προχωρήσει στην υποψηφιότητα αγνοώντας τις συμβιβαστικές προτάσεις, τότε θα χρεωθεί τις επιπτώσεις», σχολίαζαν στελέχη του ΣΥΝ, εννοώντας την πιθανή διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Στο μεταξύ, οι εξελίξεις στον χώρο της Αριστεράς επηρεάζονται και από όσα αναμένεται να γίνουν στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με πληροφορίες, με αφορμή τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ πρόκειται να δημοσιοποιηθεί κείμενο που θα συνοδεύεται από υπογραφές μελών του ΠΑΣΟΚ, που θα εκφράζουν τη διαφωνία τους με το Μνημόνιο και θα εντάσσονται -τουλάχιστον ιδεολογικά- στο σχήμα που επιχειρεί να δημιουργήσει ο ΣΥΝ ενόψει των εκλογών του Νοεμβρίου. Το κείμενο μαζί με τις υπογραφές θα παρουσιαστεί αύριο το μεσημέρι στη συνεδρίαση της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, όπου και θα τεθεί μεταξύ άλλων η «συμβιβαστική υποψηφιότητα» -για την Περιφέρεια της Αθήνας- του Μανώλη Γλέζου. Ωστόσο, ελάχιστοι είναι αισιόδοξοι ότι μπορεί να υπάρξει λύση που θα ικανοποιεί όλες τις πλευρές. Τη Δευτέρα, εκτός απροόπτου, ο Αλέξης Μητρόπουλος θα ανακοινώσει την υποψηφιότητά του, που θα στηρίξει ο ΣΥΝ και οι περισσότερες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ. Την Τρίτη αναμένεται ο Αλέκος Αλαβάνος να θέσει υποψηφιότητας ως επικεφαλής του «Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής».
Θ.ΤΣ.
Παρασκευή 3 Σεπτεμβρίου 2010
Αλέξης Μητρόπουλος: «Δεν συμμετέχω στο Εθνικό Συμβούλιο»
Με επιστολή του στον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, ο Αλέξης Μητρόπουλος ανακοίνωσε ότι δεν θα συμμετάσχει στις εργασίες του Εθνικού Συμβουλίου του κινήματος.
Ο Α. Μητρόπουλος αιτιολογεί την απόφασή του κάνοντας λόγο για «κυβέρνηση Μνημονίου» η οποία «ακολουθεί νεοφιλελεύθερες πολιτικές».
Μέχρι στιγμής δεν έχουν υπάρξει επίσημες αντιδράσεις από την πλευρά της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Κυριε Λασκαρατε μια μονο λεξη, ισοπεδωση.
Το 2007 ημουνα μαζι με πολλους συντροφους και συντροφισσες στην Ουρανουπολη οταν προσπαθησαμε συμβολικα να περασουμε το Αβατο μαζι με τις συντροφισσες για να καταδειξουμε την ανοησια του Ορους. Η βουλευτινα Λιτσα Αμμανατιδου δεχτηκε τις πιο χυδαιες επιθεσεις γιατι στο παρελθον μαζι με αλλες γυναικες εριξαν το συρματοπλεγμα και προσπαθησαν να μπουν μεσα. Λυπαμαι αν δε το γνωριζετε. Το βατοπαιδι ηρθε στη δημοσιοτητα και εμεινε μετα απο επιμονες ερωτησεις και παρεμβασεις του ΣΥΡΙΖΑ. Δυστυχως δε μπορω να κατανοησω τις εμμονες οτι η πολιτικη πρεπει να ασχολειται μονο με το οργιο που λεγεται Ελληνικη Εκκλησια. Ξερετε υπαρχουν κι αλλα πραματα σ’αυτη τη χωρα που συμβαινουν.
Αγνοειτε κειμενα κριτικης προς τον Αλαβανο ενοσω ηταν προεδρος οπως αγνοειτε και για το τι συνεβαινε στο ΣΥΝ τη περιοδο αυτη. Παρ’ολα αυτα με μεγαλη ευκολια βγαζετε συμπερασματα.
Παρακαμπτετε με χαρακτηριστικη επισης ευκολια αυτο που σας γραφω σε δυο συνεχομενα σχολια για το σεβασμο του Αλαβανου προς τις συλλογικες διαδικασιες και μου λετε εναν ποδοσφαιρικο λογο για να στηριχτει η προταση σας. Ειναι ικανος. So what.
Σε τι ειναι ικανος? Στο να διαλυει πολιτικους χωρους?
Το αν ο Αλαβανος ειχε υποσχεθει να στηριξει Παπαγιαννακη αρχικα και αλλαξε στη πορεια ειναι δικο του προβλημα. Η προταση ομως για Τσιπρα περασε απο την κεντρικη επιτροπη του ΣΥΝ κατι που φαινεται να αγνοειτε. Και ο Τσιπρας μαζι με τη συλλογικη δουλεια που εγινε στην Ανοιχτη Πολη καταφεραν κοντρα σε ολες Κασσανδρες να επιτυχουν ενα εκλογικα ποσοστο πολυ πανω απο τα ως τοτε εκλογικα ποσοστα του ΣΥΡΙΖΑ.
Αν σας λεει κατι αυτο.
Ο Τσιπρας εκλεχτηκε προεδρος στο ΣΥΝ στο 5ο Συνεδριο μεσα απο συλλογικες διαδικασιες, αν σας λεει κατι αυτο.
Η εμπαθεια σε ενα προσωπο δεν ειναι πολιτικο επιχειρημα ουτε πολιτικη αναλυση για να πεισετε καποιον.
Οι ενεργειες του Παπαδημουλη καυτηριαστηκαν στο συνεδριο που προηγηθηκε των ευρωεκλογων και φυσικα δεν ψηφιστηκε για τη πρωτη θεση στο ευρωψηφοδελτιο. Συλλογικες διαδικασιες, αν σας λεει κατι αυτο.
Το πως συμπεριφερονται στο ΣΥΡΙΖΑ ειναι κατι το οποιο πρεπει να παρακολουθησετε πριν βγαλετε αυτη την ισοπεδωτικη αποφαση. Δεν ειναι ολοι ιδιοι.
Δυστυχως επιβεβαιωνετε το φοβο μου πως οτι γραφετε για το συγκεκριμενο χωρο ειναι αποτελεσμα πληροφορησης απο το ραδιοαρβυλα των καθεστωτικων ΜΜΕ. Με τετοια ομως πληροφορηση τετοια συμπερασματα θα βγαζετε παντα.
Υ.Γ. Το σχολιο του κυριου ΡΟ το βρισκω ακρως προσβλητικο και δε κρινω οτι αξιζει απαντησης.
Παραβλέπω τη σοφή συμβουλή του κ.Ροϊδη, για να μην μείνεις με εντυπώσεις.
Αν έμπαινες στον κόπο να διαβάσεις τις παραπομπές μου, θα έβλεπες πως ξέρω με το παραπάνω τι έγινε με την Αμανατίδου.
Απλά θα αναγνώριζες πως ο Αλαβάνος δεν πίστευε αυτά που έλεγε στην Ευρωβουλή για το Άβατο, αφού με μεγάλη ευκολία άλλαξε θέση, χωρίς να δώσει καμία εξήγηση και χωρίς να του κάνετε κάποια κριτική. Ότι γουστάρω λέω αρχηγός είμαι κλπ κλπ
Το Βατοπέδιο ήλθε στη δημοσιότητα από το κανάλι Alter επειδή ο κ.Κοντομηνάς ήθελε να εκδικηθεί τον Καραμανλή. Ο ΣΥΝ δεν κατάφερε να κάνει τίποτα, πέρα από 2 ερωτήσεις στη Βουλή τις οποίες όπως κάθε τι που σχετίζεται με την Εκκλησία, δεν τις συνέχισε ούτε τις πάλαιψε.
Μην λες ανοησίες, σε πράγματα προφανή.
Δεν κρίνω κανέναν μόνο από τις θέσεις του για την Εκκλησία.
Το να εγκωμιάζεις όμως κάποιον χουντικό ρατσιστή χωρίς να πιστεύεις λέξη από αυτά που λες, όπως έκανε ο Αλαβάνος για τον Χουντόδουλο, δείχνει πως είσαι υποκριτής.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΣΟΥ ΣΙΩΠΑ ΔΕΙΧΝΕΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ.
Προσπάθησε να καταλάβεις ότι για τους ανθρώπους που έχουν ηθικές αρχές, το ψέμα, η υποκρισία και οι πολιτικαντισμοί όταν εκδηλώνονται κάπου κάποτε, ακόμη και σε δευτερεύον ζήτημα, αποτελούν ασφαλές κριτήριο για να αντιληφθούν το ποιόν κάποιου, αλλά και των συντρόφων του που κάνουν την πάπια.
Αν υποδείκνυα τον Τσίπρα εγώ ή εσύ, και όχι με το έτσι θέλω ο Αλαβάνος, η εκλογή του ως αρχηγού κλπ θα ήταν τόσο πιθανή όσο και η εκλογή της Άντζελας Γκερέκου ως Αρχιεπισκόπου.
Κεντρικές επιτροπές και συνέδρια είχε και ο Στάλιν.
Δεν υπάρχει καμμία εμπάθεια για κανέναν. Έχουμε στηρίξει συχνά τον Τσίπρα και με το παρα πάνω σε ότι καλό έκανε.
Π.χ.
Στον Τσίπρα ασκούμε κριτική για τις ύποπτες σχέσεις που έχει με την Εκκλησία (Χωρισμός με Κράτος, Βοιωτοπέδιο Σιβιτανείδιος κλπ).
Αυτό όφειλες να κάνεις και εσύ.
Και εδώ απάντηση δεν πήραμε ποτέ.
Τα καθεστωτικά ΜΜΕ καλύπτουν απόλυτα τον Τσίπρα στην υπαναχώρησή του στο θέμα του Χωρισμού, στο θέμα του Βοιωτοπεδίου και της Σιβιτανιδείου, όπως κάλυπταν και τον Αλαβάνο, σε ότι είχε σχέση με την Εκκλησία. Δεν επηρεάζομαι από τον κ.Αυτιά, ούτε από την κα Παναγιωταρέα. Έχουμε εδώ δική μας άποψη.
Μετά τις εκλογές, έλα να τα πούμε, αν κάποιος από τους Αλαβάνο ή Τσίπρα δεν έχει υποχωρήσει.
Προσπάθησε να καταλάβεις πως ούτε φερέφωνο είμαι, ούτε αντλώ πληροφόρηση από κάποιο κανάλι, ούτε σε κομματικές ομαδούλες ανήκω.
Καταρχην δεν ειμαι απολογητης του Αλαβανου. Οποτε τα ερωτηματα επιστρεφουν σε σενα που προτεινεις τη λυση αυτη για υποψηφιο περιφεριαρχη ωσαν τη μοναδικη λυση. Λυσε αυτη την αντιφαση με τον εαυτο σου και μετα το συνεχιζουμε.
Τα περι ανοησιων τα αντιπαρερχομαι μιας και δεν ειναι σοβαρα επιχειρηματα.
Εχεις παντελη αγνοια του τι κανουν οι οργανωσεις ΣΥΡΙΖΑ στη βορεια Ελλαδα. Ποιες κινητοποιησεις, δρασεις, παρεμβασεις σε Ξανθη, Κομοτηνη, Χαλκιδικη κλπ.
Λες κανατε δυο ερωτησεις και ξεμπερδεψες. Δεν ειναι ετσι.
Δε θα συνεχισω τη κουβεντα περι του ποιος εφερε στη δημοσιοτητα το Βατοπαιδι μιας κι εχουμε εντελως διαφορετικες αποψεις.
Η σιωπη σε θεματα Χουντοδουλου ειναι μια δικια σου εμμονικη αποψη και δε μπορω να βοηθησω περαιτερω. Συγνωμη που δεν βγαινουμε στα κεραμιδια καθε μερα να φωναζουμε για την εκκλησια.
Βλεπεις δεν ειναι το μοναδικο πραγμα που πρεπει να ασχολουμαστε σε καθημερινη βαση. Τα περι συνομωτικης σιωπης επισης ανηκουν στη σφαιρα του φανταστικου.
Εχεις μια πολυ στρεβλη εικονα του πως εκλεγονται τα μελη του ΣΥΝ στα οργανα. Και μαλιστα ακρως υποτιμητικη για τα μελη. Η προταση του Αλαβανου για Τσιπρα οπως και η αντιστοιχη για Κουβελη συζητηθηκε προσυνεδριακα, εκφρασθηκαν οι αποψεις των μελων και ψηφισθηκαν για συνεδροι τα μελη που ξεκαθαρα μεταξυ αλλων δηλωσαν ποιον θα ψηφισουν για προεδρο στο συνεδριο.
Φανταζομαι δε πιστευεις οτι τα μελη του ΣΥΝ ειναι προβατα και ελεγχονται απο τον καθε Αλαβανο για το τι θα ψηφισουν στα συνεδρια.
Τονιζω οτι ο Τσιπρας ΕΚΛΕΧΘΗΚΕ στο 5ο συνεδριο με ψηφοφορια εχοντας ως αντιπαλο τον Κουβελη.
Υποπτες σχεσεις με την εκκλησια? Μηπως ειναι και πρακτορας? Και τι ειπε για το διαχωρισμο κρατους και εκκλησιας? Και μηπως παρακολουθεις τις παρεμβασεις των τοπικων οργανωσεαν στη Βοιωτια?
Αυτο με τη καλυψη των ΜΜΕ με διασκεδασε αρκετα, θα μας πεις και το αλλο με τον Τοτο?
Δεν υπονοησα καν οτι εισαι φερεφωνο ή οτι παιζεις το παιχνιδι των κολαουζων του Αλαβανου. Η εικονα ομως που εχεις για τη κατασταση στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΣΥΝ ειναι στρεβλη και σε οδηγει σε ισοπεδωτικα και αντιφατικα αποτελεσματα.
Λυπαμαι που με θεωρεις αναξιο απαντησης οπως σου προτεινε ο σοφος κυριος Ρο και το κανεις απο χαρη για να μη μεινουν εντυπωσεις.
1. Δεν είμαι απολογητής του Αλαβάνου. Υποστήριξα την υποψηφιότητά του ως τη μόνη ρεαλιστική λύση στις διαμορφωμένες συνθήκες, παρ’όλο που δεν τον εκτιμώ.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάτι καλύτερο αυτή τη στιγμή και να σου πω πως θεωρώ ντροπή για τον ΣΥΝ πως διαπραγματεύεται την αποστασία ενός μέλους άλλου κόμματος γιατί ο Μητρόπουλος είναι τόσο διαφωνών που παραμένει μέλος του Εθν.Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
O tempora o mores!
2. Το να υποστηρίζεις πως η υπόθεση του Βατοπεδίου ήλθε στο φως από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοησία, διότι ο Κοντομηνάς και το Alter δεν ανήκουν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Περιέργως ούτε η μονή Βατοπεδίου δεν έχει αντιληφθεί πως το σκάνδαλο το αποκάλυψαν οι οργανώσεις Β.Ελλάδς του ΣΥΡΙΖΑ και κατηγορεί τον Κοντομηνά:
3. Κανείς δεν ζήτησε να βγαίνετε στα κεραμίδια κλπ
Να μην καλύπτετε σκάνδαλα σαν το Βοιωτοπέδιο και τη Σιβιτανίδειο σου είπα και κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις και απαντάς με εξυπνακισμούς.
4.Για τον Χουντόδουλο ζήτησα το αυτονόητο. Ξεχνάω κάθε φασιστική του εκδήλωση και ζητάω το εξής απλό: Όταν η Αυγή τον καταγγέλει για ασελγείες σε ίδρυμα νεαρών τροφίμων,
δεν μπορεί ο Αλαβάνος και ο Θ.Λεβέντης να τον εξυμνούν και ο ΣΥΝ να κάνει την πάπια.
Αν αυτό το θεωρείς εμμονή του μπλογκ μας δηλαδή το να μην πηγαίνει ο ΣΥΝ σε κηδείες χουντικών που τους έχει κατηγορήσει για παιδεραστές η Αυγή, και ο εκπρόσωπός του να μην τον υμνεί στη Βουλή και ο αρχηγός του να μην εκδηλώνει τον θαυμασμό του, τότε ντρέπομαι για λογαριασμό σου.
4. Δεν ζήτησα να ασχολείστε μόνο με την Εκκλησία.
Ζήτησα να μην καλύπτετε τον Καραμανλή στην εξεταστική για το Βατοπέδι, να μην κουκουλώνετε τον Τσοχατζόπουλο όταν η Καθημερινή τον καταγγέλει από το 2004, να μην κάνετε πως δεν ξέρετε πως ο Τσουκάτος δεν δικάζετε κλπ κλπ κλπ κλπ
5. Τα μέλη του ΣΥΝ δεν είναι πρόβατα, αλλά σε ένα αριστερό κόμμα ο αρχηγός δεν δίνει δαχτυλίδια στον διάδοχο στρώνοντάς του το χαλί.
6. Για τον ΣΥΡΙΖΑ Βοιωτίας έγραψα πως κατήγγειλε τον Ιερώνυμο.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ Κέντρου Aθήνας λέω πως κάνει την πάπια.
7. Περί Τοτού
Για πες μου λοιπόν πως σου φαίνεται ούτε εσύ να μην έχεις πάρει είδηση για τη στροφή Τσίπρα στο θέμα του Χωρισμού Κράτους Εκκλησίας και να με ρωτάς τι εννοώ; Κανονικά έπρεπε να είχε πέσει χοντρό κράξιμο
http://www.935radio.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=30642&Itemid=78&PHPSESSID=e85419bd65b0bc9cf2d7296fbb52aee8
Το καραγκιοζλίκι που κρύβει η αριστερο-δεξιά-παλαιοπασόκ «αντι-ΔΝΤ συμμαχία» είναι υπερβολικά ρετρό και χιλιοπαιγμένο έργο: Το έχουμε δεί πολλές φορές.
Να μπορούσαν τουλάχιστον να σκεφτούν τον Λαλιώτη για δήμαρχο, ως πνευματικό πατέρα της εθνικολαικής ενόνητας!
http://enosy.blogspot.com/2010/09/blog-post_8748.html
Πέμπτη, 9 Σεπτεμβρίου 2010
Ο Α. Μητρόπουλος άδειασε την Κουμουνδούρου, η οποία από αύριο αρχίζει να ψάχνει για άλλο περιφερειάρχη!….
Και πριν αλέκτωρ λαλήσει αποδείχτηκε ότι η Κουμουνδούρου κτίζει συμμαχικά …σοσιαλιστικά παλάτια πάνω στην άμμο. Σήμερα το βράδυ ο Α. Μητρόπουλος σε συνέντευξή του στο MEGA άφησε να υπονοηθεί ότι μάλλον θα κατέβη στο ψηφοδέλτιο του Δημαρά. Επίσης δήλωσε ότι είναι και παραμένει μέλος του ΠΑΣΟΚ και πολλά άλλα ενδιαφέροντα, που ανατρέπουν πλήρως την εικόνα που παρουσίαζε η Κουμουνδούρου προς τα μέλη του κόμματός της αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά αναδεικνύουν ότι το πάθος της να αποκλείσει τον Α. Αλαβάνο, δεν τις βγήκε σε καλό…
Σε λίγο θα αναρτήσουμε το video για να γελάσει λιγάκι το χειλάκι σας με τον υποψήφιο περιφερειάρχη του ΣΥΝασπισμού.
http://www.zoomnews.gr/?p=43796
Ο Γιάννης Μανώλης προτείνει στη ΝΔ για περιφερειάρχη Αλέξη Μητρόπουλο ή Γιάννη Δημαρά
Ενδεικτική του κλίματος που καλλιεργείται στη Νέα Δημοκρατία σε σχέση με το πρόσωπο που θα πρέπει να επιλεγεί για την Περιφέρεια Αττικής είναι η πρόταση που καταθέτει ο Γιάννης Μανώλης, τέως βουλευτής του κόμματος και μέχρι πρότινος υπεύθυνος του συνδικαλιστικού τομέα. Ο Μανώλης προτείνει να στηρίξει η Νέα Δημοκρατία για Περιφερειάρχη ή το γνωστό εργατολόγο Αλέξη Μητρόπουλο, μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ή το Γιάννη Δημαρά, πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και νυν ανεξάρτητο. Και οι δύο έχουν ταχθεί ανοιχτά και δυναμικά κατά του μνημονίου. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο εστιάζει ο Μανώλης και τους προτείνει για υποψήφιους της Νέας Δημοκρατίας. Πρόσωπα όπως ο Μητρόπουλος ή ο Δημαράς, κυρίως ο πρώτος, μπορούν να οδηγήσουν σε ένα μέτωπο ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στην Περιφέρεια Αττικής.
Kαθόλου ενθαρρυντική η συνέντευξη Μητρόπουλου στο Mega, έγινε αντικείμενο χαιρέκακης κριτικής από μπλογκς που στηρίζουν τον κ.Αλαβάνο, με φρασεολογίες ποδοσφαιρικών γηπέδων.
Εμωράνθη το άλας δυστυχώς.
NΤΡΟΠΗ,
δεν μιλάει έτσι η Αριστερά
Ρεντίκολο της κοινωνίας, αίσχος του Κουτσόπυργου, αρχιρεζίλι της φαμίλιας μας…
10/09/2010
Εδώ και δυο ώρες προσπαθώ να σχολιάσω τη συνέντευξη Μητρόπουλου στο MEGA. Δεν είναι ότι δεν έχω τι να πω. Είναι ότι πονάω από τα γέλια. Μέχρι και ο μπέμπης που ακούγεται στο βίντεο διαμαρτυρήθηκε. Έβαλε τα κλάματα γιατί χέστηκε από τα γέλια.
Όπως και να έχει, υποψήφιο τεφαρίκι βρήκε ο Βούτσης: Μαλαγάνας, κοπλιμενταδόρος, γαλίφης, σκερτσόζος, κορτάκιας, καταφερτζής…
Άμα πάρει σβάρνα τις μεσόκοπες κυρίες και τους λέει ότι «ήμασταν συμφοιτητές, αλλά φαίνεστε και δεν ξέρω κι αν είστε 10 χρόνια νεότερες», έχει σίγουρο ένα 10%. Άλλο ένα 10% έχει από τις γριές που βλέπουν Αυτιά. Νάτο το ρήγμα, μεγαλώνει, θεριεύει, πιάνει διψήφιο, πάει β΄κατανομή, κουκουέ αλλαγή, α ρε Χαρίλαε…
Τώρα αν το ρήγμα θα είναι στο ΠΑΣΟΚ ή στον ΣΥΝ, αυτό θα μας το πει ο Όλυμπος της πολιτικής σκέψης, ο Παρνασσός της εκλογικής τακτικής, ο Ταΰγετος των σοσιαλιστικών ρηγμάτων, ο Σμόλικας των πετυχημένων υποψηφιοτήτων, ο Φίλος και Σύντροφος Νίκος Βούτσης.
……
Τη Δευτέρα ο μαλαγάνας θα αποφασίσει. Τι θα κάνει μέχρι τότε ο Όλυμπος της πολιτικής σκέψης, ο Παρνασσός της εκλογικής τακτικής, ο Ταΰγετος των σοσιαλιστικών ρηγμάτων, ο Σμόλικας των πετυχημένων υποψηφιοτήτων, ο Φίλος και Σύντροφος Νίκος Βούτσης;
Α. Θα πλακώσει τον μαλαγάνα στο μουρουνόλαδο για να σταματήσει να στηρίζει Γιωργάκη;
Β. Θα ψάξει να βρει άλλη υποψηφιότητα μαζί με τον Μπανιά;
Γ. Θα προσφύγει στον διαθέσιμο πλέον Ν. Κωνσταντόπουλο;
Δ. Θα αποφασίσει ότι το στοίχημα της συνάντησης με το ρήγμα του ΠΑΣΟΚ μετατοπίστηκε σε άλλη περιφέρεια και θα πάει για νέες μεγάλες επιτυχίες;
Ε. Θα προτείνει Αλαβάνο;
ΣΤ. Θα κάνει αυτοκριτική για τα πεπραγμένα του και θα κατέβει ο ίδιος;
Απαντήστε και κερδίστε θέση αντιπεριφερειάρχη στο ψηφοδέλτιο του μαλαγάνα.
ΥΓ. Ο τίτλος του σχολίου είναι η συνήθης προσφώνηση του Παντελή Ζερβού στον Ντίνο Ηλιόπουλο από την ταινία “Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες”. Σύμφωνα με πληροφορίες θα αντικαταστήσει τη λέξη “συντρόφισσες και σύντροφοι” στις επόμενες συνεδριάσεις της ΚΠΕ
περισσότερα
Έχω μια απορία και θα το εκτιμούσα πάρα πολύ αν κάποιος μου την έλυνε (βλέπετε έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι πάσχω από πρώιμο ανάστροφο Αλτσχάιμερ, δηλαδή να θυμάμαι πράγματα που άλλοι έχουν «ξεχάσει»).
Ο κ. Αυτιάς δηλαδή τώρα τάσσεται κατά του μορφώματος του ΔΝΤ και των εκπροσωπουμένων από αυτό; Με τι φόντα; Αυτός δεν ήταν που, από το μετερίζι του Αντ1 επί Τάπερμαν, καλούσε τον κόσμο να πάρει καταναλωτικά δάνεια για να παίξει στο χρηματιστήριο;
Mε το ίδιο φόντο που είναι κατά του ΔΝΤ ο Σαμαράς και ο Καραμανλής.
Φίλε Λασκαράτε δικαιωθήκατε για τον Μητρόπουλο πριν το κοκκόρι να λαλήσει
http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=5833616&publDate=11/9/2010
Αντιπαραθέσεις στη σκιά των δύο ψηφοδελτίων
Προβληματισμό προκάλεσαν στην ηγεσία του ΣΥΝ τα όσα δήλωσε ο εργατολόγος και μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ Αλ. Μητρόπουλος – τον οποίο έχει αποφασίσει να στηρίξει ως υποψήφιο για την Περιφέρεια Αττικής – προχτές το βράδυ στο ΜΕΓΚΑ, όπου άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να μην είναι τελικά υποψήφιος, ενώ εξέφρασε τη στήριξή του στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό, λέγοντας ότι με τη στάση του θέλει να του υποδείξει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος.
Η ελληνική αριστερά δεν είναι στα καλά της.
Του Σ.Κούλογλου
http://tvxs.gr/news/%CE%BF%CE%BC%CE%AC%CE%B4%CE%B1-tvxs/%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%B1%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%AC-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%AC-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BB%CE%BF%CF%85
Καλά κάνετε και λέτε κλέφτη τυραννίσκο τον Αραφάτ. Η Αριστερά κάνει τουμπεκί στους τριτοκοσμικούς αντιαμερικανούς δικτάτορες.
Διαβάστε κι αυτό:
Η Σακινέχ και η σιωπή της Αριστεράς, του Γιώργου Πήττα
από το http://www.tvxs.gr
Η νεκρή Κούρδη Αζίζ, μόλις 16 χρόνων.
Εκτελέστηκε το 2007 με λιθοβολισμό επειδή έφυγε από το σπίτι των γονιών της με τον άντρα που ερωτεύτηκε.
Ο τίτλος βέβαια θα μπορούσε να είναι πιο μεγάλος και να συμπληρώνει: «…και η αιώνια περί θεμελιωδών δικαιωμάτων υποκρισία της Δεξιάς».
Αλλά, φοβάμαι πολύ πως η υποκρισία δεν έχει ούτε χρώμα ούτε σημαία ούτε ιδεολογικό περιεχόμενο. Κατά κανόνα φλερτάρει με την εξουσία-όποιας κλίμακας και αν είναι αυτή.
Και δεν είναι μόνο η Σακινέχ. Στις αρχές του μήνα, το εφιαλτικό καθεστώς των Ιρανών μουλάδων ανακοίνωσε πως θα εκτελέσει με απαγχονισμό τον Ιμπραΐμ Χαμιντί 18 χρόνων γιατί είναι ομοφυλόφιλος, αλλά, η είδηση έχει περάσει στα ψιλά.
Όπως ξέρουμε όλοι, πολύ καλά, η Σακινέχ ή ο Ιμπραΐμ δεν είναι πρωτόγνωρες ιστορίες. Στα τελευταία χρόνια, άνθρωποι έχουν εκτελεστεί, ακρωτηριαστεί, βασανιστεί, με διάφορες κατηγορίες που όλες μαζί ως πράξεις, στον δυτικό κόσμο, αφορούν αυστηρά την προσωπική ζωή του κάθε ένα και είναι αδιανόητη η οποιαδήποτε εκ των άνω παρέμβαση.
Και, όπως ξέρουμε καλά, η Αριστερά είτε στην Ελλάδα είτε στην Κύπρο, πάσχει από μία μεγάλη μυωπία όταν τα κακώς κείμενα συμβαίνουν στους «εχθρούς των εχθρών μας».
Μα είναι δυνατόν εμείς ποτέ να καταγγείλουμε ανοιχτά και με πάθος το Ιρανικό καθεστώς ή τους Μουλάδες της Χαμάς ή ακόμα και τους Κούρδους εφ’ όσον όλοι αυτοί είναι οι εχθροί του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού άρα…φίλοι μας;
Δυστυχώς, ακόμα δεν έχουμε ωριμάσει από την εποχή στην οποία η Ανανεωτική Αριστερά, ναι αυτή που συχνά πυκνά υπερασπίζομαι, σφύριζε κλέφτικα για το αιματοβαμμένο καθεστώς Τσαουσέσκου, απλά και μόνο επειδή αυτό, μας καταδέχονταν και αναγνώριζε την ύπαρξη του ΚΚΕ Εσωτερικού. Ή τα λησμονήσαμε;
Ε, σύντροφε Λεωνίδα; Μιας που είσαι λαλίστατος –και σε πολλά ίσως έχεις και δίκιο- γιατί δεν κάνεις μια δημόσια αυτοκριτική για τις αγαθές σχέσεις του ΚΚΕ εσωτερικού με την αισχρότερη δικτατορία που γνώρισε η Ευρώπη;
Είμαι βέβαιος πως κάπου θα υπάρχει μία μικρή ανακοίνωση εκ μέρους του Συνασπισμού για την υπόθεση της Σακινέχ.
Βεβαίως, αν η Σακινέχ ήταν στην Ελλάδα και η αξιοπρέπειά της είχε θιχτεί από την συμπεριφορά κάποιου Έλληνα μπάτσου ή κανενός αλητήριου της Χρυσής Αυγής, θα είχε ξεσηκωθεί περίπου το σύμπαν.
Και, κατά τη γνώμη μου, πολύ καλά θα είχε κάνει.
Αυτό που με εξοργίζει, είναι η αυτολογοκρισία μας, μην τυχόν και ρίξουμε νερό στον μύλο των ιμπεριαλιστών κατακρίνοντας την Ιρανική Θεοκρατία, ένα από τα πιο βάρβαρα και απάνθρωπα καθεστώτα του πλανήτη.
Το πιο θλιβερό δημοσίευμα το βρήκα στην εφημερίδα Εποχή της 11ης Ιουλίου, όπου ο συντάκτης «καταγγέλλει» τον επικείμενο λιθοβολισμό γράφοντας πως «η Σακινέχ, δεν διέπραξε μοιχεία, εφ’ όσον ο άντρας της είχε πεθάνει».
Δηλαδή;
Αν είχε υπάρξει «μοιχεία» θα είχαμε μια κάποια δόση κατανόησης στους Αγιατολάδες;
Μήπως έχουμε χαζέψει τελείως πια;
το γαρ πολύ της θλίψεως
Πέμπτη, Σεπτέμβριος 09,
Xάνει και απο τον Μητρόπουλο ο Κικίλιας…
Αν στα στοιχεία που επικαλείται το site http://www.aftodioikisi.gr είναι πραγματικά τότε μάλλον θα ψάχνονται στη Ρηγίλλης ! Σγουρός – Κικίλιας σημειώστε 1 (με διψήφιο αριθμό ) αλλά και ο Μητρόπουλος ( ΣΥΝ κλπ ) περνά τον Κικίλια …Αν και δεν το βλέπουμε να παίζει μέχρι τέλους η διαφορά Κικίλια – Μητρόπουλου εκτός και οι δυσαρεστημένοι του ΠΑΣΟΚ επιμένουν μέχρι τέλος στην ψήφο διαμαρτυρία
«Ορατός είναι ο κίνδυνος να μην μπει ο Βασίλης Κικίλιας στο β΄γύρο της κορυφαίας μάχης των τοπικών εκλογών του Νοεμεβρίου, αυτής για την Περιφέρεια Αττική, προκαλώντας έντονη ανησυχία στη Ρηγίλλης.
Σύμφωνα με τους υπεύθυνους τριών ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη με τους οποίους επικοινώνησε η αυτοδιοίκηση gr (σ.σ. θέλησαν να κρατήσουν την ανωνυμία τους) η διαφορά μεταξύ του νομάρχη Αθηνών και υποψήφιου του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Σγουρού από τον υποψήφιο της ΝΔ Βασίλη Κικίλια βρίσκεται σε διψήφιο νούμερο !
Δεύτερος ο Μητρόπουλος
Μάλιστα και στις τρεις δημοσκοπήσεις, παρότι ακόμη δεν είχε ανακοινωθεί η υποψηφιότητά του (ανακοινώθηκε επίσημα σήμερα) ο εργατολόγος Αλέξης Μητρόπουλος βρίσκεται στη δεύτερη θέση αρκετά πιο ψηλά από τον υποψήφιο της ΝΔ!
γεννά παραφροσύνην
11/09/2010
NΔ:
«Μαζί Κικίλιας, Δημαράς, Μητρόπουλος»
Κοινό συνδυασμό του Βασίλη Κικίλια με τους Γιάννη Δημαρά και Αλέξη Μητρόπουλο, με επικεφαλής τον πρώτο, προτείνει για την Περιφέρεια της Αττικής ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Κώστας Μαρκόπουλος. «Νομίζω ότι ο κ. Δημαράς και ο κ. Μητρόπουλος θα πρέπει να δουν κι απ’ τον πρώτο γύρο, ενδεχομένως τη δυνατότητά τους να μην καταγράψουν εν πάση περιπτώσει τη δική τους προσωπική νίκη, αλλά να καταγράψουν πολιτική συνεργασία εξαρχής.
«Δεν ξέρω γιατί ο Πέτρος ο Μαντούβαλος, τον οποίο βαθύτατα εκτιμώ και έχω και πολύ καλή σχέση μαζί του, θέλει να τραβήξει τον δικό του δρόμο. Νομίζω ότι και στον Πειραιά μπορούμε να κάνουμε σύνθεση. Μπορεί να είναι λίγο πιο δύσκολη, αλλά κι εκεί μπορούμε να κάνουμε σύνθεση», σημείωσε.
φέτος στην Τοπική αυτοδιοίκηση οι υποψήφιοι είναι όλοι… ανεξάρτητοι.
παγκόσμια πρώτη.
Eκλεκταί παρουσίαι του χώρου του πολιτισμού παρά τω πλευρώ Αλεξίου Μητροπούλου
Ο ποιητής Ιατρόπουλος
Αλέξη Μητρόπουλου προεκλογικοί λόγοι
Σύντροφοι Καλυφθείτε
Στα ψιλά πέρασε μια πολιτικά και ιδεολογικά θεμελιώδης δήλωση του Αλέξη Μητρόπουλου για την πώληση του Ελληνικού. Τα διαπλεκόμενα μίντια χεσμένα από τον φόβο τους ένεκα του ραντεβού της αριστεράς με τους Πασοκογενείς έθαψαν τη δήλωση. Η καταλυτική τοποθέτηση που οδηγεί ευθέως στο τσάκισμα του μνημονίου και της τρόικας μεταξύ άλλων ανέφερε:
«…να λειτουργήσει επιτέλους ως Μητροπολιτικό Πάρκο, ως τόπος διαλεκτικής συνάντησης των ανθρώπων και των θεσμών, με τα διαχρονικά στοιχεία της Φύσης.
Κάτι που θα ήταν για τον μετέχοντα του Ελληνικού Πολιτισμού πρώτιστο καθήκον, αφού αποτελεί αναγκαία συνθήκη της καθημερινής κοινωνικής και ατομικής μας ευτυχίας (ως ανυπέρβλητο ανθρωπολογικό πρόταγμα συνυφασμένο με την ύπαρξη και εξέλιξη της φυλής μας), μεταβάλλεται σε μετανεωτερικό εφιάλτη του ακραίου και αδυσώπητου νεοφιλελεύθερου οικονομισμού. Αντί για την αποκατάσταση και την επανασυγκρότηση της ταυτότητας, καταστρέφουμε και τα τελευταία στοιχεία που την συνέθεταν.
…H Αττική και οι πολίτες της δεν πρέπει να στερηθούν του μοναδικού αυτού πνεύμονα πρασίνου, πολιτισμού και κοινωνικής μέθεξης, όπως έχει αποτυπωθεί ως ενεργός απαίτηση στο φαντασιακό όλων».
Περιέργως και η Αυγή έθαψε στα αζήτητα τον στιβαρό διεισδυτικό λόγο του πασοκικού ρήγματος, υποσκάπτοντας (ελπίζω άθελά της) το σχέδιο Βούτση.
Ερωτήματα αν πέραν του ποιητού Δημητρίου Ιατρόπουλου, μετέχει της Μητροπουλικής μεθέξεως και ο λόγιος Κωνσταντίνος Ζουράρις,
Eιλικρινά λυπάμαι αν ο ΣΥΝ νομίζει πως με τον κ.Μητρόπουλο θα δεί άσπρη ημέρα. Ας κοιτάξει να τα βρεί με όσους έφυγαν απόδω κι από κει, ίσως και με τους Οικολόγους κλπ, γιατί απο τους διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει φως:
Π Ρ Ο Σ Κ Λ Η Σ Η
Ο Πολιτικός Όμιλος για τη Δημοκρατία και την Πατρίδα και οι Εκδόσεις ΓΕΡΜΑΝΟΣ Σας προσκαλούν εγκάρδια στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Στέλιου Παπαθεμελή:
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ή ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ,
Κείμενα εθνικής αυτογνωσίας και στρατηγικής
Την Τρίτη 14 / 12 7 μ.μ. στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20)
Θα μιλήσουν: ΛΙΑΝΑ ΚΑΝΕΛΛΗ, ΑΛΕΞΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΕΟΚΛΗΣ ΣΑΡΡΗΣ
http://enosy.blogspot.com/2010/12/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%AE-%CF%85%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%B5%CE%B9%CE%B1.html
Με ποιό τρόπο ορκίστηκε ο κ.Μητρόπουλος;
Υποψιάζομαι θρησκευτικα.
Η Ελευθεροτυπία (Α.Χ.) στο λειψό ρεπορτάζ της δεν το αναφέρει, όπως δεν αναφέρει και για τον συνδυασμό Δημαρά.
Φαντάζομαι θα ορκίστηκε θρησκευτικά σύσσωμος.
Επίσης δεν αναφέρει για το κ.Αλαβάνο που έλειπε στο ΧΥΤΑ Κερατέας όπου δήλωσε πως «ορκίζεται» στον παπά που συμμετείχε στην κινητοποίηση (!)
Αναρωτιέμαι τι είδους δημοσιογραφία είναι αυτή
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=235688
Με πέντε διαφορετικούς τρόπους ορκίστηκαν χθες οι νέοι περιφερειακοί σύμβουλοι της Αττικής. Με θρησκευτικό τυπικό και παρουσία του Αρχιεπισκόπου, οι σύμβουλοι των συνδυασμών Ι. Σγουρού, Β. Κικίλια και Αδώνιδος Γεωργιάδη.
Στο Ευαγγέλιο, στον λαό, στην τιμή τους, κατά συνείδηση ο όρκος. Κι όποιος τον τιμήσει…
Με πολιτικό όρκο οι Γ. Βαρεμένος και Δ. Τσουκαλάς από τον συνδυασμό του Αλ. Μητρόπουλου και οι Κ. Διάκος-Γ. Δημαράς από τους Οικολόγους. Τα μέλη της Λαϊκής Συσπείρωσης (ΚΚΕ) δήλωσαν υπερασπιστές των δικαιωμάτων του λαού χωρίς να σηκώσουν χέρι, ενώ αντίστοιχα έπραξε ο Α. Χάγιος από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ορκιζόμενος στην τιμή και τη συνειδησή του ενάντια στο Μνημόνιο και την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ο Γ. Ψαριανός προσήλθε στην αίθουσα μετά την τελετή ορκωμοσίας και απλώς υπέγραψε το πρακτικό ορκωμοσίας με το σχόλιο: «Μήπως όσοι είχαν ορκιστεί τήρησαν τον όρκο;»…