Ο κ.Παπαδημούλης είναι ανυποψίαστος και για τα άδεια-αφορολόγητα παγκάρια του Λουπασάκη;

[Αν ναι, οφείλει να προτείνει στο Ευρωκοινοβούλιο να ανακηρυχθεί ο καλύτερος Ευρωπαίος θαυματοποιός του 2022]

(«‘Ετσι » ξάφριζαν» το παγκάρι των Τεμπών»). Τη λεηλασία κατέγραψε η κρυφή κάμερα του ιερέα Λάμπρου Ρίνη («Η κάμερα «συλλαμβάνει» επιτρόπους και ιερείς της Αγ. Παρασκευής στα Τέμπη να κλέβουν τα έσοδα από το παγκάρι και να τα μοιράζονται», zougla/gr-20.12.2008) και προβλήθηκε τηλεοπτικά (Μάκης Τριανταφυλλόπουλος-6.11.1997).  Όμως οι πρωτοδίκως 4 ένοχοι (κάθειρξη οκτώ ετών), απαλλάχτηκαν μετά από 9 χρόνια από την ευσεβή Δικαιοσύνη, σε πείσμα των όσων έδειχνε η κάμερα: «Αθώοι δύο κληρικοί για υπεξαίρεση χρημάτων από το παγκάρι» (1.4.2005) κι ας είχε ο Αρ.Πάγος δεχτεί (απ. 1317/2001) για την περίπτωση τη νόμιμη αποδεικτική αξία της κρυφής κάμερας (ΒΗΜΑ, Δ.Γαλάνης-24.2.2008).

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Ενώ η (σιγανο)πρεσβυτέρα του Οίκου Νώε δίνει «εξηγήσεις» («Πήρα τα €347.000 από τη θυρίδα για να τα μετρήσω»-Π.Θ., Δ. Πώποτας, Άρια Καλύβα-30.11.2022, 13:10), οι οποίες ίσως «πείθουν» κάποιες αριστερές σουπιές, που θαύμαζαν (όπως πάρα πολλοί ακόμη, όλων των κομμάτων, με κορυφαίο της πολύχρονης εκκωφαντικής σιωπής το «κόμμα της φτωχολογιάς» ΚΚΕ) το ανεξέλεγκτο έργο του Παπαντώνη, απομακρύνθηκε οριστικά ο μάγος και ταχυδακτυλουργός χονδροειδών θαυμάτων, που διακινεί η ekklisiaonline, Λουπασάκης, από την επιχείρηση του Λυκαβητού, χωρίς να υποστεί καμία ποινική συνέπεια για την παράνομη δράση του και χωρίς η Εκκλησία να τον δικάσει για την βλάσφημη συμπεριφορά του που προκάλεσε τεράστιο σκανδαλισμό σε κάθε έντιμο άνθρωπο, που δεν πάσχει από διανοητική υστέρηση. Ο Ιερώνυμος του Βοιωτοπεδίου (https://archive.ph/ZHIQk) έκρινε πως μετά τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα (Λουπασάκης, Μίχος, Αντωνάκης), δεν τον παίρνει να παριστάνει το κορόιδο. Όπως σημειώνει ο ‘Ελεύθερος Τύπος’ (30/11/2022-07:04. Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο), αποφασίστηκε, επιτέλους οριστικά: «….να μεταφερθούν τόσο ο ίδιος όσο και η μικρή μοναστική κοινότητα που έχει δημιουργηθεί γύρω από αυτόν στο μετόχι της Αρχιεπισκοπής του Αγίου Ι. Χρυσοστόμου, που βρίσκεται στα όρια των Mητροπόλεων Γλυφάδας και Μεσογαίας (σημ.Λ.: πραγματική εξορία για τον αρχιαπατεώνα). Η απομάκρυνσή του, λένε εκκλησιαστικές πηγές, έγινε «ήσυχα και αθόρυβα», και για την ώρα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα. Aλλωστε, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο οποίος ανέλαβε προσωπικά την υπόθεση μετά τις αποκαλύψεις για τα «δήθεν θαύματα» που συμβαίνουν στο ναό, αυτό που επιθυμούσε από την αρχή να λυθεί το θέμα “αναίμακτα”».

Εμείς χωρίς να διαθέτουμε τους μηχανισμούς έρευνας, τις ακριβοπληρωμένες από τους φορολογούμενους θεσμικές υποχρεώσεις, τις δυνατότητες και τη στελέχωση του ΣΥΡΙΖΑ των 86 βουλευτών, είχαμε θέσει σε σειρά σχολίων μας τον Ιούνιο του 2019 στο δημοσίευμά μας «Ερωτήματα για το Λύρειο» και ερωτήματα για την Κιβωτό (βλ ξεκινώντας από 21/06/2019 στο 6:20 μμ «Δεν έχει ακουστεί το παραμικρό κατά της αλυσσίδας των ιδρυμάτων του. Όμως 34 φωτογραφίες του παπά, σε διάφορες πόζες, σε μια σελίδα! Τόση αυτοπροβολή! Προς τι; Έχει ακούσει ποτέ για την χριστιανική αρετή της σεμνότητας;» 23/11/2019 στο 4:04 μμ «Κάτι δεν πάει καλά με τον κυρ Αντώνη……..». 23/11/2019 στο 6:56 μμ  «Πάντα κάτι μου μύριζε με τον κυρ-Αντώνη». 24/11/2019 στο 5:45 μμ «Για τους παιδεραστές συναδέλφους του έχει πληροφορηθεί ο παπάς, γιατί δεν τον έχω ακούσει να ανησυχεί….»).

Advertisement

Οι ναζί, ο πόλεμος στην Ουκρανία και η παρακαταθήκη του Γιόζεφ Γκέμπελς

[Η τακτική της «καμένης γης», όπου δεν ισχύει πλέον κανένα μέτρο προστασίας για τον άμαχο πληθυσμό, εφαρμόστηκε ευλαβικά έως το παρά πέντε της λήξης του Β’ Παγκοσμίου πολέμου]

Δεν θέλει τον ολοκληρωτικό πόλεμο, λένε οι Αγγλοι, μα τη συνθηκολόγηση. Σας ερωτώ: θέλετε τον ολοκληρωτικό πόλεμο; Τον θέλετε, εάν χρειαστεί, πιο ολοκληρωτικό και ριζοσπαστικό απ’ όσο μπορούμε καν να τον φανταστούμε σήμερα;

του εξαιρετικού ©Πέτρου Τατσόπουλου ―in.gr »»»

ΗΤΑΝ 18 Φεβρουαρίου του 1943. Εάν έκρινες από το μαζικό παραλήρημα στο κατάμεστο «Παλάτι του Αθλητισμού» (Sportpalast) του Βερολίνου, θα νόμιζες πως οι Γερμανοί είχαν μόλις κερδίσει την πιο καθοριστική μάχη του πολέμου. Συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο. Μόλις την είχαν χάσει. Τα θλιβερά απομεινάρια της 6ης στρατιάς του στρατάρχη φον Πάουλους  (μαζί με τον ίδιο τον φον Πάουλους που, παρά τη ρητή εντολή του Χίτλερ, προτίμησε την αιχμαλωσία από την αυτοχειρία) είχαν παραδοθεί στους Σοβιετικούς, ενώ και τα νέα από τη Βόρεια Αφρική δεν ήταν καλύτερα: το εκρηκτικό σερί από θριάμβους του Ρόμελ είχε λάβει τέλος οριστικά· εφεξής θα ξεκινούσε η αργόσυρτη επώδυνη οπισθοχώρηση. Οπως το είχε διατυπώσει επιγραμματικά ο Ουίνστον Τσόρτσιλ, τρεις μήνες νωρίτερα, αμέσως μετά την παρθενική νίκη των Βρετανών στο Ελ Αλαμέιν: «Δεν είναι το τέλος. Δεν είναι καν η αρχή του τέλους. Ισως όμως είναι το τέλος της αρχής».

Μπροστά σε αυτή τη δυσοίωνη προοπτική στα πεδία των μαχών, ο Χίτλερ έπρεπε να διαλέξει: αναδίπλωση ή φυγή προς τα εμπρός; Ο ίδιος δεν ήταν σίγουρος. Υπολόγιζε ακόμη το «εσωτερικό μέτωπο», τις φωνές διαμαρτυρίας που μπορεί να υπέσκαπταν το ηθικό των φαντάρων στην πρώτη γραμμή, το ενδεχόμενο να υπερισχύσει η ηττοπάθεια, η «πισώπλατη μαχαιριά», όπως είχε συμβεί και κατά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Στο μικροσκόπιο το «σκάνδαλο της Κω» [κύκλωμα ανθρωπιστών δουλεμπόρων]

ΚΑΙ ΝΑΙ, υπάρχουν δικαστές εν Αθήναις – και μάλλον με μεγάλα αφτιά, αν κρίνω από την παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στην Εισαγγελία της Κω, προκειμένου να ανασυρθεί από κάποιο συρτάρι όπου είχε παραπέσει (είμαι βέβαιος, δεν πιστεύω να είχε καταχωνιαστεί, ε; ), νέα συγκλονιστική υπόθεση με τη δράση των κυκλωμάτων δουλεμπόρων που φέρνουν στην Ελλάδα πρόσφυγες, και κονομάνε εκατομμύρια.

Η υπόθεση για την οποία σας είχα προϊδεάσει από ημερών, προτείνοντας στον κ. Ισίδωρο Ντογιάκο να ασχοληθεί με το «σκάνδαλο της Κω», αφορά τη διαπιστωμένη ανάμειξη γνωστού δικηγόρου των Αθηνών, ο οποίος έχει καταγραφεί να συνομιλεί ως συνεργάτης με τούρκους δουλεμπόρους πριν και μετά την αποστολή «φορτίων» στην Ελλάδα.

Η δικογραφία παρέμενε για πάνω από ενάμιση χρόνο «ακίνητη» ως στήλη άλατος – και αυτό, εξ αντικειμένου, επέτρεπε στον περί ου ο λόγος δικηγόρο να συνεχίζει ανενόχλητος τη δράση του. Την πολυποίκιλη δράση του, επισημαίνω…

©Γιώργος Χρ. Παπαχρήστος, Στήλη «Στίγμα» ―Τα Νέα 28/11/2022

⌘

Η σκοτεινή ιστορία των ιερών δομών, δεν δικαιολογεί καμία έκπληξη.

[«Εκφράσεις συντήρησης αρρωστημένων συνδρόμων άσκησης εξουσίας σε αδύναμους»]

«Πρώτο Θέμα» 10 και 24. Απρ. 2005 για τον δεσπότη Λέρου άγιο Νεκτάριο στο Ορφανοτροφείο Αρρένων Καλύμνου. Η υπόθεση συγκαλύφθηκε και ο Μητροπολίτης δεν δικάστηκε ποτέ, απλά παραιτήθηκε παίρνοντας έναν ψιλό επισκοπικό τίτλο, για να ξεχαστεί το σκάνδαλο.

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Μεταφέρω ό,τι καλύτερο νομίζω πως δημοσιεύτηκε στον Τύπο, σχετικά με την υπόθεση του Νώε Β΄ ή Αντώνη Παπανικολάου, προσφωνούμενου ως «πατέρα» από το δημοσιογραφικό σινάφι και «καλύτερου Ευρωπαίου πολίτη» το 2018, με εισήγηση του ευρωβουλευτή κ. Παπαδημούλη (ΣΥΡΙΖΑ), που τώρα έπεσε από τα σύννεφα («Έχω υποστεί σοκ»), χωρίς ευτυχώς να υποστεί σωματική βλάβη:

«Υπόθεση «Κιβωτός του Κόσμου». «Κοιτάζοντας το τέρας στον καθρέπτη» (Athens Voice, Νίκος Γεωργιάδης-23.11.2022, 19:450-ΤΕΥΧΟΣ 850). «Η χριστιανική εκδοχή οργανωμένων ιδρυματικών μικροκοινωνιών με τα χαρακτηριστικά της αρρώστιας. Η Κιβωτός του Κόσμου, όπως και η υπόθεση με τη 12χρονη στον Κολωνό, ρίχνουν φως στη σκοτεινή  πλευρά των κοινωνιών μας».

«Όταν το 2003 η δημοσιογραφική ομάδα της «Boston Globe» βραβεύονταν με Πούλιτζερ για τις αποκαλύψεις περί της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων από Καθολικούς ιερείς, όλοι προσποιήθηκαν πως έπεφταν από τα σύννεφα. Τελικά η υπόθεση έγινε σενάριο και το σενάριο ταινία.  Ήρθαν και τα Όσκαρ. Οι πάντες τότε αντιλήφθηκαν ή θα έπρεπε να αντιληφθούν πως με τα σημερινά ψηφιακά δεδομένα της πληροφόρησης η απόκρυψη ή ανοχή τέτοιων περιστατικών είναι μία χαμένη υπόθεση. Αργά  ή γρήγορα όλα θα έρθουν στην επιφάνεια. Τελικά όπου υπάρχουν συντηρητικές και ερμητικά κλειστές δομές, πάσης φύσεως και προελεύσεως,  ευνοούνται οι ηθικές, οικονομικές και  κακουργηματικού επιπέδου παρεκκλίσεις, σεξουαλικού ή άλλου περιεχομένου. Ο τομέας της κοινωνικής πρόνοιας, από τη στιγμή που στη διαχείριση των δομών της εμπλέκονται οργανωτικά σχήματα με στεγανά, είτε είναι εκκλησιαστικού τύπου είτε αποτελούν παρελκόμενα πυρήνων πολιτικής εξουσίας, έχει να επιδείξει παγκοσμίως εφιαλτικές τερατογενέσεις.