Δημοκρατία των συμψηφισμών;

[Τα δημοσιεύματα για την Attica Bank]

Tου Αναγνώστη Λασκαράτου
Είναι σαφές σε κάθε νοήμονα άνθρωπο, πως οι επαπειλούμενοι και οφειλόμενοι θεσμικά έλεγχοι της  ‘Τράπεζας της Ελλάδας’ και οι αποκαλύψεις των ένοχων ιστοριών της Αττικής Τράπεζας, οι οποίες διαπράχτηκαν στην τρέχουσα ιστορική περίοδο (2015-2016) της εγκαθίδρυσης του αριστεροακροδεξιού καθεστώτος Παππά-Τσίπρα-Καμμένου, προκάλεσαν πιθανότατα, ως αντίδραση, τις γνωστές κινήσεις διαφόρων ενεργούμενων της εξουσίας σε βάρος του ζεύγους Στουρνάρα. Παράλληλα φιλοκυβερνητικοί κονδυλοφόροι ανακάλυψαν, όλως συμπτωματικά τώρα, και εξέθεσαν στην κοινή γνώμη παλαιότερα σκάνδαλα που αφορούν πάλι αυτό το ευαγές ίδρυμα, επί ηγεμονίας των ΝΔΣΟΚ. Η υπόθεση όπως εξελίσσεται έχει τη δυσοσμία μιας μαφιόζικης μάχης, όπου συγκρουόμενες συμμορίες αλληλοαπειλούνται με διακοπή της Ομερτά. Δεν έχω ιδέα αν ο κ.Στουρνάρας ή το περιβάλλον του έχουν κάποιες ευθύνες. Αν έχουν έπρεπε να είχαν αποκαλυφθεί σε χρόνο ανύποπτο και έγκαιρο. Αν το καθεστώς ΝΔ ή ΝΔΣΟΚ βαρύνεται και αυτό με ευθύνες, και όλα δείχνουν πως ενέχεται με το παραπάνω σε παροχές παρανόμων θαλασσοδανείων, τίθεται αυτόματα το (μυστηριωδώς απαγορευμένο) ερώτημα γιατί το καθεστώς Παππά-Τσίπρα τις συγκάλυπτε; Μήπως για να εξασφαλίσει μελλοντική ασυλία των δικών του άνομων πεπραγμένων; Βεβαίως και αυτές οι ευθύνες των προηγούμενων καταστάσεων πρέπει να αποκαλυφθούν, έστω και τώρα.

Λειτουργία Κυριακής: Ο σ.Μπαλτάς, το Ελληνικό, και ο δρόμος για τον σοσιαλισμό…

[♬στο κόκκινο λάβαρο ♬ που μας προσκαλεί ♬]

«Όταν σε αυτό το δρόμο βρισκόμαστε μπροστά σε υπέρτερους συσχετισμούς που μας αναγκάζουν να υποστούμε μία αναγνωρισμένη ήττα δεν σημαίνει ότι μετά την ήττα λέμε άλλα από αυτά που λέγαμε πριν […] λέμε κάτι που αναγνωρίζει το γεγονός μιας ήττας, ότι πρέπει να προσαρμοστούμε να κάνουμε το συμβιβασμό που απαιτεί η ήττα για να συνεχίσουμε τον αγώνα».

«[…]οι επενδύσεις δεν είναι κάτι που εμάς εντός καπιταλισμού μας βρίσει αντίθετους, αλλά θεωρούμε ότι στο μέτρο του δυνατού πρέπει να τις ελέγχουμε σε σχέση με βασικές παραμέτρους»

Σε κάθε περίπτωση πάντως «θα τιμήσουμε τις υπογραφές μας και θα διευκολύνουμε τους επενδυτές» και λόγω (το είπε!)«ηθικού πλεονεκτήματος της Αριστεράς».

Και διά της εφαρμογής της ‘διαλεκτικής σκέψης’, ο σ.Μπαλτάς ολοκληρώνει: «για το Ελληνικό δεν πρόκειται περί αντίφασης, πετύχαμε πολύ σημαντικές βελτιώσεις στη συμφωνία που παραλάβαμε».

***

[Μαρξιστική υπενθύμιση: Ο σ.Αλέξιος Τσίπρας προεκλογικά: «Για μας το Ελληνικό δεν είναι πρότζεκτ είναι κατάθεση ψυχής»]

Ο Σεραφείμ Πειραιώς διώχνει άπορους υπερήλικες επειδή είναι καπνιστές (από γηροκομείο!)

[Πόσο απάνθρωπος πρέπει να είσαι για να κάνεις κάτι τέτοιο;]

«Το έβλεπα και δεν το πίστευα. Αρχικά σκέφτηκα ότι δεν είναι σωστό να καπνίζει κάποιος μέσα σε ένα γηροκομείο αλλά τελικά το θέμα δεν είναι αυτό. Όπως θα δείτε στο παρακάτω έγγραφο, δεν πρέπει να είσαι καπνιστής. Το πρόβλημα δηλαδή δεν είναι πού καπνίζεις, αλλά το ότι καπνίζεις».

Του ©Γιάννη Τσάκαλου στην Athens Voice

Είναι σοκαριστικό να βλέπεις ανθρώπους μετά τα 75, άπορους, να μένουν στο δρόμο εξαιτίας μιας συνήθειας (κακής δεν το συζητάμε), αλλά ας πούμε κάποιον που καπνίζει στα 93, χωρίς να ενοχλεί κανέναν, τον πετάς στο δρόμο;

Και όμως ο Σεραφείμ Πειραιώς το κάνει και βάζει την υπογραφή του. Θα μου πείτε, τίποτα δεν σας εκπλήσσει από τον συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά σκεφτείτε ότι θα μείνουν στο δρόμο 23 τρόφιμοι του γηροκομείου από 75 έως 93 ετών, σύμφωνα με συγγενή ενός εκ των τροφίμων.

Πολύ σωστά ο καλλιτέχνης Νίκος Σταθούλης γράφει: «Είναι σκληρό να βλέπεις ένα γεροντάκι 93 χρόνων, φτωχό, να κλαίει γιατί δεν έχει πού να μείνει. Όχι μόνο ραγίζει η καρδιά σου αλλά αντιλαμβάνεσαι ότι η αδικία και η μοχθηρία έχουν πρόθεση. Ένα γέροντα 93 χρόνων, τον αφήνεις να καπνίζει». 

Απάντηση στους Γλέζο-Άδωνι-Αρχ. Ιερώνυμο

[Οφειλόμενο στα θύματα της Κατοχής και της ελληνοχριστιανικής Χούντας]

Tου Αναγνώστη Λασκαράτου
Ξιφούλκησε το βαρύ πυροβολικό της εθνικής κρατικής Εκκλησίας, για να απαντήσει σε έναν υπουργό που βρήκε το θάρρος να πει δυο μεγάλες αλήθειες. Δεν ξέρω που να αποδώσω την αναλαμπή του  αριστερoύ ψάλτη-υπουργού του αγ.Αθανασίου Πολυδρόσου: 1. «Η εκκλησία έχει συμβάλει στην ηθική έκπτωση της κοινωνίας». 2. «Με ποιο μέρος ήταν η εκκλησία και που ήταν στη Χούντα και στην Κατοχή;». Αν δεν ήξερα σε ποιο κόμμα και σε ποια κυβέρνηση με ακροδεξιούς θρησκοκάπηλους αγκαλιά, μετέχει ο κ.Φίλης, θα του αναγνώριζα πολλές αρετές. Όμως όποιος έχει για αρχηγό τον άθεο Αρχιταρτούφο θαυμαστή της Πολιτιστικής Επανάστασης του Μάο, που παριστάνει πως προσεύχεται σε κάποια αφορολόγητη εικόνα των «Ζαπατίστας» του Αγ.Όρους και ως πρωθυπουργός χαρίζει εκατομμύρια στα ανεξερεύνητα από το ΣΔΟΕ δεσποτικά συγγενολόγια με τις πισίνες και τις βίλες, στα μαύρα ταμεία των παγκαριών και των εμπορευόμενων «μυστηρίων» ή στην (ακόμη προκλητικά φυγόδικη) «Αλληλεγγύη» του Φουρλεμάδη, για να μην μιλήσω για τα υπόλοιπα κάθε λογής ιερά σκάνδαλα, που κουκουλώνονται σωρηδόν, είναι το λιγότερο αναξιόπιστος. Αλλιώς θα αναγνώριζα στον κ.Φίλη την ιδιότητα του πρώτου υπουργού σε αυτή τη χώρα, που τόλμησε να πει τη γνώμη του για τον κλήρο, γιατί βεβαίως και άλλοι προκάτοχοί του θα μπορούσαν να τα είχαν πει αυτά και πολύ περισσότερα ακόμη, ειδικά για τον Χριστόδουλο του Γλέζου, που αλληλογραφούσε με τον φαντάρο Παττακό: ««Στρατηγέ (ο Παττακός είχε ήδη εκπέσει του αξιώματός του, λόγω εσχάτης προδοσίας), με ιδιαίτερη χαρά έλαβα το πόνημά σας και σας ευχαριστώ πολύ. …υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία. Μετ’ ευχών διαπύρων, ο Αθηνών Χριστόδουλος».

Υπερασπίζοντας το δικαίωμα των δημοσιογράφων στο ρεπορτάζ

[Με αφορμή την υπόθεση της Ν.Υόρκης]

Του Αναγνώστη Λασκαράτου
Noμίζω πως η υπόθεση των δυο δημοσιογράφων στη Ν.Υόρκη, προσφέρεται ως αφορμή για κάποιες σκέψεις.  Θεωρώ ότι χωρίζεται σε δυο σκέλη. Αυτό της πλαστοπροσωπίας και της πλαστογραφίας, έστω και για χρέωση λίγων δολαρίων, αν όντως συνέβη (UPDATE-24/9: Δεν φαίνεται να συνέβει: «Δεν έστειλε ΠΟΤΕ τηλεγράφημα για τους δημοσιογράφους και τον Παππά ο απεσταλμένος του ΑΠΕ. Δήλωση-ΚΟΛΑΦΟΣ από τον Γ.Μηλιώνη που αδειάζει το ΑΠΕ και προκαλεί πολλά ερωτήματα,….»), είναι και το μόνο ποινικό παράπτωμα και ηθικά επίμεμπτο της υπόθεσης, που βεβαίως θα αποτιμηθεί και από το ασήμαντο ύψος του ποσού. Ομολογώ όμως πως με ενοχλεί ένα είδος λεκτικού, που έχει ανυψωθεί σε έμμισθο κυβερνητικό λόγο, εκείνο του εκδότη του «Χωνιού», ενός δημοσιογράφου, που ελέγχει την εξουσία από τα μέσα: «Κάποιοι χαλιούνται που επιτέλους μπαίνουν κανόνες στο τηλεοπτικό τοπίο ….».  Αυτό δήλωσε στο ραδιοσταθμό ‘Στο Κόκκινο’ ο σύμβουλος επικοινωνίας του Νίκου Παππά. Αυτή όμως δεν είναι η φρασεολογία της Αριστεράς που ήξερα και σε κάθε περίπτωση δεν επιτρέπεται να μιλάει έτσι ένας υπουργικός σύμβουλος. Όσο για το επιχείρημα σοβαρής ενοχοποίησης μιας πράγματι πολύ ανόητης κίνησης, που εκτοξεύτηκε από τον κρατικό δημοσιογράφο, νομίζω πως πηγαίνει αυθαίρετα την υπόθεση πολύ μακριά και μάλλον κάνει δίκη προθέσεων:    «Θεωρώ ότι δεν μπορεί δύο άνθρωποι να πήγαν να χρεώσουν σε εμένα, με το όνομά μου, δύο μπίρες που κάνουν 15 δολάρια. …. Νομίζω ότι το έκαναν επίτηδες, να τεστάρουν αν θα περάσει. Και εάν περνούσε, να το συνεχίσουν, να συνεχίσουν να υπογράφουν με το όνομά μου, με διάφορες παραγγελίες και να μου χρεώσουν ότι ο Χριστοφορίδης – δηλαδή ο Νίκος Παππάς και η κυβέρνηση – κάνουν μεγάλη ζωή στη Ν.Υόρκη….». Τέλος πάντων, αυτά είναι το ένα σκέλος της υπόθεσης, που ίσως  ερευνηθεί και τότε θα αποδοθούν από την αμερικανική Δικαιοσύνη οι όποιες ευθύνες και προσωπικά ομολογώ πως έχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη των ΗΠΑ από ότι έχω στη δική μας.

Προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ θα μπορεί να κάνει η Τράπεζα Αττικής…

[Π ε λ ά α α α τ ε ς Μου!]

Χωρίς τις διαδικασίες του ΑΣΕΠ, θα μπορεί πλέον να προχωρά ευέλικτα σε προσλήψεις η Τράπεζα Αττικής. Σε ρύθμιση, η οποία περιλαμβάνεται στο άρθρο 142 του υπό δημόσια διαβούλευση σχεδίου νόμου του υπουργείου Εσωτερικών, ορίζεται ρητά ότι ο χρηματοπιστωτικός όμιλος με την επωνυμία «Attica Bank Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρία» δεν εμπίπτει στις διατάξεις του νόμου Πεπονή (Ν2190/19944), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση, αίρεται μια «στρέβλωση», που είχε δημιουργηθεί λόγω νομικών ερμηνειών, και οδηγούσε στο να είναι η Attica Bank, η μόνη ιδιωτική τράπεζα η οποία κατ ́ εξαίρεση υπάγεται στις διατάξεις του νόμου Πεπονή.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι προτείνοντες τη ρύθμιση αναφέρουν ότι αυτό δεν μπορεί συνεχισθεί, καθώς δημιουργεί ανισότητες και συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ πιστωτικών ιδρυμάτων. Μάλιστα σημειώνουν ότι δυσχεραίνονται οι διαδικασίες στελέχωσης της τράπεζας, με εξειδικευμένο προσωπικό, το οποίο , όπως αναφέρουν, στην τρέχουσα δημοσιονομική -οικονομική συγκυρία συνιστά σημαντικό παράγοντα για την απρόσκοπτη συνέχιση της ορθολογικής λειτουργίας της.

Περίεργες συγκυρίες στον ορίζοντα

[Κινήσεις πανικού ή πρόβα ολοκληρωτισμού;]

Του Αναγνώστη Λασκαράτου
Ενώ φαίνεται να επιβεβαιώνονται κάποιες υποψίες, πως οι νέοι φερέλπιδες και ενάρετοι καναλάρχες εκπροσωπούν ένα αδιαφανές χρήμα με πολύ μυστηριώδες πόθεν έσχες, με θαλάσσια αύρα ή με μια βουκολική ατμόσφαιρα της αγνής ελληνικής υπαίθρου, το οποίο στην ουσία είναι αέρας κοπανιστός, που για χίλιους λόγους ο φιλάνθρωπος πρωθυπουργός δεν θα τον μοιράσει στους αναξιοπαθούντες, όπως εξήγγειλε με τη γνωστή φιλαλήθη και φιλόπτωχη διάθεσή του, που θα την ζήλευαν και οι ελεήμονες «αντιμνημονιακοί» μητροπολίτες Περιστερίου (ε δ ώ) και Νικαίας (ε δ ώ), έχουμε μια σειρά ειδήσεων που αν διαβαστούν με κάποια καχυποψία, συνθέτουν ένα ζοφερό μωσαϊκό που δεν προοιωνίζεται κανένα Καλό:

Α. (6.09.2016 ): Πρόεδρος της Attica Bank ο Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Το «Κουτί της Πανδώρας» σε ανύποπτο χρόνο (8.11. 2011 12:47), είχε γράψει για τον συμπαθέστατο αυτό κύριο: