Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών [2-B]

21 Απρίλη 2010. (Στη μνήμη του Κώστα Γεωργάκη)

[2-B]

Συνέχεια από το χτεσινό [2-Α]

Η ανταπάντηση του Ιού ήταν συντριπτική: «Αντίθετα από ό,τι υποστηρίζει ο π. Τσουρός, το ρεπορτάζ του «Ιού» δεν στηρίζεται στο βιβλίο του Ν. Κλειτσίκα χωρίς διασταύρωση των στοιχείων…..Για κακή του τύχη, υπάρχουν αυτά τα δύο σοβαρά ντοκουμέντα για τη δράση του επί δικτατορίας στην Ιταλία. Αυτά ούτε ο ίδιος μπορεί να τα αρνηθεί. Το πρώτο, είναι μια αναφορά στην ΚΥΠ (στο Προξενείο, λέει ο ίδιος, λές και δεν ήταν η ΚΥΠ στο προξενείο που είχε την αρμοδιότητα να ελέγχει και να χαφιεδίζει το αντιδικτατορικό κίνημα) με κατάπτυστες αναφορές κατά της αντίστασης και γλοιώδη εξύμνηση των χουντικών, και της «ποθουμένης λυτρωτικής Επαναστάσεως». Την έγραψε κάποιος φοιτητής και την προσυπέγραψε ο π. Τσουρός. Σήμερα λέει ότι την υπέγραψε χωρίς να αποδέχεται ολόκληρο το περιεχόμενό της. Αλλά «μισή» υπογραφή δεν έχει ακόμα εφευρεθεί. Το δεύτερο ντοκουμέντο είναι η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης της Αδελφότητας των Ελλήνων μετά τη μεταπολίτευση που αποφάνθηκε ότι «οι ιερείς της Αδελφότητας εκμεταλλεύτηκαν την ανωμαλία που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, για να υπηρετήσουν τις αντιδραστικές δυνάμεις που επέβαλαν με τη βία τη δικτατορία στον ελληνικό λαό, για προσωπικά ιδιοτελή οφέλη σε πλήρη αντίθεση με τη χριστιανική διδασκαλία, κηρύσσοντας τη βία αντί της αγάπης».

«….Μιλήσαμε με πολλούς απ’ αυτούς και μας επιβεβαίωσαν ότι ο π. Κυριακός μαζί με τον αρχιμανδρίτη Γεννάδιο Ζερβό είχαν μεταμορφώσει τον ναό Πέτρου και Παύλου της Ελληνικής Αδελφότητας στη Νάπολη σε σκληρό πυρήνα στήριξης του στρατιωτικού καθεστώτος, παρακολούθησης των αντιστασιακών φοιτητών και καθοδήγησης των εγκαθέτων της χούντας. Ο Γ.Σ τάμος, πρώην βουλευτής και σήμερα νομαρχιακός σύμβουλος στη Μαγνησία θυμάται ότι ο π. Τσουρός πρωτοστατούσε σ’ αυτή την «εθνικόφρονα» δράση της τοπικής εκκλησίας. Ηταν τον Νοέμβριο του 1968, όταν οι δύο κληρικοί αρνήθηκαν στους φοιτητές την τέλεση επιμνημόσυνης δέησης για τον Γ. Παπανδρέου, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί η δημοκρατική Ιταλία. Ανάλογη είναι και η μαρτυρία του Κ.Παπακυρίτση, ηγετικού στελέχους του ΠΑΚ και πρώην νομάρχη Καρδίτσας. «Είναι γνωστό ότι αυτός ο άνθρωπος έπαιξε πρωταρχικό ρόλο στο να κρατάει οργανωμένους τους Ελληνες φασίστες στη Νάπολη. Η δράση των δυο-τριών κληρικών στη Νάπολη εκείνη την περίοδο ήταν να στηρίζει τη χούντα και να παρέχει στέγη και χρήμα στους φασίστες. Φτάσαν στο σημείο να απαγορεύσουν στη μάνα μου να ανάψει κερί στην εκκλησία, επειδή γνώριζαν την αντιστασιακή μου δράση». Ο Γ.Τζανακάκης, δήμαρχος Χανίων από το 1990 ως το 2002, θυμάται κι αυτός το ρόλο των δύο ιερωμένων. «Αρνούνταν ακόμα και μνημόσυνα ή γάμους σε αντιφρονούντες. Αλλά τότε ίσχυε η σιωπή των αμνών». Ο κ. Τζανακάκης ήταν γενικός γραμματέας του δημοκρατικού συλλόγου (ΣΕΣΝ) που ζήτησε να τελεστεί το μνημόσυνο για τον Γ. Παπανδρέου……. ….Ομως το περιεχόμενο της έκθεσης διαψεύδει τη μνήμη του π. Τσουρού:

Αξίζει να δείτε και να διαβάσετε τη φωτοτυπία του εμετικού εγγράφου με φαρδιά-πλατιά την υπογραφή Τσουρού:

«Αμα τη εγκαθιδρύσει της ποθουμένης λυτρωτικής Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967», γράφει ο φοιτητής και προσυπογράφει ο Τσουρός, «ο παράνομος κομμουνιστικός σύλλογος ήρχισε τας αντεθνικάς αυτού εκδηλώσεις. Την 23ην/4/67, Κυριακήν των Βαϊων, 12 περίπου εκ των κομμουνιστών φοιτητών, εκκλησιασθέντων την ημέραν εκείνην επί τούτω, απεσύρθησαν της Εκκλησίας ενδεικτικώς, εις ένδειξιν διαμαρτυρίας, κατά την στιγμήν του πολυχρονισμού του Βασιλέως.Την 25ην/4/67, πλησίον της Εκκλησίας, συνεκεντρώθησαν, ωμίλησαν, εφώναξαν συνθήματα κατά της Επαναστάσεως και απεκάλεσαν τους Συνταγματάρχας δολοφόνους.Την 9ην/5/67 παρεχωρήθη η Ελληνική Εστία (σ.σ. η οποία διευθυνόταν από τον ίδιο τον Τσουρό και τον δεύτερο ιερέα της Κοινότητας) εις τους εθνικόφρονας φοιτητάς, συγκεντρωθέντας διά την μελέτην της αυτοαμύνης των, καθ’ όσον ήρχισαν να παρουσιάζονται περιπτώσεις ξυλοδαρμού εθνικοφρόνων φοιτητών προς εκφοβισμόν αυτών. Την 21ην/5/67, κατά την δοξολογίαν επί τη ονομαστική εορτή του Βασιλέως, συνεκεντρώθησαν έξωθεν της Εκκλησίας οι κομμουνισταί φοιτηταί, και εξεφράσθησαν κατά της Επαναστάσεως και του Βασιλέως. Την 30ήν/5/67 οι φοιτηταί του Κομμουνιστικού Συνδέσμου συνέλεξαν υπογραφές εναντίον του εφημερίου π. Κυρ. Τσουρού, ως παρεκτρεπομένου των καθηκόντων αυτού!». Λίγο παρακάτω, η «αναφορά» μιλάει για την παραχώρηση της Ελληνικής Εστίας στην ανοιχτά φασιστική οργάνωση ΕΣΕΣΝ και ΕΣΕΣΙ, την περιβόητη «Λέγκα»:

…….Είχαν μετατρέψει δηλαδή τον «οίκο του Θεού» σε «οίκο φασισμού», οι υπεύθυνοι της εκκλησίας. Οσο για τον Σπύρο Σταθόπουλο, ο οποίος αναφέρεται και σε άλλο σημείο της έκθεσης ως «αναντικατάστατος πρόεδρος του ΕΣΕΣΙ», είχε τότε στενή σχέση με το μουσολινικό MSI και σήμερα είναι δεξί χέρι του Γ.Καρατζαφέρη στο ΛΑΟΣ. …..Η οριστική αποτίμηση του ρόλου των δύο ιερέων της Νάπολης βρίσκεται στο κείμενο που κατατέθηκε από το στέλεχος του ΚΚΕ Γιώργο Δαφνή και υπερψηφίστηκε το Νοέμβριο του 1974 στη Γενική Συνέλευση της Ελληνικής Αδελφότητας:
«Οι ιερείς των Πέτρου και Παύλου των Ελλήνων της Νάπολης (…) εκμεταλλεύτηκαν την ανωμαλία που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα με το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, για να υπηρετήσουν τις αντιδραστικές δυνάμεις που επέβαλαν με τη βία τη δικτατορία στον ελληνικό λαό, για προσωπικά ιδιοτελή οφέλη σε πλήρη αντίθεση με τη χριστιανική διδασκαλία, κηρύσσοντας τη βία αντί της αγάπης.
Επέτρεψαν, στη διάρκεια της δικτατορίας στην Ελλάδα, να εκθέτεται και να διατίθεται από τραπέζι στο εσωτερικό της εκκλησίας το προπαγανδιστικό υλικό του καθεστώτος και της Λέγκας. Στο αίτημα των ελλήνων φοιτητών να απομακρυνθεί (σ.σ. το φασιστικό υλικό), οι επίτροποι αρνήθηκαν και προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν βία με τη βοήθεια των δύο ιερέων.

Στο ίδιο αίτημα προς τους ιερείς υπήρξε επίσης αρνητική απάντηση και έφθασαν σε σημείο να προσπαθήσουν να χαστουκίσουν ένα φοιτητή. Συνεργάστηκαν με τους ιταλούς νεοφασίστες θέτοντας σε κίνδυνο τη λειτουργία της Αδελφότητας.
Σε αίτημα του Συλλόγου Φοιτητών όταν πέθανε ο Γ.Παπανδρέου, να τελεστεί μνημόσυνο, οι δύο ιερείς αρνήθηκαν να το πράξουν. Κατά το Πάσχα του 1968, οι έλληνες φασίστες σε συνεργασία με τους ιταλούς φασίστες απαγόρευσαν την είσοδο στην Εκκλησία των δημοκρατικών ελλήνων φοιτητών. Τη Μ.Παρασκευή του ίδιου έτους κατά την περιφορά του Επιταφίου, με την άδεια των ιερέων οι φασίστες έκρυψαν ξύλινα γκλομπς και αλυσίδες κάτω από το λείψανο, για να επιτεθούν στους φοιτητές. Οι 2 ιερείς ευνόησαν και ευλόγησαν τη δημιουργία της φασιστικής οργάνωσης των Ελλήνων, της γνωστής ‘Λέγκας’. Πήραν εχθρική θέση εναντίον του Συλλόγου των Ελλήνων Φοιτητών της Νάπολης, φθάνοντας στο σημείο του χαφιεδισμού προς τον πατριάρχη, παραποιώντας ξεδιάντροπα τα γεγονότα για προσωπικά οφέλη (…)

ΖΗΤΕΙΤΑΙ
Η απομάκρυνση αυτών των ιερέων από την Εκκλησία των Πέτρου και Παύλου»
Το αίτημα της Γενικής Συνέλευσης έγινε δεκτό. Οι δύο κληρικοί αντικαταστάθηκαν. Η δημοκρατική όμως εγρήγορση της μεταπολίτευσης δεν κράτησε πολύ. Αρκετά γρήγορα οι ιερείς αποκαταστάθηκαν και κατέλαβαν υψηλές θέσεις στην εκκλησιαστική ιεραρχία».
http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050130a.htm

Τσαμπίκος Ζερβός: Μεταφορά από την καθολική Ιταλία δωρεάς κομματιών του πτώματος Ι.Καλυβίτη στον Θηβών Ιερώνυμο. Ο πάπας κάτω από άγριο ξεφωνητό της καθολικής πτωματολατρείας αναγκάζεται να ξεφορτώνεται θαυματουργά πτώματα στην καθυστερημένη Ανατολή.

Ο κ.Τσουρός ηγείτο επί Χουντόδουλου της επιτροπής κατά των αιρέσων και πέφτει σε αντιφάσεις, αφού τα γεγονότα των διαψεύδουν:

Το ερώτημα είναι αν η Εκκλησία έχει αποφασίσει να προχωρήσει σε παρόμοιες κινήσεις για άλλα βιβλία ή ταινίες, που κρίνει ως αντιχριστιανικά η αρμόδια Επιτροπή Αιρέσεων. Ο π. Τσουρός αρνείται κατηγορηματικά ότι υπάρχει κάποιος κατάλογος απαγορευμένων πνευματικών έργων, στο πρότυπο του Index της Ιεράς Εξέτασης. Του θυμίζουμε την περίπτωση της ταινίας του Σκορτσέζε «Τελευταίος Πειρασμός». «Δεν είναι απαγορευμένη», παρατηρεί ο συνομιλητής μας. Οσο για τα επεισόδια κατά την προβολή της, «δεν είχαν γίνει από την επίσημη Εκκλησία, αλλά από παλαιοημερολογίτες». Διαπιστώνουμε και πάλι αυτή τη διπλή γλώσσα που παρατηρήσαμε στην αρχή της συζήτησης. Γιατί βέβαια είναι ο ίδιος ο εκπρόσωπος του Αρχιεπισκόπου που τηλεφώνησε στο κανάλι Star τον περασμένο Ιούλιο για να ματαιωθεί η προβολή της «μη απαγορευμένης» ταινίας, στο όνομα «χριστιανών που διαμαρτύρονται»….(Ελευθεροτυπία, 30/1/2005)

Κατά του κ..Ζερβού και κάποιου άλλου ιερέα εκτοξεύτηκαν πέρυσι από το μπλογκ της Σίβιλλας και άλλες πολύ σοβαρές κατηγορίες οικονομικής φύσεως οι οποίες αναρτήθηκαν και σε άλλα δυο μπλογκς με φωτοτυπία ανυπόγραφου(;) εγγράφου. Δεν ξέρω την αλήθεια, τη συνέχεια και την κατάληξη αυτής της υπόθεσης, δεν βρήκα κάποια απάντηση ή ανάκληση και απλά παραπέμπω εκεί όποιον ενδιαφέρεται και ελπίζω κάποιος να μας διαφωτίσει.
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/10/blog-post_1782.html
http://stoxasmos-politikh.blogspot.com/2009/10/1.html
http://www.lamiablogs.gr/2009/10/07/

Ο κ. Ζερβός: «Διαψεύδει συναλλαγή της μητρόπολης Ιταλίας με Βαβύλη και Τριανταφυλλάκη»

Τον κ. Ζερβό καταγγέλλουν και εθνικιστικά μπλογκ διότι δεν αξιοποίησε κατά τα ελληνικά συμφέροντα τη γενναιόδωρη προσφορά δυο ιστορικών μοναστηριών της Ν.Ιταλίας από τις ιταλικές αρχές. Το πέρασμα ενός από αυτά σε Ρουμάνους ορθόδοξους εκλαμβάνεται ως εθνική ήττα.:
«…Mπορεί μήπως να μας εξηγήσει γιατί εξαπατά τον απλό κόσμο δημοσιεύοντας στοιχεία και παρουσιάσεις στο επίσημο site της Μητρόπολης Ιταλίας πληροφορίες για τα δήθεν ανήκοντα σ’ αυτήν μοναστήρια που έχουν ήδη χαθεί για την ελληνορθοδοξία;;;».

….
Υ.Γ.
1.Ερωτήματα ενός Έλληνα προτεστάντη στον κ. Τσουρό εν μέσω καταγγελιών σκανδάλων άλλων κληρικών:

2. Δείτε επίσημη βιογραφία του κ.Τσουρού, (που δεν ειδικεύεται πλέον στον κομμουνιστικό κίνδυνο αλλά είναι «Από το 1999 Γραμματεύς της Ειδικής Επιτροπής Μελέτης Αρχαιολατρίας – Νεοειδωλολατρίας» και σήμερα «πρόεδρος του Πνευματικού Συμβουλίου της «Πανελληνίου Ενώσεως Γονέων δια την Προστασιαν του Ελληνορθόδοξου Πολιτισμού, της Οικογενείας και του Ατόμου», και του «Διορθοδόξου Συνδέσμου Πρωτοβουλιών Γονέων»), όπου με πρωτοφανή σεμνότητα αποσιωπάται η εθνική του δράσις

This entry was posted in «Ιερές» Υποκρισίες, «Ιερή» Εξουσία, Γράμμα από το Ληξούρι, Διακρίσεις (κάθε είδους), Ελευθερία Λόγου/Έκφρασης. Bookmark the permalink.

41 Responses to Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών [2-B]

  1. Ο/Η Ντιπ περπλ λέει:

    EKKΛΗΣΙΑ: ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ «ΜΑΥΡΙΛΑ» ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ

    ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΗΧΟΣ

    Θυμάστε το ιερατείο του ορθόδοξου φονταμενταλισμού, που απειλούσε ανοιχτά Θεούς και δαίμονες, κραδάνοντας δια του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου Χριστόδουλου το Λάβαρο της Αγίας Λαύρας πριν δύο χρόνια; Ο Αρχιεπίσκοπος μάλιστα την περίοδο εκείνη, μιλώντας στη «λαοσύναξη» της Αθήνας είχε κατηγορήσει τους «Αθεους» «για παντελή άγνοια» της ιστορίας του 18ου και 19ου αιώνα στον τόπο αυτό. Και όμως είναι ίσως η εκκλησία η μόνη που δεν δικαιούτε να μιλάει για «άγνοια» γιατί ο ρόλος που έπαιξε όλα αυτά τα χρόνια από το 1821 μέχρι τις μέρες μας, κάθε άλλο παρά καθαρός είναι.

    Για να πάρουμε μια μικρή «γεύση» του πόσο «προοδευτικός» ήταν ο ρόλος της εκκλησίας όλα αυτά τα χρόνια ας θυμήσουμε στον κύριο Χριστόδουλο και στην ηγεσία της εκκλησίας ότι ακόμα και ο Σπύρος Τρικούπης το 1875 στην Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως έγραψε τα εξείς: «Ψευδής είναι η Εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα ότι εν τη Μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της Επαναστάσεως». Κι επειδή κάποια στιγμή οι μύθοι πρέπει να αντικαθίστανται από τα πραγματικά γεγονότα και την Ιστορία ας κάνουμε μια μικρή «ξενάγηση» στα χρόνια αυτά από την Επανάσταση του 1821 μέχρι σήμερα για να δούμε το ρόλο της εκκλησίας σ΄ αυτά..

    Συνχίζει στη διεύθυνση
    http://politikokafeneio.com/thriskia-eklisies/eklisia-mabrila.htm

  2. Ο/Η Σαλονικιός λέει:

    Η (ακρο)Δεξιά του Κυρίου

    Μετά την επιστροφή του από την Κύπρο, όπου τέλεσε μνημόσυνο στον τάφο του Γεωργίου Γρίβα και δέχθηκε τις βολές του ΑΚΕΛ αλλά και άλλων κομμάτων και αντιστασιακών οργανώσεων της Μεγαλονήσου, ο κ. Χριστόδουλος επεδίωξε ένα νέο άνοιγμα στο λεγόμενο συμπαγές κομμάτι του ποιμνίου της Εκκλησίας. Στους ανθρώπους δηλαδή οι οποίοι αποτελούν με τις οργανώσεις τους την αιχμή του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας και οι οποίοι πάντα στηρίζουν την Ιεραρχία. Η εμφάνιση του Αρχιεπισκόπου στη Θεσσαλονίκη την περασμένη εβδομάδα και τα καλά λόγια τα οποία επεφύλαξε αναφερόμενος στο αναγνωρισμένο φιλανθρωπικό έργο που επιτέλεσε ο γνωστός «πατήρ Λεωνίδας» κατά τη διάρκεια της Κατοχής προκάλεσαν την έντονη κριτική στελεχών της Αριστεράς. Ο πατήρ Λεωνίδας, μητροπολίτης Θεσσαλονίκης επί Αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου Κοτσώνη, κήρυξε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της δικτατορίας υπέρ της κυρίας Δέσποινας, δεύτερης συζύγου του Γεώργιου Παπαδόπουλου. Οταν όμως απομακρύνθηκε από τον θρόνο του δημιούργησε τα γνωστά «Λεωνίδεια Εκπαιδευτήρια» της Θεσσαλονίκης, στα οποία φοίτησαν χιλιάδες νέοι της πόλης, ενώ ο σύλλογος «Απόστολος Παύλος» που τα διοικεί σήμερα αριθμεί δεκάδες εθελοντές.

    Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=181376&ct=32&dt=03/06/2007#ixzz0likLtHDP

  3. Ο/Η Αντιφα λέει:

    Η συνέντευξη του Αλεξάκη στο Έψιλον της 2008-09-14 για το Άγιο Όρος

    Μία μαφία ντυμένη στα μαύρα
    ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ

    Ο συγγραφέας τού μ.Χ. ξεπερνά το ταμπού που περιβάλλει τη μοναστική πολπεία του Αθω και μιλά για τις απά­τες που εκπορεύονται από εκεί.

    Οι Περιπέτειες ενός φοιτητή κλα­σσικής φιλολογίας, που επισκέ­πτεται το Αγιον Ορος για να διε­ξαγάγει μια έρευνα. Είναι η αφορ­μή για να ξΕδιπλώσει ο Βασίλης Αλεγάκης μια σειρά σημαντικών κατηγοριών κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας και των πρακτικών της Εναντίον της αρχαlοελληνικής κληρο­νομιάς και του νεοελληνικού κράτους. Στο βιβλίο του μ.Χ. (εκδ. Εξάντας) αναφέρει πράγματα σκανδαλώδη, για ένα θέμα που για την Ελληνική πραγματικότητα παραμέ­νει ταμπού. Είναι και δlασταυρωμέvα.Ημουν δημοσιογράφος στη «Monde» για δεκαπέ­ντε χρόνια. Μάλιστα, από Ευσυνειδησία, όταν τελείωσα το χειρόγραφο, το έδωσα σε πέντε ιστορικούς και το διάβασαν, για να βεβαιωθώ πως δεν μου έχει ξεφύγει τίπο­τα; είναι η αφοπλιστική απάντησή του.

    Στη Γαλλία το βιβλίο σας (.

    Γράφετε ότι δεν έχει γίνει ούτε µία αρ­χαιολογική ανασκαφή στο Αγιο Ορος. Το απαγορεύουν τελείως. Το Αγιο Ορος χτίστηκε σε µια περιοχή όπου υπήρχαν πέ­ντε αρχαίες πόλεις! Εµαθα ότι ένα ολόκλη­ρο άγαλµα βρέθηκε όταν έφτιαχναν και­νούργιο πάτωµα στο κελάρι της Μονής Βατοπεδίου και, αντί να το βγάλουν από εκεί, το σκέπασαν µε τσιµέντο και συνε­χίζουν να χρησιµοποιούν την ι<άβα. Τόση είναι η περιφρόνηση που έχουν απέναντι στην αρχαιότητα. Ι<αι η άλλη, η περιφρό­νηση η µεγάλη, είναι απέναντι στο ελλη­νικό κράτος. Αυτοί ζουν µε το µύθο της Βυζαντινής Αυτοιφατορίας. Θεωρούν ότι είναι κληρονόµοι µιας αυτοκρατορίας, εξ ου 1<01 τα κείµενα που προβάλλουν για να διεκδικήσουν εκτάσεις.

    Είναl χαρακτηριστικό το ότι δεν βλέ­πει κανείς την ελληνική σηµαία στο Αγιο Ορος· βλέπει µόνο τη βυζαντινή. Η έπαρ­ση, ίσως όχι όλων των ηγούµενων, αλλά τουλάχιστον του Εφραίµ, είναι πελώρια. Θεωρεί ότι είναι πολύ πιο πάνω από τον Ι<αραµανλή αυτός. Αυτή είναι η νοοτροπία της ηγεσίας των µοναστηριών – διότι από κει και κάτω, µε τους νέους καλόγερους, τους δόκιµους, είναι ένα άλλο µεγάλο θέµα, ηθικό, ανθρώπινο. Το ότι υπάρχει µια συνε­χής παραβίαση των δικαιωµάτων του ανθρώ­που στο Αγιο Ορος είναι βέβαιο.

    Τι εννοείτε; Δείτε το σχολείο στις κα­ρυές. Δεν είναι θρησκευτικό, είναι δήθεν κανονικό σχολείο, όπου είναι εγκλωβlσµέ­να παιδιά 12-18 ετών, τα οποία µεγαλώ­νουν χωρίς να βλέπουν γυναίκα. Αυτό το τερατώδες πράγµα χρηµατοδοτείται από το υπουργείο Παιδείαςl Εχουµε κατάφω­ρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωµά­των. Πώς εγκλωβίζεις παιδιά σ' έναν χώρο όπου δεν υπάρχει ούτε µία γυναίκα; Κα­νείς δεν τόλµησε να το σχολιάσει αυτό.

    Υπάρχει και αρχαιοκαπηλία. Αρχαιότη­τες που έχουν βρεθεί στο Ορος πουλήθη­καν στο εξωτερικό· εξαφανίζονται µυστη-ριωδώς βυζαντινά εικονίσµατα, τα οποία ύστερα από καιρό βρίσκονται στο Αζερ­µπα·ιτζάν ή όπου αλλού. Οι πυρκαγlές που ξεσπάνε σε µοναστήρια είναι για να δικαι­ολογήσουν την εξαφάνιση βυζαντινών ει­κόνων που έχουν πουληθεί. Το Αζερµπαϊ­τζάν δΕνΤΟ λέω τυχαία. Η Ιντερπόλκυνηγάει έναν µοναχό που κατέφυγε εκεί.

    Αναφέρετε και για αυτοκτονίες µονα­χών … Εχουν αυτοπυρποληθεί µοναχοί και, µάλιστα, την ηµέρα του Πάοχα. Οι αυ­τοκτονίες είναι συχνό φαινόµενο. Αυτό δεν βγαίνει έξω, δεν επεµβαίνει κανένας αναιφιτής ή εισαγγελέας. Αµφιβάλλω αν οι ίδιοι οι γονείς των παιδιών αυτών το ξέ­ρουν. Εχουν δικαίωµα ζωής και θανάτου πάνω στους νεαρούς που βρίσκονται εκεί, οι οποίοι συχνά, όπως συµβαίνει στο στρα­τό, όπως συµβαίνει και στις φυλακές, περ­νάνε πάρα πολύ σοβαρές κρίσεις.

    Δεν βρήκατε κατάνυξη, πνευµατική α­νάταση ή µια θετική στάση ζωής; Βρή­κα µερικούς συµπαθείς µοναχούς, συνή­θως πολύ ηλικιωµένους, που δεν ενδια­φέρονται για το χρήµα, δεν ενδlαφέρονται για τη µαφία που λειτουργεί εκεί και έχουν µεγάλο πρόβληµα µε την κατάντια των µο­ναστηριών. Βεβαίως, αυτοί πιστεύουν­και αυτό είναι σεβαστό. Δεν είναι σεβαστό, όµως, να εξαπατά κανείς το ελληνικό δη­µόσιο ή να ασκεί πολιτική εξουσία.Δυστυχώς, το κυρίαρχο στοιχείο του Αγίου Ορους είναι το ενδιαφέρον για τα οικονοµικά. Ο µανδύας του µοναχού lφύ­βεl πίσω του µια µορφή θρησκευτικού κα­πιταλισµού, ο οποίος είναι σκληρότατος. Είναι χαρακτηριστικό ότι, παρά τις τεράστι­ες περιουσίες που έχουν αυτοί οι άνθρω­ποι (που ισχυρίζονται ότι είναι άνθρωποι του Θεού), δεν κάνουν κανένα κοινωφε­λές έργοl Θα µπορούσαν να χρηµατοδο­τούν γηροκοµεία, νοσοκοµεία, ορφανο­τροφεία … Ούτε στους Πελοποννήσιους, όταν κάηκαν τα σπίτια τους, δεν έδωσαν κάτι. Αν οι ίδιοι σέβονταν λίγο περισσότε­ρο τη θρησκεία τους, αν φέρονταν λίγο καλύτερα σε σχέση µε τις αρχές αυτής της θρησκείας, θα τους σεβόµουν κι εγώ λίγο παραπάνω. Αλλά εδώ µιλάµε για µια αλη­τεία, µία µαφία ντυµένη στα µαύρα!»

  4. Ο/Η Iωάννης ο Ιταλός λέει:

    Η εθνική δράση του κ.Ζερβός Γεννάδιος Τσαμπίκος στη Χούντα έχει εκτεθεί και στην ιταλική

    Gli agenti dei colonnelli

    L’attivita’ dell’ESESI e’ ancora piu’ intensa sul piano politico. In tre successivi congressi tenuti a Napoli nel gennaio ’68 e nel maggio ’69 e’ stata fondata la Confederazione Europea delleleghedegli studenti greci. L’archimadrita Ghenadios Zervos ha benedetto i partecipanti. Nuovo presidente e’ stato eletto Spiros Stathopulos, agente del KYP iscritto all’Universita’ di Napoli……..

    http://www.uonna.it/agdeicol.htm

    http://www.strano.net/stragi/tstragi/pfontana/cap4.htm#Gli%20agenti%20dei%20colonnelli%20in%20Italia

    http://www.errisvejo.splinder.com/archive/2007-01

    Click to access LA%20STRAGE%20DI%20STATO.pdf

  5. Παράθεμα: 21η Απριλίου 1967 « Κανάλι

  6. Ο/Η πάτερ Φαρισαίος λέει:

    Oι γελοίοι της Χούντας

  7. Ο/Η laskaratos λέει:

    Το θράσος του μητροπολίτη Ναυπάκτου:

    http://archive.enet.gr/online/online_print?id=22595644

    Η «συγγνώμη» της Εκκλησίας για την Επταετία

    ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ Κ. ΙΕΡΟΘΕΟΥ

    ……………………

    1. @Η Εκκλησία δεν είναι ένα κοινωνικό και πολιτικό σύστημα αλλά το θεανθρώπινο σώμα του Χριστού, και κύριο έργο της είναι η ένωση του ανθρώπου με τον Χριστό. Η Εκκλησία είναι πνευματικό θεραπευτήριο-νοσοκομείο που θεραπεύει τις πνευματικές ασθένειες των ανθρώπων. Και όπως κανείς δεν διαμαρτύρεται γιατί τα νοσοκομεία των Αθηνών δεν έλαβαν κάποια αρνητική θέση κατά τη διάρκεια της Επταετίας, αφού ήταν άλλος ο σκοπός τους και συνέχιζαν να θεραπεύουν τις ασθένειες των ανθρώπων, το ίδιο θα έπρεπε να σκέπτεται για την Εκκλησία, η οποία θεραπεύει τους ανθρώπους σε όποιες κοινωνικές συνθήκες και αν ευρίσκεται, όπως έκανε στον τόπο μας η Εκκλησία κατά την Τουρκοκρατία και η Ρωσική Εκκλησία κατά τη διάρκεια των πρόσφατων διωγμών.

    Αλλά το πρόβλημα είναι ότι όσοι κατηγορούν την Εκκλησία για αδράνεια κατά τη διάρκεια της Επταετίας παραγνωρίζοντας το βαθύτερο έργο της, δεν κάνουν καμιά αναφορά για άλλους οργανισμούς, όπως για παράδειγμα την Ακαδημία Αθηνών, η οποία εόρταζε και πανηγύριζε την 21η Απριλίου ως τρίτη εθνική εορτή, ώστε ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος εξαναγκάστηκε να διαμαρτυρηθεί εγγράφως στον πρόεδρο της Ακαδημίας Αθηνών, όπου μεταξύ των άλλων έγραφε ότι η ιστορία «δεν θα συγχωρήση το γεγονός ότι το ανώτατον πνευματικόν Ιδρυμα της Χώρας συνεμορφώθη ασυζητητί προς τας επιθυμίας του καθεστώτος αυτού», αφού «απεφάσισε να εξισώση ιστορικώς την 21ην Απριλίου προς την 25η Μαρτίου και την 28ην Οκτωβρίου». Ούτε, βέβαια, αναφέρονται και σε πολλούς πανεπιστημιακούς διδασκάλους, οι οποίοι χειροκροτούσαν τους τότε πραξικοπηματικώς καταλαβόντας την εξουσία της Χώρας@.

    Ωραία σύγκριση.
    Αναζήτηση συνενόχων στα Νοσοκομεία (!!!!!!!) πόσοι γιατροί αντιστάθηκαν όμως και στην αμαρτωλή γερασμένη Ακαδημία

    2. @Οσοι ομιλούν για λάθη της Εκκλησίας κατά τη διάρκεια της Επταετίας έχουν μια βατικανοποιημένη αντίληψη περί της Εκκλησίας, αφού θεωρούν ότι η Εκκλησία ταυτίζεται με την Ιεραρχία των Επισκόπων ή την Ιερά Σύνοδο. Ομως, Εκκλησία είναι το σύνολο κληρικών και λαϊκών, οι οποίοι ζουν μέσα στη μυστηριακή ατμόσφαιρά της. Και μέσα από αυτήν την προοπτική, κυρίως τα λαϊκά μέλη της Εκκλησίας, αλλά και πολλοί κληρικοί, με τον ιδιαίτερο τρόπο του ο καθένας, αντιδρούσαν στο τότε καθεστώς. Και τότε πράγματι πολλά μέλη της Εκκλησίας διώχθηκαν, φυλακίσθηκαν, εξορίσθηκαν και ταλαιπωρήθηκαν ποικιλοτρόπως. Βεβαίως, υπήρξαν και αρνητικά παραδείγματα, αλλά το κύρος της Εκκλησίας διαφυλάχθηκε στα πρόσωπα αυτά που αντιδρούσαν στην καταπάτηση των ελευθεριών του λαού@.

    Αρνητικά παραδείγματα; Το σύνολο της Ιεραρχίας δοξολογούσε θεομπαιχτικά κάθε 21η Απριλίου στους καθεδρικούς το θεό τους γιατί έφερε τη δικτατορία. Αυτή η συλλογική αναισχυντία λέγεται «υπήρξαν και αρνητικά παραδείγματα»;

    3@. …..Οπως η Επταετία κατήργησε το Κοινοβούλιο, έτσι ακριβώς κατήργησε και την κανονική και νόμιμη διοίκηση της Εκκλησίας@.

    Ναι αλλά το Κοινοβούλιο στη συντριπτική του πλειοψηφία αντιστάθηκε. Η Ιεραρχία το βούλωσε.

    @Για την επέμβαση αυτή στα εκκλησιαστικά πράγματα υπήρξε αντίδραση που είναι γνωστή σε όσους ασχολούνται με τις πηγές και το αρχειακό υλικό. Πολλοί αρχιερείς διαμαρτύρονταν, με κορυφαίους τον Σεβ. Μητροπολίτη Κορίνθου κ. Παντελεήμονα, τον αείμνηστο Μητροπολίτη Ελευθερουπόλεως Αμβρόσιο και τον Σεβ. Μητροπολίτη Φλωρίνης κ. Αυγουστίνο. Εγιναν προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αντέδρασε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, διεξήχθησαν θυελλώδεις συζητήσεις στις Ιεραρχίες των ετών 1972-1973, γράφονταν θεολογικά άρθρα στις εφημερίδες. Τον αγώνα των Ιεραρχών αυτών εναντίον της επιβληθείσης από την Επταετία καταστάσεως στην Εκκλησία ενίσχυαν οι πολιτικοί παράγοντες, όπως οι: Παναγιώτης Κανελλόπουλος, Γεώργιος Ράλλης, Γεώργιος Μαύρος, Ιωάννης Ζίγδης, Ανδρέας Κοκκέβης, Παναγιώτης Παπαληγούρας, Δημήτριος Παπασπύρου κ.ά., οι οποίοι με δηλώσεις τους τάσσονταν υπέρ των αγωνιζομένων Ιεραρχών για την αποκατάσταση της κανονικής τάξεως στην Εκκλησίας η οποία διασαλεύθηκε από το καθεστώς της Επταετίας με τη συγκρότηση αριστίνδην Συνόδου@.

    Οι πολιτικοί άνδρες επιστρατεύονται ως παράδειγμα για την Εκκλησία; Εκπροσωπεί ο Μαύρος ή ο Ζίγδης την Εκκλησία; Τρεις μητροπολίτες όλοι κι όλοι, κι αυτοί συγκρούστηκαν για καθαρά εκκλησιαστικά θέματα, όχι για τα βασανισρτήρια ή τις εκτοπίειςή την κατάλυση της Δημοκρατίας

    ………

    4. @Για τα λάθη των εκκλησιαστικών παραγόντων της εποχής εκείνης, θέλω να σημειώσω ότι ήδη έχει ζητηθεί, στην ουσία, συγγνώμη και γι’ αυτό δεν υπάρχει λόγος να γίνεται συνεχώς λόγος γι’ αυτό.

    Στην από 15-12-73 παραίτησή του από τον αρχιεπισκοπικό θρόνο των Αθηνών, ο αείμνηστος Ιερώνυμος, ο οποίος πέρα από τα όποια λάθη του, που ήταν συνάρτηση της όλης καταστάσεως της εποχής εκείνης, ήταν μια εξαιρετική φυσιογνωμία, πράγμα το οποίο φαίνεται και στο κείμενο της παραίτησής του, μεταξύ άλλων γράφει:

    «Απέρχομαι, επωμιζόμενος προσωπικώς τον σταυρόν μιας κατακραυγής ή ίσως και σκανδαλισμού. ………..@

    Πολύ αόριστη συγνώμη, καμιά αναφορά στους νεκρούς και στους τυρανισμένους, ίχνος κριικής στους τυράννους.

    Και οι υπόλοιποι 69 της Ιεραρχίας;

  8. Ο/Η Po λέει:

    «δεν κάνουν καμιά αναφορά για άλλους οργανισμούς, όπως για παράδειγμα την Ακαδημία Αθηνών, η οποία εόρταζε και πανηγύριζε την 21η Απριλίου ως τρίτη εθνική εορτή…»

    δεν έχει άδικο, όμως θα πρέπει να βλέπουμε πρώτα πως συμπεριφέρονται «οι άλλοι» για να πάρουμε θέση;

    Δεν αναφέρει ότι η Ιερά Σύνοδος επισήμως τάχθηκε υπέρ της χούντας…

  9. Ο/Η Συγγενής λέει:

    Σε σχέση με το ερώτημά σας κύριε Λασκαράτε για την καταγγελία του μπλογκ Σίβυλλα σας παραπέμπω εδώ.
    Έχουμε να κάνουμε με αλληλοφάγωμα δυο αρχιμανδριτών:

    Πτωχοκομείο το γηροκομείο

    Ενας νέος κύκλος αντιπαράθεσης μεταξύ των μελών του διοικητικού συμβουλίου της Ελεήμονος Εταιρείας Αθηνών, του φιλανθρωπικού σωματείου που διοικεί το Γηροκομείο Αθηνών, βρίσκεται σε εξέλιξη τον τελευταίο καιρό. Στο επίκεντρο, αυτή τη φορά, η μεγάλη περιουσία που διαχειρίζεται η εταιρεία. Οι καταγγελίες που εκτοξεύονται από τα αντίπαλα στρατόπεδα είναι καυστικές.

    Θυρίδες με τιμαλφή που αδειάζουν, κληρονομιές που κάποιοι διαχειρίζονται «εν κρυπτώ», ξεχασμένες μετοχές, εικόνες που έκαναν «φτερά» και χρήματα που «εξαφανίζονται» από το παγκάρι.

    Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, από τον Οκτώβριο του 2005 το Γηροκομείο δεν έχει πληρώσει το ΙΚΑ, με αποτέλεσμα οι οφειλές του να ξεπερνούν ήδη τα 800.000 ευρώ.

    Παράλληλα, έχουν φουσκώσει τα «φέσια» σε εφορία, σε διάφορους προμηθευτές, αλλά και εργολάβους που έχουν κάνει εργασίες στις πτέρυγες του Γηροκομείου και πλέον διεκδικούν τα χρήματά τους με δικαστικές αγωγές.

    *Εξι από τα 15 μέλη του διοικητικού συμβουλίου προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη, ζητώντας το διορισμό νέας διοίκησης. Κατηγορούν τον πρόεδρο του ιδρύματος, αρχιμανδρίτη Προκόπιο Μπούμπα, για κακοδιαχείριση. Και λένε ότι σε λίγο καιρό θα αδυνατούν να πληρώσουν τους μισθούς 240 εργαζομένων και να προσφέρουν τις αναγκαίες υπηρεσίες στους 357 τρόφιμους του Γηροκομείου.

    Παράξενες αποφάσεις

    «Γίνεται μια τιτάνεια προσπάθεια να βγει το Γηροκομείο από την κρίση. Κάποιοι, όμως, συνεχίζουν να δημιουργούν προβλήματα, προκαλώντας ένα ακόμη πλήγμα στη φήμη του», ανταπαντά ο αρχιμανδρίτης. Προσθέτει δε ότι «το Ιδρυμα δεν έχει οικονομικό πρόβλημα, αλλά μόνο ρευστότητας».

    *Για την αποπληρωμή των χρεών -συνολικά φαίνεται να ξεπερνούν το 1 εκατ. ευρώ- πριν από μερικούς μήνες ελήφθη ομόφωνη απόφαση για ρευστοποίηση μετοχών από το πλούσιο χαρτοφυλάκιο του ιδρύματος. Ομως αυτή δεν υλοποιήθηκε ποτέ, καθώς όπως αναφέρεται στην προσφυγή:

    «Ο πρόεδρος εισηγήθηκε να γίνει δεκτή η πρόταση του Π. Γιατράκου (μέλους δ.σ.) για επένδυση μετοχών σε εταιρείες του εξωτερικού», όπως διαβάζουμε από την προσφυγή προς τη Δικαιοσύνη.

    Ο Π. Γιατράκος, ο οποίος ανήκει στο στενό περιβάλλον του αρχιμανδρίτη από το παρελθόν, σε επιστολή του προσδιόριζε το μηνιαίο κέρδος από την επένδυση σε 300.000 ευρώ!

    Ο αρχιμανδρίτης Προκόπιος παραδέχεται ότι εισηγήθηκε την πρόταση Γιατράκου, παρά το γεγονός ότι με βάση το καταστατικό των φιλανθρωπικών-μη κερδοσκοπικών σωματείων τέτοιου είδους «επενδυτικές κινήσεις» δεν επιτρέπονται και είναι ως εκ τούτου παράνομες. Φαίνεται, όμως, πως και με τους ειδικούς τραπεζικούς λογαριασμούς από ορισμένα κληροδοτήματα, έχει διαπιστωθεί πρόβλημα.

    Οπως διαβάζουμε από το κείμενο της προσφυγής των 6 μελών του δ.σ., προς το Πρωτοδικείο Αθηνών: «Πρόσφατα τέθηκε υπόψη μας έγγραφο της τράπεζας… από το οποίο προέκυψε ότι κατά το χρονικό διάστημα Δεκέμβριος 2005-Μάρτιος 2006, έγινε ανάληψη ποσού 884.000 ευρώ από κληροδότημα για την κάλυψη των ισόποσων εξόδων του Γηροκομείου, χωρίς προηγούμενη απόφαση του δ.σ., και χωρίς την έγκριση της Υπηρεσίας Κληροδοτημάτων του υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τις οικείες διατάξεις».

    Φαίνεται πως η Ελεήμων Εταιρεία Αθηνών έχει πολλά «χρωστούμενα». Ενώ κρύβει και πολλά «μυστήρια»:

    *Υστερα από καταγγελία μέλους του δ.σ., του αρχιμανδρίτη Βασίλειου Δρόσου, εφημέριου του Αγ. Νικολάου στο Κολωνάκι (ανήκει στη δικαιοδοσία του Γηροκομείου), τον περασμένο Ιανουάριο ξεκίνησε έλεγχος από την Επιτροπή Ειδικών Ελέγχων του υπουργείου Οικονομικών: «Ακόμη δεν έχει βρεθεί τίποτα», λέει ο αρχιμανδρίτης Προκόπιος για την έρευνα που δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.

    Ο Προκόπιος κατηγορεί από την πλευρά του τον αρχιμανδρίτη Δρόσο ότι από τον Οκτώβριο του 2004 δεν έχει αποδώσει τα έσοδα από το παγκάρι. Και ο Β. Δρόσος ότι ο πρόεδρος του ιδρύματος δεν γνωστοποίησε στο διοικητικό συμβούλιο επιστολή του με την οποία ζητεί να οριστεί ορκωτός λογιστής ώστε να ελέγξει τα οικονομικά του ναού. Ο ίδιος έχει καταθέσει στη Δικαιοσύνη για «σκάνδαλο κλοπής ιερών εικόνων και ιερών σκευών του Αγ. Νικολάου».

    «Ποντικοί» στις θυρίδες

    Την υπόθεση χειρίζεται η 6η τακτική ανακρίτρια Μυρτώ Τζαφεράκου. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο αρχιμανδρίτης Προκόπιος ήταν ο εφημέριος του Αγ. Νικολάου πριν αναλάβει καθήκοντα εκεί ο Βασίλειος Δρόσος.

    (…..)
    Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΛΙΝΑΡΔΟΥ Φωτ.: Λ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

    ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ – 28/05/2006
    http://www.disabled.gr/lib/?p=9200

    Ποιά είναι άραγε η συνέχεια;

  10. Ο/Η bionick λέει:

    κύριοι Ρο , Λασκαράτε

    θα ήθελα να σας ρωτήσω αν έχει τύχει να αναρτήσετε κάποιο άρθρο για τους παπάδες που υπηρέτησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Μακρονήσου /Γυάρου / Αη Στράτη . Αν και η Ιερά Σύνοδος της εποχής μάλλον θα τα χαρακτήριζε «συγχρονους Παρθενώνες» .

  11. Ο/Η Rodia λέει:

    @bionick,
    Παρακολουθησα ενα ντοκυμαντερ σχετικο με τη Μακρονησο, οπου ενας πρωην κρατουμενος ειπε οτι, ο τοτε ιερεας/αρχιμανδριτης στη Μακρονησο και μετεπειτα προαχθεις σε μητροπολιτη Φλωρινης (νομιζω ο Αυγουστινος Καντιωτης) απεκαλυπτε τα μυστικα που του ελεγαν οι δυστυχισμενοι κρατουμενοι κατα το μυστηριο της εξομολογησης στους φρουραρχους, με αποτελεσμα ενας τουλαχιστον απο τους κρατουμενους αυτους να πυρπολησει το ναο και να αυτοκτονησει.

    • Ο/Η laskaratos λέει:

      Αγαπητή Ροδιά.
      Δεν ήταν ο Καντιώτης.
      Ήταν ο Πρεβέζης Στυλιανός, πρωταγωνιστής αργότερα περιβόητου σεξουαλικού σκανδάλου εξ αιτίας του οποίου απομακρύνθηκε από την έδρα του αλλά δεν καθαιρέθηκε.

  12. Ο/Η bionick λέει:

    @rodia

    Πραγματικά τραγική ιστορία. Αν θυμηθείς ποια εκπομπή ήταν, για να τη δω , θα σου ήμουν ευγνώμων .

    Έχω υπόψιν επίσης μια εξομολόγηση κατά της διάρκειας της χούντας , όπου ο ιερέας εκμαίευσε από μια μαθήτρια πληροφορίες για καταζητούμενο αριστερό συγγενή της . Φυσικά κατόπιν ενημέρωσε σχετικά την Ασφάλεια …

  13. Ο/Η laskaratos λέει:

    Τον Αύγουστο του 2005 η Σύνοδος αποφάσισε να απονείμει το μετάλλιο του Απ.Παύλου στον κ.Τσουρό για την πολύτιμη προσφορά του στην Εκκλησία.

    Όσο για τον κ.Ζερβό, η «Ελευθεροτυπία» (Κ.Μ. 8.1.’06) αναρωτιέται γιατί απομάκρυνε στο άγ.Όρος τον ηγούμενο του αγ.Ιωάννη Θεριστή της Καλαβρίας Κοσμά, που κράτησε κλειστές τις πόρτες του στον Βαβύλη, αντίθετα με τον Νείλο Βατοπεδινό ηγούμενο στο Μαντανίτσι και στενό συνεργάτη του Βαβύλη στην διαβόητη υπόθεση της Μάγκνα Γκρέτσια. «Μήπως τελικά τιμωρείται για τη στάση του στην υπόθεση;».

    Η επίσημη δικαιολογία είναι πως ο Κοσμάς «δεν συνέστησε αδελφότητα» αλλά όσοι γνωρίζουν πόσο δύσκολο είναι να γίνει αυτό στην καρδιά της παπωσύνης και πόσο απαραίτητος είναι στην μικρή ορθόδοξη Εκκλησία της Ιταλίας και ο τελευταίος καντηλανάφτης ίσως να μπορούν να ερμηνεύσουν καλύτερα το γεγονός.

    Άλλο δημοσίευμα της «Ε»:
    …………………………………………….
    *Ο αρχιμανδρίτης Νείλος, καθηγητής Ρωμαϊκού και Βυζαντινού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Καταντζάρο, είναι ιταλικής καταγωγής, πρώην καθολικός, που χειροτονήθηκε επί Αμερικής Σπυρίδωνος.

    *Διατηρεί καλές σχέσεις με τον μητροπολίτη Ιταλίας Γεννάδιο, έναν μεσήλικα δωδεκανήσιο κληρικό που, χρόνια τώρα, παλεύει -ανεπιτυχώς- να επιστρέψει ως μητροπολίτης στη γενέτειρά του. Λέγεται ότι δεν ασχολείται πολύ με τη μητρόπολη στη Ρώμη και ότι το «παιγνίδι» τού έχει φύγει μέσα απ’ τα χέρια.

    Πώς ενεπλάκησαν, όμως, ο Βαβύλης και ο Τριανταφυλλάκης και με την Καλαβρία;

    …………
    http://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=13.02.2005,id=35998152

    ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ – 13/02/2005

    Τέλος «πατριωτικό» μπλογκ ρωτάει τον κ.Ζερβό:

    7. Ποιά είναι η σχέση του με τον απερίγραπτο εκείνο Ρουμάνο κληρικό, Αρχιμανδρίτη Σ…. Π….. (σημ.Λασκ.:διέγραψα το όνομα), που έχει συγκλονίσει τους πάντες με τις… «σεξουαλικές του διαστροφές». (λυπούμαστε που είμαστε υποχρεωμένοι να θίγουμε τέτοια ζητήματα αλλά δυστυχώς για τον κύριο Γεννάδιο «κυκλοφορούν» ελεύθερα στο διαδίκτυο. Και ο τίτλος του βίντεο που ακολουθεί, είναι: «σαδο-μαζοχιστής παπάς!!!» http://www.youtube………(κι ενώ όπως φαίνεται καθαρά στο τέλος του βίντεο ο εκπρόσωπος του Ρουμανικού Ορθόδοξου Πατριαρχείου καταδικάζει απερίφραστα την απίστευτη και ανήθικη συμπεριφορά του «κληρικού» αυτού, ο κύριος Γεννάδιος τον έχει τοποθετήσει ως μέλος της Επιτροπής για τις εκκλησιαστικές και οικουμενικές ! σχέσεις και υπεύθυνο για την Ρουμανική Ενορία της Ρώμης!!! (βλέπε από το επίσημο site http://www.ortodossia.it στη σελίδα.

    http://olympia.gr/2009/10/11/%CF%84%CE%BF-%CF%84%CE%B5%CE%BB%CE%BF%CF%83-%CF%84%CE%B7%CF%83-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7%CF%83-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%B8/

  14. Ο/Η Κώστας λέει:

    Ο επίσκοπος της βελγικής πόλης Μπριζ, Ρότζερ Βανγκχελούβε, παραιτήθηκε μετά την παραδοχή ότι παλαιότερα είχε κακοποιήσει σεξουαλικά ένα αγόρι.

    Ο 73χρονος σήμερα επίσκοπος δήλωσε ότι είχε ξεκινήσει να κακοποιεί σεξουαλικά το αγόρι όταν ήταν απλός ιερέας και ότι συνέχισε όταν έγινε επίσκοπος.

    «Αυτό σημάδεψε το θύμα για πάντα. Η πληγή δεν γιατρεύεται. Ούτε για μένα, ούτε για το θύμα» παραδέχθηκε, ζητώντας συγγνώμη για την πράξη του.

    Ο Ρ.Βανγκχελούβε είναι εδώ και 25 χρόνια επίσκοπος της Μπριζ.

    Ο αρχιεπίσκοπος του Βελγίου Αντρέ Λεονάρ δήλωσε ότι γνωρίζει πως αυτή η αποκάλυψη θα οδηγήσει πολλά άτομα «σε κρίση εμπιστοσύνης» προς την Καθολική Εκκλησία.

    Τόνισε, πάντως, πως η παραίτηση δηλώνει ότι η Εκκλησία του Βελγίου επιθυμεί «να γυρίσει σελίδα σε ένα πολύ επώδυνο θέμα».

    Το Βατικανό ανακοίνωσε ότι ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣτ’ έκανε αποδεκτή την παραίτηση του επισκόπου

  15. Ο/Η undantag λέει:

    Και όχι μόνο ο Βανγκελούβε!

    Και ο υπερσυντηρητικός επίσκοπος Augsburg Walter Μύξα που απέδωσε τις σεξουαλικές κακοποίησεις από ιερείς στην … σεξουαλική επανάσταση (sic) τώρα προσφέρει την παραίτησή του στον πάπα (μετά από διαρροές για σωματικές τιμωρίες παιδιών και μετατροπή χρημάτων του φιλανθρώπου ταμείου σε έργα τέχνης και αντίκες…)

    Σαν τις μύγες πέφτουν οι καθολικοί επίσκοποι, μόνο τους δικούς μας τράγους φυλάει το Άγιο Πνεύμα… Μιράκωλο, Μιράκωλο!

    http://www.bild.de/BILD/politik/2010/04/23/bischof-walter-mixa/ruecktritt-lebenslaenglich-kloster.html
    http://www.daz-augsburg.de/?p=11816
    http://www.spiegel.de/panorama/gesellschaft/0,1518,690497,00.html

    Φταίει η Σεξουαλική Επανάσταση (ή πώς η αγαμία βαράει στο κεφάλι)

  16. Ο/Η bionick λέει:

    Παραίτηθηκε πρόσφατα , λόγω σκανδάλων παιδεραστίας ένας Ιρλανδός επίσκοπος ονόματι James Moriarty . Παράξενο όνομα για επίσκοπο ε ;

  17. Ο/Η Eφραιμία η ακόλαστη ηγουμένη λέει:

    Αγιος Πρεβέζης Μακρονήσι

  18. Ο/Η laskaratos λέει:

    Γιώργος Μαρίνος
    Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών

  19. Ο/Η Σσσσσσσστ λέει:

    Ψωμιάδης

    elet@enet.gr

    *Διευκρινίσεις από τον κ. Βαγγέλη Γεωργίου, Αθήνα:

    «Τις τελευταίες ημέρες υπάρχει μια σύγχυση σε σχέση με τον ψευτοκαλόγερο του Πολυτεχνείου και του ΕΑΤ-ΕΣΑ. Αυτός δεν είναι ο γνωστός Χρυσόστομος Ψωμιάδης, μέχρι πρότινος ηγέτης της ΑΕΚ, παρά ο Πολύκαρπος ή Πόλυς Ψωμιάδης μεγαλωμένος στην Καλλιθέα. Γνωστός ακροδεξιός της παρέας Αριστοτέλη Καλέντζη και Λογγίνου Παξινόπουλου. Μετά την πτώση της χούντας βρήκε καταφύγιο στη μητρόπολη Σπάρτης, όπου ο τοπικός “Αγιος” τον χειροτόνησε ιερέα και τώρα είναι εκπρόσωπος του Θεού επί της Γης… Αυτά για την αλήθεια και μόνο».

    http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=30.01.2003,id=25463600,41881776,47605296,55496624,69293360

    ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ – 30/01/2003

  20. Παράθεμα: Tα (ιερά) μυστήρια του Γηροκομείου Αθηνών « Ροΐδη Εμμονές

  21. Ο/Η Kαλλινίκη η αμαρτωλή καλογριά λέει:

  22. Παράθεμα: Οι πονηριές του κ. +Γιώργου Μεταλληνού+ « Ροΐδη Εμμονές

  23. Παράθεμα: Κατά Μανώλη Γλέζου « Ροΐδη Εμμονές

  24. Ο/Η Laskaratos λέει:

    Υποκρισίας, ναζισμού και ψεύδους το ανάγνωσμα.
    Το αντιαιρετικόν εγκόλπιον:

    http://egolpio.wordpress.com/2011/06/21/nazi_ieroexetastes/

    «(Σημ.ΕΓΚΟΛΠΙΟΥ): Στο κείμενο που ακολουθεί καταρρίπτονται οι κατηγορίες των σαηεντολόγων και των θυμάτων της προπαγάνδας τους για το πρόσωπο του μακαριστού π.Αντωνίου Αλεβιζόπουλου ΑΛΛΑ και όσων συμμετέχουν στην Απολογητική της Εκκλησίας μας. Ας μην ξεχνάμε ότι τις ίδιες συκοφαντίες αναμασούν κατά τακτά διαστήματα οι γνωστοί πλέον «ΡοϊδοΛασκαράτοι» και για το πρόσωπο του άξιου αντικαταστάτη του π.Αντωνίου στον Αντιαιρετικό Αγώνα, π.Κυριακού Τσουρού. Στο κείμενο φαίνεται ξεκάθαρα η σχέση (εκούσια ή ακούσια) της Σαηεντολογίας με πολιτικά συστήματα, Μ.Μ.Ε (‘ΙΟΣ’ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ) αλλά και θρησκευτικές ομάδες με απώτερο σκοπό την προσβολή όσων εργάζονται να αποκαλύψουν το πραγματικό της πρόσωπο. Προτείνουμε ανεπιφύλακτα την αγορά του βιβλίου «ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ» γιατί αποκαλύπτει το δημοκρατικό προσωπείο αυτών των ομάδων αλλά και την απαγόρευση δημοσίευσης του αντιλόγου!».

    ___________________________________________________

    Ώστε δεν δεχομαστε αντίλογο;
    Δημοσιεύουμε ακόμη και χυδαιότατα σχόλια εναντίον μας.
    Όποτε θέλει ο κύριος Τσουρός ας απαντήσει στο άρθρο μας.

    Κοιτάξτε τωρα ευγένειες με τη Χρυσή Αυγή.
    Από τα μύρια όσα κακά της τους πείραξαν όχι oι ύμνοι στον Εωσφόρο, ο χιτλερισμός, οι σβάστικες, οι ναζιστικοί χαιρετισμοί, τα μαχαιρώματα μεταναστών, αλλά ότι θίγει το θρησκευτικό μαγαζί τους.

    http://www.egolpion.com/blood_honour.el.aspx

    «ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

    ΝΑ ΑΠΟΚΗΡΥΞΕΙ ΒΛΑΣΦΗΜΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

    ΑΝΑΡΤΗΜΕΝΕΣ ΣΕ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ

    ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ

    Διαβάζοντας, την με τόσο πόνο καρδίας, λίαν εύστοχη και υποδειγματική παρατήρηση του αξιότιμου βουλευτού κ. Παππά, για τον ασύστολο και αχαρακτήριστο εξευτελισμό ενός από τα πιο ιερά, προσφιλή και αγαπητά πρόσωπα της ρωμιοσύνης, του ελληνικού έθνους, της οικουμενικής ορθοδοξίας: του γέροντος Παϊσίου, από ένα site αναρχοαριστερών-αθεϊστικών καταβολών, δεν έχουμε παρά να τον συγχαρούμε και να επικροτήσουμε, με χαρά, την εν λόγω θαρραλέα του ενέργεια και κίνηση. Η ευθιξία του, η αδούλωτη κρίση του, το θαρραλέο φρόνημα και η ακεραιότητα του χαρακτήρος του δεν άφησαν μία ασύλληπτη σε μέγεθος χυδαιότητα να περάσει απαρατήρητη.

    …………….

    Σε έρευνες όμως που έχουν πραγματοποιηθεί διαπιστώνεται ότι μεγάλη μερίδα του λεγόμενου εθνικοσοσιαλιστικού ή εθνικιστικού χώρου διακατέχεται από ένα ανάλογο απύθμενο μίσος, προκατάληψη, εμπάθεια και άγνοια που ομοιάζει εκπληκτικά με την κατά καιρούς εχθρική αθεϊστική-αριστερή (ενίοτε και παγανιστική) πολεμική ενάντια στην «κιβωτό του έθνους» την Εκκλησία.

    …….αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον να τοποθετηθεί και σε αυτά τα θλιβερά αποδεικτικά στοιχεία που ακολουθούν και να προβεί στην καταδίκη τους…..».

  25. Παράθεμα: Ελληνορθοδοξία και χρυσαυγιτισμός « Ροΐδη Εμμονές

  26. Ο/Η laskaratos λέει:

    Ο τότε Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Ισίδωρος Αηδονόπουλος προπαγανδίζει το ‘ΝΑΙ’ στο δημοψήφισμα της χούντας του 1973

    Ο τότε Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Ισίδωρος Αηδονόπουλος προπαγανδίζει το “ΝΑΙ” στο δημοψήφισμα της χούντας του 1973

    Αναρτήθηκε από τον/την Κλέων Νεμέας στο 2011/05/12

    Στο ιστολόγιό μας ασχολούμαστε αρκετά συχνά με τη “Χούντα“, αλλά και με την “Εκκλησία“. Επεσε στα χέρια μας ένα δημοσίευμα από το καλοκαίρι-φθινόπωρο του 1973, και, δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε στον πειρασμό να το αναρτήσουμε.
    Ο τότε Μητροπολίτης Λέρου Καλύμνου και Αστυπάλαιας Ισίδωρος Αηδονόπουλος (ο οποίος βρισκόταν στο θρόνο αυτόν από το 1950 έως το 1983) καλεί το χριστεπώνυμο πλήθος να υπερψηφίσει το νέο Σύνταγμα της χούντας και του Γεωργίου Παπαδόπουλου. Στο δημοψήφισμα αυτό, το ερώτημα είχε τεθεί με τέτοιον τρόπο, ώστε η ψήφος “ΝΑΙ” δεν σήμαινε μόνο αποδοχή της αβασίλευτης δημοκρατίας (κατά Παπαδόπουλον, “προεδρική κοινοβουλευτική δημοκρατία”), αλλά και έγκριση του Γεώργιου Παπαδόπουλου ως πρώτου προέδρου, και μάλιστα για επτά ολόκληρα χρόνια, την ίδια στιγμή που το πρωθυπουργικό αξίωμα δινόταν στον (“δοτό“) Σπύρο Μαρκεζίνη.

    «Ελέω Θεού», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο λαός μας όλος θα ψηφίσει «ΝΑΙ»

    Φυσικά, το Σϋνταγμα εγκρίθηκε με μεγάλη πλειοψηφία, παρά το 15% του εκλογικού σώματος που διάλεξε να απέχει, αν και η ψηφοφορία ήταν υποχρεωτική.
    Οι ρασοφόροι και οι κληρικοί είχαν κάνει κι αυτοί την επιλογή τους. Στην συντριπτική πλειοψηφία τους, είχαν στοιχηθεί με τη χούντα. Η εγκύκλιος του Αγίου Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας, Ισίδωρου Αηδονόπουλου, δεν αφήνει καμία αμφιβολία, και το όνομά του έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των αρχιερέων υποστηρικτών της “Επαναστατικής Κυβερνήσεως”, όπως π.χ. βλέπουμε κει εδώ:

    Μητροπολίτης Ανθιμος Ρούσσας, Γεώργιος Παπαδόπουλος, Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης, Στυλιανός Παττακός, Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης

    Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και η ηγεσία της χούντας, το βίντεο

    Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης και η ηγεσία της χούντας, το βίντεο

  27. Ο/Η laskaratos λέει:

    H θεούσα εφημερίδα Αυγή, παρακολουθεί με συμπάθεια τις αντιαιρετικές παπαριές του πατρός Τσουρού, δεν γράφει λέξη για το ένδοξο παρελθόν του και ενημερώνει σχετικά του αγωνιώντες ευσεβείς και φιλακόλουθους αναγνώστες της, τον κο Ν. Παππά, την κα Χαρά Καφαντάρη, την κα Ελένη Αυλωνίτη, τον κ.Αμανατίδη, τον κ.Ηρ.Γκότση κλπ κλπ κλπ:

    Νεοπαγανισμός και Ευαγγέλιο… στην ΑΥΓΗ!


    Νεοπαγανισμός και Ευαγγέλιο… στην ΑΥΓΗ!

    Νοεμβρίου 7, 2014 in Μυστήρια πράγματα

    Έλα Χριστέ και μπούκωνε… 😉

    Οι νεοπαγανιστικές θεωρήσεις για τον Ιησού Χριστό κατακεραυνώθηκαν, μεταξύ άλλων, στην 26η Πανορθόδοξη Συνδιάσκεψη για θέματα αιρέσεων και παραθρησκείας. Ο εισηγητής πατέρας Κ. Τσουρός σχολίασε ότι «ο Ιησούς Χριστός του νεοπαγανισμού δεν είναι ο Ιησούς Χριστός των Ευαγγελίων» και επισήμανε ότι «δεν ήταν Έλληνας ή ο Απολλώνιος Τυανέας». Ο εισηγητής εκτίμησε ότι η θεώρηση αυτή «σαγηνεύει Έλληνες ορθοδόξους εμφορουμένους από εθνικιστικά αισθήματα», αλλά τόνισε ότι ο Ιησούς Χριστός «δεν ανήκε σε κανένα αρχαιοειδωλολατρικό πάνθεον».

    Άλλοι εισηγητές αναφέρθηκαν στις λαθεμένες θεωρήσεις του Ιησού Χριστού από ανθρωποσοφιστικές, θεοσοφιστικές ή χριστολογικές δοξασίες, ενώ στην κριτική συμπεριλήφθηκε και η θεώρηση των Μαρτύρων του Ιεχωβά για τον Ιησού Χριστού, εκτιμώντας ότι η διδασκαλία τους προβάλλει «μια συγκεχυμένη αντίληψη περί του Χριστού, παρόμοια με αυτή του αρχαίου αρειανισμού».

    Νεοπαγανισμός και Ευαγγέλιο – Η Αυγή Online.
    http://www.avgi.gr/article/4720738/neopaganismos-kai-euaggelio

  28. Παράθεμα: Δυο Ορθόδοξοι ιερείς κατά του αντισημιτισμού | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

  29. Παράθεμα: Δυο Ορθόδοξοι ιερείς κατά του αντισημιτισμού | grassrootreuter

  30. Παράθεμα: Δυο Ορθόδοξοι ιερείς κατά του αντισημιτισμού | Israel and Middle East actuallity Forum

  31. Παράθεμα: Δυο Ορθόδοξοι ιερείς κατά του αντισημιτισμού | αυτόνομη πρωτοβουλία ενάντια στην λήθη

  32. Παράθεμα: Oι πέντε αφορολόγητοι και γαλακτοφόροι μαστοί της «Βαρβάρας» | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

  33. Ο/Η Θεολόγος λέει:

    Ο τότε Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Ισίδωρος Αηδονόπουλος προπαγανδίζει το ‘ΝΑΙ’ στο δημοψήφισμα της χούντας του 1973


    Ο τότε Μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Ισίδωρος Αηδονόπουλος προπαγανδίζει το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα της χούντας του 1973


    Ο Μητροπολίτης Καλύμνου Ισίδωρος καλεί να ψηφιστεί το ‘ΝΑΙ’ της χούντας, «Ελέω Θεού», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο λαός μας όλος θα ψηφίσει ‘ΝΑΙ’. Περιοδικό Αντί, 12/04/1985, τχ #285.

  34. Ο/Η laskaratos λέει:


    Ο εκλιπών με τον Ταμήλο της ΝΔ

    Αναχώρησε χθες, 18.3, για το Υπερπέραν ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών Σεραφείμ, που εκλέχτηκε αντικανονικά επί Χούντας Παπαδόπουλου το 1970. Στις 13 Ιουλίου 1974 κηρύχθηκε αυθαίρετα έκπτωτος μαζί με άλλους 11 μητροπολίτες ως χουντικός και αντικανονικός, χωρίς να δικαστεί, για εκδίκηση, από τον χουντικό και αντικανονικό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ (της Χούντας Ιωαννίδη), που δεν μπόρεσε ποτέ να συγχωρήσει τον διωγμό και την εκθρόνιση από την παπαδοπουλική Χούντα του Ιερώνυμου Α΄, ομοφυλόφιλων μητροπολιτών της δικής του φατρίας. Αμέσως μετά ανακηρύχθηκε για παρηγοριά και για να παίρνει μισθό, τιτουλάριος Μητροπολίτης της νεκρής Επισκοπής Ωρεού.

    Τότε εξελέγη Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών ο Στέφανος, που παραιτήθηκε το 1979 «διαμαρτυρόμενος» δήθεν, για το «αυτόματο διαζύγιο» που είχε μόλις (επιτέλους) ψηφιστεί, από την κυβέρνηση της ΝΔ. Βεβαίως δεν το εννοούσε και ανακάλεσε την επόμενη ημέρα. Την είχε όμως πατήσει, διότι οι ενδιαφερόμενοι είχαν φροντίσει να κινήσουν άμεσα τις διαδικασίες διαδοχής που προβλέπει ο Νόμος. Κατέφυγε στη Δικαιοσύνη, καταφέρνοντας να εκδικηθεί, αφήνοντας τον θρόνο κενό για δυο χρόνια, μέχρι την εκλογή του επόμενου μητροπολίτη Αλέξιου, που ήταν αυτός που συνέβαλε άμεσα με παρέμβαση στο Α.Τ. να κουκουλωθεί η σύλληψη σε μπαρ ως ύποπτων για διακίνηση ναρκωτικών, του πνευματικού ζεύγους των τέκνων του Χριστόδουλου, Θεόκλητου Θεσσαλιώτιδος και Σεραφείμ Κουλουσούσα.

    Στις 10 Σεπτεμβρίου 1991, με την συναίνεση του πάντα εξυπηρετικού Αλέξιου Τρίκκης και Σταγών, που του έδωσε ένα κομμάτι από το φέουδό του, ο Σεραφείμ βολεύτηκε κι αυτός, ως Μητροπολίτης της προσωποπαγούς (!!!) Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων, η οποία μονιμοποιήθηκε με απόφαση της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 9 Οκτωβρίου 2015,

    με τη συναίνεση της γαλαντόμας αριστερής κυβέρνησης, που μετέτρεψε την προσωρινή προσωπική πληγή ειδικού σκοπού της Μητρόπολης Μετεώρων και Σταγών, σε μόνιμη, για τον κρατικό προϋπολογισμό (1.5.2016, στο ΦΕΚ 83-τεύχος Α΄, άρθρο 55, «…οι λειτουργούσες Ιερές Μητροπόλεις Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου και Σταγών και Μετεώρων διατηρούνται ως μόνιμες δυνάμενες να πληρωθούν κατά τις διατάξεις του ν. 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος»-Α΄ 146), δια χειρός του «αγανακτισμένου» σήμερα, πλην γενναιόδωρου τότε, Φίλη, που ζητάει χωρισμό κλπ κλπ και βεβαίως και του κ.Τσακαλώτου, που θέλει να διαφωτίσει τους Κουτόφραγκους, που δεν δέχονται να πληρώνουν την επαγγελματική αποκατάσταση μητροπολιτών.

    Υπάρχουν λεφτά για ιερούς σκοπούς Αλέξη.

  35. Ο/Η laskaratos λέει:

    Αναισχυντία:

    http://www.enikos.gr/politics/410256/glezos-vlasfimos-opoios-kataferetai-enantia-stin-ekklisia

    Γλέζος: Βλάσφημος όποιος καταφέρεται ενάντια στην Εκκλησία
    11:35 πμ, Πέμπτη 22 Σεπ 2016

    http://e-kefalonia.net/%CE%BC-%CE%B3%CE%BB%CE%AD%CE%B6%CE%BF%CF%82-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%BA%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%AC-%CE%B7-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-2/

    Μ. Γλέζος από την Κεφαλλονιά: Η Ελληνική Εκκλησία στάθηκε όλα τα χρόνια δίπλα στον ελληνικό λαό…

    04/04/2017

  36. Παράθεμα: Ερωτήματα για την τουρνέ του ασημένιου σκιάχτρου της μέγαιρας Ελένης | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές

  37. Ο/Η Psycho λέει:

    Εκκλησία, οργανώσεις και έντυπα κατά τη δικτατορία 1967-1974

    ΧΟΥΝΤΑ
    Εκκλησία, οργανώσεις και έντυπα κατά τη δικτατορία 1967-1974
    17 Απριλίου 2017
    Πάνος

    Δημοσίευση του Α’ κεφαλαίου του βιβλίου του Ανδρέα Αργυρόπουλου,»Χριστιανοί και πολιτική δράση κατά την περίοδο της Δικτατορίας 1967-74″

    ΚΕΦ. Α΄ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 1967-1974

    Για να αντιληφθεί κανείς την αξία του αντιδικτατορικού αγώνα των πολιτικοποιημένων χριστιανών ,πρέπει να έχει μια στοιχειώδη εικόνα για τη στάση της Διοικούσας Εκκλησίας, των Θεολογικών Σχολών και των Χριστιανικών οργανώσεων και των θρησκευτικών εντύπων κατά τα έτη 1967-1974. Είναι κατανοητό ότι περιγραφή λεπτομερής της κατάστασης αυτής δεν μπορεί να γίνει στα πλαίσια της παρούσας εργασίας,όμως θεωρούμε απόλυτα αναγκαία την παρουσίαση κάποιων στοιχείων που εκτιμούμε πως θα μας βοηθήσουν στην κατανόηση του κλίματος της εποχής.

    Ο καθηγητής της Κοινωνιολογίας στη σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Κολωνίας Δημήτριος Σαβράμης σε συνέντευξή του στη Χριστιανική τον Αύγουστο του 1974 για το ζήτημα αυτό είναι αποκαλυπτικός «Η στάση τόσο της Διοικούσης Εκκλησίας, όσο και των Θεολογικών Σχολών κατά την διάρκεια της δικτατορίας υπήρξε δυστυχώς απογοητευτική και συνετέλεσε στην παγκόσμια δυσφήμιση και γελοιοποίηση της Ορθοδοξίας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον πόνο που δοκίμαζα όταν έβλεπα τις σχετικές με την δικτατορία εκπομπές της Γερμανικής Τηλεοράσεως. Παντού όπου παρουσιάζονταν οι τύραννοι του Ελληνικού Λαού εμφανίζονταν κοντά τους Έλληνες Κληρικοί,οι οποίοι,σαν πιστοί δούλοι του καθεστώτος,συνόδευαν τους τυράννους.Πριν από λίγο καιρό ακόμη, μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, είχα την ευκαιρία να δω στην Γερμανική Τηλεόραση ένα φίλμ που έδειχνε το ιστορικό της δικτατορίας. Εκείνο που μου έκανε την πιο απαγοητευτική εντύπωση,ήταν το ότι κάθε τόσο άκουε κανείς τις ψαλμωδίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας ή έβλεπε τη μεγαλόπρεπη εμφάνιση Ελλήνων Επισκόπων, οι οποίοι επλαισίωναν την εμφάνιση των τυράννων. Δεν υπάρχει καμμιά αμφιβολία ότι η Διοικούσα Εκκλησία εταύτισε 100% τον εαυτό της και την τύχη της με την δικτατορία. Ένα άλλο ακόμη παράδειγμα: παίρνω συχνά το περιοδικό «Γρηγόριος Παλαμάς» και έτσι είχα την ευκαιρία ,κατά τη διάρκεια της περασμένης επταετίας,να διαβάζω το χρονικό της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. Πολλές φορές είχα την εντύπωση ότι διαβάζω κοσμικό όργανο της λέσχης αξιωματικών, διότι σχεδόν όλες οι ειδήσεις που δημοσιεύτηκαν σε αυτό το χρονικό διάστημα αφορούσαν τις κοσμικές εμφανίσεις στρατηγών και συνταγματαρχών, τις οποίες είχε την τιμή να τιμήση δια της παρουσίας του ο «άγιος» Θεσσαλονίκης. Νομίζω ότι αυτά τα μικρά παραδείγματα, τα οποία είναι αμέτρητα, αρκούν να δικαιολογήσουν την απογοητευτική εντύπωση που δημιούργησε η Διοικούσα Εκκλησία κατά την διάρκεια της δικτατορίας. Οσον αφορά τις Θεολογικές Σχολές, αρκεί να τονίσω δύο παραδείγματα: πρώτον ότι εκπρόσωποι αυτών των Σχολών εξυπηρέτησαν τυφλά τους εγκληματίες της δικτατορίας, είτε ως υπουργοί,είτε ως Πρυτάνεις. Το ότι ένας Πρύτανις ελληνικού Πανεπιστημίου ανήκει πλέον στην ιστορία με τον τίτλο «ο Πρύτανις των τάνκς» ,και είναι τακτικός καθηγητής ελληνικής Θεολογικής Σχολής,αρκεί σαν απόδειξη του ότι οι Θεολογικές μας Σχολές απογοήτευσαν πολύ τον Ελληνικό Λαό. Τέλος οι Θρησκευτικές Οργανώσεις ανήκουν κι αυτές στους συνοδοιπόρους της δικτατορίας, δεδομένου ότι δεν ξέρω καμμιά ελληνική Θρησκευτική Οργάνωση που να τόλμησε να καταδικάση τα εγκλήματα της δικτατορίας»[1].

    Η δικτατορία από την πρώτη στιγμή προσπάθησε να επιβάλλει τον άμεσο έλεγχο στη Διοικούσα Εκκλησία. Πρώτος της στόχος ήταν η ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου και η τοποθέτηση στη θέση του,του εκλεκτού των Ανακτόρων Ιερώνυμου Κοτσώνη. Αυτό επετεύχθη σε σύντομο χρονικό διάστημα και με πολλές παράνομες μεθοδεύσεις. Το σχέδιο ολοκληρώθηκε με την απομάκρυνση των μητροπολιτών που δεν έδειχναν ιδιαίτερα πρόθυμοι να συνεργαστούν με τη νέα κατάσταση και την επισκοποποίηση νέων που ακολουθούσαν πιστά τον Ιερώνυμο «Όλοι σχεδόν οι νέοι μητροπολίτες είχαν δύο κοινά χαρακτηριστικά: προέρχονταν από τις οργανώσεις της «Ζωής» και του «Σωτήρος» και στα χρόνια του Εμφυλίου είχαν υπηρετήσει ως στρατιωτικοί ιεροκήρυκες σε μάχιμες μονάδες της Βορείου Ελλάδος. Προσόντα που ανταποκρίνονταν στο σύνθημα της χούντας «Ελλάς,Ελλήνων Χριστιανών»[2].

    Ο Ιερώνυμος αναλαμβάνει τη στήριξη της δικτατορίας με κάθε τρόπο, πιστεύοντας, όπως γράφει σε επιστολή του στο δικτάτορα Παπαδόπουλο, ότι «όταν έγινεν η Επανάστασις της 21ης Απριλίου αντεπεκρίνετο εις ένα λαϊκόν αίσθημα»[3].

    Σε συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό SPIEGEL δηλώνει ότι: «Είμαστε πολύ ευγνώμονες στο στρατό που έσωσε την Ελλάδα απ’ την καταστροφή,την 21 Απριλίου»[4].

    Κατά την τελετή ανάληψης καθηκόντων του Ιερώνυμου ο προεδρεύων της παράνομης αριστίνδην συνόδου Πατρών Κωνσταντίνος πλέκει το εγκώμιο της χούντας αναφέροντας «Είναι ιστορική η στιγμή και δια την Εκκλησίαν και δια το Έθνος. Έπειτα από μίαν περιπέτειαν καθ’ ην το Έθνος ημών διέτρεξε κρισιμωτάτας στιγμάς και έφθασε μέχρι του χείλους της αβύσσου, ερρύσσατο δε αυτό ο Κύριος δια χειρών γενναίων. Η Εκκλησία ήδη απολαμβάνει πρώτη τους καρπούς της εθνοσωτηρίου εκείνης επεμβάσεως. Τα φιλόχρηστα και θεοσεβή της εθνικής υμών κυβερνήσεως αισθήματα και ο διακαής πόθος όπως ίδη την Εκκλησίαν ανορθουμένην και ανερχομένην τας βαθμίδας της μεγάλης και αγίας αυτής αποστολής ήγαγε ταύτην εις την απόφασιν όπως συγκροτήση αριστίνδην Ιεράν Σύνοδον προς αντιμετώπισιν των μεγάλων και φλεγόντων την Εκκλησίαν θεμάτων. Αύτη δε εν πνεύματι αγίω συσκεψαμένη…»[5].

    Ο Ιερώνυμος περιοδεύοντας στη Βόρεια Ελλάδα κατά την ομιλία του σε στρατιωτική μονάδα τονίζει ότι: «Σας ευγνωμονούμεν και ιδιαιτέρως τον Στρατόν μας ο οποίος την 21ην Απριλίου, έσωσε την Ελλάδα από την καταστροφήν. Και η αναγνώρισις αυτή από την κεφαλήν της Εκκλησίας της Ελλάδος έχει ιδιαιτέρως βαρύνουσα σημασίαν δια την καθολικότητα της επιτυχίας της Επαναστάσεως υπό του Ελληνικού Λαού»[6]

    Ο ίδιος δεν παρέλειψε να παρασημοφορήσει τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο [3-5-1968] με το ανώτερο παράσημο της Εκκλησίας της Ελλάδας το Χρυσό Σταυρό του Αποστόλου Παύλου,ο οποίος δεν έχει απονεμηθεί σε κανέναν άλλον πολιτικό ηγέτη της Ελλάδας.[7]

    Από τον Αύγουστο όμως του 1969 αρχίζει να κρατάει αποστάσεις, χωρίς όμως σε καμιά περίπτωση να συγκρούεται ανοικτά με την δικτατορική κυβέρνηση. Στις 6-8-1969 στέλνει γράμμα στον Παπαδόπουλο και εκφράζει τις διαφωνίες του για τον τρόπο διακυβέρνησης της χώρας «Η ωμή βία και το Κράτος του Χωροφύλακος οδηγούν όχι εις την Δημοκρατίαν, αλλ’ είτε εις την δουλείαν είτε εις την ανατροπήν. Ενόσω είναι ακόμη καιρός προλάβετέ την. Διότι και τα δύο οδηγούν εις τον όλεθρον της Ελλάδος. Διότι εάν μεν επιτύχητε την υποδούλωσιν του Λαού, δηλαδή ο Ελληνικός Λαός να αποκτήση φρόνημα δούλων, πράγμα αδύνατον, («του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει»), θα έχετε αποτύχη εις τον σκοπόν σας ως Επανάστασις, διότι ήλθατε να μας σώσετε από το καθεστώς της δουλείας, αλλά και θα οδηγήτε την Ελλάδα εις τον όλεθρον»[8].

    Η συντριπτική πλειονότητα των επισκόπων υμνούσε τους δικτάτορες καθ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε την στάση ορισμένων απ’ αυτούς τις παραμονές του «δημοψηφίσματος» για το Σύνταγμα.

    Ο Λαρίσης Θεολόγος με την υπ΄αριθμόν 6/1207/20-9-1968 εγκύκλιό του προς τους κληρικούς της Μητροπόλεώς του, τους καλεί να στηρίξουν την κυβέρνηση, με το να ψηφίσουν οι ίδιοι και να προπαγανδίσουν στο ποίμνιό τους το «ΝΑΙ» στο Σύνταγμα. Γράφει λοιπόν στην εγκύκλιό του «…Να υπογραμμίσωμεν εις υμάς την Εθνικήν ανάγκην επιτελέσεως του καθήκοντος τούτου ίσως δεν χρειάζεται, καθόσον οι πάντες εκ του πλησίον και ως άτομα και ως σύνολον εζήσαμεν, την προ της εθνοσωτηρίου όντως επεμβάσεως του ενδόξου Ελληνικού στρατού, διαλυτικήν των πάντων επικρατούσαν κατάστασιν. Ήδη,συν Θεώ, πρωτοπορούσης της Εθνικής ημών Κυβερνήσεως, η φιλτάτη μας πατρίς και ο λαός της βαδίζουν ασφαλώς και δημιουργικώς την ανοδικήν των πορείαν. Αλλ’ ακριβώς δια τον λόγον αυτόν τώρα, όχι αργότερα, θα πρέπει οι πάντες να δώσωμεν το «παρών» επιτελούντες εις το ακέραιον το καθήκον μας. Πολύ περισσότερον ημείς οι Κληρικοί, υπέρ των οποίων εσχάτως μόλις, τόσον ευεργετικά μέτρα ελήφθησαν υπέρ της ανακουφίσεως ημών και των οικογενειών ημών. Καταλλήλως ωσάν πνευματικοί πατέρες των ενοριτών σας, το ίδιον πνεύμα θα πρέπει να μεταδώσητε εις τας συζητήσεις ή τας εκ μέρους των τυχόν ερωτήσεις, τονίζοντες την ιεράν υποχρέωσιν να ενεργήσουν ως αληθινοί Ελληνες Ορθόδοξοι Χριστιανοί…Εφ’όσον ακούσωμεν εις την φωνήν [της πατρίδας] και ως καθαρόαιμοι ΄Ελληνες και γνήσιοι Χριστιανοί απαντήσωμεν εις το κάλεσμά της με το ΝΑΙ μας εις το Σύνταγμα, ημείς θα κάμωμεν στοιχειώδες έναντί της καθήκον, εις αυτήν δε θα δώσωμεν το δικαίωμα επιβιώσεως και αναδημιουργίας της και σταθεράς πορείας της εις τον θείον προορισμόν και την αποστολήν της…»[9].

    Στο ίδιο πνεύμα κινήθηκε και η εγκύκλιος του Μητροπολίτη Ζιχνών κ. Νικόδημου Βαλληνδρά με αριθμό 576/20-9-1968: «Όλοι πρέπει να γνωρίζωμεν,ότι το Νέον Σύνταγμα συνδυάζει την σοφίαν της επιστήμης, την πείραν του Έθνους και το επαναστατικό όραμα της Εθνικής Κυβερνήσεως δι’ εν λαμπρόν μέλλον της Πατρίδος. Παρακαλούμεν, όπως μεριμνήσητε, ίνα η παρούσα εγκύκλιος αναγνωσθή μετά το πέρας της θείας λειτουργίας και καταβάλητε πάσαν προσπάθειαν, ίνα πείσητε όλους τους φιλοθρήσκους κατοίκους των χωρίων σας, ώστε την 29ην Σεπτεμβρίου να ψηφίσουν ΝΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ…»[10].

    Ο Φθιώτιδος κ. Δαμασκηνός γράφει στην υπ’ αριθμόν 1562/9-7-1973 εγκύκλιό του προς τους ιερείς: «Διαφωτίσατε καταλλήλως και δραστηρίως τους πιστούς της ενορίας σας, γνωρίζοντες εις αυτούς, ότι το ΝΑΙ που καλούνται να ψηφίσουν και επιβάλλεται όλοι μας να ψηφίσωμεν δεν αλλάζει απλώς μίαν σκηνήν από ένα έργον, αλλά μεταβάλλει βασικώς όλον το έργον. Γνωρίσατε εις τους πιστούς, ότι ΝΑΙ σημαίνει επανασύνδεσιν με το πνεύμα και την σκέψιν των προγόνων μας. Σημαίνει επανάκτησιν της γνησίας ιθαγενείας μας. Σημαίνει ισονομία και ισοτιμία. Σημαίνει τέλος, ότι μόνοι μας εκ του αίματός μας και εκ των ιδίων δυνάμεών μας κατευθύνομεν και καθορίζομεν τα του οίκου μας»[11].

    Ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ευγένιος συνέταξε την εγκύκλιο 3267/1550, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει «Ο Θεός διευθύνει την ιστορίαν. Θέλημα Αυτού ήτο όπως άνδρες εκ του ευσεβούς ημών λαού, πιστοί εις τα Ελληνοχριστιανικά ημών ιδεώδη, γενναίοι δ’ Ανώτεροι Στρατιώται του Ενδόξου ημών Εθνικού Στρατού, αναλάβωσιν από της 21ης Απριλίου 1967 την μεγάλην ευθύνην της διακυβερνήσεως της χώρας ημών δια να διαφυλάξωσιν αυτήν εκ του επικινδύνου κομμουνισμού και του κομματικού διχασμού και με πίστιν ακλόνητον εις τον Θεόν και μείζονα αγάπην προς την Ελλάδα, αγωνισθώσι δια την ενότητα των Ελλήνων και δια την επιβεβλημένην πολιτικήν, κοινωνικήν και οικονομικήν ανόρθωσιν της φιλτάτης ημών Πατρίδος…Ευκαίρως δ’ εξαίροντες και τα επιτεύγματα της Εθνικής ημών Κυβερνήσεως εις όλους τους τομείς της εθνικής δραστηριότητος, προτρέπητε τους ενορίτας υμών και δια την επιφήφισιν του ΝΕΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, το οποίον αποσκοπεί εις την εγκαθίδρυσιν εν Ελλάδι πραγματικής Δημοκρατίας και προσερχόμενοι αξιοπρεπώς εις το δημοψήφισμα της 29ης του τρέχοντος Σεπτεμβρίου μηνός δώσητε και εν τούτω, ως εμπρέπει εις ιερείς, το καλόν παράδειγμα…»[12]. Δεν αρκέσθηκε όμως σ’ αυτήν, αλλά απέστειλε και δεύτερη εγκύκλιο προς τους εφημέριους μοναχούς και τις μοναχές επιμένοντας πιεστικά να ψηφίσουν φοβούμενος μήπως λόγω του μοναχικού τους σχήματος απέχουν του «δημοψηφίσματος». Τους γράφει λοιπόν: «….Επιθυμούμεν να τονίσωμεν και αύθις εις υμάς, ότι χρέος υμών είναι, όπως μετάσχητε εις το Δημοψήφισμα της 29ης Σεπτεμβρίου ψηφίζοντες το ΣΥΝΤΑΓΜΑ. Η μη συμμετοχή υμών εις το Δημοψήφισμα, εκτός της ηθικής ευθύνης, θεωρείται και παράβασις Νόμου του Κράτους συνεπαγομένη κυρώσεις,ως φυλάκισιν κ.λ.π.»[13].

    Από τη σύντομη αναφορά μας στη στήριξη της δικτατορίας από τη Διοικούσα Εκκλησία δεν πρέπει να παραλείψουμε τον Επίσκοπο Θεσσαλονίκης κ. Λεωνίδα,ο οποίος καθόλη τη διάρκεια της επταετίας ακόμη και την τελευταία στιγμή, συνέχιζε να τη στηρίζει ξεπερνώντας κάθε όριο[14]. Η ρήση του «Δύο Δέσποινας έχομεν. Μίαν εις τους ουρανούς,την Παναγίαν,και άλλην εις την γήν,την κυρία Προέδρου»[σ.σ.την Δέσποινα Παπαδοπούλου][15],είναι γνωστή στο πανελλήνιο.

    Τέλος οφείλουμε να αναφέρουμε και την εκ του εξωτερικού αποδοχή της δικτατορίας από Έλληνες Ορθόδοξους Ιεράρχες, οι οποίοι φθάνουν στο σημείο να τη χαρακτηρίζουν και «Θεόπεμπτο», όπως και ο εκ Σικάγου ορμώμενος επίσκοπος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Βόρειας και Νότιας Αμερικής, ο Χριστουπόλεως κ. Μελέτιος,ο οποίος με αφορμή την επίσκεψή του στην Ελλάδα τον Οκτώβρη του 1967 εδήλωνε πως «Η επίσκεψις και η παραμονή μας εις την γενέτειραν επί ένα μήνα ήτο ένα πνευματικόν αναβάπτισμα εις ένα περιβάλλον χριστιανικόν, εθνικόν, νομοταγές, ασφαλέστατον και ειρηνικόν…Επιστρέφοντες εις την δευτέραν μας πατρίδα την Αμερικήν, απεκομίσαμεν αρίστας εντυπώσεις. Επί πλέον είμεθα χαρούμενοι και υπερήφανοι, διότι η Ελλάς δια της δυνάμεως του Θεού, ο οποίος σας κατηύθυνε και δια της αμέσου επεμβάσεως του εθνικού μας στρατού, δι Υμών και των συνεργατών σας ,απεκρούσατε εγκαίρως την εσωτερικήν θανάσιμον δια την Ελλάδα επιβουλήν του διεθνούς κομμουνισμού και εσώσατε την πατρίδα, την Εκκλησίαν, την οικογένειαν, την ελευθερίαν, την ανεξαρτησίαν, τα παιδιά μας, τα όσια και τα ιερά μας, ό,τι ιερόν και ό,τι πολύτιμον ως εθνικόν σύνολον και ως άτομα είχομεν…Η Στρατιωτική Κυβέρνησις της Ελλάδος της 21ης Απριλίου 1967 ήτο Θεόπεμπτος. Εύχομαι ο Κύριος των Δυνάμεων, ο Ιησούς Χριστός και η Παναγία Μητέρα του, η άγρυπνος στρατηγός και υπέρμαχος του Πανελληνίου, να σας δυναμώνουν όλους κυβέρνησιν, λαόν, στρατόν και εκκλησίαν»[16].

    Στις 3-8-1968 ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Βενέδικτος παρασημοφορεί τους πρωτεργάτες της 21ης Απριλίου αναγορεύοντάς τους «Μεγάλους Σταυροφόρους του Τάγματος των Ορθοδόξων Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου. Προσφωνώντας τους, εκφράζει τις ευχαριστίες του για το ενδιαφέρον τους «υπέρ της μητρός των εκκλησιών του παλαιοτάτου Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και της αγιωτάτης εκκλησίας της Ελλάδος, ως και της υφ’ υμών ενεργουμένης σταυροφορίας δια την επικράτησιν των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών, εις δε και κραταίωσιν των ευγενών και ατρήτων αγώνων υπέρ της δόξης και του μεγαλείου του ευσεβούς ημών έθνους»[17].

    Ακολουθώντας τη γραμμή του στις 6-5-1969 ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ. Νικόλαος απένειμε στον δικτάτορα Παπαδόπουλο το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Μάρκου. Στη προσφώνησή του υπογραμμίζει «ο δρόμος τον οποίον ακολουθήσατε δια την λύσιν της πολιτικής καταστάσεως και την εξυγίανσιν του τόπου είναι ο καλύτερος,ασφαλής και βέβαιος, ο οποίος θα μας φέρη εις την κορυφήν της δόξης και της Αναστάσεως του Έθνους ημών. Είναι ασφαλώς, όπως θα γνωρίζετε και εσείς ο ίδιος, ο δρόμος αυτός ολίγον τι δύσκολος και ανηφορικός, αλλά να ενθυμήσθε πάντοτε τον δρόμον τον οποίον ηκολούθησε Αυτός, οΑρχηγός της εκκλησίας μας,ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Από τον Γολγοθάν θα πορευθούμε προς την Ανάστασιν. Έχετε παρά το πλευρόν σας σύμπασαν την εκκλησίαν όχι μόνον της Αλεξανδρείας και της Ελλάδος, αλλά όπου απανταχού ευρίσκονται Έλληνες Χριστιανοί. Και ο Θεός, ο οποίος σας εξέλεξε ως όργανόν του, θα σας βοηθήσει δια να φέρετε εις αίσιον πέρας το βαρύ έργον, το οποίον αναλάβατε, ήτοι την Αναγέννησιν του τόπου αυτού. Σας εύχομαι εξοχώτατε υγείαν σιδηράν και ακλόνητον, δια να ημπορέσετε να φέρετε εις αίσιον πέρας το έργον το οποίον σας ανέθεσε η πρόνοια του Θεού»[18].

    Πλην όμως της Διοικούσας Εκκλησίας, είναι αξιοσημείωτη και η στάση των χριστιανικών οργανώσεων και των εντύπων θρησκευτικού περιεχομένου. Από τη πρώτη στιγμή με συνεχή δημοσιεύματα υπεραμύνονται των πολιτικών επιλογών της 21ηςΑπριλίου και τονίζουν την ορθότητα των δηλώσεων του «Προέδρου της Κυβερνήσεως» αλλά και όλων των στελεχών της δικτατορίας, τονίζοντας κατ’ επανάληψη «την ικανοποίησιν του δημοσίου αισθήματος απ’ αυτές»[19] και το αξιόλογον του περιεχομένου τους[20]

    Η συχνότητα δημοσίευσης επαινετικών για την 21η Απριλίου δημοσιευμάτων στα χριστιανικά έντυπα δίνει την εντύπωση ότι είχαν κατά κάποιο τρόπο αναλάβει την ιδεολογική κάλυψη κάθε δραστηριότητας της δικτατορίας. Η «ΖΩΗ» βρίσκει το νόημα της «ΜΕΓΑΛΗΣ ΙΔΕΑΣ» και του Ελληνοχριστιανισμού στο λόγο του «αντιπροέδρου» της Κυβέρνησης στρατηγού Σπαντιδάκη προς τους νέους και προτείνει: «Ο λόγος αυτός θα πρέπει να διανεμηθή κατά το προσεχές σχολικόν έτος, ως ανάτυπον, εις όλον το μαθητικόν και φοιτητικόν κόσμον και να αναλυθή υπό των εκπαιδευτικών προς τους μαθητάς. Θα συνεργήση όχι ολίγον εις τον υγιή φρονιματισμόν των νέων και την δικαίαν καύχησίν των ότι είναι Έλληνες και Χριστιανοί»[21].

    Ορισμένες φορές τα δημοσιεύματα στα περιοδικά αυτά είναι τόσο ακραία,που ούτε ο φανατικότερος υποστηρικτής της επταετίας δεν θα μπορούσε να τα συντάξει. Στις 8-5-1968 ο «ΣΩΤΗΡ» πανηγυρίζει για το ένα έτος διακυβέρνησης της χώρας από την δικτατορία. Σε σχόλιο με τίτλο «21η Απριλίου 1967» γράφει: «Με έκδηλον ενθουσιασμόν και παλλαϊκήν συμμετοχήν εωρτάσθη εις ολόκληρον την χώραν η πρώτη επέτειος της Επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967. Το Έθνος κατά το διαρρεύσαν έτος απήλαυσε πλείστα αγαθά εκ της επιβολής της τάξεως εις το εσωτερικόν της χώρας δια της εξαρθρώσεως του Κομμουνιστικού οργανισμού και των παραφυάδων του και εκ της διεθνούς αναγνωρίσεως της Κυβερνήσεως. Κάθε φιλόπατρις και φιλήσυχος Έλλην, όσον με βαθείαν ανησυχίαν αντίκρυζε την παντοειδή αποχαλίνωσιν εις τας εκδηλώσεις του Κρατικού μηχανισμού, μέχρι της 21ης Απριλίου,τ όσον με έκδηλον ικανοποίησιν απολαμβάνει τα αγαθά της τάξεως και ευνομίας, ουχ ήττον δε και της οικονομικής σταθερότητος και της παντοειδούς ανορθωτικής δραστηριότητος της Εθνικής Κυβερνήσεως εις όλους τους τομείς της ζωής του ΄Εθνους. Ο Θεός, τον Οποίον συχνά επικαλούνται οι πρωτεργάται της Επαναστάσεως, ας φωτίζη τους ηγέτας του ΄Εθνους και ας καθοδηγή την Εθνικήν Κυβέρνησιν εις ορθάς ενεργείας προς όφελος και δόξαν της Ελλάδος»[22]. Για τον «ΣΩΤΗΡΑ» «η Εθνική Κυβέρνησις αποτελείται από άνδρας πίστεως, ευλαβείας και υψηλού ήθους»[23].

    Η «ΖΩΗ» καταγγέλει την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τους μετέχοντες σ’ αυτήν: «Με μακρυά μαλλιά, παρδαλό ντύσιμο, λίγοι φοιτηταί και περισσότεροι εργάται και οικοδόμοι κλείσθηκαν στο Πολυτεχνείο, ξεχύθηκαν στους δρόμους με ανατρεπτικά συνθήματα, με οδοφράγματα, με πυρπολήσεις και ανατινάξεις, έσπειραν τον όλεθρο παντού,όπου πέρασαν. Η αναστατωμένη ζωή τους και οι εκρήξεις βίας και καταστροφής πηγάζουν από το κενό που νοιώθουν. Μερικοί από αυτούς ζουν χωρίς ιδανικά,ή μάλλον με ιδανικά της αναρχίας. Οι περισσότεροι παρασύρονται και νομίζουν ότι θα έρθη ο … κόκκινος Παράδεισος, αν ανατρέψουν τα πάντα! Έτσι φθάσαμε στις οδομαχίες του Παρισιού, στους βανδαλισμούε των Αθηνών! Φθάσαμε, αφού προηγήθηκαν τα 70 τόσα χρόνια του 20ου αιώνος, που χαρακτηρίζονται από τον εγωϊσμό των μεγάλων, από τα κηρύγματα της απιστίας του Καμύ και του Σάρτρ και τόσων άλλων αθέων ή κλονισμένων στην πίστι διανοητών, από την αδιαφορία και την περιφρόνησι κάθε ιδανικού, από την καταπάτησι κάθε δικαίου. Έτσι φθάσαμε στις εκρήξεις και στις επαναστάσεις της νεολαίας, στις καταστροφές και στην ηθική απαθλίωσι, ενώ συγχρόνως έντονα προβάλλουν τα τραγικά ερωτήματα:- Τι μας λένε τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, τα οδοφράγματα των Αθηνών; Να αναλογισθούμε τις ευθύνες μας εμείς οι ώριμοι. Τις ευθύνες τους μάλιστα οι αυτοκαλούμενοι ηγέται τους, εκείνοι που έντεχνα παρασύρουν ένα μέρος της νεότητος στην εξαθλίωσι και στην καταστροφή. Κλονισμένοι οι ίδιοι, δηλητηριάζουν εφήβους και νέους με της αναρχίας το δηλητήριο και το όπιο της αθείας. Κάτω η οικογένεια, φωνάζουν οι νέοι αυτοί, κάτω ο νόμος, κάτω η ηθική. Ζήτω η σεξουαλική ελευθερία!»[24].

    Η ανάλυση αυτή για τη ζωή ήταν απόλυτα φυσιολογική, αν σκεφθεί κανείς ότι ήταν απ’ τα πρώτα έντυπα που συνεχάρησαν τη δικτατορική Κυβέρνηση για την κατάργηση των πολιτικών νεολαιών. Πριν καν κλείσει μήνας από την ανάληψη της εξουσίας απ΄τους επίορκους στρατιωτικούς, η «ΖΩΗ» γράφει: «Διέπραξαν τα κόμματα και αυτό το βαρύ αμάρτημα· εφανάτισαν και εξήψαν ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής νεότητος προς τας κομματικάς αντιθέσεις και διαμάχας. Μερικά μάλιστα, των οποίων σαφώς διαφαινόμενος σκοπός ήτο η αποδιάρθρωσις και αποσύνθεσις της κοινωνίας, εξηρέθησαν τους νέους, εν ονόματι της «πολιτικής λευτεριάς» και της «παγκόσμιας ειρήνης», και με συνθήματα μίσους κατά πάσης αξίας, κατά παντός ιερού θεσμού, τους εξήγειραν, τους ωργάνωσαν εις μαχητικάς παρατάξεις και τους ωδηγούσαν σαφώς πλέον προς αιματηράς συγκρούσεις. Επί πλέον έσπειραν και εκαλλιέργησαν και μεταξύ αυτής ταύτης της μαθητιώσης και σπουδαζούσης νεολαίας ηθικάς και ιδεολογικάς αντιθέσεις και διαμάχας, απέναντι δε της οικογενείας και των εκπαιδευτικών ενέπνευσαν απείθειαν και ανταρσίαν και αδιαφορίαν δια την μόρφωσιν. Όλα δε αυτά, δια να εισαγάγουν τάχα τα άπλαστα παιδιά εις την πολιτικήν ζωήν και τα μορφώσουν «σαν λεύτερους πολίτες», εις την πραγματικότητα όμως δια να τα χρησιμοποιήσουν ως μάζαν προς εξυπηρέτησιν αντεθνικών και αντιχριστιανικών σκοπών. Και είναι σωτήριος δια την νεότητα και το έθνος η πράξις της σημερινής κυβερνήσεως,η οποία κατήργησε τας πολιτικάς νεολαίας και έθεσε φραγμόν εις την καπήλευσιν του αγνού ενθουσιασμού της ελληνικής νεότητος»[25].

    Στον «ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΤΥΠΟ» τον Ιούλιο του 1967 στο άρθρο του Θεόκλητου Διονυσιάτη, όπου ο αρθρογράφος «ερμηνεύει» τη φράση του υπαρχηγού της επταετίας Στυλιανού Παττακού «έχομεν σύμμαχον τον Θεόν», διαβάζουμε: «Δεκαετηρίδας ολοκλήρους είχομεν να ακούσωμεν τοιαύτην γλώσσαν εκφραστικήν του Ελληνοχριστιανικού Πνεύματος. Γλώσσαν πίστεως, γλώσσαν και χριστιανικήν και ελληνικήν, διερμηνεύουσαν την ατρόμητον κλασσικήν ανδρείαν της εθνικής ψυχής και την αταλάντευτον σταθερότητα επί τα πεπρωμένα της φυλής, που χαρίζει η Ορθόδοξος επί τον Θεόν πίστης…Η υψηλού περιεχομένου αύτη φράσις δε χαράσσει μόνον μίαν πυρίνην διαχωριστικήν γραμμήν μεταξύ ενός φαύλου και αθεοτάτου παρελθόντος των τελευταίων δεκαετηρίδων και της αυγής της 21ης Απριλίου που έπνευσεν εις την χώραν μας ως ελληνοχριστιανική αύρα, αλλά ανανεώνει και την μνήμην των θεμελίων και της βιώσεως του Βυζαντίου μας. Δια τούτο και θέλγει τας καρδίας και πλατύνει την σκέψιν μας η ιδέα, η ελπίς, μιας επιστροφής εις τας εθνικάς πηγάς…Η Εθνική Κυβέρνησις που διαθέτει τόσην ιδεολογικήν υγείαν, από όπου αντλεί αστειρεύτους δυνάμεις…Νεύσις Θεού ήτο η Επανάστασις προς σωτηρίαν της Ορθοδόξου Ελλάδος εκ των ονύχων του αθέου Κομμουνισμού»[26].

    Στο ίδιο πνεύμα και το περιοδικό «ΟΣΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ» της ομώνυμης Μονής του Αγίου Όρους [τεύχος Νοεμβρίου-Δεκεμβρίου 1967] αναφέρει πως «Η παρούσα εθνική ημών κυβέρνησις…έσωσεν εκ του χείλους της καταστροφής το Έθνος ημών»[27]. Στις επόμενες σελίδες ο φιλοχουντικός Μητροπολίτης Κυθήρων Μελέτιος πλέκει το εγκώμιο της δικτατορίας «η σημερινή κυβέρνησις διαφέρει των άλλων μέχρι τούδε κυβερνήσεων…έχει ανυψώσει τας ηθικάς αρχάς, διότι πιστεύει σ’ αυτάς…Την Κυριακήν ως καλοί χριστιανοί να εκκλησιάζεσθε, να αγιάζεσθε δια έργων καλών αγάπης, βοηθούντες εις το έργον της Εθνικής Κυβερνήσεως»[28].

    Όπως προαναφέραμε, είναι αδύνατη η ολοκληρωμένη παρουσίαση της όλης κατάστασης στις λίγες σελίδες αυτού του κεφαλαίου. Είναι σαφές ότι χρειάζεται εκτεταμένη έρευνα γύρω από τη στάση της Διοικούσας Εκκλησίας των χριστινικών οργανώσεων και των θρησκευτικών εντύπων στα χρόνια της δικτατορίας. Τη σύντομη αναφορά μας τη θεωρήσαμε απόλυτη αναγκαία, υπό την έννοια ότι μας βοηθάει να αντιληφθούμε το πολιτικό και θρησκευτικό κλίμα της εποχής, να κατανοήσουμε τη δύσκολη συγκυρία μέσα στην οποία κατόρθωσαν οι πολιτικοποιημένοι χριστιανοί να υψώσουν το πολιτικό τους ανάστημα και με τις πράξεις τους να τιμήσουν τις ευαγγελικές τους αρχές.

    [1] Συνέντευξη Εφ. Χριστιανική αρ. φ. 58 (31/8/1974) σ. 1.

    [2] Γ. Καραγιάννη, Εκκλησία καί κράτος 1833-1977, ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους (εκδ. Το Ποντίκι), Αθήνα 1997, σ. 167.

    [3] ο.π. σ. 222.

    [4] W. Fischer-E. Rondholz-Γ. Φαράντου, Επανάσταση και αντεπανάσταση στην Ελλάδα (1936-1974) (εκδ. Μπουκουμάνη), Αθήναι 1974, σ. 118.

    [5] ΣΜΠ, Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ. 54 (3/8/1974) σ. 6.

    [6] ΣΜΠ, Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ 55 (10/8/1974) σ. 5.

    [7] ΣΜΠαπαθ., Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ 59 (7/9/1974), σ. 5.

    [8] Γ. Καραγιάννη, μν. έκδ. σ. 224.

    [9] Γ. Γκίνη, Ιεράρχες διάκονοι της χούντας, Αθήνα 1978, σ. 95-96.

    [10] ό.π. σ. 87-88.

    [11] ό.π. σ. 96.

    [12] (ανυπόγραφο), Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ 64 (12/10/1974) σ. 5.

    [13] , ό.π.

    [14] Σ. Παπαθεμελή, Η αγωνία της ελευθερίας (εκδ. Μήνυμα) Αθήνα 1976, σ. 84.

    [15] Γ. Καραγιάννη μν. έκδ. σ. 167.

    [16] ΣΜΠαπαθ., Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ.56 (17/8/1974) σ. 5.

    [17] ΣΜΠαπαθ., Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ. 57 (24/8/1974) σ. 5.

    [18] ΣΜΠαπαθ., Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ. 59 (7/9/1974) σ. 6.

    [19] Σωτήρ, αρ. φ. 318 (10/5/67) σ. 280.

    [20] Σωτήρ, αρ. φ. 361 (10/4/1968) σ. 234. Βλ. επίσης Σωτήρ αρ. φ. 385 (30/10/1968) σ. 616.

    [21] Ζωή, αρ. φ. 2541 (29/9/1967).

    [22] Σωτήρ, αρ. φ. 364 (8/5/1968) σ. 280.

    [23] Σωτήρ, αρ. φ. 405 (26/3/1969) σ. 200.

    [24] Ζωή, αρ. φ. 2837 (13/12/1973) σ. 359.

    [25] Ζωή αρ. φ. 2535 (18/5/1967) σ.

    [26] ΣΜΠ, Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ. 55 (3/8/1974) σ. 6.

    [27] ΣΜΠαπαθ., Η μαύρη βίβλος του Ελληνικού κατηχητισμού, εφ. Χριστιανική, αρ. φ. 56 (17/8/1974) σ. 3.

    [28]ό.π.

    Πηγή: Η Θεολογία Μεσοπέλαγα: ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΝΤΥΠΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ 1967-1974

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.