[Με αφορμή τη σημερινή γιορτή του αντισημίτη εγκληματία όσιου Νίκωνα]
Η χαριτόβρυτη ιερή μούμια του ορθόδοξου Ρουμάνου ιερέα Ilie Lăcătușul, φίλου της ορθόδοξης, φασιστικής, αντισημιτικής «Λεγεώνας του «Αρχάγγελου Μιχαήλ» (ή «Σιδηράς Φρουράς») και «ιεραπόστολου» στη Βεσσαραβία και στην Υπερδνειστερία στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής της το 1942-1943, οπότε εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίοι και Ρομά εξοντώθηκαν κάτω από τη Ρουμανογερμανική φασιστική εξουσία (Irina Stahl-Institute of Sociology Romanian Academy, «The Romanian Saints: Between Popular Devotion and Politics”, βραβευμένο το 2014 από την American Folklore Society).
του Αναγνώστη Λασκαράτου
Έχουμε επανειλημμένα εκθέσει στον ιστότοπό μας μια περίεργη ατμόσφαιρα της Μητρόπολης Σπάρτης, η οποία μεταξύ πολλών εύλογων ερωτηματικών παρουσιάζει και μια απίστευτη αντίφαση. Αρνείται από τη μια μεριά να προσευχηθεί ιερέας της στην κηδεία (δεν είναι μυστήριο, είναι απλή τελετή) ενός καλού ανθρώπου στις Κροκεές (του 49χρονου Άγη Καράντζαλη-6/10/2013), πικραίνοντας αφάνταστα την ηλικιωμένη μητέρα του και σκανδαλίζοντας τη μικρή κοινωνία, με τη δικαιολογία ότι είχε τελέσει πολιτικό γάμο. Eμφανίζεται εδώ ο μητροπολίτης ως ο άτεγκτος δικαστής της ψυχής ενός νεκρού και αποφαίνεται πως δεν μπορεί κανένας ιερέας να προσευχηθεί στην κηδεία του. Αναγορεύει τον πολιτικό γάμο ως το ύψιστο αμάρτημα που αποκόπτει κάθε πιστό τελεσίδικα από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Όμως για τα αμαρτήματα που έχει τελέσει έργοις και λόγοις η Χ.Α. καταδικασμένα δια στόματος Ιησού Χριστού, για τη ρατσιστική και εγκληματική ναζιστική της ιδεολογία του απόλυτου μίσους, που είναι θεμελιωδώς αντίθετη με την ευαγγελική διδασκαλία, για όλα αυτά τα έργα του Αντίχριστου, χειροπιαστά και όχι επινοημένα στο μυαλό ή στις επαγγελματικών συμφερόντων προθέσεις του δεσπότη, δεν υφίσταται θέμα. Το πράγμα, αν και προφανώς παρανοϊκό, γίνεται ακόμη χειρότερο, αν ληφθεί υπ’όψιν πως ο δεσπότης που αποφασίζει ότι ο Θεός βδελύσσεται τον πολιτικό γάμο πιο πολύ από το σατανισμό, το φόνο, το ρατσισμό ή τις γενοκτονίες, θέλει να αγνοεί πως η ιερολόγησή του γάμου δεν υπήρξε αρχικά μυστήριο της Εκκλησίας, αυτό καθιερώθηκε πολύ αργότερα με αυτοκρατορικές διαταγές, που αποσκοπούσαν σε εξαγορά της ανοχής του ιερατείου στις βασιλικές αμαρτίες.
Για αυτήν την ιστορική πραγματικότητα να επικαλεστώ και την μαρτυρία ενός ακόμη ειδικού, που συμπληρώνει τη διαπίστωση του Θεόκλητου Φαρμακίδη: «Οπωσδήποτε, κατά τους πρώτους πέντε μεταχριστιανικούς αιώνες, δεν υπήρχε στο Βυζάντιο ούτε θρησκευτική ούτε άλλη κρατική τελετή γάμου» (πρωτοπρεσβύτερος, καθηγητής Νομικής Κωνσταντίνος Μπέης, ‘Ελευθεροτυπία’-9.4.2008).
Έχουμε λοιπόν, όπως και να το δει κανείς, μια προκλητική και δόλια ανισότητα αντιμετώπισης, όταν οι δράστες και οι φίλοι της Χ.Α., ο μηχανισμός που τους εξέθρεψε και τους εκτρέφει, παίρνουν τις ευλογίες της Εκκλησίας. Η Μητρόπολη δέχεται να προσευχηθεί (μια φορά μάλιστα προεκλογικά!) χάριν των γραφείων της σποράς των ηττημένων του 1945 (δημόσια ομολογία Μιχαλολιάκου), μιας απροκάλυπτα χιτλερικής οργάνωσης, που δεν ντρέπεται να ανεμίζει τα ναζιστικά λάβαρα της εθνικής προδοσίας, με 20 τουλάχιστον μέχρι στιγμής καταδίκες μελών της για εγκληματικές πράξεις (παρά τη γνωστή ολιγωρία των αρμόδιων κρατικών οργάνων), ήδη συνολικά υπόδικης, με εκατοντάδες αδικήματά της καταγραμμένα σε κάμερες, ρεπορτάζ, φωτογραφίες, μαρτυρίες, ομολογίες και κάθε λογής αξιόπιστα ντοκουμέντα, ακόμη και από το παρελθόν της, επιβαρυμένης με επιπρόσθετα, αδιευκρίνιστα ακόμη, αδικήματα φίλων και μελών της στη Λακωνία (καταγγελίες για δολοφονίες, ρατσισμό κατά Ρομά, παιδεραστία, αποθήκευση εκρηκτικών). Αν όλα αυτά δεν λένε τίποτα στο μητροπολίτη και τα θεωρεί πταίσματα μπροστά στο επινοημένο (από έμμισθους κρατικούς υπαλλήλους, που πουλούν τα λεγόμενα μυστήρια εισπράττοντας επιπλέον αφορολόγητες αμοιβές), φοβερό κακούργημα του πολιτικού γάμου, είναι πασίγνωστο πως η Χ.Α. έχει βάσιμα και με αδιάσειστα στοιχεία καταγγελθεί και για σατανισμό και είναι απόλυτα βέβαιο ότι ο δεσπότης το γνωρίζει.
Για το τελευταίο, υπάρχει αρχικά η ομολογία του μετανοημένου πρώην φίλου της οργάνωσης μητροπολίτη Χρήστου Μεντζελόπουλου («Τάγμα σατανιστών η Χρυσή Αυγή», επιμένει ο Μητροπολίτης Πειραιώς-ΤΑ ΝΕΑ, 24/05/2013 11:33), την οποία δεν τόλμησε να αντικρούσει κανένας Ιεράρχης, ούτε έστω ένας από αυτούς τους οποίους ο ίδιος ο φυρερίσκος κατονόμασε ως φίλους της, με κορυφαίο τον μητροπολίτη Σπάρτης, για τον οποίο ισχυρίστηκε ότι έστειλε ένα ολόκληρο γηροκομείο να τον ψηφίσει, χωρίς ο δεσπότης να απαντήσει πειστικά και χωρίς να τον καλέσει να διαψεύσει. Δηλαδή ένας μητροπολίτης καταγγέλλει κάτι που προκύπτει δια γυμνού οφθαλμού, πως μια οργάνωση Σατανιστών έχει διεισδύσει στην Εκκλησία, στο σώμα των πιστών και των ιερέων και αυτό περνάει απαρατήρητο και αναπάντητο. Αν ούτε όλα αυτά δεν πτοούν το μητροπολίτη, υπάρχει και το πλούσιο σχετικό υλικό της δικογραφίας, που αφορά στη σατανιστική δράση και ιδεοληψία πολλών ηγετικών μελών της οργάνωσης. Υπάρχουν δημοσιευμένα ποιήματα, συμμετοχή σε σατανιστικά μουσικά συγκροτήματα, δραστηριότητες και άρθρα μελών της οργάνωσης και του ίδιου του Φύρερ, σατανιστικά σύμβολα, όπως ο αντεστραμμένος φλεγόμενος σταυρός, το δρεπάνι και η νεκροκεφαλή στη μπλούζα του βουλευτή Γερμενή (φωτ. spirospero.gr, 28 9.2013). Eνδεικτικά, πέρα από το πλουσιότατο αποδεικτικό υλικό, που περιλαμβάνει ακόμη και μυστικιστικής υφής νυχτερινές τελετές μύησης στα βουνά,
υπάρχει και το ερώτημα του παλιού στελέχους και πολιτευτή της Χρήστου Ρήγα, που η Δικαιοσύνη τον έχει αθωώσει από τις κατηγορίες για τη δολοφονία δύο ανθρώπων στο Χαλάνδρι το 2009: «Δεν είναι υποκρισία να λένε ότι πιστεύουν στην Παναγία και τον Χριστό και από πίσω να υμνούν τον σατανά;»
Δεν μπορεί ο μητροπολίτης να αγνοεί όλα αυτά, ούτε το παρακάτω, έναν ανατριχιαστικό και ιδιαίτερα υπαινικτικό βλάσφημο ύμνο στον τραγοπόδαρο Πάνα, ο οποίος προφανέστατα επιλέχτηκε γιατί συμβολίζει για τον Φύρερ τον τραγοπόδαρο Σατανά: «Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας/ Στο βάθρο του βωμού/Τραγόμορφος, σατανικά υπέροχος/Την ώρα δοξάζει της θυσίας/Των ευγενών ενστίκτων και της βίας/Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης, ο Μέγας Πάν»- «Η εξομολόγηση ενός εθνικού»-Νέα Σπάρτη-Όταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος υμνούσε το Αστραφτερό Σκοτάδι Του Εωσφόρου, iefimerida.gr-08|05|2012 13:29)
Για αναλυτικότερη παρουσίαση των ερωτηματικών και των μεγάλων προβλημάτων που εγείρονται, παραθέτω το σύνδεσμο και απόσπασμα ενός άρθρου (Λ.: «Ο αντισημιτισμός της Μητρόπολης Σπάρτης και η σχέση της με τους Νεοναζί»-24.10. 2015-Shades Magazine), σημειώνοντας πως αν η Ιεραρχία φοβάται τις αντιδράσεις των φανατικών και δεν τολμά να αποκηρύξει τις βαθιά εγκληματικές πράξεις του οσίου Νίκωνα, τουλάχιστον ας μην τις εγκωμιάζει. Αντιγράφω από το άρθρο:
«…Το δεύτερο ερώτημα σχετίζεται με ένα απροκάλυπτα ψευδή αντισημιτικό ισχυρισμό, ρατσιστικής υφής (αναρωτιέμαι αν εμπίπτει σε προβλέψεις του αντιρατσιστικού νόμου), που προβάλλεται από την επίσημη ιστοσελίδα της Μητρόπολης, στην επίσημη αναφορά της στον όσιο Νίκωνα: «Στη Σπάρτη ο Όσιος ανέπτυξε αξιόλογη δράση, ενώ την απήλλαξε και από τη μάστιγα των Ισραηλιτών, που με την άσχημη διαγωγή τους επηρέαζαν τον πληθυσμό και αποτελούσαν εμπόδιο στην ηθικοπλαστική προσπάθεια που έκανε ο Νίκων».…Πέρα από αυτά, που άλλωστε λίγη έχουν σημασία όταν μιλάμε για τα δικαιώματα των ανθρώπων, που συνιστούν ύψιστη διαχρονική αξία, η ισραηλητική κοινότητα της Σπάρτης ήταν φιλειρηνική, εργατική και έντιμη, όπως υπήρξε και οπουδήποτε αλλού στην άδικη μακρόχρονη υπερορία της έχοντας μάλιστα να αντιμετωπίσει διωγμούς, πογκρόμς, μυθοπλασίες («Πρωτόκολλα» κλπ) συκοφαντίες («του αίματος» κλπ) που καθόλου δεν τιμούν το λεγόμενο «χριστιανικό» κόσμο. Ειδικά στη Λακωνία τους Εβραίους προσπάθησε να προστατεύσει και ο τοπικός άρχοντας Ιωάννης Άρατος του οποίου η απόπειρα να επαναφέρει στην πόλη Ιουδαίο τεχνίτη, του κόστισε το θάνατο (σημ.Λασκ.: τη δολοφονία, που τα βλάσφημα συναξάρια παρουσιάζουν ως δήθεν θεία τιμωρία). Το να δικαιολογεί η Μητρόπολη τον προφανώς άδικο διωγμό ακόμη και γυναικόπαιδων από τις εστίες τους με μοναδική κατηγορία τη συλλογική ενοχή τους ως Εβραίων, συνιστά χυδαίο αντισημιτισμό, δείχνει έλλειψη αυτοκριτικής, συναίσθησης και μετάνοιας της σημερινής τοπικής Μητρόπολης για το ‘προπατορικό’ της αυτό αμάρτημα…».
Νομίζω πως ο μητροπολίτης της Σπάρτης χρωστάει πολλές εξηγήσεις για πολλά, ένα από αυτά (η ενδεχόμενη άσκηση ψυχολογικής βίας στις εκλογές) είναι και της εισαγγελικής αρμοδιότητας, νομίζω πως το επτασφράγιστο στόμα του τοπικού, επιδεικτικά προσκολλημένου στον ανώτερο κλήρο, βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Σ.Αραχωβίτη δεν τον τιμάει και πως η σιωπή της Ι.Συνόδου είναι εκκωφαντική και φοβάμαι και καθόλου κολακευτική για την ποιότητα των μελών της, που όφειλαν να έχουν καλέσει το δεσπότη σε απολογία. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, εκτός από αντισημιτικά και ναζιστικά ρασοφόρα καθάρματα, έχει να παρουσιάσει και μια εξόχως τιμητική χορεία κληρικών και μοναχών, Ελλήνων και ξένων, ακόμη και σύγχρονων αγίων, που υπερασπίστηκαν τους καταδιωκόμενους Εβραίους συνανθρώπους μας και πολέμησαν τα διαβολικά τάγματα του Ναζισμού. Είναι κρίμα να παλινωδεί και να κρύβει μια ενδεχομένως σκοτεινή, σίγουρα υπόλογη, τοπική πραγματικότητα, η οποία εγείρει τεράστια ερωτηματικά, τα οποία δεν έχουν ακόμη απαντηθεί. Συχνά παρουσιάζεται η «Εκκλησία της Ελλάδος», με τρόπο μάλλον αντιευαγγελικό και ανορθόδοξο, ως «πατριωτική» κρατική Εκκλησία, υποβαθμίζοντας τις πανανθρώπινες και οικουμενικές αξίες της πίστης, την οποία υποτίθεται πως εκπροσωπεί. Να δεχθούμε έστω καλόπιστα αυτόν της τον πατριωτικό χαρακτήρα, επικεντρώνοντας στα φωτεινά πρόσωπα κληρικών της που πολέμησαν τους ναζιστές εγκληματίες εισβολείς Γερμανούς και τους Έλληνες συνεργάτες τους στα 1940-’44. Πολλούς από αυτούς τους κληρικούς έχουμε τιμητικά παρουσιάσει και αγνοώντας προς στιγμήν το κακό πρόσωπο των πολύ περισσότερων, όπως τόσο αισχρά εκδηλώθηκε και σχετικά πρόσφατα στην εποχή της Δικτατορίας, να ρωτήσουμε αν συμβιβάζεται αυτός της ο διαφημιζόμενος «πατριωτικός» χαρακτήρας, με τις ευλογίες τις οποίες αφειδώς έχουν παράσχει δεκάδες ιερείς της στα ορμητήρια του παρακάτω κυρίου, ο οποίος ομολογεί πως εκπροσωπεί τα χιτλερικά στρατεύματα Κατοχής (βλ.βίντεο στο λινκ) και με τη σιωπή της επίσημης Ιεραρχίας η οποία επίμονα αρνείται το αυτονόητο, να εκδώσει συνοδικό ανάθεμα κατά της Χ.Α. προειδοποιώντας τους πιστούς της για τον τεράστιο κίνδυνο:.
Αν διστάζει να πολεμήσει αυτούς που απροκάλυπτα εκπροσωπούν αυτόν που η Εκκλησία ονομάζει Αντίχριστο, να της υπενθυμίσουμε αυτό το επιτακτικό της καθήκον, όπως προκύπτει από την έκκληση του αγίου ορθόδοξου νεομάρτυρα Αλέξανδρου Schmorell, στην 4η προκήρυξη της γερμανικής αντιναζιστικής οργάνωσης του «Λευκού Ρόδου»: «Κάθε λέξη από το στόμα του Χίτλερ είναι ένα ψέμα. Όταν μιλά για ειρήνη, εννοεί τον πόλεμο και όταν με βλάσφημο τρόπο χρησιμοποιεί το όνομα του Παντοδύναμου, εννοεί τη δύναμη του Κακού, τον πεπτωκότα Άγγελο, το Διάβολο. Το στόμα του είναι το βρωμερό στόμιο της Κολάσεως και η ισχύς του είναι εκ βάθρων καταραμένη. Είναι αλήθεια ότι πρέπει να αγωνιστούμε κατά του εθνικοσοσιαλιστικού τρομοκρατικού κράτους με μέσα ορθολογικά. Όμως, οποιοσδήποτε εξακολουθεί να αμφισβητεί την πραγματικότητα, δηλαδή την ύπαρξη δαιμονικών δυνάμεων, θα έχει αποτύχει σε μεγάλο βαθμό να αντιληφθεί τη μεταφυσική διάσταση αυτού του πολέμου. Πίσω από τα συγκεκριμένα ορατά περιστατικά, πίσω από όλες τις αντικειμενικές και λογικές διαπιστώσεις, βρίσκουμε το υπερφυσικό στοιχείο: Τον αγώνα ενάντια στο δαίμονα, ενάντια στους υπηρέτες του Αντίχριστου».
***
Διαβάζουμε επίσης: Όσιος Νίκων, η ντροπή της Σπάρτης
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Η επίσημη Εκκλησία ως και οι εκκλησιαστικοί της κανόνες ορίζουν
-«κάν’το όπως στο Παπάφειο»
διατηρεί και εις το ζήτημα αυτό διακριτικό προφίλ.
Ρουμανία-Ορθοδοξία-Εθνικισμός-Φασισμός-Αντισημιτισμός-Φασιστική Λεγεώνα του Αρχάγγελου Μιχαήλ-Σιδηρά Φρουρά
Ο αντισημίτης Πατριάρχης-πρωθυπουργός Μύρων: Έξω οι Εβραίοι από τη Ρουμανία
Παράσιτα που σπέρνουν επιδημίες διαφθοράς
https://www.academia.edu/12768434/The_Romanian_Saints_Between_Popular_Devotion_and_Politics
The Romanian Saints: Between Popular Devotion and Politics
Irina Stahl
Father Ilie Lăcătușul, the Popular Saint
The accusations against him included: his former affiliation with the Legion Movement and his missionary work in Bessarabia and Transnistria during the war (1942-1943).
https://en.wikipedia.org/wiki/Iron_Guard
Iron Guard
From Wikipedia, the free encyclopedia
Iron Guard
Garda de fier
President
Corneliu Zelea Codreanu
(1927-1938)
Horia Sima
(1938-1941)
Founded
24 July 1927
Dissolved
1941 (suppressed)
Split from
National-Christian Defense League
Headquarters
Bucharest, Kingdom of Romania
Paramilitary wing
Corpul Muncitoresc Legionar
Ideology
Romanian nationalism
Clerical fascism
Anti-semitism
Political position
Far-right
Religion
Romanian Orthodoxy
The Iron Guard (Romanian: Garda de fier pronounced [ˈɡarda de ˈfjer] ( listen)) is the name most commonly given to a far-right movement and political party in Romania in the period from 1927 into the early part of World War II. It is also known as the Legion of the Archangel Michael (Legiunea Arhanghelului Mihail) or the Legionnaire movement (Mișcarea Legionară).[1] The Iron Guard was ultra-nationalist, antisemitic, anti-communist, anti-capitalist and promoted the Orthodox Christian faith. Its members were called «Greenshirts» because of the predominantly green uniforms they wore.[2]
Roland Clark. Holy Legionary Youth: Fascist Activism in Interwar Romania. Ithaca, NY: Cornell University Press, 2015.
Roland Clark. “Collective Singing in Romanian Fascism,” Cultural and Social History, 10/2 (2013): 251-271.
The Romanian fasciLegion of the Archangel Michaelst group known as the Legion of the Archangel Michael, or the Iron Guard
https://en.wikipedia.org/wiki/Patriarch_Miron_of_Romania
Patriarch Miron of Romania
From Wikipedia, the free encyclopedia
Miron Cristea (monastic name of Elie Cristea; July 20, 1868 – March 6, 1939) was an Austro-Hungarian-born Romanian cleric and politician.
A bishop in Hungarian-ruled Transylvania, Cristea was elected Metropolitan-Primate of the Orthodox Church of the newly unified Greater Romania in 1919. As the Church was raised to a rank of Patriarchate, Miron Cristea was enthroned as the first Patriarch of the Romanian Orthodox Church in 1925.
In 1938, Carol II banned political parties and established a royal dictatorship, choosing Miron Cristea to be the Prime Minister of Romania, a position from which he served for about a year, between February 11, 1938, and his death.
In 1927, he was chosen by Ionel Brătianu to be one of the three regents of King Michael I of Romania, alongside Prince Nicholas of Romania and Gheorghe Buzdugan.[10][11]
Cristea’s involvement in politics was, however, controversial, being criticised by journalists at Epoca newspaper, who accused him of trying to play the role of Rasputin and being a member of the palace camarilla. This resulted in the issue being confiscated by the police and their offices being vandalized by hooligans, allegedly incited by the government.[12]
A dispute arose with philosopher Nae Ionescu, after Ionescu attacked Cristea in newspaper articles following a dinner at Cristea during the Nativity Fast during which they were served turkey. As a response, Cristea requested the painter Belizarie to paint Ionescu’s face on a devil in the Patriarchal Cathedral in Bucharest’s Apocalipse-themed mural.[13]
Toward the Jews
In the 1930s, as the Fascist Iron Guard rose in popularity, initially, Cristea’s position towards them was of acceptance, especially since their program included loyalty to Orthodoxism. Many Orthodox priests were attracted by the movement and it was common that their banners were blessed in churches.[32]
In 1937, Cristea realized that the Iron Guard was decreasing the loyalty of both the Orthodox Christians and the lower-ranked clergy to the church hierarchy and began to oppose the Guard, while adopting their anti-semitic and xenophobic rhetoric:[32] he supported the revocation of the Romanian citizenship for Jewish people and their deportation, the Jews being in his opinion the major obstacle in «assuring preponderant rights to ethnic Romanians».[39]
On August 18, 1937, he issued a statement which called the Romanian nation «to fight the Jewish parasites»[40] who spread «epidemics of corruption» throughout Romania and that the Romanians have «a national and patriotic duty» to protect themselves against the Jews:[39]
http://www.sanfranciscosentinel.com/?p=83005
ROMANIA MINTS COIN DEPICTING ANTI-SEMITIC PATRIARCH MIRON CRISTEA
U.S. Holocaust Memorial Museum official bemoans decision to mint a coin depicting Patriarch Miron Cristea, who led the Romanian Orthodox Church
from 1925 to 1939
Patriarch Miron Cristea, center
A director of the U.S. Holocaust Memorial Museum has demanded that Romania’s central bank withdraws from circulation a commemorative coin of a former church leader who held anti-Semitic views and called for Jews to leave Romania.
και παλαιά διαθήκη το ελληνικό άγαλμα, ο μαυροτσούκαος κοντοπίθαρος χοντρούλης Νίκος Μιχαλώ;
http://tvxs.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%BC%CE%B9%CF%87%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%AC%CE%BA%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B9-%CF%87%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%B6%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%B9-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%8D%CE%BC%CF%80%CE%BF
Μιχαλολιάκος: Τι χιμπατζής, τι Αντετοκούμπο…
Παραλήρημα
«Ξέρετε σαν αυτόν πόσοι από τη Νιγηρία και το Κονγκό βρίσκονται στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή; Αλλά δεν παίζουν μπάσκετ. Αν έρθουν όλοι οι Ορθόδοξοι από την Αφρική τι θα κάνουμε. Δεν χωρίζω τον κόσμο, ο Θεός τον έχει χωρίσει. Δεν έχετε διαβάσει την Παλαια Διαθήκη;», συνέχισε για να καταλήξει: «Ο Θεούλης ο καλός τον έχει χωρίσει τον κόσμο. Δεν με συγκινεί αν σηκώνει τη σημαία. Είμαι άσπλαχνος».
Ελληνικό κάλος
ΡΟΜΑ
http://www.agon.gr/news/160/ARTICLE/21161/2013-04-12.html
Του Γιάννη Πάσχου
Το λησμονημένο ολοκαύτωμα
Στις 10 Οκτωβρίου του 1944, με εντολή του Χίτλερ, 800 παιδιά τσιγγάνικης καταγωγής, ηλικίας από 8 – 18 χρόνων, θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων του Άουσβιτς. Η πολιτική εξόντωσης εφαρμόστηκε και σε περιοχές τις οποίες έλεγχαν οι Ναζί σε ειδικά στρατόπεδα συγκέντρωσης όπως το Μπέλτζεκ στη Πολωνία, το Γιασένοβατς κοντά στο Ζάγκρεμπ και το Σατζμίστε στο Βελιγράδι. Συχνά τους δολοφονούσαν επί τόπου, στα χωριά τους και τους έθαβαν σε μαζικούς τάφους, όπως στο Λίμπαου της Λετονίας τον Δεκέμβριο του 1941. Μελετητές υποστηρίζουν ότι σχεδόν ολόκληρος ο τσιγγάνικος πληθυσμός εξοντώθηκε στην Κροατία, την Εσθονία, τη Λιθουανία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία. Στη Ρουμανία, ο φιλικός προς τους Ναζί πρόεδρος της χώρας Ίον Αντονέσκου, διάλεξε έναν άλλο τρόπο για να εξολοθρεύσει τους τσιγγάνους. Τους μετέφερε στην παγωμένη Υπερδνειστερία και τους άφησε να πεθάνουν από το κρύο, την πείνα και τις αρρώστιες. Στην Υπερδνειστερία 30.000 Ρομά πέθαναν από τον τύφο και την πείνα.
ΕΒΡΑΙΟΙ
http://www.skai.gr/news/culture/article/250699/to-xehasmeno-olokautoma/#ixzz3sbbmm279
Eκτοπισμοί Εβραίων
Ο 83χρονος Γιόζεφ Μπούρζουγκ θυμάται τη βιαιότητα εκείνων των ημερών στην πατρίδα του. Αυτός και η οικογένειά του είχαν την τύχη να επιβιώσουν. Ήταν μόλις δέκα ετών, όταν γερμανικά και ρουμανικά στρατεύματα έθεσαν την περιοχή υπό κατοχή. «Μετά από μία-δύο μέρες οι Γερμανοί προχώρησαν. Οι Ρουμάνοι έμειναν», θυμάται ο Γιόζεφ Μπούρζουγκ. Εκτιμάται ότι περισσότεροι από 3.000 χιλιάδες Εβραίοι εκτελέστηκαν τις πρώτες μέρες στις όχθες του γειτονικού ποταμού Προύθου.
Το φασιστικό καθεστώς της Ρουμανίας, υπό τον στρατηγό Αντονέσκου, συνεργάστηκε με τους ναζί ενισχύοντας την εκστρατεία του Χίτλερ κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Σε αντάλλαγμα η Ρουμανία έθεσε υπό τον έλεγχό της μία λωρίδα γης ανάμεσα στους ποταμούς Δνείστερο και Μπουγκ και ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 1941 να εκτοπίζει μαζικά Εβραίους από τις περιοχές της Μπουκοβίνα και της Βεσσαραβίας προς την Υπερδνειστερία –τμήμα της σημερινής Μολδαβίας. «Άνθρωποι από όλους τους τόπους της γύρω περιοχής στέλνονταν με τα πόδια στην Υπερδνειστερία χωρίς εξαιρέσεις», λέει ο Γιόζεφ Μπούρζουγκ. Πόσοι πνίγηκαν στον Δνείστερο, πόσοι πυροβολήθηκαν στις πορείες θανάτου, πόσοι έφθασαν στην Υπερδνειστερία και πόσοι πέθαναν εκεί δεν το γνωρίζουν με ακρίβεια ούτε οι ιστορικοί. Εκτιμήσεις κάνουν λόγο για μέχρι και 410.000 θύματα.
Μία έκθεση στο Εβραϊκό Μουσείο του Τσέρνοβιτς διηγείται την ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της πόλης, η οποία μεγάλωνε διαρκώς από τον 19ο αι. Το Τσέρνοβιτς και η ευρύτερη περιοχή της Μπουκοβίνα ήταν ένας μικρός «παράδεισος» για τους Εβραίους. Μέχρι το 1941, όταν και ξεκίνησε ο εφιάλτης του εκτοπισμού. Από την πόλη και τις περιοχές σε μικρή ακτίνα γύρω από αυτήν περίπου 100.000 Εβραίοι εκτοπίστηκαν στην Υπερδνειστερία, λέει ο Γιόζεφ Μπούρζουγκ, ο οποίος βοήθησε στη συλλογή και καταγραφή ανθρώπινων μαρτυριών από επιζήσαντες της θηριωδίας.
Ιστορίες που έμειναν στο σκοτάδι
Τα βάσανα όσων κατόρθωσαν να βγουν ζωντανοί από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν καταγραφεί κυρίως ως διηγήσεις του παρελθόντος. Η ιδιαιτερότητα των μαρτυριών των Εβραίων της Υπερδνειστερίας είναι ότι πρόκειται για χρονικά άμεσες αποτυπώσεις της ανείπωτης βίας που έζησαν εκεί και μάλιστα από πρώτο χέρι. Ο ιστορικός Σέρχι Όσατσουκ ανακάλυψε ξεχασμένα στο ιστορικό αρχείο του Τσέρνοβιτς 213 γράμματα, τα οποία γράφτηκαν στο τέλος του 1941 από φυλακισμένους των στρατοπέδων συγκέντρωσης της Υπεδνειστερίας.
Στις 11 Οκτωβρίου του 1941 δόθηκε διαταγή να συγκεντρωθεί το σύνολο των Εβραίων της πόλης εντός 24 ωρών στην πιο φτωχή συνοικία της. Όπως αποδείχτηκε, αυτό το γκέτο ήταν απλά ένα σημείο συνάθροισης από όπου δύο ημέρες αργότερα ξεκίνησε ο μαζικός εκτοπισμός. Μετά τη συντριβή της Βέρμαχτ στο Στάλινγκραντ (1942/1943), μειώθηκε η ένταση των εκτοπισμών και διώξεων εναντίον των Εβραίων. Στις αρχές του Μαρτίου του 1944 τα σοβιετικά στρατεύματα κατέλαβαν την Υπερδνειστερία και στο τέλος του μήνα την ευρύτερη περιοχή της Μπουκοβίνα. Οι ιστορίες εκείνων που πέθαναν αλλά και όσων επέζησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Υπερδνειστερίας δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα ευρύτερα γνωστές.
Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΑΝΤΟΝΕΣΚΟΥ με τον πατριάρχη Νικόδημο, εμπνευστές της ορθόδοξης Ιεραποστολής κατά Εβραίων και Ρομά στην Υπερδνειστερία
Rară fotografie a Patriarhului Nicodim oferind binecuvântarea sa primului ministru Ion Antonescu, în prezenţa Regelui Mihai I şi a lui Horia Sima, vicepremier şi preşedinte al partidului Garda de Fier, 8 Februarie 1941
http://www.ekeo.gr/2010/06/%CE%B5%CE%BA%CF%84%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%81%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AC%CF%81%CF%87%CE%B7-%CE%B9%CE%BF%CE%BD-%CE%B1/
Εκτέλεση του Ρουμάνου Στρατάρχη Ιον Αντονέσκου
Ο Στρατάρχης Ιον Αντονέσκου ήταν ένας Ρουμάνος αξιωματικός του στρατού και αυταρχικός πολιτικός της Ρουμανίας που καταδικάστηκε στην θανατική ποινή ως εγκληματίας πολέμου. Υπήρξε πρωθυπουργός της Ρουμανίας κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Μετά τη συμμαχία της Ρουμανίας με τον Χίτλερ συμμετείχε στο πλευρό του στην επιχείρηση Μπαρμπαρόσα των Γερμανών κατά της Ρωσίας και έγινε από τους Ναζί Αρχιστράτηγος της Ρουμανίας.Υπήρξε υπεύθυνος για το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων κυρίως Εβραίων και Τσιγγάνων.
Ἀποδεικνύεται, ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνας ἐξουσιαστικὸς μηχανισμός, γι’αὐτὸ καὶ ὅλοι οἱ ἐξουσιαστὲς θέλουν νὰ συνεργασθοῦν μαζί της. Ἔχει ἀναπτύξει τρομερὲς μεθόδους κοινωνικοῦ ἀποκλεισμοῦ γιὰ τοὺς ἀνυπάκουους. Ἔχει βάλει στὸ Σύνταγμα τὸν ὅρο ‘ἐπικρατοῦσα θρησκεία», ἐνᾦ ἐπικρατοῦσα θρησκεία ἐν Ἑλλάδι εἶναι ὁ Συγκρητισμός, ὅπως ἀπέξειξε φετινὴ δημοσκόπησις. 42,4% Συγκρητιστές, 31.8% Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, 25.8% Ἄθεοι καὶ Ἀγνωστικιστές. Καὶ οἱ Συγκρητιστὲς δὲν ἦλθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ τὴν πραγματικὴ Ἑλληνικὴ Ἐθνικὴ Θρησκεία, Μυθολογία καὶ Φιλοσοφία, ἀλλὰ μαθαίνουν τὰ πάντα ἀπὸ ἄτομα ποὺ εἴτε δὲν καταλαβαίνουν, εἴτε δὲν θέλουν νὰ καταλάβουν.
Με αφορμή την εικόνα του χαριτόβρυτου και «άφθαρτου» λειψάνου που παρατίθεται επάνω μού γεννήθηκε μια βλάσφημη απορία : αν ήταν ο Θεός να έχει προσωπική συμμετοχή σε αυτού του τύπου την αφθαρτοποίηση διοχετεύοντας τη δύναμή του στην επίτευξή της – αν και η μουμιοποίηση διαπιστώνεται και εκτός χριστιανικού περιβάλλοντος – την ίδια ώρα που εμφανίζεται προκλητικά αδρανής σε καταστάσεις που όντως θα ευχόμασταν να παρενέβαινε ως από μηχανής θεός, δεν θα φρόντιζε τουλάχιστον το αποτέλεσμα της θαυματουργικής του δράσης να είναι πιο θεαματικό και καλαίσθητο; Δεν θα ήταν θετικό για το κύρος και τη φήμη του τέλειου Θεού και της Εκκλησίας του τα υποτιθέμενα άφθαρτα λείψανα να έχουν εικόνα ανάλογη με αυτή που οι ατελείς άνθρωποι μέσω της επιστήμης εξασφάλισαν για το νεκρό του Λένιν; Πώς καταδέχονται οι πιστοί να βλέπουν την παρουσία της θείας χάριτος σε μισοτελειωμένες δουλειές;
Προς τον κ.Φίλη:
Θα ανεχθείτε αυτόν τον δημόσιο υπάλληλο του υπουργείου σας που ευλογεί μια εγκληματική αντίχριστη ναζιστική συμμορία φυλετιστών και σατανιστών και εκφωνεί και υποστηρικτικό πολιτικό λόγο, γεμάτο ψεύδη, θα ανεχθείτε τον προϊστάμενό του μητροπολίτη Ν.Σμύρνης που τον υποθάλπει;
Όψεις του νεοελληνικού αντισημιτισμού “Με αφορμή τη γιορτή του οσίου Νίκωνα”
Posted on November 26, 2015
………………….
Ούτε ο Ευθύμιος, ούτε ο Κοσμάς πρωτοτυπούσαν, στην ουσία απλώς μετέφεραν το άδικο ρατσιστικό δηλητήριο των ορθόδοξων ψαλμών που με το κύρος των παλιών ιερών κειμένων, νομιμοποιούσαν στις συνειδήσεις των «πιστών», δηλαδή στην ουσία σε ευρύτατα στρώματα του πληθυσμού, ιδιαίτερα στα πιο καθυστερημένα και απληροφόρητα, μια απόλυτα αντιευαγγελική αντίληψη νοσηρού ρατσιστικού μίσους, που βασιζόταν στην ηθικά, νομικά και πολιτικά καταδικασμένη αρχή της συλλογικής ευθύνης. Είναι μεγάλη ντροπή για την Ορθόδοξη Εκκλησία, που διατηρεί αυτές τις αντιχριστιανικές εκφράσεις νοσηρού και άδικου μίσους κατά ενός ολόκληρου λαού. Από όσο ξέρω ο μακαρίτης ο Ελληνορθόδοξος αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ιάκωβος, κάνοντας πιθανόν την ανάγκη φιλοτιμία, είχε αφαιρέσει από τις λειτουργικές τελετές όλα αυτά τα προσβλητικά κείμενα, αντιλαμβανόμενος πως δεν θα μπορούσε αυτή η κατάσταση να σταθεί στις ΗΠΑ: «Κατά τον Σολομώντα βόθρος βαθύς το στόμα Εβραίων παρανόμων», «Αραβιανόν, σκολιώτατον γένος Εβραίων..», «’Αλαζών Ισραήλ, μιαιφόνε λαέ, … τον Σωτήρα δε παρέδωκας σταυρώ», «Φθονουργέ, φονουργέ και αλάστορ λαέ,..», «Εβραίων παρανόμων εν σκολιαίς πορείαις τρίβολοι και παγίδες».
Η κυβέρνηση της «πρώτης φορά Αριστερά», οφείλει εφαρμόζοντας και το πνεύμα του αντιρατσιστικού νόμου, να καλέσει την Εκκλησία να αναθεωρήσει αυτές τις κραυγές μίσους που τροφοδοτούν και τη μεγαλύτερη ναζιστική συμμορία στην Ευρώπη και τον διαδεδομένο αντισημιτισμό, που φέρνει την Ελλάδα να έχει τη ντροπιαστική ευρωπαϊκή πρωτιά στην διάδοσή του μέσα στον πληθυσμό της (69%, έναντι του 4% της Σουηδίας-Anti – Defamation League, 13.5.2014).
………………………….
http://www.rassias.gr/SPARTA15.html
ΝΙΚΩΝ Ο «ΜΕΤΑΝΟΕΙΤΕ»
Ο ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗΣ ΤΩΝ ΠΡΟΓΟΝΩΝ ΜΑΣ
Ο «όσιος» Νίκων μεταφέρει τον λόγο του Ναζωραίου στους Έλληνες Εθνικούς της Λακωνίας (σχέδιο του Αποστόλου Βούλγαρη, 2001).
600 περίπου. Η «Λακεδαιμονία», η οποία επί δύο περίπου αιώνες εστέγαζε την δράκα των τοποτηρητών της πρωτοβυζαντινής αυταρχίας, με άρχοντα διοικητή διορισμένο πότε απευθείας υπό των θεομανών αυτοκρατόρων της Nova Roma (Νέας Ρώμης) του Βοσπόρου και πότε υπό του Στρατηγού του «Θέματος Πελοποννήσου» που ήδρευε στην Κόρινθο, εγκατελήφθη σταδιακώς από τα μη Εθνικά στοιχεία. Η χριστιανική της Επισκοπή έκλεισε και αρκετοί εκ των Σπαρτιατών του Ταϋγέτου και του Πάρνωνος επέστρεψαν σ’ αυτήν, μαζί με τα λείψανα των πολιτικοθρησκευτικών Εθνικών θεσμών τους. Οι ελάχιστες εκκλησίες ερημώθησαν και, όπως αποδεικνύεται εκ της πλήρους απουσίας βυζαντινών νομισμάτων της εποχής, μετά τον Γιουτπράδα (Ιουστινιανό) οι ελεύθεροι Έλληνες της λακωνικής γής κατέφυγαν στην ανταλλακτική οικονομία προς εξασφάλιση της αυταρκείας και αυτονομίας τους.
700 περίπου. Πτωχικοί μικροπληθυσμοί μη χριστιανών «Σλάβων», ή «Χορβατών», ή «Παγανών», όπως τους απεκάλουν οι Βυζαντινοί, άρχισαν να κατέρχονται ειρηνικώς έως την Πελοπόννησο και, αναζητώντας έναν ασφαλή τόπο να εγκατασταθούν μακριά από την βία των χριστιανών, άρχισαν να ιδρύουν οικισμούς στην Κορινθία, την Αχαϊα, την Ηλεία, την Αρκαδία, καθώς και στην Λακωνία, ανεμπόδιστοι από τους εκεί Έλληνες Εθνικούς. Τρείς μη χριστιανικές εθνικές κοινότητες, οι Έλληνες Εθνικοί, οι «Παγανοί», και κάποιοι ελάχιστοι Ιουδαίοι, θα ζήσουν έκτοτε μέσα στην πόλη της «Λακεδαιμονίας» επί πολλές δεκαετίες, δίχως προστριβές, παρόλο που η κάθε κοινότης ετη
ρούσε τα δικά της ειωθότα, σε μία θαυμαστή ανεκτικότητα που άντεξε όσο έμεινε μακριά από την Λακωνική η μισαλλοδοξία των Βυζαντινών, των οποίων η ισχνή παρουσία, κυρίως με εποίκους, περιορίζετο γύρω μόνον από την Μονεμβάσια. Πρέπει εδώ να τονισθεί ιδιαιτέρως το γεγονός ότι δεν επρόκειτο για επιδρομή όπως παρουσίαζαν την όλη κίνηση των σλαβικών ομάδων οι παντελώς αναξιόπιστοι Βυζαντινοί, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ο ανιστόρητος μύθος ότι όλη η χώρα των Ελλήνων «εσλαβώθη», αλλά γι’ απλή και ειρηνική εγκατάσταση διωκομένων μη χριστιανικών πληθυσμών. Επί του ζητήματος, υπάρχει από το 1922 μία εξαιρετική εργασία του Περικλέους Ζερλέντου, που αποδεικνύει ότι είναι χυδαίες παραποιήσεις της ιστορικής αληθείας τα όσα έχουν αφελώς συναχθεί υπό ευρωπαίων ιστορικών κυρίως, των τελευταίων 2 – 3 αιώνων με αφορμή τις φαντασιοπληξίες τού συναξαριστή του «Αποστόλου» Ανδρέου, ή του αυτοκράτορος Κωνσταντίνου του Πορφυρογέννητου. Ο τελευταίος αυτός μάλιστα, αγνοούσε παντελώς την
ελλαδική πραγματικότητα (σελ. 6) και μάλιστα ο ως άνω συγγραφέας τον αποκαλεί δικαιολογημένα και, κυρίως, τεκμηριωμένα «μικρόλογο, μικρόνου και θρήσκο» (σελ. 6): «Ο εστεμμένος συγγραφεύς ουδεμίαν είχε συναίσθησιν εθνικήν, καλών την Κρήτην θεόλεστον. Ούτος διέπλασεν επί το μυθικώτερον το συνεξάριον του Πρωτοκλήτου ως προς την πολιορκίαν και απαλλαγήν της πόλεως των Πατρών από των πολιορκούντων αυτήν Σλάβων και Σαρακηνών… Τοιούτος ελαφρός τον νούν και την συναίσθησιν, ανέλαβε να ιστορήση τα των Σλάβων εν Πελοποννήσω και προσέτι παρέδωκεν ημίν εξ ελαφρότητος και κουφότητος ότι τάχα ε σ λ α β ώ θ η πάσα η Πελοπόννησος και γέγονε βάρβαρος… » (σελ. 7).
727 Ελλαδικοί και νησιώτες Έλληνες, εστασίασαν στο πλευρό του «τουρμάχου» Αγαλλιανού κατά του εικονομάχου αρμενικής καταγωγής αυτοκράτορος Λέοντος και εξεστράτευσαν κατά της Κωνσταντινουπόλεως με μεγάλο στόλο, ο οποίος όμως κατεστράφη σε ναυμαχία υπό του «Υγρού Πυρός» των Βυζαντινών. Αποτέλεσμα αυτής της ήττας ήταν να τεθεί όλη η Ελλάδα, με διάταγμα του Λέοντος, υπό την άμεση εξουσία του Πατριάρχου.
746 – 747 Διετής μεγάλος λοιμός, προερχόμενος εκ της Καλαβρίας και της Σικελίας, εσάρωσε τους πληθυσμούς της Χερσονήσου του Αίμου και των νήσων, συμπεριλαμβανομένης και της Λακωνικής, με περισσότερα θύματα ωστόσο στους επήλυδες Βυζαντινούς γύρω από την Μονεμβάσια.
755 Για να πυκνώσει τον αποδεκατισθέντα υπό του μεγάλου λοιμού, πληθυσμό της Νέας Ρώμης (Κωνσταντινουπόλεως), ο αυτοκράτωρ Κωνσταντίνος, επανέφερε μεγάλα πλήθη Βυζαντινών εποίκων και έτσι αδυνάτισε επί πολλές δεκαετίες η Βυζαντινή παρουσία στους τόπους των Ελλήνων, ιδιαιτέρως δε στην Πελοπόννησο και την Λακωνική. Οι Εζερίτες Σλάβοι κατέκλυσαν την εκκενωθείσα περιοχή του Έλους, η οποία εκ του φυλετικού τους ονόματος απεκλήθη έκτοτε Εζερού.
783 Μετά από στρατιωτική προσπάθεια των Βυζαντινών να επέμβουν στην ελευθέρα Λακωνία και εκτός του συστηματικού εποικισμού, με την βία των όπλων, ο Βυζαντινός «Πατρίκιος και Λογοθέτης του Οξέως Δρόμου» Σταυράκιος, συμφώνως προς την διήγηση του Βυζαντινού χρονογράφου Θεοφάνους, κατέστειλε μεγάλη ανταρσία των μη χριστιανών της περιοχής και μετέφερε πλήθος εξανδραποδισθέντων εντοπίων και λαφύρων στην Νέα Ρώμη του Βοσπόρου. Οι διασωθέντες Εζερίτες και Μελιγγοί Σλάβοι, κατέφυγαν στις πλαγιές του Ταϋγέτου και του Πάρνωνος, στις ελεύθερες περιοχές των Εθνικών Ελλήνων.
790 – 800 περίπου. Αποτυχημένη απόπειρα του Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Ταρασίου (784 – 806) ο οποίος απεστρέφετο πάρα πολύ την Εθνική Παράδοση, να εκχριστιανίσει με την βία των όπλων, τους απομονωμένους μη χριστιανούς πληθυσμούς της Λακωνικής. Ο Ταράσιος, ήταν ένας εκ των ελαχίστων Βυζαντινών που εκείνη την εποχή κατείχαν μία μικρή γνώση Ρητορικής και Φιλοσοφίας, ως αποτέλεσμα μελετών του σ’ εκκλησιαστικές βιβλιοθήκες που περιείχαν βιβλία Εθνικών.
807 Το έτος αυτό εξέσπασε μεγάλη εξέγερση των Σλάβων της Αχαϊας κατά των Βυζαντινών, με την από θαλάσσης βοήθεια, των υπό τον Αρούν Αλ Ρασίδ Σαρακηνών, κατά την οποία επολιορκήθη η πόλη των Πατρών. Ο Βυζαντινός στρατηγός Λέων Σκληρός έπνιξε στο αίμα την εξέγερση, η οποία επαρουσιάσθη υπό της βυζαντινής προπαγάνδας της εποχής ως τάχα πολιορκία υπό ξένου στρατού, την οποία οδήγησε σε αποτυχία ένα… θαύμα του «Αποστόλου» Ανδρέου. Η κατ’ ουσίαν ανθελληνική αυτή προπαγάνδα θαυματοπληξίας των χριστιανών, αφού αυτή και μόνον ήταν που έδωσε πολλούς αιώνες αργότερα λαβή σε ευρωπαίους ιστορικούς να ομιλούν για σλαβική τάχα προέλευση των Νεοελλήνων, διογκώθη αργότερα ακόμη περισσότερο: «…τα της επιδρομής των Σλάβων εις Πελοπόννησον και τα της πολιορκίας των Πατρών επί το μυθικότερον, επηύξησε το γράμμα του Πατριάρχου Νικολάου Γραμματικού (1084 – 1111). Ούτος, υπερέβη πάσαν υπερβολήν ότι επί διακόσια δέκα και οκτώ έτη οι Σλάβοι, απέταμον την Πελοπόννησον της ρωμαϊκής αρχής, ότι ουδέ πους Ρωμαίου ηδύνατο να βαδίση εν αυτή, αλλ’ εν μία ώρα δια του θαύματος του πρωτοκλήτου Ανδρέου, επανήλθεν η χερσόνησος υπό τα σκήπτρα τής εν Κωνσταντινουπόλει βασιλείας. Ούτω δε η Εκκλησία δια τοιούτων υπερβολών ενόμισεν ότι προήγε την δόξαν του «Αποστόλου» Ανδρέου διαστρέφουσα τα ιστορικά γεγονότα και περιβάλλουσα αυτά δια του μύθου» (Π. Ζερλέντου, ως άνω, σελ. 16).
849 Ο Βυζαντινός στρατηγός Θεόκτιστος Βριαίνιος, κατά διαταγή του αυτοκράτορος Μιχαήλ Γ (842 – 867), κατέπνιξε μεγάλη υπερδεκαετή ανταρσία των πεδινών Μελιγγών και Εζεριτών της Λακωνικής.
880 – 900 περίπου. Η τελευταία μαζική λατρεία των Ολυμπίων Θεών, εκείνη των απομονωμένων κατοίκων της Λακωνικής, εξησθένισε ακόμη περισσότερο μετά από μανιώδεις επιχειρήσεις εκχριστιανισμού. Ο Κωνσταντίνος Ζ ο Πορφυρογένητος, έγραψε στο «Περί Διοικήσεως Της Αυτοκρατορίας» τα εξής: «Ίστεον ότι οι του κάστρου Μαϊνης οικήτορες, ουκ εισίν από της γενεάς των προρρηθέντων Σλαύων, αλλ’ εκ των παλαιοτέρων Ρωμαίων, οι και μέχρι του νύν παρά των εντοπίων Έλληνες προσαγορεύονται, δια το εν τοίς προπαλαιοίς χρόνοις ειδωλολάτρας είναι και προσκυνητάς των ειδώλων κατά τους παλαιούς Έλληνας, οίτινες επί της βασιλείας του αοιδίμου Βασιλείου (σημ. 867 – 886) βαπτισθέντες, Χριστιανοί γεγόνασιν..». Τ’ απομεινάρια των Ελλήνων Εθνικών περιορίσθησαν να ζούν έκτοτε στους απροσίτους οικισμούς τους επί του Ταϋγέτου, όπου ήδη εφιλοξενούντο από της εποχής των σφαγών του Σταυρακίου και οι ανυπότακτοι Μελιγγοί, που ήδη είχαν πλήρως εξελληνισθεί .
940 περίπου. Νέα στάση των μη χριστιανών της Λακωνικής εναντίον της βυζαντινής εξουσίας, κατά την διάρκεια της βασιλείας του αυτοκράτορος Ρωμανού, κατεστάλη υπό του στρατηγού Κρινίτου Αροτρά. Ακολούθησε ωστόσο μία περίοδος αναρχίας στην όλη περιοχή, καθώς διάφοροι Βυζαντινοί πρωτοσπαθάριοι και άρχοντες (Βάρδας Πλατυπόδης κ.ά.) προέβαιναν σ’ αλλεπάλληλες στάσεις κατά της εξουσίας του Ρωμανού, συνεπικουρούμενοι υπό του εντοπίου εθνικού στοιχείου.
945 – 988 Ο αφιχθείς στην Λακωνική σκληρός Αρμένιος προσηλυτιστής Νίκων, ο αποκαλούμενος «Μετανοείτε», εκτός από την κατασφαγή των εν «Λακεδαιμονία» Ιουδαίων και των ανεπιδέκτων εκχριστιανισμού παγανιστών Σλάβων των πεδινών οικισμών της περιοχής (των «Τελχίνων» όπως τους έλεγαν σε μία προσπάθεια δαιμονοποιήσεως οι Βυζαντινοί), εφρόντισε και για την εξολόθρευση των τελευταίων ιχνών της «αρχαίας ειδωλολατρίας» που, προστατευομένη υπό του δυσπροσίτου Ταϋγέτου, ελειτουργούσε ελευθέρως και απροσκόπτως υπό την ηγεσία του Έλληνος «Εφόρου των Εθνικών γαιών» και «Δουκός των Εθνικών», Αντιόχου («…ός την δουκικήν μεν αρχήν διείπε της των εθνικών χώρας…», περιγράφεται στον «Βίο Νίκωνος» 156 β), επιδείξασα μάλιστα εξαιρετική αφομοιωτική δύναμη, δεδομένου ότι οι συνοικήσαντες Μελιγγοί είχαν εξελληνισθεί πλήρως, όπως προείπαμε, «ουδέν ίχνος αφήσαντες της επί του Ταϋγέτου εξοικίσεως αυτών» (Περικλέους Ζερλέντου, ως άνω, σελ. 9). Ο Αρμένιος προσηλυτιστής εξόντωσε με τα ίδια του τα χέρια τον «φιλοδαίμονα» και «αλαζόνα» Αντίοχο, (την δολοφονία αυτή, ο βιογράφος του Νίκωνος την παρουσιάζει βεβαίως σαν… μεταθανάτιο θαύμα του «Οσίου» !), εθανάτωσε τους ιερείς και όλους τους «τολμητίες και θρασυκαρδίους» αμεταπείστους, αφού προηγουμένως, όπως φαίνεται εκ της λεγομένης «Διαθήκης» του, με αφορμή μία εκ των πολλών επιδημιών («θανατικών») της εποχής, παρεκίνησε εξ Αμυκλών τους επήλυδες χριστιανούς της περιοχής (ο ίδιος ο βιογράφος του ομολογεί στον «Βίο» του ότι επρόκειτο περί «των της Λακεδαίμονος εποίκων», 130 α 25), να κυνηγήσουν τους Ιουδαίους της περιοχής και να καταστρέψουν τους τελευταίους Εθνικούς και τα επί των υψωμάτων πτωχικά Ιερά τους: «Εις τους οποίους εγώ αποκρίθηκα ότι επειδή και η οργή είναι θεϊκή, εσείς δεν έχετε πού να φύγετε, διατί ο Θεός όπου κατοικά εις τους ουρανούς κυριεύει και την Ανατολήν και την Δύσιν, και εις οποίον τόπον εσείς θέλετε υπάγηι, ευρίσκει σας. Όμως εσείς κάμετέ μου μίαν ομολογίαν ιδιόχειρον, ότι να μου υπακούσετε εις εκείνα οπού μέλλω να κάμω. Το οποίον είναι τούτο: να ευγάλω τους Εβραίους από μέσα από την χώραν, να υπάγουν έξω. Και τα μακελιά οπού είναι προς τον άγιον Επιφάνειον να τα χαλάσουν…» («Διαθήκη Νίκωνος», όπως εδημοσιεύθη στον «Νέο Ελληνομνήμονα», τεύχος 3.1906, με πολύ ενδιαφέρον το εντελώς άσχετο τρίτο πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιείται στο «να τα χαλάσουν»). Στην ίδια την πάλαι ποτέ «κατείδωλον» Σπάρτη, έκτισε αμέσως μετά από όλα αυτά εκκλησία του «Σωτήρος Χριστού» επάνω στον ιερό λόφο του ιστορικού Ναού της Χαλκιοίκου Αθηνάς. Προηγουμένως μάλιστα, εξοντώθη («συνέβη και απέθανε») μυστηριωδώς ένας ακόμη Εθνικός που τον εμπόδιζε να κτίσει την εκκλησία του στον ιερό τόπο, καθώς και αναρίθμητες άλλες εκκλησίες επάνω σε άλλα Ιερά (ή χρησιμοποιώντας τα συντρίμμια τους ως δομικά υλικά, όπως λ.χ. στις εκκλησίες των Γερονθών). Ταυτοχρόνως, οι Βυζαντινοί ολοένα μετέφεραν και εγκαθιστούσαν στην πεδινή Λακωνική κατά ομάδες, επήλυδες χριστιανούς, για ν’ αλλοιώσουν την εθνική σύνθεση των εντοπίων.
Με αφορμή τις κακουργίες του Αρμενίου προσηλυτιστού, κάποιες εκ των οποίων ο ίδιος ο βιογράφος του έκαμε το λάθος να διασώσει, όπως έκαμαν, ευτυχώς για την ιστορική αλήθεια και άλλοι όμοιοί του, όπως λ.χ. ο ανεκδιήγητος εκείνος Μάρκος Διάκονος, πρέπει να μην αφήσουμε ασχολίαστο ένα λυπηρό αλλά κατά κόρον παρουσιαζόμενο φαινόμενο. Το ότι στρέφουν αποτόμως οι διαφόροι Ρωμιοί συγγραφείς «Ιστοριών» της Σπάρτης, ή της Ελλάδος ευρύτερα, έναν αόρατο διακόπτη του μυαλού
τους και όλως ξαφνικά καθυβρίζουν για την μ.α.χ.χ. χρονική περίοδο τους ίδιους τους προγόνους τους, πλέκοντας εγκώμια από την άλλη στους αδικαιολογήτους σφαγείς τους. Χαρακτηριστικό τέτοιο δείγμα αποτελεί η υπό του Π. Δούκα απαράδεκτη καθύβριση ως… «διεφθαρμένων» (…) των τελευταίων Λακεδαιμονίων Εθνικών, εκείνα τα ζοφερά χρόνια που εδέχοντο την τελική επίθεση των Βυζαντινών τα Ελληνικά Πάτρια και Τρόποι: «…προ πάντων δε τότε παρεκώλυον την διάδοσιν και επικράτησιν των χριστιανικών ιδεών…», λες και είναι κάτι το θετικό, πόσο μάλλον υποχρεωτικό, «…αφενός μεν οι εν τη Δυτική Μάνη Μηλιγγοί Σλάβοι, αφετέρου δε οι εν Σπάρτη χάριν εμπορίου Ιουδαίοι, και τινες διεφθαρμένοι ευπατρίδαι συμπράττοντες μετ’ αυτών».
(Από το βιβλίο του Βλάση Γ. Ρασσιά «Επίτομος Ιστορία των Σπαρτιατών»)
Nαι η Κύπρος της δεξιάς κυβέρνησης, η ψωροελλαδίτσα του αλέξις φοβάται τον Ιερώνυμος
http://avmag.gr/59913/i-kipros-ipe-to-megalo-ne-sto-simfono-simviosis/
26/11/2015
Η Κύπρος είπε το μεγάλο «ναι» στο Σύμφωνο Συμβίωσης
ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΥΣΤΑΘΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ
Κύριε Ευστάθιε. Σας απευθύνομαι στον πληθυντικό μόνο για λόγους δικής μου ευπρέπειας.
Η επιστολή σας ήταν για μένα ένα μνημείο εγωπάθειας και ναρκισσισμού, υποτιμητική για την νοημοσύνη μου και αποκαλυπτική για την ηθική σας στάθμη. Η απόφαση μου αρχικά ήταν να μην ασχοληθώ μαζί σας. Εκ των υστέρων θεώρησα υποχρέωση μου το να αντιδράσω στοιχειωδώς, κάνοντας σας γνωστό το τι πιστεύω για σας. Πρώτα απ’ όλα κακώς μου απευθύνεστε προσωπικά. Δεν σας έδωσα το δικαίωμα. Δεν σας απευθύνθηκα ποτέ και για κανένα λόγο. Θα ήταν ασυνεπές προς τις αρχές μου. Ίσως σας παραπλάνησε το ύφος του κειμένου που δημοσίευσα. Προσπάθησα να εκφράσω ανθρώπους που κακομεταχειριστήκατε, κρατώντας όσο μπορούσα στο παρασκήνιο τις δικές μου θέσεις και συναισθήματα. Οι προσωπικές μου αναζητήσεις αποδόμησαν μέσα μου τις θρησκείες και τις παρηγορητικές, συνήθως μεταθανάτιες υποσχέσεις τους. Δεν είμαι πιστός καμίας θρησκείας, σέβομαι όμως απόλυτα τους πιστούς όλων των θρησκειών. Ποτέ η πίστη κάποιου δεν θα ήταν για μένα λόγος που να μας διαχωρίζει. Στον δικό μου προσωπικό κόσμο δεν υπάρχετε. Βίαια εισχωρήσατε, μέσω αγαπημένων προσώπων και η στάση σας δικαίωσε τις επιλογές μου.
Μου γράφετε ότι δεν με πληγώσατε εσείς αλλά η εκκλησία με τους κανόνες της. Δεν μπορείτε να με πληγώσετε. Με θυμώσατε γιατί πληγώσατε ανθρώπους που αγαπώ. Αρνηθήκατε να κηδέψετε τον αδερφό μου επειδή είχε κάνει πολιτικό γάμο καλυπτόμενος από απόφαση της «ιεράς» συνόδου του 1982 που το απαγορεύει. Σκόπιμα αποσιωπήσατε τη νεότερη απόφαση της συνόδου αρ. 2665 στις 4/11/1998. Λόγω των προβλημάτων που η πρώτη δημιούργησε, την αναιρεί λέγοντας: ‘’όπως μετά συμπαθείας και άκρας συγκαταβάσεως αντιμετωπισθούν υπό των ποιμένων και πνευματικών πατέρων της εκκλησίας ένιοι περιπτώσεις κεκοιμημένων τελεσάντων πολιτικόν γάμον’’. Δηλαδή ήταν στην κρίση σας. Και απορρίψατε τον αδερφό μου. Χωρίς να τον ξέρετε. Αλλά υποκριτικά και με θράσος μου γράφετε: ‘’σας εκτιμώ σαν οικογένεια και σας αγαπώ σαν πνευματικά μου παιδιά’’.
Αναρωτιέμαι, από τι καθορίζεται η στάση της εκκλησίας απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή γάμου; Πολιτικού, μουσουλμανικού, εβραϊκού, συμφώνου συμβίωσης; Να ερωτευθούν δύο αλλόθρησκοι το απαγορεύει. Ή θα επιβάλει στον έναν το τελετουργικό άλλης θρησκείας ή θα στερήσει από τον άλλον τα θρησκευτικά του δικαιώματα. Αν συζείς και έχεις παιδιά εκτός γάμου σε κηδεύει. Αν κάνεις πολιτικό γάμο για να κατοχυρώσεις θεσμικά την οικογένειά σου αρνείται. Αν πάρεις διαζύγιο από πολιτικό γάμο, δέχεται. Γελοιότητες. Παίζετε με ανθρώπινες υπάρξεις. Η εκκλησία δικαιούται να έχει θέση απέναντι στο εντός ή εκτός χριστιανικού γάμου και μόνο. Αυτή η θέση να προβλέπει ενιαία αντιμετώπιση των περιπτώσεων και να είναι εναρμονισμένη με τις προτεραιότητες που υποτίθεται ότι υπηρετεί: ανθρωπισμό και αγάπη. Όχι με βάση τα «κέφια» ή την ηθική στάθμη του κάθε παπά. Μην ξεχνάμε και μία άλλη διάσταση, όπου ένας έμμισθος δημόσιος υπάλληλος αρνείται να παράσχει τις υπηρεσίες του σε φορολογούμενους πολίτες κι αυτό μέσα από θολά υποκειμενικά κριτήρια. Φυσικά, δεν έχει και την ευθιξία να μεταβάλει το καθεστώς μισθοδοσίας του. Μην ξεχνάμε και το μαύρο χρήμα που απαιτούν και εισπράττουν από διάφορες τελετές . Υπάρχει και η παροιμία: με τον σταυρό στο χέρι μόνο οι παπάδες έκαναν λεφτά.
Μου γράφετε ότι πήγατε μόνος (σαν καταδρομέας; ολόκληρο χωριό κανείς δεν σας αντιλήφθηκε;) την επόμενη μέρα της κηδείας στον τάφο του αδερφού μου και κάνατε τρισάγιο. Κακώς. Αν το κάνατε. Δεν θα σας το επιτρέπαμε και ειδικά ο αδερφός μου αν μπορούσε. Ξεπλύνατε τις ενοχές σας και μετά συντάξατε την κατάπτυστη εγκύκλιο σας; Αυτή που με περίσσιο σαδισμό ο παπάς «εκτελεστής» κατόπιν εντολής σας, διάβασε παρουσία των πιο στενών συγγενών του αδερφού μου, στο μνημόσυνο άλλου στενού συγγενούς. Για να ολοκληρωθεί ο διασυρμός, αναγνώστηκε και σε όλες τις τοπικές ενορίες. Μας χαρακτηρίζατε ‘’υποκριτικό περιβάλλον’’. Ούτε η τραγικότητα της περίπτωσης δύο απανωτών θανάτων δεν ανέστειλε την βαρβαρότητα σας. Τι «χριστιανικό» σκοπό είχατε; Την επόμενη μέρα ήμασταν όλοι καλύτεροι άνθρωποι και ο κόσμος μας πιο όμορφος;
Αναγάγατε λοιπόν σε κανόνα της εκκλησίας τις προσωπικές σας επιλογές για να καλύψετε την ανεπάρκεια σας και τον τυχοδιωκτισμό σας. Μου γράφετε ότι πληγωθήκατε γιατί από την ευρεία διάδοση της είδησης και του κειμένου που την συνόδευε διασύρθηκε η εκκλησία. Υποκρίνεσθε. Πληγωθήκατε γιατί παπάς και μητροπολίτης εισπράξατε την απoδοκιμασία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Τη ρόμπα που με αλαζονεία προορίζατε για μας, βρεθήκατε να την φοράτε οι ίδιοι. Εσείς διασύρετε την εκκλησία που εκπροσωπείτε. Μου γράφετε ότι δεν χορτάσατε ύπνο στην ζωή σας και ότι δεν έχετε προσωπική περιούσια. Ότι με αισθήματα φιλανθρωπίας και ανθρωπισμού τα δώσατε όλα για τους χριστιανούς. Καλή τη πίστη όσον αφορά το οικονομικό να σας δεχτώ σαν εξαίρεση. Ξέρετε όμως πως εννοώ εγώ τον ανθρωπισμό; Αν η μάνα σας ζητούσε εμένα του άθρησκου, στην κηδεία σας, να της διαβάσω το ευαγγέλιο, το κοράνι, οτιδήποτε, γιατί αυτό απαλύνει τον πόνο της, θα το έκανα. Αυτονόητο για κάθε ευαίσθητο άνθρωπο. Αναλογιζόμενος την τραγικότητα της στιγμής θα έκανα και μία τούμπα στον αέρα αν αυτό την βοηθούσε. Πόσο μάλλον, μετά να την διασύρω και να την ενοχοποιήσω. Ξέρετε τι μου είπε η θρησκευόμενη μάνα μου όταν έγραφα το πρώτο κείμενο; ‘’Δεν θέλω ούτε να τον βλέπω αλλά μην κάνεις κακό στον παπά. Άνθρωπος είναι, έχει και παιδιά ’’.
Θα έλεγα ότι φιλανθρωπία και ανθρωπισμό επαγγέλλεστε, ότι χάρις σ’ αυτά επιβιώνετε κι ότι βαθειά μέσα στην αθεΐα σας τα προδίδετε.
Με καλείτε να συναντηθούμε. Όχι, δεν θα συναντηθούμε. Αποστρέφομαι με πάθος κι εσάς και την εκκλησία που εκπροσωπείται από ανθρώπους της ποιότητας σας. Την ποιότητα που καθορίζει με αυτούς τους όρους, την σχέση κάθε θρησκευόμενου με την θρησκεία του, την κοινωνική του, την οικογενειακή του και την ερωτική του ζωή. Αυτή, που εγκλωβίζοντας ανθρώπους μέσα στο τέλμα της, αναπαράγει τον βάρβαρο εαυτό της αναστέλλοντας σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξη όλων μας.
Όχι δεν θα συναντηθούμε. Έχω αλλά σημαντικά να κάνω. Τα παιδιά μου με ρωτούν που πήγε ο θείος Άγης, αν θα τον ξαναδούν. Η κόρη του ρωτάει αν ο μπαμπάς και η γιαγιά θα έρθουν από τον ουρανό για τις γιορτές. Πρέπει να απαντήσω. Να γεμίσω τα κενά. Να τα προστατεύσω από τις δικές σας απαντήσεις. Να κλείσω με τρυφερότητα και την παραμικρή χαραμάδα. Να μην διεισδύσει η βαρβαρότητα σας στον εύθραυστο κόσμο τους .
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΗ ΚΑΡΑΝΤΖΑΛΗΣ
Απλή ανωνυμία
🙂
ο «ανώνυμος» (η μετριότης μου)
Ο μητροπολίτης υπέστη την ταπείνωση που ήθελε να προκαλέσει.
http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5065074/nikwn-o-antishmiths/
ΤΑ ΝΕΑ
[Ενστάσεις] Νίκων ο αντισημίτης
Ηλίας Κανέλλης | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 16/12/2013 08:00 |
Διαβάζω στα «ΝΕΑ» του περασμένου Σαββάτου τι δήλωσε ο «φύρερ» της Χρυσής Αυγής Μιχαλολιάκος για τους ιεράρχες που στηρίζουν την οργάνωσή του. Και μαθαίνω ότι ο μητροπολίτης Σπάρτης Ευστάθιος τον διαψεύδει, δεν έβαλε, λέει, κανένα γηροκομείο να ψηφίσει τους έλληνες νεοναζί. Να τον πιστέψω; Τα ίδια δεν έλεγε και το, κατά Μιχαλολιάκον, «διαμάντι της Εκκλησίας, μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ», μάλιστα σε επιστολή του προς την εφημερίδα, προσπαθώντας να διαψεύσει τον υπογράφοντα;
Διεκδικητής της ηγεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, μετά τον Χριστόδουλο, το 2008, ο Ευστάθιος καταγγέλθηκε από τον μητροπολίτη Καλαμάτας Χρυσόστομο ότι υποστηρικτές του προσπάθησαν να τον εκβιάσουν. Οι καταγγελίες εκείνες επίσης διαψεύσθηκαν και ουδέποτε διερευνήθηκαν, άλλωστε έπειτα απ’ αυτές η υποψηφιότητα του μητροπολίτη Σπάρτης περιθωριοποιήθηκε, μόνος υποστηρικτής που του απέμεινε ήταν ο εξ αδελφότητος Χρυσοπηγής ορμώμενος, Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, Αμβρόσιος (τον οποίο, επίσης, εκθειάζει ο φύρερ Μιχαλολιάκος).
Περιηγούμενος τα παλαιά κείμενά του που υπάρχουν στο Διαδίκτυο, εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι, ιδεολογικώς τουλάχιστον, η συγγένεια με τον ιδεολογικό λόγο της Χρυσής Αυγής είναι φανερή – αν και, για να είμαστε ειλικρινείς, σε διάφορες επεξεργασίες, η ίδια ιδεολογία είναι διάχυτη στα ελληνικά κόμματα, στη ΝΔ, στους ΑΝΕΛ, στο λεγόμενο πατριωτικό ΠαΣοΚ, τις προάλλες μάλιστα προέκυψε και «πατριωτικός ΣΥΡΙΖΑ». Σε γράμμα του στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ι. Τέντε, διαμαρτυρόμενος για την προφυλάκιση του εμπλεγμένου στο σκάνδαλο Βατοπεδίου Εφραίμ, ο Αγιος Σπάρτης επικαλείται το ταξίδι του μοναχού στη Ρωσία, όπου, λέει, «πρόβαλε το Αγιον Ορος και την Ελλάδα μας». Και διερωτάται: αυτό ήταν η αιτία «για την οποία φυλακίζεται»;
Σε παρέμβασή του, το 2012, ο Αγιος Σπάρτης εκτιμά ότι οι σύγχρονοι Ελληνες «είμαστε δέσμιοι της επιδίωξης της άμετρης, της επίπλαστης ευμάρειας, της ξενόφερτης κουλτούρας, της αποχαυνωτικής και παραπλανητικής δύναμης των ΜΜΕ, του ωχαδερφισμού, του ακραίου ατομισμού, της ανευθυνότητας, του νεοελληνικού ραγιαδισμού». Ο αγοραφοβικός αυτός αναδελφισμός εύκολα μετατρέπεται σε λανθάνοντα αντισημιτισμό, που παρεισφρέει φυσικότατα στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Σπάρτης, όπου ο προστάτης της πόλης Αγιος Νίκων περιγράφεται σαν μεσαιωνικός Χάινριχ Χίμλερ: «Στη Σπάρτη ο Οσιος ανέπτυξε αξιόλογη δράση, ενώ την απήλλαξε και από τη μάστιγα των Ισραηλιτών, που με την άσχημη διαγωγή τους επηρέαζαν τον πληθυσμό και αποτελούσαν εμπόδιο στην ηθικοπλαστική προσπάθεια που έκανε».
Προσωπικώς έχω διάθεση να πιστέψω τη διάψευση του μητροπολίτη Ευσταθίου. Αλλά ακόμα κι αν δεν υπάρχει οργανωτική σχέση με τη Χρυσή Αυγή, ο ιδεολογικός λόγος του ιεράρχη (δυστυχώς, και μεγάλου τμήματος της Εκκλησίας) εναρμονίζεται με την εθνικιστική ιδεολογία, στο χαλί της οποίας βάδισαν και οι έλληνες νεοναζί για να μπουν στη Βουλή.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
Προς το παρόν και μέχρι νεοτέρας δεν θα δείχνουμε χιτλερικοί προς τα έξω
http://news247.gr/eidiseis/koinonia/koykoutshs-h-xrysh-aygh-apokhrussei-ton-nazismo-giati-mas-perimenoyn-sth-gwnia.3796479.html
Κουκούτσης: ‘Η Χρυσή Αυγή αποκηρύσσει τον ναζισμό γιατί μας περιμένουν στη γωνία’
Βίντεο-ντοκουμέντο: Η Χρυσή Αυγή αποκηρύσσει τον εαυτό της λόγω της δίκης. Τι λέει ο βουλευτής Κουκούτσης στη Σπάρτη (Vid)
news247
Νοέμβριος 30 2015 16:47
Σε δημόσια αποκήρυξη του ναζισμού λόγω της δίκης, προχωρεί η Χρυσή Αυγή, όπως αποκαλύπτεται από το βίντεο ομιλίας του βουλευτή Κουκούτση στη Σπάρτη.
Το βίντεο δόθηκε στη δημοσιότητα από την Εφημερίδα των Συντακτών. Η ομιλία αποτελεί έμμεση ομολογία τόσο για τη ναζιστική συγκρότηση της οργάνωσης, όσο και για την άσκηση βίας από μέρους της.
Ο Κουκούτσης, παρουσία του ευρωβουλευτή Επιτήδειου, δίνει οδηγίες προς ναυτιλλομένους χρυσαυγίτες. Τους μεταφέρει την εντολή του Αρχηγού σε σχέση με το ποια εικόνα θα πρέπει να δείχνουν προς τα έξω:
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Εφ.Συν., ο Κουκούτσης λέει λοιπόν ότι «στην τελευταία κοινοβουλευτική σύνοδο που είχαμε, ο Αρχηγός μάς ξεκαθάρισε, δεν ξέρω πόσοι την είχατε δει, πόσοι καταλάβατε αυτά που είπε ο Αρχηγός. Πρώτον αποκηρύσσουμε το κάθε τι συνάδει με τον εθνικοσοσιαλισμό. Αυτά τελείωσαν για τη Χρυσή Αυγή. Εμείς είμαστε Ελληνες εθνικιστές, το διακηρύττουμε και αυτό βγάζουμε προς τα έξω.
Το τι πιστεύει ο καθένας μέσα του μπορεί να το κρατήσει και δεν υπάρχει πρόβλημα κανένα, αλλά στη Χρυσή Αυγή είμαστε Ελληνες εθνικιστές». Ομολογεί λοιπόν την εθνικοσοσιαλιστική, τη ναζιστική δηλαδή, ιδεολογία της οργάνωσης, την οποία δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να κρατάει μέσα του ο κάθε χρυσαυγίτης, όμως από δω και πέρα θα πρέπει δημόσια να την αποκηρύσσει και να τη μασκαρεύει με το «Ελληνες εθνικιστές».
Το δεύτερο που λέει ο Κουκούτσης, μεταφέροντας τις οδηγίες του Αρχηγού, αφορά την εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής. «Η δύναμή μας δεν είναι στα μπράτσα, ρε παιδιά. Χρειάστηκε κάποια εποχή να τα χρησιμοποιήσουμε και αυτά. Ε, ας πούμε την αλήθεια, η εποχή αυτή ξεπεράστηκε. Από δω και πέρα θα μιλήσουν και τα μπράτσα, αλλά κυρίως θα μιλήσει η γλώσσα».
Η αναφορά αυτή αποτελεί βέβαια ομολογία για την οργανωμένη βία των ταγμάτων εφόδου, τα οποία θα πρέπει να παραμείνουν αποσυρμένα από τους δρόμους, όπως έχουμε ήδη δει να συμβαίνει μετά την ποινική δίωξη και την έναρξη της δίκης. Παρ’ όλα αυτά, «θα μιλήσουν και τα μπράτσα». Δεν θα μετατραπεί ξαφνικά η ναζιστική οργάνωση σε «νόμιμο πολιτικό κόμμα», απλώς η βία δεν θα ασκείται στον ίδιο βαθμό και με τον ίδιο τρόπο που συνέβαινε μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2013 όταν η Χρυσή Αυγή βρισκόταν στο απόγειο της εγκληματικής της δράσης.
Και βέβαια, η απόφαση για τη νέα αυτή «γραμμή» που θα παρουσιάζεται προς τα έξω ανήκει στον Αρχηγό. Όπως αναφέρει η Εφ.Συν, ο Μιχαλολιάκος είναι αυτός που την «ξεκαθάρισε» στην κοινοβουλευτική ομάδα και αυτός που δίνει την εντολή για την εφαρμογή της. Στη συνέχεια οι Περιφερειάρχες της Χρυσής Αυγής, όπως ο βουλευτής Μεσσηνίας, αναλαμβάνουν να τη μεταφέρουν στα στελέχη των τοπικών πυρήνων, όπως αυτός της Σπάρτης, επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά τη δομή και την ιεραρχία της οργάνωσης.
Αλλά γιατί έρχεται τώρα αυτή η νέα «γραμμή»; Γιατί η Χρυσή Αυγή υποχρεώνεται να κρύψει τα μαχαίρια, αποφεύγοντας να στέλνει το μήνυμά της που δεν είναι άλλο από την ίδια τη ναζιστική βία; Το ξεκαθαρίζει και αυτό ο Κουκούτσης στην ομιλία του. «Νιώθετε ότι έχουμε χαλαρώσει λιγάκι. Ως κοινοβουλευτική ομάδα και ως κόμμα. Νιώθετε πιθανότατα ότι δεν έχουμε την ορμή που είχαμε το 2012 ή το 2013», λέει και εξηγεί ότι ο κυριότερος «βραχνάς» είναι «συναγωνιστές και συναγωνίστριες, τα δικαστήρια.
Είναι ένας μεγάλος βραχνάς! Και θα σας πω κάτι το οποίο πρέπει να ζήσεις από κοντά τον Αρχηγό μας τον Μιχαλολιάκο για να καταλάβεις το πώς δρα. Θα ήταν μεγάλος ο βραχνάς του ένας χρυσαυγίτης ακόμα σε αυτή τη χώρα να έμπαινε στη φυλακή. Είναι πάρα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Μας περιμένουν στη γωνία για το παραμικρό».
Ο Κουκούτσης λοιπόν είναι σαφής. Η δίκη είναι αυτή που υποχρεώνει τη Χρυσή Αυγή σε αναδίπλωση. Και βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που όταν ο Αρχηγός Μιχαλολιάκος αντιμετωπίζει τέτοιους «βραχνάδες» επιλέγει την τακτική της αναδίπλωσης, των δηλώσεων νομιμοφροσύνης και της άρνησης της ιδεολογίας, των πράξεων, ακόμα και των ίδιων των στελεχών της Χρυσής Αυγής.
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
Η «ιδεολογία» τους είναι λάστιχο. Άλλωστε απευθύνονται σε εγκληματικά στοιχεία και σε ηλίθιους, δεν τους δημιουργούν λοιπόν πρόβλημα οι ευκαιριακές μεταμορφώσεις τους.
Ο συγγραφέας
Η μέγαιρα
Το γύρο του κόσμου κάνει μια συμβολική κίνηση του δανού συγγραφέα Christian Mørk, να στείλει επιστολή στην υπουργό Μετανάστευσης Inger Støjberg που περιείχε τη βέρα της γιαγιάς του, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόφαση της Δανίας να κατάσχει χρήματα και τιμαλφή προσφύγων, σε αντάλλαγμα για την περίθαλψή τους.
“Ο προπαππούς μου ήρθε από τη Ρωσία στη Δανία τη δεκαετία του 1860. Από όσο γνωρίζω, οι Δανοί τότε δεν ζήτησαν από τη γιαγιά μου να τους παραδώσει την περιουσία της, όταν πέρασε τα σύνορα. Με τη σκέψη σε όλους αυτούς που θα υποστούν αυτή την ταπεινωτική εμπειρία όμως σας στέλνω τη βέρα της” ανέφερε στην επιστολή.
http://www.bt.dk/politik/kendt-forfatter-i-det-roede-felt-vaersgo-inger-stoejberg-her-er-min-farmors-ring
Παράθεμα: Το πατριαρχείο και ο Κασιδιάρης | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Παράθεμα: Βιομηχανία αγιοποιήσεων-αφορολόγητες εταιρείες θαυμάτων | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Το ολοκαύτωμα των Ρομά και των Εβραίων της Ρουμανίας (1941). Ο ρόλος της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Posted on May 2, 2016 by shadesmag in ιστορία // 6 Comments
Σπάνια φωτογραφία του Ρουμάνου Πατριάρχη Νικόδημου (1939-1948), που δίνει την ευλογία του στον στυγνό εγκληματία φασίστα πρωθυπουργό στρατηγό Ίον Αντονέσκου παρουσία του βασιλιά Μιχαήλ Ι και του Horia Sima , αναπληρωτή προέδρου της παρακρατικής φασιστικής συμμορίας «Σιδηρά Φρουρά» (8.2.1941).
του Λ.
Μέχρι το 2005 το ολοκαύτωμα σε βάρος των Ρομά και των Εβραίων που συνέβη στη Ρουμανία ήταν επισήμως άγνωστο για τη χώρα αυτή. Τη χρονιά αυτή μπήκε στα σχολικά βιβλία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όχι όμως και στα πανεπιστήμια ως χωριστό μάθημα που θα προσέφερε βαθιά γνώση του θέματος. Η Ρουμανία δεν μπορεί να απαλλαγεί γενναία και έντιμα, και να εξιλεωθεί αυτοκριτικά, από τα βδελυρά ιστορικά φαντάσματά της. Το 2004, ο πρόεδρος Ιλιέσκου παραδέχτηκε την συμμετοχή της πατρίδας του στο Ολοκαύτωμα, τερματίζοντας την μέχρι τότε άρνηση παραδοχής του. Toν Ιούλιο του 2015 ο Ρουμάνος Πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις (προερχόμενος από τη γερμανική μειονότητα) υπέγραψε τον Νόμο που προβλέπει ποινή φυλάκισης τριών ετών για την άρνηση του Ολοκαυτώματος που συνέβη στη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ απαγορεύει την εγκωμιαστική προβολή του φασιστικού εθνικιστικού Κινήματος των ‘Λεγεωνάριων του Αρχάγγελου Μιχαήλ’ (από το 1938 ‘Σιδηρά Φρουρά’), που συμμετείχε στην κυβέρνηση της Ρουμανίας το 1940 και που είναι το κυρίως υπεύθυνο μαζί με την πάντα πρόθυμη σε αυτά Εκκλησία για την έξαρση του αντισημιτισμού, του ρατσισμού και του φασισμού στη χώρα αυτή τα κρίσιμα χρόνια που προηγήθηκαν του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου και μετά.
Περίπου 280.000 Εβραίοι και Ρομά εκτελέστηκαν στη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από το φασιστικό καθεστώς του Ιον Αντονέσκου. Υπολογίζεται ότι 420.000 από τα 750.000 μέλη της εβραϊκής κοινότητας της Ρουμανίας χάθηκαν κατά τη διάρκεια του πολέμου ενώ περίπου 100.000 Εβραίοι απελάθηκαν στο Άουσβιτς από την Τρανσυλβανία, που τότε ήταν τμήμα της Ουγγαρίας, συμμάχου της ναζιστικής Γερμανίας. Ο Αντονέσκου, μετέφερε και τους Ρομά στην παγωμένη Υπερδνειστερία. Εκεί, τουλάχιστον 11.000 Ρομά πέθαναν από τον τύφο και την πείνα. Οι αριθμοί αυτοί είναι οι επιεικέστεροι, πολλοί τους υπολογίζουν μεγαλύτερους.
Η Ρουμανία έχει βαθιές ρίζες στην παθολογία του αντισημιτισμού…………
Φωτογραφία από τη συλλογή του Μουσείου Ολοκαυτώματος των ΗΠΑ. Έξι Ούγγροι μέλη της ρουμανικής Βουλής γονατίζουν (1991) ζητώντας συγνώμη από το Ραββίνο του Κλούι μπροστά στην πόρτα της συναγωγής.
………………………………………….