Γηροκομεία ΦΠΑ 23%, Εκκλησία 0%

[Πρώτη Φόλα Αριστερά, με όλο της το ηθικό πλεονέκτημα…]

(Ναι και) η Αυγή αναφέρει τα κάτωθι:
«Μεγάλο κίνδυνο να μείνουν στον δρόμο αντιμετωπίζουν οι περίπου 10.000 ηλικιωμένοι που φιλοξενούνται σήμερα στις Μονάδες Φροντίδας Ηλικιωμένων, μετά την αύξηση του ΦΠΑ από το 13% στο 23% που επιβλήθηκε για τη διαβίωσή τους σε αυτές, υπογραμμίζει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ένωση Μονάδων Φροντίδας Ηλικιωμένων (ΠΕΜΦΗ). Η πραγματικότητα λέει πως η πλειονότητα των ηλικιωμένων που φιλοξενούνται στις μονάδες φροντίδας είναι είτε άτομα με χρόνια σοβαρά προβλήματα υγείας, είτε μοναχικά άτομα που εξαρτώνται αποκλειστικά από τη σύνταξή τους για να εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση στα γηροκομεία. Η αύξηση του ΦΠΑ, που υπολογίζεται περίπου στα 100 ευρώ πρόσθετη μηνιαία επιβάρυνση για κάθε τρόφιμο, σε συνδυασμό με ενδεχόμενες μειώσεις στις συντάξεις τους οδηγούν τους ηλικιωμένους σε οριακό επίπεδο για να εξασφαλίσουν την παραμονή και διαβίωσή τους στις μονάδες φροντίδας.«

***

Με τίτλο «Για φτύσιμο«, ο Νίκος Δήμου τοποθετείται:
Πάνω από δύο χιλιάδες σχόλια έχω δημοσιεύει ως τώρα και ποτέ δεν είχα πρόβλημα να βρω θέμα. Συνήθως είχα το αντίθετο – πρόβλημα επιλογής ανάμεσα σε πολλά.Όμως, έτσι που εξελίσσεται η κατάσταση στην Ελλάδα, αναρωτιέσαι όχι μόνο τι να (πρώτο) γράψεις – αλλά και αν έχει νόημα να το γράψεις. Καθημερινά  γράφονται παντού άρθρα, σχόλια, κρίσεις – αλλά όλα γλιστράνε πάνω από τον αόρατο χιτώνα που περιβάλλει τον Αλέξη Τσίπρα και τους συνεργάτες του χωρίς να αφήνουν κανένα ίχνος. Σαν τη βροχή στο αδιάβροχο.

Είχα γράψει και παλιότερα ότι «οι απόψεις των σχολιαστών έχουν τέτοια επίδραση στην πορεία των πραγμάτων, όσο οι παρατηρήσεις των αστρονόμων στην πορεία των άστρων». Δεν είχα ποτέ ψευδαισθήσεις ότι τα κείμενά μας επηρεάζουν την πολιτική -κυρίως- πραγματικότητα.

Όμως, μερικές φορές, όταν η άποψη του σχολιαστή ήταν 100% σωστή και η κυβερνητική θέση 100% λάθος, όλο και κάτι γινόταν…

Σήμερα δεν έχει καμία σημασία τι γράφεις – αν γράφεις. Το μόνο αποτέλεσμα είναι που εκτονώνεσαι εσύ και οι αναγνώστες. Οι άνθρωποι που κυβερνούν έχουν απόλυτη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους ακόμα κι όταν κάνουν λάθος. Θα έλεγα, μάλιστα, ιδιαίτερα όταν κάνουν λάθος. Ή όταν πράττουν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που είχαν διακηρύξει μερικούς μήνες πριν. Στο τέλος ζαλίζεσαι από τις διαδοχικές κωλοτούμπες. Δεν ζαλίζεται αυτός που τις κάνει, αλλά εσύ που τις βλέπεις.

Το σωστό είναι αυτό και το αντίθετό του ταυτόχρονα. Δύο και δύο κάνουν τέσσερα εκτός εάν κάνουν τρία ή πέντε. Οι γέροντες συνταξιούχοι θα είναι ευτυχέστεροι αν τους ψαλιδίσεις την σύνταξη και αυξήσεις το ΦΠΑ στα γηροκομεία. Τα γεροντάκια, βρε! Τι είναι τα γηροκομεία, πεντάστερα ξενοδοχεία; Αποθήκες ανθρώπων είναι, μόνων και ανεπιθύμητων, ανάμεσα στη δουλειά και το φέρετρο.

Αυτή η τελευταία απόφαση με εξόργισε τόσο πολύ που (όπως έγραφαν οι παλιοί) αποφάσισα «να σπάσω την πένα μου». Όχι επειδή είμαι κι εγώ γέρος (ευτυχώς δεν χρειάζομαι ούτε σύνταξη ούτε γηροκομείο – προς το παρόν). Αλλά γιατί όταν μία κοινωνία κατατρέχει τα ασθενέστερα μέλη της, δεν είναι για σχόλιο, ούτε για κριτική. Είναι για φτύσιμο!