Το απαρτεμάν του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας

[Σε μεγάλο σπιτικό επενδύει ο θεός]

Οι πρώτοι Έλληνες στην Αυστραλία λίγο μετά το 1800 είναι επτά εξόριστοι ναυτικοί της σκούνας «Ηρακλής», καταδικασμένοι για (αναίμακτη) πειρατεία από βρετανικό δικαστήριο της Μάλτας (permisospress, 30.8.2015).

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Η δημοσίευση ενός υπερασπιστικού άρθρου (για την αγορά του πολυτελέστατου διαμερίσματος-αρχιεπισκοπικής κατοικίας των 6.5 εκατ. αυστραλιανών δολαρίων, βλ. «Για πολυτελή βίο»), στην ομογενειακή εφημερίδα ‘Νέος Κόσμος’ της Αυστραλίας με τον κωμικό τίτλο «No Pasaran! Ο εκφοβισμός προς τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο δεν θα περάσει!» (18.6), γραμμένου από έγκριτο θεολόγο,  είναι η αιτία που με κάνει να ασχοληθώ με το υπερπολυτελές διαμέρισμα του Κρητικού καλόγερου Κώστα Γρινιεζάκη, μαθητή κάποτε του Λυκείου της Ριζαρείου Σχολής, που κάτω από το επαγγελματικό ψευδώνυμο Μακάριος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας, κρύβει τη δίψα του για καλοπέραση. Το άρθρο που αναδημοσιεύτηκε ευχαρίστως σε εκκλησιαστικές ιστοσελίδες, επιχειρεί να υπερασπιστεί τη βουλιμία του μοναχού, αλλά απλά αναδεικνύει τη διαφθορά και τον εμφύλιο πόλεμο στους κόλπους της εθνικής ελληνικής Εκκλησίας της Ωκεανίας και την ανοχή των Ρωμιών πιστών της, που είναι συνδεδεμένοι μαζί της, κυρίως γιατί (ιδιαίτερα οι χαμηλότερου μορφωτικού επιπέδου) τη βλέπουν ως γέφυρα με τις μακρινές τους ρίζες και πεδίο έκφρασης της ανατολίτικης πολιτισμικής τους κληρονομιάς, από την οποία η νέα ήπειρος δεν μπόρεσε ακόμη να τους αποσπάσει. Δεν θα ασχοληθώ με την κωμικοτραγική Ιστορία της Ελληνορθοδοξίας στην Αυστραλία, την πολύχρονη διαμάχη της επίσημης Εκκλησίας του πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης με τις ελληνικές κοινότητες (αριστερής πολιτικής τοποθέτησης), τα συνεχή εκκλησιαστικά σχίσματα, τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό («Οι ορθόδοξοι προκαθήμενοι δεν αγαπούν αλλήλους», ΤΟ ΒΗΜΑ-Μ.Αντωνιάδου-24.11.2008) με το επίσης ρωμέικο πατριαρχείο Ιεροσολύμων, που άνοιξε κάποια στιγμή κι αυτό υποκαταστήματα στην ήπειρο, με απεσταλμένο μεσολαβητή, όταν τα πνεύματα οξύνθηκαν με την κανονική Εκκλησία, τον ερωτότροπο Ησύχιο («Πέτρα σκανδάλου»), το μίσος των μεταναστών Ρωμιών με τους εκεί ομοιοπαθείς Βορειομακεδόνες Ορθοδόξους, την παλαιοημερολογίτικη εκκλησιαστική τσοκαρία («Παπάς της αστυνομίας για μία εβδομάδα»), που διεκδικεί μερίδιο από τα κέρδη, με καθαιρεμένους από την κρατική ελλαδική Εκκλησία Επισκόπους, που ασχολούνται με την παιδική πορνογραφία («ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ»), κλπ. κλπ. Έτσι για την Ιστορία και για να γελάσουμε, να καταγράψω πως ο πρώτος Ρωμιός Δεσπότης στην Αυστραλία (1924), ο εριστικός Σαμιώτης Χριστόφορος Κνίτης, τον Φεβρουάριο του 1926, ενόψει κατηγοριών εναντίον του για ανηθικότητα, κατήγγειλε τέσσερις νεαρούς Έλληνες για συνωμοσία με σκοπό να συκοφαντηθεί για «κακόφημη συμπεριφορά» [H. L. N. Simmons  «Australian Dictionary of Biograph», Vol. 9, (Melbourne University Publishing-MUP), 1983]. Για κακή του τύχη, στις 14.12.1927 χτυπήθηκε σοβαρά από μοτοσυκλέτα ενώ περίμενε να επιβιβαστεί σε τραμ για κάποια κακόφημη περιοχή του Σίδνεϊ. Λίγο πριν είχε φύγει από δεξίωση αρραβώνων παριστάνοντας τον άρρωστο. Το γεγονός προκάλεσε κουτσομπολιά και η εφημερίδα «Πανελλήνιος Κήρυξ» ζήτησε από την Κωνσταντινούπολη την ανάκλησή του (βλ. «Παροικιακό Βήμα», Χρ. Φίφης  Ιούλιος 2019).

Α. Το υπερασπιστικό άρθρο, άθελά του αποκαλύπτει ένα νοσηρό εκκλησιαστικό κλίμα συγκρούσεων, που έγινε η αιτία-όπως σχεδόν πάντα-να βγει στη φόρα η ανίερη αγορά: «…στην πραγματικά αστεία πάλη τους εναντίον του Αρχιεπισκόπου ήταν ένας, καλή του ώρα, δικηγόρος εν Αθήναις, ένας ανάδελφος – ή, καλύτερα, ψευδάδελφος, που θα έλεγε και ο θεήλατος Παύλος – ιερομόναχος εν Αγίω Όρει, ένας ανήλεος την καρδίαν ημέτερος ιεράρχης κι ένας άλλος πάλαι ποτέ ημέτερος που τώρα ποιεί(ται) την νήσσαν – και οι δυο τους πικραμένοι που στην μετά τον Στυλιανό εποχή δεν έδρεψαν τις δάφνες που περίμεναν – ένας άφρων και δύστυχος Αρχιμανδρίτης, ο οποίος το φέρει βαρέως που δεν τον εκάμανε ακόμα δεσπότη, καθώς κι ένας … Ρύπος (όπως τον είχε βαφτίσει ο μακαριστός Στυλιανός), τα μάλα δεινός περί τα Ορθόδοξα πράγματα…. Πρόκειται για τους γνωστούς κύκλους που ως βασικό απώτατο στόχο έχουν τον Πατριάρχη του Γένους πάντων των Ορθοδόξων Βαρθολομαίο…».

Φωτ. από inred.gr-25 Δεκεμβρίου 2017

Β. Στη συνέχεια αποκαλύπτει και μια πικρή αλήθεια. Την σχεδόν μόνιμη ανοχή των πιστών: «Εάν όντως είναι τόσος ο σάλος, τόσο το σκάνδαλο….πού είναι έστω κι ένας φορέας αυτής της άμοιρης Ομογένειάς μας,.. κάτι ή κάποιος, τέλος πάντων, που να βγήκε και να εξέφρασε τον καημό και τον πόνο του; Πού είναι κάποιος …από τον συντεταγμένο Ελληνισμό που να διατύπωσε δημοσίως το άχτι του μπροστά στις ανίερες αγορές, τις βίλες και τις πολυτελείς βιο-πολιτείες; ΚΑΝΕΙΣ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!».

Γ. Η αγορά δικαιολογείται ως επένδυση, με τρόπο αστείο, λες και δεν υπάρχουν άλλες προτεραιότητες και δυνατότητες επενδύσεων, εκτός από αυτήν της αρχιεπισκοπικής κατοικίας, η οποία, λέει, λόγω φόρτου αρχιερατικής εργασίας κατοικείται μόνο τη νύχτα, λες και η Εκκλησία δεν πρέπει να βασίζεται στο δίλεπτο της χήρας και στη Θεία Πρόνοια, αλλά να κάνει σαν κερδοσκοπική επιχείρηση επιτυχείς επενδύσεις, που συμπτωματικά ευνοούν σκανδαλωδώς το αφεντικό της: «Ο Σεβασμιώτατος δεν αγόρασε κανένα διαμέρισμα· το Consolidated Trust της Αρχιεπισκοπής αγόρασε ένα διαμέρισμα. Το διαμέρισμα κόστισε, λένε, 6.500.000 δολάρια κι αυτό είναι απαράδεκτο….Δηλαδή, λέω εγώ, το Consolidated Trust της Ι.Αρχιεπισκοπής μπορεί να προβαίνει σε επενδύσεις μόνο σε ορισμένες περιοχές του Σύδνεϋ– ας πούμε τις φθηνιάρικες…–ας πούμε σε ένα διαμέρισμα που βλέπει κι από τις δύο μπάντες το πιο όμορφο λιμάνι του κόσμου–που η επένδυση δεν πρόκειται ποτέ να χάσει, αλλά μάλλον να πολλαπλασιάσει τα λεφτά….Φτάνουμε, το λοιπόν, στην άκρως προκλητική εικόνα του καλόγερου Αρχιεπισκόπου που κοιμάται μέσα στα μάρμαρα και πάνω στο ψαροκόκκαλο παρκέ, κάνει μπάνια στην εσωτερική θερμαινόμενη πισίνα και τρώει πάνω στους γρανίτες…Κι όλα αυτά από τις έντεκα το βράδυ μέχρι τις έξι το πρωί, μιας και όποιος δεν το ξέρει ο Αρχιεπίσκοπος όλες τις υπόλοιπες ώρες διακονεί – δουλεύει, αν θέλετε–χωρίς τις εν λόγω πολυτέλειες στο Γραφείο του στο Ρεντφερν… Παρεμπιπτόντως, κι αυτό το Γραφείο–δημιούργημα του μακαριστού Στυλιανού – πολύ απέχει από το Γραφείο που θα δείτε εάν έρθετε στο σπίτι μου και άρα δεν επιτρέπεται ο καλόγερος Αρχιεπίσκοπος να χρησιμοποιεί έναν τέτοιο χώρο… Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να μιλάμε και για το σκάνδαλο του Γραφείου στο Ρέντφερν… Αιδώς Αργείοι!!!..». Παρεμπιπτόντως να σημειώσω πως ο κ. συνήγορος δεν εξηγεί γιατί αρχικά έγινε η προσπάθεια να χρεωθεί αυτή η «ανιδιοτελής»  επένδυση στον ετοιμοθάνατο πρώην Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό; («Ανιψιός Στυλιανού: Μη με εμπλέκετε»).

Τελειώνοντας θέλω να θυμίσω στο θεολόγο σχετικά με τον μπον βιβέρ Αρχιεπίσκοπό του, τα λόγια του υποτιθέμενου θεού τους: «ουαί τω ανθρώπω εκείνω δι’ ου το σκάνδαλον έρχεται» και το «Υμείς έστε το φως του κόσμου, ου δύναται πόλις κρυβήναι επάνω όρους κειμένη».

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΑ
Α.«Ρασοφόροι με πισίνες, με τζακούζι κι ελικόπτερα»
«‘Έξυπνο σπίτι’ για τον Πατριάρχη Μόσχας με μπιλιάρδο και πισίνα – Στα 4.3 εκατ. δολλάρια το κόστος»

Β.«Η ιστορία της Κοινότητας Μελβούρνης». «..ο αναγνώστης θα δει να ξετυλίγονται μπροστά του διάφορα εκκλησιαστικά ζητήματα, όπως: ανεγέρσεις ναών, διαμάχη κληρικών και κοινοτικής ηγεσίας, ξιφουλκήσεις επισκόπων σχισματικών, ετεροκέφαλες και αυτοκέφαλες (για να μην πω ξεροκέφαλες) Εκκλησίες, έγκυρα και άκυρα μυστήρια, εισπηδήσεις πατριαρχείων, ακόμα και το αυτοκινητικό δυστύχημα, με οδηγό τον Ιερόθεο Κουρτέση, στο οποίο έχασε τη ζωή του ο μητροπολίτης Θεοφύλακτος, που τελικά ο τάλας δεν ήταν θεοφύλακτος! Βέβαια, η ιστορία της Εκκλησίας εμπεριέχει και θετικές πτυχές. Δεν είναι όλα μαύρα σαν το ράσο».

Γ.«Τα περι ‘καθαρσεως’ στην Εκκλησία» «Υπό Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού». «Πρόκειται δια τον όλως αδοκήτως εἰς τήν Αρχιγραμματείαν της Αρχιεπισκοπής Αθηνών αναρριχηθέντα, Επίσκοπον Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ Μεντζελόπουλον (Σημ.Λ.:  τώρα μητροπολίτη Πειραιά), και δια τον υπ’ αυτού ‘προστατευόμενον’ και τεχνηέντως ‘προωθούμενον’ πρ. Μητροπολίτην Ν. Ζηλανδίας Ιωσήφ Χαρκιολάκην. Επειδή και οι δυο εν λόγω υποκριταί και αδίστακτοι, αλλά συγχρόνως μελιστάλακτοι Κόλακες διεκδικούν την στιγμήν αυτήν μεγαλωνύμους Μητροπόλεις εν Ελλάδι…διότι έτσι συμφέρει το αμετανόητο κατεστημένο της ‘Χρυσοπηγής’, εξαναγκαζόμεθα να δημοσιοποιήσουμε σήμερον δια τον Μεντζελόπουλον, … Αναφοράν μας…διά τον Χαρκιολάκην εδημοσιοποιήσαμε προ πολλού τα δέοντα».

Δ.Η Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας ως εφαλτήριο καριέρας: «Ο ‘ενσκήψας τραγικός τσαρλατάνος’» (περ. ‘Unfollow’, Διον. Καλιντέρης τ. Μάιος 2014). «Ο Πειραιώς Σεραφείμ είναι γνωστό ότι επιδίδεται ανενόχλητος σε κηρύγματα μίσους. Λιγότερο γνωστό είναι το παρελθόν του, οι καταγγελίες του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας για την «ψυχοπαθολογική του κατάσταση». «…ο Στυλιανός καταγγέλλει ότι η σύντομη αυστραλιανή εξόρμηση του Σεραφείμ δεν ήταν παρά ένας πονηρός ελιγμός για την προαγωγή του στον επισκοπικό βαθμό….όταν το 2006 ετέθη ζήτημα εκλογής του Χριστιανουπόλεως Σεραφείμ στη μητρόπολη Πειραιά, ο Στυλιανός φρόντισε με επιστολή του να ενημερώσει όλη την ελλαδική ιεραρχία για το ποιόν του….Εκθέτοντας αδιάψευστα πειστήρια (από το επίσημο Αρχείο της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας) περί του τρόπου με τον οποίο μας επαγίδευσε εις το να υποκλέψει το Επισκοπικό αξίωμα ο εκ της Ελλάδος ενσκήψας τραγικός τσαρλατάνος Αρχιμ. Σεραφείμ Μεντζελόπουλος,..».

*

Μας απέκλεισαν από το facebook (υπαίτιος το Ελληνικό ΥΠΕΞ επί σ. Κοτζιά) χωρίς καμία ειδοποίηση. Εσείς, οι χιλιάδες αναγνώστες μας, ξέρετε τι πρέπει να κάνετε: Μπορείτε να ανεβάσετε μέσω του ατομικού σας λογ/μού στο facebook, την κάθε ανάρτησή μας, ή κάντε ΚΛΙΚ στο εικονίδιο του facebook, κάτω από κάθε ανάρτησή μας. Ξέρουμε ότι το κάνετε ήδη, και σας Ευχαριστούμε