[Το ΚΚΕ ψαρεύει ψήφους από τα ανεμομαζώματα του ΣΥΡΙΖΑ και από την περιφέρεια της Χ.Α.]
Του Αναγνώστη Λασκαράτου
Τι λόγος του πέφτει του κ.Κουτσούμπα τι γίνεται στο Μουσείο, πρώην τζαμί και πρώην ρωμαϊκό ορθόδοξο ναό της Αγιασοφιάς, που έχτισε με το αίμα των υπηκόων του (στοίχισε τουλάχιστον 320 τόνους χρυσού, και απασχόλησε 10.000 εργάτες), ο Ορθόδοξος Αλβανός δολοφόνος άοπλων πολιτών Flavius Petrus Sabbatius Iustinianus (αυτός ο σκοταδιστής εχθρός της ελληνικής Φιλοσοφίας, που έκλεισε τη Σχολή των Αθηνών και ανάγκασε τον Σχολάρχη της να καταφύγει στην αυλή του Πέρση βασιλιά) και η Μονοφυσίτισσα γυναίκα του, η οποία κατάντησε από ξεδιάντροπη αλλά ακίνδυνη πόρνη να γίνει μια αιματοβαμμένη αυτοκράτειρα; Δεν είναι η Τουρκία ανεξάρτητο κράτος και δεν έχει το δικαίωμα να κάνει ότι θέλει αρκεί να μην παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και τους νόμους της;
Ο κ.Κουτσούμπας δεν ντρέπεται, ανεμίζοντας (διακριτικά) τη σημαία του θρησκευτικού εθνολαϊκισμού, να συκοφαντεί τόσο άδικα και ιδεοληπτικά την αστική τάξη της γείτονος ως υπεύθυνη, ενώ γνωρίζει άριστα πως ο Ερντογάν εκπροσωπεί τον θρησκευόμενο όχλο των λούμπεν αγροτών, εργατών και μικροαστών, που δεν έχει καμία σχέση με την κεμαλική φιλοευρωπαϊκή αστική τάξη, η οποία είναι πολύ προοδευτικότερη από το ΚΚΕ και τον ΣΥΡΙΖΑ, στις περί λαϊκού κράτους αντιλήψεις της. Ο κ.Κουτσούμπας δεν ντρέπεται να παραλληλίζει παραλογιζόμενος, το μουσείο, πρώην τζαμί και προ 560 ετών ναό, με το εν ενεργεία τέμενος «Μπλε τζαμί», μια αντιστοίχιση που δεν αντέχει στην κοινή λογική: «Φανταστείτε να έλεγε κανείς το «Χριστός Ανέστη» μέσα στο Μπλε Τζαμί». Ο κ.Κουτσούμπας, που το κόμμα του κάνει επίμονα και προκλητικά τα στραβά μάτια σε κάθε λογής ιερό σκάνδαλο (ρατσισμό, παιδεραστία, χουντισμό, φιλοναζισμό, φοροκλοπή, σκοταδισμό, μαύρο χρήμα, κλεψιές, αγυρτίες, «φιλανθρωπία»), μιλάει τώρα κι αυτός σαν θλιβερή ουρά των παλιών μελών του κόμματός του Τσίπρα και Κοτζιά, «Μεγάλων Σταυροφόρων» και Οφφικιάλιων, μαζί με τους Παπαδόπουλο-Παττακό-Μακαρέζο, της αμαρτωλής και θεοσκότεινης αδελφότητας του Παναγίου Τάφου. Μάλιστα δεν ντρέπεται να εισάγει τη θρησκοκαπηλία και το θρησκευτικό μίσος ως στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής, σε έναν κόσμο και σε μια περιοχή όπου ο εφιάλτης των θρησκευτικών πολέμων βρυκολακιάζει επικίνδυνα, την ίδια στιγμή που προσποιείται πως αγνοεί την απαράδεκτη ισχύ της Σαρίας, ως κρατικού νόμου, στη μειονότητα της Θράκης. Διαπιστώνει λοιπόν ο επίγονος 
του συνομιλητή του επίσης «Μεγάλου Σταυροφόρου» (και καταδικασμένου εκβιαστή και ακροδεξιού και αποκρυφιστή) Γρηγόρη Μιχαλόπουλου και υμνητή του χουντικού αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, Χ.Φλωράκη (φωτ. από επίσκεψη στον Περισσό) και διάδοχος επίσης της «τεθλιμμένης συγγενούς», πλάι στο φέρετρο του Χουντόδουλου, Αλέκας Παπαρρήγα: «Πρόκληση της τουρκικής αστικής τάξης η ανάγνωση του Κορανίου στην Αγια-Σοφιά» (sic).
Θέλω να ρωτήσω: Η Αγιασοφιά, πέρα από την αδιαμφισβήτητη αρχιτεκτονική και ιστορική της αξία, είναι ένα αξιοσέβαστο χριστιανικό μνημείο; Ουδέν ψευδέστερον τούτου. Το οικοδόμημα αυτό που χτίστηκε από τους δυο ανίερους αυτοκράτορες ήταν ένα βλάσφημο θέατρο των ενθρονίσεων και στέψεων αυτοκρατόρων και πατριαρχών του σχοινιού και του παλουκιού. Βλάσφημοι, διαστροφικοί, εγκληματικά στοιχεία, τύραννοι, αγύρτες, ήταν οι συντριπτικά περισσότεροι από δαύτους. Για να μην καταπιαστώ με τους αυταπόδεικτα κακούργους αυτοκράτορες, να πιάσω τους πατριάρχες. Σφετεριστές, μοιχεπιβάτες και όργανα της αυτοκρατορικής εξουσίας, ανήλικοι γαλαζοαίματοι, έκφυλοι, θεομπαίχτες, ευνούχοι, εξουσιομανείς, κοινοί απατεώνες, πλαστογράφοι, αγράμματοι, ένας απίστευτος συρφετός μωροφιλόδοξων καλόγερων, που θα σκότωναν και τη μάνα τους προκειμένου να αναρριχηθούν στον επισκοπικό θρόνο της Νέας Ρώμης. Κανείς σχεδόν αυτοκράτορας ή πατριάρχης δεν σεβόταν το ναό. Ο ανήλικος γαλαζοαίματος σφετεριστής ευνούχος Θεοφύλακτος, ο φωτιστής των Ούγγρων, «Διατηρούσε 2.000 άλογα, οργάνωνε κυνήγια, γλέντια και θεατρικές παραστάσεις στην αγ.Σοφία, «αγέλας όλας τρέφων ίππων και κυνών πλήθη, πολλάς δε μετερχόμενος επαισχύντους πράξεις» και καθιέρωσε γιορτές στην διάρκεια των οποίων νεαροί ορχούμενοι άσεμνα, διέσχιζαν την αγορά. Παρατούσε τη λειτουργία στη μέση για να παραβρεθεί στα γεννητούρια κάποιας φοράδας του. Πουλούσε (με τη λεγόμενη Σιμωνία) όπως είναι σχεδόν έθιμο στην Ορθοδοξία, ειδικά επί Τουρκοκρατίας τα εκκλησιαστικά αξιώματα…».
Η ίδια η αγία Θεοδώρα η Α΄, περιφρονούσε το ναό, χρησιμοποιώντας τον ως πίστα για το άρμα της, επί του οποίου εποχούμενη ανέβαινε καλπάζοντας στους στριφογυριστούς διαδρόμους του τεμένους που οδηγούσαν στον γυναικωνίτη του. Οι πατριάρχες ήταν τόσο βλάσφημοι, άθεοι και αθεόφοβοι θεομπαίχτες, που δεν ντρεπόντουσαν να λειτουργούν σε έναν ναό που αναπαριστούσε σε ένα ψηφιδωτό με το φωτοστέφανο της αγίας και ρετουσαρισμένη, την πιο ερωτομανή και έκφυλη, ματαιόδοξη, ναρκισσευόμενη και σαδίστρια (εκτυφλώτρια) από όλες τις διαστροφικές Αυτοκράτειρες, την αγράμματη γριά Ζωή την πορφυρογέννητη, που έκανε τρεις γάμους, ξύνοντας κάθε φορά από την αγιογραφία τον προηγούμενο σύζυγο για να επιζωγραφιστεί πάνω του ο καινούργιος (και νεότερός της) εραστής-σύζυγος, με φωτοστέφανο κι αυτός.
Αναρωτιέμαι γιατί ο κ.Κουτσούμπας που κόπτεται για ανύπαρκτα ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας και σεβασμού θρησκευτικών ιδεοληψιών, προκειμένου να αντλήσει λούμπεν αντιμνημονιακές και αντιευρωπαϊκές ψήφους από τη Χ.Α. και τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει διαμαρτυρηθεί για τη διεθνή ντροπή, να είναι η Αθήνα η μόνη πρωτεύουσα της Ε.Ε. που δεν επιτρέπεται να χτιστεί τζαμί (η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ακολουθεί κι εδώ την τακτική των παλιών κυβερνητικών κομμάτων). Ο κ.Κουτσούμπας καλό θα ήταν να θυμηθεί πως εκτός από θρησκόληπτος ή θρησκέμπορος Βυζαντινός Ορθόδοξος, είναι Έλληνας και θα ήταν απείρως λογικότερο, να έχει διαμαρτυρηθεί για το γκρέμισμα ελληνικών ναών από την ανατολική ορθόδοξη ρωμαϊκή αυτοκρατορία που κρατούσε υπόδουλη τη χώρα σαν μια ασήμαντη επαρχία της για αιώνες, προκειμένου να χτιστούν βυζαντινοί ναοί πάνω στα ερείπιά τους. Τον παραπέμπω και σε σχετική επιστολή των Ελλήνων Εθνικών, προς τον αεροσυνοδό (με το πρωθυπουργικό αεροπλάνο!) της φωτιάς των θεομπαιχτών του σκανδαλοποιού, χουντικού και ρατσιστικού πατριαρχείου Ιεροσολύμων, υπουργό και πρώην δάσκαλο του Δημοτικού, Αμανατίδη (διάδοχο του Στ.Παπαθεμελή), την οποία βρίσκω απολύτως ευπρεπή και εύλογη:
Κύριε υπουργέ.
Πέραν της γενικότερης εκπλήξεως που έχει προσκαλέσει σε κάθε λογικά σκεπτόμενο Έλληνα πολίτη η ζηλωτική εμπλοκή του Υπουργείου Εξωτερικών μιας χώρας σε ζήτημα που αφορά μνημείο («Αγία Σοφία») που ανήκει σε άλλη χώρα (Τουρκία), ομολογούμε ότι, ως Έλληνες Εθνικοί, εκπλαγήκαμε περαιτέρω με τις δηλώσεις σας πως η ανάγνωση μονοθεϊστικού κειμένου μέσα σε έναν έως το 1934 μονοθεϊστικό ναό και έκτοτε μουσειακό χώρο ‘δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, τους σεβασμούς της διαφορετικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας’. Το ίδιο και η ετέρα δήλωσή σας πως περί αυτού θα προσφύγετε ‘σε διεθνείς οργανισμούς’….. το κράτος που εκπροσωπείτε και κόπτεται για τα ‘ευρωπαϊκά κεκτημένα, τους σεβασμούς της διαφορετικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας’ αποφεύγει έως τώρα να χορηγήσει, ως ώφειλε βάσει των δικών του νόμων, θρησκευτικό νομικό πρόσωπο στην αυτόχθονα, ιστορικά συνεχή και παραδεδομένη Ελληνική Εθνική Θρησκεία, και, ακόμα χειρότερα, καθώς αυτή εξ ανάγκης χρησιμοποιεί το νομικό πρόσωπο των αστικών μη κερδοσκοπικών εταιρειών, την υποχρεώνει να πληρώνει ανά έτος υπέρογκα «τέλη επιτηδεύματος»…. Η Ροτόντα της Θεσσαλονίκης, το Δίον, ο Άρειος Πάγος των Αθηνών είναι τρία από τα πάμπολλα δικά μας Ιερά σημεία στα οποία η «κρατούσα Θρησκεία» ασχημονεί με τρόπο που βεβαίως ‘δεν συνάδει με τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, τους σεβασμούς της διαφορετικότητας και της θρησκευτικής ελευθερίας’……..».
Προσωπικά η δημόσια απαγγελία του Κορανιού και οποιουδήποτε θρησκευτικού βιβλίου, οποιασδήποτε θρησκείας, σε ένα Μουσείο, θεωρώ πως όζει υποκρισίας, και θρησκευτικής εκμετάλλευσης, αλλά αυτό αφορά τους κατοίκους της χώρας στην οποία το γεγονός συνέβη. Δεν είναι σε καμία περίπτωση διακρατικό ζήτημα το οποίο μάλιστα ευαισθητοποιεί όλα τα ελληνικά κόμματα, που συναγωνίζονται σε προσποιητή αγανάκτηση, παίζοντας ψηφοθηρικά πάνω σε στερεότυπους μύθους της επίσημης νεοελληνικής Ιστορίας. Αν πράγματι η ελληνική κυβέρνηση αναγκαστεί και προσφύγει σε διεθνείς οργανισμούς, νομίζω πως θα εισπράξει είτε χλιαρές αμφίσημες διπλωματικές απαντήσεις είτε παγερή αδιαφορία, γιατί καμία απολύτως διεθνής αξία ή νομιμότητα δεν παραβιάστηκε. Το τέμενος αυτό λειτούργησε ως τζαμί για 4 αιώνες και το έκανε Μουσείο το 1935, όχι η ελληνική ή διεθνής πίεση, αλλά η εμπνευσμένη προσωπική πεποίθηση και η τόλμη ενός φωτισμένου Τούρκου πολιτικού ηγέτη και μεγάλου αναμορφωτή και εκσυγχρονιστή της χώρας του, μπροστά στον οποίο ωχριά η σημερινή ελληνική πολιτική ηγεσία. Ιδιαίτερα η επαγγελματική πολιτική ηγεσία ρουτίνας του ΚΚΕ, η οποία ηγείται ενός άλλου Μουσείου αναμνήσεων και ιδεών που παρά τον ηθικό πυρήνα τους, τους επιμέρους ηρωισμούς και το μεγαλείο ή τις καλές προθέσεις ανθρώπων που τις υπηρέτησαν, απέτυχαν παταγωδώς όταν και όπου μπήκαν στην κυβερνητική βάσανο.
YΓ
Ο κ.Κουτσούμπας καταδικάζει την καταστροφή Ορθόδοξων ναών από τους Σοβιετικούς; Σε όποιον πει, ως (εύλογη) δικαιολογία, πως η Ορθόδοξη Εκκλησία καταλήστεψε, παραπλάνησε και κατατυράννησε το ρωσικό λαό, απευθύνουμε την ερώτηση, μήπως η βυζαντινή μητέρα της δεν είχε κάνει τα ίδια και χειρότερα στους λαούς της χριστιανικής ρωμαϊκής Ανατολής;
Στο βίντεο η κατεδάφιση του καθεδρικού του Σωτήρος Χριστού στη Μόσχα (5.12.1931):
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Συγχαρητήρια για το εξαίρετο άρθρο σας.
Έγραψα κάπου:
Με ποια ιδιότητα και με ποιο δικαίωμα επεμβαίνουμε με σκληρές ανακοινώσεις για το κοράνι που διαβάζεται στην Αγιά Σοφιά, ενός ναού που ανήκει σε ένα άλλο, κυρίαρχο κράτος, δεν έχω καταλάβει. Ελπίζω μια μέρα να καταλάβω και να ενώσω την κραυγή μου με τη δική σας. Έως τότε, παραμένω μετέωρος ακούγοντας και διαβάζοντας διάφορα ωραία κι εντυπωσιακά.
Εξαίρετο άρθρο. Τό κοινοποιώ, ελπίζοντας νά τό διαβάσουν κάποιοι ψευδελληνίζοντες οί οποίοι ζουν μέ τό ανόητο όνειρο νά ξαναπάρουν τήν αγιασοφιά. Δέν έχω ποτέ καταλάβει αυτό τό να «ξαναπάρουν» Δέν διερωτηθήκανε ποτέ πως ούτε η Κωνσταντινούπολη ούτε καί η αγιασοφιά ήταν ποτέ Ελληνικά. Ως πότε, πιά, αυτός ο λαός θά ζεί μέσα σέ ανόητα όνειρα αγνοόντας τήν πραγματικότητα καί τά πραγματικά προβλήματα που τόν βαρένουν?
………………..θα ζει μέσα σε ανόητα όνειρα αγνοΩντας την πραγματικότητα και τα πραγματικά προβλήματα που τον βαρΑΙνουν;
http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=444281
Έντυπη Έκδοση
Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, Κυριακή 24 Αυγούστου 2014
ΟΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΕΙΚΟΝΙΣΜΑΤΑ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ
Αγριοι και δολοφόνοι
Είναι συνήθως αυτοκράτορες, επίσκοποι ή πατριάρχες και γυναίκες σύζυγοι ή μητέρες αυτοκρατόρων που εξαγόρασαν την αγιοποίησή τους με «υπηρεσίες», όπως δωρεές, ανέγερση εκκλησιών, ευνοϊκούς νόμους
Του ΝΙΚΟΥ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Η χριστιανική θρησκεία διαθέτει εκατοντάδες άγιους, μάρτυρες-ήρωες, ή ενάρετους φιλάνθρωπους με σπουδαίο έργο που αγιοποιήθηκαν μέσα από το λαό. Ωστόσο πίσω από τα εικονίσματα κρύβονται μερικές φορές δολοφόνοι και εγκληματίες κατά συρροήν που όμως… μετανόησαν ή έγιναν «χορηγοί» της Εκκλησίας που τους αγιοποίησε.
Οι «άγιοι-δολοφόνοι» είναι συνήθως αυτοκράτορες, επίσκοποι ή πατριάρχες και γυναίκες σύζυγοι ή μητέρες αυτοκρατόρων που εξαγόρασαν την αγιοποίησή τους με «υπηρεσίες» όπως δωρεές, ανέγερση εκκλησιών, ευνοϊκούς νόμους. Ο Μέγας Κωνσταντίνος είναι ένας κατά συρροήν δολοφόνος αφού σκότωσε γαμπρό, γιο, εγγονό και τη σύζυγό του μαζί με χιλιάδες θύματα στους πολέμους του. Ο Μέγας Θεοδόσιος βαρύνεται ανάμεσα σε άλλα και με τη Σφαγή του Ιππόδρομου στη Θεσσαλονίκη το 590 μ.Χ. με επτά έως δεκαπέντε χιλιάδες θύματα, όταν μεταξύ των άλλων απαγόρευσε την ομοφυλοφιλία.
Πολλές αγίες, όπως η Ειρήνη η Αθηναία, έχουν σκοτώσει ακόμα και τα παιδιά τους, αλλά έγιναν εικονίσματα. Ο Ιουστινιανός και η Θεοδώρα με μια άλλη σφαγή τριάντα πέντε χιλιάδων στη Στάση του Νίκα είναι επίσης άγιοι. Ακόμα και ο Κύριλλος, ο ηθικός αυτουργός της δολοφονίας της Υπατίας που κομμάτιασαν και έκαψαν «χριστιανοί παρακρατικοί» στην Αλεξάνδρεια.
Αλλοι είναι άγιοι με το σπαθί τους, όπως ο Νικηφόρος Φωκάς που έσφαζε αλλά στο όνομα του Κυρίου. Φυσικά υπάρχουν και… καλοί άγιοι, όπως είναι οι χιλιάδες μάρτυρες, αλλά όπως στη Γη έτσι και στον Παράδεισο δεν υπάρχει δικαιοσύνη. Η αγιοποίηση εγκληματιών πολέμου και «βασανιστών» την εποχή του χριστιανικού «Ιερού Πολέμου» δεν γίνεται δεκτή πάντα από το πλήθος που ξεχωρίζει τους καλούς και τους… κακούς αγίους. Μάλλον κανένας δεν ασχολείται με τον Αγιο Πορφύριο ή τον Αγιο Μεθόδιο και δεκάδες άλλους αγίους της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που δεν θα διστάσουν πολλές φορές να ξεθάψουν τα κόκαλα των αντιπάλων τους για να τα αναθεματίσουν, να τα μαστιγώσουν και να τα κάψουν.
Η αναγνώριση των αγίων στην αρχή είχε τοπικό χαρακτήρα. Αρκούσε η αναγραφή των αγίων στα μαρτυρολόγια – αγιολόγια, μηνολόγια. Αλλες φορές γινόταν με συνοδική πράξη της Εκκλησίας. Οι προϋποθέσεις κατά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Νεκτάριο ήταν «Ορθοδοξία άμωμος, αρετή και πίστις μέχρις αίματος και η παρά Θεού επίδειξις σημείων υπερφυών τε και θαυμάτων».
Η «αγιοποίηση» από τη ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία του εκτελεσθέντος από τους μπολσεβίκους τσάρου Νικολάου Β’ της δυναστείας των Ρομανόφ δημιούργησε πολλά ερωτήματα. Η αγιοποίηση του Αγίου Νεκταρίου, σαράντα χρόνια μετά το θάνατό του το 1961, προκάλεσε σχόλια και αντιδράσεις. Ποιος αποφασίζει για το ποιος είναι άγιος;
Πολύ συχνά η αγιοποίηση συνδέεται και με άλλα θέματα, όπως το παγκάρι, καθώς η αξία του αγίου είναι ανεβασμένη. Ο περίφημος μητροπολίτης Αττικής Παντελεήμων -που βρέθηκε πάμπλουτος στη φυλακή- ενεπλάκη σε διαμάχη με τις μοναχές του γυναικείου μοναστηριού του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη. Το θέμα δεν ήταν η διαχείριση των λειψάνων του θαυματουργού Οσίου Εφραίμ. Ηταν τα έσοδα από τον οβολό των πιστών που προσέρχονται αθρόως καθημερινά στο μοναστήρι προκειμένου να προσκυνήσουν τα λείψανα που αποκαλύφθηκαν έπειτα από όραμα που είδε η άλλοτε ηγουμένη του μοναστηριού.
Η ανακομιδή των λειψάνων είναι απαραίτητη όπως και η πράξη ανακήρυξης ή μια ιδιαίτερη ακολουθία. Αλλά δεν είναι πάντα άγιοι όσοι εμφανίζονται ως άγιοι. Ανάλογα με τον τίτλο τους, άγιος, όσιος, οσιομάρτυς, μέγας, ισαπόστολος, οι χιλιάδες άγιοι ακολουθούν μια διαβάθμιση ανάλογα με τα… αστέρια τους. Αλλά οι πραγματικοί άγιοι -όπως λέει και το σχετικό άσμα- δεν παριστάνουν τον άγιο. Είναι ακόμα και χωρίς φωτοστέφανο.
***
Μέγας Κωνσταντίνος και Αγία Ελένη
Ο Φλάβιος Βαλέριος Κωνσταντίνος, ο Ιλλυριός είναι ο κτίστης της Κωνσταντινούπολης – Νέας Ρώμης. Οταν θέσπισε ως αργία την Κυριακή την αφιέρωσε στον Ηλιο. Ο πεθερός του Μαξιμιανός, που προσπάθησε να δολοφονήσει τον Κωνσταντίνο ενώ εκείνος κοιμόταν, συνελήφθη και λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε απαγχονισμένος στο δωμάτιό του. Ο Κωνσταντίνος υποστήριζε σταθερά ότι ο πεθερός του αυτοκτόνησε, ενώ ο Μαξέντιος, ο γιος του Μαξιμιανού, κατηγορούσε τον Κωνσταντίνο για το θάνατο του πατέρα του. Το γιο του τον σκότωσε επειδή πίστευε ότι έχει σχέση με τη μητριά του Φαύστα την οποία με συμβουλή της επίσης Αγίας Ελένης -μητέρας του- δολοφόνησε πετώντας την σε καυτό νερό στα λουτρά. Υστερα σκότωσε το γαμπρό του Μαξιμίνο και τον αντίπαλό του Λικίνιο που είχε καταφύγει ικέτης στη Θεσσαλονίκη.
Το βασικό επιχείρημα των θεωρητικών της Εκκλησίας, που τον τιμά ως άγιο, είναι πως τα εγκλήματά του τα έκανε ως ειδωλολάτρης. Αλλά είχε δει το περίφημο όραμα που τον οδήγησε στο χριστιανισμό -από διώκτης του στο πλάι του Διοκλητιανού- όταν ανέσυρε το πτώμα του Μαξέντιου από τον Τίβερη, το αποκεφάλισε και το κάρφωσε σε ένα παλούκι για να το περιφέρει στους δρόμους της Ρώμης. Ο Μαξέντιος ήταν ο αδελφός της γυναίκας του Φαύστας.
Το περίφημο διάταγμα των Μεδιολάνων, που προέβλεπε ανεξιθρησκία και σταματούσε τους διωγμούς των χριστιανών, υπογράφηκε το 313 μ.Χ. Ο Λικίνιος -που ήταν γαμπρός του- νικήθηκε το 325 μ.Χ. από τον Κωνσταντίνο και το γιο του Κρίσπο. Χάρη στην κόρη του Κωνσταντία, την οποία είχε παντρέψει δεκαοκτάχρονη ακόμη με τον 45άχρονο αντίπαλό του, αρχικά χάρισε στον Λικίνιο τη ζωή του. Στη συνέχεια διέταξε την εκτέλεσή του. Μαζί με το γαμπρό του εκτέλεσε και τον εντεκάχρονο γιο του Λικινιανό.
Πέθανε το 337 και η Ρωμαϊκή Σύγκλητος τον θεοποίησε, ενώ η Εκκλησία τον ονόμασε άγιο, μέγα και ισαπόστολο. Είχε διώξει χριστιανούς -«αρειανούς»- και είχε συλήσει αρχαίους ναούς κι αγάλματα αφαιρώντας το χρυσάφι κα το ασήμι. Η μνήμη του με τη μητέρα του Αγία Ελένη γιορτάζεται στις 21 Μαΐου. Η Καθολική Εκκλησία δεν τον αναγνωρίζει ως άγιο.
Η μητέρα του Κωνσταντίνου ήταν κόρη ξενοδόχου από το Δράπανο Βιθυνίας. Παντρεύτηκε τον ερωτευμένο μαζί της Ιλλυριό αξιωματικό Κωνστάντιο Χλωρό. Μερικές πηγές την αναφέρουν ως «κοινή γυναίκα» που εργαζόταν σε πανδοχείο.
Μετά το γάμο της ακολούθησε το σύζυγό της στις εκστρατείες και το 274, στη σημερινή Νίσσα της Σερβίας, η Ελένη γέννησε το γιο τους, Κωνσταντίνο. Ο γάμος οδηγήθηκε τελικά σε διαζύγιο και ο Κωνσταντίνος μετά το θάνατο του πατέρα του ανακηρύσσεται από τους στρατιώτες στο Γιορκ της Μεγάλης Βρετανίας Καίσαρας. Η μητέρα του ανακηρύσσεται Αυγούστα.
Οι αλλεπάλληλοι φόνοι -γιου, εγγονού, γαμπρού, νύφης- έγιναν με τη συμμετοχή της, αλλά εκείνη έγινε χριστιανή μετά τα εξήντα κι ασχολήθηκε με τη φιλανθρωπία χτίζοντας πτωχοκομεία, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία. Το ταξίδι της στην Παλαιστίνη, οι ανασκαφές εκεί και οι πολλές εκκλησίες που έχει χτίσει στην Κύπρο, την Πάρο και τα Ιεροσόλυμα μαζί με την ανεύρεση του Τίμιου Ξύλου την έχουν μυθοποιήσει ως ισαπόστολο και αγία.
Οι ιστορικοί διατηρούν επιφυλάξεις για την ανεύρεση του Τίμιου Σταυρού. Ο Ευσέβιος δεν αναφέρει την ανακάλυψη και ο άγιος Κύριλλος, πατριάρχης Ιεροσολύμων, περιγράφει ότι ο Τίμιος Σταυρός βρίσκεται στα Ιεροσόλυμα το 351 μ.Χ., ενώ η Αγία Ελένη πέθανε το 331 μ.Χ. και δεν αναφέρει ποιος τον βρήκε.
Η Εκατονταπυλιανή χτίστηκε αργότερα από τον Ιουστινιανό, αν και υπήρχε εκεί ένα εκκλησάκι από την Αγία Ελένη. Η κυπριακή θρησκευτική παράδοση θέλει την Ελένη να παγιδεύει σε λάκκο σαράντα διαβόλους και να χτίζει η ίδια εκκλησία στο όνομά της. Μια άλλη εκκλησία στη μονή Τιμίου Σταυρού υπήρχε ήδη όταν έφτασε στην Κύπρο η Ελένη, αλλά αποδίδεται σ’ αυτήν επειδή άφησε ένα κομμάτι από το ιερό σχοινί με το οποίο είχαν δέσει τον Χριστό πάνω στο Σταυρό.
Οι δολοφονίες του εγγονού της του Κρίσπου, της νύφης της Φαύστας ξεχάστηκαν. Μερικοί λένε πως η μία από αυτές, της Φαύστας, έγινε κατ’ εντολήν της ενώ άλλοι εξετάζουν αν ήταν τότε στη Ρώμη ή όχι. Τα κίνητρά της και η προσχώρηση του γιου της στο χριστιανισμό δεν θεωρούνται από όλους ευγενή και αθώα. Η νέα θρησκεία εξελίσσεται σε μια θρησκευτική βιομηχανία, στην οποία η Αγία Ελένη διαπρέπει ως χορηγός και όχι για την αρετή της.
Η Καθολική Εκκλησία δεν δέχεται τον δολοφόνο αυτοκράτορα ως άγιο, αλλά η Ελένη γιορτάζεται ως αγία στις 18 Αυγούστου. Η Ορθόδοξη Εκκλησία την τιμά μαζί με το γιο της στις 21 Μαΐου.
Τα χρόνια της χριστιανικής τζιχάντ
Για τριακόσια χρόνια η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία συνταράσσεται από τον Ιερό Πόλεμο που άρχισε ουσιαστικά όταν ο Θεοδόσιος καθιέρωσε το «θρίαμβο της ορθοδοξίας» και επέβαλε ως επίσημη υποχρεωτική θρησκεία το χριστιανισμό με τη Δευτέρα Οικουμενική Σύνοδο.
Οι ναοί γκρεμίστηκαν, οι «μάγοι», «μάντεις», ιερείς και «φιλόσοφοι» κάηκαν ζωντανοί μαζί με βιβλία τους. Οι παραβάτες τιμωρούνται με αποκεφαλισμό. Οσοι δεν δέχονται την υποχρεωτική χριστιανική θρησκεία εξορίζονται, στραγγαλίζονται ή -ο φιλόσοφος Σιμωνίδης- καίγονται ζωντανοί.
Το 380 ο Φλάβιος Θεοδόσιος απαγόρευσε -επί ποινή θανάτου- όλες τις άλλες θρησκείες πλην της χριστιανικής. Μοναχοί καίνε και γκρεμίζουν ναούς, πυρπολούν αρχαία ιερά και βιβλία, λιντσάρουν υπόπτους. Τα Ελευσίνια Μυστήρια απαγορεύτηκαν όπως και οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Ποτάμια αίμα κυλάνε σε όλη τη μεγάλη αυτοκρατορία. Η Σφαγή του Ιππόδρομου που ακολούθησε τέλειωσε με δεκαπέντε χιλιάδες κατακρεουργημένα σώματα.
Ο Ιουστινιανός έκλεισε την Ακαδημία των Αθηνών. Η νομοθεσία του προβλέπει να κατασπαράσσονται από θηρία, να καίγονται στην πυρά, να σταυρώνονται ή να ξεσκίζονται με σιδερόνυχα οι καταγινόμενοι την «μαντικήν» και την «ειδωλολατρίαν». Η Ιατρική απαγορεύεται ως «γνώση διαβόλου». Τα συγγράμματα καίγονται υπέρ της αφαίμαξης και των εξορκισμών. Οσοι μελετούν Μαθηματικά καταδικάζονται σε θάνατο. Και η βάπτιση είναι υποχρεωτική.
Οι ποινές είναι αποκεφαλισμός, πυρά, λιθοβολισμός, εκτύφλωση, ακρωτηριασμός και το μεταλλισθήναι – ισόβια καταναγκαστικά έργα στα μεταλλεία. Μετά το πραξικόπημα και τον αποκεφαλισμό του στρατηγού Αλέξιου Βρανά ο αυτοκράτορας Ισαάκιος Αγγελος πρόσταξε να περιαχθούν στους δρόμους της Πόλης το κεφάλι του κι ένα πόδι καρφωμένα σε παλούκια. Ο Αλέξιος Κομνηνός τον ηγέτη των Βογόμιλων τον έβρασε μέσα σε καζάνι και έστειλε ύστερα το πτώμα του στην οικογένειά του σε ένα κοφίνι.
Πολλοί από τους διώκτες των εχθρών της πίστεως αγιοποιήθηκαν. Τα ονόματα των θυμάτων του Ιερού Πολέμου -φιλόσοφοι, γιατροί, ποιητές, μαθηματικοί- χάθηκαν μέσα στα ερείπια των ναών. Ο βυζαντινός μεσαίωνας ήρθε πιο πριν από τον δυτικό. Από το 354 στους «Αποστολικούς Κανόνες» αναφέρεται:
«Απόφευγε όλα τα βιβλία των Εθνικών. Τι χρειάζεσαι τις ξένες συγγραφείς, τους νόμους και τους ψευδοπροφήτες που οδηγούν τους άφρονες μακριά από την πίστη; Τι βρίσκεις να λείπει από τις εντολές του Θεού και το αναζητάς στους μύθους των Εθνικών; Αν επιθυμείς να διαβάζεις ιστορίες έχεις το βιβλίο των Βασιλειών, αν ρητορική και ποιητική έχεις τους Προφήτες, έχεις τον Ιώβ, έχεις τις Παροιμίες, όπου θα βρεις σοφία μεγαλύτερη από κάθε ποιητική και σοφιστική, γιατί αυτά είναι τα λόγια του Κυρίου, του μόνου σοφού».
Η θρησκόληπτη Αγία Θεοδώρα
ΗΘεοδώρα ήταν κόρη αξιωματικού από την Παφλαγονία, θρησκόληπτη όσο και η μητέρα της, η Θεοκτίστη. Ο Θεόφιλος απομάκρυνε την πεθερά του από το παλάτι και την ανάγκασε να πάει σε μοναστήρι όταν διαπίστωσε ότι κατηχούσε τις κόρες του στην εικονολατρία. Μια μέρα ο γελωτοποιός του παλατιού τον φώναξε να του δείξει κάτι. Ηταν η Θεοδώρα σκυμμένη μπροστά σε μια εικόνα να την ασπάζεται. Εξαλλος ο Θεόφιλος μπήκε στο δωμάτιό της και την άκουσε να λέει πως δεν ήταν αυτό που νόμιζε. Τη χρησιμοποιούσε ως καθρέφτη.
Με το θάνατο του Θεόφιλου η Θεοδώρα αναστήλωσε τις εικόνες. Ο πατριάρχης Γραμματικός ως εικονόφιλος μαστιγώθηκε, αναθεματίστηκε και οδηγήθηκε σε μοναστήρι.
Ειρήνη η Αθηναία
Εικονόφιλη σύζυγος του εικονομάχου αυτοκράτορα Λέοντα. Οταν εκείνος πέθανε πρόωρα, ο γιος τους ήταν μόλις δέκα χρόνων. Η Ειρήνη -επίσης αγία- αντί να του παραδώσει την εξουσία, τον τύφλωσε κι εξόρισε τους γιους του Κωνσταντίνου Ε’, αφού τους έκοψε τη γλώσσα. Ο γιος της πέθανε μετά την τύφλωση. Υστερα εξέλεξε πατριάρχη με δημοψήφισμα, αποκατέστησε τις σχέσεις με τον Πάπα και οργάνωσε οικουμενική σύνοδο στη Νίκαια με τρακόσιους πενήντα επισκόπους.
Ο Αγιος Μεθόδιος
Οπατριάρχης Μεθόδιος αναθεμάτισε τον αυτοκράτορα Θεόφιλο αλλά η αγία -πλέον- σύζυγός του Θεοδώρα ζήτησε να εξαιρεθεί ο νεκρός σύζυγός της από το ανάθεμα καθώς είχε μετανοήσει. Ο άγιος το δέχτηκε και της έδωσε έγγραφη απαλλαγή, ένα συγχωχάρτι πριν τα ανακαλύψει η δυτική Εκκλησία. Το θεοκρατικό κράτος είχε έρθει. Η αναστήλωση των εικόνων έγινε με μια λαμπρή τελετή που γιορτάζεται ακόμα σήμερα την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Μια εκστρατεία κατά των Παυλικιανών στη Μικρά Ασία είχε εκατό χιλιάδες θύματα.
Ο εικονόφιλος Ιωάννης ο Γραμματικός δεν θα βρει ησυχία ούτε στο Μοναστήρι όπου τον εξόρισαν, στη Μονή Κλειδίου στον Βόσπορο. Κατηγορήθηκε ότι έξυσε τα μάτια του Χριστού από μια εικόνα του Χριστού στο μοναστήρι και τιμωρήθηκε από τη Θεοδώρα με διακόσιες μαστιγώσεις. Ο Συμεών ο Μάγιστρος, που τον αναφέρει ως κατασκευαστή χρωματιστών ρούχων, τον τύφλωσε κιόλας. Οταν πέθανε ο Ιωάννης, ξέθαψαν τα κόκαλα του Ιωάννη και του Κωνσταντίνου Ε’, τα μαστίγωσαν στον Ιππόδρομο και τα έκαψαν.
Η μνήμη του γιορτάζεται στις 14 Ιουνίου.
Ο Μέγας Φώτιος
Ο Μέγας Φώτιος θα γίνει πατριάρχης το 858 με μια απίστευτη ίντριγκα ανεβαίνοντας τα σκαλιά της ιεραρχίας μέσα σε πέντε μέρες. Στις 20 εκάρη μοναχός, στις 21 διορίστηκε αναγνώστης, στις 22 υποδιάκονος, στις 23 διάκονος και την 24η -παραμονή Χριστουγέννων και μέρα εκλογής του νέου πατριάρχη- πρεσβύτερος.
Οταν ο ευεργέτης του ο Βάρδας δολοφονήθηκε, ο Φώτιος έστειλε μια επιστολή στο δολοφόνο ανιψιό τού Μιχαήλ γεμάτη χαρά που σώθηκε από έναν άνθρωπο τόσο ταπεινό και αχάριστο. Η τιμωρία του ήταν δίκαιη. Ο νέος πατριάρχης δεν παρέλειψε να γράψει πόσο σημαντικό θεωρεί τον ίδιο.
Οι διεθνείς δολοπλοκίες του οδήγησαν στο πρώτο Σχίσμα μεταξύ των δυο Εκκλησιών Ανατολής και Δύσης όταν αναθεμάτισε τον Πάπα. Τον Σεπτέμβριο του 867 ο Μιχαήλ δολοφονήθηκε. Ο Φώτιος εξορίστηκε. Ο Ιγνάτιος επανήλθε στο θρόνο του. Ο παρακοιμώμενος Βασίλειος ο Α’ -που δολοφόνησε με άλλους συνωμότες τον Βάρδα και τον Μιχαήλ, τον συναυτοκράτορα- ανέβηκε στο θρόνο ως ο πρώτος της Μακεδονικής Δυναστείας. Ο Βασίλειος επανέφερε τον Φώτιο.
Ανακηρύχθηκε άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και η μνήμη του τιμάται στις 6 Φεβρουαρίου.
Χρονολόγιο
* 324 Ο Κωνσταντίνος λεηλατεί το Μαντείο του Απόλλωνος στη Μίλητο και θανατώνει με βασανιστήρια όλους τους ιερείς του με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας. Στο όρος Αθως καταστρέφονται τα ελληνικά Ιερά.
* 364 Στα χρησιμοποιούμενα βασανιστήρια κατά των Εθνικών προστίθεται ο κατακομματιασμός με σιδερένια άγκιστρα.
* 365 Εδικτο απαγορεύει στους Εθνικούς αξιωματικούς να διατάσσουν χριστιανούς στρατιώτες. Καίγονται βιβλία και οι συγγραφείς ρίχνονται στις φυλακές. Πολλοί καίγονται ζωντανοί, αποκεφαλίζονται ή στραγγαλίζονται ύστερα από φρικτά βασανιστήρια, όπως ο φιλόσοφος Σιμωνίδης.
* 380 Ο αυτοκράτωρ Φλάβιος Θεοδόσιος απαγορεύει όλες τις θρησκείες πλην της χριστιανικής.
* 387 Εις θάνατον καταδικάζονται ακόμη και όσοι απλώς μελετούν βιβλία σχετικά με την επιστήμη των Μαθηματικών.
* 389 Πλήθη μοναχών καταστρέφουν αγάλματα, βωμούς και ιερά, λιντσάρουν Εθνικούς και καίνε βιβλιοθήκες. Ο όχλος διαπομπεύει και λιθοβολεί ιερείς.
* 392 Οι «διωγμίτες» εισβάλλουν στη Σαμοθράκη και σφάζουν τους ιερείς των Καβείριων Μυστηρίων. Καταστροφή του Μαντείου του Αμμωνος Διός στην Αφυτο της Χαλκιδικής. Στις αίθουσες των δικαστηρίων «κυλούν ρυάκια αίματος», γράφει ο Λιβάνιος.
* 396 Οι Εθνικοί ιερείς στερούνται όλων των προνομίων τους και τους απαγορεύεται να ιερουργούν.
* 409 Η Ρωμαϊκή Εθνική Θρησκεία περνά έκτοτε οριστικώς στην παρανομία όπως και η Αστρολογία.
* 415 Λίγο πριν από το Πάσχα, η Εθνική φιλόσοφος Υπατία δολοφονείται από τον χριστιανικό όχλο της Αλεξάνδρειας που την έκοψε κομμάτια και την έκαψε.
* 528 Καταργούνται οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι εξεγέρσεις των Ελλήνων πνίγονται στο αίμα με σαράντα χιλιάδες νεκρούς. Υποχρεωτική βάπτιση με διάταγμα του Ιουστινιανού.
* 529 Κλείνει η Ακαδημία των Αθηνών. Οι επτά τελευταίοι διδάσκαλοι καταφεύγουν στον βασιλιά των Περσών Χοσρόη.
Που πήγε το Τζαμί;
Οι «παλιοί» Ηρακλειώτες όταν θέλουν να αναφερθούν στην Πλατεία Κορνάρου λένε «Βαλιδέ τζαμί» (ή βαλτέ τζαμί). Οι «νέοι» ξέμειναν με την παλιά ονομασία, χωρίς να ξέρουν τον λόγο. Κι όμως, κάποτε στην θέση της πλατείας βρισκόταν ένα τζαμί αφιερωμένο στην «βαλιδέ Σουλτάνα», δηλαδή τη μητέρα του Σουλτάνου. Έναν «κατακτητή» και λίγους αιώνες πιο πίσω, το τζαμί ήταν ο Ναός του Σωτήρος, του Τάγματος των Αυγουστινιανών.
Το Τζαμί – Ναός κατεδαφίστηκε από την Χούντα, το 1967, για να φτιαχτεί η πλατεία.
Πού πήγε το Τζαμί;
Le philosophe Damascius
étude sur sa vie et ses ouvrages : suivie de neuf morceaux inédits extraits du Traité des Premiers principes et traduits en latin
Published 1861 by Didier in Paris .
Written in French.
Δαμάσκιος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Δαμάσκιος
O τελευταίος των Νεοπλατωνιστών
Γέννηση
458 μ.Χ.
Δαμασκός, Συρίας
Θάνατος
538 μ.Χ.
Περιοχή
Ελληνική φιλοσοφία
Σχολή
Νεοπλατωνισμός
Επιδράσεις
Σωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Πλωτίνος, Πρόκλος, Χαλδαϊκοί Χρησμοί, Ισιδωρος, Ερμείας, Μαρίνος, Ορφισμός.
Επηρέασε
Σιμπλίκιο
Ο Δαμάσκιος (458-538) ήταν ένας σημαντικός Νεοπλατωνικός φιλόσοφος, που ασχολήθηκε με τα βασικά ζητήματα της οντολογικής ιεραρχίας, της σχέσης του όντος με το εν και της θέσης της ψυχής μέσα στην οντολογική αλυσίδα. Ήταν ο τελευταίος σχολάρχης της Νεοπλατωνικής Σχολής των Αθηνών.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας, από όπου έλαβε και το όνομά του. Το συριακό του όνομα είναι άγνωστο. Φοίτησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου ρητορική με τον Θέωνα και φιλοσοφία με τον Ερμία, τον Αμμώνιο και τον Ηλιόδωρο. Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Αθήνα όπου ήταν μαθητής του Μαρίνου, του Ζηνόδωτου και του Ισίδωρου, τον οποίο και διαδέχθηκε στην διεύθυνση της Νεοπλατωνικής Σχολής των Αθηνών το 515 περίπου. Έκλεισε τη Σχολή γιατί εκδιώχθηκε από τον Ιουστινιανό τον Μέγα το 529. Μαζί με τους μαθητές του Σιμπλίκιο, Ευλάμπιο τον Φρύγα, Πρισκιανό τον Λυδό, Ερμεία και Διογένη από τη Φοινίκη, και Ισίδωρο τον Γαζαίο, μετανάστευσαν στην αυλή του Πέρση βασιλιά Χοσρόη. Στη συνέχεια λέγεται ότι μετέβη μαζί με τους έξι προαναφερθέντες μαθητές του στην Αιγυπτιακή όαση Σίβα, όπου λειτουργούσε το ιερό του Άμμωνα Δία, συνεχίζοντας τη φιλοσοφική τους δράση.
Το κυρίως σύγγραμμά του ονομάζεται Απορίαι καὶ λύσεις περὶ τῶν πρώτων ἀρχῶν και επικεντρώνεται σε οντολογικά μεταφυσικά ερωτήματα.
Τα άλλα έργα του Δαμάσκιου είναι κυρίως σχόλια σε έργα του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα. Τα σωζόμενα σχόλια είναι τα εξής:
Σχόλιο στον Παρμενίδη του Πλάτωνα
Σχόλιο στον Φαίδωνα του Πλάτωνα
Σχόλιο στον Φίληβο του Πλάτωνα
Ανάμεσα στα χαμένα του έργα είναι:
Σχόλια στον Τιμαιο, τον Αλκιβιάδη Ι και άλλους πλατωνικούς διαλόγους.
Σχόλια σε αριστοτελικά έργα.
Η Ζωή του Ισίδωρου.
Λόγοι Παράδοξοι.
Ένα επίγραμμά του σώθηκε στην Παλατινή Ανθολογία (VI 553) και την Ανθολογία του Πλανούδη. Από τον Πάτον, θεωρείται ότι το επίγραμμά του ανήκε στη συλλογή Κύκλος των νέων επιγραμμάτων του Αγαθία.
O κ.Koυτσούμπας βρήκε απροσδόκητο σύμμαχο τον επικοινωνιολόγου του Χουντόδουλου Σωτήρη Τζούμα. Το επισημαίνει το γνωστό αριστερό μπλογκ enosy
http://enosy.blogspot.gr/2016/06/blog-post_89.html
Παρασκευή, 10 Ιουνίου 2016
Μπράβο στον κ. Κουτσούμπα! Μίλησε καλύτερα και από τους πιο….χριστιανούς!!
Ως ένα κρίκο σε μία αλυσίδα προκλήσεων χαρακτήρισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας την ανάγνωση του Κορανίου μέσα στην Αγία Σοφία.
Ο γ.γ. του ΚΚΕ έκανε λόγο για ένα μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, που προκαλεί δέος στον επισκέπτη με το κάλλος και την ιστορική φόρτισή του. «Δεν σέβεται η τουρκική αστική τάξη αυτή την κληρονομιά, ούτε τους ανθρώπους που σκέπτονται διαφορετικά ή πιστεύουν σε κάτι άλλο», σχολίασε και πρόσθεσε ότι απαιτείται μεγάλη προσοχή σε αυτά τα θέματα.
«Η απάντηση δεν μπορεί να είναι η έξαρση του ρατσισμού και του εθνικισμού», τόνισε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ, εγκαλώντας όσους επιδίδονται σε τέτοιες πρακτικές ότι «παίζουν παιχνίδια εις βάρος του ελληνικού λαού».
«Φαντασθείτε να έλεγε κάποιος το ”Χριστός Ανέστη” στο Μπλε Τζαμί, τι θα έλεγε τότε η τουρκική αστική τάξη και οι φίλοι της στην κυβέρνηση;», πρόσθεσε ο κ. Κουτσούμπας, σημειώνοντας ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.
________________
σημ.Λασκ.: Mιλώντας για επικοινωνιολόγο της Εκκλησίας, μια πρόσφατη είδηση
http://www.koutipandoras.gr/article/eisaggelikh-protash-gia-parapomph-110-proswpwn-gia-to-paradikastiko
23 Μαΐου 2016
Να δικαστούν 110 εμπλεκόμενοι στο παραδικαστικό ζητά η εισαγγελέας
Ανάμεσα στα πρόσωπα που περιλαμβάνονται στην πρόταση της αντιεισαγγελέως βρίσκονται οι ήδη προφυλακισμένοι, Σταύρος Γεωργιτσογιαννάκος, φερόμενος ως επικεφαλής της εγκληματικής οργάνωσης και πρώην συνεργάτης του Μάκη Ψωμιάδη, ο ιερέας Ιάκωβος Γιοσάκης,….. αλλά και πολλοί δικαστικοί, δικηγόροι, επιχειρηματίες, γνωστός επικοινωνιολόγος με σχέσεις παλαιότερα και με την Εκκλησία,….
http://www.ereportaz.gr/apoklistika-i-isangeliki-protasi-parapompi-110-prosopon-gia-to-paradikastiko-no-2/#_
Ο επικοινωνιολόγος και τα 70.000 ευρώ του ιερέα της Μυκόνου
Η εισαγγελέας προτείνει την παραπομπή σε δίκη και ενός πολύ γνωστού επικοινωνιολόγου ο οποίος διατηρεί στενές σχέσεις με την Εκκλησία! Σύμφωνα με το πόρισμα ο κατηγορούμενος μαζί με τους Γιοσάκη-Γεωργιτσογιαννάκο ξεγέλασαν ιερέα της Μυκόνου (Πέτρο Μαραγκό) που κατηγορούνταν για κλοπή και πώληση μνημείου ιδιαίτερης αξίας ότι θα τον αθωώσουν παίρνοντας του μίζα 70.000 ευρώ.
Συγκεκριμένα, υποσχέθηκαν στον κληρικό ότι γνωρίζουν τους δικαστές που είχαν αναλάβει την υπόθεση του στο εφετείο Λαμίας και του είπαν ότι θα τους «μιλούσαν» με αντάλλαγμα 70.000 ευρώ προκειμένου να αθωωθεί. Μάλιστα, σύμφωνα με το πόρισμα, επειδή η όλη κομπίνα στήθηκε μέσα σε σχεδόν δέκα μέρες το κύκλωμα προκειμένου να πείσει τον παπά της Μυκόνου να τους δώσει τα χρήματα «επιστράτευσαν» άλλον κληρικό ο οποίος είπε στον τότε υπόδικο ιερέα ότι είναι ο πνευματικός(!) της προέδρου της σύνθεσης του δικαστηρίου που θα τον δίκαζε και θα την επηρέαζε για μια ευνοϊκή απόφαση.
http://enosy.blogspot.gr/2016/06/blog-post_58.html
Πέμπτη, 9 Ιουνίου 2016
Θα τυφλωθούμε από την …διαφάνεια που έχει επιβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ στην Βουλή!
Καθεστώς μυστικότητας … α λα TTIP στα στοιχεία της ΤτΕ για δάνεια σε ΜΜΕ & κόμματα
Φυλάσσεται σε ειδικό χώρο της Βουλής και οι βουλευτές – μέλη της εξεταστικής επιτροπής το διαβάζουν επιτηρούμενοι! Υπέρ της «αυστηρής τήρησης κανόνων εμπιστευτικότητας» κυβέρνηση αλλά και αντιπολίτευση. Τρίμηνη παράταση των εργασιών λόγω του τεράστιου όγκου, επέκταση της έρευνας και σε εφημερίδες
Επτασφράγιστο …μυστικό τα πόρισμα της Τράπεζας της Ελλάδας σχετικά με τα δάνεια των εταιριών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και των πολιτικών κομμάτων το οποίο έχει κατατεθεί στην αρμόδια Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής που έχει συσταθεί με απόφαση της Ολομέλειας.
Αναδημοσίευση από το ThePressProject.gr
Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου
Τα –τεράστια σε όγκο- στοιχεία βρίσκονται μεν στην διάθεση των βουλευτών και των κομμάτων που μετέχουν στην επιτροπή, πλην όμως η ανάγνωσή του γίνεται με διαδικασίες που μοιάζουν με αυτές που ισχύουν για την … Διατλαντική Συμφωνία (TTIP). Μάλιστα το καθεστώς της άκρας μυστικότητας στηρίζεται πολιτικά τόσο από την κυβερνητική πλειοψηφία της επιτροπής όσο και από την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.
‘Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε μέλος της επιτροπής, μετά την σημερινή της συνεδρίαση (9/6) «υπάρχει μόνον ένα αντίγραφο», που φυλάσσεται σε ειδικό γραφείο στο κτίριο του κοινοβουλίου, ενώ για να το διαβάσει κάποιος βουλευτής πρέπει «να συνοδεύεται από υπάλληλο της Βουλής», προκειμένου να ελέγχει ότι το μόνο που θα γίνει θα είναι η ανάγνωση του κειμένου. Μάλιστα στελέχη της αντιπολίτευσης, που στηρίζουν την συγκεκριμένη πρακτική σημείωναν ότι είναι σωστή η συγκεκριμένη πρακτική αφού υπάρχει κίνδυνος διαρροής των στοιχείων που «είναι απόρρητα» και ουδείς μπορεί να πάρει την ευθύνη για την διαρροή τους. Ο παραπάνω ισχυρισμός άλλωστε στηρίχθηκε και από τον πρόεδρο της Επιτροπής, Σωκράτη Φάμελλο ό οποίος τόνισε ότι πρέπει να υπάρξει «αυστηρή τήρηση των κανόνων εμπιστευτικότητας».
Μάλιστα ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το ότι είναι τόσο μεγάλο το σύνολο του υλικού, αφού εκτός από τα στοιχεία της ΤτΕ υπάρχουν και οι εισαγγελικές έρευνες για το ίδιο θέμα ώστε ειδικά για τα οικονομικά στοιχεία συζητείται το ενδεχόμενο της αναγκαιότητας πρόσληψης εμπειρογνωμόνων. Το ερώτημα είναι αν οι εμπειρογνώμονες αυτοί, εφόσον προέρχονται κατά πάγια πρακτική από την …Τράπεζα της Ελλάδας είναι θεμιτό να ελέγχουν τα στοιχεία που εκδίδει ο ίδιος τους ο οργανισμός, δηλαδή οι ελεγχόμενοι να είναι και ελεγκτές.
Σε κάθε περίπτωση πάντως εξαιτίας του όγκου του υλικού, η εξεταστική επιτροπή θα ζητήσει 3μηνη παράταση από την Βουλή για να ολοκληρώσει το έργο της μετά τον Σεπτέμβρη.
Σχετικά με τους μάρτυρες αναμένεται να κληθούν εκπρόσωποι της ΤτΕ αλλά και των συστημικών τραπεζών που θα παραστούν μεσω μελών του διοικητικού τους συμβουλίου. Επίσης θα εξεταστούν οι 4 πρώην διοικητές της Αγροτικής Τράπεζας. Παράλληλα αναμένεται να αποφασιστεί τελεσίδικα η εξέταση και επιπλέον στοιχείων για τις δανειακές συμβάσεις των ΜΜΕ που θα αφορούν ακόμη και έντυπα μέσα όπως αυτά του Δ.Ο.Λ, το Πρώτο Θέμα και άλλες εφημερίδες ή έντυπα. Επέκταση θα υπάρξει και για τον δανεισμό των κομμάτων, όπως το ΔΗΚΚΙ, ο ΛΑ.Ο.Σ και η ΔΗΜ.ΑΡ.
Όταν ένας εξαγριωμένος μοναχός μαχαίρωσε αυτό το πιάνο στην Θεσσαλονίκη .
http://www.lifo.gr/articles/mikropragmata/87318
Πέρασαν 20 χρόνια, αλλά η εκκρεμότητα δεν έχει τακτοποιηθεί. Τώρα ήρθε η ώρα
20.1.2016 | 20:38
Μοναχός, που μαζί με άλλους εξαγριωμένους «πιστούς» εισέβαλε στη
Ροτόντα, καταστρέφει πιάνο. Θεσσαλονίκη, Οκτώβριος του 1995
Από τον
ΑΡΗ
ΔΗΜΟΚΙΔΗ
Θυμάστε τότε, πριν τον Μπουτάρη, που η Θεσσαλονίκη ψήφιζε ό,τι πιο συντηρητικό και θρησκόληπτο (και ενίοτε εγκληματικό); Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια. Ο Ψωμιάδης έκαιγε βιβλία στην Πλατεία Αριστοτέλους, οι παπάδες και οι παραθρησκευτικές οργανώσεις έριχναν αμπούλες βρώμας στο Gay Film Festival, ο Παπαγεωργόπουλος έλυνε κι έδενε.
Όμως η πιο εμβληματική, ντροπιαστική στιγμή ήταν η επίθεση μαχαιροβγαλτων πιστών εναντίον του φύλακα της Ροτόντας και κοινού που θα άκουγε συναυλία πιάνου. Το δε πιάνο πλήρωσε όλη την θεία οργή.
20 χρόνια μετά, ο Μητροπολίτης της πόλης, αποδυναμωμένος, απαξιωμένος και χωρίς ιδιαίτερο λαϊκό έρεισμα, φωνάζει και απειλεί, θέλει σταυρούς και λειτουργίες στο Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς, στο οποίο ακόμα απαγορεύεται να γίνουν μη θρησκευτικές εκδηλώσεις, παρότι ούτε φτιάχτηκε από Χριστιανούς, ούτε φτιάχτηκε για χριστιανική χρήση. (Ο Υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς και οι συνεργάτες του στο Υπουργείο μέχρι στιγμής αρνούνται να ενδώσουν στις πιέσεις της Εκκλησίας και έχουν τα δικά τους σχέδια. Μακάρι να μην κάνουν πίσω).
Την ιστορία της ματ(αι)ωμένης συναυλίας μας θυμίζουν δύο άνθρωποι που την έζησαν από κοντά, ο Τέλλος Φίλης και η Γεωργία Συλλαίου. Είναι μια ιστορία που δεν είχε το αίσιο τέλος που της άξιζε, παρότι πέρασαν 20 χρόνια. Τώρα πιστεύω ότι ήρθε η ώρα…
Μια εκκρεμότητα 20 ετών ενός μαχαιρωμένου πιάνου
Του Τέλλου Φίλη*
Σε αυτή την πόλη υπάρχει μια εκκρεμότητα 20 ετών. Ένα σπασμένο πιάνο. Για την ακρίβεια ένα πιάνο που έσπασε μετά από απανωτές μαχαιριές, περιμένει να δικαιωθεί. Και στα απομεινάρια του, περιμένει να δικαιωθεί ο Πολιτισμός που φέρει η πόλη αυτή, απέναντι στην βαρβαρότητα ενός φανατισμού που εξακολουθεί να καλλιεργείται από ανθρώπους που αρνούνται να σεβαστούν τον θεσμικό τους ρόλο, έναν ρόλο που τους έχει παραχωρηθεί από την Πολιτεία.
Ήταν Δεύτερα 30 Οκτωβρίου του 1995 που η Ένωση Πολιτών Θεσσαλονίκης είχε προγραμματίσει μια συναυλία αυτοσχεδιαζόμενης τζαζ με έναν από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της στην Ελλάδα, γέννημα θρέμμα της πόλης, τον Σάκη Παπαδημητρίου και μια νέα εκπληκτικής καθαρότητας και μεγέθους φωνή, την Γεωργία Συλλαίου. Οι αφίσες της εκδήλωσης ήταν από μόνες τους μια ένδειξη της πολυπολιτισμικότητας που διεκδικούσε η πόλη εν όψει του πολυαναμενόμενου πολιτιστικού γεγονότος της, «Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997».
Όμως αυτή η συναυλία δεν έγινε ποτέ.
Ο τότε τηλεοπτικός σταθμός της εκκλησίας, από την παραμονή καλούσε τους πιστούς σε αγρυπνία στη Ροτόντα με στόχο να μη πραγματοποιηθεί το ρεσιτάλ, το ότι υπήρχε άδεια του αρμόδιου υπουργού Πολιτισμού τους ήταν αδιάφορο. Το πώς η τότε εκκλησιαστική αρχή αντιμετώπισε τον Υπουργό από τους άμβωνες των εκκλησιών είναι ενδεικτικό. « Ο υπουργός Πολιτισμού απέδειξε πως είναι αντάξιος του ονόματός του, Μικρούτσικος»
Όταν ένας εξαγριωμένος μοναχός μαχαίρωσε αυτό το πιάνο στην Θεσσαλονίκη
Έξω από τη Ροτόντα αντί του φιλόμουσου κοινού, είχαν συγκεντρωθεί εξαγριωμένοι «πιστοί» που έβριζαν , προπηλάκιζαν, ασχημονούσαν κάθε έναν που τολμούμε να διαβεί την εξωτερική πόρτα. Από τον πρωτοετή φοιτητή μέχρι τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου. «Αντίχριστε», «Ανθέλληνα», « Σατανιστή», «Πόρνοι», «Τι θα διδάσκεις στα παιδιά μας» , «θέλετε να κάνετε την εκκλησία πορνείο», «θέλετε να κάνετε την εκκλησία τζαμί»
Αφήγηση ενός αυτόπτη μάρτυρα: «Από μακριά ακούγεται ο τρανταγμός της σιδερένιας εξώπορτας. Σείεται από τους πιστούς. Τελικά δεν αντέχει. Το πλήθος ορμάει με αλαλαγμούς στο προαύλιο προς την είσοδο του μνημείου. Συνωθείται εκεί και σπρώχνει. Μέσα ο Σάκης Παπαδημητρίου, δοκιμάζει την ακουστική, τα πλήκτρα του πιάνου του, που ο ίδιος έχει μεταφέρει, δοκιμάζει τον ήχο των πλήκτρων του, ένα προς ένα. Βρίσκομαι μέσα μαζι με την υπεύθυνη για το μνημείο αρχαιολόγο, και δυο φύλακες του χώρου. Ένας καλόγερος με ξέπλεκα μαλλιά την απειλεί ότι θα βγάλει μαχαίρι. Τον ακούμε να το λέει ξανά και ξανά. Ένας από τους φύλακες πέφτει χτυπημένος από το πλήθος. Το πλήθος εισβάλει στο μνημείο. Καθίσματα ανατρέπονται, περικυκλώνουν το πιάνο.
Και αρχίζει ο τελετουργικός χορός της βίας. Χοροπηδούν γύρω του και το κλωτσούν. Το χτυπούν με γροθιές στα πλήκτρα και στις χορδές. Ιερωμένοι και λαϊκοί. Ο ήχος του ακούγεται σαν βογκητό πληγωμένου. Το σπρώχνουν κακήν κακώς προς την έξοδο. «Μίασμα.» «Βέβηλο και σατανικό όργανο.» «Πιάνο μέσα στην εκκλησία, οι αντίχριστοι.»
Μάταια προσπαθούμε να προστατεύσουμε το πιάνο και τους εαυτούς μας. Ο «λαός του Θεού» θριάμβευσε. Ανάβουν κεριά. Άλλοι αρχίζουν να ψέλνουν, άλλοι εξακολουθούν να προπηλακίζουν, όσους απέμειναν. Ο πρωτοσύγκελος παίρνει το μικρόφωνο: « Ο λαός του Θεού νίκησε! Μας λένε ότι η Θεσσαλονίκη είναι πολυιστορική, θέλει να πει πολυπολιτισμική, αν εννοούν ότι πέρασαν πολλοί κατακτητές συμφωνώ. Ποτέ όμως δεν αλλοιώθηκε το ορθόδοξο πρόσωπο της πόλης». Οι απειλές συνεχίζονται. Φεύγω. Το ανυπεράσπιστο πιάνο, δίπλα στην πόρτα, ανάμεσα στις σκαλωσιές.»
Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία. Τα κανάλια απ’ έξω μεταδίδουν τις βρισιές του πλήθους σε όσους κατάφεραν να βγουν, κάποιοι έχουν χτυπηθεί, γυναίκες έχουν ξεμαλιστεί από πιστούς, οι αρχές διακριτικές σε απόσταση, η πολιτική ηγεσία απούσα, το πιάνο μαχαιρωμένο, συρμένο με βία ως την είσοδο, με τα σημάδια από τις μαχαιριές πάνω στο σπάνιο ξύλο του, σχεδόν κατεστραμμένο με κομμένες χορδές, ανίκανο να υπερασπιστεί από μόνο του τον Πολιτισμό, μπροστά στις ορδές των ταλιμπάν.
Για την αποκατάσταση του ο Σάκης Παπαδημητρίου και η Γεωργία Συλλαίου αναγκάστηκαν να κάνουν συναυλίες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη για να συγκεντρώσουν το ποσόν που θα το γιάτρευε. Δεν αποζημιώθηκαν ποτέ. Όλη αυτή η εμπειρία μαζί με την προετοιμασία ενός ρεσιτάλ πού ήθελε να δείξει τι είδους πολιτισμό πρότεινε η Ένωση Πολιτών και τι είδους χρήση πρότεινε να έχουν τα μνημεία της πόλης, για να αγαπηθούν από μια νέα γενιά που πιθανά αγνοεί την σημασία και την ιστορία τους, ήταν η αφορμή για έναν μεγάλο έρωτα μεταξύ τους και μια αγάπη που κρατάει ακόμη, 20 τόσα χρόνια μετά, χαρίζοντας και σε μας μοναδικές δημιουργικές στιγμές ενός ζευγαριού που δεν εξαργύρωσε την δημόσια διαπόμπευση του με άστοχη δημοσιότητα.
Όμως το πιάνο, αποκατεστημένο πια, ζητά τη δικαίωση του. Το πιάνο σαν σύμβολο αντίστασης του Πολιτισμού στην βαρβαρότητα. Όσο αποφεύγουμε να απαντήσουμε στην Ιστορία με καθαρότητα και νηφαλιότητα, η Ιστορία θα μας εκδικείται, όπως η σκόνη που κρύβουμε κάτω από το χαλί.
Τώρα που οι εργασίες στην Ροτόντα έχουν αποκατασταθεί, ας αποκατασταθεί κι αυτή η εκκρεμότητα , ας γίνει αυτή η ματαιωμένη συναυλία, ας μπει το πιάνο στη θέση του. Ας αποδείξει η πόλη ότι ο Πολιτισμός νίκησε.
Χωρίς καμιά αμφιβολία, καμιά επιφύλαξη καμιά ένσταση, από κανέναν πια, με τη σιγουριά ότι οι ορδές των νέων φονταμεταλιστών που μας περικυκλώνουν σιγά σιγά -κι όλοι ξέρουμε ποιοι τις εξέθρεψαν- , μόνο με τον Πολιτισμό θα αντιμετωπιστούν.
Η Τέχνη ας νικήσει τους φανατικούς. Έστω και με καθυστέρηση 20 ετών.
*O Τέλλος Φίλης είναι blogger. Το άρθρο του γράφτηκε στο Alter Thess
***
Η Ροτόντα της πατρίδος, της θρησκείας και της οικογένειας
Της Γεωργίας Συλλαίου*
Γίνεται πολύς λόγος για τη Ροτόντα, ότι άνοιξε και ότι θα γίνουν συναυλίες και εκθέσεις και ούτω καθεξής. Μοιραία, έγινε λόγος για την αλήστου μνήμης περιπέτεια της παρ’ ολίγον συναυλίας του Σάκη Παπαδημητρίου στη Ροτόντα το 1995.
Λίγα πραγματάκια να πω… Η συναυλία θα είχε τελετουργικό χαρακτήρα. Δεν θα ήταν τζάζ. Ο κ. Παπαδημητρίου δεν είναι εκκεντρικός πλούσιος καπνέμπορος, ούτε τούρκος πιανίστας, ούτε έβαλε μαύρη ψόφια γάτα στο ιερό. Επίσης δεν έχει καπνίσει ποτέ (οι παραπάνω χαρακτηρισμοί ανήκουν στον κύκλο της Μητρόπολης).
Συνεχίζω. Ο μοναχός, ο οποίος μαχαίρωσε το φύλακα, με απεκάλεσε σατανίστρια και, αφού με χαστούκισε, με έριξε στο δεξί κλίτος της Ροτόντας , ακολούθως μου πέταξε μία πολυθρόνα σκηνοθέτη –η οποία με πήρε ξυστά– αλλά χωρίς να το ξέρει με έσωσε από το πλήθος που έσπασε τις πόρτες και όρμησε αλαλάζον εναντίον του πιάνου, του κατ’ αυτούς «οργάνου του Διαβόλου», το οποίο και έκαναν φύλλο και φτερό.
Κατόπιν, ο μοναχός επιτέθηκε με το μαχαίρι στον Σάκη Παπαδημητρίου, ο οποίος όμως μπόρεσε να τον σταματήσει.
Κάναμε πολλές συναυλίες για να ξεπληρώσουμε την επισκευή του πιάνου, το οποίο ανήκε στον Γ. Νταουλτζίδη, από τη ζημιά που επέφεραν οι «πιστοί».
30 Οκτωβρίου 1995 λοιπόν. Αργά το βράδυ, μετά από όλα αυτά, ο Παπαδημητρίου ανακρίνεται επί ώρες από την Ασφάλεια. Τα επιχειρήματα του Προϊσταμένου, ήταν α. ότι δέχτηκε να παίξει για να κερδίσει χρήματα και πόσα και β. ότι υπάρχει φάκελος με φωτογραφία του από τις εκδηλώσεις για την ειρήνη (Μπέρτραντ Ράσσελ και, κατόπιν, Λαμπράκης). Πώς γλιτώσαμε; Όταν ο Παπαδημητρίου είπε ότι ο πατέρας του ήταν Αξιωματικός του Βασιλικού Ναυτικού, με βαθμό Ναυάρχου.
Δύο μικρά σχόλια: ούτε ο Σάκης Παπαδημητρίου ούτε εγώ, αν και φάγαμε γερό πατατράκ, κάναμε μήνυση στην Μητρόπολη (και να το κάναμε, χαμένοι φυσικά θα βγαίναμε). Σ’ αυτές τις περιπτώσεις αυτεπαγγέλτως γίνεται ό,τι γίνεται. Μετά από άπειρες αναβολές, όταν επιτέλους «εκδικάστηκε» η υπόθεση, ο εισαγγελεύς έκλεισε την υπόθεση λέγοντας ότι στο εδώλιο των κατηγορουμένων θα έπρεπε να βρίσκονται ο Σάκης Παπαδημητρίου και ο Θάνος Μικρούτσικος (τότε υπουργός Πολιτισμού, ο οποίος έδωσε επισήμως –και ευτυχώς– την άδεια για τη συναυλία. Ειλικρινά, χωρίς αυτό το χαρτί δεν ξέρω τι θα γινόταν…). Να θυμόμαστε λοιπόν και αυτό. Σταματώ εδώ, διότι είναι θλιβερές –τουλάχιστον– αυτές οι αναμνήσεις. Αυτά, πάρα πολύ συνοπτικά.
Και κάτι για να χαλαρώσουμε… Η μητέρα μου πήγε την επομένη κλαίγοντας στον ιερέα της ενορίας μας. Ο άνθρωπος ήταν κατάπληκτος και ευτυχώς την παρηγόρησε λέγοντας ότι η επίσημη Εκκλησία πρέπει να ντρέπεται.
Πάτερ, δεν θα μάθετε ποτέ, ότι μετά απ’ αυτό αναζητώ τις απαντήσεις στις θρησκευτικού τύπου ανησυχίες μου, στο καθολικό δόγμα.
*Η Γ. Συλλαίου είναι τραγουδίστρια. Το άρθρο της γράφτηκε για το Books’ Journal.
Bρωμότουρκοι, λέει επικοινωνιολόγος της Εκκλησίας
Του ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Μας προκαλούν οι βρωμότουρκοι και μας υβρίζουν και οι δικοί μας πολιτικοί σιωπούν!
Όχι δεν είμαι ακραίος, ούτε εθνικιστής !
Είμαι π α τ ρ ι ώ τ η s!! Έτσι μας γαλούχησε ο μεγάλος Χριστόδουλος! Και δεν μπορώ να ακούω τους άσπονδους φίλους μας να γενικεύουν επικίνδυνα και με ανίερο τρόπο πάνω στα εθνικά μας θέματα και οι δικοί μας λαπάδες να σιωπούν !
http://directnews.gr/greece/6411–2.html
Εμπλέκουν τον Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο στο παραδικαστικό κύκλωμα Νο2 !
Τον Μητροπολίτη Σύρου Δωρόθεο, εμπλέκει ο διαβόητος αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Γιοσάκης στο παραδικαστικό κύκλωμα Νο2!
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την «έκθεση ανάλυσης» των χιλιάδων τηλεφωνικών συνομιλιών που έχει καταγράψει ο “αρχικοριός” της ΕΥΠ, προκειμένου να εντοπίσει μια από τις μεγαλύτερες συμμορίες που λυμαινόταν το χώρο της Δικαιοσύνης.
Η έκθεση αυτή υπογράφεται από δυο αξιωματικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης Οργανωμένου Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής και βρίσκεται στα χέρια του εισαγγελέα Εφετών, Ισίδωρου Ντογιάκου, που διερευνά την υπόθεση.
Τον Μητροπολίτη Σύρου “ανακατεύει” σε συνομιλίες που είχε με το Γιοσάκη ο γνωστός επικοινωνιολόγος και από τους στενούς συνεργάτες του μακαριστού Αρχιεπίσκοπου Αθηνών Χριστόδουλου, Σωτήρης Τζούμας.
TzoumasΣυγκεκριμένα και σύμφωνα πάντα με την «έκθεση ανάλυσης» – η οποία βρίσκεται στη διάθεση του directnews.gr – στο διάστημα 27 Απριλίου 2010 έως 14 Ιουνίου 2010, Γιοσάκης και Τζούμας είχαν διάφορες τηλεφωνικές συνομιλίες για μια δίκη που θα γινόταν στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λαμίας.
Κατηγορούμενοι, ήταν ο πρωτοπρεσβύτερος του Μητροπολιτικού ναού Μυκόνου και ένας ιερομόναχος ονόματι «Χάρης» οι οποίοι είχαν γνωριμίες με celebrities στο νησί της Μυκόνου και υπεξαιρούσαν εικόνες μεγάλης αξίας για να τις πουλήσουν. στη Λαμία, όπου και συνελήφθησαν.
Λίγο πριν την εκδίκαση της υπόθεσης από το Δικαστήριο, ο Γιοσάκης λέει στο Τζούμα ότι αναλαμβάνει να τους “καθαρίσει” αλλά χρειάζονταν 100.000 ευρώ για να δοθούν στους δικαστές της έδρας!!!
«Είναι το alter ego του Δεσπότη»
Ειδικότερα, στην τηλεφωνική επικοινωνία της 27-4-2010 ο Τζούμας, ζητά από το Γιοσάκη να του πει για την υπόθεση που ενδιαφέρει τον «Σύρου», τον οποίο πιθανόν να δει την επόμενη ημέρα και τι ακριβώς πρέπει να γίνει για να «αθωωθεί τελείως».
Ο Γιοσάκης αναφέρει πως ο Δεσπότης δεν τον έχει θέσει σε αργία μέχρι τώρα, παρότι η αρχαιοκαπηλία ιερής εικόνας είναι αδίκημα ιδιαίτερης απαξίας.
Προσθέτει μάλιστα πως αν καταδικαστεί ο ιερέας, ο Δεσπότης θα πληγεί βάναυσα, αφού, προφανώς ο κατηγορούμενος είναι χειροτονία του, είναι το άλτερ έγκο (ALTER EGO) του.
Σε ερώτηση του Τζούμα, ο Γιοσάκης απαντά πως ο κατηγορούμενος στη δίκη της Λαμίας, λέγεται ΜΑΡΑΓΚΟΣ.
Για την ίδια υπόθεση, ο επικοινωνιολόγος με τον αρχιμανδρίτη συνεχίζουν να μιλάνε και άλλες φορές το επόμενο χρονικό διάστημα.
Μια από αυτές ήταν στις 10 Ιουνίου 2010, όπου ο Τζούμας στις 9 το βράδυ καλεί με το 697644**** κινητό τηλέφωνο που χρησιμοποιούσε, τον αρχιμανδρίτη Γιοσάκη, στο 697734**** κινητό τηλέφωνο.
Σε κάποια στιγμή της μεταξύ τους συνομιλίας, ο Τζούμας αναφέρει «Α! σου είπα, με πήρε ο Σύρου. Και μου είπε αδελφέ μου σου είπανε πολλά, κάνει ο άνθρωπος, κάνει ότι μπορεί να τα μαζέψει. Αλλά μέχρι τώρα έχει μαζέψει μόνο σαράντα, πενήντα. Από οικονομίες του και τα λοιπά, να του δώσω και εγώ κάτι, είναι πάρα πολλά μου λέει».
Ο Τζούμας στην ίδια συνομιλία συνεχίζει λέγοντας «Σήμερα με πήρε, τώρα, δεν είναι πολύ ώρα. Και του λέω, δικό σας θέμα, όπως λένε στην Αμερική».
Ναι. Κοίταξε, του είπες τι κάνω;
-Τζούμας: Θέλετε του λέω να καθαρίσετε; Αυτό είναι το θέμα του λέω, εξαρτάται σε ποιες περιπτώσεις, όταν είναι θέμα ζωής, πουλάς και τον εαυτό σου για να τα καταφέρεις. Εδώ του λέω είναι θέμα μην το «κάτσουνε» μέσα. Και μην αμαυρωθείς και εσύ. Από κει και πέρα ότι θέλετε κάνετε του λέω, δικό μου θέμα είναι; Το έπαιξα και εγώ αδιάφορος.
Αμέσως μετά στη συνομιλία, ο Γιοσάκης επαινεί τον Τζούμα, για το χειρισμό του θέματος και τον ρωτάει: «Όχι του είπες και του είχες πει και το άλλο ότι εκατό…».
Ο Τζούμας απάντησε θετικά…
Οφείλει απαντήσεις
Το directnews.gr θεωρεί ότι είναι πλέον καιρός ο Μητροπολίτης Σύρου Δωρόθεος, να λύσει τη σιωπή του και να απαντήσει για όλα όσα του καταμαρτυρούν ο φίλος του επικοινωνιολόγος Σωτήρης Τζούμας και ο Ιάκωβος Γιοσάκης.
Γνωρίζει τον ιερέα ΜΑΡΑΓΚΟ με τις κλεμμένες εικόνες;
Τον έχει θέσει σε αργία και αν όχι, γιατί;
Είναι αλήθεια, ότι ο ΜΑΡΑΓΚΟΣ έδινε εκκλησιαστικές εικόνες ανεκτίμητης αξίας, στις οικογένειες Αγγελόπουλου και Εμφιετζόγλου, όπως υποστηρίζει ο Γιοσάκης σε άλλες τηλεφωνικές του συνομιλίες που έχουν υποκλαπεί από την ΕΥΠ;
Είναι κρίμα εάν δεν γνωρίζει τίποτε για τη «στημένη δίκη» να διασύρει το όνομά του ο κάθε Τζούμας και Γιοσάκης, αλλά είναι επίσης απαράδεκτο, εάν αληθεύουν έστω και κατ’ ελάχιστο τα όσα υποστηρίζουν στις συνομιλίες τους τα δυο αυτά πρόσωπα, να διατηρεί τη θέση του…
Το τεκμήριο αθωότητας φυσικά ισχύει για όλους, μέχρις ότου αποφανθεί η Δικαιοσύνη.
Ωστόσο, τα δημόσια πρόσωπα όπως και οι θρησκευτικοί ταγοί υποχρεούνται να μιλούν δημόσια και να ξεκαθαρίζουν τη θέση τους.
ΑΝΑΡΤΗΘΗΚΕ 28-9-2011 από directNEWS.gr
Ξεδιαντροπιά:
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=4394651
Τρίτη 29 Γενάρη 2008
Συλλυπητήρια
Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, με τηλεγράφημά της προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος σημειώνει: «Εκφράζουμε τα συλλυπητήριά μας για το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου».
http://www.ecclesia.gr/greek/pronaos/pronaos_199.html#n5
ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ
Κοντά στον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών & Πάσης Ελλάδος κ. Χριστόδουλο βρέθηκε σήμερα (19/6/2007) ο Πρόεδρος του Συνασπισμού κ. Αλέκος Αλαβάνος, τον οποίου συνόδευε ο Βουλευτής του κόμματος κ. Αθανάσιος Λεβέντης.
Ο κ. Αλαβάνος συνάντησε τον Μακαριώτατο στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας και τού μετέφερε τις ευχές των μελών και των φίλων του Συνασπισμού, ευχόμενος ταχεία ανάρρωση. Εξερχόμενος του Νοσοκομείου ο κ. Αλαβάνος δήλωσε: «Επισκεφθήκαμε τον Αρχιεπίσκοπο κ. Χριστόδουλο, τον συναντήσαμε ευδιάθετο και του μεταφέραμε τις ευχές όλων των μελών και των φίλων του Συνασπισμού να αναρρώσει γρήγορα και να αναλάβει πάλι τα καθήκοντά του. Νομίζω ότι χάρηκε ιδιαίτερα που ήρθαμε…»
Φωτοτυπία του πρωτοσέλιδου της παράνομης αντιδικτατορικής Αυγής της 31.8.1970 με κυκλωμένο το ακόλουθο απόσπασμα: «Οι θεομπαίχτες του ‘Ελληνοχριστιανικού» πολιτισμού έχουν τον υπεράξιο εκπρόσωπό τους τον αρχιμανδρίτη Χριστόδουλο. ‘Αποκαλύφθηκαν ενέργειαι από μακρού χρόνου και κατ’εξακολούθησιν, ασελγών πράξεων, επί των νεαρών τροφίμων του ιδρύματος στο οποίο τον διόρισε διευθυντή ο παπαευθύμ Ιερώνυμος..’.».
Ο Χαρίλαος Φλωράκης ασπάζεται τον Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ στη Βουλή, το 1986.
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3722270
Τρίτη 14 Απρίλη 1998
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 6
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Κηδεύτηκε χτες ο αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ
Επικήδειο, εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, απηύθυνε ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης
«Διπλό χρέος μού υπαγορεύει τα στερνά τούτα λόγια στο σημερινό ξόδι σου. Είναι το χρέος του κοντοχωριανού και συντοπίτη, καθώς και το χρέος του συναγωνιστή». Με αυτά τα λόγια, ο επίτιμος Πρόεδρος του ΚΚΕ Χαρίλαος Φλωράκης ξεκίνησε τον επικήδειο λόγο στον «συντοπίτη» του αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ, που κηδεύτηκε χτες το μεσημέρι στο Α Νεκροταφείο με τιμές εν ενεργεία αρχηγού κράτους, ενώ στην τελετή παραβρέθηκε και η Γενική Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ Αλ. Παπαρήγα.
http://tsak-giorgis.blogspot.gr/2014/08/cia.html
Το ΚΚΕ ηρωοποιεί αρχιεπίσκοπο μέλος της παραστρατιωτικής, αντικομουνιστικής, ελεγχόμενης από την CIA, οργάνωσης «Κόκκινη Προβιά».
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ , Παρασκευή, 8 Αυγούστου 2014 | 1:43 μ.μ.
Το παρακάτω κείμενο μας το έστειλε αναγνώστρια του μπλοκ μας στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο και το παραθέτουμε ασχολίαστο, -με δικές μας υπογραμίσεις- διατηρώντας τον τίτλο που έχει βάλει:
«Πολύ καλά κάνετε και ασκείται κριτική στον Σύριζα και στον πρόεδρο του για τα ιερά μασκαριλίκια του, όπως χαρακτηρίζει το μπλοκ Ροϊδης τις επαφές στελεχών του Σύριζα με τους αγιορείτες καλογέρους.Όμως είναι μεροληπτική η τοποθέτησή σας.
Αν είναι ατόπημα του Αλέξη Τσίπρα να έχει επαφές με εκπροσώπους της επικρατούσας θρησκείας προφανώς αποβλέποντας σε ψήφους θρησκευόμενων, τότε τι είναι η ηρωοποίηση που έκανε εκ μέρους της Κ.Ε του ΚΚΕ, ο Χαρίλαος Φλωράκης, στον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ εκφωνώντας τον επικήδειο του; Και στην προκειμένη περίπτωση δεν μιλάμε για έναν οποιοδήποτε ρασοφόρο, αλλά για έναν αρχιεπίσκοπο που χρημάτισε μέλος της παραστρατιωτικής, αντικομουνιστικής, ελεγχόμενης από την CIA, οργάνωσης «Κόκκινη Προβιά».
Για τον πρώην γ.γ. του ΚΚΕ αυτός ο παπάς «αγωνίστηκε για την πατρίδα» ήταν «έντιμος αγωνιστής και πατριώτης» τον διέκρινε «ντομπροσύνη» και «παλικαριά αντάρτη» χωρίς να «ενδώσει στον πειρασμό της υποκρισίας και της μισαλλοδοξίας».
Αυτούς τους χαρακτηρισμούς απέδωσε ο Χ. Φλωράκης στον εκλιπόντα αρχιεπίσκοπο που σύμφωνα με δική σας ανάρτηση ήταν μέλος ενός δικτύου που διέθετε κρύπτες με όπλα, ασυρμάτους, χρηματοδότηση από ξένες μυστικές υπηρεσίες, κέντρα εκπαίδευσης κλπ. το οποίο οργάνωνε αντικομουνιστικές προβοκάτσιες, εκλογές βίας και νοθείας, βομβιστικές επιθέσεις κλπ.
Ελπίζω να δημοσιεύσετε το κείμενο μου αλλιώς θα είναι σαν να διυλίζεται τον κώνωπα –Τσίπρας- και να καταπίνεται την κάμηλο -ΚΚΕ-.
ΕΞΑΓΟΡΑΖΕ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Χούντας-ΣΥΝ και ΚΚΕ Σεραφείμ:
http://www.kathimerini.gr/142503/article/epikairothta/ellada/e3oflhsh-piesewn-me-timologio
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
09.02.2003
Εξόφληση «πιέσεων» με… τιμολόγιο
Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση άρχισε να «δραστηριοποιείται» και ένας άλλου είδους μηχανισμός, που -όπως με είχε πληροφορήσει ο αλησμόνητος δάσκαλός μου ο πρύτανης του Εκκλησιαστικού ρεπορτάζ, Σπύρος Αλεξίου- υπήρχε και πριν την επταετία, αλλά μετά από αυτήν πήρε «επαγγελματική διάσταση». Κάποιοι έξυπνοι έστηναν ένα έντυπο άχρηστο για τον κόσμο, αλλά πολύ χρήσιμο στον δημοσιογραφούντα εκδότη, αφού αποτελούσε «μοχλό πιέσεως» προς τους στόχους που έβαζε. Υπό τον φόβο να εκτεθούν ορισμένοι ενέδιδαν και τα… ακουμπούσαν. Βεβαίως αυτά τα έντυπα δεν πωλούσαν παρά ελάχιστα φύλλα, όμως το κρέμασμα και μόνον στα περίπτερα ήταν και θα είναι πάντα ο φόβος και ο τρόμος «ευαισθήτων τάξεων», ανάμεσα στις οποίες και αυτή του κλήρου. Αλλιώς λοιπόν αντιμετωπιζόταν πάντα αυτός που αγόραζε… οικιοθελώς συνδρομές και τελείως διαφορετικά όποιος αρνιόταν. Οπως επίσης «εγεύετο» τους καρπούς των χρημάτων του όποιος έδινε εντολή στο λογιστήριό του να εξοφληθεί το τάδε τιμολόγιο εντύπου που εστέλλετο από τον εκδότη με το αιτιολογικό των… καταχωρίσεων που, φυσικά, ποτέ δεν είχαν γίνει. Ανάλογη περίπτωση έζησε ο υπογράφων την περίοδο 1976-1980. Ηλθε ένα τιμολόγιο στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών της τάξεως των 40 χιλιάδων δραχμών -με τον τότε Φόρο Κύκλου Εργασιών- κανονικότατο και νομιμότατο και ζητούσε την… πληρωμή του. Από το Γραφείο Τύπου, πήγε στον παπα-Σπύρο Βλαντίκα και αυτός ενημέρωσε τον Σεραφείμ.
– Τι είναι αυτό ρε Σπύρο;
– Τιμολόγιο 40 χιλιάδων Μακαριώτατε.
– Και τι αγοράσαμε και πρέπει να πληρώσουμε;
– Τίποτα Μακαριώτατε. Είναι ένας τρόπος για να πάρουν λεφτά και έτσι να μας υποστηρίζουν. Φαίνεται ότι έχουν μάθει για εκείνους που τους δίνουμε κάτι…
– Σ’ εκείνους δίνω επειδή το θέλω εγώ και θα το κόψω όποτε μου γουστάρει και ας λένε μετά ό,τι θέλουν. Ομως, ετούτος ο τρόπος μου θυμίζει ντα… (και είπε μια λέξη εξωεκκλησιαστική). Και εγώ δεν είμαι π… για να έχω ντα… Φράγκο σε κανέναν Σπύρο, το άκουσες;
Και πράγματι, έτσι έγινε. Γι’ αυτό και δέχθηκε δεκάδες επιθέσεις ο Σεραφείμ από το συγκεκριμένο περιφερειακό έντυπο, αλλά περιεχομένου σχετικού με τη δραστηριότητά του την εποχή Ιωαννίδη και άλλα παρόμοια. Γιατί ο μακαρίτης ο «γέρος», επί ηθικού δεν έσταζε.
__________________
Επί ηθικού δεν έσταζε;
κι αυτό που λέει ο ίδιος;
«Σ’ εκείνους δίνω επειδή το θέλω εγώ και θα το κόψω όποτε μου γουστάρει και ας λένε μετά ό,τι θέλουν»;
Αλλά ιδού πως έδινε και γιατί έδινε (από το φιλόπτωχο):
http://www.kathimerini.gr/142504/article/epikairothta/ellada/etsi-pagideyoyn-toys-mhtropolites
09.02.2003
Ετσι παγιδεύουν τους μητροπολίτες
Του Γρηγόρη Καλοκαιρινού
…………
Και να ξεκινήσουμε από τα πρώτα χρόνια αρχιεπισκοπίας του μακαριστού Σεραφείμ, που ήσαν πράγματι δύσκολα και ο νέος τότε Αρχιεπίσκοπος χρειαζόταν στηρίγματα παντού και κυρίως στο να διαμαρφώσει θετική άποψη η κοινή γνώμη γι’ αυτόν. Ετσι δημιουργήθηκε μια ομάδα υποστηρικτών με πυρήνα τους παλαιούς συναγωνιστές του στον ΕΔΕΣ, ανθρώπους των γραμμάτων, πολιτικούς, δημοσιογράφους και δημοσιογραφούντες μεγάλων αλλά και μικρών περιφερειακών εντύπων κ.ά. Ολοι υποστήριζαν τον Σεραφείμ. Μετά ένα-δυο χρόνια, γύρω στο 1975-76, ο αείμνηστος σύμβουλος επί θεμάτων επικοινωνίας του Αρχιεπισκόπου, Χρήστος Θεοδωρόπουλος, πρότεινε σε κάποιους από τους «καλούς φίλους» του ευρύτερου χώρου ενημερώσεως και επικοινωνίας να δοθεί ένα μηνιαίο επιμίσθιο της τάξεως των 10-15 χιλιάδων δραχμών τότε, και γιατί συνέχιζαν να δείχνουν «πίστη στον γέρο», αλλά και διότι είχαν φροντίσει να περάσουν το «μήνυμα» των οικονομικώς πιεσμένων που θα τους ενίσχυε σημαντικά ένα μηνιαίο ποσόν, τέτοιο, αρκετά σεβαστό την εποχή εκείνη. O μακαρίτης λοιπόν παπα-Σπύρος Βλαντίκας, εξ απορρήτων του Σεραφείμ, κάθε μήνα ετοίμαζε τα φακελάκια και περνούσαν από το μικρό γραφείο του στον πρώτο όροφο του Αρχιεπισκοπικού Μεγάρου οι «αποδέκτες». Ενας μάλιστα από αυτούς, είχε φαίνεται την αγωνία κάθε φορά να δει αν ήταν σωστά τα χρήματα μέσα στον φάκελο. Ετσι δεν περίμενε να απομακρυνθεί, αλλά άρχιζε το μέτρημα από τη σκάλα, την είσοδο και το προαύλιο και έκλεινε την… καταμέτρηση στο κατάστρωμα της οδού Αγίας Φιλοθέης.
Η «υποστήριξη» συνεχιζόταν, έως ότου αποφάσισε μια μέρα ο Αρχιεπίσκοπος, ύστερα από εισήγησή του παπα-Σπύρου να τη σταματήσει, έπειτα, περίπου από δύο χρόνια. «Φθάνει πια Μακαριώτατε, δεν πάει άλλο. Χώρια ότι εκτιθέμεθα και στο προσωπικό που βλέπει ορισμένους να μετράνε τα χρήματα στον δρόμο». Ετσι λοιπόν τελείωσε η ιστορία του επιμισθίου, αλλά αμέσως άρχισε μια άλλη. Αυτή της τελείως διαφορετικής αντιμετωπίσεως πλέον των έργων, των λόγων αλλά και προσωπικώς του Αρχιεπισκόπου. «Αποκαθηλώθηκε εν μια νυκτί» ο Σεραφείμ από τις «προθήκες» ορισμένων ποικίλης ύλης Μέσων Μαζικής Ενημερώσεως -κυρίως μικρών, γιατί στα μεγάλα δεν περνούν εύκολα τέτοιες καταστάσεις- που… συμπτωματικά είχαν συνεργάτες τους «τέως επιδοτουμένους». Εγραψαν, είπαν, ξαναέγραψαν, ξαναείπαν, το χθεσινό λευκό το έκαναν σημερινό και αυριανό μαύρο, όμως ο Αρχιεπίσκοπος τους αγνόησε. Ετσι κάποια στιγμή βαρέθηκαν και «ουδετεροποιήθηκαν», αφού πλέον είχε περάσει και ο Σεραφείμ στο απυρόβλητο της κοινής γνώμης.
…………
Εξαιρετικό άρθρο!
Εν τω μεταξύ οι διάφοροι ετερόκλητοι ελληναράδες που προσβάλλονται από μια μουσουλμανική ιεροτελεστία στην Αγία Σοφία είναι κατά τραγική ειρωνεία επίγονοι των ανθενωτικών που τις ημέρες της Άλωσης όχι μόνο καταριούνταν τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο ως εξωμότη αλλά απέφευγαν και την Αγιασοφιά ως «μιαρόν τόπον» και «κατοικητήριον δαιμόνων» καθώς πίστευαν ότι είχε «μαγαριστεί» από το ενωτικό συλλείτουργο του Δεκεμβρίου του 1452. Μόνο όταν πια οι Τούρκοι εισήλθαν στην Πόλη προσέτρεξαν στη Μεγάλη Εκκλησία γιατί προφητείες της εποχής ήθελαν εκεί να εμφανίζεται ένας άγγελος την ύστατη στιγμή και να σώζει τους εκλεκτούς. Χώρια που αν η Αγιασοφιά σήμερα σώζεται εν αντιθέσει με άλλους βυζαντινούς ναούς της Πόλης είναι γιατί διατηρήθηκε ως χώρος λατρείας και γνώρισε και το ανάλογο ενδιαφέρον συντήρησης.
H Aγία Ζωή Πορφυρογέννητη, με μπότοξ και με ένα από τα τεκνά της στις αγιογραφίες της αγιαΣοφιάς
http://www.fatsimare.gr/kserete-oti/2014/11/24/ti-den-mas-eipan-sto-sxoleio-gia-to-byzantio
Η Αυτοκράτειρα Ζωή Ήταν το Μεγαλύτερο Κούγκαρ της Ορθοδοξίας
Εκτός από τα ξεκοιλιάσματα όμως, το Βυζάντιο υπερτερούσε του Game of Thrones και στο σεξ. Πρώτη μεταξύ ίσων στο συγκεκριμένο σπορ ήταν η Αυτοκράτειρα Ζωή Α’ η Πορφυρογέννητη, η οποία ήταν η μόνη νόμιμη διάδοχος του θρόνου, δηλαδή όποιος την παντρευόταν γινόταν Αυτοκράτορας, δηλαδή:
– 48 χρονών παντρεύεται τον ξάδερφό της, Ρωμανό τον Τρίτο
– Σε λίγα χρόνια τον δολοφονεί στα ντουζ και παντρεύεται την ίδια μέρα το τεκνό της, έναν επιληπτικό μπάτλερ των ανακτόρων (ο οποίος φυσικά ανακυρήσσεται και αυτοκράτορας, με το όνομα Μιχαήλ ο Τέταρτος)
– Γρήγορα βαριέται τον μπάτλερ, τον στέλνει σε μοναστήρι και παντρεύεται έναν ανιψιό του – ζήτω ο Μιχαήλ ο Πέμπτος!
– Ο ανιψιός λέει «έχει πάει εξήντα χρονών η θείτσα, να τη φάω λάχανο να γίνω μοναδικός άρχων», η Ζωή το μαθαίνει και επειδή Βυζάντιο είσαι, του ξηγιέται όπως κάθε γυναίκα θα ονειρευόταν να ξηγηθεί σε κάποιον που σχεδιάζει να τη στείλει: διατάζει να τον συλλάβουν, να τον τυφλώσουν και να του κόψουν τον φιρφιρίγκο! Και, επειδή ήταν τόσο καλή στις σχέσεις:
– Παντρεύεται αυτόν που είχε προσπαθήσει να ανατρέψει τον προηγούμενο άντρα της και, εφόσον βρήκε επιτέλους την αγάπη για την οποία μπορεί να κάνει θυσίες, του επιτρέπει να ζήσει στο παλάτι μαζί με την ερωμένη του, ξαδέρφη της πρώην γυναίκας του!
Φιλάκια
Αντιδραστικο αρθρο, υπερασπισης του Ερντογανικου φονταμεταλισμου, επιλογης -προφανως- της τουρκικης αστικης ταξης. Ο Κουτσουμπας υπερασπιζεται την οποια αστικοδημοκρατικη προοδευτικοτητα του κεμαλισμου,
ναι
Αν και το σχόλιό σας είναι τόσο κακόπιστο, να με κατηγορείτε για ερντογανισμό (!), ενώ προφανώς μιλάω από τη σκοπιά μιας αντίληψης που απεχθάνεται την ιδεολογική-μυθολογική χρήση των θρησκειών από την «πολιτική»,
και η απάντηση του κ.Ρο είναι η μόνη αξιοπρεπής, αυτή που σας αξίζει ακριβοδίκαια, θα σας απαντήσω:
Έγραψα: «Προσωπικά η δημόσια απαγγελία του Κορανιού και οποιουδήποτε θρησκευτικού βιβλίου, οποιασδήποτε θρησκείας, σε ένα Μουσείο, θεωρώ πως όζει υποκρισίας, και θρησκευτικής εκμετάλλευσης, αλλά αυτό αφορά τους κατοίκους της χώρας στην οποία το γεγονός συνέβη. Δεν είναι σε καμία περίπτωση διακρατικό ζήτημα το οποίο μάλιστα ευαισθητοποιεί όλα τα ελληνικά κόμματα, που συναγωνίζονται σε προσποιητή αγανάκτηση, παίζοντας ψηφοθηρικά πάνω σε στερεότυπους μύθους της επίσημης νεοελληνικής Ιστορίας».
Και αυτό σας φαίνεται: «Αντιδραστικο αρθρο, υπερασπισης του Ερντογανικου φονταμεταλισμου» (!!!)
Ο γραφικός συστημικός επαγγελματίας πολιτικάντης Κουτσούμπας, συμπλέοντας με τις αντιδράσεις όλων από Χ.Α μέχρι ΣΥΡΙΖΑ, κάνει σκουπιδο-Εξωτερική πολιτική, κλείνοντας το μάτι στον ρωμέικο θρησκευτικό εθνολαϊκισμό, με τον φαντασιακό «Παρθενώνα» της Ελληνορθοδοξίας, που τάχα μολύνθηκε από την ανάγνωση του Κορανιού, ρωτώντας δήθεν αφελώς τι θα συνέβαινε αν διαβαζόταν το Χριστός Ανέστη, όχι σε κάποιο μουσείο, αλλά σε ένα εν ενεργεία τζαμί, λες και μπορεί να γίνει σύγκριση. Το κτίριο είναι μουσείο, δεν είχε ποτέ σχέση (κάθε άλλο) με τον Ελληνισμό (παρά μόνο στο μυθικό-φαντασιακό επίπεδο) και δεν είναι πια ευτυχώς ναός καμίας θρησκείας, ούτε του φονταμενταλιστικού Ισλάμ ούτε της απάνθρωπης βυζαντινής Ορθοδοξίας.
Η αστική τάξη της γείτονος, που τη συκοφαντεί συνειδητά ο αντιευρωπαίος σταλινικός ανατολίτης Κουτσούμπας, είναι φανατικά φιλοδυτική, άθρησκη και κεμαλική. Αν θεωρείτε στ’αλήθεια πως ο δεξιός λαϊκιστής Ερντογάν, ένας Τούρκος Καμμένος και Καρατζαφέρης, εκπροσωπεί την αστική τάξη της Τουρκίας και όχι τα λούμπεν στοιχεία της τουρκικής κοινωνίας και τον θρησκευτικό εθνικισμό, νομίζω πως εσείς υπερασπίζεστε τον Ερντογανισμό.
• »Τινάζει στον αέρα» την Μεγάλη Σύνοδο η Βουλγαρία!
• ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΟΧΙ ΑΠΟ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑ ΓΙΑ ΚΡΗΤΗ!
• Επικαιρότητα 10/06 12:26
• Άκυρο και από την Εκκλησία της Γεωργίας για την Αγία Σύνοδο
• Επικαιρότητα 10/06 15:17
• »Όχι» στην Πανορθόδοξη και από τους Σέρβους!
Ενταξει υπερβολικη η κατηγορια (και ως υπερβολικη) αδικη εντελει, αλλα δειχνει πως αντιστοιχα αδικο ειναι το απο την μερια σας τσουβαλιασμα με ολους αυτους που λετε, του αρχηγου ενος κομματος, με τη γνωστη σταση του στο γελοιο δημοψηφισμα, στις απεριγραπτες πλατειες και γενικα στις κραυγες για «κατοχη» κλπ. Απο την αλλη και επι της ουσιας, εχετε αδικο (και ο Κουτσουμπας δικιο), κατα την ταπεινη μου γνωμη βεβαιως, σε δυο σημεια. Πρωτο, ναι ο Ερντογαν εκπροσωπει την αστικη ταξη της Τουρκιας, την κυριαρχη εν πασει περιπτωσει μεριδα της. Η ταξικη φυση ενος κομματος δεν καθοριζεται μονο η κυριως απο ποιοι το ψηφιζουν-στηριζουν. Ετσι κι αλλιως η αστικη ταξη και ειδικα η μονοπωλιακη που ειναι και πιο ισχυρη, ειναι παντα ολιγαριθμη σχετικα. Τα λαϊκα στρωματα ψηφιζουν τα κομματα, αλλα αυτο δεν σημαινει οτι καθοριζουν και την στρατηγικη τους.Δευτερο και σχετιζομενο με το πρωτο, ο ισλαμισμος, ο νεο-οθωμανισμος, δεν χρησιμοποιειται παρα εργαλειακα, για να εξυπηρετηθουν τα συμφεροντα του τουρκικου κεφαλαιου, που εχει βλεψεις οικονομικης επεκτασης, επιρροης, προβολης ισχυος κλπ στις περιοχες της παλαι ποτε οθωμανικης αυτοκρατοριας. Αυτο δεν ειναι εικασια ειναι ρητα διατυπωμενη στρατηγικη του μεχρι προτινος πρωθυπουργου κ. Νταβουτογλου. Το ιδιο αλλωστε κανουν και αλλα κρατη με αλλες θρησκειες. Αρα το να αντιμετωπιζουμε σαν «θρησκευτικη» την εκδηλωση, ειναι ειτε ανοησια ειτε υποκρισια. Προκειται για μια ακομα επιθετικη κατα της Ελλαδας ενεργεια του «σουλτανου». Οι προκλησεις δεν γινονται μονο στο στρατιωτικο επιπεδο, αλλα και στο συμβολικο. Ενδεχομενως μπορειτε να του κανετε κριτικη στον Κουτσουμπα, γιατι ασχολειται με τα εθνικα θεματα, και τα συμφεροντα της ελληνικης α,τ,, αφου «οι προλεταριοι δεν εχουν πατριδα» κλπ κλπ, τοτε παω πασσο, που λενε.
Τώρα μιλάτε λογικά με σεβαστά επιχειρήματα.
Πράγματι μπορεί να τον στηρίζει ένα χυδαίο τμήμα της αστικής τάξης από τη στιγμή που κερδοφορεί ασύστολα χάρις στον Σουλτάνο, αλλά ο κορμός της αστικής τάξης της Τουρκίας είναι κεμαλικός.
Πράγματι μπορεί ο τύπος αυτός να κάνει τη φιέστα με το κοράνι του, για να προκαλέσει την Ελλάδα, σίγουρα όμως την κάνει γιατί επενδύει πολιτικά στη θρησκευτική αποβλάκωση, αυτό βέβαια δεν αποκλείει και λίγο εθνικισμό κλείνοντας το μάτι στην κεμαλογενή ακροδεξιά.
Τώρα η στάση του ΚΚΕ: γιατί να τσιμπήσει στα καμώματα του καραγκιόζη και να παίξει στο γήπεδό του και στο γήπεδο του ρωμέικου λαϊκίστικου θρησκευτικού εθνικισμού της συμφοράς;
Γήπεδο της Αριστεράς, προνομιούχο και σταθερό, (πρέπει να)είναι οι ορθολογικές πολιτικές αναλύσεις, η Ειρήνη και η φιλία των λαών. Καλά ο Κοτζιάς, οι ΑΝΕΞΕΛ και η ΝΔ, το ΚΚΕ μυρίζεται πως θα μείνουν εκλογικά ορφανά τώρα λόγω τρομερών οικονομικών δυσκολιών και απογοητεύσεων, λούμπεν στρώματα ψηφοφόρων και ψαρεύει με μεθόδους Τσίπρα.
Ανεμομαζώματα.
Γιατί;
Δεν νομιζω οτι ειναι εκλογικιστικη και λαϊκιστικη η αιτια. Ακομα ομως κι αν υπαρχει και μια τετοια διασταση που ειναι αναποφευκτη στην πρακτικη πολιτικη, δεν ειναι οπωσδηποτε αρνητικο, το να μην αποξενωσει ενα κομμα, δημοκρατικους ανθρωπους, που εχουν επηρεαστει και παρασυρθει απο ανορθολογικες προσεγγισεις και να τους επηρεασει προς μια ορθολογικη, φιλειρηνικη προς τους Τουρκους εργαζομενους, αλλα οχι και υποχωρητικη στην επιθετικοτητα του τουρκικου ιμπεριαλισμου προοπτικη.
Ας υποθέσουμε λοιπόν πως η ανάγνωση σε ένα Μουσείο της Τουρκίας, που ήταν τζαμί για τα προηγούμενα 450 χρόνια και μέχρι τα μισά του 15ου αι. ρωμαϊκός ορθόδοξος ναός χτισμένος από κάποιον Αλβανό τύραννο, που είχε προηγουμένως στεγάσει για 1000 χρόνια κάθε λογής κτηνανθρώπους αυτοκράτορες, σχεδόν κανένα Έλληνα, αλλά ακόμη και Τούρκους (τον Λέοντα Δ΄ τον Χάζαρο, γιό της πριγκίπισσας των Χαζάρων Σισάκ) και πατριάρχες (πολλών φυλών, όπως Βούλγαρους, Αρμένηδες, Σύρους κλπ), στον οποίο διαβαζόντουσαν αναθέματα κατά των «Ελλήνων» (με τη θρησκευτική σημασία του όρου, γιατί ελληνικό λαό δεν αναγνώριζε τότε η Ορθοδοξία), είναι μια πράξη η οποία πρέπει να στηλιτευθεί από τον ηγέτη ενός ελληνικού μαρξιστικού λενινιστικού κόμματος, μιας χώρας της Ε.Ε. στον 21ο αιώνα.
Ας το δεχθούμε, παρ’όλο που το κόμμα αυτό δεν έχει δώσει μισή δεκάρα για ουσιαστικές παραβιάσεις θρησκευτικών και ατομικών δικαιωμάτων στην χώρα μας και καταψηφίζει μαζί με την συνεργαζόμενη κα Κανέλλη το σύμφωνο συμβίωσης και απορρίπτει την τεκνοθεσία στα ομόφυλα ζευγάρια.
Θέλω να ελπίζω όμως, και περιμένω μια απάντηση από εσάς, πως δέχεστε ότι η όποια επιχειρηματολογία του κ.Κουτσούμπα θα πρέπει να υπακούει σε κάποιες βασικές αρχές της Λογικής και να μην προκαλεί τον κοινό νου.
Πιστεύετε πως το μπλε τζαμί (που είναι εν ενεργεία τέμενος του Ισλάμ), στο οποίο «τι θα γινόταν αν ακουγόταν το Χριστός ανέστη;», αντιστοιχίζεται λογικά με το μουσείο της Αγ.Σοφίας, το οποίο μάλιστα αν δεν το είχε κάνει μουσείο η αστική επανάσταση του Κεμαλισμού, θα ήταν ακόμη, όπως θα είχε κάθε νόμιμο δικαίωμα, τζαμί;
Να σας θυμίσω ποια ήταν η μοίρα του συνόλου σχεδόν των τζαμιών στην ελληνική επικράτεια, πως το τζαμί της Αθήνας είναι μουσείο και πως δεν λειτουργεί ούτε ένα τζαμί στην πρωτεύουσα (80 ορθόδοξοι ναοί λειτουργούν στην Πόλη και εκατοντάδες άλλοι σε όλες τις ισλαμικές χώρες, ακόμη και στο Πακιστάν, πλην της Σ.Αραβίας), χωρίς να ενοχλείται ο κ.Κουτσούμπας, όπως δεν ενοχλήθηκε (δεν καταδίκασε) ποτέ από την κατεδάφιση ορθόδοξων ναών στη Σοβιετία;
Πόσες εθελοτυφλίες, πόσες αντιφάσεις, πόση υποκρισία, πόσους αναχρονισμούς, πόση εξυπηρέτηση του εθνικού φαντασιακού και πόσα λογικά άλματα να καταπιούμε από το στόμα του γ.γ. του ΚΚΕ;
Υπερβολικο και αυτο το σχολιο σας, με ορμητικη παραθεση χαλαρα συσχετιζομενων θεματων. Μου θυμιζει το στυλ της κ. Κανελλη, που δεν με γοητευει, αν και την ιδια την σεβομαι. (οπως και εσας αλλωστε). Θα παραβλεψω τα υπολοιπα απο την κατεδαφιση των ρωσικων ναων ως την εθνικη καταγωγη του Ιουστινιανου, για να επικεντρωθω στο θεμα της δηλωσης. Οντως η αντιστοιχια δεν ειναι σωστη. Ας βρουμε την περιπου σωστη αντιστοιχια. Οπως λετε παρακατω, το τζαμι της Αθηνας ειναι μουσειο.Φανταστειτε λοιπον να στελναμε εναν ορθοδοξο παπα να διαβαζει ψαλμους. Εσεις δεν θα το καταγγελατε, οι Τουρκοι δεν θα ειχαν δικιο να το καταγγειλουν; Λεω βεβαια την περιπου σωστη αντιστοιχια, γιατι αλλο ειναι το συμβολικο μεγεθος του τζαμιου της Αθηνας για τους Τουρκους και γενικα για τους μουσουλμανους και αλλο αυτο της Αγιασοφιας για τους Ελληνες και για τους χριστιανους γενικα. Δειτε και δηλωσεις απο γερμανικο υπεξ., αμερικανικο κλπ ειναι ολοι αυτοι φονταμενταλιστες της ορθοδοξιας; Επαναλαμβανετε οτι ηταν τζαμι για 500 χρονια, ηταν και χριστιανικος ναος για χιλια χρονια. Μπορει να ειμαστε αθεοι, και εγω μαζι σας, αλλα δεν μπορουμε να σβησουμε την κληρονομια μας, δεν την επιλεξαμε, ειναι το εδαφος στο οποιο αναπτυχθηκαμε. Ειμαι αθεος χριστιανος, οπως ελεγε και ο Σαραμαγκου, οταν τον ρωτουσανε γιατι ασχολειται με θρησκευτικα θεματα στα βιβλια του, αυτος ενας κομμουνιστης και αθεος.
Θα μου επιτρέψτε, αφού σας ευχαριστήσω για τον σεβασμό, έστω και παράλληλο με αυτόν που έχετε προς την κυρία Λιάνα, να πω πράγματα που δεν ήθελα να πω, εσείς με αναγκάζετε, στο β μέρος αυτού του σχολίου.
Ας αρχίσω με τα ανώδυνα:
Την αλβανική καταγωγή του κτήτορα αγίου τυράννου, την ανέφερα στο κείμενο όχι βεβαίως από αντιαλβανισμό, απλά ως απάντηση στο συλλογικό φαντασιακό της ρωμαϊκής Αγιασοφιάς ως ελληνικού Παρθενώνα, που του αρέσει να κοροϊδεύει τον εαυτό του (θεμιτό) και (να νομίζει πως μπορεί) και τους άλλους.
Εδώ μπαίνω στον πειρασμό να θυμίσω στον κ.Κουτσούμπα, που νομίζει πως μπορεί να είναι και με τον χωροφύλαξ και με τον αστυφύλαξ,κι εμείς να κάνουμε το βλάκα, τους στίχους του Μπρεχτ:
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΕΡΓΑΤΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΕΙ
Ποιος έχτισε τη Θήβα την εφτάπυλη;
Στα βιβλία δε βρίσκεις παρά των βασιλιάδων τα ονόματα.
Oι βασιλιάδες κουβαλήσαν τ’ αγκωνάρια;………..
Όχι πως περιμένω απάντηση.
_______________
Αφού ψάχνετε κι εσείς μαζί με τον κ.Κουτσούμπα να βρείτε ανάλογο περιστατικό, να σας δώσω δυο τέτοια, δυο χριστιανικές προκλήσεις, η πρώτη πολύ ισχυρή, πάρα πολύ, μέσα στην ίδια την Αγιασοφιά-τζαμί και η άλλη, πολύ πιο ήπια, αλλά πολύ πιο ισχυρή πολιτικά και απειλητική, μέσα στην Αγιασοφιά-μουσείο
1. Τον Ιανουάριο του 1919, στο εν ενεργεία τζαμί της Αγίας Σοφίας τελέστηκε απρόκλητα ορθόδοξη Λειτουργία από τον προκλητικό παπα-Λευτέρη Νουφράκη στρατιωτικό παπά του ελληνικού στρατού που συμμετείχε στο «συμμαχικό» εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Το τι συμφορές θα μπορούσε να πυροδοτήσει στον Ελληνισμό της Πόλης και το τι υπόγειες αντεκδικήσεις σε αθώους θα προκάλεσε αυτός ο ποδοσφαιρικών αντιλήψεων κρατικός υπάλληλος, το καταλαβαίνετε. Μέσα στην Τουρκία, μέσα στο τζαμί, τέτοια θρησκευτική και εθνική προσβολή από στρατιωτικό παπά ξένης χώρας, έχει και ο Ερντογάν κάποια απωθημένα.
2. 07/07/2009 Ο Πατριάρχης Μόσχας σε μια συμβολική κίνηση επισκέφθηκε την Αγία Σοφία, όπου σε στάση προσοχής μαζί με τους συνεργάτες του προσευχήθηκε και έκανε τον σταυρό του.
______
Ίσως ο κ.Κουτσούμπας να ζήλεψε τη δόξα του γελοίου (κυριολεκτικά) ΚΚ Ρωσίας, που ζητάει (26.9.2015) πίσω την Αγιασοφιά (να μην απαντήσει λέτε ο Ερντογάν;), δεν είναι μόνο ο αξιοθρήνητος Λαφαζάνης της Σρεμπρένιτσα που συμπλέει με ναζιστές, είναι και άλλοι, γι’αυτό ο κΚουτσούμπας έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός, εκτός κι αν έχει κάνει συνειδητά πολύ κακούς και επικίνδυνους λογαριασμούς, στα χνάρια του αρχιτυχοδιώκτη Αλέξη και θέλει να τροφοδοτεί παρακινδυνευμένα παιχνίδια, παίζοντας στα εδάφη της ακροδεξιάς.
Αρα, να υποθεσω, οτι η αποφαση της ισλαμοσωβινιστικης κυβερνησης της Τουρκιας, θεωρειται απο εσας δικαιολογημενη αντιδραση στην δηλωση ενος βουλευτη της αντιπολιτευσης στην Ρωσια. Αρα καταδικαζετε την κριτικη προς την αποφαση απο τον κ. Παυλοπουλο σαν «εθνολαϊκισμο».
Γίνεστε πάλι κακόπιστος.
Η θέση μας είναι ότι τα τζαμιά και οι ναοί δεν έχουν θέση στην πολιτική.
Ο Ερντογάν, η ρωσική Δούμα, το ΚΚΡωσίας, οι Ισλαμιστές και οι ορθόδοξοι φονταμενταλιστές παίζουν πολιτική στο γήπεδο του θρησκευτικου μίσους.
Κανείς λογικό άνθρωπος και κανένα δημοκρατικό κόμμα δεν πρέπει να τροφοδοτεί αυτήν την τακτική.
Όπως ο Παρθενώνας έγινε Παναγία η Αθηνιώτισσα και σήμερα είναι μουσείο, αντίστοιχα συνέβησαν και με τη Σοφιά.
Αν ένας Έλληνας στρατιωτικός παπάς ψάλει εκεί τον Ακάθιστο ύμνο ή ένας ιμάμης το Κοράνι, μόνο ως γελοία γεγονότα πρέπει να αντιμετωπίζονται, από τους σοβαρούς ανθρώπους.
10/06/2016 – «Έδιωξαν» τον Ερντογάν από την κηδεία του Μοχάμεντ Άλι
Πήρε το αεροπλάνο για Τουρκία
EMAILΟι συγγενείς Μοχάμεντ Άλι δεν άφησαν τον Τούρκο πρωθυπουργό να εκφωνήσει λόγο στην κηδεία του θρύλου της πυγμαχίας, ούτε και να εναποθέσει αποθέσει στο φέρετρο του πυγμάχου ένα κομμάτι μαύρου υφάσματος διακοσμημένου με στίχους από το Κοράνι, αλλά ούτε έστω και να αναγνώσει ένα κομμάτι από το Κοράνι.
Για αυτούς τους λόγους, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έφυγε άρον-άρον από τις ΗΠΑ, πριν καν ξεκινήσει η διαθρησκευτική τελετή και όχι μόνο αυτός αλλά και ολόκληρη η τουρκική κυβερνητική αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένων και του γαμπρού του Ερντογάν και υπουργού Ενέργειας Μπεράτ Αλμπαϊράκ.
Ο αντιρατσιστικός νόμος κε Παρασκευόπουλε ισχύει για τους μητροπολίτες κρατικούς υπαλλήλους που μιλάνε τόσο συκοφαντικά και με τόσο μίσος για έναν γειτονικό λαό;
Γράφτηκε από τον/την Romfea.gr. Δευτέρα, 13 Ιούνιος 2016
Σιδηροκάστρου Μακάριος: »Οι Τούρκοι ποτέ δεν γίνονται φίλοι»
«Οι Τούρκοι ποτέ δεν γίνονται φίλοι» δήλωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κ. Μάκαριος, σχολιάζοντας το θέμα της ανάγνωσης του Κορανίου στην Αγία Σοφία.
Επίσης ο κ. Μακάριος αναφέρθηκε στον γέροντα του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Άνθιμο, τον οποίο χαρακτήρισε διορατικό, τονίζοντας ότι πάντα μιλούσε και έγραφε για τους Τούρκους.
Ποιος είναι ο Μακάριος;
Για τι καταγγέλθηκε και τι απαντά:
http://www.zougla.gr/greece/article/mitropolitis-politelias
Μητροπολίτης Πολυτελείας
Παρασκευή, 10 Απριλίου 2009, 02:42
Θανάσης Τσιριμώκος
Για μια ακόμη φορά, η μικρότητα και ο ευτελισμός ενός ιεράρχη σκανδαλίζουν την κοινωνία και προκαλούν εύλογα ερωτήματα για την ηθική του υπόσταση. Πρόκειται για τον Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου, στον οποίο το κράτος έκανε δωρεά ένα mini bus στο Κέντρο Περίθαλψης Παίδων της πόλης του και αυτό κατέληξε να πουληθεί για να αγοραστεί η προσωπική του λιμουζίνα.
………………………
http://www.zougla.gr/greece/article/apili-me-minisis-o-mitropolitis
Απειλεί με μηνύσεις ο Μητροπολίτης
13 Απριλίου 2009, 15:55
Απειλεί με μηνύσεις ο Μητροπολίτης που πούλησε το αυτοκίνητο για παιδιά ιδρύματος και αγόρασε επιβατικό για να καλύψει τις… ανάγκες του. Η απάντηση από την «Ολυμπιακά Ακίνητα» τον «αδειάζει» και αποκαλύπτει τα ψεύδη του.
……………..
http://www.tanea.gr/news/greece/article/4576940/?iid=2#sthash.TfCObBP7.dpuf
29 ΜΑΪΟΥ, 557 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ
«ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ; ΑΣΤΕΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ»
Η Ελένη Αρβελέρ διαλύει τους μύθους για την Αλωση
Του ΜΑΝΩΛΗ ΠΙΜΠΛΗ | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 29/05/2010 07:00 |
Η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ θυμάται παλαιότερα τους- ξένουςφοιτητές της στη Σορβόννη να της στέλνουν… συλλυπητήριο τηλεγράφημα κάθε 29η Μαΐου, την ίδια ώρα που τα περισσότερα Ελληνόπουλα αν τα ρωτούσες τι έγινε τη μέρα εκείνη δεν ήξεραν ακριβώς. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση αντιστράφηκε. Στην Ελλάδα έγινε, λίγο έως πολύ, μόδα να θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοια μέρα την Αλωση της Πόλης- μερικοί από κεκτημένη ταχύτητα ή άγνοια μιλούν για «εορτασμό», αντί για επέτειο, και να μην αρκούμαστε στον εορτασμό της έναρξης της Επανάστασης, κάθε 25 του Μαρτίου. Μεγάλη η σημασία της Πόλης, θα πει κανείς, για τους Ελληνες. Σωστό. Οπότε και η συμβολική σημασία της Αλωσης είναι εξίσου μεγάλη. Εστω και αν η πολιορκία της από τους Οθωμανούς ήταν απλώς μία από τις πολλές, έστω και αν το κλίμα της εποχής ήταν τέτοιο, η κατάσταση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν τέτοια, που έκπληξη θα ήταν το να μην αλωθεί η Πόλη.
«Βρισκόμαστε στα μέσα του 15ου αιώνα, γύρω στο 1450. Η Πόλη είναι μια μικρή πόλη πια- έχει δεν έχει 70.000 κατοίκους, όταν άλλοτε είχε περάσει το μισό εκατομμύριο» αφηγείται στα «ΝΕΑ» η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ, επιχειρώντας να βάλει για λογαριασμό μας τα πράγματα στη θέση τους, να καταγράψει αλήθειες και μύθους της Αλωσης έτσι όπως μόνο μία βυζαντινολόγος με τη δική της διαδρομή μπορεί να κάνει. «Η Πόλη έχει αποδεκατιστεί από την πανώλη και τις αλλεπάλληλες πολιορκίες των Τούρκων. Αλλά και από τις διαμάχες των Δυτικών, αφού οι προστριβές Γενοβέζων και Βενετσιάνων γίνονταν στο λιμάνι της μέσα. Υπήρχε και μια τάση ανεξαρτητοποίησης των λίγων χωρών που παρέμεναν ελεύθερες- όχι μόνο του Μυστρά που παρεμπιπτόντως έπεσε το 1460, επίσης στις 29 Μαΐου! Η κατάσταση ήταν μιας ανασφάλειας γενικής».
Ο διχασμός. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, «υπήρχε μια μεγάλη ενωτική και ανθενωτική διαμάχη, υπέρ και εναντίον της Ενωσης των Εκκλησιών. Οι αντίθετοι στην Ενωση συμμαχούσαν και με τους Τούρκουςήταν οι λεγόμενες παρά φύσιν συμμαχίες. Οι υπέρμαχοι της Ενωσης διακήρυσσαν: “Οταν οι δύο Ρώμες ήταν ενωμένες διαφεντεύαμε τον κόσμο. Οταν διχάστηκαν, χάσαμε τα πρωτεία”. Με αυτή την έννοια η πραγματική πτώση της Πόλης χρονολογείται από το 1204 και μετά. Η ανθενωτική διαμάχη πήρε μάλιστα τεράστιες διαστάσεις μετά το 1438 και τη Σύνοδο της Φερράρας. Εκεί ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ ξεσήκωσε την Εκκλησία σε μια τελευταία προσπάθεια Ενωσης, αλλά ενώ η διανόηση ήθελε να είναι αναγεννησιακή, η Εκκλησία παρέμενε προσηλωμένη στα πάτρια κατά τρόπο φανατικό, αν όχι τίποτα παραπάνω», λέει χωρίς να μασάει τα λόγια της η ελληνίδα βυζαντινολόγος, η πρώτη γυναίκα πρύτανης της Σορβόννης στα 700 χρόνια ιστορίας του μεγάλου γαλλικού πανεπιστημίου.
Και συνεχίζει: «Υπήρχε όμως ακόμη ένας παράγοντας παρακμής. Ηταν η γενική δεισιδαιμονία που τρεφόταν από τις προφητείες. Ηδη από τον 6ο αιώνα υπήρχαν προφητείες, τότε ήταν όμως αισιόδοξες. Τώρα προφήτευαν το τέλος της Πόλης και μαζί το τέλος του κόσμου και της Ιστορίας. Αυτό ήταν, λοιπόν, το κλίμα στην Κωνσταντινούπολη της εποχής. Δεισιδαιμονία, διχόνοια, φτώχεια, κακομοιριά. Οι Βυζαντινοί ζούσαν σε μια πόλη ερημωμένη. Και στα ανάκτορα του Πορφυρογέννητου πολύ λίγα δωμάτια χρησιμοποιούνταν. Οπως λέει και ο Παλαμάς στον “Δωδεκάλογο του Γύφτου”: “Και ήταν οι καιροί που η Πόλη/ πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε/ και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε/ και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη (…) Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρει”».
Το κλίμα της εποχής ήταν: δεισιδαιμονία, διχόνοια, φτώχεια, κακομοιριά
«Η Πόλη θα μπορούσε να είχε πέσει πολύ νωρίτερα»
Η Πόλη θα μπορούσε να είχε πέσει στα χέρια των Τούρκων πολύ νωρίτερα. «Ο λόγος που δεν έγινε αυτό και ανάσανε για πενήντα χρόνια ήταν ότι ο Βαγιαζίτ έπεσε στα χέρια των Μογγόλων» λέει η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία δεν μπορούσε να σταθεί μόνη της όρθια. Ο Μανουήλ έτρεχε να δει τους Καρόλους, ο Ιωάννης πήγε στη Φερράρα. Είναι η εποχή των επαιτών αυτοκρατόρων. Πήγαιναν επαίτες στη Δύση, έστω και αν τους δέχονταν εκεί με τιμές και δόξες. Κάτι που συνήθως οι Ελληνες δεν δέχονται είναι ότι ο Πάπας προσπάθησε να βοηθήσει. Διέθεσε τις ιντουλγκέντσιες- τα επί πληρωμή συγχωροχάρτια- του 1450, που ως ιντουλγκέντσιες Ιωβηλαίου ήταν πιο προσοδοφόρες, στον πόλεμο κατά των Τούρκων. Αλλο αν αυτό δεν ήταν αποτελεσματικό, αφού έδωσε τα χρήματα στους Αραγωνέζους που τα χρησιμοποίησαν για δικούς τους σκοπούς.
Πολλοί λένε ότι η Δύση δεν βοήθησε. Οταν όμως μιλάμε για Δύση τι εννοούμε; Οι Βυζαντινοί ήταν όλη η Ανατολή. Η Δύση ήταν πολυδιασπασμένη και ο Πάπας είχε ένα σχίσμα στην πλάτη του και την Ανατολική Εκκλησία εναντίον του. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ο Παλαιολόγος πολεμάει τους Τούρκους μαζί με τον απεσταλμένο του Πάπα, Ισίδωρο του Κιέβου, και τους Γενοβέζους, ο Γεννάδιος- ο Γεώργιος Σχολάριος, πρώτος Πατριάρχης μετά την Αλωσητοιχοκολλούσε ανάθεμα εναντίον του Παλαιολόγου. Και επίσης: μετά την πτώση της Πόλης, οι Δυτικοί έτρεμαν. Οταν ανέλαβε Πάπας ο Ενιο Σίβλιο Πικολομίνι, δηλαδή ο Πίος Β΄, έγραψε μια πραγματεία για την Αλωση στην οποία μιλούσε για καταστροφή της Χριστιανοσύνης. Αντίθετα οι Ρώσοι, που είναι μάλιστα φανατικοί ανθενωτικοί, δεν γράφουν σχεδόν τίποτα για την πτώση της Πόλης. Πέρασαν χρόνια για να αρχίσουν οι σλαβικοί θρήνοι. Εκείνοι που θρήνησαν από την αρχή για την Πόλη είναι στην Τραπεζούντα. “Πάρθεν η Πόλη, πάρθεν η Ρωμανία”, έλεγαν».
Κάτι που συνήθως οι Ελληνες δεν δέχονται είναι ότι ο Πάπας προσπάθησε να βοηθήσει
Η συμφωνία του σουλτάνου με τον Πατριάρχη
Το Ρούμελι Χισάρ, το κάστρο που έχτισε ο Μωάμεθ το 1452 για να ελέγχει το πέρασμα ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και τη Θάλασσα του Μαρμαρά, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην έκβαση της πολιορκίας, λέει η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Διούλκησε και τον στόλο περνώντας τα πλοία του στον Κεράτιο. Από την άλλη πλευρά, μόνο 3-4 πλοία γενοβέζικα πέρασαν και αυτά για να φέρουν τροφή στους πολιορκημένους». Βέβαια, δεν ήταν μόνο αυτή η αιτία της ήττας των Βυζαντινών. «Ο Μωάμεθ είχε μαζέψει Σέρβους, Αλβανούς, Τούρκους. Απέναντι στους τουλάχιστον 100.000 άντρες του- μερικοί μιλούν για 120.000, άλλοι τους ανεβάζουν σε 200.000- αντιπαρατάσσονταν περίπου 4.500 άνθρωποι το πολύ, μαζί με τους ξένους. Και πολλοί ήταν παιδιά και γυναίκες που πολεμούσαν με αγκωνάρια. Μεγάλη ήταν η βοήθεια των Γενοβέζων, αλλά όταν σκοτώθηκε ο Τζουστινιάνι έχασαν το ηθικό τους και υποχώρησαν. Οσοι πολέμησαν, πάντως, πολέμησαν ηρωικά. Οταν ο Μωάμεθ έστειλε αποκρισάριο στον Παλαιολόγο ζητώντας του να παραδώσει την Πόλη, πήρε την απάντηση ότι η Πόλη δεν είναι δικό του πράγμα και πως “με τη δική μας θέληση αποφασίσαμε να πεθάνουμε”. Ακόμη και ο περίφημος Νοταράς που είχε τρεις υπηκοότητες και όλη του την περιουσία στο εξωτερικό, και που είπε ότι είναι καλύτερο το τουρκικό καφτάνι από τη λατινική τιάρα, πολέμησε και εν τέλει εκτελέστηκε από τους Τούρκους. Χαρακτηριστικό του ηρωισμού είναι ότι όταν στην Πύλη του Ρωμανού οι Τούρκοι άρχισαν να ανεβαίνουν πάνω και πέρασαν μέσα, έψαχναν τους αντίπαλους πολεμιστές και δεν πίστευαν ότι ήταν τόσοι λίγοι. Και πρέπει να πούμε και για τον Μωάμεθ, που συνηθίζουμε να τον ταυτίζουμε με τη βαρβαρότητα, ότι δεν ήταν βάρβαρος ή δεν ήταν μόνο βάρβαρος. Ηταν από τους μεγαλύτερους μεταρρυθμιστές της Τουρκίας. Ηξερε τι ήθελε και πώς να το κάνει». Οσο για την Κερκόπορτα… «Ανοιγμένη ή ξεχασμένη. Αστεία πράγματα. Ηταν χιλιάδες έξω, τα καράβια τους στον Κεράτιο, οι Γενοβέζοι έφευγαν. Τι να πεις για την Κερκόπορτα; Σε συμβολικό επίπεδο μόνο μπορείς κάτι να πεις. Αλλά είναι σαν να λέμε ότι αντί να σκοτώνονταν τρεις Τούρκοι κατά την είσοδό τους στην Πόλη, θα σκοτώνονταν δέκα αν η πόρτα ήταν κλειστή. Και λοιπόν; Αφού είχαν ανεβάσει σκάλες και έμπαιναν από όπου ήθελαν».
«Ο Μωάμεθ έδωσε το πατριαρχικό αξίωμα στον Γεννάδιο Σχολάριο, ορίζοντάς τον αμέσως αρχηγό του Μιλιέτ, δηλαδή όλων των ορθοδόξων. Κάπως έτσι ξέρουμε γιατί η Εκκλησία κράτησε όλα τα κτήματά της και η αυτοκρατορία τα έχασε», λέει δηκτικά η Ελένη Γλύκατζη- Αρβελέρ. «Κάπως έτσι φτάσαμε και στα σημερινά βατοπεδινά βακούφια. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε, σε αντίθεση με άλλες συμπεριφορές της πολιτείας, ότι όταν ο Μανουήλ Παλαιολόγος είναι στη Θεσσαλονίκη και υπάρχει κίνδυνος καταστροφής, δημεύει όλα τα κτήματα του Αθω. Και ότι ο Κομνηνός δημεύει όλη την εκκλησιαστική περιουσία για να αντιμετωπίσει τους Σελτζούκους». Την εποχή της Αλωσης, εξάλλου, υπήρχε έξαρση του μοναχισμού. «Σε όλη τη διαμάχη των ανθενωτικών οι καλόγεροι στα μοναστήρια της Πόλης και του Αθω ήταν πρώτοι. Είναι πολλοί και δεν πολεμούν. Αντίθετα με τους δυτικούς μοναχούς που μπορούν να φέρουν όπλα, οι ορθόδοξοι δεν μπορούν», σημειώνει η ελληνίδα βυζαντινολόγος.