το Άσυλο των Πολιτικών παραμένει

[1] Μετά τη διαφανή Ταφόπλακα «της υπόθεσης Ζήμενς» που επτασφράγισε την πολιτική ουσία του μεγαλύτερους μεταπολιτευτικού σκανδάλου στην ιστορία…

….της Νότιας Δανίας με το σχετικά φανερό χρηματισμό πολιτικών των δύο κομμάτων εξουσίας και τη… φυγή των Χριστοφοράκου-Καραβέλα-Γιουνγκ, τις απολαυστικές φιγούρες των Τσουκάτου-Μαντέλη και Άκης-Beau Brummel που τόσο ωραίες στιγμές απείρου κάλους μας χάρισαν όλο αυτόν τον καιρό… δεν μας είναι μπορετό να μιλήσουμε για Ντροπή παρά μόνο για Άσυλο Πολιτικής Ξεφτίλας. Ντροπή δεν υφίσταται.

Πολύς ο λόγος έγινε για τη «γενναία» πράξη του υπουργού Επικρατείας κ. Μόσιαλου όπου… επιτέλους καταργεί «τα μυστικά κονδύλια του Τύπου» όπου με βάση του σχετικού Νομοθετικού Διατάγματος 744/1970 (ΦΕΚ 264/Α/10.12.1970) της Δικτατορίας, παρέμενε ενεργός ως τις μέρες μας (σημ: από το 1970 έως και σήμερα!) ο ανεκδιήγητος Κωδικό 0896 των «Απορρήτων Δαπανών» των Γενικών Γραμματειών Επικοινωνίας – Ενημέρωσης (ο θεός να την κάνει) και Μέσων Ενημέρωσης. Παράλληλα, ο υπουργός προανήγγειλε μειώσεις δαπανών σε κονδύλια που αφορούν σε ζητήματα δημοσίων σχέσεων και εθιμοτυπίας, ταυτόχρονα ο υπουργός δήλωσε ότι προωθείται άμεσα νομοθετική ρύθμιση για την κατάργηση του συγκεκριμένου διατάγματος…

Όμως: …Ακόμη και για την κατάργηση των αμαρτωλών «μυστικών κονδυλίων» των γενικών γραμματειών Επικοινωνίας και Ενημέρωσης σημειώθηκε χθες ένταση στην ίδια σύσκεψη του κ. Μόσιαλου με βουλευτές του αρμόδιου ΚΤΕ. Βουλευτές ζήτησαν από τον κ. Μόσιαλο, που τα κατάργησε ύστερα από δεκαετίες αδιαφάνειας στη διαχείρισή τους, να δώσει στοιχεία ποιοι τα εισέπρατταν και πόσα ήταν τα ποσά. «Η κατάργησή τους χωρίς να δίνεις στοιχεία είναι απαξίωση και όχι εξυγίανση», είπε μεταξύ άλλων η Μιλένα Αποστολάκη.[…]Αξίζει να σημειωθεί πάντως το όψιμο ενδιαφέρον και η απαίτηση να δοθούν τώρα στοιχεία στη δημοσιότητα, ενδιαφέρον και απαίτηση που δεν είχε εκδηλωθεί ποτέ στο παρελθόν από κανέναν βουλευτή όταν αυτά τα κονδύλια μοιράζονταν δεξιά και αριστερά αδιαφανώς…. [πηγή]

Είμαι βέβαιος ότι ο εξέχων επιστήμων-υπουργός κ. Μόσιαλος θα δώσει τις δέουσες εξηγήσεις που απαιτούνται προκειμένου να τα δούμε «Όλα στο φως».

Να θυμίσω με την ευκαιρία μία «υπόθεση αγνών προθέσεων» της διαχρονικής Νοτιο-Δανικής πολιτικής μας εντιμότητας, ονόματι:

«Η κρατική διαφήμιση στη χώρα των θαυμάτων»

κάνοντας κλικ, θα αντιληφθείτε το μέγεθος του ζωντανού Ασύλου των πολιτικών. Αγέροχα δεσπόζει η μορφή του γνωστού διανοούμενου-Αναλυτή κ. Τράγκα με την εφημερίδα των 800(!) φύλλων ημερησίως

Απολαύστε τη διαχρονικότητα του… ελληνικού ευρωπαϊκού θαύματος, του 2008:

Ιδιαίτερη προτίμηση σε «γαλάζιες» εφημερίδες χαμηλής κυκλοφορίας και σε φύλλα που διανέμονται δωρεάν φαίνεται πως είχε ο πρώην υπουργός Τύπου. Δεν είναι τυχαίο ότι μόνο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2008 τα συγκεκριμένα ΜΜΕ χρηματοδοτήθηκαν με 30.270.000 ευρώ από διαφημιστικά κονδύλια του Δημοσίου.

Με αμιγώς τεχνικούς-διαφημιστικούς όρους είναι αμφίβολο εάν η συγκεκριμένη πολιτική ακούμπησε έστω και ακροθιγώς τον στόχο της, δηλαδή τη μεταφορά των μηνυμάτων στο ευρύ κοινό. Παραφράζοντας τη ρήση του Μακ Λούαν πως «τα media είναι οι προεκτάσεις του ανθρώπου» ο Θ. Ρουσόπουλος τα μετέτρεψε σε… προεκτάσεις του ιδίου και της Ν.Δ. Απόδειξη, οι αριθμοί στους επίσημους καταλόγους μετρήσεων της εταιρείας Media Services:

* Στην κορυφή των εισπράξεων βρίσκονται η «Χώρα» και η «Χώρα της Κυριακής» του (και τηλεοπτικού σχολιαστή) Γ. Τράγκα, που έλαβαν 1.823.463 ευρώ, δηλαδή το 6% της συνολικής δαπάνης, ενώ η κυκλοφορία τους αντιπροσωπεύει μόλις το 0,3%. Πρακτικά, για τις καταχωρίσεις στη «Χώρα της Κυριακής» η κυβέρνηση πλήρωνε για κάθε φύλλο που πωλήθηκε το 2008 περί τα 24 ευρώ!

* Σε περίοπτη θέση βρίσκονται επίσης οι εφημερίδες «Βραδυνή» «Απογευματινή», «Αδέσμευτος» και «Αρθρο», που στις κυριακάτικες εκδόσεις τους, με μόλις 1,1% της κυκλοφορίας, συγκέντρωσαν το 10,4% της κρατικής διαφήμισης.

* Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι τρεις δωρεάν εφημερίδες που κυκλοφορούν μόνο στην Αθήνα και παίρνουν το 13,6% (!) των κυβερνητικών διαφημιστικών προγραμμάτων. Πρώτη, η «City Press» του (και τηλεοπτικού σχολιαστή) Γ. Κύρτσου με συνολικά έσοδα περίπου 3.000.000 ευρώ.

* Καλά έσοδα έχουν και οι οικονομικές εφημερίδες, οι οποίες με το 4,4% της κυκλοφορίας παίρνουν 14% της διαφημιστικής δαπάνης, όπως και οι εφημερίδες της Θεσσαλονίκης.

* Στον αντίποδα, στις μεγαλύτερες, σε πανελλαδική κυκλοφορία, εφημερίδες η σχέση είναι αντεστραμμένη: Η «Ελευθεροτυπία» και η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» με κυκλοφορία που αντιπροσωπεύει το 15,4% της αγοράς, έχουν διαφημιστικό μερίδιο μόλις 5,9%. Τα «Νέα», το «Βήμα» και το «Βήμα της Κυριακής» με αθροιστικό ποσοστό 21,5% έχουν διαφημιστικό μερίδιο 9,3%. Ανάλογη τύχη έχουν η «Καθημερινή», το «Εθνος», το «Πρώτο Θέμα», ο «Ελεύθερος Τύπος».

* Το συμπέρασμα των αριθμών είναι αμείλικτο: Οι επιλογές του υπουργού Τύπου οδήγησαν σε μικρές συντηρητικές εφημερίδες και στα δωρεάν φύλλα περίπου 45% της διαφήμισης, όταν οι πιστοποιημένες πωλήσεις τους δεν ξεπερνούν το 7,3%. [ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ – 26/10/2008]

 —-

Για τα παραπάνω Ωραία, οι εξηγήσεις εκκρεμούν λόγω Ασύλου και παρατεταμένης δημοκρατικής λιτότητας προς το συμφέρον του Έθνους