κ. Καστανίδης: «Τα δημοψηφίσματα είναι μία επιλογή του ΠΑΣΟΚ και του πρωθυπουργού, κ. Γ. Παπανδρέου, που έχει καταγραφεί στο προεκλογικό πρόγραμμα του Κινήματος.»
«Ναι», «Οχι» ή «λευκό» σε ένα ή και περισσότερα ερωτήματα είναι οι επιλογές που έχουν οι πολίτες στα δημοψηφίσματα που θα πραγματοποιηθούν στο μέλλον, χωρίς όμως η κρίση τους, στις περισσότερες των περιπτώσεων, να δεσμεύει την οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Ναι, κάποια δημοψηφίσματα ΘΑ είναι δεσμευτικά (η εξαίρεση), και κάποια ΔΕΝ ΘΑ είναι (ο κανόνας).
Δηλαδή πρόκειται να ζήσουμε με νομοθετημένη βούλα τον αέρα τον κοπανιστό τη «συμμετοχής του λαού» που στη μαλλιαρή σημαίνει «λέγε ότι θες –κάνω ότι γουστάρω» που έως τώρα στη πράξη, αυτό συμβαίνει, και το ξέρουμε, υπάρχει λόγος να μας το υπογραμμίσουν;
Τα δημοψηφίσματα για ψύλλου πήδημα κοστίζουν πολλά εκατομμύρια €υρουδάκια -όπως ομολογεί ο θηριώδους πολιτικού εκτοπίσματος κ. Καστανίδης- τη στιγμή μάλιστα που, τα περισσότερα, θα έχουν… συμβουλευτικό χαρακτήρα!
Νομίζω ότι νομιμοποιούμαστε να διερωτηθούμε: Αφού στο εξής αυτά (τα δημοψηφίσματα) θα έχουν συμβουλευτικό χαρακτήρα, τι χρειάζονται οι πολυπληθείς πρωθυπουργικοί σύμβουλοι που· πολλοί από αυτούς (αν όχι οι περισσότεροι) πληρώνονται αδρά με λεφτά του ελληνικού «λαού»;
Όταν παρέχονται ακριβοπληρωμένες συμβουλές από ειδικούς, προς τι οι ερασιτεχνικές (μη δεσμευτικές) συμβουλές των … ανειδίκευτων ψηφοφόρων;
Αφού ούτως ή άλλως στη πράξη η κυβέρνηση παίζει εν ου παικτοίς, χρειάζεται να το νομοθετήσει κιόλας;
Η Kοροϊδία επιτέλους, κοστίζει κι αυτή τα €κατομμύριά της.
Εκσυγχρονιζόμεθα.
Καλημέρα,
έτσι νοιώθω και εγώ πως πρόκειται περί χυδαίας κοροϊδίας αναρωτιέμαι όμως αν μπορεί να λειτουργήσει και αλλιώς.
Να κάνω μια υπόθεση, πως στα συμβουλευτικού χαρακτήρα δημοψηφίσματα ο λαός έχει μεγάλη συμμετοχή με κάποια αποτελέσματα. Ας υποθέσουμε πως οι κυβερνήσεις παίρνουν κάποιες αντίθετες των συμβουλών αποφάσεις, η οποίες στο σύντομο μέλλον αποδεικνύονται λάθος.
Ε δεν γίνεται να έχει αυτό ενδεχομένως ένα σημαντικό αποτέλεσμα στα πολιτικά πράγματα;
at last ο παλιός καλός ΓΑΠ, γεμάτος χαζομαλακιούλες, χαντρούλες, πυροτεχνηματάκια.
Well come George
Και τώρα απλώς θα περιμένουμε τους γνωστούς κορυφαίους Συνταγματολόγους και «πνευματικούς» ανθρώπους να μας ενημερώσουν γιατί αυτή η κοροιδία είναι επιβεβλημένη… σύντομα, πολύ σύντομα…
όταν τα δημοψηφίσματα ακολουθούνται από μια πολυεπίπεδη κα ακριβή ενημέρωση μπορούν να κινητοποιήσουν την κοινωνία για σοβαρά θέματα…
αυτονόητα ότι ερωτήματα που άπτονται των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δεν έχουν πλειοψηφικοκρατικό χαρακτήρα όπως είναι τα δημοψηφίσματα και για αυτό εξαιρούνται..
άσχετα με το ελβετικό δημοψήφισμα για τους μιναρέδες…
στη σημερινή συγκυρία όπου το οικονομικό επίπεδο είναι στα 80% της ΕΕ , ενώ το πολιτικό δεν ξεπερνά σχηματικά το 20% , δεν θα έπρεπε επιτέλους να αναλάβουμε τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις μας σε σχέση με την συνέχιση της παραμονής μας στην ευρωζώνη , αλλά και γενικότερα στην ΕΕ…
αν η πλειοψηφία θέλει συμμαχία με το Ιρά, την Β.Κορέα και την Κούβα ας το εκφράσει αναλαμβάνοντας τις ευθύνες της…
όχι όμως με χρήματα της ΕΕ και της Δύσης γενικά να παριστάνουμε τους τζάμπα μάγκες αριστεροδεξιούς εθνικιστές και να συμπεριφερόμαστε ανάλογα…
λογικό τέλος τα δημοψηφίσματα να μην είναι πάντα δεσμευτικά..
Τα δημοψηφίσματα τα κάνουν όταν τους γουστάρει , αν τους γουστάρει και όπως τους γουστάρει.
Ορέ Κρίστε
γιατί δε μας κοπάνησες και σήμερα κανένα άσχετο δημοσίευμα από το ΒΗΜΑ ή τη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ;;; Και από που ορέ πανέξυπνε βγάζεις και ποσοτικές εκτιμήσεις για το οικονομικό και πολιτικό μας επίπεδο σε σχέση με το Δυτικό μέσο όρο ;;
Είναι καλύτεροι ορέ φωστήρα του δυτικού πνεύματος από μας οι Βρεταννοί πολιτικά που διαβάζουν όλη μέρα SUN και βλέπουν παπαριές στη τηλεόραση. Που μαζεύονται σα τους χάνους σε κάθε βασιλικό γάμο για να γιορτάσουν το μακραίωνα θεσμό τους ;;;
Πάαινε ορέ παραπέρα να πεις αυτά τα ανεκδιήγητα ή τουλάχιστον ρίξε μας ένα ανάτυπο κατευθείαν από του μαξίμου για τη «πράσινη ανάπτυξη»
Ροΐδα
προσυπογράφω αγαπητέ το άρθρο. Να προσθέσω ότι σε αυτά τα συμβουλευτικού χαρακτήρα δημοψηφίσματα θα έπρεπε να προβλέπεται και η απάντηση : «ου ρε χαμούρες» 🙂
Έχουμε κάνει την εξαίρεση κανόνα και κανόνα το ότι δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει την επομένη.
Μη δεσμευτικά δημοψηφίσματα και πράσινα άλογα. Τότε ποιος ο λόγος να κάνεις δημοψήφισμα και να μη σταθείς στην λευκή επιταγή των εκλογών; Άλλωστε δεν βάζει κανείς το μαχαίρι στο λαιμό της κυβέρνησης να κάνει δημοψήφισμα. Αν δεν έχει σκοπό να δεχθεί την απόφαση ας μη θέσει το ερώτημα.
Θα ασχολούμαστε μήνες με τις ερωτήσεις ενώ αυτοί οι «σωτήρες» θα πελεκάνε τα εισοδήματα μας και όταν τελικά θα τους εκφράζουμε – γραπτώς – τη βούληση μας θα αντιληφθούμε ότι μας ρώτησαν για τα μάτια του κόσμου… διότι είναι γνωστό ότι οι κυβερνήσεις στο Ελλάντα έχουν το αλάθητο. Μέχρι και ο Πάπας που παίρνει την εντολή από το Θεό του, έχει παραδεχτεί κανά δυό φορές ότι έχει κάνει λάθος. Έλληνας πρωθυπουργός ποτέ!
Συμπέρασμα: το δημοψήφισμα στην Ελλάδα είναι δεσμευτικό μόνο όταν συμφωνεί με την άποψη της κυβέρνησης.
Φυσικά το κόστος αν και δεν είναι αμελητέο, οφείλω να αναγνωρίσω ότι οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα δεν λογαριάζουν το χρήμα όταν αφουγκράζονται τη λαϊκή βούληση. Μέχρι και αεροπλάνα τζάμπα ως την Αυστραλία βάζαν για να μιλήσει ο Λαός™ στις εκλογές… Δεν θα αφήσουμε την κρίση να μαςκάνει αντιδημοκρατικούς! Έχουν ακόμα οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί (και όσοι ελεύθεροι επαγγελματίες μας κάνουν το χατήρι να πληρώσουν).
ΥΓ γιατί πολλά ακούω για Κούβες, Αλβανίες του Χότζα και άλλα τέτοια ωραία.
Για να υπενθυμίσω λίγα κράτη στην Ευρώπη που είναι σύμμαχοι του Ιράν και της Κορέας, όπως την Νορβηγία, τη Σουηδία, την Αγγλία, την Ελβετία που είτε δεν είναι καν στην ΕΕ ή δεν έχουν «ασπασθεί» το Ευρό. Αδιέξοδα και εκβιαστικά διλήμματα στον Λαό, μόνο χουντικού τύπου καθεστώτα – ενίοτε και με δημοκρατική κάλυψη – επιβάλλουν.
Ο Πανούσης το είπε:
«Ο Γιωργάκης έχει μαζέψει τους φίλους του και παίζουνε «Κυβέρνηση»
Κορυφαίοι συνταγματολόγοι, του πανεπιστημίου του Καφενίγκεν, που βρέθηκαν χθες για τσίπουρα σε μια αμμουδιά της Β. Ελλάδας, έλεγαν ότι πρέπει οπωσδήποτε να περιέχεται στις επιλογές και το «άει σιχτίρ, με τις κουλαμάρες σας, επιτέλους»!