1978: Αγιορείτης Ηγούμενος προφυλακίζεται για “απαγωγή” στον Άθωνα 5 «παιδιών» από τα Τρίκαλα

Ντοκουμέντο [ή πως υπερασπίστηκε τότε το ‘Άγιο’ Όρος «την οικογένεια», που κινδυνεύει τώρα από τους διεμφυλικούς]

Στις 25/11/1978, φάνηκε πως υπάρχουν δικαστές στη Θεσσαλία. Προφυλακίστηκε ο ηγούμενος της Μονής Ξενοφώντος του Άθωνα. Στο Ίντερνετ την είδηση μπορείτε να την δείτε στη σελίδα 23, της «Μακεδονίας» (26.11.1978), όπως τη διασώζει το ψηφιακό Αρχείο Εφημερίδων της Εθνικής Βιβλιοθήκης. Την αντιγράφω αποσπασματικά, παραλείποντας τα ονόματα των 5 παιδιών, που ήταν η αιτία της προφυλάκισης του Ηγούμενου Αλέξανδρου Ματζίρη ή Μαντζίρη (τουρκικό επώνυμο αραβικής προέλευσης, που δηλώνει τον πρόσφυγα):

Από την εφημερίδα «Μακεδονία» 26.11.1978, σελ.23 -εμείς θεωρήσαμε ότι τα επώνυμα των παιδιών έπρεπε να σβηστούν…

«ΗΡΘΗ Η ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΑΚΡΙΤΗ ΚΑΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΘΗΚΕ Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ ΓΙΑ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΤΡΙΚΑΛΙΝΩΝ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ. Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Τρικάλων ήρε υπέρ του ανακριτού τη διαφωνία που είχε προκύψει μεταξύ του ανακριτού κ.Πολυζωγόπουλου και του Εισαγγελέα κ.Πασχαλίδη, σχετικά με την προφυλάκιση ή μη του ηγουμένου της Ι.Μ.Ξενοφώντος του Αγίου Όρους Αλέξανδρου Ματζίρη και διέταξε την προφυλάκισή του. Ο Ματζίρης κατηγορείται για τη φυγή τον Ιούλιο του 1977 από τα σπίτια τους και τον εγκλωβισμό τους σε μοναστήρι του Αγ.Όρους, πέντε νεαρών από τα Τρίκαλα, οι οποίοι όμως μετά τον θόρυβο που δημιουργήθηκε και τις μηνύσεις που υποβλήθηκαν, επέστρεψαν στα σπίτια τους». Στην εύλογη απορία μας για τις μηνύσεις, απαντάει παρακάτω το ρεπορτάζ που γίνεται σαφέστερο. Οι «νεαροί» δεν ήταν ενήλικες, ήταν «παιδιά», γεγονός που εξηγεί την προφυλάκιση κι ο καθένας μπορεί να υποθέσει τι θάρρος χρειάστηκε και τι ηθικό, κοινωνικό, οικονομικό και θρησκευτικό κόστος θα είχε για τους χωρικούς της εποχής η προφυλάκιση ενός Αγιορείτη ηγούμενου με δικές τους ενέργειες, στην Ελλάδα της ΝΔ, όταν η Ελλάδα της Αριστεράς του 2017, αθωώνει πανηγυρικά τον Εφραίμ. Προσωπικά πιθανολογώ ότι αργότερα ο ηγούμενος θα αθωώθηκε, ως είθισται, από την αδέκαστη Δικαιοσύνη των δικαστών που δεν θέλουν να ελεγχθεί το «Πόθεν Έσχες» τους. Θα είχε ενδιαφέρον να γνωρίζαμε το σκεπτικό αυτής της εικαζόμενης αθώωσης, αφού πέρα από το αυτονόητα σοβαρό αδίκημα να αποσπώνται παιδιά από τους γονείς τους, ειδικά για το Όρος ισχύει πως  όσοι είναι κάτω από 18 ετών πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικα συγγενή και ακόμη και οι ανήλικοι που το επισκέπτονται σαν ομάδα με ενήλικο αρχηγό, πρέπει να έχουν μαζί τους έγγραφη (επικυρωμένη) άδεια από τους γονείς τους. Να υπενθυμίσω στους «αφελείς», πως πρόκειται για έναν πάρα πολύ ύποπτο χώρο, που ιστορικά έχει γίνει αποδέκτης πολυάριθμων καταγγελιών από έγκυρα πρόσωπα, ακόμη και εκ των ένδον, που μάλιστα κατάφερε να σκανδαλίσει (1893) ακόμη και τον προσκυνητή Ρασπούτιν.

Το δημοσίευμα συνεχίζει με τα πλήρη ονοματεπώνυμα των χωριατόπουλων: «Τα πέντε παιδιά είναι ο Απ.Μ. από την Εγάρπη, ο Λ.Γ.Π. από το Αρματολικό, ο Ευ.Μπ. από τον Πυργετό, ο Χ.Γ. από τα Τρίκαλα και ο Π.Β.-Μ. από το Ελληνόκαστρο. Συνήγοροι του Ματζίρη είναι οι κ.κ.Ντουλόπουλος και Πουλέας, ενώ την πλευρά των γονέων υποστηρίζουν οι κ.κ. Μπέλτσος και Βιολές».

Η ίδια είδηση δημοσιεύτηκε κάτω από τον τίτλο «Προφυλακιστέος εκρίθη αρχιμανδρίτης για απαγωγή πέντε αγοριών» (εφ. «ΝΕΑ» 26.11.78), όπως τον κατέγραψε ο Γ.Καρανικόλας («Ανορθόδοξοι έρωτες ορθοδόξων κληρικών», σελ. 25, β΄έκδοση, Θουκιδίδης, Αθήνα-1987). Στην «Απογευματινή», το ρεπορτάζ υπογράφει ο Κώστας Τσαρούχας: «Ακριβά θα κοστίζει η φρέσκια σάρκα σε ηγούμενους, ηγούμενες και άλλους ρασοφόρους εκμαυλιστές ανηλίκων για μοναστήρια». Το δημοσίευμα αναφέρεται στον ηγούμενο της μονής Ξενοφώντος Α.Μ., που οδηγήθηκε στις φυλακές Τρικάλων, επειδή παρέσυρε πέντε ανήλικους στο μοναστήρι του. Το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Τρικάλων, χαρακτηρίζει κακούργημα την χορήγηση καταλύματος στο μοναστήρι του δεκατετράχρονου Ε. Μ. από τον Πυργετό. Στο ρεπορτάζ αναφέρεται πως ο ηγούμενος ομολόγησε πως και ένας 16χρονος από την Λαμία, βρισκόταν στην μονή Ξενοφώντος τον Ιούλιο του ’77.

Ξεσηκώθηκε η ναζιστική οργάνωση με εισηγητή τον Λαγό («Μαστροπός, νονός και εκβιαστής»), «για του Χριστού την πίστη την Αγία» και ο Άθωνας («Άγιο Όρος: Θα σηκωθούν οι πρόγονοί μας από τους τάφους»), να υπερασπιστούν τάχα τον θεσμό της οικογένειας που λέει κινδυνεύει αν δεν στριμώξουμε τους διεμφυλικούς.  Έχουν περάσει 39 ολόκληρα χρόνια από τότε, που η Μονή Ξενοφώντος πήγε να διαλύσει 5 οικογένειες και να καταστρέψει πέντε αγόρια. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω με βεβαιότητα αν ο ατυχήσας ηγούμενος του 1978 Αλέξανδρος Ματζίρης, είναι ο σημερινός Αλέξιος, εάν δηλαδή ήταν από το 1978 ηγούμενος Ξενοφώντος. Μπορώ όμως να κάνω πολύ σοβαρές εικασίες με βάση δημοσιεύματα, γιατί υπάρχει λόγος, ιδιαίτερα από τη στιγμή που τη Μονή και το γυναικείο μετόχι της στο Ακριτοχώρι, είχε τιμήσει με την παρουσία του (2014) ως αρχηγός της Αντιπολίτευσης ο πρωθυπουργός (στη χιλιετηρίδα της-1998-και ο Κ. Σημίτης) και στο δεύτερο, όπου ηγουμενεύει η ευλαβής Ιακώβη, ο κ.Τσίπρας είχε συναντηθεί (2012) με τον πατριάρχη.

Στέκομαι στο ασυνήθιστο για Αγιορείτη καλόγερο όνομα Αλέξανδρος και νομίζω πως θα πρόκειται για το κοσμικό όνομα του Ηγούμενου. Συνήθως οι ειδήσεις του αστυνομικού δελτίου που αφορούν κληρικούς με ιερατικό όνομα, αναγράφουν την «κατά κόσμον»  ονομασία του αναφερόμενου, όπως αυτή προκύπτει από την αστυνομική του ταυτότητα. Το ‘κατά Θεόν’ Αλέξιος, θα μπορούσε να πηγάζει από το Αλέξανδρος, αφού συνηθίζεται όταν κάποιος καλογερεύει να παίρνει επαγγελματικό ψευδώνυμο που να έχει το ίδιο αρχικό γράμμα με το βαφτιστικό του όνομα. Ας πούμε ο Ιερώνυμος Β΄λεγόταν Ιωάννης, ο συνθαλαμίτης του στη «Ζωή» Αμβρόσιος, Αθανάσιος και ο Χριστόδουλος, Χρήστος, χωρίς βεβαίως αυτό να είναι καθεστώς.  Μπορεί δηλαδή η ομοιότητα (Αλέξιος-Αλέξανδρος) να οφείλεται σε απλή σύμπτωση. Είναι βέβαια εντυπωσιακό, αλλά υποθέτω πως θα οφείλεται σε κάποιο αγιορείτικο έθιμο καλογερικής ταπεινότητας, πως δεν υπάρχει πουθενά στο διαδίκτυο (τουλάχιστον δεν μπόρεσα να το βρω, όσο κι αν έψαξα) κανένα βιογραφικό του πανοσιότατου Αλέξιου, που να δείχνει τα στοιχειώδη που τον αφορούν, παρά τα άφθονα άρθρα, τα ρεπορτάζ και τα βίντεο που αναφέρονται σε αυτόν και από τα οποία προκύπτει πως είναι άνδρας ασκητικός, θεοσεβής και ενάρετος: Όλα όμως αφήνουν κενό σχετικά με το κοσμικό του όνομα, με τον τόπο γέννησής του,  με το που ανέπτυξε την ιεραποστολική, ασκητική και ποιμαντική του δράση, πότε ανέλαβε την ηγουμενία, ποιόν διαδέχθηκε, αν πήγε σε Πανεπιστήμιο ή έστω σε Γυμνάσιο ή σταμάτησε στο Δημοτικό, γιατί πολλοί ασκητές αγίασαν στην Ορθοδοξία, Χάριτι Θεία, διαπρέποντες και στην αγραμματοσύνη. Καμιά πληροφορία επίσης δεν υπάρχει στα αθωνικά δημοσιεύματα, σχετικά με το ποιος ηγουμένευε στην Ξενοφώντος το επίδικο 1978.  Απολύτως τίποτα, ούτε εδώ που υπάρχει εκτενέστατο ιστορικό («Ιερά Μονή Ξενοφώντος – Χώρα Του Αχωρήτου», 24.6.2016), ούτε εδώ που αναφέρεται στη γιορτή του πανοσιότατου: «Τα ονομαστήρια του Καθηγουμένου της Μονής Ξενοφώντος, Γέροντος Αλεξίου», 17.3.2015. Βρήκα μόνο την εξής αναφορά, στο ευσεβές σάιτ naouefprepeia/gr, στο οποίο αναφέρεται: «Την τελευταία τριακονταπενταετία, με την καθοδήγηση του Γέροντος και Καθηγουμένου Αρχιμ. Αλεξίου, καταβάλλεται αγώνας για πνευματική προσφορά ..», όμως δεν υπάρχει πουθενά ημερομηνία δημοσίευσης, για να δούμε πόσο πίσω φτάνει αυτή η «τελευταία 35ετία» («Ιερά Μονή Ξενοφώντος Αγίου Όρους – Σύντομο Ιστορικό της Μονής»), αν δηλαδή περιλαμβάνει και το 1978. Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα που μπορούμε να βγάλουμε, είναι πως η ηγουμενία του Αλεξίου είναι μακροχρόνια, από 35 χρόνια και πάνω ως το σήμερα.

Νομίζω πως ασφαλώς και έχουμε δικαίωμα να αναρωτηθούμε και να ρωτήσουμε δημόσια, σχετικά με μια δημοσιευμένη, πολύ επίμεμπτη είδηση, που ενδέχεται να αφορά έναν σύγχρονο διάσημο για την αρετή του Αγιορείτη Ηγούμενο ιστορικής και μεγάλης Μονής, πνευματικό πατέρα εκατοντάδων πιστών και χιλιάδων προσκυνητών (αρρένων) και συνομιλητή αυτού τούτου του ευσεβούς άθεου πρωθυπουργού. Ο χρόνος μπορεί να σβήνει πολλά, όχι όμως αδικήματα που έχουν να κάνουν με παιδιά και τα οποία στις συνειδήσεις πολλών πιστών είναι νομιμοποιημένα, εκτός κι αν αφορούν τα δικά τους παιδιά, οπότε η «πίστη» τους δεν τους εμποδίζει να πολιορκούν τη Μονή στην οποία λιποτάκτησαν, ακόμη κι όταν είναι μαντράχαλοι πάνω από 20 ετών και γενικά να διαμαρτύρονται για το κακό που τους βρήκε («Γονείς μοναχών τα «ψάλλουν» στον ηγούμενο Εφραίμ», «..η ολιγόωρη επίσκεψή τους στο σπίτι μας δεν είναι ικανή να απαλύνει τον πόνο 15 και 20 χρόνων παντελούς απουσίας, διότι τη μεγάλη χαρά της αντάμωσης το απόγευμα θα διαδεχθεί ο πόνος του αποχωρισμού, το επόμενο πρωί..», 16.5.2017).

Αν ο Αλέξανδρος Ματζίρης είναι ο πανοσιότατος Αλέξιος, είναι υποχρεωτικό πως θα αθωώθηκε από την αδέκαστη Δικαιοσύνη ή έστω θα προσγειώθηκε «στα μαλακά»,  ειδ’άλλως πως θα μπορούσε να είναι ηγούμενος; Αν όχι κακούργημα, όπως το περιγράφει η «Απογευματινή», έχουμε μια πολύ ταπεινή πράξη προσηλυτισμού πέντε ανήλικων αγοριών στο μοναχισμό, εθελούσιας απαγωγής από τους γονείς τους και μια οικογενειακή τραγωδία. Άλλωστε πόση αξία έχει η γνώμη του ανήλικου για μια τέτοια κρίσιμη απόφαση και πόσο εθελούσια είναι, κάτω από τα γνωστά καλογερικά τερτίπια πλύσης ανόητων εγκεφάλων; Να προσθέσω πάλι τώρα και την απόλυτη ακαταλληλότητα και επικινδυνότητα του χώρου για ανηλίκους, όπως την έχουν περιγράψει πολλές εγκυρότατες μαρτυρίες επισκεπτών, δημοσιογράφων, συγγραφέων, διανοούμενων, ακόμη και μοναχών;

Στη Μονή εκτίθεται ένα (αφορολόγητο) θαυματουργό κομμάτι από «το δεξί χέρι του αη Γιώργη» (του γνωστού κυνηγού δράκων), παράλληλα με τοιχογραφία του αγ. Γεωργίου του «Δυσουρήτη», ενώ από ένα βράχο ρέει το αγίασμα που θεραπεύει τη δυσουρία. Κάποτε, «όχι μόνον έβγαινε από το ιερό λείψανο λεπτή καί πάντερπνη εύωδία καθώς καί άγιον μυρο, αλλά είχε πάρει μορφή καί σχήμα νωπής πληγής» (proskynitis/blogspot/gr, 23.4.2010).

Εγείρεται το ερώτημα αν ο πανοσιότατος Αλέξιος είχε κάποια σχέση καταγωγής ή δράσης  με τα Τρίκαλα. Στην ευλαβέστατη Romfea, βρήκα την μοναδική  καταφατική απάντηση, που μάλιστα χρονολογικά συμπίπτει με την περιπέτεια των αγοριών: («Η Ιερά Μονή Οσίου Ξενοφώντος Αγίου Όρους»-Romfea): «02.25. Πέμπτη, 07 Μαΐου 2015. «..Όμως, μια νέα λαμπρή περίοδος θα ξεκινήσει τον Οκτώβριο του 1976, με την επάνδρωση της Μονής με νέα Αδελφότητα προερχομένη από τη Μονή του Μεγάλου Μετεώρου υπό τον νυν ηγούμενο Αρχιμανδρίτη Αλέξιο..».  Βεβαίως έτσι διατυπωμένη, αφήνει μια χαραμάδα ο Αλέξιος να μην ήταν τότε ή δυο χρόνια μετά ηγούμενος, περιμένοντας στωικά την εις Κύριον ή επί τα χείρω αλλαχού, εκδημίαν του μυστηριώδους Αλεξάνδρου Μαντζίρη. Και πάλι όμως, μπορεί ο Μαντζίρης, να μην ευθύνεται για τη «φυγή» των παιδιών, που ίσως θέλησαν να ξεφύγουν από έναν αμαρτωλό κόσμο που περιλαμβάνει και γυναίκες, μανάδες, αδελφές και (τι φρίκη!) ερωμένες. Για όποιον πιστεύει στην συνεχή θαυματουργία που εξελίσσεται μέσα στην Ορθοδοξία, πάνω από κάθε φυσικό νόμο και υπερλόγως, θα μπορούσε απλά η αγιότητα του Ηγουμένου, να είχε συγκινήσει με την αρετή της τα παιδιά της περιοχής, πέντε από τα οποία, δυο χρόνια μετά την αναχώρησή του από τα χωριά τους,  κι ενώ διατηρείτο ένα πήγαινε-έλα του ηγουμένου (μεταφορά προσωπικών αντικειμένων, αποχαιρετισμοί και τα τοιαύτα),  το έσκασαν αυθόρμητα για να τον βρουν στον Άθωνα και δημιουργήθηκε παρεξήγηση πως δήθεν ο ηγούμενος τους είχε πείσει να το κάνουν. Είναι επίσης πολύ πιθανό να είχαν δει κάποιο θείο όραμα, που τους παρότρυνε έναν έναν: «Διαβάς τον Πηνειόν βοήθησον το Όρος». Όσον δε αφορά στις μηνύσεις, ξεύρετε αγαπητοί πως οι γονείς συνηθίζουν να δικαιολογούν τα τέκνα των και τους εαυτούς των, αποποιούμενοι τας γονικάς των ευθύνας, επιρρίπτοντες αυτάς εις ηγουμένους, εξομολόγους, εκμαυλιστάς  κλπ. Άλλωστε προκειμένου περί κληρικών, οι νομολογίες των δικαστηρίων μας, είναι ιδιαίτερα εμπνευσμένες [«Ολισθηρό πατινάζ στον (Άρειο) Πάγο | Το Κουτί της Πανδώρας»].

Ο Γέρων Αλέξιος, είναι παρά την ηλικία του, ένας ακάματος εργάτης της Ορθοδοξίας, απολαμβάνων τιμές και διδάσκων την αρετή: «Ο Καθηγούμενος της Ι.Μ Ξενοφώντος Γέροντας Αλέξιος στη Λάρισα», 13.3.’17. «Η κάθαρση της ψυχής ήταν το θέμα με το οποίο μίλησε στον κατανυκτικό εσπερινό…». Ακόμη και ο γνωστός για την υπερβολική αυστηρότητα των ηθών του, ο διάδοχος του σεπτού Καλλινίκου μητροπολίτης του «πνευματικού» του «Σπιτιού του Παιδιού» Σεραφείμ («Εξομολόγος κατέδωσε κακοποιημένο παιδάκι»), τον υπερασπίστηκε σε κάποια απόπειρα που είχε γίνει από μοναχούς (Μιχαήλ και Αλέξιο) να τον κατηγορήσουν για κάτι, απαντώντας σε έναν εξ αυτών, τον γνωστό μοναχό-συγγραφέα Μ.Χατζηαντωνίου, που πήρε πάνω του την υπόθεση («Σάββατο, 24 Μαρτίου 2012 – Ομολογία», apotixisi.blogspot/gr): «Ὁσιολογιώτατε π. Μιχαήλ …Μήπως οἱ αἰσχρουργίες πού ἀναφέρετε συνέβησαν ἐντός τοῦ Κανονικοῦ ἐδάφους τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς καί δέν ἐπελήφθην ἀμέσως;… Ὁ μοναχός π. Ἀλέξιος, γιατί δέν ἐπέμενε στήν μόνη ἁρμοδία κανονικῶς Συνοδική Ἐπιτροπή γιά τό Ἅγιον Ὄρος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου γιά τήν διερεύνησι καί κάθαρσι τοῦ ἀποτρόπαιου καταγγελομένου ἐγκλήματος, προσκομίζων καί τάς ἀποδείξεις στοιχειοθετήσεως του, ὅπως ἰσχυρίζεται ὅτι ἔχει… Ἀσφαλῶς ὡς Ἐπίσκοπος χρεωστῶ νά στηλιτεύω ἐφάμαρτες καταστάσεις καί μηχανήματα τοῦ βυθίου δράκοντος, ἀλλά ὄχι ἀσφαλῶς πρόσωπα διά τά ὁποῖα ὑπάρχει ἁπλῶς φημολογία χωρίς καμμία κανονική βαρύτητα καί ἀπόδειξη… … Μετ’εὐχῶν και ἀδελφικῆς ἀγάπης ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ».

Ο π. Μιχαήλ Χατζηαντωνίου, κατόπιν των ανωτέρω, παραπέμφθηκε στην αδέκαστη Δικαιοσύνη τον Οκτώβρη του 2012. Οι σχετικές αναρτήσεις του στο διαδίκτυο κατέβηκαν, αλλά για την έκβαση της δίκης, αν αυτή έγινε (εικάζω πως έγινε συμβιβασμός και ο ηγούμενος συγχώρησε τον μοναχόν), δεν ακούστηκε το παραμικρό. Στην προμετωπίδα του λειψάνου του ιστότοπού του «επικηρυγμένη ορθοδοξία» αναγράφονται όμως ακόμη και τα εξής: «Στον εκκλησιαστικό χώρο είναι πλέον καθιερωμένο να μην συζητιούνται τα προβλήματα. Απ’ την άλλη, επίσης είναι ένας κραταιός θεσμός το ασίγητο εκκλησιαστικό κουτσομπολιό, που κοχλάζει μέσα στην Εκκλησία σαν λάβα. ..Το ιερό πέπλο με το οποίο καλύπτουν τα σκάνδαλα και τις παρά φύσιν καταστάσεις της Εκκλησίας κατάντησε τόσο μεγάλο, που την κουκούλωσε σχεδόν όλη και δεν μπορεί πια ν’ αναπνεύσει. Και συνεχώς κατασκευάζονται καινούργια ιερά πέπλα για να επεκτείνουν το υπάρχον και να καλύψουν τα καινούργια σκάνδαλα…».

Μια ενδιαφέρουσα, άσχετη με το θέμα μας, συνέντευξη του μοναχού Μιχαήλ, πολύ πριν κατηγορήσει τον πανοσιότατο Αλέξιο μπορούμε να βρούμε στην ‘Ελευθεροτυπία’, αναδημοσιευμένη εδώ: ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ – ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ – ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΕ ΒΑΡΙΑ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΑ (ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ) «Στο Αγιο Όρος παίρνουν ψυχοφάρμακα!» Συνέντευξη του μοναχού Μιχαήλ στην Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (ένθετο περιοδικό Εψιλον: Τεύχος 524, 22/4/2001).

Σε κάθε περίπτωση η ερώτηση ισχύει. Ποιος ήταν ο ηγούμενος Ματζίρης,  τι ποινή του επιβλήθηκε για την υπόθεση της «απαγωγής» και τι μέτρα παίρνει η Πολιτεία για να προστατεύσει ανήλικους που καταφεύγουν στους κόλπους της περίπου ανεξέλεγκτης κρατικής Εκκλησίας. Αν ο ηγούμενος της Ξενοφώντος του 1978 Αλέξανδρος Ματζίρης είναι ο πανοσιότατος Αλέξιος και οι σχετικές ειδήσεις όπως τις παρουσίασαν 3 εφημερίδες αληθεύουν, τα ερωτηματικά πολλαπλασιάζονται και δεν αφορούν μόνο τον ίδιο, αλλά την Εκκλησία, τη Δικαιοσύνη και τον πρωθυπουργό, που πρόσφατα, τόσο προσβλητικά για το πολίτευμα «έφαγε πόρτα» από αυτούς που προκλητικά και άδικα φοροαπάλλαξε σε βάρος των πολιτών. Όποιος κι αν ήταν όμως ο ηγούμενος, φταίει έτσι κι αλλιώς η αδελφότητα της Ξενοφώντος που δέχτηκε τα πέντε αγόρια στους κόλπους της. Θα έπρεπε να γνωρίζει λοιπόν ο κ.Τσίπρας και ο γκουρού του στα νάματα της Ορθοδοξίας,  ο κ.Αμανατίδης που τον συνόδευε, σε ποιους οίκους φιλοξενείται και διανυκτερεύει, με ποιους φωτογραφίζεται και συνομιλεί και τι καταστάσεις νομιμοποιεί με την παρουσία του. Υποθέτω πως αν τα δικά του αγόρια έκαναν σκασιαρχείο από τη Σχολή Χιλλ, από τον ίδιο και από την καθηγήτρια ΕΜΠ-Κοζάνης-Λαμίας-Πεκίνου, για να πάνε να καλογερέψουν στα 14, δεν θα το ξεπερνούσε με τη γνωστή ευκολία που το κάνουν οι «πιστοί», όταν πρόκειται για τα παιδιά των άλλων.

UPDATE
Ευλαβής μοναχός μας ενημέρωσε: Το 2016 συμπλήρωσε 40 χρόνια, δηλαδή ηγουμενεύει από το 1976
http://analogion.com/forum/showthread.php?p=219769
18-10-16, 12:29
Πανήγυρις Οδηγητρίας στη Ξενοφώντος 2016 (16/10 ν.η. – 3/10 π.η.)
Δεξιά Βατοπαιδινοί
Αρχιερέας ο σεβ. Ιουστίνος Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς.
Ηγουμενία ο γερ. Εφραίμ Βατοπαιδινός.
Ο γερ. Αλέξιος γιόρταζε τα 40 χρόνια ηγουμενίας στη Ξενοφώντος.