Λειτουργία Κυριακής: Μάθημα Θρησκευτικών με το ζόρι

πλάι στις ελλείψεις υποδομών, κονδυλίων, καθηγητών ακόμα και πετρελαίου θέρμανσης, προστίθεται η με το ζόρι χριστιανική κατήχηση. Ακόμα και σε πείσμα του νόμου

Θρησκευτικά Σύμβολα σε σχολεία, δικαστήρια, νοσοκομεία, στο στρατό και στην αστυνομία. (Εικόνες στην Αθήνα, εικόνες στα Τρίκαλα, εικόνες στο Παρίσι…)

Θρησκευτικά με το ζόρι

Της Αφροδίτης Τζιαντζή
Ο Ο.Γ. είναι 16 χρόνων, μαθητής της Α” Λυκείου στο 17ο Λύκειο Αθηνών. Από την πέμπτη Δημοτικού απαλλάσσεται από το μάθημα των Θρησκευτικών, με υπεύθυνη δήλωση του γονέα του, όπως ορίζει ο νόμος. Το ίδιο ζήτησε φέτος, με τη διαφορά ότι ο διευθυντής του σχολείου, που τυγχάνει θεολόγος, δεν υπογράφει την απαλλαγή και παραπέμπει τον φάκελο του μαθητή στη Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Eκτοτε η τύχη της αίτησης αγνοείται, παρά τα επανειλημμένα διαβήματα του γονέα προς τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Εδώ και τρεις μήνες ο μαθητής συμμετέχει αναγκαστικά στο μάθημα των Θρησκευτικών, κόντρα στη θέλησή του. Κι όμως από το 2008 υπάρχει υπουργική εγκύκλιος (91109/Γ2/10-07-08) στην οποία δηλώνεται ρητά ότι «για την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών απαιτείται υπεύθυνη δήλωση από τον κηδεμόνα του μαθητή αν είναι ανήλικος ή από τον ίδιο αν είναι ενήλικος, στην οποία αναφέρεται η επιθυμία απαλλαγής χωρίς να δηλώνεται ο λόγος της συγκεκριμένης επιλογής». Η συγκεκριμένη εγκύκλιος εναρμονιζόταν με τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σεβόμενη τα προσωπικά δεδομένα.
—-Το θέμα έφτασε δύο φορές στη Βουλή από βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Ο υπ. Παιδείας Κ. Αρβανιτόπουλος απάντησε υπενθυμίζοντας τη σχετική εγκύκλιο, όμως λύση δεν δόθηκε.
—«Αντί να έχουν ξεκαθαρίσει τα πράγματα, υπάρχουν προϊστάμενοι διευθύνσεων εκπαίδευσης και διευθυντές σχολικών μονάδων που εννοούν να κάνουν καψόνι σε Ελληνες γονείς και μαθητές που για δικούς τους λόγους επιθυμούν την εξαίρεση από τα Θρησκευτικά», καταγγέλλει στην «Εφ.Συν.» ο γονέας του 16άχρονου, Ηλίας Γεωργακόπουλος.
—«Ως γονιός έχω χρέος να βοηθήσω τον γιο μου να γίνει ένας ελευθερόφρων πολίτης, με αυτονομία βούλησης, ανεξάρτητος και ακηδεμόνευτος. Και όταν παιδιόθεν τού επιβάλλεται διά ροπάλου μια θρησκευτική πίστη, τότε δεν προετοιμάζεται για πολίτης, αλλά για άνθρωπος πρόθυμος να προσκυνά λογής αφέντες».
—«Μέχρι τώρα έπαιρνα απαλλαγή από τον διευθυντή του σχολείου, χωρίς να στείλουν την αίτησή μου στις διευθύνσεις, τηρώντας βεβαίως τη νόμιμη διαδικασία. Ο κύριος αυτός μάλλον θέλει να το τραβήξει παραπάνω», μας είπε ο μαθητής Ο.Γ. «Μου ζητάνε να δηλώσω ότι είμαι αλλόρθησκος.
—Δεν πρόκειται όμως γι” αυτό. Πιστεύω ότι η διδασκαλία των θρησκευτικών είναι μονόπλευρη και εκτός των δικών μου πεποιθήσεων, που διαμορφώνονται ακόμα. Η προσέγγιση των άλλων θρησκειών είναι ελάχιστη. Η γνώση θα έπρεπε να φωτίζει και άλλα πράγματα». Μέχρι πέρυσι, μας λέει, 6 συμμαθητές του απαλλάσσονταν από τα θρησκευτικά, φέτος όμως αποθαρρύνθηκαν με τη στάση του διευθυντή.
—Στα επανειλημμένα τηλεφωνήματα της «Εφ.Συν» στη διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι αρμόδιοι δήλωναν απόντες επί δύο ημέρες. Το γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας δήλωσε άγνοια. Πίσω ολοταχώς φαίνεται πως πηγαίνει το ελληνικό σχολείο, καθώς πλάι στις ελλείψεις υποδομών, κονδυλίων, καθηγητών ακόμα και πετρελαίου θέρμανσης, προστίθεται η με το ζόρι χριστιανική κατήχηση. Ακόμα και σε πείσμα του νόμου.

[Εφημερίδα των Συντακτών]