Αγιότητα ή συμπυκνωμένη αμαρτία;
Το κάψιμο του Ιούδα.
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Κάθε κάτοικος αυτής της χώρας, όσο βλάκας κι αν είναι, αν δει ένα Μογγόλο σαμάνο να καλεί τα πνεύματα της βροχής, η διαδικασία θα του φανεί παρανοϊκή. Οι περισσότεροι όμως θα βρουν απόλυτα λογικό χιλιάδες άνθρωποι να μαζευτούν αυτό το Σάββατο στους γεμάτους χρυσάφι ναούς μια πτωχευμένης χώρας και μιας θρησκείας που καταδικάζει την κατοχή χρυσού, για να γιορτάσουν μηχανικά-επειδή «έτσι τα βρήκαν»-έναν τριπρόσωπο θεό που αντέγραψε τους αρχαίους μύθους της Μεσογείου και έγινε ημίθεος, πέθανε και αναστήθηκε. Η υποκρισία τους θα είναι τόσο μεγάλη, που με εξαίρεση ελάχιστους ειλικρινείς πιστούς-κυρίως άτομα ηλικιωμένα και μοναχικά-θα διασκεδάσουν με τα βαρελότα και θα το σκάσουν για να φάνε μαγειρίτσα, με μόνη σοβαρή αιτία της παρουσίας τους εκεί, τη γλυκιά νοσταλγία παιδικών αναμνήσεων. Αυτό το σκασιαρχείο, δευτερόλεπτα μετά την «Ανάσταση», δείχνει και το μέγεθος της εκτίμησης που αποδίδουν στη «θεϊκή αυτοθυσία», εκτίμηση που δεν είναι μεγαλύτερη από τη σημασία που έδωσαν στους νεαρούς Πακιστανούς μουσουλμάνους, που θυσιάστηκαν για να σώσουν δυο ηλικιωμένους συμπατριώτες μας. Η Εκκλησία τους που δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο, δεν έστειλε έναν παπά να προσευχηθεί εκεί που έγινε πράξη το κήρυγμα του θεού της. Αλλά αυτή η ανίερη Εκκλησία δεν έχει τιμήσει ακόμη το Σεϊχουλισλάμη Χατζή Χαλήλ Εφέντη που έδωσε στα 1821 τη ζωή του για να σώσει από τη σφαγή τους Ρωμιούς της Πόλης και είναι τόσο αχάριστη απέναντι στο Ισλάμ, το οποίο έχει επιτρέψει εκατοντάδες ορθόδοξους ναούς στη γη του, όταν η ορθόδοξη Αθήνα δεν επιτρέπει ούτε ένα τζαμί. Μάλιστα κόμματα όπως η ναζιστική-σατανιστική «Χρυσή Αυγή», το ρατσιστικό «Ανεξάρτητοι Έλληνες» (αν κρίνει κανείς από την υπεράσπιση που προσέφερε ο αρχηγός τους σε ρατσιστές), η εθνικιστική Νέα Δημοκρατία Σαμαρά (ο «χριστιανός» αρχηγός της μιλάει πάντα σε πρώτο πρόσωπο σαν να είναι μόνος του στο κόμμα) και το ετοιμόρροπο κόμμα Καρα-Τζαφέρη, διεκδικούν τη σχετική πλειοψηφία του εκλογικού σώματος καπηλευόμενα ασύστολα μια οικουμενική θρησκεία, με την οποία ούτε ως ιδεολογία ούτε ως πρόσωπα έχουν σχέση άλλη, από αυτήν της διαστρέβλωσης, της εμπορίας και της καπηλείας της.
Αδυνατούν οι Νεοέλληνες να μελετήσουν τους αρχαίους φιλόσοφους και να κατανοήσουν τα πρώτα βήματα του Ορθού Λόγου. Αναζητούν για στηρίγματα της ανισορροπίας τους, Αγίους, στα πρόσωπα αποθηριωμένων Ρωμαίων αυτοκρατόρων και πατριαρχών της Ανατολής και των διαστροφικών καλόγερων που προφητεύουν την καταστροφή και διδάσκουν το μίσος. Αν όμως αντί να διαβάζουν τις ασύντακτες και ανορθόγραφες μαντείες του Εβραιοφάγου Πατροκοσμά και του Τουρκοφάγου Παϊσιου διάβαζαν την «Αναρχική Ηθική» του Κροπότκιν, θα ήταν απείρως καλύτεροι.
Ο αναρχοκομμουνιστής Κροπότκιν έχει τα χαρακτηριστικά του Αγίου που αναζητούν. Μεγαλωμένος σε ορθόδοξη χώρα, εγκατέλειψε το πριγκηπικό του Ανάκτορο και αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για μια ηθική κοινωνία για έναν ουτοπικό επί Γης Παράδεισο. Δεν είχε τη λογική του θαυμαστή του Χουντόδουλου, αρθογράφου του «Ελεύθερου Κόσμου» και φίλου των επιχειρηματιών των ιδιωτικών Σχολείων ευσεβή κ.Μπαμπινιώτη και έτσι αρνήθηκε το υπουργείο Παιδείας που του πρότεινε ο Κερένσκυ. Πέθανε από πνευμονία έχοντας διανύσει μια πολύ γόνιμη, παραγωγική, χρήσιμη ζωή με γενναιότητα, ανιδιοτέλεια, αυτοθυσία, επαναστατικότητα, αλληλεγγύη, αρετή, σοφία και γνώση, χαρίσματα που έθεσε στη διάθεση των πολλών. Αν θέλουν οι Νεοέλληνες μια Αγία, θα τη βρουν στο πρόσωπο της αμερικανίδας αναρχικής Βολταιρίνας de Cleyre, που παραμονές Χριστουγέννων του 1902 συγχώρεσε επί τόπου τον παρ’ολίγο δολοφόνο της Χέρμαν Helcher, που την πυροβόλησε τρεις φορές, για να μην τον εκτελέσουν.
Είναι Μεγάλη Εβδομάδα και τα πλήθη των «πιστών» θα στοιχηθούν σε λιτανείες ιερέων, που τα ανικανοποίητα πάθη τους είναι ολοφάνερα σε κάθε λογικό και τίμιο άνθρωπο που μπορεί και βλέπει το σκοτεινό τους πρόσωπό, τις θεατρικές κινήσεις τους, τη μεγαλομανία της στολής τους και ακούει τη φαρισαϊκή μελωμένη φωνή τους. Αυτά τα φανερά όμως, είναι αόρατα στους πιστούς οι οποίοι δεν πτοούνται ούτε από την αδιάψευστη και κραυγαλέα Στατιστική των ανατριχιαστικών ιερών σκανδάλων, που έρχονται σαν την κορυφή του παγόβουνου στο φως. Περιδεείς και τυφλοί, μη έχοντας ηθικά και λογικά ερείσματα, αναζητούν στήριγμα ακόμη και στην αισχρότερη έκφραση του Παράλογου. Θα μου επιτρέψτε λοιπόν να ασχοληθώ με ένα μικρό απόσπασμα από την «Αναρχική Ηθική» του Πιότρ Κροπότκιν, που εξηγεί μερικά πράγματα.
Ο αναρχικός πρίγκηπας επικαλείται τον Bernard de Mandeville, που σκανδάλισε το 1723 τη δημόσια υποκρισία με το περίφημο «Ο μύθος των μελισσών» («Fable of the Bees»). Δέχτηκε γι’αυτό τα αναθέματα της καθεστηκυίας Φιλοσοφίας με πρώτο τον επίσκοπο Μπέρκλεϊ του Κλογίν, έναν ιδεαλιστή φιλόσοφο, που σαν άλλος Γρηγόριος Ε΄, πίστευε πως οι μαθηματικοί και οι φυσικοί πρέσβευαν παραλογισμούς που οδηγούν στην αθεϊα και που θεωρούσε την αντίληψη για την ύπαρξη της ύλης τόσο παράλογη, που δεν αξίζει να χάσει κανείς το χρόνο του για να την εξηγήσει. Ο επίσκοπος είχε ασκήσει τόση επίδραση, ώστε ο ίδιος ο Λένιν αναφέρθηκε αργότερα σε αυτόν στο έργο του «Υλισμός και Εμπειριοκριτικισμός». Ο Μάντεβιλ είχε συλλάβει το αυτονόητο, πως τα ιδιωτικά «ελαττώματα» αν αφεθούν ελεύθερα θα γίνουν δημόσια οφέλη. Για να το εκφράσω πολύ συνοπτικά με ένα απλό παράδειγμα που έχει σχέση με τη χώρα μας, ο γεμάτος ελαττώματα για τη συμβατική ηθική λόρδος Βύρωνας, ερωτύλος, ασεβής, ανατρεπτικός, αυθάδης, επαναστατικός, ελευθεριακός, συμπλεγματικός λόγω της μικρής του αναπηρίας και ταυτόχρονα γενναίος, παθιασμένος για ηρωϊσμό και περιπέτεια, εγωκεντρικός και συνάμα πονόψυχος, ωφέλησε τρομερά τη χώρα του, την Ελλάδα και την ανθρωπότητα ακριβώς γιατί όχι μόνο τα άφησε να κυριαρχήσουν επάνω του αλλά και τα καλλιέργησε. Οι μαυρόψυχοι επίσκοποι της εποχής του τον εκδικήθηκαν αρνούμενοι να δεχθούν να ταφεί στο Γουέστμίνστερ. Απέδειξε λοιπόν ο Μάντεβιλ, λέει ο Κροπότκιν, πως τα καταπιεσμένα από τον κώδικα της υποκριτικής ηθικής πάθη ακολουθούν μια ακόμη χειρότερη κατεύθυνση. Για όποιον αμφιβάλλει για την αυταπόδεικτη αλήθεια αυτού του ισχυρισμού, δεν έχει παρά να μελετήσει λίγο τα δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου, όταν οι πολιτικές και εκδοτικές διαπλοκές και η χρονική συγκυρία επέτρεψαν για λίγο το σπάσιμο της Ομερτά και την αποκάλυψη ενός ελάχιστου μέρους της απίστευτης δυσωδίας του ελληνορθόδοξου ανώτερου κλήρου, όπου με πρωταγωνιστές πατριάρχες, αρχιεπισκόπους, μητροπολίτες, αρχιμανδρίτες, ηγούμενους, πρωτοπρεσβύτερους και αρχιδιάκους αναδύθηκαν τα πιο απίστευτα σκάνδαλα οικονομικής, εξουσιαστικής και σαρκικής αμαρτίας, που βοούσαν με τη σειρά τους, πως στα πόδια τους βρισκόντουσαν τα καλά κρυμμένα θεμέλια μιας Βαβυλώνας που θα έκανε τον Αλ Καπόνε να μοιάζει με Αρσακειάδα και το Μαρκήσιο ντε Σαντ να κοκκινίσει από ντροπή. Η ταχύτητα με την οποία καλύφθηκαν από τη Διαπλοκή και ξεχάστηκαν από τους πολίτες, που δεν ήθελαν και δεν θέλουν να ξέρουν, πρέπει να αποτελέσει για τον ανατρεπτικό Φιλόσοφο, για τον επιμελή Κοινωνιολόγο και για τον ερευνητικό Ψυχαναλυτή του μέλλοντος, αντικείμενο επιστημονικής μελέτης. Το παραπέτασμα όμως σκίστηκε και λίγο μετά έσπασε από ατύχημα (Κοντομηνάς) και το απόστημα του αρπακτικού Βατοπεδίου, που ακόμη και τώρα βγάζει γλώσσα, συναλλάσσεται με Μαφιόζους στο εξωτερικό και απειλεί τη Δικαιοσύνη, όταν αυτή προσπαθεί να λειτουργήσει.
Είναι ολοφάνερο, πως οι άνθρωποι του θεού, οι αγνές ρασοφόρες παρθένες της Εκκλησίας, παιδιά της πιο αισχρής υποκριτικής Ηθικής, στην προσπάθειά τους να καταπνίξουν ή απλά να κρύψουν φυσιολογικά τους πάθη και επιθυμίες, τα διοχέτευσαν στις πιο διαστροφικές και εγκληματικές ατραπούς, παίρνοντας στο λαιμό τους και στρατιές από αφελή θύματα και δηλητηριάζοντας έναν ολόκληρο λαό. Όποιος έχει μάτια βλέπει αυτόν τον αφορολόγητο μεσαιωνικό μηχανισμό που αναπαράγεται συνεχώς ληστεύοντας τον κόσμο και στρατολογώντας δυστυχισμένα παιδιά γιατί έχει ανάγκη από φρέσκια σάρκα για να τραφεί και να γηροκομηθεί. Επειδή για πολύ καιρό ακόμη η Λογική και η Ηθική θα βιάζονται ακόμη και με μεγαλοβδομαδιάτικες δημόσιες, μακρόσυρτες, τελετουργίες, οι οποίες όπως παρατήρησε ο Ανδρέας Λασκαράτος σε τίποτα δεν βελτιώνουν τους ανθρώπους («Αν παρατηρήσεις Πανιερώτατε τους σημερινούς λεγόμενους χριστιανούς, βλέπεις οπού χτήνη ‘μπαίνουνε στην εκκλησιά τους και χτήνη ‘βγαίνουνε. Η λειτουργία δεν τους εξημερώνει τα ήθη…») και επειδή τα κόμματα και η Πολιτεία θα συνεχίσουν να προσποιούνται πως δεν ξέρουν, είτε ως συνεργοί, είτε ως δειλοί που φοβούνται να βάλουν το δάχτυλο στην πληγή, ας προστατεύσει ο καθένας τον εαυτό του και τα παιδιά του.
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
YΓ.
Οι φωτογραφίες είναι από τον ιστότοπο της «Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης»
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Το κάψιμο του Ιούδα αφενός λειτουργεί
– ως ενιαύσια θαυμασία υπενθύμιση της Κατάληξης των Προδοτών
κι αφετέρου
– ως θαυμασία ευκαιρία παραγωγής Τουρλού.
Υλικά
1 Πανέξυπνος Κοσμάς
1 Κροπότκιν (κατεψυγμένος)
1 ταλαντούχα Ντόρα (μικρή)
2 τεμένη χωρίς τίτλους ιδιοκτησίας
1 κοτσίδα ραββίνου
1 Χότζας
λίγοι γάιδαροι για τη γαρνιτούρα
Εκτέλεση
Ο Πανέξυπνος Κοσμάς
με σιλικονούχο αναδευτήρι τύπου Χόμπσμπομ
ομογενοποιεί το μείγμα,
γαρνίρει και σερβίρει.
ps
H Σομελιέρ Β.Κορέας προτείνει
κοκτέιλ ανεκδότων.
(Διεθνοποίησης Ζωής-Πανίσχυρο ΚουΚουέ-2 τζούρες Ακίνδυνου Ρατσισμού)
nota bene
JESUS CHRIST SUPER STAR!
Κι αν ποτέ τ’ άλλαζα,πάλι τέτοιο θα ‘παιρνα.
36 ηρεμιστικά συνιστούν eklag, αυτά ξέρουν!
😀
Kαι προσοχή στα ΓΕΝΟσημα – απομιμήσεις 🙂
eklag, ή στραβά αρμενίζεις ή στραβός είναι ο γιαλός. Δηλαδή άμα κανείς έχει κάνει τουρλού τον εγκέφαλό του, τότε όλα τα βλέπει τουρλού. Διότι το κείμενο αυτό του Λασκαράτου είναι υπόδειγμα ξεκάθαρου λόγου και μάλιστα συμπυκνωμένου.
Μόνο που το υλικό του προκαλεί σύγχυση σε ανακάτωμα και τουρλουομένα μυαλά, με κηφήνες καλόγερους, ψευδοπατριωτικά ζαρζαβατικά, και πάσης φύσεως σάπια βλίτα και λάχανα.
Love you back!
WhackaWhacka penned song about pogroms in Russia around the turn of the last century. Lyrics:
Mother Russia she don’t want us
Dead or alive or somewhere in between
So I’ll send my son to the city
Where the copper lady never blinks
The city never sleeps but she will keep him
Pure of heart and
She’ll keep him well and safe from sin
By the light of the cinders from the ceiling torched
And timbers falling down around my knees
I could see the passage for us 3 it was burnt
To bits and pieces danced away from me
And now were gone
‘less we’re one in 50 white pogrom
Lest you eat your supper
Czar will get you
Like he did your little friend
Mind the postman he’ll have news from
The copper lady and the 47 stars
And give him kisses fair
Or the second passage burns again
Horsemen coming near
Bearing lights and swords are here
Anti-Jewish Pogroms
О погромной травле евреев
Anti-Semitism means spreading enmity towards the Jews. When the accursed tsarist monarchy was living its last days it tried to incite ignorant workers and peasants against the Jews. The tsarist police, in alliance with the landowners and the capitalists, organised pogroms against the Jews. The landowners and capitalists tried to divert the hatred of the workers and peasants who were tortured by want against the Jews.
In other countries, too, we often see the capitalists fomenting hatred against the Jews in order to blind the workers, to divert their attention from the real enemy of the working people, capital. Hatred towards the Jews persists only in those countries where slavery to the landowners and capitalists has created abysmal ignorance among the workers and peasants.
Only the most ignorant and downtrodden people can believe the lies and slander that are spread about the Jews. This is a survival of ancient feudal times, when the priests burned heretics at the stake, when the peasants lived in slavery, and when the people were crushed and inarticulate. This ancient, feudal ignorance is passing away; the eyes of the people are being opened.
It is not the Jews who are the enemies of the working people. The enemies of the workers are the capitalists of all countries. Among the Jews there are working people, and they form the majority. They are our brothers, who, like us, are oppressed by capital; they are our comrades in the struggle for socialism. Among the Jews there are kulaks, exploiters and capitalists, just as there are among the Russians, and among people of all nations.
The capitalists strive to sow and foment hatred between workers of different faiths, different nations and different races. Those who do not work are kept in power by the power and strength of capital. Rich Jews, like rich Russians, and the rich in all countries, are in alliance to oppress, crush, rob and disunite the workers.
Shame on accursed tsarism which tortured and persecuted the Jews. Shame on those who foment hatred towards the Jews, who foment hatred towards other nations.
Long live the fraternal trust and fighting alliance of the workers of all nations in the struggle to overthrow capital.
ποιος απ’ ‘ολους αυτούς τους υποκριτές αντέχει να δει την αλήθεια ή καλύτερα ποιος αντέχει να σας διαβάσει…
καλώς πάσχομεν…
επανέρχομαι λόγω της τάσης μου να συνδέω το γίγνεσθαι μουσικά και σας αφήνω ένα μουσικοτεμάχιο των Counting Crows από το ολόφρεσκο Underwater Sunshine το εξώφυλλο του οποίου επιλέχτηκε από έναν άτυπο διαγωνισμό της μπάντας στο internet μεταξύ των θαυμαστών και δεν είναι αυτό βέβαια που εικονίζεται στο βίδεον, αλλά μπορείτε να το αναζητήσετε αν έχετε τη διάθεση, θα το βρείτε εξαιρετικά ενδιαφέρον σας βεβαιώ…
Exaisio
στο μονο που χρησιμευει η μ.εβδομαδα ειναι για να βελτιωσει τις διατροφικες συνηθειες των «πιστων» οι οποιοι,μετα το jesus raisor που λεει και η λουκα,θα διακτινιστουν στα σπιτια τους να κανουν βουτιες στην (μπλιααααχ!) μαγειριτσα!
Παράθεμα: Σε τι χρησιμεύει η Μεγάλη Εβδομάδα; | Athriskos
Σταύρο πάλι μου κολλάς!
ποιων ο εγκέφαλος έγινε τουρλού είναι προφανές,
αλλά δεν θα σε στενοχωρήσω
(άλλη μία χρησιμότητα των Ημερών).
Απλώς θα σου συστήσω διακοπές.
Αν μάλιστα ο Κος Θεοδοσίου,
αντί να ασχολείται με την καταγωγή των Ελλήνων
-που δεν είναι κι ο τομέας του-
μας ενημερώσει για τη διεύθυνση του γαλλικού κέντρου αστέγων,
προτείνω ραντεβουδάκι το καλοκαιράκι στας γαλικάς εξοχάς,
οπότε και θα επιλύσουμε μεταξύ καμαμπέρ και αχλαδίου τις διαφορές
όλης της ανθρωπότητας και το κυριότερο:
θα το κάνουμε σε οικονομική τιμή
δηλ. τζαμπέ!
τρέχω τώρα στης Κασσιανής καθότι…κολάστηκα και σήμερα!
το τροπάριο της Κασσιανής ήταν χτες.
σήμερα το πρόγραμμα έχει «Ευχέλαιο»
(άπιστη, ε άπιστη)
Παραβλέπεις επίσης ότι την Παρασκευή και το Σάββατο είναι τόση η υποκρισία τους, ώστε να ενδυθούν ως μοντέλα όλοι οι -κατ’ όνομα- πιστοί και να επιδείξουν την όμορφη αμφίεση ή τα καλοσχιματισμένα κορμιά τους (κι ακόμα έχει νηστεία τυπικά).
http://www.miniwebgames.com/fullscreen/?id=1328
Doctor Doctor please!
με το λαγουδάκι ξεμπέρδεψες σχετικά εύκολα
-εκεί που είσαι ήτανε κι εκεί που είναι θα ‘ρθεις βέβαια-
με τη γάτα να δω πώς θα τα βολέψεις,
καθότι…7ψυχη!
ps
είπα γω πως δεν είχε ευχέλαιο;
από κει έρχομαι και την πέφτω πάραυτα,
διότι πρωί πρωί έχω και τα στάρια!
δεν είμαι κι ο άνθρωπος ορχήστρα σαν κάτι άλλους…
Αγαπητέ Ρο καταπληκτικό κείμενο (με συγκίνησε η αναφορά στον Κροπότκιν) εύχομαι όλα τα καλά και λόγω των ημερών ανάσταση ψυχής σε όλους μας.
Ευχαριστώ πολύ αλλά τα credits πάνε στον κ. Λασκαράτο που το έγραψε!
🙂
Παράθεμα: Σε τι χρησιμεύει η Μεγάλη Εβδομάδα; « "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ" ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ
χαχα!
πρωτευουσιάνικο χιουμοράκι!
στην ντοπιολαλιά μου
-για την οποία είμαι ιδιαιτέρως υπερήφανη-
τα στάρια είναι των αγαπημένων μας ψυχών εδέσματα
κι ένας τρόπος Μνήμης.
Χωρίς αυτή δεν υπήρξε τίποτα ποτέ.
MEMENTO λοιπόν!
Δέν θά μπορούσε κανείς νά απαντήσει ευθέως στό ερώτημα «Σέ τί χρησιμεύει η μεγάλη εβδομάδα» Τά τελετουργεικά δρώμενα καί οί θρησκευτικές λιτανείες τής εβδομάδας αυτής αντικατοπτρίζουν τόν πολιτισμό ενός λαού καί μάλλον ανήκουν στόν χώρο αυτό, τού πολιτισμού. Οί πρώτες πέντε ημέρες τής μεγάλης εβδομάδας, Κυριακή έως καί Μ. Πέμπτη, είναι καθαρά χριστιανικές, καί αναφέρονται αποκλειστικά στόν Χριστό καί στά γνωστά του «πάθη». Προσωπικά δέν βρίσκω αυτές οί πέντε ημέρες καί οί τελετουργίες τους νά έχουν κάποια παγκόσμια ή καί πανάνθρώπινη απήχηση. Είναι «πάθη» ή προβλήματα ενός συγκεκριμένου ανθρώπου καί δέν εκπροσωπούν τόν Ανθρωπο, γενικά, όπως π.χ. τά πάθη άν μπορούμε νά τά ονομάσουμε πάθη, ή καταστάσεις, τού Ομηρικού Οδυσσέα, τά οποία εκπροσωπούν κάθε άνθρωπο. Τά πάθη τού Χριστού, αφορούν έναν κλειστό κύκλο ανθρώπων οπαδών του, ή πιστών του.
Η λιτανεία καί η περιφορά τού επιταφίου, τής μεγάλης Πρασκευής καθώς καί η ανάσταση τού μεγάλου Σαββάτου όμως, είναι δανεισμένα από παλλιές, πανάρχαιες θρησκείες, κυρίως από τήν αρχαία Ελλάδα. Τήν θέση τού θεού Αδωνη στόν επιτάφιο, καί στήν ανάσταση, επήρε ο χριστιανικός θεός. Δέν μπορεί κανείς νά αμφισβητήσει τήν αξία καί τόν συμβολισμό αυτών τών δύο ημερών, οί οποίες εκφράζουν τό ανθρώπινο πάθος καί τήν μοίρα τού ανθρώπου. Ο θάνατος καί η ανάσταση. Η ζωή που σβήνει καί χάνεται, καί που επανέρχεται καί συνεχίζεται. Η ίδια η φύση στό πρόσωπο τής Περσεφόνης πεθαίνει καί αναστένεται τήν Ανοιξη. Η ανάγκη τού ανθρώπου νά νικήσει τόν θάνατο καί νά γιορτάσει τήν ζωή βρήκαν διέξοδο ή μάλλον έκφραση σέ αυτούς τούς μύθους, σέ αυτά τά τελετουργικά δρώμενα. Σήμερα τά πράγματα έχουν αλλάξει, καί φυσικά σήμερα στήν εποχή τής τεχνολογίας καί τής επιστήμης αυτά τά πραγματα δέν έχουν όχι μόνο απήχηση αλλά καί δέν εκφράζουν τόν σημερινό άνθρωπο. Απλά διατηρούνται ως απολιθώματα παλλαιών πανάρχαιων εποχών, καί κάθε χρόνο τέτοια εποχή βγαίνουν από τήν κατάψυξη καί σερβίρονται κρύα γαρνιρισμένα μέ αρκετή βαβούρα καί βαρβαρότητα εκρηκτικών καί κρεατοφαγίας. Η μεγάλη εβδομάδα είναι εβδομάδα κατεψυγμένων λειψάνων χωρίς ψυχή καί τά τελετουργικά της σήμερα, στερούνται κατάνυξης. Καλό θά ήταν νά φυλαχτούν κάπου ως μουσιακά κομμάτια παλλιών εποχών καί πολιτισμών. Γιά παράδειγμα, τά δημοτικά τραγούδια καί οί δημοτικοί χοροί, βρίσκονται στήν ίδια μοίρα. Εχουν όμως φροντίσει οί αρμόδιοι καί διατηρούνται σέ δισκους, ή καί σέ γραπτη μορφή. Επίσης αξιόλογα κομμάτια τού πολιτισμού μας είναι τά παιδικά παιχνίδια παλλιών εποχών τά οποία είναι έργα τέχνης αποτελούμενα από λόγο σέ μορφή διαλόγου καί χορικά μέ κινήσεις καί στάσιμα. Τά παιδικά αυτά παιχνίδια είναι σπάνια θεατρικά δρώμενα. Πού βρίσκονται? Ποιός τά γνωρίζει σήμερα? Μόνο αυτοί που τά έζησαν καί τά έπαιξαν εφ’ όσον ζούν.