O σοβαρός κύριος Φ. Κουβέλης

Αριστερά καραγκιοζιλίκια στην εποχή του ΔΝΤ

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Ξέρω πως θα στενοχωρήσω πολλούς φίλους μας, αλλά φιλτάτη η Αλήθεια. Oι μεσοαστοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ αναζητούν στέγη κάτω από την αιγίδα της «Δημοκρατικής Αριστεράς» του κ.Φώτη Κουβέλη,  η οποία κατακλύζεται από στελέχη τα οποία εγκαταλείπουν το ναυάγιο, με πρώτους και καλύτερους τους κ.κ. Πασβαντίδη της «Αυριανής» (φωτ.: ηλεκτρονικής εφημερίδας «Επικοινωνία») και το βουλευτή Οικονόμου. Ο τελευταίος δεν ακολουθεί τον κ.Δημαρά, τον φυλετιστή-Εθνικιστή που μέ την παχυλή του άγνοια, μέσα από ένα αντιφατικό παραλήρημα, αποκάλυψε τους Γότθους ως προγόνους της Μέρκελ (και τον αριστοκρατικών ιδεών Πλάτωνα ως προπάππου της κυρα-Κατίνας και ελόγου του) στη δρομολογημένη πορεία του προς το ΣΥΡΙΖΑ. Η διαφοροποίηση Οικονόμου έγινε επειδή το κόμμα των ακραιφνών Ελλήνων του κ.Τσίπρα  δεν τον στήριξε ως αντιμνημονιακό υποψήφιο δήμαρχο  του καλλικρατικού Ωρωπού με αποτέλεσμα να πατώσουν εκεί  και οι δυο. Από το αναιδέστατο μπλογκ των «Βαψομαλλιάδων» ανασύρω για τον αγέραστο κ.Πασβαντίδη απόσπασμα από ένα σπαρταριστό κείμενο, το οποίο συνιστώ να μελετηθεί για να φρεσκάρει τη μνήμη μας:

«Ο Χάρης μας ενημέρωνε φιλότιμα με μπούσουλα τις εφημερίδες (κυρίως την Αυριανή), τις οποίες μάλιστα ξεφύλλιζε με τον χαρακτηριστικό του τρόπο, αφού δηλ. πρώτα, για να γυρίζει τις σελίδες, σάλιωνε και το δάκτυλο… Θέρμη πολλή στην έκφραση – επάλλετο η φωνή, ίδρωνε η μασχάλη….Το ασυμβίβαστο κοινό του ΠΑΣΟΚ της εποχής, οι «μη προνομιούχοι» με τα λαχανί πουκάμισα, τις σαγιονάρες και το τζατζίκι, είχαν τον Χάρη σαν θεό τους. Ουδόλως ηνωχλούντο από την δυσάρεστη οσμή των πασβαντίδειων παρεμβάσεων, δεδομένου ότι (όπως θα έγραφε και ο Ροΐδης) ‘είχον αμβλείαν την όσφρησιν’».

Δεν θέλω να προσθέσω τίποτα, μόνο να αναρωτηθώ πως η κοσμοπολίτικη Αριστερά θα ανεχθεί το συγχρωτισμό με το λαϊκό πατριωτικό ΠΑΣΟΚ. Τώρα που το σκέπτομαι όμως καλύτερα, είναι μια Αριστερά που γνωρίζει τη υψηλή τέχνη των προσαρμογών. Η τομεάρχης Παιδείας της «Δημάρ» κα  Ρεπούση συμψήφισε (πλην ματαίως) «συνωστισμούς» της Σμύρνης με αποσιωπήσεις των σφαγών γυναικόπαιδων της Τουρκίας από τον ελληνικό στρατό και έστησε τον αντισημίτη και αμαθή μάντη Κοσμά Αιτωλό ως Δάσκαλο του Γένους, ίσα κι όμοια με τον Αδαμάντιο Κοραή!!!

http://vapsomalliades.blogspot.com/2010/12/blog-post.html

Γιατρέ μου,
ομολογώ πως διακατέχομαι από αντιφατικές σκέψεις. Από τη μια χαίρομαι ειλικρινά που η Αριστερά που χρόνια τώρα ψηφίζω και ιδιαίτερα η μεταρρυθμιστική, επιτέλους ανεβάζει τα ποσοστά της, από την άλλη ξέρω πολύ καλά πόσο ασήμαντες είναι οι ηγεσίες της και πως αποκαλύπτεται η ηθική και πολιτική γύμνια της τώρα που δεν αρκούν πια οι κραυγές αλλά απαιτούνται  δύσκολες προτάσεις εθνικής (κυριολεκτικά) σωτηρίας.  Οι κ.κ.Τσίπρας-Κουβέλης, κάνουν το κορόϊδο στις κλεψιές και στις ατιμίες της Εκκλησίας (ο πρώτος μάλιστα  τη γλείφει), στα Μυστικά κονδύλια και στα ρουσφέτια του κ. Σαμαρά (ο κ.Φώτης και στου ΓΑΠ), στη νόμιμη και ηθική προμήθεια (C4I) Τρεπεκλή (φίλου ΓΑΠ), στους Υπερεξοπλισμούς και στις αυτοκαταστροφικές αερομαχίες του φαντασιακού εναέριου χώρου μας των 10 μιλίων, στην τυφλότητα της Δικαιοσύνης απέναντι στους Τσουκάτους. Δείχνουν κι οι δυο τους λιγότερο «φιλελληνισμό» και από τον Αντριάνο Τσελεντάνο ή τον Κον Μπέντιτ, που ανάδειξαν την παράνοια των πολεμικών δαπανών μας (ο δεύτερος και το αίσχος της Εκκλησίας), δείχνουν δεξιότεροι και από τον Ιταλό τραπεζίτη Μόντι που φορολογεί την Εκκλησία των παιδεραστών. Ο πρώτος, εκκολαπτόμενος λαϊκιστής, ψαρεύοντας (το τι και πόσο θα το δούμε) στο κοινό των «Ελλάδων», «Πατρίδων», «Ελλήνων», «Μετώπων», «Αρμάτων» κλπ των Μίκη–Ψωμιάδη-Καμμένου-Καζάκη-Δημαρά-Τράγκα-λαϊκοδεξιού Διαδικτύου-Εκκλησίας-απόστρατων, λανσάρει καθ’υποτροπήν το πατριωτικό στυλ του εθνικού τσαμπουκά που τα λέει στους Κουτόφραγκους, χαϊδεύει οργισμένα αυτιά με αγάλματα του Μεγαλέξαντρου και με λόγια του εφιαλτικού μακρινού παρελθόντος, αυτά δηλαδή για τους «λιγότερο Έλληνες»,  και συνεχίζει με μεγάλες κουβέντες πασπαλισμένες με ανέξοδη «αριστερή», επαναστατική τάχα, ρητορία.  Τι κι αν αυτό οδηγήσουν σε έξοδο από την Ευρωζώνη και σε κίνδυνο επισιτιστικής κρίσης όπως προειδοποιεί η Linke; O κ.Τσίπρας φλερτάρει από καιρό με τον Μυστικοκονδυλιάρχη ρουσφετολόγο Μακεδονομάχο κ.Σαμαρά τον Βατοπεδινό (ματαίως γιατί ο δεύτερος αναγκάζεται τώρα να ξεκαθαρίσει τις θέσεις του), χαριεντίζεται στο δημόσιο χώρο με τον λιποτάκτη και συνυπεύθυνο της κρίσης Καραμανλή Β΄ τον Βατοπεδινό, του οποίου προχτές μόλις εμφάνισε τη λιποταξία ως τάχα άρνηση να μας υπαγάγει στο ΔΝΤ τροφοδοτώντας έτσι τις μυθοπλασίες που διακινούν οι φίλοι του σκασιάρχη πρωθυπουργού ,  πιστεύει στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, στον αρχιεπίσκοπο Λαυρεντιάδη και Κατάρ και στο σημερινό καθεστώς των διακριτών ρόλων, δεν απορρίπτει το φλερτ του Πάνου Καμένου, εμποδίζει χαριεντιζόμενος με τον μητροπολίτη «Χρυσής Αυγής» κ.Νίκο Χατζηνικολάου-χωρίς αντιπρόταση-το ΧΥΤΥ Κερατέας (τα σκουπίδια όμως εξακολουθούν να υπάρχουν) και εξαπολύει δημαγωγικούς μύδρους κατά του κ.Σόϊμπλε, που πάντως δε βούλιαξε αυτός την Ελλάδα. Τέλος θυμίζω πως όταν η Αριστερά ( με τη δημαγωγική λαϊκη Δεξιά και την ΠΑΣΚΕ), αναθεμάτιζε το 2001 το Νόμο Γιαννίτση (αντί να αντιπροτείνει βελτιώσεις, να διαπραγματευτεί, να τεκμηριώσει ενοχές και να συζητήσει), ακουγόταν εξ ευωνύμων το επιχείρημα: Τα ταμεία δεν θα χρεοκοπήσουν διότι εγγυάται γι’αυτά το Κράτος!

Ο κ.Κουβέλης απ’τη μεριά του, υποδύεται το ρόλο του καλού κυριούλη, του υπεύθυνου κεντροαριστερού, που μπορεί και γοητεύει ταυτόχρονα τη θεία Φιφίκα, τον στοχαστή ηθοποιό κ.Μπέζο, και  τον ταπεινωμένο μικρομεσαίο Πασοκτζή που αναζητεί  πλυντήριο υπολήψεων, ως ενδιάμεσο σταθμό της επιστροφής του στο ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου.  Δεν δημαγωγεί απροκάλυπτα, μιλάει συγκρατημένα, γενικολογεί με κοινοτοπίες, κρατά αποστάσεις, λέει και τούτο, υποστηρίζει και το άλλο, κάνει την πάπια για το τρίτο αλλά το και κυριότερο δεν αγωνίζεται ώστε το μνημόνιο να αντλήσει από τους προνομιούχους και τους παράνομα κατέχοντες και όχι από τα φτωχά στρώματα.

 Κοινός παρανομαστής και των δυο αρχηγών, πως δε θέλουν να σπάσουν αυγά συγκρουόμενοι με τη νεοελληνική διαφθορά, με τη φούσκα που πάνω της χτίστηκαν χάρτινοι πύργοι, με το ρωμέϊκο κακομαθημένο νεοπλουτισμό, με τη μεσογειακή κουλτούρα του ατομικού ή οικογενειακού βολέματος και της παγερής αδιαφορίας για το κοινό καλό,  συγκαλυμμένη από ψευτοπατριωτικές λεκτικές κορώνες, ενώ αποφεύγουν κάθε απόπειρα να ερμηνευθεί ακριβοδίκαια και ορθολογικά το γιατί και πως και με τις ευθύνες ποιών φτάσαμε εδώ ή να απαντηθεί τι θα συμβεί την επομένη της αποχώρησης από το ΔΝΤ και το ευρώ. Αν όμως δε γίνει  αυτοκριτική και πολύ σοβαρός σχεδιασμός, πως θα διορθωθούν τα πράγματα; Αν κάνουμε το κορόϊδο για τους απόστρατους 50άρηδες που εισέβαλαν στο Πεντάγωνο στηρίζουμε κάποια λαϊκή ενότητα; Μπορεί να μην έχει καταντήσει η «Δημάρ» να χαϊδεύει τα αυτιά του όχλου της λαϊκής Δεξιάς και του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ που μουντζώνει τη Βουλή, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν κλείνουμε τα μάτια στις ασχήμιες των απολίτικων «Αγανακτισμένων», στο επικίνδυνο θέατρο του Ιερώνυμου, του Μίκη και του Γλέζου κάνουμε τα καθήκον μας; Με τη σιωπή μας στη δαιμονοποίηση  της Μέρκελ, στις βρισιές κατά του γερμανικού λαού, σε όλες τις αχρειότητες αυτών που νομίζουν πως εξοφλούν την ανικανότητά τους να προβλέψουν, αυτών που επισείοντας μουχλιασμένα υπερτιμημένα και πολλαπλά εξαργυρωμένα κλέη, γαβριούν, τη στιγμή που έπαιρναν τεράστιες βουλευτικές συντάξεις χάρις στον υπερδανεισμό, γινόμαστε «η Αριστερά της ευθύνης»; Δεν υποστηρίζω πως δεν υπάρχει μια σκληρή καπιταλιστική Ευρώπη (υπάρχουν κι άλλες πολύ καλύτερες), αυτή των αποθρασυμένων Αγορών και της δεξιάς πολιτικής πρακτικής, που δεν έχει κι αυτή τεράστιες ευθύνες για τη χρεοκοπία μας, αλλά η δική μας Τροία, μεθυσμένη από πλαστή ανισοκατανεμημένη ευημερία, έπεσε βασικά από τα μέσα. Αν η επίμονα διεφθαρμένη Ελλάδα δεν μπορεί, με τη σιωπηρή συνενοχή όλων των κομμάτων να δικάσει ούτε τον κ.Τσουκάτο, και νομίζει πως πείθει ως (γυμνή πλην παρθένος) Μπλανς Επιφανί, η Γερμανία μπορεί και δικάζει τον Πρόεδρό της. Και η Ευρώπη βλέπει, τουλάχιστον η αμείλικτη Ευρώπη που κρατά τα νήματα και όχι η Ευρώπη των (ανέξοδα) πονόψυχων της «Linke», του 90χρονου Σμιτ και του πλήθους των 20-30 παρδαλής προέλευσης ατόμων που τάχα κατά χιλιάδες διαδηλώνει τη συμπαράστασή του έξω από τις πρεσβείες μας. Γιατί η πικρή αλήθεια λέει πως όταν ο Καπιταλισμός περνάει κρίση, η Ευρώπη του Έρασμου, του Αριστοτέλη, του Γαλιλαίου, του Σαρτρ, του Βολταίρου, του Δαρβίνου και του Μαρξ υποχωρεί και τη θέση της παίρνει η Ευρώπη της Θάτσερ και του Σόϊμπλε ή στην πιο φαιδρή εκδοχή της του Σαρκοζί, του Σαμαρά και του Βενιζέλου, στις νότιες δε επαρχίες της αναδύεται η Ευρώπη του Πάνου Καμμένου της «Χρυσής Αυγής» και κάθε αγανακτισμένου πατριώτη.

Kαταψηφίζει η «Δημάρ»  στη Βουλή το νέο μνημόνιο, καταγγέλλει όμως τη Linke που δεν ψηφίζει το προβλεπόμενο από αυτό πακέτο βοήθειας στη γερμανική Βουλή, γίνεται καταγέλαστη και αντιδρά όχι με αυτοκριτική αλλά με μαοϊκή κουτοπονηριά σβήνοντας από τον ιστότοπό της τη δήλωση του εκπροσώπου της! Θέλω λοιπόν να θυμίσω λίγα πραγματάκια για τον κ.Κουβέλη, που χαμπάρι δεν είχε πάρει (κι αυτός) για τη με μαθηματική ακρίβεια επερχόμενη χρεοκοπία (από το 1985 το είχε προαναγγείλει ο Α.Παπανδρέου αλλά η Αριστερά ήταν πάντα κουφή), ο οποίος από την εποχή που ήταν Πρόεδρος του Δ.Σ. ξέρει την υψηλή Τέχνη να αρέσει και στην Κική και στην Κοκό και που τώρα καταφέρνει να είναι ταυτόχρονα υπέρ και κατά του ΔΝΤ, να μιλάει πολύ χωρίς να λέει τίποτα και να κάνει σοβαρές ηθικές εκπτώσεις, χωρίς να τον ξεμπροστιάζει κανείς. (Ασφαλώς τίποτα από αυτά δεν θα μπορούσε αν οι δημοσιογράφοι της τηλεόρασης έκαναν το καθήκον τους, αλλά αυτοί λειτουργούν στις τελευταίες ημέρες της Πομπηϊας  σαν να μην έχει συμβεί τίποτα). Το κάνω μόνο για δυο λόγους. Για να πω πως ξέρουμε πόσο λιποβαρής είναι και για να μη μας λένε αύριο οι φίλοι μας που θα τον ψηφίσουν (και πολύ καλά θα κάνουν κατά τη γνώμη μου, γιατί ο μονόφθαλμος βασιλεύει στους τυφλούς) πως δεν ήξεραν. Άλλωστε η περίοδος χάριτος τελειώνει και τα ΜΜΕ μετά την εκλογή νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ θα κουρέψουν τον κ.Κουβέλη:

Α) «Αντίθετος είναι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Φώτης Κουβέλης με την πρόσφατη απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του Συνασπισμού να μην υποστηρίξει την επανεκλογή του νυν προέδρου Κάρολου Παπούλια..».

Προφανώς ο ηθικός, νομομαθής, ευρωπαίος αριστερός δημοκράτης κ.Κουβέλης πιστεύει στο ειλικρινές «Πόθεν Έσχες» των πολιτικών και στην ηθική αμοιβή, με τα Ύπατο αξίωμα, όσων συνετέλεσαν αποτελεσματικά στη διαφανή απόκτηση των περιουσιακών στοιχείων των πρωθυπουργών, προς παραδειγματισμόν των φοροφυγάδων και αυτών που απέκτησαν μαύρο χρήμα.

Β).Να θυμίσω πως ο κ.Κουβέλης μαζί με εκλεκτά στελέχη του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ και με συνεργαζόμενους λαϊκιστές (Κίμων Κουλούρης, Μανώλης Γλέζος-φίλος των Κουρήδων, του Μίκη, του Χουντόδουλου και του Εμβέρ Χότζα-Κώστας  Λαλιώτης, Μελίνα Μερκούρη του Υπ.Πο.) , στήριξαν την «Αυριανή» στα αισχρές επιθέσεις της κατά του Μάνου Χατζηδάκη: («Ο κλεφτο-κύναιδος- ανώμαλος εκμαυλιστής με ψυχικό AIDS, Μάνο…σύκααα!», κλπ). Όποιος θέλει να μάθει ή να θυμηθεί ας διαβάσει το εξαιρετικό άρθρο του Μανώλη Βασιλάκη στην “Athens Review of Books” («Περί ‘κοινωνικής επιθετικότητας του Μάνου Χατζιδάκι’ και άλλων δεινών»-2/2012). Στην προτροπή του Μάνου να κλείσει η ρυπογόνος φασιστική φυλλάδα του ζεύγους Μιμής- Παπανδρέου (που μετά τους δάγκωσε δημοσιεύοντας πορνοφωταγραφίες παρά θίν αλός της ευσεβούς αεροσυνοδού-πρωθυπουργού με φίλη της και που σήμερα αγωνίζεται πατριωτικά για την επιστροφή στη δραχμή), ο σοβαροφανής τότε Πρόεδρος του ΔΣΑ  δήλωσε πως «το ευρύτερο δημοκρατικό συμφέρον δεν μπορεί να έχει σχέση με την παύση (sic) μιας εφημερίδας».

Γ)Ο κ.Κουβέλης, της δημοκρατικής ευρωπαϊκής, ανανεωτικής κλπ Αριστεράς, δεν ντράπηκε να υποστηρίξει ανοιχτά την ατιμωρησία του φασίστα, εθνικιστή, βασανιστή και φονιά αμάχων Μιλόσεβιτς από κοινού με το ΚΚ.Ελλάδας (παράρτημα Β.Κορέας) και τους κ.κ. Πανίκα Ψωμιάδη, Γ.Καρατζαφέρη, Σ.Παπαθεμελή, Σ.Δαϊλάκη (της Στέλλας Μπεζεντάκου), Χρυσανθακόπουλο (υπόθεση φρουτάκια-Λάος), Θ.Τσουκάτο (από τότε φίλο με την Αριστερά, από τα σπλάχνα της οποίας προέκυψε, η οποία τώρα υπερασπίζεται προκλητικά το δικαίωμά του να κλέβει ατιμώρητος): «Είναι φανερό ότι το κατηγορητήριο και η όλη διαδικασία είναι νομικά έωλα και παραβιάζουν κάθε έννοια εθνικής κυριαρχίας και διεθνούς δικαίου. Είναι επίσης γνωστό ότι η όλη δίωξη και επιχείρηση παραπομπής στο εν λόγω Δικαστήριο γίνεται κάτω από αφόρητες και εκτός κάθε έννοιας διεθνούς δικαίου πιέσεις…» (Ριζοσπάστης-29. 6.2001).

 

Δ). Αντί ο κ.Κουβέλης να εξηγήσει σε όλους τους τόνους πως η χώρα μας έχει διαπράξει ύβρη, πως διάσωση χωρίς θυσίες δεν γίνεται και να αγωνιστεί για δίκαιη μοιρασιά της ζημιάς, αντί να στίψει το μυαλό του και να προτείνει μεθόδους αύξησης της παραγωγικότητας κάνει και πλάτες στους θεατρινισμούς του κ.Σαμαρά: «Θα έλεγα στον Σαμαρά να μην υπογράψει»! Φράση που προκάλεσε αντιδράσεις μέσα στο κόμμα του, γιατί η «Δημ.Αρ» στεγάζει πράγματι πολλά σοβαρά στελέχη.

Ε) Ο κ.Κουβέλης σε συνέντευξη του σε εκκλησιαστικό μπλογκ, δίνει την πιο ολοκληρωμένη συνέντευξη πολιτικού της Αριστεράς για την Εκκλησία. Συντηρητική αλλά σοβαρή, μια συνέντευξη που θα έδινε ένας έγκριτος ευρωπαίος κεντρώος, άντε το πολύ κεντροαριστερός πολιτικός.

http://www.amen.gr/index.php?mod=news&op=article&aid=1899

Καμία σχέση με τις φτηνιάρικες κολακείες των επισκόπων και τις μπουρδολογίες («Τρεις Ιεράρχες η Γιορτή της Γνώσης» κλπ) του ακατάρτιστου Αλέξη Τσίπρα. Δεν αποφεύγει όμως τον πειρασμό να πει ένα προκλητικό ψέμα: «Υπήρξε ένα χρυσόβουλο, είναι ένας τίτλος ισχυρός». Ρωτάω λοιπόν: Αφού τα μεσαιωνικά Χρυσόβουλα των Ρωμαίων κατακτητών, τυράννων και ληστών ελέω Θεού αυτοκρατόρων, ισχύουν στη Δημοκρατική Ελλάδα του 2012 και κατοχυρώνουν ιδιοκτησίες ακτημόνων ασκητών σε λιμνοθάλασσες, αν αύριο ο επίσκοπος Ξηροκαμπίας Φίφης ο Ε΄ (που «ως περικεφαλαίαν του το καλυμαύχιον έχει, φορεί αυτό και κακουργών ατιμωρήτως τρέχει»)  βγάλει από την ιερή μίτρα του επισκόπου Μονεμβασίας Αββακούμ του 69^ου, Χρυσόβουλο του αυτοκράτορα Λέοντα του Χάζαρου (δηλαδή Τουρκομογγόλου) ή Αλέξανδρου του Ερωτόληπτου ή Ζωής της Καρβονοψίνας και διεκδικήσει τη λίμνη Κωπαϊδα, τα έλη του Σχινιά ή την αμμουδιά της Λούτσας, θα του δοθούν; Δεν διαθέτει δηλαδή ο νομικός μας πολιτισμός όπλα για να βάλει στη θέση του τους κηφήνες που επισείουν φεουδαρχικές ιδιοκτησίες που αποκτήθηκαν σε μια νύχτα επειδή κάποιος Αρμένης ή Σύρος αγύρτης καλόγερος «θεράπευσε» τις αιμορροϊδες κάποιου μανιοκαταθλιπτικου Παφλαγόνα μονάρχη; Αυτές οι παλινωδίες, τα ναι μεν αλλά, του Φώτη Κουβέλη, όπως η σιωπή του στην ιταμότατη επίθεση του αντισημίτη, ομοφιλοφάγου και αποκρυφιστή δεσπότη «Χρυσής Αυγής» και Πειραιά (διαδόχου Καλλινίκου) κατά της υπεύθυνης Παιδείας της «Δημάρ» κας Ρεπούση (7.2.2012, «Να μην τολμήσει ο Κουβέλης…»), δείχνουν αν μη τι άλλο και έναν δειλό πολιτικό χωρίς φαντασία και έμπνευση, έναν ισορροπιστή (παλάντζα τον λέει ο λαός), που δεν σηκώνει τα γάντι και  δεν μπορεί ούτε να υπερασπιστεί μια γυναίκα που δέχεται την επίθεση ενός  αγριάνθρωπου καλόγερου που δεν είχε ποτέ του σχέσεις με το γυναικείο φύλο (θέλω να πιστεύω με κανένα φύλο), με όλες τις προφανείς παρενέργειες που αυτό συνεπάγεται.

Στ) Για τη συμμετοχή του κ.Φ.Κουβέλη και στελεχών του στο δείπνο Λ.Κύρκου-ΓΑΠ-Επιχειρηματιών κλπ στο οποίο ο φίλος του Αρχιεπισκόπου Κατάρ και Βουλιαγμένης κ.Λαυρέντιος Λαυρεντιάδης (φωτ.2,) και ο κ.Π.Κυριακίδης (του πατριαρχείου Ιεροσολύμων) δεν ήταν και οι χειρότεροι των συνδαιτημόνων, λόγοι ευπρέπειας μου απαγορεύουν κάθε σχολιασμό.

Λυπάμαι αλλά ο κ.Κουβέλης μπορεί μεν να πείσει όσους ντρέπονται (για πόσο άραγε;) να ξαναψηφίσουν ΠΑΣΟΚ αλλά όχι και εμένα. Η μοναδική περίπτωση να έπαιρνε την ψήφο μου, η σύγκρουση στο νήμα με το ΠΑΣΟΚ για τη δεύτερη θέση, μου φαίνεται απίθανη. Η αλλαγή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ θα δώσει το άλλοθι της επιστροφής πολλών που δεν μπορούν να απαλλαγούν από τη γλυκιά, ψυχαναγκαστικού τύπου, νοσταλγία της εποχής του Ανδρέα.

…
ΥΓ
Οι Ρωμιοί έχουν την Αριστερά που τους αξίζει. Ο αμεσοδημοκράτης των «Αγανακτισμένων», τ.ευρωβουλευτής και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Μανώλης Γλέζος θρηνεί την απώλεια ενός τυράννου, δεσμοφύλακα, άρπαγα, βασανιστή και δήμιου