(διαβάστε το 1ο + 2ο + 3o Μέρος)
Βαπτίσεις (πρώην) βουδιστών στην Ινδονησία, από ierapostoli.wordpress.com
Μέρος Βου: Ασία
Στην Ασία διαδίδει την ΑΛΗΘΕΙΑ της Ορθοδοξίας και ο αρχιμανδρίτης Ιωνάς (http://asian-aroma.com/) κατά κόσμον Παντελεήμων Γεώργιος Μούρτος, που είχε πάει στη Σαγκάη απεσταλμένος του μητροπολίτη Καλύμνου αγίου Νεκταρίου. Αντιγράφω από τον Ιεραποστολικό Σύνδεσμο που φέρει το όνομα του γνωστού μέντιουμ Κοσμά Αιτωλού: «Το Ιεραποστολικό Κλιμάκιο της Ταϊπέι στην Ταϊβάν υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στην Ιερά Μητρόπολη Χονκ-Κονγκ. Η λειτουργία του Κλιμακίου ξεκίνησε από τον Γρηγοριάτη Ιερομόναχο π. Ιωνά Μούρτο στις αρχές του έτους 2001, όταν με τις ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου πρ. Καλύμνου κ. Νεκταρίου και τις ευχές του Γέροντος της Ι. Μονής Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους π. Γεωργίου Καψάνη, αποφάσισε να μεταβεί και να διαδώσει το μήνυμα της Ορθοδοξίας στη μακρινή αυτή χώρα της Άπω Ανατολής». http://www.iersyn.gr/taiwan.html
Ο σεπτός αρχιμανδρίτης ενεπλάκη στη γνωστή υπόθεση του ρασοφόρου Ραφαήλ ή Απόστολου, ή Παύλου Βαβύλη ή Φωκά ή Αναγνωστάκη ή Γρηγοριάτη ο οποίος είχε καταδικαστεί από ιταλικό δικαστήριο πρωτόδικα σε 7 χρόνια φυλάκιση, για εισαγωγή ναρκωτικών στην Ιταλία το 1987. Για την ίδια υπόθεση είχε καταδικαστεί το 1991 από το Πενταμελές Εφετείο Λάρισας σε κάθειρξη 13 ετών. Πήρε όμως το 1993 από το Εφετείο 15ετή αναστολή χάρις και στο εξαίρετο χριστιανικό του ήθος το οποίο είχε εγκωμιάσει με συστατική επιστολή του στο δικαστήριο ο τότε μητροπολίτης Βόλου Χριστόδουλος. Αργότερα ως απεσταλμένος του ενεπλάκη με κάποιες ροζ φωτογραφίες (καταγγέλθηκαν ως πλαστές) αγιοταφιτών μητροπολιτών, εκτελώντας μαζί με τον οπλοφόρο αρχιμανδρίτη Φαρμάκη υψηλή εθνική αποστολή χάριν του κτηματομεσίτη Ειρηναίου.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&artid=164175&ct=75&dt=13/02/2005
Ο κ. Βαβύλης «τη σχέση με το Αγιον Ορος την καλλιέργησε ιδιαίτερα. Μαζί με τον μοναχό Ιωνά Μούρτο, που γνώρισε στη Μονή Οσίου Γρηγορίου, πηγαίνει ακόμη και στην Ταϊβάν. Τον ίδιο μοναχό χρησιμοποιεί για να εκδώσει πλαστή ταυτότητα με το όνομα «Φωκάς». ……Η σχέση με τον Ιωνά συνεχίζεται. Ο μοναχός Μούρτος πάει στην Κάλυμνο και χειροτονείται αρχιμανδρίτης από το μητροπολίτη Νεκτάριο. Ο ιεράρχης είχε γνωρίσει τον Βαβύλη στα Ιερόσολυμα, γνώριζε επίσης από το παρελθόν τον Γιάννη Τριανταφυλλάκη, ενώ τέλος σε κάποιο συγγενή του εργάστηκε ο Βαβύλης, άγνωστο με ποιο όνομα. Υπάρχει και ένα άλλο ενδιαφέρον στοιχείο. Σε επιστολόχαρτο της Μητρόπολης Καλύμνου, με υπογραφή που αποδιδόταν στο μητροπολίτη Νεκτάριο, γράφτηκε κείμενο με το οποίο καλούνταν ο μητροπολίτη Θηβών να παραιτηθεί από την υποψηφιότητά του για την Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Την επιστολή έχει ο εισαγγελέας Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και σύμφωνα με την εκδοχή που παρουσίασε πρόσφατα ο Θηβών Ιερώνυμος του την παρέδωσε ο αρχιμανδρίτης Ιάκωβος Γιοσάκης, που συνοδευόταν από ανώτατο δικαστή, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές για τον αρχιεπισκοπικό θρόνο, τον Απρίλιο του 1998».
http://archive.enet.gr/online/online_print?id=95910920,91336
«Μαζί με τον Βαβύλη κατηγορούνται και ο …ο αρχιμανδρίτης Ιωνάς, κατά κόσμον Γεώργιος Παντελεήμων Μούρτος, … οι οποίοι φέρονται να τον βοήθησαν να εκδώσει στο Αστυνομικό Τμήμα Καπανδριτίου το πλαστό δελτίο ταυτότητας, το οποίο χρησιμοποίησε στη συνέχεια για να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα».
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=2809069&publDate=
http://www1.rizospastis.gr/wwwengine/story.do?id=2710830
http://archive.enet.gr/online/online_obj?pid=39&tp=T&id=61986472
http://og.in.gr/Article.aspx?lngEntityID=616807
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=11.02.2005,id=54430760,67664680,89871912,81838248,32493864,49822792
«Η «βεβαίωση» του αρχιμανδρίτη Γεώργιου Καψάνη, όμως, συνδέει και τη γνωριμία του Βαβύλη με τον ιερομόναχο Ιωνά (Γεώργιο) Μούρτο. Ο τελευταίος, μετά τη γνωριμία του με τον Βαβύλη, πήγε ως μάρτυρας στο Αστυνομικό Τμήμα Καπανδριτίου και κατέθεσε ως μάρτυρας για την έκδοση αστυνομικής ταυτότητας με τα στοιχεία Απόστολος Φωκάς. Ο Ιωνάς βρέθηκε αργότερα στην Ταϊβάν και ενώ ο μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου και Αστυπάλαιας Νεκτάριος τον χειροτόνησε και τον ενέταξε στο δυναμικό της Μητρόπολης. Ο μητροπολίτης Νεκτάριος, περιγράφοντας τον Ιωνά στην «Ε», είπε ότι πρόκειται για έναν πολύ καλό άνθρωπο που τώρα βρίσκεται σε Ιεραποστολή στη Σαγκάη. Κάποια στιγμή συναντήθηκε με τον Βαβύλη, και εκείνος, σύμφωνα με τον κ. Νεκτάριο, του ζήτησε να πάει ως μάρτυρας για να βγάλει αστυνομική ταυτότητα. Σύμφωνα με όσα είπε στην «Ε» ο μητροπολίτης Καλύμνου, γνώρισε τον Απόστολο Βαβύλη στα Ιεροσόλυμα…».
http://archive.enet.gr/online/online_text?c=112&id=54430760
Αυτά γράφανε οι εφημερίδες και δυστυχώς δεν κατάφερα να εντοπίσω την κατάληξη της υπόθεσης, ίσως γιατί υποβιβάστηκε σύντομα στα ψιλά των εφημερίδων. Φαντάζομαι όμως πως μετά την αναβολή της δίκης στις 14.4.2005 για τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, ή υπόθεση θα έχει παραγραφεί, ή θα αποδείχτηκε πως τα γεγονότα δεν έγιναν έτσι, η τουλάχιστον θα αποκαλύφθηκε η έλλειψη δόλου και ο πατέρας Ιωνάς θα αθωώθηκε γιατί ποιος μπορεί να δεχτεί πως ένας λαμπρός ορθόδοξος ιεραπόστολος ταγμένος στη διάδοση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ μπορεί να έχει ψευδομαρτυρήσει και μάλιστα μέσα σε Αστυνομικό τμήμα κάτω από την εικόνα του Χριστού που κοσμεί αυτά τα κρατικά καταστήματα; Ο πατέρας Ιωνάς είναι πνευματικόν τέκνον του Αγίου Νεκταρίου Καλύμνου. Το ομολογεί ο ίδιος: «..Συνετέλεσαν και πολλοί άλλοι άνθρωποι. Ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Χριστόδουλος που μου έδωσε επίσης την ευλογία του. Δεν μπορώ να μην αναφέρω τον Σεβ. Μητροπολίτη Νεκτάριο, που με χειροτόνησε, διότι έπαιξε έναν καθοριστικό ρόλο στη ζωή μου, …». http://www.parembasis.gr/2003/03_02_02.htm
Ο Νεκτάριος είναι τροφός Ιεραποστόλων και ο ίδιος Ιεραπόστολος με άρθρα, με σπουδές και επισκέψεις στο εξωτερικό, με ιδιαίτερη αδυναμία στη νεότητα, όπως προκύπτει από περισπούδαστο άρθρο του δημοσιευμένο στην εφημερίδα του σοσιαλιστού διοικητή του Αγ. Όρους πανεπιστημιακού κ. Ψυχάρη:
«Η Εκκλησία, η Ανατολική και Δυτική, προσέφερε έργο πολυσήμαντης αξίας χάριν του θεσμού της οικογένειας και του παιδιού. Ομως το χρέος της απέναντι στον θεσμό της οικογένειας και στο παιδί εξακολουθεί να παραμένει ΧΡΕΟΣ».
……
Συνεχίζεται … Προσεχώς το 5ο και τελευταίο μέρος
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ – ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ
Μια γενική αντιπαράθεση της αρετής της ανοχής και του σεβασμού της διαφορετικότητας απέναντι στην ισοπεδωτική και μισαλλόδοξη νοοτροπία του χριστιανικού μονοθεϊσμου.
Λόγο της έκτασης του κειμένου παραθέτω την διεύθυνση:
http://www.athriskos.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=8
Αγαπητοί αδελφοί Ροιδη και Λασκαράτε. Σέβομαι τις ιδέες σας και παραδέχομαι πως όλα αυτά που λέτε συνέβησαν κάπως έτσι και έτσι γράφτηκαν στον Τύπο. Όλοι οι άνθρωποι όμως δεν είναι ίδιοι σε έναν χώρο.
Δείτε εδώ από τη ρωσική ιεραποστολή στην Κίνα.
Ο μακαριστός Κινέζος επίσκοπος Βασίλειος.
http://orthodox.cn/localchurch/beijing/basil_en.htm
Κύριε Λασκαράτε δεν ξέρω αν τον αγνοείτε ή αν θα τον βάλετε σε επόμενη συνέχεια τον άγιο Χαρίτωνα του Κιλκισίου.
Στρατιωτικός παπάς που συνόδευσε το ελληνικό στρατιωτικό απόσπασμα που στε΄λανε οι πειθήνιες στις ΗΠΑ κυβερνήσεις μας για να πάρει μέρος στον πόλεμο της Κορέας, ο αρχιμανδρίτης Χαρίτων Συμεωνίδης έδρασε εθνικά όχι μόνο εκεί.
Την εποχή της δικτατορίας υμνούσε τη Δέσποινα Παπαδοπούλου συγκρίνοντάς την με την Δάποινα των Ουρανών (διαβάστε το στο Ρασοφόροι συμφορά του Έθνους του Γ.Καρανικόλα ).
Ναι ήταν εντελώς ξετσίπωτος τόσο που να δηλώνει κατά τη χουντική Κατοχή:
«Η Επανάστασις εδώ είμεθα ο κ. Νομάρχης, ο κ. Διοικητής, και εγώ».
Δεν τα βγάζω από το μυαλό μου, θα το διαβάσετε και εδώ:
http://www.iospress.gr/ios2001/ios20010422a.htm
Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ
Τότε που μελετούσαμε
Το «πουλί» της 21ης Απριλίου ξαναγεννιέται πράγματι κάθε τόσο από την τέφρα του. Οι άστοχες δηλώσεις του αρχιεπισκόπου μάς θύμισαν αυτή την απωθημένη πτυχή της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας. Η μαύρη σελίδα της Ιεραρχίας, που δεν λέει να κλείσει
Αυτός ο άνθρωπος ανάλαβε με τη βοήθεια του στρατού να γίνει ο φωτιστής της Κορέας.
Ελπίζω να βρείτε χρήσιμη την παρέμβασή μου.
Εξαιρετικό το κείμενο σας. Μία διόρθωση και μόνο: Ο κοσμάς ο Αιτωλός δεν ήταν μέντιουμ αλλά Άγιος. Χαχα!
Τι έχουν να μας πουν οι Απόστολοι της Αγάπης για αυτά:
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
e-mail: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://www.greekhelsinki.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
29 Οκτωβρίου 2009
«Ένοχη σιωπή για εξόντωση Εβραίων – 1/3 Χριστιανών Θεσσαλονίκης συνεργάστηκε»
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) επισημαίνει τη σημαντικότατη σημερινή συνέντευξη της Ρένας Μόλχο στην «Ελευθεροτυπία».
Ελευθεροτυπία, Πέμπτη 29 Οκτωβρίου 2009
• Συνέντευξη ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ giannis@enet.gr
ΡΕΝΑ ΜΟΛΧΟ: ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
«Ένοχη σιωπή για την εξόντωση των Εβραίων»
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&s=shmeio-synanthshs&c=texnes&date=29/10/2009
Ιστορικός, συγγραφέας («Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης», εκδ. Θεμέλιο κ.ά.), καθηγήτρια στο Πάντειο, διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου και βραβευμένη από την Ακαδημία Αθηνών, η Ρένα Μόλχο επιχειρεί, μέσω της συνέντευξής της στην «Ε», να φωτίσει, στο μέτρο του δυνατού, μια μάλλον σκοτεινή πτυχή της Ιστορίας της Ελλάδας και της γενέθλιας πόλης της, της Θεσσαλονίκης, κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής.
Η Ρένα Μόλχο θεωρεί την αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για τον Κώστα Πλεύρη ντροπιαστική για την Ελλάδα
Ο Μαζάουερ γράφει στο βιβλίο του για τη Θεσσαλονίκη ότι κατά τη διάρκεια της κατοχής δεν υπήρξε καμία αντίδραση στον διωγμό των Εβραίων της πόλης από επαγγελματικούς φορείς, οργανώσεις, καθηγητές, φοιτητές ή εκκλησιαστικούς φορείς.
«Οχι μόνο δεν υπήρξε καμία αντίδραση αλλά πολύ μεγάλη μερίδα του ελληνικού πληθυσμού συνεργάστηκε με τον κατακτητή. Εχουμε περιπτώσεις όπως στη Ζάκυνθο που δεν χάθηκε ούτε ένας Εβραίος επειδή και ο μητροπολίτης Ζακύνθου και ο πρόεδρος αρνήθηκαν να δώσουν τις καταστάσεις και να καταδώσουν Εβραίους. Το ίδιο και στην Χαλκίδα. Και έχουμε περιπτώσεις σαν τα Γιάννινα και τη Θεσσαλονίκη με ποσοστό απώλειας, 98% και 96% αντίστοιχα. Ολα αυτά με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι χριστιανοί κάτοικοι εκεί που ήθελαν διέσωσαν τους Εβραίους κι εκεί που δεν ήθελαν τους κατέδωσαν, ασχέτως αν δεν γνώριζαν ακριβώς τι τους περίμενε. Στη Θεσσαλονίκη οι χριστιανοί περίμεναν από πριν, από τον μεσοπόλεμο, από τη μεγάλη πυρκαγιά του ’17, πώς και πώς να φύγουν οι Εβραίοι. Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Θεσσαλονίκη μετατράπηκε σε πρωτεύουσα προσφύγων. Αυτοί μεταξύ άλλων ζούσαν σε συναγωγές, πήγαιναν και σε εβραϊκά σχολεία που επιτάχθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό. Ξέρετε ότι η Θεσσαλονίκη είχε περίπου 100 συναγωγές. Τώρα έχει 2,5… Το ’12, εάν η Θεσσαλονίκη είχε πάνω, κάτω 157.000 κατοίκους, οι 75.000 ήταν Εβραίοι, οι 40.000 μουσουλμάνοι, οι 30.000 χριστιανοί ορθόδοξοι και οι 5.000 λεβαντίνοι, οι διαφόρων εθνοτήτων. Δηλαδή, το 1912, το 50% -τουλάχιστον- του πληθυσμού της πόλης ήταν Εβραίοι».
Η διάθεση για απαλλαγή από τους Εβραίους αποτελούσε πόθο πολλών εκ των κατοίκων της πόλης ή επρόκειτο για πολιτική του επίσημου ελληνικού κράτους;
«Από τότε που άλλαξε η δομή της πόλης δημογραφικά και έγινε η ανταλλαγή των πληθυσμών, ενισχυόταν και νομιμοποιούνταν η σχετική προσφυγική άποψη και ελπίδα από τους ίδιους τους πολιτικούς. Ο Βενιζέλος έδωσε στους Εβραίους όλα τα προνόμια που ζήτησαν μέχρι να ενταχθούν στην ελληνική πραγματικότητα, δηλαδή για τρία χρόνια να χρησιμοποιούν τη γλώσσα τους κ.λπ., αλλά ο ίδιος μετά το ’20, όταν έχασε τις εκλογές, ξεκινά να μιλά για τον «αλλογενή» (δηλ. τον Εβραίο, ο οποίος ξαφνικά έγινε «αλλογενής» που βέβαια ήταν πάντα αφού η πόλη ήταν πολυεθνική), ως ρυθμιστή. Και θεσπίζει το εκλογικό κολέγιο το ’24, το οποίο ήταν ένας εκλογικός διαχωρισμός -«γκέτο» με θρησκευτικά κριτήρια, όπου εκεί έπρεπε να ψηφίζουν οι Εβραίοι, ασχέτως της περιοχής όπου κατοικούσαν. Ενώ στη Θεσσαλονίκη δεν υπήρχε γκέτο και οι Εβραίοι ζούσαν παντού στην πόλη, ωστόσο ο Βενιζέλος υιοθέτησε και εισήγαγε για πρώτη φορά το γκέτο το εκλογικό. Φυσικά δεν πήγε κανείς να ψηφίσει, γιατί οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ήταν πολιτικοποιημένοι πάντα, γι’ αυτό και ίδρυσαν και τη σοσιαλιστική Federation, ωστόσο αυτό (το γκέτο) έγινε. Από κει και πέρα αρχίζει ο διαχωρισμός».
Οπότε οι Γερμανοί έδωσαν τη λύση…
«Ακριβώς! Ο Λευτέρης Σταυριανός, που ήταν καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Κολούμπια, έγραψε ένα άρθρο για τους Εβραίους το ’48, όπου υποστηρίζει ότι 12.000 χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη εκμεταλλεύθηκαν τις περιουσίες των Εβραίων, αμειβόμενοι για τη συνεργασία τους με τους Γερμανούς. Οταν υπάρχει ένα νούμερο 12.000 άνδρες, πολλαπλασιάζεται δημογραφικά επί 5, για να δείτε πόσα άτομα στην πόλη επωφελήθηκαν. Αρα, 60.000 χριστιανοί. Οι Εβραίοι ήταν 50.000, άρα μας μένουν και 100.000 χριστιανοί αθώοι… Τόσους κατοίκους είχε η Θεσσαλονίκη τότε. Το 1/3 των χριστιανών συνεργάστηκε. Και χώρια από αυτό, εν γένει ο πόλεμος της Γερμανίας κατά κύριο λόγο είχε στόχο τη λεηλασία. Μετά την απελευθέρωση, το ’45, υπήρξαν 600 υποθέσεις για διεκδίκηση κτηματικής περιουσίας. Εκδικάστηκαν οι 300 και αποδόθηκαν μόνο 30 κτήματα. Ομως, επειδή η αλήθεια έχει πάντα αποχρώσεις, να πω ότι υπήρχαν και περιπτώσεις σαν τον πατέρα μου, ο οποίος είχε έναν αριστερό χριστιανό δικηγόρο που πήγε και τους τσάκισε αυτούς που είχαν πάρει το μαγαζί του. Και δεν χρειάστηκε καν να πάει στο δικαστήριο. Οι Εβραίοι, αυτοί που επέζησαν, γνωρίζουν ποιοι συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, ξέρουν πώς έγιναν οι περιουσίες εν μια νυκτί μέσα στην κατοχή».
Οι οποίοι συνεργάτες των Γερμανών είναι σήμερα «τζάκια»;
«Βεβαίως! Είναι στο ελληνικό τζετ σετ!».
Απ’ ό,τι φαίνεται, πάντως, ο καθένας μάλλον λειτουργούσε βάσει της συνείδησής του, ανεξαρτήτως θρησκεύματος ή εθνότητας.
«Επιζώντες του Αουσβιτς αδυνατούν να πιστέψουν στην -καλή- μοίρα τους, μετά την απελευθέρωσή τους. Ανάμεσά τους πολλά μικρά παιδιά…»
«Απόλυτα. Αν δεν υπήρχε η συνείδηση κάποιων χριστιανών, εγώ δεν θα υπήρχα, ούτε ο μπαμπάς μου ούτε η μαμά μου ούτε ο πεθερός μου ούτε η πεθερά μου. Ο πατέρας μου υπηρετούσε στο πυροσβεστείο και έλειπε όταν ήρθαν οι Γερμανοί να τον βρουν. Οταν επέστρεψε, ο διοικητής του, με δική του πρωτοβουλία, τού έδωσε ψεύτικη ταυτότητα και πήγε στην Αθήνα και σώθηκε. Ούτε παρακάλεσε κανέναν ούτε τίποτε. Ο διοικητής του ήταν ένας συμπολίτης του, ένας άνθρωπος ο οποίος απλώς κατάλαβε με ποιους είχε να κάνει. Κατεβαίνοντας στην Αθήνα κι επειδή οι Γερμανοί είχαν κάνει μπλόκο στη Θήβα, ο πατέρας μου πήγε στα χωράφια κι εκεί τον έπιασε ένας χωρικός το πρωί, ο οποίος αμέσως τον κατάλαβε από την προφορά του ότι ήταν Εβραίος και του είπε: «Εγώ είμαι κομμουνιστής κι εσύ είσαι Εβραίος. Κακομοίρη μου, είσαι μουγκός! Ετσι και μιλήσεις τη βάψαμε και οι δύο!». Η μητέρα μου σώθηκε στη Θεσσαλία, από χριστιανούς και Εβραίους Θεσσαλούς, ο πεθερός μου, ο Σόλων Μόλχο, βιβλιοπώλης, με 13 μέλη της οικογένειάς του σώθηκε στη Σκόπελο, με τη συμπαράσταση του δημάρχου της Γλώσσας. Στη Γλώσσα πρέπει να ήταν και 3.000 άτομα. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο ο δήμαρχος Σκοπέλου βοήθησε τον πεθερό μου, αλλά ότι συνέπραξαν 3.000 άτομα για να μην προδώσουν αυτούς τους 13 Εβραίους σε μια γερμανοκρατούμενη Σκόπελο. Ενας να βρισκόταν και να κατέδιδε, έφτανε…».
Στην Αθήνα τι ποσοστό εκτοπισμού υπήρξε;
«Πολύ μικρό. Γι’ αυτό και όσοι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης είχαν τη δυνατότητα, αρκετά λεφτά για να φτάσουν εκεί και όχι μικρά παιδιά, πήγαν στην Αθήνα. Δέκα χιλιάδες Εβραίοι μαζεύτηκαν στην ΑΘήνα, σε μια κοινότητα που είχε μόνο 1.000 Εβραίους. Εκτός του ότι εκεί η Εκκλησία βοηθούσε κάνοντας ψεύτικες βαφτίσεις και η αντίσταση συνέδραμε τους Εβραίους».
Τι δείχνει η περίπτωση των Εβραίων για την ελληνική κοινωνία;
«Το ποσοστό της απώλειας των Εβραίων αλλά και η διαχείριση αυτού του θέματος είναι, κατά την άποψή μου, ο καθρέφτης της ελληνικής κοινωνίας. Υπό την έννοια ότι αν σώθηκε μόνο το 13% των Εβραίων, δηλαδή αν έχουμε ποσοστό απώλειας 87% στην Ελλάδα, αυτό είναι αρνητικό ως προς τη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αυτών που μπορούσαν να βοηθήσουν και δεν το έκαναν. Στη Θεσσαλονίκη το νούμερο απώλειας των Εβραίων είναι 96%, που είναι 4 μονάδες υψηλότερο και από το Βερολίνο! Δηλαδή μέσα στη «φωλιά του λύκου» ήταν μικρότερο το ποσοστό απώλειας απ’ ό,τι εδώ… Πώς μεταφράζεται αυτό το πράγμα; Οι Γερμανοί όταν πήγαιναν κάπου προσπαθούσαν να προσεταιριστούν τη φιλία και την εμπιστοσύνη του τοπικού πληθυσμού για να μπορούν να λεηλατήσουν τους διωκόμενους με την άνεσή τους. Γιατί ήξεραν ότι αν ο τοπικός πληθυσμός αντιδρούσε δεν θα μπορούσαν να διεκπεραιώσουν το έργο τους. Οπως δεν μπόρεσαν σε πολλά σημεία της Ελλάδας».
Προφανώς θεωρείτε ότι η Θεσσαλονίκη δεν θα πρέπει να είναι υπερήφανη γι’ αυτό το κομμάτι της Ιστορίας της.
«Αυτό είναι βέβαιο. Γι’ αυτό και δεν διδάσκεται τίποτε στη Θεσσαλονίκη περί Εβραίων. Ενώ πριν από τον πόλεμο υπήρχε μάθημα Εβραιολογίας. Τώρα γιατί δεν υπάρχει;». *
Ανοιχτή πόλη σημαίνει να ξέρεις την κληρονομιά σου
Δεν είναι μια ανοιχτή, πολυπολιτισμική πόλη η Θεσσαλονίκη;
«Λουλούδια στο μνημείο του Ολοκαυτώματος των Εβραίων στη Θεσσαλονίκη»
«Είναι μια πόλη που έχει μεγάλη δυνατότητα να είναι ανοιχτή. Αλλά αν δεν ξέρεις την ιστορική σου κληρονομιά και την απορρίπτεις και την καθηλώνεις μέσα στη σιωπή, από πού θα τροφοδοτηθείς να έχεις σημεία αναφοράς και πρότυπα; Και πώς θα αναπτυχθεί η ανεκτικότητα και το ένστικτο της ανοχής στην ετερότητα, όταν δεν είναι γνωστά αυτά από το παρελθόν της Θεσσαλονίκης; Ποιος είναι ο λόγος που αποκρύπτονται; Ποιος είναι εν γένει ο λόγος που αντί να γιορτάζουμε την απελευθέρωση τον Οκτώβριο του ’45 που, όπως μού έχει πει ο πατέρας μου ήταν η σπουδαιότερη μέρα της ζωής του, γιορτάζουμε το ΟΧΙ του Μεταξά στους Ιταλούς; Είναι μόνο αυτή η ηρωική στιγμή των Ελλήνων; Στη Θεσσαλονίκη υπάρχει σιωπή. Μια ένοχη σιωπή που διαιωνίζεται».
Η βασική αιτία που από την πόλη της Φεντερασιόν φτάσαμε στη σημερινή «βουβή» πόλη, ποια είναι;
«Η νομιμοποίηση των αντισημιτών από τον πολιτικό λόγο και από το πολιτικό λόμπι. Γιατί στη Θεσσαλονίκη υπήρχαν δύο ειδών πολίτες. Υπήρχαν οι πρόσφυγες και οι ντόπιοι χριστιανοί. Θα μπορούσαν να υπερισχύσουν εκείνοι οι οποίοι σε καθημερινή βάση συναλλάσσονταν με τους Εβραίους. Οι Εβραίοι και οι χριστιανοί στη Θεσσαλονίκη συνυπήρχαν και συμβίωναν θετικά. Υπήρχαν χριστιανοί που εξαιτίας της συνύπαρξής τους με τους Εβραίους είχαν μάθει ισπανοεβραϊκά, έχω ακούσει η ίδια τον καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικο να μιλά με τον Μόλχο στα ισπανοεβραϊκά. Κατά κάποιον τρόπο, ο αντισημιτισμός, ειδικά στη Θεσσαλονίκη, ήταν εισαγωγής. Ηρθε από μέρη όπου οι Εβραίοι ήταν μειονότητα ή εκείνοι που ζούσαν εκεί δεν γνώριζαν Εβραίους».
Σήμερα τι συμβαίνει στη Θεσσαλονίκη;
«Υπάρχει μια μικρή μερίδα ανθρώπων που αγωνίζονται συνέχεια. Μια πρωτοπορία που έχει θεσσαλονικιώτικη συνείδηση, ξέρει την Ιστορία της πόλης και την παρακολουθεί. Υπάρχει η αντιρατσιστική, το στέκι των μεταναστών, μικρές ομάδες που αγωνίζονται. Και μετά, μονάδες: Ντίνος Χριστιανόπουλος κ.ά. Το περιθώριο. Εγώ είμαι κατεξοχήν το επίσημο περιθώριο στην πόλη! Το ερώτημα όμως είναι: Αρκούν αυτοί για να προωθήσουν ριζικές αλλαγές; Γιατί χωρίς αλλαγές, θα επικρατεί εσαεί το δίδυμο Παπαγεωργόπουλος – Ψωμιάδης!».
Θεωρείτε ότι υπάρχει αντισημιτισμός στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;
«Βεβαίως και υπάρχει. Εντονότατος!».
Και πού οφείλεται;
«Κατ’ αρχήν στο ότι η Ελλάδα δεν είναι ακόμη κοσμικό κράτος. Κανείς δεν τολμά ν’ αγγίξει τον θεσμό της Εκκλησίας, ο οποίος είναι αναμεμιγμένος στην κρατική πολιτική. Ομως ο βασικός λόγος είναι η παντελής άγνοια, αφού πουθενά στην Ελλάδα δεν διδάσκεται κάτι σχετικά με την εβραϊκή Ιστορία ή τον πολιτισμό των Εβραίων. Και αυτό φάνηκε στην εκδίκαση της υπόθεσης Πλεύρη».
Για τον Πλεύρη βγήκε αθωωτική απόφαση. Πώς το σχολιάζετε;
«Η ντροπή της Ελλάδος! Ο νόμος 729/1979 έχει μια απαγόρευση να μην επιτρέπονται κείμενα που να προτρέπουν τους πολίτες στη βία. Κι αυτό το βιβλίο, ένα κολάζ διαφόρων πραγμάτων, λέει, μεταξύ άλλων: «Οι Εβραίοι ένα πράγμα καταλαβαίνουν. Εκτελεστικό απόσπασμα μέσα σε 24 ώρες». Ελληνες πολιτικοί δικαιολόγησαν την απόφαση ισχυριζόμενοι ότι «…μετά τη δικτατορία οι Ελληνες είναι πολύ ευαίσθητοι στην ελευθερία του λόγου..». Αλλά η ελευθερία του λόγου δεν μπορεί να είναι σεβαστή σε κάποιον που θέλει να την αφαιρέσει από εσένα όπως ο κ. Πλεύρης, ο οποίος ήταν καθηγητής στη Σχολή Ευελπίδων επί δικτατορίας. Οπουδήποτε στην Ευρώπη ακούγονταν αυτά που ακούστηκαν στα ελληνικά δικαστήρια, θα αφαιρούσε τον λόγο από τον κατηγορούμενο ο ίδιος ο δικαστής εξαιτίας όσων έλεγε. Διότι ήταν ύβρεις! Στη δίκη Πλεύρη, η Εισαγγελία αντέστρεψε τους όρους και από κατηγορούμενος ο Πλεύρης βρέθηκε μάρτυρας κατηγορίας!».
Το ότι ο γιος του συγκεκριμένου ανθρώπου βρίσκεται στη Βουλή τι σας λέει;
«Αυτό δεν χρειάζεται το δικό μου σχόλιο. Αντανακλά το ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας που ψήφισε αυτό το κόμμα. Τουλάχιστον αυτό το ποσοστό, αν όχι μεγαλύτερο, καθώς σε όλα τα κόμματα υπάρχουν και οι ανένταχτοι συμπαθούντες…».
Πολλοί που βάλλουν σήμερα κατά των Εβραίων υποστηρίζουν ότι το επίσημο κράτος του Ισραήλ χρησιμοποιεί το Ολοκαύτωμα σαν άλλοθι για την πολιτική του στην Παλαιστίνη.
«Κοιτάξτε, εγώ ξέρω ένα πράγμα: Οτι δεν θα είχα καμία αξιοπρέπεια εάν δεν υπήρχε το κράτος του Ισραήλ. Η γενοκτονία Εβραίων πολιτών διαφόρων χωρών έδειξε στους Εβραίους ακριβώς αυτό: Οτι το παιχνίδι παίζεται με εθνικούς όρους. Και ουαί και αλίμονο σε αυτόν που δεν έχει από πίσω του ένα εθνικό κράτος να τον προστατέψει. Το 50% των Εβραίων εξοντώθηκαν! Σε συνθήκες αφόρητες. Σε συνθήκες που με έκαναν να κοιμάμαι μέχρι 12 χρονών με το φως αναμμένο από τον τρόμο… Ελεος! Γιατί θέλουμε από τους Εβραίους να είναι οι ηθικότεροι όλων; Είναι σαν όλους τους άλλους; Ε, τότε, επιτρέψτε τους να είναι και κακοί! Είναι κι αυτό μια ελευθερία. Είναι κακοί οι Εβραίοι, όπως είναι και οι χριστιανοί κακοί. Οι Εβραίοι είναι σαν όλους τους ανθρώπους και ο εθνικισμός τους είναι ίδιος, δεν διαφέρει σε τίποτε από τον εθνικισμό των υπολοίπων. Γι’ αυτό και χαίρομαι όταν αντιλαμβάνομαι ότι δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν και κάνουν αυτό που κάνουν για τη δική τους επιβίωση. Αρκετά πια με τους Εβραίους! Φτάνει! Ο Εβραίος, όπως έδειξε η Ιστορία, και τώρα με το Ισραήλ και πριν το Ισραήλ, ήταν καταδικασμένος από χέρι. Ας μην είναι αποδεκτός. Τι να κάνουμε; Οταν ενέδιδε στα πάντα, τον ονόμαζαν «hand kissing Pole», δηλαδή ότι έγλειφε τους πάντες. Συνεπώς εγώ προτιμώ να είμαι ασφαλής. Δεν μπορώ να σκεφτώ λογικά όταν δεν είμαι ασφαλής, δεν μπορώ να είμαι θετικό άτομο στην κοινωνία. Και όλα τα άλλα είναι ψευτιές και υποκρισίες. Ολοι μπορούν να είναι ασφαλείς και να διεκδικούν την ασφάλειά τους, εκτός από τους Εβραίους οι οποίοι πρέπει να είναι αγγελούδια! Γιατί; Ο ίδιος άνθρωπος γίνεται και άγγελος και διάβολος, ανάλογα με τις συνθήκες στις οποίες είναι υποχρεωμένος να ζει».
Γ. Τ.
Η ορθόδοξη Ιεραποστολή ήταν πάντα ύποπτη.
Ήταν βίαιη και υποχρεωτική.
Οι βυζαντινοί αυτοκράτορες την χρησιμοποίησαν ως όπλο της ιμπεριαλιστικής τους πολιτικής.
Οι Ρώσοι εκχριστιανίστηκαν με τη βία.
Ο τύραννός τους ο Βλαδίμηρος τους υποχρέωσε
Vladimir ordered his people christened immediately, using force if necessary, and adopted Orthodox Christianity.
http://www2.sptimes.com/Treasures/TC.5.4.7.html
Όλα ήταν ένα παζάρι δύναμης. Ο Ισαπόστολος Βλαδίμηρος που είχε 600 παλλακίδες, εκβίασε με κατάληψη της Χερσωνας την Κωνσταντινούπολη και αγόρασε σε γάμο την βυζαντινή πριγκίπισσα Άννα πληρώνοντας σε αντάλλαγμα την δια της βίας βάπριση των υπηκόων του του Κίεβου στον ποταμό Δνείπερο, όλων μάλιστα την ίδια ώρα.
Αυτά τα αναφέρει το Πρώτο Ρωσικό Χρονικό (Russian Primary Chronicle), αποδιδόμενο στον 11ο αιώνα .
http://www.christianodyssey.com/history/russia.htm
Let the baptisms begin
After his baptism, Vladimir married Anna and prepared his subjects for baptism. He ordered that at a given hour all the people of Kiev—men, women and children—should go to the Dnieper River and be baptized in a grand religious ceremony.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
http://archive.enet.gr/online/online?dt=11/02/2005Ο Αγιορείτης μοναχός Ιαωνάς Μούρτος (δεξιά) είχε πάει στη Σαγκάη απεσταλμένος του μητροπολίτη Καλύμνου και ήταν μάρτυρας για να εκδώσει ο Βαβύλης (αριστερά) ταυτότητα ως «Φωκάς».
http://archive.enet.gr/online/online?dt=11/02/2005
Aπό τη φωτογραφία δείχνει ο ιεραπόστολος πραγματικός άγιος
Ωραία επιχείρηση η Ιεραποστολή.
Ο Χριστόδουλος ενδιαφερόταν ιεραποστολικά και για νεαρούς Σατανιστές και Αλβανούς εμπόρους ναρκωτικών
http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?cid=1881&sec=194
Αλλά ο «αντιαιρετικός αγώνας» δεν σταμάτησε. Απλώς μετακόμισε σε άλλους μηχανισμούς ασφαλείας, όπως π.χ. το «Τμήμα Αιρέσεων της Κρατικής Ασφάλειας» που συγκρότησε η ΕΛ.ΑΣ. Το ρόλο του ειδικού πραγματογνώμονα επί των αιρέσεων διατήρησε η εκκλησιαστική ιεραρχία.
Το ζήσαμε στην περίπτωση της δίκης των λεγόμενων «σατανιστών». Είδαμε τότε εκπροσώπους της Εκκλησίας να υπερασπίζονται τη θεωρία της «επιρροής του Σατανά», βοηθώντας τους κατηγορουμένους να πέσουν στα μαλακά, ενώ οι συγγενείς των θυμάτων διαμαρτύρονταν ότι πρόκειται για κοινά εγκλήματα. Είναι γνωστό ότι στη δίκη εκείνη κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Κατσούλα ο αρχιμανδρίτης Μάρκος Μανώλης, εκδότης τότε της υπερορθόδοξης εφημερίδας «Ορθόδοξος Τύπος».
Προσκόμισε μάλιστα στο δικαστήριο ιδιόχειρη επιστολή του κ. Χριστόδουλου, ακόμα τότε μητροπολίτη Δημητριάδος, προς τον Κατσούλα.
Ο ίδιος ο όρος «αιρέσεις» που χρησιμοποιείται γι’ αυτό το φαινόμενο είναι παραπειστικός, διότι υπονοεί μια παρέκκλιση από κάποιο ορθό δόγμα. Ο όρος σέχτα (sect) που χρησιμοποιείται διεθνώς είναι καλύτερος, αλλά κι αυτός δεν έχει καμιά νομική βαρύτητα σε χώρες που υποτίθεται ότι δεν διώκουν το θρησκευτικό φρόνημα.
Διότι και η επίσημη Εκκλησία δεν βρίσκεται έξω από αυτή την υπόθεση. Οι περιπτώσεις νεαρών μοναχών που έχουν αποσπαστεί υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες από τις οικογένειές τους είναι συχνό τηλεοπτικό θέαμα.
http://www.hri.org/news/greek/eragr/2005/05-02-04.eragr.html#01
Στο μεταξύ, νέα αποκαλυπτικά στοιχεία ήρθαν στο φως της δημοσιότητας, όπου φέρουν τον αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο να εμπλέκεται σε σκάνδαλο αποφυλάκισης εμπόρου ναρκωτικών. Συγκεκριμένα, σε εκπομπή ιδιωτικού τηλεοπτικού καναλιού παρουσιάστηκε επιστολή του κ. Χριστόδουλου πος τον ανακριτή Βόλου τον Μάιο του 1996, με την ιδιότητα του μητροπολίτη Δημητριάδος, που είχε τότε, με την οποία ζητούσε την αποφυλάκιση νεαρού Αλβανού εμπόρου ναρκωτικών. Το γεγονός παραδέχθηκε ο διευθυντής του γραφείου Τύπου της Αρχιεπισκοπής, Χάρης Κονιδάρης, τονίζοντας ότι η επιστολή αυτή εστάλη στο πλαίσιο της άσκησης των ποιμαντικών καθηκόντων του κ. Χριστόδουλου και μετά από παράκληση των γονιών του εμπόρου ναρκωτικών. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Αλβανός έμπορος, ο οποίος είχε βαπτιστεί χριστιανός από τον τότε μητροπολίτη Δημητριάδος και εργαζόταν στη βιβλιοθήκη της μητρόπολης καταδικάστηκε σε έξι χρόνια έναντι 12 του συνεργάτη του, αποφυλακίστηκε μετά από δύο χρόνια και απελάθηκε. Με παρέμβαση του στην ίδια εκπομπή ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος άφησε να εννοηθεί ότι ο αρχιεπίσκοπος είχε στείλει και επιστολή συμπαράστασης στο σατανιστή Κατσούλα που είχε συλληφθεί και καταδικαστεί για φόνους.
Ξεκατίνιασμα
http://archive.enet.gr/online/online_print?id=54430760,67664680,89871912,81838248,32493864,49822792
Ούτε στη… Νέα Σμύρνη
Σε λογομαχίες… γηπέδου επιδόθηκαν χθες, μέσω του κεντρικού δελτίου του Mega, ο μητροπολίτης Τιβεριάδος Αλέξιος και ο μητροπολίτης της Ναζαρέτ Κυριάκος. Ο πρώτος, στενός συνεργάτης του μητροπολίτη Βόστρων Τιμόθεου, κατηγόρησε τον δεύτερο, που ανήκει στο στενό περιβάλλον του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου, ότι οι συνεργάτες του μετήλθαν διάφορους τρόπους για να τον βοηθήσουν στην άνοδό του στο Πατριαρχείο. Με σκληρή γλώσσα ο κ. Αλέξιος αναφέρθηκε σε άσεμνες φωτογραφίες που διανεμήθηκαν από τον Απόστολο Φωκά, τον Απόστολο Βαβύλη, που στόχο είχαν να σπιλώσουν το όνομα των συνυποψηφίων για τον θρόνο του Ειρηναίου. Παράλληλα, το Mega μετέδωσε και video με πλάνα από την ενθρόνιση του κ. Ειρηναίου, όπου βρίσκονταν πολύ κοντά του ο Απόστολος Φωκάς, ο Γιάννης Τριανταφυλλάκης και ο Ισραηλινός Γιόσι Γκέρσον, γεγονός που με ανακοίνωσή του είχε διαψεύσει χθες ο Αλέξης Κούγιας, συνήγορος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων Ειρηναίου.
Kυνηγώντας πελάτες στην Άπω Ανατολή
Οn line κατήχηση στα… κινέζικα
ΣΤΗ ΔΕΞΙΑ πλευρά της οθόνης είναι η φωτογραφία της Αναστάσεως. Ακριβώς από κάτω υπάρχει το βελάκι- play. Ο επισκέπτης κλικάρει και τότε ακούει- και διαβάζει- στα κινέζικα τι συμβολίζει η εικόνα και τι σημαίνει η Ανάσταση του Χριστού. Μάλιστα, υπάρχουν πληροφορίες για όλα τα πρόσωπα που εμφανίζονται στην εικόνα.
Αυτό τον τρόπο έχει εμπνευστεί ο Έλληνας ιερέας στην ορθόδοξη εκκλησία της Ταϊβάν, ο π. Ιωνάς Μούρτος, προκειμένου να ενημερώσει τους Κινέζους για τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία. Πρόκειται για on-line κατήχηση! «Οι Κινέζοι, ο μισός πληθυσμός της Γης δηλαδή, αγνοούν παντελώς την ορθόδοξη Εκκλησία. Για παράδειγμα, οι ορθόδοξοι ιερείς με τα ράσα και τα γένια τους θυμίζουν μια θεότητα της Κόλασης από την παράδοσή τους… Γι΄ αυτό τον λόγο προσπαθώ με το Ίντερνετ να κάνω γνωστή την ορθόδοξη θεολογία», λέει στα «ΝΕΑ» από τη μακρινή Ταϊπέι ο 52χρονος ιερέας.
Το πρόγραμμα της… e-κατήχησης ονομάζεται etheology και βρίσκεται στο site της Εκκλησίας της Ταιβάν www. theology. cn. «Ο επισκέπτης μπορεί να μάθει τι είναι Εκκλησία, τι είναι Λειτουργία, πώς είναι το σώμα του Χριστού», εξηγεί ο π. Ιωνάς. Να δει σε βίντεο πώς ο π. Ιωνάς ετοιμάζει στο Δισκοπότηρο τη Θεία Κοινωνία. Πρόκειται για μια μορφή κατήχησης που σίγουρα δεν υπάρχει στην Ελλάδα και, ίσως, πουθενά αλλού στον κόσμο.
πηγή:
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=83784
Έχω ζήσει στην Ιαπωνία 5 χρόνια. Δεν ήξερα πως υπάρχουν ορθόδοξοι στην Κορέα. Το έμαθα από το σχόλιο του Ιερομνήμονα. Μέσα από το Γκουγκλ βρήκα ένα άρθρο στο ΒΗΜΑ. Άθελά τους οι παπάδες μερικές φορές λένε την αλήθεια.
Μιλάει κάποιος επίσκοπος Ζήλων και αποκαλύπτει:
@Οι ορθόδοξοι στην Κορέα αριθμούν περίπου τις 3.000. «Γίνεται συνεχής κατήχηση» μου εξηγεί ο Σεβασμιότατος «αλλά δεν έχουμε τους αριθμούς που σημειώνονται στην Αφρική. Εκεί μπορεί να βαφτίζονται 700 άτομα σε μία ημέρα.». Στην Κορέα το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων είναι υψηλό. Αλλά και η διείσδυση της τεχνολογικής εξέλιξης στην καθημερινότητα. Ακόμη και από το Internet μαθαίνουν για την Ορθοδοξία, καθώς η χώρα έχει πολύ μεγάλο ποσοστό χρηστών του Διαδικτύου.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=3&artId=158358&dt=03/09/2006
Δηλαδή στην τριτοκοσμική Αφρική η ιεραποστολή βρίσκει γόνιμη γη ενώ στην πολιτισμένη Κορέα δεκάδες χρόνια τώρα, τζίφος.
Παράθεμα: Ορθοδοξία – Φασισμός – Μοναρχία: Η συνειδητοποίηση του τι σημαίνει για την χώρα μας η επικράτηση της Εκκλησίας | ΑΘΡΗΣΚΟΣ
Σκηνή Πρώτη #01: Φεβρουάριος 2005, Γήπεδο Παναθηναϊκού, ΓΑΔΑ, Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)
Posted by Βασιλική Μετατρούλου στο 2014/10/01
…………………………..
Στο δελτίο ειδήσεων της ΝΕΤ της 12ης Φεβρουαρίου 2005, ο αρχιναζί χρυσαβγίτης, αρχηγός και ιδρυτής της “Γαλάζιας Στρατιάς” και μέλος του Πολιτικού Γραφείου του τότε κόμματος-μαϊμού του Μιχαλολιάκου “Πατριωτική Συμμαχία” έκανε μια αξιοπερίεργη δήλωση, μπροστά στην κάμερα και μέσα σε ένα κατάστημα με στρατιωτικά είδη: Δήλωσε ότι συνεργαζόταν με τον Απόστολο Βαβύλη, ότι είχαν συνεταιριστεί, και ότι ο Βαβύλης έκανε παραγγελίες στον Παναγιώταρο με τελευταία τους, μάλιστα, δουλειά κάποια τζόκεϊ-καπέλα με το σήμα του Πανάγιου Τάφου των Ιεροσολύμων, όταν ο Βαβύλης είχε μεταφέρει τις μπίζνες του στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και είχε αναλάβει δουλειές security εκεί, όπως βλέπαμε και στα βίντεο τότε [3]. Ηταν η εποχή που τα δελτία και οι πρώτες σελίδες των εφημερίδων ασχολούνταν αποκλειστικά με αυτό το σκοτεινό πρόσωπο· καταδικασμένος έμπορος ναρκωτικών σε κάθειρξη 13 ετών για εισαγωγή και μεταφορά 1,5 κιλού ηρωίνης ενώ στην τσέπη του βρισκόταν συστατική επιστολή του Χριστόδουλου, ιθύνων νους πίσω από παραδικαστικά και παραεκκλησιαστικά κυκλώματα, πληροφοριοδότης της Ασφάλειας και των μυστικών υπηρεσιών, επαφές και εκδουλεύσεις από τον ίδιο τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, αλλά -κυρίως- σχέσεις με πολλές μυστικές υπηρεσίες και με πολλές εταιρείες όπλων και προμηθευτής οπλικών συστημάτων και εξοπλισμού την ίδια ώρα που υπήρχε διεθνές ένταλμα σύλληψης της Ιντερπόλ εναντίον του [4].
………………
ΣΚΑΪ, “Ποιος είναι ο Απόστολος Βαβύλης”, 10/02/2005
http://www.skai.gr/news/greece/article/6912/Ποιος-είναι-ο-Απόστολος-Βαβύλης/
// Μια ιδιαίτερη λεπτομέρεια: Ο Βαβύλης είχε πλαστό δελτίο ταυτότητας το οποίο εξέδωσε το Αστυνομικό Τμήμα Καπανδριτίου βάσει πλαστών πιστοποιητικών που είχε προσκομίσει εκεί το 2000. Για την έκδοσή της, συνέδραμε και ο απόστρατος ταξίαρχος της ΕΛΑΣ Ιωάννης Τριανταφυλλάκης. Η Ασφάλεια το 2002 σχημάτισε δικογραφία σε βάρος του αποστράτου, του Βαβύλη και των δυο μαρτύρων που χρησιμοποίησε. Ο δεύτερος μάρτυρας ήταν ο ιερομόναχος Ιωνάς, πραγματικό όνομα Γεώργιος Μούρτος. Είναι προς διερεύνηση η σειρά των απίστευτων συμπτώσεων: Πόσα σημαντικά πρόσωπα στην ιστορία της ελληνικής φασιστικής ακροδεξιάς είχαν αυτό το μάλλον σπάνιο επώνυμο, “Μούρτος“;;; Η απάντηση σ’ αυτόν τον ιστορικό γρίφο, στην συνέχεια.
…………………………..
Σκηνή Πέμπτη #05: Νοέμβριος 1977, προεκλογική περίοδος, Ιταλία, Γραφεία Εθνικής Παράταξης στον Πύργο Αθηνών, Φυλακές Κορυδαλλού, Ξενοδοχείο Caravel (Από τις Εννιά συν μία άγνωστες ακτινογραφίες του ναζιστικού ζόμπι)
Posted by Βασιλική Μετατρούλου στο 2014/10/05
……………………………………
Πόσα σημαντικά πρόσωπα στην ιστορία της ελληνικής φασιστικής ακροδεξιάς είχαν αυτό το μάλλον σπάνιο επώνυμο, “Μούρτος”;;; Ούτε ένα, ούτε δύο: Πέντε. Προφανώς, είναι θέμα της ιστορικής έρευνας να λύσει αυτόν τον γρίφο -ή αυτές τις συμπτώσεις: Συνεπώς, εξετάζεται η συγγενική σχέση του ΕΣΕΣίτη Ιωάννη Μούρτου Α) με τον αποθανόντα χρυσαβγίτη ταξίαρχο και μέλος της ΧΑ ενώ ήταν εν ενεργεία αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού Δημήτριο Μούρτο, Β) με τον ιερομόναχο Ιωνά, πραγματικό όνομα Γεώργιος Μούρτος, συνεργάτη του Απόστολου Βαβύλη, Γ) με το στέλεχος της ΧΑ και μέλος του χρυσαβγίτικου “κύκλου των έφεδρων καταδρομέων” εντός της ναζιστικής συμμορίας Νίκο Μούρτο του Ιωάννη και Δ) με τον άνθρωπο που επί Κατοχής, σε συνεννόηση με την Γενική Ασφάλεια, έβγαλε και δημοσίευσε το πλαστό κατά πολλούς “Δελτίο Εγκληματικότητας” του Αρη Βελουχιώτη, αν πιστέψουμε τον ανώνυμο συγγραφέα της μπροσούρας “Προδότες και εγκληματίες”, εκδόσεις Ριζοσπάστης, ανατύπωση Κόκκινη Σημαία, Θεσσαλία, 1944, σ. 21.// Για τον χρυσαβγίτη ταξίαρχο, βλ. Ιός, Ο χρυσαυγίτης ταξίαρχος του … Παναθηναϊκού, Εφημερίδα των Συντακτών, 21/07/2013
http://www.efsyn.gr/?p=77810
……………………………………..
Για αυτό το λόγο επειδή είναι διαπλεκόμενος και του αρέσει να περνάει καλά ο π. Ιωνάς και πήγε στην άλλη άκρη του κόσμου σαν ιεραπόστολος !!!
Βάσιμες ή όχι ιστορικές αλήθειες που μπαίνουν στο μικροσκόπιο της αθεΐας σας και των εμμονών σας και εξετάζονται σαν εγκλήματα εκδικαζόμενα .
Γιατί στρέφεστε έναντι στην εκκλησία προβάλλοντας τα λάθη και εγκλήματα προσώπων ;
Βολικό σαν έλλειψη επιχειρημάτων , σεβασμού και κεκαλυμμένη έξυπνα εκδήλωση φανατική της μισαλλοδοξίας .
Η πίστη έχει σαν εύκρατο κλίμα πέρα από την φτώχεια και τις δυσκολίες και την απλότητα .
Η διεφθαρμένη κρατική Εκκλησία, ενώ με τη βοήθεια του διεφθαρμένου ελληνικού Κράτους παρεμποδίζει την Ιεραποστολή ξένων θρησκειών και ακόμη και χριστιανικών δογμάτων στην Ελλάδα, που τη θεωρεί αμπελοχώραφό της, επιφυλάσσει στην αφεντιά της το δικαίωμα του προσηλυτισμού εκμεταλλευόμενη τη δημοκρατική ανοχή των άλλων που δεν έχουν τη δική της μισαλλοδοξία. Δεν έχω ακούσει τον κ.Μούρτο να καταδικάζει αυτήν την αθέμιτη και αντιδημοκρατική εμπλοκή του Κράτους.
Επί πλέον δικαιούμαστε να είμαστε λίγο προκατειλημμένοι για τα πνευματικά τέκνα της Σουλτάνας του Αιγαίου.
Λυπάμαι αλλά πάτε γυρεύοντας:
http://orthodoxi-martiria.blogspot.gr/2011/06/blog-post_29.html
Η λειτουργία του Κλιμακίου ξεκίνησε από τον Γρηγοριάτη Ιερομόναχο π. Ιωνά Μούρτο στις αρχές του έτους 2001, όταν με τις ευλογίες του Σεβ. Μητροπολίτου πρ. Καλύμνου κ. Νεκταρίου……
http://www.24grammata.com/?p=37915
Μια Σουλτάνα στο αιγαίο. Βιαστικά σβησμένες μνήμες.
γράφει ο Μανώλης Δημελλάς
……Μια τέτοια ιστορική φιγούρα, που απέκτησε σπουδαίους φίλους κατάφερε να κάμει όμως εκατοντάδες πολέμιους ήταν και ο προηγούμενος μητροπολίτης Καρπάθου, ο μακαριστός Νεκτάριος Χατζημιχάλης.
Διχάζονται οι γνώμες για την διαδρομή της ζωής του, φίλοι ακόμη μιλούν για τη δράση του, για τον ζήλο που πάλευε τα θέματα τις ζωής του.
………………………….
Εύκολα ξετρυπώνει ο ιστορικός άρθρα και κείμενα λίβελλους, όπου κάποιοι εξομολογήθηκαν στους ιεράρχες της Εξαρχίας ότι ο Νεκτάριος είχε γίνει κάτι σαν σεξουαλικό ανέκδοτο στα στέκια της νεολαίας.
Ακούστηκαν τέτοιες ερωτικές ιστορίες που και ο πιο προχωρημένος, μοντέρνος συνάνθρωπος θα έκλεινε τα αυτιά του, ενώ η εμπλοκή του στα σκάνδαλα του πατριαρχείου Ιεροσολύμων δυσχέρανε ακόμη περισσότερο την σχέση με το Πατριαρχείο και τον έκαμε ακόμη πιο μισητό. Οι εφημερίδες αναφέρουν καθημερινά το όνομα του, θείος του περιβόητου Βαβύλη, ο Νεκτάριος φέρεται μπλεγμένος σε λασπόλουτρα με αρχηγούς της Μοσάντ, ενώ στους φίλους του ανέφερε πως όλα έγιναν σε μια προσπάθεια να ξεμπλέξει τον ανηψιό του.
Ο μητροπολίτης Λέρου, Καλύμνου, Αστυπάλαιας Νεκτάριος φέρεται να είχε λάβει ακόμη και άδεια οπλοφορίας από την Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής το 1997, την οποία ανανέωσε δύο χρόνια αργότερα.
Οταν αστυνομικοί του τμήματος Καλύμνου του ζήτησαν αργότερα νέα ανανέωση, εμφάνισε βεβαίωση Λιμενικής Αρχής της περιοχής του, σύμφωνα με την οποία απώλεσε το όπλο εν πλω και δεν χρειάστηκε νέα άδεια οπλοφορίας. Η άδεια οπλοφορίας είχε εκδοθεί στο όνομα Εμμανουήλ Χατζημιχάλης, όπως το κοσμικό όνομα του τότε Δεσπότη.
Άλλες φωνές, μίλησαν επώνυμα για τα “χούγια και τις ιδιαιτερότητες που τον έφαγαν”, ……….
Ιερή Παιδεραστία, η παράδοση συνεχίζεται (μέρος Στ’)
Posted on 15/11/2007 by Po
Η περίπτωση του Μητροπολίτη Λέρου-Καλύμνου κι’ Αστυπάλαιας κ. Νεκταρίου
Οι απίστευτες διηγήσεις αναφέρουν.
«Κάποια αγόρια δέκα έως δώδεκα χρόνων μας εξομολογήθηκαν ότι τα κακοποιούσαν σεξουαλικά. Τα άγγιζαν στο παιδικό τους κορμάκι και τους ζητούσαν να κάνουν ακατανόητα πράγματα.» ……
_______________
Nα μην είμαστε καχύποπτοι με μια Εκκλησία που τον κουκούλωσε και τον «τιμώρησε» με προαγωγή;
Γιάννη, έχεις πρόβλημα αντίληψης.
Η πίστη τυφλώνει.