Ο τίτλος «σύγχρονα κολαστήρια» δεν ξέρω εάν επαρκεί. Δεν ξέρω καν αν είμαι σε θέση να θέσω ένα τέτοιο ζήτημα, που είναι κυρίως ζήτημα πολιτισμού. Το σωφρονιστικό καθεστώς μιας χώρας δείχνει αναπόφευκτα το επίπεδο του πολιτισμού της. Καθόλου εύκολο να αναλυθεί, και δεν το επιχειρώ. Το προβάλω όμως γιατί πρέπει να προβληματίσει εμάς και κυρίως τους εκάστοτε κυβερνώντες, την εξουσία.
ελάχιστα παραδείγματα
– Περίπου 400 κρατούμενοι πέθαναν μόνο την τελευταία δεκαετία στις φυλακές.
– Κάποιοι πέθαναν αβοήθητοι στα κελιά τους.
– Αλλοι σε νοσοκομείο ή σε ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού και κάποιοι σε δημόσια νοσοκομεία της χώρας
– Φυλακές – αποθήκες ανθρώπων που στοιβάζονται ο ένας πάνω στον άλλον μέσα σε άθλιες συνθήκες: ενδεικτικό είναι ότι μέσα σε μία δεκαετία έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των κρατουμένων.
– Νοσοκομείο και ψυχιατρείο – στη δικαιοδοσία του υπουργείου Δικαιοσύνης- υπάρχουν μόνο στις φυλακές Κορυδαλλού (στις άλλες φυλακές; )
– Ελλείψεις σε γιατρούς, νοσηλευτές, εξοπλισμό.
– Απαρχαιωμένες υποδομές και φύλακες που εκτελούν χρέη νοσηλευτών. Χωρίς τα στοιχειώδη: χαρτί υγείας και σαπούνι. Χωρίς ένα τραπέζι, μία καρέκλα, ένα κομοδίνο…
– Οι κρατούμενοι – ασθενείς τρώνε με το πιάτο στο χέρι ενώ για τους κατάκοιτους η επιβίωση εξαρτάται από την αλληλεγγύη των συγκρατουμένων τους.
– Ενα νοσοκομείο στο οποίο ο γιατρός δεν επισκέπτεται τον ασθενή στο κρεβάτι του: ο ασθενής οφείλει να πάει στο ιατρείο. Αν δεν το κάνει, μένει αβοήθητος. Πόσω μάλλον αν δεν μπορεί να περπατήσει.
– Τραγικές οι συνθήκες διαβίωσης για τους φυματικούς. Ο προαυλισμός τους έχει περιοριστεί σε μισή με μία το πολύ ώρα, με αποτέλεσμα οι άνθρωποι αυτοί να είναι 23 ώρες το 24ωρο έγκλειστοι στα κελιά τους. Ο καθένας μόνος του στο κελί -σε πλήρη απομόνωση.
Για τριτοκοσμικές συνθήκες στις φυλακές Κορυδαλλού κάνει λόγο η Νομαρχία Πειραιά. Για μεταχείριση επιπέδου Γκουαντάναμο στις φυλακές της χώρας μιλάει η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων του Συμβουλίου της Ευρώπης (CTP).
Παρ’ όλα αυτά, το αυτί των ιθυνόντων δεν ιδρώνει. Το κράτος επιδεικνύει το πλέον ανάλγητο πρόσωπό του στους κρατούμενους.
Μαρτυρία:
«…Τον Απρίλιο του 2006 τέσσερις κρατούμενοι κάηκαν ζωντανοί στο κελί 80 της Δ’ πτέρυγας. Το κελί τους ανοίχτηκε με καθυστέρηση 50 λεπτών. Οι καπνοί της φωτιάς είχαν σκεπάσει και την πτέρυγά μας. Ακούγαμε για πολλή ώρα τις κραυγές για βοήθεια. Η φωτιά σβήστηκε από κρατούμενους με κουβάδες νερό που είχαν μαζέψει για τις ανάγκες τους, αφού το νερό μάς το έκοβαν συνέχεια. Δεν υπήρχαν πυροσβεστήρες. Κρατούμενος που μετέφερε τα καμένα πτώματα μου είπε πως όταν ένα κομμάτι καμένης σάρκας έπεσε στο παντελόνι ενός υπαρχιφύλακα, που επέβλεπε τη μεταφορά, αυτός έβριζε γιατί, λέει, λερώθηκε το παντελόνι του. Κανείς δεν τιμωρήθηκε για το έγκλημα. Μόνο περικοπή τριών ημερομισθίων σε τρία άτομα. Οσο για την αντιμετώπιση των κρατουμένων που διαμαρτυρηθήκαμε με καταλήψεις των πτερύγων μας; Τρομοκρατία, ξυλοδαρμός και μεταγωγές…»
Γιώργος Καλαϊτζίδης, πρώην κρατούμενος στις φυλακές Κορυδαλλού
……..
«Να μην μπαίνουν φυλακή ανήλικοι και εξαρτημένοι»
Δεκαέξι προτάσεις-φωτιά προκειμένου να αλλάξει ριζικά το γκρίζο τοπίο των ελληνικών φυλακών κατέθεσε στο υπουργείο Δικαιοσύνης η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Ως άμεσα και επείγοντος χαρακτήρα μέτρα η Επιτροπή προτείνει:
1 Να επιτραπεί η εποπτεία και ο έλεγχος των φυλακών από ανεξάρτητους θεσμικούς φορείς. Σήμερα το υπουργείο Δικαιοσύνης εξακολουθεί να αρνείται στον Συνήγορο του Πολίτη και στους δικηγορικούς συλλόγους πρόσβαση στις φυλακές!
2 Να ανταποκριθεί το υπουργείο στις συστάσεις διεθνών οργανισμών και ιδίως της Επιτροπής κατά των Βασανιστηρίων του ΟΗΕ (CPT), τις οποίες αντιμετωπίζει με καχυποψία. Η τελευταία έκθεση της CPT έκανε λόγο για βασανισμό κρατουμένου σε απομόνωση στις φυλακές Κορυδαλλού και αδιαφορία των ιατρών της φυλακής!
3 Να εφαρμοστεί ο σωφρονιστικός κώδικας, με πλήρη διαχωρισμό κρατουμένων, ενίσχυση κοινωφελούς εργασίας κ.ά.
4 Προσεκτική και απροκατάληπτη εφαρμογή ευεργετικών μέτρων όπως οι άδειες και η υφ’ όρον απόλυση (με αυτοπρόσωπη εμφάνιση του κατηγορουμένου). Να επανεξεταστούν οι πρόσθετες απαιτήσεις (4/5 της ποινής) για την υφ’ όρον απόλυση των κρατουμένων για ναρκωτικά.
5 Να γίνουν περισσότερο διαφανείς οι μεταγωγές.
6 Ενίσχυση της εκπαίδευσης του προσωπικού των φυλακών.
7 Να υπαχθούν το νοσοκομείο κρατουμένων και το ψυχιατρείο της φυλακής στο υπουργείο Υγείας.
8 Να επεκταθούν τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ στις φυλακές, να στελεχωθούν υποβοηθητικά από αποεξαρτημένους κρατουμένους και να γίνει αυστηρός διαχωρισμός τοξικομανών και ψυχικά πασχόντων κρατουμένων από τους υπόλοιπους.
Στο πεδίο της πρόληψης και της αντεγκληματικής πολιτικής, προτείνονται:
9 Χάραξη ολοκληρωμένης και γενναίας σωφρονιστικής πολιτικής με έμφαση στην πρόληψη.
10 Οι καταγγελίες των κρατουμένων για βασανιστήρια και κακομεταχείριση στη φυλακή να ελέγχονται και οι δράστες να τιμωρούνται συστηματικά. Η ατιμωρησία πρέπει να εκλείψει. Ηδη η επιτροπή CPT έχει προειδοποιήσει την Ελλάδα με δημόσια καταγγελία εάν δεν συμμορφωθεί με τις υποδείξεις της, γεγονός που που θα διαπομπεύσει τη χώρα.
11 Για την καλύτερη αντιμετώπιση των καταγγελιών κακομεταχείρισης, προτείνεται η υιοθέτηση του Πρωτοκόλλου της Κωνσταντινούπολης, επίσημου εγχειριδίου του ΟΗΕ για τα θέματα αυτά.
12 Να μειωθεί, κατά το δυνατόν, η στερητική της ελευθερίας ποινής. Η φυλάκιση να παραμείνει ως ποινή μόνο για τα σοβαρά αδικήματα και για τους υπότροπους εγκληματίες. Η προσωρινή κράτηση να επιβάλλεται με φειδώ. Ζητείται, επίσης, επαναπροσέγγιση των ισχυουσών ποινών σε κάποιες κατηγορίες εγκλημάτων.
13 Ο εγκλεισμός των ανηλίκων και των κρατουμένων για ναρκωτικά να γίνεται με εξαιρετική φειδώ και ως έσχατη κύρωση, μόνο για πράξεις βίας ή αδικήματα που τελούνται κατ’ επάγγελμα, εξακολούθηση ή υποτροπή και όχι για συνήθη πλημμελήματα.
14 Η κατασκευή νέων φυλακών είναι αναγκαία και ευπρόσδεκτη, αλλά πρέπει να συνοδεύεται και από ουσιαστικά μέτρα μείωσης του αριθμού όσων εισέρχονται σε αυτές.
15 Να καθοριστεί νομοθετικά ανώτατο χρονικό όριο κράτησης για αλλοδαπούς υπό δικαστική απέλαση.
16 Να ενισχυθεί η λειτουργία του ΝΠΙΔ «Επάνοδος» και να αρθούν κωλύματα πρόσληψης στο Δημόσιο λόγω καταδίκης καθώς και χορήγησης αδειών οδήγησης σε απεξαρτημένα άτομα. *
—
ΣΥΡΙΖΑ: Μέτρα για φυλακές (πρόταση 15.10.2008)
Να απαντήσει γιατί δεν λαμβάνει άμεσα μέτρα για αντιμετώπιση της εκρηκτικής κατάστασης στις φυλακές (κρατούνται 12.000-14.000 και 2.500-3.000 στα κρατητήρια σε πολύ κακές συνθήκες, με 377 νεκρούς την τελευταία 10ετία), ζητούν με ερώτησή τους προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Σωτ. Χατζηγάκη οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Φ. Κουβέλης, Τ. Κουράκης, Γιαν. Μπανιάς, Θοδ. Δρίτσας, Ν. Τσούκαλης και Περ. Κοροβέσης. Οι βουλευτές επισημαίνουν ότι οι κρατούμενοι ζητούν ικανοποίηση 45 αιτημάτων μέχρι τις 30/10, διαφορετικά θα κατέλθουν σε μαζική απεργία πείνας και αποχή από κάθε εργασία, υπογραμμίζουν ότι παραβιάζεται ο σωφρονιστικός κώδικας, ότι καταπατώνται συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα και θεωρούν επιτακτική τη βελτίωση και εφαρμογή του Σ.Κ. όπως και δυνατή την άμεση ικανοποίηση 11 από τα αιτήματά τους.
—
Θα μπορούσα να γράφω για πάντα γι’ αυτό το ζήτημα, όμως ο σκοπός μας πρέπει να είναι ένας: Να φέρνουμε συνεχώς το ζήτημα στην επικαιρότητα, έως ότου αρχίσουν τα πράγματα να κινούνται.
Μπορείτε να επισκεφθείτε το http://www.keli.gr/, θα διαβάσετε:
– Το ψήφισμα αλληλεγγύης στους κρατουμένους, να υπογράψετε για «κανένα παιδί στις φυλακές» κλπ. Ένας χώρος γεμάτος στοιχεία, η καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
.
ρο
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Είναι η γνώμη μου, ή μοιάζουν εφιαλτικά τα κτήρια φυλακών, σχολείων, στρατοπέδων και νοσκομείων μεταξύ τους;
Γιώργος Κατσαμάκης
Αγαπητέ μου φίλε, θίξατε ένα πολύ σημαντικό θέμα, αυτό της αισθητικής στη καθημερινότητά μας, που είναι ταυτόχρονα και ζήτημα ηθικής.
Προβληματίζομαι καιρό τώρα γι’ αυτό το σπουδαίο ζήτημα…
Σαν φοιτητής, συμμετείχα σε έναν εθελοντικό φορέα του Πανεπιστημίου μου, το πρόγραμμα αποκατάστασης αποφυλακισμένων και κοινωνικά μειονεκτούντων ατόμων. Δραστηριότητες: επίσκεψη σε φυλακές – νοσοκομεία, παροχή νομικής συμβουλής (αιτήσεις αποφυλακίσεως, χάριτος κτλ), εύρεση εργοδοτών μετά την αποφυλάκιση (επιδοτούμενο), παρακολούθηση εργοδότη και νέου εργαζόμενου – συνεργασία με τον τελευταίο.
Ψάχνοντας στη νέα ιστοσελίδα του πανεπιστημίου για να μεταφέρω εδώ με αποδείξεις το χαρμόσυνο μήνυμα ότι απλοί πολίτες μπορούν και κάνουν τη διαφορά όταν η πολιτεία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου … δεν βρήκα τίποτε. Το μήνυμα ωστόσο είναι ακόμα έγκυρο, και posts σαν το σημερινό αυτό ακριβώς υπογραμμίζουν.
Πάντως, θα ήμουν επιφυλακτικός ως προς την τελευταία πρόταση της ΕΠΙΔ (να αρθούν κωλύματα πρόσληψης στο Δημόσιο λόγω καταδίκης): αν (λέμε άν) καταδικασθούν Μπεζενίτες, Ρασσόπουλοι, Εφραίμ και Σια, δεν θα ήταν υπέροχο να ξέρουμε ότι μόνο με χρήματα του ιδιωτικού τομέα μπορούν να συνεχίσουν τη λαμπρή σταδιοδρομία τους;
Κύριε Ροϊδη,
μας έχουν κατηγορήσει για εμπάθεια κατά των ιερέων. όμως αναζητούμε με το φανάρι του Διογένη τον καλό παπά και όταν τον βρίσκουμε τον προβάλουμε. Οι συνεπείς αναγνώστες μας το ξέρουν. Έναν τέτοιο παπά βρήκα στο πολύ καλό περιοδικό «Γαλέρα», σε άρθρο για τις φυλακές ανηλίκων στη(ο)ν Αυλώνα. Δυστυχώς είναι μια λαμπρή εξαίρεση, που μαζί με λίγους ακόμη παπάδες προσπαθούν να σώσουν την χαμένη τιμή της Εκκλησίας.
http://www.galera.gr/magazine/modules/articles/article.php?id=1341
«….Ο ιερέας των αποφυλακίσεων
Κάποια παιδιά είναι φυλακισµένα για χρηµατικές ποινές 300 και 400 ευρώ. Μικροαδικήµατα τους οδήγησαν στη φυλακή, και η οικογένειά τους δεν είχε να πληρώσει. Συνήθως τα έξοδα τα αναλαµβάνει ένας ιερέας στην περιοχή τής Μαλακάσας. Δεν θέλει να γίνει γνωστό το όνοµά του. «Ο άγιος ανώνυµος», µας λέει µε θαυµασµό ένας υπάλληλος. «Αυτός µας προµηθεύει µπλουζάκια, παντελόνια και τηλεκάρτες. Φροντίζει χριστιανούς και µουσουλµάνους χωρίς να ρωτάει τίποτα»…..».
Μπράβο για το ποστ κύριε Ροΐδη. Σαν λειτουργός της δικαιοσύνης ντρέπομαι για την κατάσταση του σωφρονιστικού συστήματος της χώρας (που μόνο κατ’ ευφημισμόν μπορεί να ονομάζεται έτσι), και ντρέπομαι διπλά που δεν έχω ασχοληθεί ακόμα στο μπλογκ μου με αυτό…
Όντως καλό είναι τέτοια άρθρα να διατηρούνται στην επικαιρότητα. Να προσθέσω εδώ και τις ταξικές διακρίσεις μεταξύ των κρατουμένων. Ο Κωσκατάς εξέτισε την ποινή του σε ένα κελί χλιδάτο για τα δεδομένα των φυλακών, με όλες τις ανέσεις. Και η ποινή του μειώθηκε στο μισό επειδή κρατούσε τα λογιστικά της φυλακής.
Ηθικό δίδαγμα: Αν θες να κλέψεις και να σε σεβόμαστε (ακόμα και στη φυλακή), κλέψε όσο πιο πολλά μπορείς.
Ο πολιτισμός μας κρίνεται και με βάση τις συνθήκες ζωής του αδυνάμου: του ασθενή – αναπήρου, του φυλακισμένου, του ξένου, του μόνου, του φτωχού, του εμπερίστατου.
Αυτή είναι η λυδία λίθος του πολιτισμού μας, το πώς περνάει, πώς τη βγάζει, πώς τα καταφέρνει, τί ευκαιρίες και δυνατότητες έχει ο μη προνομιούχος για μια αξιοπρεπή διαβίωση.
Οι λύσεις υπάρχουν, άλλοτε απλές, άλλοτε σύνθετες. Συνολική κοινωνική βούληση δεν υπάρχει για την αντιμετώπιση των προβλημάτων. Και πώς να υπάρξει, όταν η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου ασχολείται με το αν ήταν πέναλντι η κλωτσιά που έδωσε ο νοτιοαφρικανός αμυντικός στον ισλανδό επιθετικό, αν τα ζώδια προδιαγράφουν μια λαμπρή μέρα για την πρωινή ωραία ελένη-νεράιδα των τηλεοπτικών δεκτών των νοικοκυριών, αν το τάδε νυμφίδιο τα έφτιαξε (ή τα χάλασε) με τον δείνα αοι(η)δό, και γενικά όταν η αποχαύνωση, που ρίζα έχει την εγκατάλειψη των ηθικών αξιών και επιτείνεται από την άμετρη κατανάλωση τηλεοπτικής σαχλαμάρας, δεν επιτρέπει καμία δράση με ωφέλιμο κοινωνικό περιεχόμενο.
Με βλαμμένους πολίτες και ανίκανους-διεφθαρμένους ηγέτες, είμαστε καταδικασμένοι να βρισκόμαστε σ’ αυτήν την κατάσταση.
Ανέφερα πριν ότι λύσεις υπάρχουν για όλα, για την υγεία, για τη δικαιοσύνη, για την παιδεία, για το μεταναστευτικό, για τη δίκαιη κατανομή του πλούτου, για την αισθητική των πόλεων, για την υγιή ανάπτυξη της υπαίθρου, για το περιβάλλον. Η συνολική κοινωνική βούληση λείπει.
Θα θυμάστε ίσως στην ταινία «οι Αδιάφθοροι» τον Σον Κόνερι (παλιός αστυνομικός) να λέει στον νέο (Κέβιν Κόστνερ), όταν ο τελευταίος τον ρώτησε πώς και πού θα βρουν την παράνομη αποθήκη αλκοόλ της μαφίας:
«-Το να βρεις το αλκοόλ είναι το εύκολο, το θέμα είναι αν θέλεις να τα βάλεις τη μαφία».
[P.S. : Αξιέπαινη δράση για τους συνανθρώπους μας στις φυλακές έχει αναπτύξει και ο σύλλογος «Ονήσιμος», όσοι ενδιαφέρονται μπορούν να τον αναζητήσουν.]
καταθέτω και αυτό το σχετικότατα λινκ, σαν ταπεινό συμπλήρωμα στο εξαίρετο ποστ.
http://www.ametanohtos.gr/?p=470
Οι φυλακές κάνουν πολύ περισσότερο κακό από οτι καλό. Το πιο τραγικό όμως είναι οτι κανένας δε νοιάζεται! Απλά στοιβάζουν εκει τους ανθρώπους σαν σαρδέλες, αδιαφορόντας για τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους.
Δυστυχώς όμως το πρόβλημα είναι πολυδιάστατο. Το παρόν σύστημα απονομής δικαιοσύνης δύσκολα θα αλλάξει ποτέ ριζικά, καθώς βγάζουν λεφτά πάρα πολλοί άνθρωποι. Μπάτσοι, δεσμοφύλακες, δικαστές, εισαγγελείς, δικηγόροι και λοιπά παράσιτα δύσκολα θα παραιτηθούν από τα τεράστια (οικονομικά και μη) προνόμιά τους…
Συνυπολογίστε παρακαλώ στη λίστα σας και τις απανταχού «εργατικές» κατοικίες (της Εσπερίας συμπεριλαμβανομένης).
Δείτε ακόμη, το παλιό αλλά πάντα και παντού επίκαιρο :
De l’Etat social à l’Etat carcéral : L’emprisonnement des « classes dangereuses » aux Etats-Unis,
του Loïc Wacquant, στο :
http://www.monde-diplomatique.fr/1998/07/WACQUANT/10652.html
Το μόνο που μπορούμε (ίσως) να προσφέρουμε είναι να αναρτούμε συχνά ποστ με αυτό το θέμα, πρέπει να μείνει στην επικαιρότητα, ένα ποστ ο ένας, ένα ο άλλος κ.ο.κ.
Το μπλογκ είναι το μέσο που διαθέτουμε, και οι λέξεις του.
«Να επεκταθούν τα προγράμματα του ΚΕΘΕΑ στις φυλακές»
Ισχύει, για τον Κορυδαλλό τουλάχιστον.
«Η φυλάκιση να παραμείνει ως ποινή μόνο για τα σοβαρά αδικήματα»
Οι κρατούμενοι είναι όλι έγκλειστοι για κακουργήματα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων.
«Ο εγκλεισμός των ανηλίκων […] να γίνεται με εξαιρετική φειδώ και ως έσχατη κύρωση, μόνο για πράξεις βίας ή αδικήματα που τελούνται κατ’ επάγγελμα, εξακολούθηση ή υποτροπή και όχι για συνήθη πλημμελήματα.»
Δείξτε μου έναν ανήλικο που είναι μέσα για πλημμέλημα…
«Να καθοριστεί νομοθετικά ανώτατο χρονικό όριο κράτησης για αλλοδαπούς υπό δικαστική απέλαση.»
Είναι αλήθεια πως δεν υπάρχει, όπως στην διοικητική απέλαση υπάρχει το τρίμηνο. Αλλά: οι υπό δικαστική απέλαση είναι τυπικά αποφυλακισμένοι λόγω υφ’ όρον απόλυσης. Η κράτησή τους ενόψει απελάσεως έκτιση του υπολοίπου είναι.
«να αρθούν κωλύματα πρόσληψης στο Δημόσιο λόγω καταδίκης καθώς και χορήγησης αδειών οδήγησης σε απεξαρτημένα άτομα.»
Γιατί να μην μοριοδοτηθούν κιόλας;
Κύριε Αναγνωστόπουλε,
Φαντάζομαι ότι είστε νομικός.
Πείτε μας κάτι παραπάνω πέραν από την απαξίωση των λόγων της «Εθνικής Επιτροπής για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.»
Να μάθουμε κι εμείς οι ανίδεοι επιτέλους να λέμε τα πράγματα όπως πρέπει, όπως π.χ. τα λένε μερικοί αξιότιμοι δικηγόροι, ή μάλλον λάθος, εννοούσα «μάχιμοι».
Εντάξει για το δημόσιο και τα μόρια, ας λύσουμε τα υπόλοιπα, και γι αυτό βλέπουμε.
μμμμ;
@4
S euxaristw k Laskarate!
Gt otan diavasa to ar8ro 3ereis pou phge k pali to mualo mou…
pou eipa ante 8a kolastw k pali…
«Gumnos hmoun k Me ntusate…
Sthn fulakh k M episkeuthkate…»
Na sai kala:)
Ο σωφρονιστικός πολιτισμός αλλού :
Αυτοκτονίες στη φυλακή: η Γαλλία καταδικάζεται από το ευρωπαϊκό Δικαστήριο
Ενώ οι αυτοκτονίες πολλαπλασιάζονται μέσα στις γαλλικές φυλακές (90 από την αρχή του έτους), το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έρχεται να καταδικάσει τη Γαλλία, στις 16 Οκτωβρίου, για «απάνθρωπες και διαλυτικές μεταχειρίσεις» και «την παραβίαση του δικαιώματος στη ζωή». Η γ. ΥΠΕΣ δέχεται αυτή η Δευτέρα τα κύρια σωφρονιστικά συνδικάτα που καταγγέλλουν «μια ανησυχητική κατάσταση». (http://www.betapolitique.fr/Suicides-en-prison-la-France-14019.html)
Κι ακόμη :
Η αυτοκτονία των δύο κρατούμενων ανηλίκων αναστάτωσε το εβδομαδιαίο προγραμμα της υπουργού της δικαιοσύνης, η οποία έχει αναγγείλει μέτρα έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, αυτό το διπλό δράμα θέτει εν αμφιβόλω την αυξημένη ποινική καταστολή που εγκωμιάζεται από την κυβέρνηση, εναντίον των παραβατικών εφήβων, η οποία θα οδηγήσει αυτόματα στο να τους στείλει ακόμη περισσότερο στη φυλακή. (http://www.mediapart.fr/journal/france/101008/questions-sur-la-politique-penale-du-gouvernement)
Τα σοφρωνιστικά σύστηματα κοιτάζουν όχι μόνο μέσα από ταξικά γυαλιά, αλλά και από ‘εθνοτικά’, ειδικά όταν το εθνοτικό ‘ταξικοποιείται’.
Δίκιο, αλλά η χειρότερη φυλακή είναι μέσα μας…
κύριε vlouti,
Συμφωνώ αλλά η ζωή σε μια κοινωνία πρέπει να παράγει τουλάχιστον ανθρωπιά, μόνο όταν κάποιες βασικές ανθρώπινες ανάγκες καλυφθούν, ο άνθρωπος θα βρει τον πολύτιμο χρόνο να στοχαστεί…
Όσο περισσότεροι έχουν αυτό το χρόνο, τόσο καλύτερη γίνεται και είναι μια κοινωνία.
Εξαιρετικό το αφιέρωμα αγαπητέ Ροίδη. Εξαιρετικά ανθρώπινο θέμα.
Και να σκεφτεί κανείς πως βασική αρχή του «δυτικού» δικαίου είναι ότι ο εγκλεισμός στη φυλακή δεν έχει ως σκοπό την τιμωρία του ενόχου αλλά την απομάκρυνσή του από το κοινωνικό περιβάλλον με σκοπό την κοινωνική λήθη της «αδικίας» που διαπράχθηκε. Απλά εμείς εφαρμόζουμε μια παραλλαγή της παραπάνω αρχής στοχεύοντας στην λήθη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του αδικοπραγούντος.
Ο εγκλεισμός κατά το δίκαιο υποτίθεται πως έχει στόχο όχι τη λήθη της αδικίας, αλλά την ειδική και τη γενική πρόληψη, καθώς και σωφρονισμό του κρατουμένου.
Ειδική πρόληψη: Φυλακίζεται ο εγκληματίας για να μην το ξανακάνει.
Γενική πρόληψη: Βλέπουν οι άλλοι ότι ο κακός φυλακίζεται και δεν κάνουν τα ίδια μ’ εκείνον.
Σωφρονισμός: Η στέρηση της ελευθερίας κάνει τον κρατούμενο να βάλει μυαλό και να αναλογιστεί το κακό που έκανε. Μετά τον εγκλεισμό, υποτίθεται πως ο κρατούμενος έχει γίνει καλύτερος απ’ ότι πριν.
@ οπισθοδρομικός
Σύγχρονοι (διάβαζε: προοδευτικοί) Έλληνες θεωρητικοί της ποινής υπογραμμίζουν – επί επιβληθεισών ποινών – την ΕΙΔΙΚΗ πρόληψη (το να μην το ξανακάνει κανείς) έναντι της γενικής (το να μην το κάνουν οι υπόλοιποι).
Κατά το ορθότερον, η γενική πρόληψη εξυπηρετείται ΜΟΝΟ από την θέσπιση αδικημάτων και ποινών στον Ποινικό Κώδικα-ειδική ποινική νομοθεσία, καθώς και από την εύρυθμη λειτουργία αστυνομίας – δικαιοσύνης – εισαγγελίας.
ΥΓ: ΓΙΑΤΙ τα λέω όλ’αυτά; Σε όποιον βιαστεί να σκεφτεί: «Άλλη μια νομικίστικη διάκριση», θα πρότεινα να το ξανασκεφτεί βάζοντας τον εαυτό του σε θέση κατηγορουμένου: θα ήθελε να δικαστεί για ό,τι πραγματικά έχει κάνει ή για ό,τι ο δικαστής πιστεύει ότι η κοινωνία δεν πρέπει να κάνει (το οποίο μπορεί και να ποικίλει ανάλογα με εποχή ή τόπο πχ έξαρση ληστειών, κλοπών, εμπρησμών κτλ).
Undantag
Ροΐδη, δεν χρειάζεται να φανταστής τίποτε ως προς την επαγγελματική μου ιδιότητα. Εγώ δεν είμαι ψευδώνυμος.
Κράτα τον πληθυντικό της ευγενικής υποκρισίας και επίστρεψέ μου τον σεβασμό που οφείλει ο οικοδεσπότης σε όσους κάνουν τον κόπο να σπαταλήσουν τον χρόνο τους στο ιστολόγιό σου. Κάπου εδώ πρέπει να βρίσκεται. Αν πάλι προτιμάς προτιμάς αυλή χειροκροτητών και όχι διάλογο, ενημέρωσέ με, όχι απαραίτητα με το ίδιο υφάκι.
Όσον αφορά την Επιτροπή ή όποιαν άλλη αυθεντία, θεό ή ημίθεο λατρεύεις:
Η Επιτροπή όταν ισχυρίζεται (δεν έχω ελέγξει την πηγή, σε εμπιστεύτηκα) ότι υπάρχουν κρατούμενοι ανήλικοι ή και ενήλικοι για συνήθη πλημμελήματα απλώς κάνει λάθος στην πρώτη περίπτωση (το αντίθετο είναι σύνηθες: ανήλικοι που καταδικάζονται για κακούργημα, π.χ. ληστεία, και δεν φυλακίζονται) και υπερβάλλει πάρα πολύ στην δεύτερη. Οι μοναδικές περιπτώσεις να είναι κάποιος μέσα για πλημμέλημα είναι α) προσωρινά κρατούμενος για ανθρωποκτονίες εξ αμελείας κατά συρροή (περίπτωση Περάματος π.χ. – λάθος ή σωστό, ασφαλώς δεν είναι «σύνηθες πλημμέλημα»), β) έκτιση ποινής που έχει μετατραπεί σε χρηματική (άρα: ή υποτροπή ή ερημοδικία) από κάποιον που δεν έχει να τα πληρώση. Δεν ξέρω πόσοι ανήκουν σε αυτές τις δύο κατηγορίες από τους 10000 τόσους των κρατουμένων, αλλά είναι πραγματικά πολύ μικρό ποσοστό.
Αυτά δειγματοληπτικά. Δηγματοληπτικά αυτό:
Τι έκαναν οι τέσσερις κρατουμενοι που έπιασαν φωτιά και βρήκαν τραγικό θάνατο;
Εξαίσιε blogger,
Τούτο το post δεν κατάφερε να με αφήσει αδιάφορο για τα εν Ελλάδι τεκταινόμενα. Ο 15ετής οικιοθελής εγκλεισμός μου σε «σωφρονιστικό κατάστημα», επέφερε δυστυχώς για μένα τα αντίθετα του σωφρονισμού αποτελέσματα. Και εξηγούμαι: Μία των ημερών
όταν κάποια σταγόνα έκανε το ποτήριον να ξεχειλίσει, εθελουσίως και πάλιν την φοράν αυτή αξιοπρεπώς αναχώρησα πλούσιος σε εμπειρίες σωφρονισμού, αφού ιδίοις όμμασιν διαπίστωσα τη συμφορά του σε όλο του το μεγαλείο.
Η φυλακή αυτό το επίτηδες ξεχασμένο κοινωνικό κομμάτι που στο κάτοπτρό της εμφανίζεται η κοινωνία αυτή η κοινωνία που αρνείται πεισματικά να δεί το πρόσωπό της και να αναλάβει δράσεις και ευθύνες για τα συμβαίνοντα εκεί και όχι στο υπερπέραν.
Σαν ανέκδοτο μπορεί να ειπωθεί το γεγονός ότι κατά την χουντική περίοδο μερίδα διανοουμένων συντρόφων γεύτηκαν τας ελληνικάς φυλακάς, έχοντας αποκτήσει άμεση εμπειρία της επικρατούσης κατάστασης. Κατά την μεταπολιτευτική περίοδο ορισμένοι από αυτούς ( ονόματα δεν λέμε ) ανέλαβαν θέσεις στις
παρυφές αν όχι και στην κορυφή της πυραμίδας που λέγεται δικαιοσύνη. Τι τα θέλετε όμως; Απραξία και πλήρης σιγή επικράτησε. Δεν θέλησαν να κάνουν την «απογουρονοποίηση» του σωφρονιστικού συστήματος. Κάθε που εκ των έσω η κατάσταση εμφανιζόταν επικίνδυνη και τεταμμένη διαπίστωναν ελλείψεις στο σύστημα και διαμέσου των επιτειδίων διαφημιστών-δημοσιογράφων τους υποσχόταν «ριζικές αλλαγές».
Τα λαμβανόμενα μέτρα είτανε οι οδηγίες της Ευρωπαΐκής Ενωσης
και που δεν είχανε καμμιά πρακτική εφαρμογή λόγω απουσίας υποδομών. Στιβαγμένοι σε κελλιά οι κρατούμενοι χωρίς καμμιά μέριμνα, χωρίς τον λεγόμενο και πάντοτε υποσχόμενο διαχωρισμό, χωρίς ένα πρόγραμμα κοινωνικής επανένταξης, χωρίς να μεταμελούνται για τίποτα και για κανέναν. Για ποιό λόγο άλλωστε; Η φυλακή αυτή η σχολή μετεκπαίδευσης για νέες επιχειρησιακές εγκληματικές δράσεις μετά την κάθε αποφυλάκιση.
Ο αποκαλούμενος «σωφρονιστικός υπάλληλος» ανθρωποφύλακας πιό σωστά άνευ παιδείας και γνώσεων εξειδι-
κευμένων. Διορισμένος υπαλληλάκος δημοσίου από τους λαμόγιους κομματικούς συνδικαλιστές.Οι τελευταίοι τούτοι ότι ελεεινότερον παρήγαγε το σύγχρονο ελληνικό κράτος. ( Με τούτους το υπουργείο δοιηκούσε τις φυλακές. Ενα είδος ενδιάμεσου κρίκου μεταξύ υπουργείου και φυλακής. Παρακάμπτοντας την διοιηκητική ιεραρχία.) Ο ανθρωποφύλακας κρύβεται πίσω από το χέρι του στα τόσα άδικα που καθημερινά βιώνει στη φυλακή. Κάποιες φορές πολαπλασιάζει τον μισθό του ως είθισται στη Ψωροκόσταινα κουβαλόντας σαν φορτιγίδα τα απαγορευμένα.
Οι δικηγόροι που αφιλοκερδώς υπερασπίζονται τους μη έχοντας και που τυχαίνει να τα πληρώνει ο έχων, που κατά τύχη διάβηκε την θύρα. Φυλακή ο κόσμος της αδικίας. Αυτοί, που διαβαίνουνε την πύλη της, όταν βρίσκονται έξω έννοιωθαν αδικημένοι και με το χέρι τους έπαιρναν το δίκιο τους. Στη φυλακή αισθάνονται δυό φορές αδικημένοι. Κανένας δεν τους παρέχει την δυνατότητα να σκεφτούν το λάθος τους.
Οι διάφοροι κοινωνικοί λειτουργοί εργάζονται σαν μεσίτες ελεημοσύνης κάτι σαν μεσάζοντες μεταξύ κρατουμένων και των
διαφόρων » αγαθοεργών » ιδρυμάτων, που φέρουν τίτλους οσιομαρτύρων. Η βία ωμή ή συγκαλυμμένη και από τις δύο πλευρές δημιουργούν την κόλαση, που είναι οι φυλακές.
Κανείς δεν επιθυμεί να αγγίξει το θέμα. Είναι φλέγον και τα συμφέροντα πολλαπλά και διαπλεκόμμενα. Οι καρεκλοκένταυροι
εξουσιαστές και διαχειριστές της πολιτικής εξουσίας είναι συνένοχοι στο συντελούμενο διαρκές έγκλημα, που κατ΄ευφημισμό καλείται » σωφρονιστικό σύστημα».
nightporter,
είστε συγκλονιστικός και σας ευχαριστώ για το κείμενο που ελπίζω να διαβάσουν πολλοί, και εάν συμφωνείτε μπορώ να το αναρτήσω σαν ποστ σε αυτό το blog, αλλά βέβαια, μόνο με την έγκρισή σας.
..
..
Φίλε Αθανάσιε Αναγνωστόπουλε,
Το «υφάκι» δεν το υιοθέτησα πρώτος εγώ, ήταν ανάλογο του σχόλιού σας. Θα μπορούσατε αντιθέτως να μου πείτε την άποψή σας απλά, καθαρά. Αυτό θα ωφελούσε τον διάλογο, γιατί όταν ανεβάζω τέτοια ευαίσθητα θέματα όπως π.χ. το σωφρονιστικό, που δεν ξέρω που μου πάν΄τα τέσσερα, αλλά το ανεβάζω μόνο από ευαισθησία, βαδίζω λόγω άγνοιας στα τυφλά, με μόνη μου πυξίδα το ένστικτο, μαζεύοντας και ξεκαθαρίζοντας πηγές (ειδικά σε αυτό το ζήτημα το σωφρονιστικό…) γιατί σε αυτό το κράτος που θέλει να αντιπροσωπεύει τη χώρα μας, ψάχνουμε με απόγνωση κάτι θετικό, σε κάποιον τέλος πάντων τομέα, κι όταν αυτό βρεθεί, ξεπετάγονται γύρω-γύρω σάπια αγριόχορτα, καρχαρίες και δυσωδία…
και με ρωτάτε:
«Τι έκαναν οι τέσσερις κρατουμενοι που έπιασαν φωτιά και βρήκαν τραγικό θάνατο;»
Μπορεί ίσως να φαντάζομαι, αλλά αυτό δεν μου δίνει το δικαίωμα να πω ότι ξέρω. Δεν ξέρω λοιπόν.
Σας ευχαριστώ για τα στοιχεία με του ανήλικους που παραθέσατε.
Αγαπητέ κ. Ροίδη ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια . Είχα χρέος να το γράψω μιά και γνωρίζω τα πράγματα από πρώτο χέρι.
Δεν έχω αντίρρηση να το αναρτήσετε σαν ποστ στο μπλογκ.
Ευχαριστώ θερμά .
Κύριε Ροϊδη,
Υπάρχει ένα ρητό, δε θυμάμαι ποιανού:
«Ο νεαρός δεξιός δεν έχει καρδιά. Ο γερασμένος αριστερός δεν έχει μυαλό.»
Για το δεύτερο σκέλος εξακολουθώ να έχω κάποιες αμφιβολιες. Για το πρώτο, όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο πείθομαι…
Συνεχίζω λοιπόν με καναδυό άλλα σημεία:
«Προσεκτική και απροκατάληπτη εφαρμογή ευεργετικών μέτρων όπως οι άδειες και η υφ’ όρον απόλυση (με αυτοπρόσωπη εμφάνιση του κατηγορουμένου). Να επανεξεταστούν οι πρόσθετες απαιτήσεις (4/5 της ποινής) για την υφ’ όρον απόλυση των κρατουμένων για ναρκωτικά»
Δεν ξέρω για τις άδειες, αλλά η υφ’ όρον απόλυση χορηγείται σχεδόν αυτόματα. Η ηπιώτερη μεταχείριση των εμπόρων ναρκωτικών δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσιάζει. Υπενθυμίζω ότι τα 4/5 είναι πλασματική έκτιση, όχι πραγματική παραμονή στο κατάστημα κράτησης, όπου αρκούν τα 2/3.
«Στο πεδίο της πρόληψης και της αντεγκληματικής πολιτικής, προτείνονται:
9 Χάραξη ολοκληρωμένης και γενναίας σωφρονιστικής πολιτικής με έμφαση στην πρόληψη»
Ευχολόγια και εκθέσεις λυκείου. Η Επιτροπή δεν δαπανά ούτε λέξη στην απεγκληματοποίηση των αδικημάτων περί τα ναρκωτικά, για τα οποία είναι έγκλειστοι γύρω στο 40% των κρατουμένων.
«Η κατασκευή νέων φυλακών είναι αναγκαία και ευπρόσδεκτη, αλλά πρέπει να συνοδεύεται και από ουσιαστικά μέτρα μείωσης του αριθμού όσων εισέρχονται σε αυτές»
Επιτέλους στο 14ο σημείο αναφέρεται κάτι που ξεφεύγει από τα αυτονόητα. Το 80% των προβλημάτων ξεκινούν από τον απαράδεκτο υπερπληθυσμό των φυλακών. Είναι απαραίτητο να χτιστούν και άλλα καταστήματα κράτησης, πέρα από όσα έχουν κατασκευαστή τα τελευταία χρόνια (π.χ. καινούργιες γυναικείες φυλακές στον Αυλώνα). Εδώ πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι, νεαροί δεξιοί, γερασμένοι αριστεροί και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, αν θα βάζαμε την υπογραφή μας σε μια αίτηση προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης για την κατασκευή μας φυλακής στον δήμο όπου κατοικοεδρεύει η αφεντομουτσουνάρα μας. Γιατί η ευαισθησία δεν είναι δωρεάν.
Οι τέσσερις στο κελλί 80 λέγεται ότι είχαν ανάψει φωτιά για να φτειάξουν αυτοσχέδιο τσίπουρο. Αυτό δεν μειώνει την τραγωδία ούτε την ευθύνη, απλώς δείχνει ότι μερικά πράγματα δύσκολα προλαμβάνονται ή θεραπεύονται.
κύριε Αναγνωστόπουλε,
Αυτό μάλιστα είναι σχόλιο!
Σας ευχαριστώ πολύ.
το ήξερα για τη φωτιά στο κελί 80, αλλά μόνο από φήμες, και φήμες δεν δημοσιεύω ποτέ, τιμώ την Ανωνυμία, η οποία Ανωνυμία δεν είναι πάντα συνώνυμη της αναξιοπιστίας, η οποία με τη σειρά της δεν έχει να κάνει με το αν είναι κάποιος Επώνυμος ή Ανώνυμος.
Παράθεμα: Σωφρονιστικό σύστημα: Άποψη αναγνώστη « Ροΐδη Εμμονές
Παράθεμα: Κρατούμενοι/Κοινωνία V Κράτος 1 - 0 « IN LOVE WITH LIFE
Παράθεμα: Συναυλία αλληλεγγύης στους κρατούμενους (Non-Linear Complexity)
Παράθεμα: Συναυλία Αλληλεγγύης στους απεργούς πείνας στις φυλακές « @ithaca
Παράθεμα: Ελληνικό Αμπού Γκράιμπ: Γιά τα Δικαιώματα των κρατουμένων « Zorba The Greek
Ένας νόμος που πηγαίνει πίσω τα δικαιώματα των φυλακισμένων που οφείλει να παρέχει ένα σύγχρονο σωφρονιστικό σύστημα.
https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiomata/272247_antisofronistiko-nomoshedio
efsyn.gr
Αντισωφρονιστικό νομοσχέδιο
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ 10.12.2020, 10:30
Αντισωφρονιστικό νομοσχέδιο
Γιώτα Τέσση
Για πρώτη φορά σε κράτος δικαίου καταργούνται θεμελιώδη δικαιώματα των κρατουμένων ● Απιαστο όνειρο θα αποτελούν πλέον οι άδειες και οι μεταγωγές σε αγροτικές φυλακές για βαρυποινίτες και κρατούμενους για τρομοκρατία ● Καμία μέριμνα για την προστασία των φυλακισμένων από τον κορονοϊό.
Ολοταχώς προς τα πίσω πηγαίνει τη σωφρονιστική πολιτική της χώρας το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, με το οποίο για πρώτη φορά σε κράτος δικαίου καταργούνται θεμελιώδη δικαιώματα των κρατουμένων. Ετσι, μία από τις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, που δοκιμάζεται από την πανδημία σε συνθήκες συνωστισμού και απομόνωσης, γνωρίζει τον εμπαιγμό της κυβέρνησης, η οποία επιβάλλει σκληρό εγκλεισμό και καταστολή αντί να εστιάσει στην εκπαίδευση και τον σωφρονισμό.
Απιαστο όνειρο θα αποτελούν πλέον οι άδειες για τους κρατούμενους αφού θα κοντεύουν να συμπληρώσουν το χρονικό διάστημα που απαιτείται για να υποβάλουν αίτηση για υφ’ όρον απόλυση. Οσο για τη νομοτεχνική βελτίωση της κυβέρνησης να θέσει ως προϋπόθεση για υποβολή αιτήματος άδειας το να έχει εκτίσει ο κρατούμενος τα 3/10 της ποινής του, είναι ένα επικοινωνιακό τέχνασμα: αρχικά οι ισοβίτες είχαν δικαίωμα υποβολής άδειας ύστερα από έκτιση ποινής οκτώ ετών, η κυβέρνηση ανέβασε το όριο στα 12, για να το μειώσει στα 10… Επί της ουσίας, δηλαδή, το μέτρο των αδειών, που στοχεύει στην ομαλή επανένταξη των κρατουμένων στην κοινωνία, αντικαθίσταται από τη σταδιακή εξόντωση που επιφέρει ο εγκλεισμός.
Απιαστο όνειρο αποτελούν και οι μεταγωγές στις αγροτικές φυλακές για βαρυποινίτες, δηλαδή για τους κατεξοχήν κρατούμενους σε αυτές που έχουν ανάγκη το ευεργετικό αυτό μέτρο εξαιτίας του πολύχρονου εγκλεισμού τους, και για τους κρατούμενους για τρομοκρατία, δηλαδή για τον Δημήτρη Κουφοντίνα που είναι ο μοναδικός καταδικασθείς για τρομοκρατία που εκτίει ποινή στις Αγροτικές Φυλακές της Κασσαβέτειας Βόλου.
Η περίπτωσή του περιγράφεται σε μια άκρως φωτογραφική διάταξη που δεν απαγορεύει μόνο τη μεταγωγή καταδικασμένων για τρομοκρατία σε αυτές αλλά και την παραμονή τους, και έτσι άμεσα θα οδηγηθεί σε φυλακή κλειστού τύπου. Οπως αποδείχτηκε, ο υπουργός δεν έλαβε καθόλου υπόψη του τις ενστάσεις των φορέων (Συνήγορος του Πολίτη, Ελληνική Ενωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) ότι το αδίκημα συνδέεται με την επιβληθείσα ποινή και όχι με το πρόσωπο, για να μην παραβιάζεται η γενική αρχή της ισότητας στη μεταχείριση των κρατουμένων.
Καμία μέριμνα δεν υπάρχει για την προστασία των κρατουμένων από τον κορονοϊό, παρ’ όλο που χθες καταγράφηκε ο τρίτος νεκρός σε κατάστημα κράτησης, αυτή τη φορά στις Φυλακές Διαβατών με θύμα έναν 71χρονο Ελληνα, κρατούμενο για οικονομικά αδικήματα. Στο συγκεκριμένο κατάστημα κράτησης υπάρχουν 130 κρούσματα σε κρατούμενους και τουλάχιστον δέκα σε σωφρονιστικούς υπαλλήλους.
Τραγική είναι η κατάσταση και στις Φυλακές Λάρισας, όπου στις 4 Δεκεμβρίου έχασε τη μάχη με τον κορονοϊό ένας 48χρονος σωφρονιστικός υπάλληλος, πατέρας δύο παιδιών. Και εκεί τα κρούσματα είναι περισσότερα από 80, αλλά η κυβέρνηση έχει αφήσει στο έλεός τους κρατούμενους και σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο κατάστημα κράτησης της Λάρισας διενεργήθηκαν τεστ μόνο μετά τη διαμαρτυρία κρατουμένων που αρνούνταν να μπουν στις πτέρυγες μετά το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα.
Μπορεί οι 34 φυλακές της χώρας να είναι υγειονομικά ωρολογιακές βόμβες και να υπηρετούν σε αυτές μόλις 9 μόνιμοι ιατροί, 67 νοσηλευτές και 1 φαρμακοποιός, αλλά η κυβέρνηση εγκρίνει προσλήψεις -και μάλιστα μόνιμες- για τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής, η οποία αποκτά τέσσερις νέες οργανικές μονάδες και 130 νέες οργανικές θέσεις διοικητικών υπαλλήλων, οδηγών κ.λπ. Στους προσληφθέντες δεν περιλαμβάνονται ψυχολόγοι ή κοινωνιολόγοι για να συνδράμουν τους κρατούμενους που όχι μόνο δεν παίρνουν άδειες, αλλά τους έχει απαγορευτεί το επισκεπτήριο εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων για την πανδημία.
«Το νομοσχέδιο αυτό αποτελεί ταφόπλακα στην επανένταξή μας και σκοτώνει το κίνητρο της επιβίωσης όσο διαρκεί η κράτησή μας», σχολίασε στην «Εφ.Συν.» μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου ο κρατούμενος Σ. από τις Φυλακές Αυλώνα.