ΠΑΣΟΚ-Εκκλησία: Μια βαθιά ανήθικη σχέση

(Το πνεύμα της κας Δήμητρας Παπανδρέου καθοδηγεί το ΠΑΣΟΚ)

«Όπως είπε ο γέροντας Εφραίμ, …διαπιστώνουμε παγκόσμια την αίσθηση ενός κενού … ευθύνη της πολιτείας να συνδράμει το Ορος …νιώθω μέρισμα προσωπικής περηφάνιας που αυτά τα δέκα χρόνια εφαρμόσαμε το σωστικό πρόγραμμα ώστε οι αγιορείτες να είναι απερίσπαστοι στο πνευματικό τους έργο…Είμαι βέβαιος, κύριε υπουργέ Επικρατείας (σ. Λασκ=Ρουσόπουλος), ότι η κυβέρνησή σας θα συνεχίσει … την ενίσχυση…των αγιορειτών μας»
Πέτρος Ευθυμίου-Σοσιαλιστής.-«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» – 15/09/2008

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Η κοινωνία δοκιμάζεται από την άγρια φορολογία, την ανεργία, τη διάλυση του κοινωνικού κράτους, την καταβαράθρωση της δημόσιας Υγείας και των ασφαλιστικών ταμείων, τις ελλείψεις στην Παιδεία, την εξαθλίωση χιλιάδων άστεγων, μεταναστών, ψυχοπαθών, ναρκομανών, φυλακισμένων, AMEA, αλλά η ζάπλουτη Εκκλησία, με βεβαρυμένο ιστορικό ποινικό μητρώο, βουτηγμένη και σήμερα μέχρι το λαιμό σε κάθε λογής σκάνδαλα που σε μια υγιή κοινωνία θα την έθεταν στο μόνιμο στόχαστρο του Εισαγγελέα, μένει στο απυρόβλητο αρνούμενη να συνεισφέρει τον οβολό της, φοροδιαφεύγοντας και προκαλώντας με τον πολυτελή, τρυφηλό και ανήθικο βίο πολλών λειτουργών της ο οποίος δεν σκανδαλίζει ούτε τον υπόλοιπο κλήρο ούτε τον λαό.

Η διαχρονική αυτή κατάσταση (γελοιογραφία Φωκ.Δημητριάδη-ΒΗΜΑ), που αφορά πολύ χειρότερα και τη ΝΔ, εντάθηκε την περίοδο της καθοδήγησης της χώρας από την κα Δήμητρα Λιάνη Παπανδρέου, μια ευσεβή κυρία που διακρίθηκε για τον ενάρετο ιδιωτικό της βίο και τις μεταφυσικές της ανησυχίες που εκδηλώθηκαν με τη συγκρότηση στον ταπεινό οίκο της Εκάλης ενός πνευματικού κύκλου, από ξεματιάστρες, μέντιουμ, αρχιμανδρίτες και χαρτορίχτρες. Κατοπινοί πρωθυπουργοί όπως ο κ. Σημίτης και ο οσονούπω κ.Γ.Παπανδρέου Β΄, σεβάστηκαν τις κοινωφελείς δραστηριότητές της πρωταγωνίστριας των εξώφυλλων της σοσιαλιστικής έπαλξης της «Αυριανής», και δεν προέβησαν σε καμία δημόσια αποδοκιμασία, εμφορούμενοι από βαθυτάτη πίστη στην Ορθοδοξία. Η μαθήτρια του Κούντερα συνδύαζε με έναν μοναδικό τρόπο την ιδιότητα της διανοούμενης («…..το γράμμα του σήματος ή το σήμα του γράμματος…»-από ομιλία της με την ευκαιρία έκδοσης θρησκευτικού γραμματοσήμου της Πάτμου) με την ιδιότητα της Ορθόδοξης: «Πιστεύω στο ξεμάτιασμα ….. και απ’ αυτή την πίστη μου ξεκίνησε και η σχέση μου με τον πατέρα Νεκτάριο [Μουλατσιώτη], έναν άξιο ιερωμένο, μαχητή της Ορθοδοξίας και καλό φίλο» .

Η νέα αγία Θεοδώρα αλώνιζε στη δημόσια ζωή χωρίς ούτε ένας από το ΠΑΣΟΚ να διατυπώνει δημόσια τη διαφωνία του για την άτυπη άσκηση πρωθυπουργικών καθηκόντων από την αφεντιά της. Σήμερα δρυός πεσούσης ο τεράστιος κύκλος των σοσιαλιστών θαυμαστών της έχει κλείσει, αν και τα καυσαέρια της αυλής εκλύονται ακόμη από το κανάλι της ευσεβούς «Εspresso»: «τέσσερα χρόνια μετά την ηχηρή πτώση του Πατριάρχη Ειρηναίου και ενάμιση χρόνο μετά την ιδιότυπη φυλάκισή του, ο επιστήθιος φίλος του αρχιμανδρίτης Τιμόθεος (σημ.Λασκ: εξομολόγος της πρώτης κυρίας) καταγγέλλει ότι υψηλόβαθμος κληρικός, που βρίσκεται δίπλα στον νέο Πατριάρχη Ιεροσολύμων, τον απείλησε πως θα τον σκοτώσει…»

Αρκεί να παρακολουθήσει κανείς τις οβιδιακές μεταμορφώσεις του ΓΑΠ στα ζητήματα φορολόγησης της Εκκλησίας και της σχέσης της με το κράτος, τις παλινωδίες, τις αντιφάσεις, τα λεκτικά ευρήματα, τους χρησμούς και τις αμφίσημες ορολογίες («διακριτότητα» αρμοδιοτήτων, φορολόγηση μόνο της «επιχειρηματικής δραστηριότητας» κλπ), με ακραία περίπτωση το ξέσπασμα των σκανδάλων του 2005 οπότε ο ΓΑΠ ξεθάρρεψε και ξεσπάθωσε για λίγες ημέρες κατά του Χριστόδουλου, για να αντιληφθεί κανείς τον χαμαιλεοντισμό του νέου πρωθυπουργού, που δεν προοιωνίζεται τίποτα καλό για τη χώρα: «Ήδη ιεράρχες επιχειρούν να ερμηνεύσουν το περιεχόμενο των σχετικών εξαγγελιών του Γιώργου Παπανδρέου που στις 12 Οκτωβρίου δήλωνε στην εφημερίδα ‘Ημερησία’ ότι ‘Θα καθιερώσουμε τη φορολόγηση του εισοδήματος που προκύπτει από την επιχειρηματική δραστηριότητα της Εκκλησίας’ (σημ.Λασκ: τουτέστιν παγκάρια, ναοί, μονές, γη, δάση, διαθήκες, δωρεές, virtual φιλανθρωπίες, λιμνοθάλασσες-μένουν αφορολόγητα) ενώ μια μέρα μετά δήλωσε από τη ΔΕΘ πως ‘Μέσα από διαβούλευση, πιστεύω ότι θα βρούμε το κατάλληλο έδαφος για τις λύσεις στο θέμα της φορολογίας της εκκλησιαστικής περιουσίας’».

Παρά τη λεπτότητα της διατύπωσης και παρά τη σαφήνεια του χρησμού πως τίποτα δεν θα αλλάξει, ο αχάριστος Άνθιμος, ο κακομαθημένος που δεν ανέχεται ούτε για πλάκα να γίνεται κουβέντα για φορολόγηση του ιερού χρήματος έβγαλε γλώσσα, ξεχνώντας τους φρέσκους δημόσιους ασπασμούς του με τον εν εν αναμονή πρωθυπουργό: «Μη βάζετε τα χέρια σας στη φωτιά, θα καείτε» δήλωσε με έμφαση ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος την Τρίτη το πρωί επιχειρώντας να κλείσει μια και καλή το κεφάλαιο της φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας…Μη ματαιοπονείτε, δεν γίνεται τίποτα».

Τι να περιμένει κανείς από τον κ. Παπανδρέου που ως Υπ.Εξ. γνώριζε κάλλιστα τον βορβορώδη οχετό (πορνεία, φόνοι, οικονομικές καταχρήσεις, συνωμοσίες, λαθρεμπόριο, εκβιασμοί κλπ) που κρυβόταν κάτω από τον παραπλανητικό τίτλο «Πατριαρχείο Ιεροσολύμων».

Δεν δίστασε όμως να το χρηματοδοτεί και να εισπράττει ως αντάλλαγμα τον Μεγαλόσταυρο του Τάγματος των Σταυροφόρων του Παναγίου Τάφου (φωτ.), διάκριση που έχουν απολαύσει και άλλες προσωπικότητες όπως ο κ. Γρηγόρης Μιχαλόπουλος, αρχηγός της Εθνικής Συμμαχίας και για λίγο κάτοικος Κορυδαλλού.

Αυτή ήταν και η επίσημη πολιτική Σημίτη, η προστασία κάθε παράνομης εκκλησιαστικής δραστηριότητας, όσο βρώμικη και αν ήταν. Δεν είναι άσχετο με την πραγματική εκτίμηση που απολαμβάνει ο πρώην πρωθυπουργός το γεγονός πως πετάχτηκε ταπεινωτικά έξω από το κόμμα του χωρίς να πέσει τουφεκιά από τους «θαυμαστές» και τους πολυάριθμους ευεργετημένους.

Διπλά βιβλία κρατούσαν οι παπάδες στις ενορίες. Και αντί να επέμβει ο Εισαγγελέας, ο κ.Σημίτης τους επιβράβευσε με νόμιμη φοροαπαλλαγή λυτρώνοντάς τους από τον κόπο και τον κίνδυνο. Λες και το κράτος ήταν αμπελοχώραφό του, ο εκσυγχρονιστής φίλος του κ.Τσουκάτου και προϊστάμενος των ανεξήγητα όσο και πρόωρα αποστρατευμένων υπουργών κ.κ. Κουλούρη, Δρυ, Φωτιάδη, Βερελή, Μαντέλλη, Παπαντωνίου, Πάχτα, Τσοχατζόπουλου χάρισε χρήμα στους κλέφτες, χωρίς να ανοίξει μύτη στο βασίλειο της Υποκρισίας. Με τη σειρά του ο Χριστόδουλος όρμηξε να επωφεληθεί, σαν πολιτευτής της ΝΔ που τρέχει να εξασφαλίσει ηλεκτρικές συσκευές Ζήμενς: «Κεφαλικό φόρο» επιβάλλει ο Χριστόδουλος στις 400 ενορίες της Αρχιεπισκοπής Αθηνών! Λίγους μήνες μετά την «πανταχούσα» με την οποία «κατηγορούσε» τους ιερείς ότι δεν έχουν μεγάλες εισπράξεις από δίσκους και παγκάρια, αποφάσισε να καθορίσει ο ίδιος το ποσό που κάθε ενορία θα στέλνει στο αρχιεπισκοπικό ταμείο. Οι ιερείς έχουν ξεσηκωθεί και τον κατηγορούν ότι σπεύδει, προσδιορίζοντας υπέρογκα ποσά που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα, να μετατραπεί σε ένα είδος «εκκλησιαστικής εφορίας». Μ’ άλλα λόγια, να υποκαταστήσει το κράτος που φορολογούσε κατά 35% τις ενορίες μέχρι τις αρχές του 2004 , όταν ο Κ. Σημίτης, προφανώς για να βελτιώσει τις κακές σχέσεις του ΠΑΣΟΚ με την Εκκλησία, είχε καταργήσει αυτό το φόρο!

Αν κάποιος αμφιβάλει για την οργανωμένη επίσημη φοροκλοπή, επικαλούμαι την προκλητική δημόσια μαρτυρία του Πανιερότατου Νικόλαου, δεσπότη του φέουδου της Φθιώτιδας, η οποία έγινε χωρίς να ιδρώσει κανένα εισαγγελικό αυτί: «Τέλος, ο μητροπολίτης αναφέρει το θέμα των οικονομικών και τα «διπλά βιβλία» των ναών.

‘Και ποιος δεν το ξέρει ότι υπάρχουν;’ λέει ο ιεράρχης.

‘Διπλά βιβλία πάντοτε υπήρχαν. Στη δική μου μητρόπολη, έχω στείλει έγγραφα και προειδοποιήσεις. Τώρα που απηλλάγησαν οι ναοί από τη φορολογία του 35% που κατέβαλλαν, δεν υπάρχει λόγος να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση’». Αναρωτιέμαι τι εμπόδιζε τους Εισαγγελείς να επέμβουν την εποχή του σοσιαλισμού των διπλών βιβλίων; Η ευσέβειά τους ή οι υπουργοί Θρησκευμάτων και Δικαιοσύνης του ΠΑΣΟΚ;

Ο ίδιος κληρικός αναφερόμενος στο θέμα του χωρισμού κράτους-Εκκλησίας, μας λέει:
«Το διαζύγιο θα δοθεί. «Εφόσον υπάρχει στην Ευρώπη, θα ισχύσει και στην Ελλάδα. Το θέμα είναι να μη γίνει άτσαλα, γιατί θα βλάψει το κράτος.
(‘Κυρ. Ελευθεροτυπία’ – 27/02/2005).

Θα βλάψει το κράτος; Από πού κι ως που; Θα βλάψει ο πουγκί των παπάδων και την κάλπη κάποιων ευλαβών πολιτευτών, αυτούς που τους ονομάζει κράτος ο δεσπότης της αποκρουστικής χρυσοτόκου μούμιας του Βησσαρίωνα, που μόλυνε για καιρό τη Φθιώτιδα.

Η πρόσδεση του ΓΑΠ στο άρμα της Εκκλησίας τον μεταμορφώνει από κοσμοπολίτη σε τυφλό εθνικιστή, όταν υπερασπίζεται ιερά συμφέροντα, κι ας ξέρει πως οι αντιφατικές θέσεις που διατυπώνει για εσωτερική κατανάλωση, θα προκαλέσουν θυμηδία στην Ευρώπη: «Επιπλέον, στην ίδια συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου, ο Υπ.Εξ. κ. Παπανδρέου εξέπληξε υποστηρίζοντας την παλιά εθνικιστική προσέγγιση των μειονοτήτων της Συνθήκης της Λωζάννης: οι Μουσουλμάνοι της Ελλάδας δεν αφορούν την Τουρκία, όμως η Ελλάδα θα πρέπει να υπερασπιστεί τα δικαιώματα των Ελλήνων στην Τουρκία… Είπε: «Στα θέματα που αφορούν τη μουσουλμανική μειονότητα η Τουρκία δεν μπορεί να έχει οποιοδήποτε ρόλο ή λόγο. Είναι εσωτερικά θέματα της χώρας μας … Εμείς έχουμε θέσει από τη δική μας πλευρά διάφορα θέματα προς την Τουρκία, στο πλαίσιο των σχέσεών μας, είτε αυτό είναι το θέμα της Χάλκης, είτε αυτό που αφορά τις περιουσίες των Ελλήνων που ζουν εκεί, είτε το θέμα του Οικουμενικού Πατριάρχη, για να δηλώσει ότι από την πλευρά μας πολλά είναι τα θέματα, τα οποία υπάρχουν στο τραπέζι των συζητήσεων και περιμένουν ικανοποιητικές απαντήσεις από την άλλη πλευρά».

Κανονικά ο ΓΑΠ, αν διέθετε το φιλότιμο του πρωτότοκου γιού και πολιτικού κληρονόμου, ενός κάποτε (1981-1985) συγκριτικά καλού πρωθυπουργού, θα έπαιρνε εκδίκηση για τον εξευτελισμό που υπέστη ο αγαπημένος γονιός του στα τελευταία του, όταν πιά ανήμπορος σύρθηκε στην ταπείνωση από τη δεύτερη σύζυγό του και τον εκκλησιαστικό συρφετό που αυτή προστάτευε. Με την άνοδο του ΓΑΠ στην Εξουσία, με αρχιεπίσκοπο τον κ.Γιάννη Λιάπη, (στη φωτ. επιθεωρεί με την ουρά του, παρατεταγμένο άγημα των κ.κ.Καρατζαφέρη, Παπανδρέου, Καραμανλή), φερόμενο ως καταπατητή του Βοιωτοπεδίου και γνωστό φίλο του ΠΑΣΟΚ, η διαστροφική σχέση Κράτους-Εκκλησίας θα γίνει ακόμη στενότερη. Δεν ξέρω αν ο νέος πρωθυπουργός θα επαναφέρει τους εξομολόγους που αλώνιζαν επί υπουργείας του στα σχολεία πριν τους απομακρύνει η αντιφατική κα Μαριέττα Γιαννάκου ή αν θα συνεχίσει τη λογοκρισία στα έργα Τέχνης που άσκησε ο Υπ Πο κ.Βενιζέλος, ή αν θα συνεχίσει τη βαθειά φιλία με τον όσιο Εφραίμ τον Βατοπεδινό που εγκαινίασαν οι κ.κ.Δρυς, Φωτιάδης και Βενιζέλος, ή αν θα συνεχίσει να μην ελέγχει τα οικονομικά των μητροπόλεων, ή αν θα δώσει και νέα μυστικά κονδύλια στα ρωμέϊκα πατριαρχεία του εξωτερικού, ή αν θα επιτρέψει να ανθίσει μια νέα σχέση μεταξύ κληρικών και δικαστών όπως αυτή της 8ετίας Σημίτη που εκφράστηκε και από τον πανοσιολογιώτατο Γιοσάκη και από την καταζητούμενη(;) κα Αντωνία Ηλία, μια σχέση που κατήγγειλε ως «αφύσικο εναγκαλισμό» ο ίδιος ο για μια 6ετία πρόεδρος του Α.Π. Στ.Ματθίας.

Ασφαλώς είναι ευχάριστο πως η κυβέρνηση Καραμανλή Β΄, η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης καταρρέει. Δεν μπορεί όμως κανείς να χαίρεται για τη διαδοχή της. Ο νέος ηγεμών είναι προϊόν αναξιοκρατικής οικογενειοκρατίας, ανελλήνιστος, ανασφαλής και γι’αυτό εκδικητικός, περιορισμένων ικανοτήτων άνθρωπος, άνεργος πριν διορισθεί βουλευτής από τον πατέρα του, επιδεικτικά αθλούμενος (οι διαφημιστές του επέμεναν να είναι όρθιο (!) το ντιμπέϊτ για να πέσει το κύρος του μπουνταλά συνομιλητή), σκηνοθετημένος από image makers, δασκαλεμένος σε πολύωρα μαθήματα ελληνικού συντακτικού και επικοινωνίας, σπάταλος με το δημόσιο χρήμα ως ΥπΕξ οπότε χρηματοδοτούσε πατριαρχεία και οργανώσεις με μικρότερο ζήλο είναι η αλήθεια από τον Μακεδονομάχο κ.Σαμαρά.

Νομίζω πως μια καλή χειρονομία τώρα που θα πάρει από τους επιτήδειους και τους λωτοφάγους το 42%, θα ήταν αν καλούσε τον φίλο και σοσιαλιστή σύμβουλό του κ.Τρεπεκλή (τ. Γ.Γ. ΕΟΤ που ξηλώθηκε ως φυγόστρατος) να χαρίσει στο κράτος τα 6,5 εκατ ευρώ που πήρε ως νόμιμη προμήθεια για το πλασάρισμα του σάπιου συστήματος C4I. Δεν αμφιβάλλω καθόλου πως ο κ.Τρεπεκλής πήρε την προμήθεια καλόπιστα (πιστεύοντας πως το σύστημα ασφαλείας θα λειτουργούσε) και αξιοκρατικά (λόγω της εξαιρετικής μόρφωσής του) και πως το τότε Υπ.Εξωτερικών δεν είχε κάποια ανάμιξη στην υπόθεση (πως θα μπορούσε άλλωστε, δεν ήταν της αρμοδιότητάς του). Θεωρώ όμως πως η εταιρεία που έδωσε την προμήθεια, θα μετακύλησε το κόστος στις πλάτες των φορολογούμενων, εκτός και αν από φιλανθρωπία το χρεώθηκε η ίδια, οπότε ζητώ συγγνώμη. Έχω όμως μεγάλη περιέργεια να μάθω γιατί οι τηλεοπτικοί δημοσιογράφοι δεν ρωτούν ποτέ τον κ.Παπανδρέου να μας πει τη γνώμη του πάνω στο θέμα, παρά τον σχετικό δημοσιογραφικό σάλο που ξέσπασε προσωρινά όταν τα «δημοκρατικά» συγκροτήματα προωθούσαν ανεπιτυχώς τον Βατοπεδινό Βενιζέλο.

Ένας προσκυνητής θαυματουργών εικόνων και ιερών πτωμάτων, επισκέπτης της βίλας Χριστόδουλου, θαμώνας εσπερινών και τελετουργικών αγιασμών των υδάτων, όπως ο ΓΑΠ ο Ομολογητής (Διάβασε το Σύμβολον της Πίστεως σαν βυζαντινός αυτοκράτωρ στην «Ευαγγελίστρια» της Ν. Ερυθραίας), θαυμαστής της πατριαρχικής οικολογικής κρουαζιεροπλοϊας, θα μπορούσε να διαθέσει τα λεφτά αυτά (αν επιστραφούν), στο φιλόπτωχο θησαυροφυλάκιο του μητροπολίτη Παντελεήμονα του Κορυδαλέως, που καυχιόταν για τις φιλίες του με υπουργούς του ΠΑΣΟΚ, όταν μιλούσε στο τηλέφωνο με ευσεβείς δικαστικούς ενώ εκκρεμούσαν υποθέσεις του στη Δικαιοσύνη.