Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστη Λασκαράτου
Κύριε Ροΐδη,
Εκπαιδευτικοί ελληνικού σχολείου ενώ προσέρχονται στην εργασία τους.
Η εφηβεία είναι εύκολος στόχος των ρασοφόρων. Η Ιεραρχία επέβαλε επί Κ. Τσαλδάρη τον χωρισμό των δημοσίων σχολείων σε αρρένων και θηλέων, Ο παρεκκλησιαστικός υπουργός Ράμμος, «φόρεσε φούστα-παντελόνι στις μαθήτριες για να μην προκαλούν στις γυμναστικές επιδείξεις» (Χ. Γιανναρά «Καταφύγιο Ιδεών»). Στον σοσιαλιστικό Ν.1556/1985, αναγράφεται πως η εκπαίδευση υποβοηθεί τους μαθητές να διακατέχονται από πίστη προς «τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης». Αν εφαρμοζόταν αυτή η θεοκρατική διάταξη θα έπρεπε τουλάχιστον να απαγορευόταν η διδασκαλία της Φυσικής, της Φιλοσοφίας και της Βιολογίας. Η Εκκλησία δεν έκρυψε ποτέ πως οραματίζεται ένα ολοκληρωτικό, αντιεπιστημονικό, θρησκόληπτο, ανορθολογικό, μεγαλοϊδεατικό, ρατσιστικό περιεχόμενο στην Εκπαίδευση. Δεν ντράπηκε να κλείσει την πόρτα του σχολείου στην μικρή Μαρία Νέγκελε, (και ποιός ξέρει σε πόσους ακόμη) εξώγαμη κόρη ενός Γερμανού στρατιώτη της Κατοχής και μιας Ελληνίδας. «Η Μαρία γεννήθηκε το 1943, όμως όταν οι γονείς της θέλησαν να τη βαφτίσουν ο παπάς αρνήθηκε με αποτέλεσμα να κουβαλάει τη ρετσινιά του ‘νόθου’ και να μην μπορεί να εγγραφεί σε σχολείο….» (Ν.Καραθάνου, «Ε», 3.12.’06).
Ποια είναι όμως η Ορθόδοξη παράδοση στην Παιδεία; Συνοψίζεται στη φράση «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο». Ο προστάτης των μαθητών άγ. Βασίλειος, γράφει πως δεν πρέπει να κατηγορεί κανείς τον παιδαγωγό που με πληγές και μαστίγια ανακαλεί τους νέους στην τάξη διότι συχνά τα απρόσεκτα παιδιά «μετά τας πληγάς διήνοιξαν τα ώτα…» (Φ. Κουκουλές, Βασιλείου του Μ. δόξαι παιδαγωγικαί, 41). Οι άλλοι δυο παιδαγωγοί, Γρηγ. Θεολόγος και Χρυσόστομος συνιστούν: «σκληρά μάστιξ παιδαγωγεί καρδίαν» και ερωτούν αν «τις γράμματα έμαθε φόβου χωρίς» (Γρ. Θεολ. P.G. 37,922 και Χρυσ. P.G.62,239). Ο τελευταίος απαιτεί να μην πηγαίνουν τα παιδιά στο θέατρο, «ούδέ να έρχωνται εις σχέσιν τα άρρενα με κόρας, αλλά με γραίας…» (Φ.Κουκουλές «Βυζαντινών…», τ. Α΄, σ.160). Ο Δωρόθεος Βουλησμάς, που έδρασε στο πατριαρχείο στις αρχές του 19ου αι. υποδείκνυε στους δασκάλους να χρησιμοποιούν «αφειδώς….τας παιδοκάκους μάστιγας» (Γ.Καράς «Στ.Δρούγκας»).
Στα τέλη του 18ου αιώνα, λειτουργούσαν στην Αθήνα σχολειά όπου τα παιδιά μάθαιναν τα λεγόμενα κολλυβογράμματα, δηλαδή ψαλτήρια και τα ρέστα Ο Π..Σκουζές περιγράφει: «...η πρόχειρος παιδεία του διδασκάλου, του αγριοκαλόγηρου ήτον, είχε βούρδουλα λεγόμενον βούνευρον…να του δίδη από μίαν εις το χέρι και να το βάζη όρθιον να σταθή ολίγον με το ένα ποδάρι….ένα παιδί μεγαλύτερον τον φταίκτην τον έπαιρνε εις τες πλάτες….και ο διδάσκαλος τον εξύλιζεν οπίσω…είχε τον φάλαγγα έτοιμον, του έβαζεν τα δυο πόδια, έστρεφταν τον φάλαγγα δυο παιδία και ο διδάσκαλος έδερνεν εις τους πόδας το παιδίον…πολλά παιδιά…εκατουριώντο…όταν εφώναζε του παιδιού ‘βρε θεοκατάρατε‘ «. Ο Κοραής άκουσε στα πρώτα του βήματα την διδασκαλία του καλόγερου Ιερόθεου Δενδρινού, που όπως λέει ήταν «πολλά πτωχή, συνωδευμένη με ραβδισμόν πλουσιοπάροχον«. Ο Μοισιόδακας είναι σαφής: «με εκάλει ο παιδαγωγός με όψιν βλοσυράν και με πώγωνα άγριον, ενόμιζον πως με καλεί κανέν θηρίον και από τον φόβον έχανον το μάθημα«. Λίγο μετά ίδρυσε υποδειγματικά σχολεία ο Θεόφιλος Καΐρης, για να εισπράξει από την Εκκλησία το μαρτύριο και τη φυλάκιση, ενώ πολύ αργότερα καταδιώχτηκε ο Δελμούζος που εφάρμοσε πρωτοποριακές παιδαγωγικές μεθόδους. «Τα παιδιά μου«, διεκτραγωδεί ο Λασκαράτος, «στο σχολειό μετά τον αφωρισμό μου τα είχαν σε καραντίνα, δεν τους μιλούσαν, δεν τα χαιρετούσαν, δεν τα άγγιζαν…«. Στον «Πατούχα», ο Κονδυλάκης διεκτραγωδεί πως ένα Κρητικόπουλο έφυγε από το σχολειό του όπου ο καλόγερος «έδιδε περισσότερους ραβδισμούς παρά μαθήματα» και «εδίδασκε τα κοινά ή εκκλησιαστικά λεγόμενα γράμματα…» χρησιμοποιώντας και την φάλαγγα αφού κατόρθωνε να καθηλώσει το θύμα του «βοηθούμενος υπό των πρωτοσκόλων» δηλαδή των καλών μαθητών. Η αλληλοδιδακτική μέθοδος έδινε λύση στην έλλειψη δασκάλων και καταργούσε την αυθεντία της έδρας. Πολεμήθηκε από την καλογεροκρατία. Ο Κοραής αποκαλύπτει: «...φαίνεται…άδικον εις τους μοναχούς, ότι δεν θέλουν πλέον οι πολίται να κυβερνώνται ως παιδάρια…κινούν πάντα λίθον να λάβωσιν και πάλιν εις χείρας την παιδαγωγικήν ράβδον…επειδή με την δύναμιν αυτής έρεεν πακτωλός χρυσίου…» (Άπαντα, τ.Α΄, σ.343, εκδ. Δωρικός 1965). Οι Ιερατικές Σχολές (Κορίνθου κλπ.) υπήρξαν συχνά φυτώρια σκανδάλων και ο εκκλησιαστικός συντάκτης της «Καθημερινής» σε έρευνά του προτείνει: «Κλείσιμο όλων των εκκλησιαστικών σχολών και …αναμόρφωση της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης» (7-7-2002).
ΓΑΠ (υποψήφιος πρωθυπουργός) στον αγιασμό 5ου Δημ. Χαλανδρίου, Σεπτέμβρης 2005. Αυτό θα πει διακριτοί ρόλοι Κράτους-Εκκλησίας. Ο παπάς της ενορίας χοροστατεί και ο πολιτικός ηγέτης παρακολουθεί με σταυρωμένα χεράκια.
«Τα μυαλουδάκια των παιδιών…παραμένουν η ιδανική πρώτη ύλη για την κρεατομηχανή της ελληνορθοδοξίας» (Γ.Αν. «Αυγή», 18.9.’05). Το πρόβλημα όμως δεν είναι μόνο η κατήχηση που γίνεται μέσω των Θρησκευτικών. Το πνεύμα της Ορθοδοξίας διαχέεται και σε άλλα μαθήματα και σε σχολικές εκδηλώσεις: «…το θρησκευτικό στοιχείο είναι παρόν, άμεσα ή συνειρμικά, σε κείμενα με θέμα την υπεράσπιση της πατρίδας…υποβάλλοντας έτσι την ιδέα μιας αυτονόητης ταύτισης ορθοδοξίας και εθνικού εαυτού….οι συχνότατες αναφορές σε εκκλησίες…και λατρευτικούς τόπους όπως το Άγιο Όρος….η διαρκής λοιπόν αλλά σχεδόν αδιόρατη παρουσία της ορθοδοξίας υποβάλλει και ενισχύει την σημασία της, αφού παρουσιάζει την ύπαρξή της…σχεδόν ‘φυσικά’ ενσωματωμένη στην καθημερινή ζωή» (Α. Φραγκουδάκη-Θ.Δραγώνα «Τι είν’η πατρίδα μας» Αλεξάνδρεια-1997-Ν.Ασκούνη-Εγχειρίδια γλώσσας). Στην Ιστορία της Α΄Λυκείου, που ύστερα από την οξύτατη κριτική που δέχτηκε αποσύρθηκε το 2001, αναφερόταν: «Το χριστιανικό εξελληνισμένο τμήμα των Εβραίων και οι χριστιανοί των άλλων εθνοτήτων που δέχτηκαν τον Χριστιανισμό μέσω της ελληνικής γλώσσας, αρχίζουν να μορφοποιούν την ιδέα ότι….αποτελούν πλέον ‘τον περιούσιον λαόν του Θεού’. Ο Ελληνισμός πλέον μόνος, καθίσταται η αιχμή του δόρατος της χριστιανικής εφόδου….». Η Εύη Ζαμπέτα (Σχολείο και Θρησκεία, Θεμέλιο -2003) που επισημαίνει αυτό και ανάλογα ποσπάσματα, χαρακτηρίζει το βιβλίο «επονείδιστο». Στην Ιστορία της Β΄Γυμνασίου στο κεφάλαιο σχετικά με το Σχίσμα του 1054, οι συγγραφείς έχουν θεολογική άποψη: «Δογματικά το δίκαιο ήταν με το μέρος της Ανατολής».
Η ζωή παίζει και περίεργα παιχνίδια και την εξομολόγηση στα σχολεία που ίσχυε επί ΠΑΣΟΚ την κατάργησε η δεξιά κα Γιαννάκου. Μένει όμως η προσευχή που επιβλήθηκε το 1836. Όταν αρρώστησε ο βασιλιάς Κωνσταντίνος Α΄, ο μητροπολίτης Αθηνών υποχρέωσε τους μαθητές στην πρωϊνή σχολική προσευχή να λένε: «..θεράπευσον του ξανθού Βασιλέως μας την ασθένειαν…ο πόνος του Βασιλέως μας είναι ο πικρότερος μέσα εις τον λαόν μας. Κύριε θεράπευσον τον ένδοξον ημών άνακτα«. Ακόμη και σήμερα έχουμε σποραδικά κρούσματα μαθητών που τιμωρήθηκαν από τον γυμνασιάρχη γιατί δεν δέχτηκαν να εκφωνήσουν την προσευχή, άλλος γυμνασιάρχης αποβάλλει μαθητή επειδή αρνήθηκε να μετάσχει σε λιτανεία, διευθυντής επαρχιακού Τ.Ε.Ε απαίτησε από τους μαθητές του να προσκομίσουν βεβαίωση από τον ιερέα ότι παρακολούθησαν την λειτουργία («Ελευθεροτυπία», 9-2-2001), ενώ ο Κορινθίας Παντελεήμων (1 χρόνος φυλακή για οικονομικό σκάνδαλο) καρφώνει λίγο μετά την πτώση της Χούντας καθηγητές πως δεν κάνουν τον σταυρό τους. O συνθέτης και μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Μουσουργών Χ. Βρόντος, αποβλήθηκε από όλα τα δημόσια σχολεία της χώρας επειδή είχε αρνηθεί να συμμετάσχει στην πρωϊνή προσευχή («Αυγή», Κ.Λ ουκάκος, 12-5-2002). Αυτή η παρωδία διεκπεραιώνεται καθημερινά στα σχολεία υπό τα χάχανα των μαθητών, ενώ οι εκκλησιασμοί, εξελίσσονται περιπετειωδώς, με τους μαθητές να μπαινοβγαίνουν στον ναό ή να περιφέρονται στα γύρω στενά. Προεδρικό διάταγμα του 2002, ορίζει πως βασική προϋπόθεση για τον διορισμό Ευρωπαίων εκπαιδευτικών σε μικρά δημοτικά σχολεία είναι η ιδιότητα του X.O. (Α.Λακασάς-Α.Καραλή. «Καθημερινή», 9-5-2002).
Οι εκκλησιασμοί, οι πρωϊνές προσευχές, οι εναρκτήριοι αγιασμοί, τα Θρησκευτικά, οι εθνικοθρησκευτικές επέτειοι, η λογοκριμένη Ιστορία, η σχιζοφρενική γιορτή των τριών Ιεραρχών, οι θρησκευτικές εικόνες στις σχολικές αίθουσες, οι στρατιές των θεολόγων, οι μαθητικές εκδρομές σε μοναστήρια και κρυφά σχολειά, φαίνονται λίγα στο ιερατείο. Επιτροπή που ορίστηκε από τη Σύνοδο για να μελετήσει τα σχολικά βιβλία αποφάνθηκε: «...Όταν γράφονταν τα αναγνωστικά…η κυριαρχούσα πολιτική είχε στο εικονοστάσι τον Μαρξ……απουσιάζει από τα αναγνωστικά των παιδιών η ορθοδοξία…… με συνθήκες ιδιαίτερα επιβαρημένες για την εθνική μας υπόσταση δεκάδες αλλοδαποί μαθητές στα σχολεία μας, πορεία προς την ολοκλήρωση της Eυρωπαϊκής Eνωσης..«.
http://archive.enet.gr/2000/06/23/on-line/keimena/politics/pol3.htm
«Eδώ βέβαια ας σημειωθεί ότι η τριμελής επιστημονική επιτροπή απεδείχθη το πολύ…διμελής. Όπως δήλωσε στην «E» ο ίδιος ο N. Παπαδογιαννάκης, ουδέποτε υπέγραψε τέτοιο κείμενο ή συμμετείχε σε ανάλογη επιτροπή. Aργά χθες το μεσημέρι ο κ. Παπαδογιαννάκης επανέλαβε ότι αγνοεί το συγκεκριμένο κείμενο, αν και μόλις λίγη ώρα πριν είχε ενημερωθεί για αποσπάσματά του από τον πρόεδρο του παιδαγωγικού τμήματος δημοτικής εκπαίδευσης του Παν. Kρήτης, κ. Kουκουλομμάτη. Ο τελευταίος, πάντως, αν και πολλές φορές επιχειρήθηκε, δεν έγινε κατορθωτό να καταθέσει τη δική του άποψη για την όλη υπόθεση. ……»
Αποθρασυμένος ο αρχιποιμένας με τα 1200 χρυσά μανικετόκουμπα Χρήστος Παρασκευαϊδης από την ανοχή της πολιτικής ηγεσίας αποπειράθηκε να βάλει πόδι στα χωράφια του αναλυτικού προγράμματος του Παιδαγωγικού Τμήματος του ΑΠΘ, για να αποκρουσθεί από τον καθηγητή κ.Γ. Τσιάκαλο που του υπενθύμισε πως δεν έχει τέτοιο δικαίωμα. Η αξιοπρεπής απάντηση του πανεπιστημιακού δάσκαλου εκνεύρισε τον κακομαθημένο ρασοφόρο. που εξαπέλυσε τις γνωστές του ρουκέτες: «Σας εξερέθισε…..Είναι βέβαια γνωστό ότι οι εκσυγχρονιστές των ηθών και εθίμων του λαού μας επιδιώκουν την αποκοπή του από την παράδοσή του και βάλλουν καταιγιστικά εναντίον των πνευματικών ερεισμάτων του, επ’ ωφελεία της πολυπολιτισμικής ισοπέδωσης που αποτελεί τον μη αποκρυπτόμενο πλέον στόχο τους. Αλλά η προσπάθεια αυτή έχει πέσει στο κενό προσκρούσασα στη συλλογική συνείδηση των Ελλήνων που δεν αποδέχονται τον πνευματικό τους ακρωτηριασμό ούτε την αποψίλωσή τους από τις ασπίδες που τους προστατεύουν από κάθε έσωθεν ή έξωθεν επιβουλή. Και σεις, αντί να ενισχύσετε την πνευματική θωράκιση του λαού, κρύβεστε πίσω από τη δήθεν «επέμβαση» της Εκκλησίας στα εσωτερικά σας, ως αν η εκπαιδευτική διαδικασία να αποτελούσε αποκλειστική μας μέριμνα. Ουδείς έχει αυτό το δικαίωμα, διότι όχι μόνο το Σύνταγμα και τους νόμους παραβιάζει, αλλά και ασεβεί προς την πνευματική τροφό και μητέρα του λαού, δηλαδή την Εκκλησία, με όσες μεθοδεύσεις επινοεί για να συγκαλύψει ευθύνες τις οποίες η Ιστορία καταλογίζει…». (Ελευθεροτυπία – 2/8/06)
http://web.auth.gr/virtualschool/3.3/TheoryResearch/TsiakalosChristodoulosENET2.8.2006.html
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Τρομαχτικά πράγματα!
Το χειρότερο είναι ότι πάνω που κάτι πάει να καλυτερέψει, φτου κι από την αρχή το ίδιο βιολί. Θα μας σκάσει αυτός ο σφιχτός εναγκαλισμός. Απορώ πώς οι πολιτικοί (η συντριπτική πλειονότητα δλδ) προσποιούνται πως (ή πράγματι) δεν καταλαβαίνουν τον κίνδυνο για την ίδια την υπόσταση της εξουσίας τους από την επίθεση του κλήρου. Οσο μάλιστα «δίνουν» -υποκύπτουν σε τελετές, κλπ κλπ- τόσο οι παπάδες παίρνουν προβάδισμα.
Τελικά, μάλλον το Βυζάντιο επιζεί και κυβερνά ακόμα τη χώρα μας. Το θεοκρατικό πρόσωπό του δλδ, γιατί το οργανωτικό το κράτησαν και το ανέπτυξαν οι τούρκοι.
Κύριε Ροίδη καλησπέρα,
την γνώμη μου, για την διδασκαλία των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία- ειδικά με τον τρόπο που αυτή γίνεται-την γνωρίζετε.Κατάργηση χθες και αντικατάστασή τους, με άλλο μάθημα που θα μορφώνει και δεν θα τυφλώνει.Πάντως, προς χάρη της πληροφόρησης, να πω ότι σε συζήτηση που είχα προ εβδομάδας, με φιλόλογο λυκείου, μου ανέφερε πως τα ίδια τα παιδιά γελούν με τις αστειότητες των θρησκευτικών, παρά τις παίρνουν στα σοβαρά.
ANAKOΙΝΩΣΗ ΣΥΝ ΓΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
Σκοταδιστική αναδίπλωση για τα Θρησκευτικά 27/11/2008
Για σκοταδιστική αναδίπλωση στο θέμα των Θρησκευτικών κατηγορεί τον υπουργό Παιδείας το Τμήμα Δικαιωμάτων του Συνασπισμού. Οπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση, ο Ευ.Στυλιανίδης είναι υπόλογος διότι καλεί τα σχολεία της χώρας να παρανομήσουν περιορίζοντας την εξαίρεση από το μάθημα στους «ετερόθρησκους και αλλόδοξους».
Σύμφωνα με τον ΣΥΝ η αναδίπλωση αυτή συνδέεται με τον πανικό της κυβέρνησης να φανεί αρεστή, ενόψει της επικείμενης κατάρρευσής της, στα παραδοσιακά της στηρίγματα όπως το εκκλησιαστικό λόμπυ. Όμως στην προσπάθεια της αυτή αδιαφορεί για την περιφρόνηση που επιδεικνύει προς θεσμικές αρχές όπως ο Συνήγορος του Πολίτη όταν με απύθμενο θράσος τις κατηγορεί δημοσίως για «μεροληψία» και «πολιτικοποίηση» επειδή απλώς οι γνωμοδοτήσεις του συμβαδίζουν με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, καθώς και με φιλοσοφικά κεκτημένα του Διαφωτισμού ηλικίας 200 ετών, που οι πρακτικές της ελληνικής Πολιτείας δυσκολεύονται να αποδεχτούν.
ΣΥΝ, επισημαίνεται στην ανακοίνωση, επιμένει σταθερά στην κατάργηση του ομολογιακού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών και στην αντικατάσταση του από ένα εντελώς ουδέτερο μάθημα Θρησκειολογίας, στο πλαίσιο μιας απολύτως ώριμης προοπτικής για διαχωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος.
Συντάκτης : Στεφανάκου Π.
από
http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=420146
Λένε ότι: ος φείδεται της βακτηρίας μισεί τον υιόν αυτού, ο δε αγαπών επιμελώς παιδεύει. Παροιμίαι ιγ΄24. Ο φτωχός το πνεύματι πατέρας, δέν θα δέρνει το γιό του για να δήξει ότι τον αγαπάει;
Είμαι ένας Κρητικός από την Κρήτη και εργάζομαι ως κριτικός θεάτρου στη Φωνή των Ζωνιανών. Διάβασα στο βλογ σας πως +ο Κονδυλάκης διεκτραγωδεί πως ένα Κρητικόπουλο έφυγε από το σχολειό του όπου ο καλόγερος “έδιδε περισσότερους ραβδισμούς παρά μαθήματα”+ Έτσι εξηγείται το κάτωθι γεγονός:
Παπάς βασάνιζε παπαδιά
27 Νοεμβρίου 2008, 11:42
Δήμητρα Κόκκορη
Μετά τα οικονομικά σκάνδαλα και τις offshore… άνθρωπος της εκκλησίας πρωταγωνιστεί σε συγκλονιστική υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας.
Μια 26χρονη παπαδιά, κατήγγειλε χθες στην αστυνομία, ότι κακοποιήθηκε βάναυσα από τον 35χρονο σύζυγό της, που λειτουργεί σε γνωστό χωριό του Ηρακλείου.
Η γυναίκα ανέφερε στους αστυνομικούς ότι προχθές το βράδυ, μετά από λογομαχία, ο παπάς τη χτύπησε με τα χέρια του σε όλο της το σώμα, την έβαλε στο αυτοκίνητό του και ενώ το όχημα βρισκόταν εν κινήσει, άνοιξε την πόρτα του συνοδηγού και την έσπρωξε με σκοπό να την πετάξει στο δρόμο. Η 26χρονη γαντζώθηκε από την πόρτα, αλλά ο παπάς συνέχιζε να οδηγεί με ταχύτητα, σύροντας την άτυχη γυναίκα για αρκετά μέτρα, μέχρι τη στιγμή που την εγκατέλειψαν οι δυνάμεις της και έπεσε στο οδόστρωμα.
Τα ευρήματα της ιατροδικαστικής εξέτασης συνηγορούν στις καταγγελίες της 26χρονης, δηλώνει στη zougla.gr ο ιατροδικαστής του Πανεπιστημίου Ηρακλείου κ. Γιάννης Στειακάκης που εξέτασε τη γυναίκα.
Αυτή όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που ο «Άγιος πατέρας» κακοποιούσε τη γυναίκα του.
Όπως καταγγέλλει η παπαδιά, ζει την απόλυτη φρίκη στα χέρια του ιερωμένου από το 1999, όταν και παντρεύτηκαν. Υποστηρίζει ότι από την αρχή του έγγαμου βίου τους, ο 35χρονος ήταν βίαιος, τη χτυπούσε μπροστά στα τρία ανήλικα παιδιά τους και δύο φορές την είχε αναγκάσει με τη βία να επισκεφτεί ψυχίατρο, γιατί όπως της έλεγε… αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα.
Η γυναίκα υπέβαλλε μήνυση εναντίον του παπά στο ΑΤ Μοιρών, ενώ ο ιερωμένος αναζητείται από την αστυνομία.
Περί Πατέρων απάτες
Και είπεν ο τύπου «λασκαράτος» #1:
«η Ορθόδοξη παράδοση στην Παιδεία…Συνοψίζεται στη φράση «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο».»
Προσέξτε: μιλάμε για σχέση παιδείας/διδασκαλίας και ξύλο. Και αναφέρει:
Γρηγόριος ο Θεολόγος PG 37,922 : «σκληρά μάστιξ παιδαγωγεί καρδίαν»
Η φράση αυτή προέρχεται από το έργο «Γνωμικά δίστιχα», και ολόκληρο, το παραπάνω, λέει:
Πλήττων σίδηρος εκπυρεί και τους λίθους
σκληρά μάστιξ παιδαγωγεί καρδίαν
Το γνωμικό αυτό, τι στην ευχή σχέση έχει με παιδιά και εκπαίδευση;; Κανείς ποτέ δεν έμαθε. Πόσο μάλλον όταν η λέξη «μάστιξ» σημαίνει την συμφορά, την καταστροφή, την μάστιγα γενικά.
Κι εμείς σήμερα λέμε: «ό,τι δε σε σκοτώνει, σε κάνει πιο δυνατό». Άρα, σύμφωνα με κάποιους…όσοι χρησιμοποιούν αυτή τη φράση, πλακώνουν στο ξύλο τα παιδιά για να μάθουν γράμματα…
Η παρερμηνεία των αυτονόητων παραείναι χυδαία.
Και είπεν ο τύπου «λασκαράτος» #2:
Χρυσ. P.G. 62,239: «τις γράμματα έμαθε φόβου χωρίς».
Μόνο που αυτή η φράση είναι κομμένη από μια ολόκληρη ομιλία η οποία αναλύει την χρησιμότητα του φόβου στη ζωή του ανθρώπου. Και λέει παρακάτω: «Ο οικοδόμος καν έμπειρος ή καν σφόδρα ή τεχνίτης μετά φόβου και τρόμου έστηκε δεδοικώς μη καταπέση εκ της οικοδομής».
Εκτός ότι ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει η ομιλία αυτή με μεθοδολογίες εκπαίδευσης, θα μπορούσε κάλλιστα ο Χρυσόστομος να αναλύει τον τρόπο των δασκάλων της εποχής μιλώντας για την μέθοδο που ακολουθείται. Δεν προτρέπει, αλλά μιλά γενικά.
Και βεβαίως, από πουθενά δεν προκύπτει ότι η φράση αναφέρεται σε χειροδικία/ξύλο. Αυτό είναι εφεύρεση των γνωστών αγνώστων.
Και επιπροσθέτως, η μονόφθαλμη κριτική καταντάει και γελοία πλέον όταν ξέρουμε ότι η τακτική της παιδαγωγίας κάτω από πίεση ήταν η «κανονική» μέθοδος εδώ και αιώνες, μέχρι να αναπτυχθεί η παιδοψυχολογία:
«Ξέρουμε πως το παιδί το ανυπάκουο το απειλούσαν με διάφορους «μπαμπούλες» που τα ονόματα τους ήταν «Ακκώ, Αλφιτώ, Γελλώ, Γοργώ, Έμπουσα, Λάμια, Μορμώ ή Μορμολύκη, Εφιάλτης: κοπάδι μεγάλο καί τρομαχτικό! Ο Λύκος χρησίμευε κι αυτός σα φόβητρο καθώς βλέπουμε από το μύθο του Αισώπου «Ο λύκος και η Γριά»»
(Flaceliere Robert, «Ο Δημόσιος και Ιδιωτικός Βίος των Αρχαίων Ελλήνων», 12η Έκδ., Παπαδήμας, Αθήνα 2000, σελ. 115)
Γιατί άραγε η σοφή Αρχαία Ελλάδα τρομοκρατούσε με τέρατα τα παιδάκια; Και ας ΜΗΝ μιλήσουμε για την παιδαγωγία των νέων στη Σπάρτη, γιατί εκεί αλλάζουμε κλίμακα…
Και μήπως πιστεύει κανείς ότι στην σοφή Αρχαία Αθήνα, τα παιδιά μάθαιναν αλλιώς;
«Ο παιδαγωγός…χρησιμεύει σαν ακόλουθος του παιδιού, και η δουλειά του είναι να το συνοδεύη παντού και να του μαθαίνη καλούς τρόπους χρησιμοποιώντας, όταν η ανάγκη το καλή, για να υπακούη το παιδί, και σωματικές ποινές, κυρίως τη βέργα».
(Flaceliere Robert, «Ο Δημόσιος και Ιδιωτικός Βίος των Αρχαίων Ελλήνων», 12η Έκδ., Παπαδήμας, Αθήνα 2000, σελ. 120-121)
Τι έγινε ρε παιδιά; Εκεί γιατί τα πλάκωναν τα παιδιά;
Και πως να ήταν διαφορετικά όταν σύμφωνα με τον Πλάτωνα:
«Σύμφωνα με τη φύση είναι κάτοχος εξουσίας το αρσενικό, όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στα υπόλοιπα ζωντανά πλάσματα, γιατί παντού η εξουσία των αρσενικών είναι μεγαλύτερη από των θηλυκών. Η εξουσία που προέρχεται από το έθιμο είναι αυτή που έχουν οι παιδαγωγοί στα παιδιά και οι δάσκαλοι στους μαθητές.»
(Διογένης Λαέρτιος, βιβλ. 3-5 (τόμ. 2), Κάκτος, Αθήνα 1994, σελ. 77)
Μιλάμε για εξουσία όχι αστεία. Εκτός από την εξουσία των …αρσενικών, έχουμε και την εξουσία του παιδαγωγού και δασκάλου…Άρα, το πάρτο δάσκαλε και τα κόκκαλά δικά μου, είναι αθεοπαγανιστική παιδαγωγική μέθοδος.
Και είπεν ο τύπου «λασκαράτος» #3, περί θεάτρου και παιδιών:
Για το γεγονός ότι ο Χρυσόστομος προτρέπει να μην πηγαίνουν στο θέατρο τα ΠΑΙΔΙΑ, κάνουν ότι δεν ξέρουν ότι αυτό που έλεγαν τότε «θέατρο» ήταν ένας οίκος ανοχής ή μια ρωμαϊκή αρένα σε κοινή θέα, και μέχρι και ο Ιουλιανός ο αρχι-παγανιστής, τα ίδια έλεγε και για τους ΕΝΗΛΙΚΕΣ:
«Σας διαβεβαιώνω, επίσης, μα τον Δία και τις Μούσες, ότι ενώ ήμουν ακόμη παιδάκι μου έλεγε συχνά ο δάσκαλος μου: «Μην επιτρέψεις ποτέ στους συνομήλικους σου που μαζεύονται στα θέατρα, να σε παρασύρουν στο λάθος να επιθυμείς κι εσύ τέτοια θεάματα.» («Ιουλιαν., Αντιοχικός ή Μισοπώγων, 21 [Ιουλιανός, Άπαντα, τόμ. 4, Κάκτος, Αθήνα 1994, σελ. 77]»
και
«Το θέατρο φαινόταν εντελώς γελοίο στους ανθρώπους εκείνης της χώρας, όπως φαίνεται και σ’ εμένα» («Ιουλιαν., Αντιοχικός ή Μισοπώγων, 31 [Ιουλιανός, Άπαντα, τόμ. 4, Κάκτος, Αθήνα 1994, σελ. 97])»
Τάχα, ήταν πρόβλημα των Ορθοδόξων τα περί θεάτρου…
Και είπεν ο τύπου «λασκαράτος» #4:
«Ποια είναι όμως η Ορθόδοξη παράδοση στην Παιδεία; Ο προστάτης των μαθητών άγ. Βασίλειος…, γράφει πως δεν πρέπει να κατηγορεί κανείς τον παιδαγωγό που με πληγές και μαστίγια ανακαλεί τους νέους στην τάξη διότι συχνά τα απρόσεκτα παιδιά “μετά τας πληγάς διήνοιξαν τα ώτα…” (Φ. Κουκουλές, Βασιλείου του Μ. δόξαι παιδαγωγικαί, 41)».
Εκτός όμως από αυτά, τυχαίνει, στο ίδιο ΑΚΡΙΒΩΣ σημείο να λέει και τα εξής:
«Ο καλός παιδαγωγός δεν έπρεπε να είναι πάντοτε αυστηρός, αλλά και να συγχωρή ενίοτε, προσπαθών κατά μικρόν να εκκόπτη τα ελαττώματα του μαθητού. Καλόν ήτο να χρησιμοποιή και την θωπείαν…Η χρήσις των πληγών εις τα σχολεία και τον οίκον είναι συνήθεια την οποίαν οι Βυζαντινοί εκληρονόμησαν από τον αρχαίον Ελληνικόν κόσμον«.
(Κουκουλές Φαίδων, «Βυζαντινών Βίος και Πολιτισμός», τόμ. Α1, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 1948-1955, σελ. 98)
Ασφαλώς, εσύ τα βρήκες έτοιμα και δεν έκανες τον κόπο να ψάξεις περισσότερο. Ούτε η βία ήταν το μοναδικό μέσο, αλλά κι αυτό ήταν παιδαγωγική παράδοση της «φιλελεύθερης», άθεο-παγανιστικής αρχαιότητας.
Και είπεν ο τύπου «λασκαράτος» #5 για το Χρυσόστομο:
«Ο τελευταίος απαιτεί…“ούδέ να έρχωνται εις σχέσιν τα άρρενα με κόρας, αλλά με γραίας…”
Μακρά η παράδοση της συνήθειας αυτής και αθεοπαγανιστικής προέλευσης:
«Κάθε τι που μαθαίνει μια νέα Αθηναία —ουσιαστικά οι δουλειές του νοικοκυριού: κουζίνα, πλέξιμο και υφαντική και ίσως και στοιχειώδη ανάγνωση, αριθμητική καΐ μουσική— τα μάθαινε κοντά στη μητέρα της ή από καμμιά γιαγιά ή τις δούλες του σπιτιού. Η μόνη κανονική ευκαιρία για να βγουν τα κορίτσια άπό το σπίτι ήταν μερικές θρησκευτικές γιορτές, που παρευρίσκονταν στη θυσία και λάβαιναν μέρος στην πομπή, καθώς βλέπουμε στη ζωφόρο των Παναθηναίων στον Παρθενώνα’ οπωσδήποτε θα έπρεπε μερικές κοπέλλες να μάθαιναν να τραγουδούν και να χορεύουν για να λαβαίνουν μέρος στους θρησκευτικούς χορούς• οι χοροί δμως των κοριτσιών και των αγοριών ήταν πάντα χωριστοί κατά πολύ αυστηρό τρόπο.»
(Flaceliere Robert, «Ο Δημόσιος και Ιδιωτικός Βίος των Αρχαίων Ελλήνων», 12η Έκδ., Παπαδήμας, Αθήνα 2000, σελ. 76)
Τα κορίτσια λοιπόν, χωμένα ΠΑΝΤΑ στο σπίτι, με τις γριές ή τις δούλες και έβγαιναν μόνο για χορό και αυτό χωριστά από τα αγόρια. Μάλιστα…
Και είπεν ο τύπου «λασκαράτος» #6:
«Στον σοσιαλιστικό Ν.1556/1985, αναγράφεται πως η εκπαίδευση υποβοηθεί τους μαθητές να διακατέχονται από πίστη προς “τα γνήσια στοιχεία της ορθόδοξης χριστιανικής παράδοσης”. Αν εφαρμοζόταν αυτή η θεοκρατική διάταξη θα έπρεπε τουλάχιστον να απαγορευόταν η διδασκαλία της Φυσικής, της Φιλοσοφίας και της Βιολογίας. Η Εκκλησία δεν έκρυψε ποτέ πως οραματίζεται ένα ολοκληρωτικό, αντιεπιστημονικό, θρησκόληπτο, ανορθολογικό, μεγαλοϊδεατικό, ρατσιστικό περιεχόμενο στην Εκπαίδευση.»
Και τα γράφει αυτά ενώ ΠΡΙΝ ΜΙΚΡΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ του είχα παραθέσει την Εκκλησιαστική Νομοθεσία, και βεβαίως, τον ξαναπελεκάω για τα αυθάδη ψέματα, με το ίδιο ακριβώς:
Σύμφωνα με την εκκλησιαστική νομοθεσία λοιπόν, “Η Ιερωσύνη εκ φύσεως δεν συμβαδίζει με όλα τα επαγγέλματα…δυνάμεθα να κατονομάσωμεν ορισμένα «συμβατά» με την ιδιότητα του Κληρικού επαγγέλματα…»
[…]
β. Σύγχρονα επαγγέλματα:
του ηλεκτρονικού, του τεχνικού […]
[…]
α. Εκπαιδευτικά επαγγέλματα […]
β. Ερευνητικά επαγγέλματα: Φυσικοί, Χημικοί, Βιολόγοι, Μεταλλειολόγοι, Γεωλόγοι, Σεισμολόγοι, Γεωχημικοί, Μετεωρολόγοι, Αστρονόμοι, Αστροφυσικοί κ.ά.
[…]
δ. Επαγγέλματα Κοινωνικής και Ανθρωπιστικής φύσεως: Ψυχολόγοι, Κοινωνικοί Λειτουργοί, Νοσηλευταί.
[…]
(Πρόδρομος Ι. Ακανθόπουλος, “Κώδικας Εκκλησιαστικής Νομοθεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος”, έκδ. Γ’, Βάνιας, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 1395)
Η Εκκλησία θεωρεί ΣΥΜΒΑΤΑ επαγγέλματα με τον ιερέα ΟΛΑ τα επιστημονικά αντικείμενα και όμως, δεν ντρέπεται να λέει ότι η δήθεν θα απαγόρευε τις επιστήμες…
Αν τα παραπάνω δεν είναι αυθαιρεσία και απάτη, τότε τι είναι;
Στη εποχή των εκπτώσεων των αξιών, τί να πάρει «το μυαλουδάκι του παιδιού που παραμένει η πρώτη ύλη για την κρεατομηχανή της ελληνορθοδοξίας»;
Που το ρωτάς πια σήμερα:
– Τί θες, παιδί μου, να γίνεις όταν μεγαλώσεις;
Και σου απαντά:
– Επιχειρηματίας στο Βατοπέδι…
(το σκασμένο…)
Την πολύ καλημέρα μου.
vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com
Καλά οι «αθεοπαγανιστές» έχουν πάρει φάρμακα ληγμένα!
ΆΣχετοι από ιστορία, άσχετοι από παιδαγωγικές επιστήμες (εκεί να δεις εντεταλμένο ΞΥΛΟ σε ΕΠΙΣΤΗΜΗ των περασμένων αιώνων), ποιος ξέρει από που έγραψαν-αντέγραψαν όλες αυτές τις σαχλαμάρες.
Λίγη ντροπή δεν βλάπτει.
Απορεί (υποτίθεται) ο αμόρφωτος λασκαράτος για τα θέατρα, αυτός ο ίδιος που την άλλη φορά έλεγε για την θεοδώρα ότι επί Σκηνής έδειχνε το αιδοίο της….και θέλει να πηγαίνουν παιδιά να βλέπουν θέατρο στην αρχαία «παγανία» νομίζοντας πως τα σημερινά θέατρα ήσαν ίδια με τότε. Τι αμόρφωτος!
Ούτε ξέρει ότι στην αρχαία Ελλάδα τα παιδιά μαστιγώνονταν επί κολώνας… μέσα στο βιβλίο των αρχαίων της Α Γυμνασίου έχει μια πολύ όμορφη εικόνα. Αλλά Λασκαράτος είναι αυτός. . Ούτε τα βιβλία του ελληνικού δημοσίου δεν ανοίγει να ρίξει μια ματιά. Τέτοια μόρφωση.
Τι να πω άλλο. Απορώ πως κάποιοι έχουν υπομονή και ψάχνουν να σας απαντήσουν. Ενώ θα έπρεπε να αφήνουν κάποιους τηγμένους μέσα στην αμορφωσιά τους να κυλιόνται στον βόρβορο.
τι είχες γιάννη; τι είχα πάντα…
Στο σχολείο καλά το λέγανε: ΜΠΟΥΜΠΟΥΝΟΚΕΦΑΛΟΣ. Κάτι ξέρανε οι παλιοί δάσκαλοι.
Μέγας Βασίλειος ε; Χμ…
Κατά τον Μ. Βασίλειο λοιπόν, το διδασκαλείο πρέπει να βρίσκεται εις ήσυχο μέρος, ο διδάσκων πρέπει να προσπαθεί να ελκύσει την εμπιστοσύνη των μαθητών του. «Αξιοπιστία του διδάσκοντος ευπαράδεκτον μεν τον λόγον καθίστησι, προσεχέστερους δε τους διδασκομένους παρασκευάζει» λέει στην ομιλία του «Εις την αρχήν των Παροιμιών». Πρέπει επίσης ο διδάσκων να είναι σαφής και σύντομος, όχι όμως τόσο, ώστε να μη προλάβουν να συγκρατήσουν οι μαθητές αυτά που λέει. Να μη μιλάει συγχρόνως για πολλά, να επαναλαμβάνει αυτά που λέει, να μη προσπαθεί να αποδείξει τα απλά και αυταπόδεικτα γιατί θα καταστεί καταγέλαστος, να στηρίζεται στα γνωστά, να χρησιμοποιεί πολλά παραδείγματα και γενικώς να διδάσκει εποπτικά, δεδομένου ότι «τα πράγματα είναι των ονομάτων ισχυρότερα».
Πρόδρομος του επαγγελματικού προσανατολισμού, ο Μ. Βασίλειος παρακινεί γονείς και δάσκαλους να στέλνουν όσα παιδιά έχουν κλίση στις διάφορες τέχνες (υφαντική, σκυτοτομική, οικοδομική, χαλκευτική κλπ.) στους κατάλληλους τεχνίτες.
Επίσης δεν κάνει αξιολογική διάκριση αρρένων και θηλέων. «Mια γαρ αρετή ανδρός και γυναικός επειδή και η κτίσις αμφοτέροις ομότιμος και ο μισθός ο αυτός αμφοτέροις» λέει στην ομιλία του εις τον Α’ ψαλμό. Όχι μόνον «στρατεύεται και το θήλυ παρά Χριστώ τη ψυχική ανδρεία καταλεγόμενον εις την στρατείαν» αλλά και «πολλαί γυναίκες ηρίστευσαν ανδρών ουκ έλαττον».
Πολύ οπισθοδρομικός αυτός ο Μέγας ΒΑσίλειος τελικά…
Γειά σας από Κύπρο.
Δυστυχώς κι εδώ η κατάσταση δε διαφέρει. Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη που διαθέτουν οι παπάδες εδώ πέρα, και δύσκολα κινείται κάτι χωρίς να το εγκρίνουν. Η πολιτεία και οι θεσμοί είναι διαβρωμένοι από αυτήν κι αυτό λόγω της οικονομικής δύναμης που διαθέτει. Ενδεικτικά αναφέρω πως η αξία της ακίνητης περιουσίας της εκκλησίας εδω πέρα ξεπερνά τα 10 δις ευρώ, και σε αυτά προστίθενται διάφορα εργοστάσια, ξενοδοχεία, μεταλλεία (έβαλε χέρι σε ό,τι κληροδότησε ο Μποδοσάκης στην ελληνοκυπριακή κοινότητα), οινοποιεία, και ακόμα και τράπεζα.
Όλες οι πολιτικές δυνάμεις συνεργάζονται με αυτήν, όσο πιο αντιδραστικές τόσο περισσότερο. Ακόμη και το ΑΚΕΛ έχει παπάδες στην τάξη του και πάρε δώσε με κάποιους μητροπολίτες (όχι όμως με τον νυν αρχιεπίσκοπο Κύπρου Χρυσόστομο). Ο αδελφός του βατοπεδίτη Εφραίμ είναι αρ. 2 στο λεγόμενο Ευρωπαϊκό Κόμμα, το οποίο δεν είναι τίποτ’ άλλο από ένα ρολόι με δείκτες που κινούνται προς τα πίσω. Στα κυπριακά σχολεία έχει επιβληθεί ένα σκοταδιστικό εκπαιδευτικό σύστημα που ελάχιστα διαφέρει από αυτό που περιγράφετε.
Αποτέλεσμα φυσικά της δράσης της εκκλησίας είναι οι εθνικές περιπέτειες στις οποίες μπήκε το νησί στα μέσα του 50 και δεν κατάφερε ακόμη να βγει. Οι παπάδες είναι η πηγή της πολιτικής ανωμαλίας, που εκφράζεται μέσα από ένα εθνικό-πολιτικό μαξιμαλισμό που οδήγησε τα πράγματα στην εξέγερση της ΕΟΚΑ ενώ δεν είχε καμιά προοπτική επιτυχίας αλλά οδήγησε τους Ελληνοκύπριους σε πορεία Σύγκρουσης με τους Τουρκοκύπριους, κατέλυσε το σύνταγμα του 1960 τρία χρόνια αργότερα και ενθάρρυνε βιαιοπραγίες κατά των Τουρκοκυπρίων, συντηρούσε την ενωσιολογία συμβάλλοντας στην όξυνση των σχέσεων Ελλάδας Τουρκίας στη δεκαετία του 70 και μετέπειτα, μετά το 1974 συντηρεί ψευδαισθήσεις που δεν επιτρέπουν την επίτευξη συμβιβαστικής λύσης του Κυπριακού και και το 2004 την τορπίλισε.
Το κόστος της δράσης της αυτής είναι ανυπολόγιστο. Επειδή όμως δεν το επωμίζεται η ίδια, ή καλύτερα οι ρασοφόροι της, αυτοί είναι σε θέση να φωνάζουν ό,τι σύνθημα θέλουν.
Δηδρ
και όσοι θα επακολουθήσουν με το ίδιο χιλιοειπωμένο σετ πιχειρημάτων. Μια και καλή ακούστε:
1) Ξέρουμε πολύ καλά που κατάντησε το θέατρο στο ανατολικό χριστιανικό ρωμαικό κράτος (δε λέω Βυζαντινό γιατί θα έλθει ο expaganus να μου πει βρε αγράμματε δεν λεγόταν τότε βυζαντινό, για να αρχίσει νέος βαρετός κύκλος αντιπαραθέσων). Δεν μας λες όμως εσύ και ο ιερός πατέρας ποιός το εφερε εκεί, ποιός ενοχοποίησε τις μούσες ποιός στη θέση του Ευρυπίδη και του Αισχύλου έφερε τη θυσία του Αβραάμ, ή την καύση του «αιρεσιάρχη» αρχηγού των Βογόμιλων στον Ιππόδρομο όπου και η σφαγές του Νίκα ή του Μ.Αγ.Θεοδόσιου όπου και το αιδοίο της αγίας Θεοδώρας εκτίθετο σε δημόσια θέα. Τον πήρε άραγε πουθενά τον Χρυσόστομο με την ελληνική παιδεία ο πόνος για το χαμένο ελληνικό θέατρο, ή με ευχαρίστηση έριχνε τη λίθο του αναθέματος σε έναν θεσμό που επέτρεπε τον συγχρωτισμό ανδρών και γυναικών και που ασκώντας σκληρή κριτική σε κάθε Εξουσία-και τη θρησκευτική-μπροστά στον συγκεντρωμένο λαό ήταν πολύ επικίνδυνος; Θα μπορούσε άραγε η Εκκλησία σου να ανεχθεί το πνεύμα του Αριστοφάνη; Δεν πάνε τρία χρόνια που ο δεσπότης Σερρών απαγόρευσε στη σατραπεία του μια παράστασή του.
2) Παραθέτεις και λογικές προτροπές των εκκλησιαστικών πατέρων υπέρ της παιδείας λες και ισχυρίστηκα εγώ πως εδώ κατέβασα τα Άπαντά τους και λες και είπα πως οι άνθρωποι αυτοί δεν είπαν μια σωστή κουβέντα και βέβαια είπαν πολλές. Παράλληλα μου αντιπαραθέτεις αντιλήψεις και συνήθειες ελληνικές σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποδείξεις πως η ζωή, ο ρόλος της γυναίκας κλπ στην Ανατολική αυτοκρατορία δεν ήταν χειρότερα από την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Ήταν πολύ χειρότερη στο βαθμό που η θρησκευτική μισαλλοδοξία πέβαλε τον νόμο της σιωπής και την απαγόρευση του διαφορετικού. Ασφαλώς θα βρεις αν ψάξεις και συ φράσεις επίμεμπτες πολύ περισσότερες από αυτές που μου κατέβασες εδώ σε έργα φιλοσόφων, αλλά κάνεις δυο πολύ σημαντικά λάθη
α) εγώ δεν έχω αγιοποιήσει τους φιλόσοφους
β) εγώ υπερασπίζομαι το δικαίωμα του καθενός ακόμη και του Μεγαβασίλη να λέει τη γνώμη του, δεν του αναγνωρίζω όμως όπως εσύ να την επιβάλει με την κρατική βία σαν την μια και μοναδική αλήθεια όπως έκανε η Εκκλησία και ΚΑΝΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.
Πάψε λοιπόν να ψάχνεις ενοχοποιητικές φράσεις των φιλοσόφων και λογικές κουβέντες των πατέρων. Είναι το λιγότερο αστείο. Δεν θα σε ακολουθήσω σε έναν ανταγωνισμό τσιτάτων πολύ περισσότερο όταν εγώ δεν υπερασπίζομαι ούτε ένα φιλόσοφο ούτε την αρχαία Ελλάδα συνολικά, αλλά απλά την ιδέα της ελευθερίας του σκέπτεσθαι και φιλοσοφείν, ενώ εσύ υποστηρίζεις ως άγιο κάθε άγιο πατέρα και την χριστιανική υτοκρατορία σας που διέπραξε απίστευτα αίσχη.
3) Πέρα από ότι είπαν επι μέρους οι 3 Ιεράρχες κλπ το πνεύμα το συνολικό το δικό τους και της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης υπήρξε άκρως αυταρχικό μέχρι ΚΑΙ σήμερα. Από τους καρπούς θα κρίνω το δέντρο. Τι στο διάολο πολλοι έχουμε εμπειρία από τα σχολεία της Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών, όλοι μας ξέρουμε για την εποχή που κούρεβαν με την ψιλή μηχανή, που βάζανε στα κορίτσια ποδιές, που τραβολογάγανε τους μαθητές στα κατηχητικά και στις Εκκλησίες, που χωρίζανε σε Αρρένων και Θηλέων, τότε που ο χριστιανικό σας κράτος θέσπιζε με τις ευλογίες της Εκκλησίας τον Ν.4000, της Εκκλησίας που μέχρι σήμερα ΕΜΠΟΔΙΖΕΙ ΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ στα σολεία που κλπ κλπ κλπ Τι προσπαθείς να αποδείξεις; Όσες καλές κουβέντε και να βρεις από τα κιτάπια των αγίων σου και όσες δολιχοδρομίες λεκτικές και ερμηνείες να μου βρεις για να απαλύνεις τα λόγια τους η ουσία ΜΕ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΑΣ ΝΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΤΕΘΕΙΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΔΙΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΟΣ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ και η οοκληρωτική της νοοτροπία όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες του οραή, του Κονδυλάκη, του Δελμούζου, του Λασκαράτου, του Σκουζέ (που τις καταπίνεις προτιμώντας να δώσεις τη μάχη πάνω στα επιλεγμένα πατερικά τσιτάτα) ακόμη και από σύγχρονες εκδηλώσεις όπως αυτή του αγίου μάκαρος Χριστόδουλου, που μη μπορώντας να αλλοιώσεις με λεκτικά τερτίπια αφού ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΝΕ προτιμάς να κάνεις η πάπια, καταφεύγοντας σε σκονισμένα ρητά του πάτερ Παχώμιου..
4)Με πιάνεις από το αυτί για να μου πεις:
@“σκληρά μάστιξ παιδαγωγεί καρδίαν”
Η φράση αυτή προέρχεται από το έργο “Γνωμικά δίστιχα”, και ολόκληρο, το παραπάνω, λέει:
Πλήττων σίδηρος εκπυρεί και τους λίθους
σκληρά μάστιξ παιδαγωγεί καρδίαν…@ κπ κλπ
Και λοιπόν; Δεν αφορά την παιδεία μας λες. Καμμία αντίρρηση λοιπόν. ΑΦΟΡΑ ΚΑΤΙ ΠΟΛΥ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ. ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ ΠΑΝΤΟΥ ΠΟΥ ΔΙΑΧΕΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ.
Πρέπει να υποφέρεις, να βασανίζεσαιν να μαστιγώνεσαι, να πιστεύεις πως είσαι αμαρτωλός, για να καλλιεργηθεί να διαπαιδαγωγηθεί η καρδιά σου. Αυτό είναι το πνεύμα του μοναχισμού, του ασκητισμού, της διαπαιδαγώγησης του ανθρώπου κλπ κλπ που γεννά τους Χριστοδουλους, τους Ειρηναίους και τους Εφραίμ, που από παιδάκια διαπαιδαγωγήθηκαν στα μοναστήρια ακροδεξια άντρα της Χρυσοπηγής και των σκοτεινών και ύποπτων αγίων αδελφοτήτων τύπου Παναγίου Τάφου.
5) Στην αστεία προσπάθειά σου να μας πεις πως η Εκκλησία δεν αντιπαρατίθεται με την Επιστήμη επειδή δεν το λέει πουθενά αυτό ευθέως και επίσημα, αλλά το λένε οι πράξεις της λέω εγώ και εκκλησιαστικά κείμενα και οι διωγμοί των φιλοσόφων και των επιστημόνων κλπ κλπ , στην αστεία αυτή προσπάθεια δεν θα καταδεχτώ να απαντήσω. Άλλωστε την έχουμε κάνει πολύ διεξοδικά με πολλά ποστ αυτή τη συζήτηση.
Ναι ξέρω πως ο μάκαρ Χρισυτόδουλος όταν αρρώστησε έτρεξε σε πολυδάπανα ιατρικά εργαστήρια της Δύσης για να γλυτώσει από τον επουράνιο Παράδεισο, καταξόδεψε το Δημόσιο που σήμερα δηλώνει με θράσος πως δεν έχει για την ιατρική μας φροντίδα, έπεσε στα γόνατα εκλιπαρώντας την Επιστήμη, πήρε τη σειρά αναμονής ασθενών που περίμεναν χρόνια για μόσχευμα ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΤΑ ΕΥΧΕΛΑΙΑ, ΤΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΙς ΕΙΚΟΝΕΣ στις θλιβερές γριές που αποτελούν την πλειοψηφία των πιστών σας, με τον ίδιο τρόπο που παρατούσε τη χριστιανική λιτότητα στο ποίμνιο για να πάει στα Ψυχικά και στα Φορ Σίζονς, αφήνοντας το γαιδουράκι στο Χριστό ενώ ο ίδιος έτρεχε με ελικόπτερα, κροαζιερόπλοιαα και θωρακισμένες λιμουζίνες. Αν η στάση του Χριστόδουλου αποδεικνύι σύμπλευση Εκκλησίας και Επιστήμης, τότε με κατατρόπωσες.
6) Τις χριστιανικές βρισιές για χυδαιότητες κλπ που μου απευθύνεις, και το οργίλο ύφος σου κλπ τα παραδίδω στην κρίση των αναγνωστών. Σε βλέπουν και σου θυμίζω πως παριστάνεις εδώ τον καλό χριστιανό. Δεν ξέρεις να παίζεις καλά το ρόλο σου.
Δηδρ -expaganus,
Καλή η προσπάθεια, δε λέω, αλλά δεν καταλαβαίνετε ότι όχι μόνο είναι ανώφελη αλλά και υποκριτική η προσπάθεια να προσδώσετε Αρετές στην «δοκιμασμένη» Χριστιανική διαπαιδαγώγηση, γιατί πολλές γενεές την έχουν ζήσει στο πετσί τους, την έχουμε ζήσει κι εμείς -αυτοί μιας κάποιας ηλικίας…
Θέλετε να μας πείτε –μέσω τάχα «παραποίησης» δικής μας κειμένων των ιερών πατέρων– ότι η επιβολή της χριστιανικής ηθικής υποκρισίας όλα αυτά τα χρόνια στα σχολεία ήταν δημοκρατική; μήπως ανοιχτόμυαλη;
όπως πάντα για την ουσία λέξη από εσάς, μούγκα. Τυχαίο;
Οκ. Συμφωνώ.
– Η Υποχρεωτική προσευχή είναι ταυτόχρονα -κατά την γνώμη σας- Δημοκρατική.
– Όποιος πριν μερικά χρόνια δεν πήγαινε στο κατηχητικό έπαιρνε ‘δημοκρατικά» αποβολή.
Βεβαίως ξέρουμε γιατί τα σχόλια σας περιορίζονται στα όρια των Λεγομένων των Χρ. Πατέρων και που εμείς –κατά την άποψή σας– παραποιούμε.
Ξέρουμε εμείς, αλλά ΚΑΙ οι αναγνώστες μας γιατί κάνετε τα παγώνια μη-μπαίνοντας ποτέ στην ΟΥΣΙΑ.
Φίλτατε, για τα παραπάνω έχω να πω: «Σάχλες περί χωρισμού Εκκλησίας – κράτους»
Ας παραπέμψω μια φορά κι εγώ σε ένα άρθρο (http://www.discussion.gr/themata/ekklisia_kratos/marinos.html):
«Να καθιερωθεί ο πολιτικός όρκος στο πλαίσιο της κρατικής λειτουργίας (δικαστήρια, στρατιωτικές μονάδες κ.λπ).»
«Αγνοούν όμως…ότι με την ύπ’ άριθμ. 2601/1998 απόφασιν του Συμβουλίου της Επικρατείας έχει γίνει δεκτόν ότι ο μη επιθυμών να δώσει θρησκευτικόν όρκον είναι, κατά το Σύνταγμα, απολύτως ελεύθερος να δώσει όρκον πολιτικόν.»
«Να καθιερωθή η κοσμική κηδεία και η καύση των νεκρών.»
«Μα ούτε το ένα ούτε το άλλο απαγορεύεται, ούτε μπορεί να απαγορευθή διότι μια τέτοια απαγόρευση θα αποτελούσε προσβολή της θρησκευτικής ελευθερίας, την οποίαν το Σύνταγμά μας (άρθρ. 13) κατοχυρώνει. Άλλωστε (προ ολίγων ετών οι συγγενείς γνωστού δικηγόρου των Αθηνών ετέλεσαν κοσμική κηδεία του εν λόγω δικηγόρου, όπως με κοσμκή κηδεία ενταφιάσθηκε και ο σύζυγος της κ.Παπαρήγα και ουδείς είχε ή μπορούσε να έχει αντίρρηση.»
«Να καταργηθή ο νόμος ο οποίος απαγορεύει τον προσηλυτισμόν»
«…απαγορεύεται ο εις βάρος οιασδήποτε θρησκείας προσηλυτισμός, άρα και ο ασκούμενος υπέρ της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Άρθρον 13 του Συντάγματος)…Ο νόμος του Μεταξά που απαγορεύει τον προσηλυτισμόν έχει κριθή κατ’ επανάληψιν τόσον από τον Άρειο Πάγο όσον και από το Συμβούλιον της Επικρατείας ότι ούτε το Σύνταγμα, ούτε την Σύμβαση της Ρώμης παραβιάζει. Τα ίδια έχουν γίνει δεκτά και από το Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίον δεν καταδίκασε, ως ανακριβώς αναφέρεται, την Ελλάδα επειδή έχει σε ισχύν αυτόν τον νόμο.»
«Να καταργηθεί ο νόμος του Μεταξά που απαιτεί διά την ανέγερσιν οιουδήποτε χώρου λατρείας την έγκρισιν του Ορθοδόξου Μητροπολίτη.»
«…την ισχύουσαν νομοθεσίαν…την γνωρίζουν μεν αλλά θέλουν να εξαπατήσουν…Πράγματι το Συμβούλιον της Επικρατείας έχει ερμηνεύσει την σχετικήν διάταξιν υπό την έννοιαν ότι δεν απαιτείται «έγκρισις» του Ορθοδόξου Μητροπολίτη, αλλά απλή γνώμη αυτού την οποίαν ζητά ο Υπουργός Παιδείας όπως μπορεί να ζητήση την γνώμη και οιασδήποτε άλλης αρχής π.χ. του Δήμου.»
[…]
«Να καταργηθή η ποινική «υπερπροστασία της θρησκείας»
«αποσιωπούν το γεγονός ότι τόσον ο Ποινικός Κώδιξ (άρθρα 198-199) όσο και το Σύνταγμα (αρθρ.14) απαγορεύουν την προσβολήν όχι μόνον της «Ορθοδόξου Χριστιανικής θρησκείας» αλλά πάσης γνωστής θρησκείας. Και ορθώς την απαγορεύουν…Αυτή όμως η δυνατότητα όχι μόνον παραβιάζει το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, αλλά αποτελεί και απαρχήν διώξεως της θρησκείας εν γένει ή ορισμένης θρησκείας. Συμπεριφορά δηλαδή καθαρά ναζιστική. Έτσι δεν άρχισε και ο Χίτλερ καταδιώκοντας τους Εβραίους; Αυτό θέλουν οι διοικούντες τον Συνασπιομόν; Αγνοούν ότι και στα λεγόμενα «λαϊκά» ή «κοσμικά» κράτη στοιχειώδης ευπρέπεια και σεβασμός προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός επιβάλλουν να απαγορεύεται η προσβολή της οποιασδήποτε θρησκείας;»
[…]
«Το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία να μην είναι κατηχητικό.»
«Θέλουν δηλαδή η διδασκαλία του μαθήματος αυτού να γίνεται υπό μορφήν θρησκειολογικήν δηλαδή να διδάσκονται όλες οι θρησκείες που σημαίνει στην ουσία κατάργηση του μαθήματος κατά το ορθόδοξο δόγμα…το Συμβούλιον της Επικρατείας έχει δεχθεί, με σειράν αποφάσεων του, ότι το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να διδάσκεται υποχρεωτικά στα σχολεία και κατά το ορθόδοξο δόγμα και τούτο διότι η πλειονότητα των γονέων, οι οποίοι έχουν το και διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα να καθορίζουν την θρησκευτική αγωγή των τέκνων τους σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις, ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Με τα δεδομένα αυτά η διδασκαλία των θρησκευτικών κατά το ορθόδοξο δόγμα δεν αποτελεί προνόμιο υπέρ της Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά προνόμιο υπέρ της συντριπτικής πλειονότητος των Ελλήνων, το οποίον ουδόλως θίγει τους μη ορθόδοξους αφού δικαιούνται να απόσχουν της διδασκαλίας του μαθήματος αυτού. Εφ’ όσον λοιπόν υπάρχει συνταγματική κατοχύρωση του θέματος αυτού η κατάργηση του μαθήματος χρειάζεται αναθεώρηση του Συντάγματος. Και θα πρέπει πρωτίστως να ερωτηθή για ένα τόσο σοβαρό θέμα ο ελληνικός λαός με δημοψήφισμα. Όμως και τα δύο μεγάλα κόμματα δεν ετόλμησαν να προχωρήσουν στην αναθεώρηση διότι εγνώριζαν ότι δεν την θέλει ο λαός.»
Όταν εσείς οι 2-3, γίνετε πλειοψηφία στο κράτος, μετά χαράς να ισχύσει ό,τι ηλιθιότητα επιλέξετε. Επί του παρόντος, κάντε διακοπές στις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΑΡΓΙΕΣ, και γευτείτε όσα οφέλη υπάρχουν από το κράτος πρόνοιας με λεφτά ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ…
Μέχρι τότε…πείτε και κανέναν ευχαριστώ σε μας που σας πληρώνουμε για να βρίζετε…
Αμαθούσιε,
κακώς ήλθες στο μπλογκ.
Είναι ευχάριστη έκπληξη να ακούς από Κύπριο:
@Αποτέλεσμα φυσικά της δράσης της εκκλησίας είναι οι εθνικές περιπέτειες στις οποίες μπήκε το νησί στα μέσα του 50 και δεν κατάφερε ακόμη να βγει. Οι παπάδες είναι η πηγή της πολιτικής ανωμαλίας, που εκφράζεται μέσα από ένα εθνικό-πολιτικό μαξιμαλισμό που οδήγησε τα πράγματα στην εξέγερση της ΕΟΚΑ ενώ δεν είχε καμιά προοπτική επιτυχίας αλλά οδήγησε τους Ελληνοκύπριους σε πορεία Σύγκρουσης με τους Τουρκοκύπριους, κατέλυσε το σύνταγμα του 1960 τρία χρόνια αργότερα και ενθάρρυνε βιαιοπραγίες κατά των Τουρκοκυπρίων, συντηρούσε την ενωσιολογία συμβάλλοντας στην όξυνση των σχέσεων Ελλάδας Τουρκίας στη δεκαετία του 70 και μετέπειτα, μετά το 1974 συντηρεί ψευδαισθήσεις που δεν επιτρέπουν την επίτευξη συμβιβαστικής λύσης του Κυπριακού και και το 2004 την τορπίλισε.@
Ακόμη και σήμερα Βησά όπως ξέρεις ο αρχιεπίσκοπος (της ζάπλουτης και γεμάτης σκάνδαλα που ωχριά μπροστά τους η ελλαδική Εκκλησία) Χρυσόστομος τορπιλλίζει κάθε προσπάθεια ελληνοτουρκικής προσέγγισης στο νησί. Δεν τον ακολουθούν σήμερα πιά όλοι οι μητροπολίτες, όπως ο «προοδευτικός» κοσμικός δεσπότης της πάμπλουτης Κύκκου κλπ. Ένας δυό ακόμη διαφοροποιούνται, ο καθένας για τους λόγους του. Ο «προοδευτικός» Μόρφου ας πούμε ήθελε το σχ.Ανάν, αλλά έπαιρνε πίσω κομμάτι της επισκοπής του με αυτό κλπ Οι ευθύνες της Εκκλησίας και προσωπικά του μεγαλομανή αρχιεπίσκοπου Μακάριου (δεν ξέρω τη γνώμη σου γι αυτόν) για το μίσος μεταξύ των δυο κοινοτήτων και για τη μη λύση του Κυπριακού είναι τεράστιες. Ο Χριστόφιας είναι καλός πρόεδρος (και ο Βασιλείου ήταν), αλλά δεν τολμά (τόλμησε) να συγκρουστεί μετωπικά με την Εκκλησία που είναι κράτος εν κράτει.
«Δεν θα σε ακολουθήσω σε έναν ανταγωνισμό»
Δεν μπορείς φίλτατε…Δεν μπορείς.
«πνεύμα αυταρχικό»
Θες να να σου δείξω τι σημαίνει αθεοπαγανιστικός αυταρχισμός; Μήπως;
ΥΓ
Σταμάτα όταν δεν έχεις τι να πεις, να συνδέεις οποιοδήποτε κρατικό γεγονός με την Εκκλησία. Είσαι ικανός να πεις ότι όταν ο Βελουχιώτης και ο Ζέρβας σκότωναν ο ένας τον άλλον, έφταιγε η Εκκλησία…
Όπως όταν σε βολεύει και λες ότι «Ευτυχώς που ο διαφωτισμός σταμάτησε την Εκκλησία» και τώρα, όλα τα χάλια του διαφωτισμού τα φορτώνεις και πάλι στην Εκκλησία.
Ή θες να φέρουμε αποδείξεις για την «δημοκρατία» στην παιδεία που εφάρμοσαν οι άθεοι στον πλανήτη με τον κόκκινο στρατό από μικρά παιδάκια;
Κράτα ένα μέτρο στις αυθαιρεσίες.
Όταν θα υβρίζεις την Ορθόδοξη πίστη, και μιλάς για τους Εφραίμ, να σηκώνεσαι πρώτα από τον βαθύ καναπέ της αγνωμοσύνης και της ελληναράδικης φραπεδιάς, και να γονατίζεις πρώτα με ευλάβεια στους ελευθερωτές σου, αγωνιστές του ’21, μακεδονομάχους, κ.λπ. κ.λ.π. που μάχονταν υπέρ πίστεως και πατρίδος.
Και όταν λες αναιδώς ΨΕΥΔΗ, ότι η Εκκλησία εμποδίζει την σεξουαλική δαπαιδαγώγηση, να κάνεις πρώτα παιδιά, να κοπιάσεις να τα μεγαλώσεις όπως όλοι οι άλλοι ζώντας τα προβλήματα της κοινωνίας, και από τα παιδιά σου να μάθεις ΠΟΣΕΣ γενικές προβολές έχουν γίνει στα σχολεία για το AIDS, για τη χρήση προφυλακτικών, για το ΠΩΣ ΦΟΡΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΡΟΦΥΛΑΚΤΙΚΑ, αλλά και για τις σεξουαλικές σχέσεις και τις σχέσεις των δύο φύλων μέσα από το μάθημα της Οικιακής Οικονομίας με οπτικοακουστικό υλικό από τα ΔΙΚΑ μας χρήματα, των φιλ-Ορθοδόξων φορολογουμένων.
Ε, άει σιχτίρ από κει. Λίγη ντροπή δεν έχεις;
Και φυσικά να προσθέσουμε για τους αμαθείς, ότι ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ δεν παρακολουθεί θρησκευτικά και αυτό είναι πραγματικότητα για ΟΛΑ τα μουσουλμανάκια, Μάρτυρες του Ιεχωβά και λοιπούς αλλόδοξους, όπως επίσης είναι ελεύθερος να μην τραγουδά τραγούδια τα οποία κατά τη γνώμη του έρχονται σε αντίθεση με την πίστη του, όπως επίσης είναι ελεύθερος ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ στην πρωινή προσευχή, είτε παιδί, είτε εκπαιδευτικός.
Ξανά άει…μην πω
Ω! φίλτατε Δηδρ,
Το σχόλιο μου προς εσάς δεν ήταν τυχαίο, ορθώς σας προέτρεψα να αναφέρετε τους νόμους του «δημοκρατικού» μας πολιτεύματος -και το επράξατε!
Τους νόμους τους ξέρουμε πολύ καλά, άριστα θα έλεγα. Δείχνουν επ΄ακριβώς πως οι νόμοι αυτοί είναι κομμένοι-ραμμένοι για την Ορθοδοξία. Δείχνουν πως όροι όπως …»Δημοκρατία», «Ανεκτικότητα» και…»Σεβασμός» στο «άλλο» είναι έννοιες που κατά τους Ορθόδοξους τους πάτησε το …τρένο. Αποδείξατε εμπράκτως ότι το Νόμιμο είναι και Ηθικό, εύγε. Αποδείξατε πόση «αντίσταση» κάνετε μέσα σε ένα δικό σας καθεστώς εναντίον των κουλτουριαραίων που έχουν το θράσος να ζητούν ισονομία.
(μην μιλάτε για το 1821 εσείς γιατί τότε το πνεύμα του σημερινού Βατοπεδίου πλανιόταν πάνω από ολόκληρη τη χώρα και υπεράσπιζε Ιερά συμφέροντα και μόνο εισπράττοντας φιρμάνια σαν οθωμανικές δαντέλες που ήταν ο ανώτατος κλήρος)
Συγγνώμη Ρο και Λασκαράτε αλλά πόσων ετών είστε; Εγώ πλησιάζω τα 40 και στο Γυμνάσιο-Λύκειο ούτε προσευχή έκανα, και μάλιστα με επιδεικτική στάση στην πρώτη γραμμή, ούτε και κατηχητικό πήγα ποτέ μου (ούτε στο Δημοτικό, όπου όμως έκανα τυπικά και χλιαρά την προσευχή μου). Στη σχολική μου ζωή άλλαξα 3 σχολεία (της Αθήνας) λόγω αλλαγής κατοικίας των γονέων μου, κι ωστόσο σε κανένα δεν με καταδίωξαν για τη στάση μου αυτή. Υπόψη ότι σε όλα τα σχολεία που πήγα, υπήρχαν και κάποιοι αριστεροί καθηγητές (εκείνη την εποχή ήταν της μόδας το ΚΚΕ εσωτερικού και η ελεύθερος κι ωραίος ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος) αλλά και κάποιοι καραδεξιοί χουντικοί και κάποιοι θρησκόληπτοι και ευτυχώς, κάποιοι νορμάλ θρησκευόμενοι.
Στο ένα Γυμνάσιο όπου φοίτησα επί δύο χρόνια, η καθηγήτρια ενός μαθήματος ήταν κατηχήτρια που έψηνε τα παιδιά να πάνε στο κατηχητικό της, κι εγώ ούτε εκεί πήγαινα ούτε τα είχα καλά μαζί της. Για την ακρίβεια, σε κάποια μαθήματα την είχα πάρει στο ψιλό… Το θυμάμαι και γελάω, την ώρα που τραγουδούσαμε έκανα κάτι περίεργες φωνές κι εκείνη προσπαθούσε να βρει ποιος τις κάνει, ώσπου τελικά με εντόπισε. Ωστόσο ούτε το βαθμό μου χαμήλωσε ούτε μου έκανε τίποτα φοβερό, απλά τις φορές που το παράκανα μ’ έβγαζε από την αίθουσα.
Ή μόνη τρομοκρατία που γνώρισα στο σχολείο, ήταν από μια κομμουνίστρια καθηγήτρια Ιστορίας που έτσι και της έλεγες κάποια άποψη για την Ιστορία διαφορετική από αυτήν του κόμματος (των αναρχικών ας πούμε), άρχιζε να φωνάζει με στεντόρεια φωνή και υστερικό στυλ Laskaratos. Η τρομοκράτισσα αυτή η οποία σπάνια παρέδιδε την ύλη που έπρεπε (ήταν πολύ απασχολημένη να διδάσκει ιστορικό υλισμό) προσπαθούσε πάντα να με φέρει στα νερά της, αλλά φευ! ποτέ δεν τα κατάφερε. Τη θυμάμαι να βάζει τα παιδιά να κάνουν εργασίες για την πορεία της Ιστορίας με βάση βιβλία του… Πλεχάνωφ. (οι μάζες κτλ κτλ).
Αν κρίνω λοιπόν από τη δική μου σχολική εμπειρία, αυτά που γράφετε εδώ φαίνονται πολύ παραφουσκωμένα. Δώστε μου κάποια περισσότερα στοιχεία για τις χρονολογίες που συνέβαιναν αυτές οι αποβολές κτλ., και τα ξαναλέμε.
Να μην ξεχάσω τους νεοδημοκράτες και πασόκους καθηγητές… Άρχισα να νοσταλγώ τα σχολικά μου χρόνια πρωί πρωί.
Δηδρ και Εξπαγάνους,
μου φτιάξατε το κέφι. Άλλη δουλειά δεν έχετε από το να γράφετε εδώ; Άνεργοι είστε ή επιχειρηματίες;
Έχω όμως δουλειά κι ύστερα ταξιδεύω. Παίρνω μαζί μου το λαπ-τοπ μου (το λέω χαιδευτικά 666) και θα απαντήσω κι εγώ από την εξοχή. Κάντε υπομονή.
Προς το παρόν έμαθα από τον Εξπαγάνους, (@Εγώ πλησιάζω τα 40 και στο Γυμνάσιο-Λύκειο ούτε προσευχή έκανα,@) πως έχει καταργηθεί η πρωινή προσευχή στα σχολεία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ρε Εξπάγανε μήπως ήσουνα τότε Ιεχωβάς και είχες απαλλαγεί;
Ρε Expaganus,
exjehoba ή exmuslim πρέπει να λέγεσαι γιατί ως παγανός απαλλαγή δεν έπαιρνες από τη προσευχή
Δεν ήμουν ακόμα παγανιστής Λασκαράτε, αυτό το κακό με βρήκε αργότερα. Τότε ήμουν απλώς άθεος και κουλτουριάρης, διάβαζα Νίτσε, Καζαντζάκη, ψυχολογία και άλλα ψυχωφελή αναγνώσματα. Τα πρώτα από αυτά τα βρήκα στη βιβλιοθήκη του σπιτιού μου, την οποία μετά άρχισα να εμπλουτίζω με καινούργια. Μου άρεσε να τη λέω για θρησκευτικά θέματα στον φιλόλογο, ο οποίος όμως με εκτιμούσε απ’ τη μια γιατί με συμπαθούσε κι απ’ την άλλη γιατί έγραφα ωραίες και μεγάλες εκθέσεις, και είχα αξιόλογες λογοτεχνικές γνώσεις (για την ηλικία μου).
Δεν είχα πάρει καμιά απαλλαγή, απλά δεν γούσταρα να κάνω την προσευχή μου το πρωί και δεν την έκανα. Καθομουν με τα χέρια σταυρωμένα επιδεικτικά και κοιτούσα κατάματα τους καθηγητές με τη σειρά, και με πολύ σοβαρό ύφος παρακαλώ. Και δεν ήμουν ο μόνος. Στο Λύκειο το ίδιο έκανε μια αναρχικιά και αργότερα που πήρε παράδειγμα από μας, μια κνίτισσα.
Πάντως εγώ ήμουν ο πρωτοπόρος.
Ίσως να με αντιμετώπιζαν με σεβασμό επειδή δεν ήμουν ο επιθετικός τύπος που τα σπάει λέγοντας ούγκα ούγκα, αλλά για κάθε τι που έκανα, από το ότι δεν συμμετείχα στην προσευχή μέχρι το ότι ντυνόμουν «παράξενα» (την εποχή εκείνη δεν ήμασταν πολλοί οι ροκάδες στο σχολείο και ξεχωρίζαμε σαν τη μύγα μες στο γάλα) είχα μια ντουζίνα επιχειρήματα, τα οποία ήμουν πάντα πρόθυμος να αραδιάσω ακούγοντας με προσοχή και την άλλη άποψη. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε και οι κνίτες, που έβλεπαν στο πρόσωπό μου έναν μελλοντικό προσηλυτιστή, προσπαθούσαν να με προσεταιριστούν με το χαρακτηριστκό τους παιδομάζωμα. Όταν αργότερα βγήκε και το «στη στεριά δε ζει το ψάρι ούτε ο κνίτης με φρικιά», ήθελα ν’ ανακηρύξω τον Τζιμάκο ευεργέτη μου, μια και βρήκα έναν σύντομο και ασφαλή τρόπο για να τους ξεφορτώνομαι. Αυτός ο στίχος ήταν πολύ κνιτοδιωχτικός.
Υ.Γ. Κι εγώ δουλεύω σκληρά, γι’ αυτό και εξαφανίζομαι κατά καιρούς. Όπου νά ‘ναι θα εξαφανιστώ και πάλι.
Ποιος είναι πάλι εκείνος ο Φωστήρας που λέει πως προ του Βυζαντίου το ελληνικό θέατρο ήταν «Αισχύλος»;
Το «ελληνικό» θέατρο προ του Βυζαντίου ήταν ΜΟΝΟΜΑΧΙΕΣ και ΘΗΡΙΟΜΑΧΙΕΣ. Είτε σας αρέσει είτε όχι! Και αυτό έχει επιβεβαιωθεί από ανασκαφές ακόμη και στην Κόρινθο και στην Αθήνα.
Τις Μονομαχίες κατήργησε ο Μ. Κωσταντίνος
Τις Θηριομαχίες η Αυτοκρατόρισσα Θεοδώρα.
Και τις δύο με νόμους. Αλλά αυτή η απαγόρευση σας ενοχλεί άραγε που δεν ήταν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ εφόσον ο όχλος ήθελε σκοτωμούς για όχι;
Έπειτα επιζητά ο Φωστήρας τον Χρυσόστομο να το διορθώσει [το θέατρο]!
Τι λες καλε! Γιατί εσείς εδώ μέσα ζητἀτε να διορθώσετε τα όποια στραβά της εκκλησίας; Εσείς μόνο φαρμάκι στάζετε για την εκκλησία.
Οι λόγοι του Χρυσοστόμου όμως και ο Χριστιανισμός κατάργησαν ως είπα και τις θηριομαχίες και τις ανθρωπομαχίες. Και αυτό είναι ΑΡΚΕΤΟ.
Ούτως ή άλλως το θέατρο φτιάχνεται από τους ηθοποιούς και τους σκηνοθέτες, όπως σήμερα ο σινεμάς. Δεν μπορείς να επιβάλλεσαι σε όλους.
Οι πατέρες έχουν μιλήσει για την πορνεία. Κι όμως ο σινεμάς σήμερα παίζει τσόντες. Δηλαδή τι θέλετε από τον Χρυσόστομο να σας πει παραπάνω; Ή μήπως θέλετε με το σίδηρο και την φωτιά να αλλάξει ο σινεμάς; Εσείς είστε πιο ανελεύθεροι και με φασιστική νοοτροπία από όσους κατηγορείται ….
Πότε σας ενοχλούν οι νόμοι, άλλοτε λέτε για δημοκρατία… και άγιος ο Θεός.
Αέρας κοπανιστός τα λεγόμενα σας και με το συμπάθιο δηλαδή. Ολοι έχουμε καταλάβει που στοχεύετε. τα ρέστα είναι υποκρισίες και ελιγμοί ανά περιστάσεις. Ότι και να είχε κάνει ο Χριστιανισμός δεν θα ήσασταν ποτέ ικανοποιημένοι, διότι απλά σας την σπάει ο Χριστός.
Λέει ο Δηδρ,
«Θες να να σου δείξω τι σημαίνει αθεοπαγανιστικός αυταρχισμός; Μήπως;
Δηδρ όταν του δείξεις, πρόσεξε μη σκίσεις το καλσόν σου και καταστρέψεις τα γοβάκια σου.Με την κρίση τώρα δεν θα έχουν οι φίλοι σου μητροπολίτες να σου δώσουν από τα δικά τους.
Αγαπητέ Λασκαράτε, περιέργως θα συμφωνήσω σε ένα επιμέρους θέμα με τους εξπάγανους δηδρ κτλ. Δηλαδή, ότι στις παλιότερες εποχές οι εκπαιδευτικές αντιλήψεις ήταν πράγματι διαφορετικές και θεωρούσαν πως το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο, είτε δάσκαλος έδινε το ξύλο είτε ιερωμένος. Λογουχάρη, ο Κονδυλάκης, πέρα από το περιστατικό που γράφεις, έχει κι άλλο ένα διάσημο στιγμιότυπο, όπου ο πατέρας του Πατούχα παραδίδει τον νεαρό γιο του στο δάσκαλο με την προτροπή «Μόνο τα κόκκαλα γερά!» (δηλ. δέρνε τον αλύπητα αρκεί να μην του κάνεις ζημιά). Ωστόσο, θα συμφωνήσω μαζί σου αν μου πεις ότι οι ιερωμένοι θα έπρεπε, ως εξ επαγγέλματος, να βρίσκονται μια σκάλα πιο πάνω από τη βαρβαρότητα της εποχής τους.
Κι έτσι, βρίσκουν πάτημα οι δηδρ να δημαγωγούν πάνω στον Άγιο Βασίλειο για να σκεπάσουν τα σημερινά. Όπως τότε, που αναλωθήκατε για δεκάδες μηνυμάτων, ως προς το πόσα ακριβώς διακριτικά γαλόνια αγιοσύνης έχει στο μανίκι του ο Ιουστινιανός.
Το ζητούμενο όμως είναι, πώς επιτρέπεται σήμερα να διδάσκεται στα σχολεία ένα μάθημα με σαφή κατηχητικό χαρακτήρα. Ότι η πλειοψηφία των γονέων είναι ΧΟ είναι σόφισμα. Αν είναι έτσι, ούτε η θεωρία της εξέλιξης θα έπρεπε να διδάσκεται (ωχ! δεν διδάσκεται….)
Και βέβαια, δεν είναι μόνο όσα ισχύουν επισήμως. Δείτε, ας πούμε εδώ ένα μόνο περιστατικό, από χιλιάδες που γίνονται:
http://aoratimelani.blogspot.com/2008/10/blog-post_13.html
και που θεωρούνται απολύτως φυσιολογικά, όπως ας πούμε ο νηπιαγωγός να βάζει στην τσάντα του πεντάχρονου προπαγανδιστικά φυλλάδια (και μάλιστα με κακά ελληνικά και γραμμένα σε πολυτονικό) για κάποια κατηχητική συντροφιά.
φίλε Νίκο Σαραντάκο,
Συγγνώμη, δεν απαντώ εκ μέρους το Λασκαράτου, αλλά δυστυχώς «τσιμπήσατε»…
Μπορείτε να συμφωνήσετε με τους κυρίους απολογητές, αλλά δεν μπορείτε να διαφωνήσετε με τον Λασκαράτο,
…για τον απλούστατο λόγο, ότι στο κείμενό του δεν αναφέρει πουθενά για την εκπαιδευτική κατάσταση προ του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους.
Η αντιπαραβολή για την «προ και μετά» εποχή ξεκίνησε από τους κυρίους απολογητές, ας την αναπτύξουν και να την τελειώσουν αυτοί λοιπόν.
Μια αθωωτική (για τον χριστιανισμό) τρίμπλα κάνουν. Τίποτε άλλο.
Εϊπεν ο σοφός σαραντάκος:
«Αν είναι έτσι, ούτε η θεωρία της εξέλιξης θα έπρεπε να διδάσκεται»
Και σου απαντάει ο Μ. Βασίλειος, από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. ο οποίος γράφει σε ταλαίπωρους:
«Ου γαρ ελαττούται η επί τοις μεγίστοις έκπληξις, επειδάν ο τρόπος καθ’ ον γίνεται τι των παραδόξων εξευρεθή» (Μ. Βασιλείου, Εις την Εξαήμερον, PG 29,25Α)
δηλ.
«ο θαυμασμός μας για το μεγαλείο της δημιουργίας δεν μειώνεται διόλου, αν μάθουμε με την έρευνα τον τρόπο με τον οποίο έγιναν όλα τα θαυμαστά έργα»
Βέβαια, εδώ στην Ελλάδα, φρόντισαν οι «διανοούμενοι» της συμφοράς, να μεταφέρουν άκριτα όλη την γελοία συζήτηση που γινόταν στη Δύση επί διαφωτισμού, και κανείς δεν έκανε τον κόπο να μελετήσει την Ορθοδοξία.
Πριν από 17 αιώνες, τον σπουδαίο αυτόν Ορθόδοξο, ούτε τον απασχολούσε το θέμα της εξελίξεως ή άλλης θεωρίας της επιστήμης ως ένδειξη αθεΐας, και μάλιστα τον ενδιέφεραν πολύ οι σχετικές συζητήσεις με επιστημονικό περιεχόμενο.
Αυτός ο μέγιστος θεολόγος, έρχεται από τα βάθη της ιστορίας να σας δείξει ότι είστε απλά ΑΣΧΕΤΟΙ με το θέμα.
Η Εκκλησία, ένα ζήτημα είχε, έχει και θα έχει: αυτόν που θα συνδυάσει ηλιθιωδώς την επιστήμη ως υποχρεωτική αθεΐα, πράγμα ανήκουστο και εντελώς σοβιετικό παλαιού τύπου.
Ποιος είναι σε θέση να πει ότι η Θεωρία της εξελίξεως είναι αναμφισβήτητη για πάντα; Ουδείς. Αλλά κι αν είναι, ουδείς δεν μπορεί να εξαιρέσει τον Θεό από εκεί.
Μέσα στο σχεδιό του μπορεί να ήταν να εξελιχθεί ο άνθρωπος από το βλήτο: να, πρόχειρα έχω δυο-τρία ονόματα ως απόδειξη…
Χαίρομαι που ο σαραντάκος, έστω «περιέργως» δεν θέλησε να ακολουθήσει αυτή τη ρητορεία για τις εκπαιδευτικές αντιλήψεις του περελθόντος.
===ΑΝΑΚΩΧΗ δευτερολέπτων===
Προς τιμήν του σαραντάκου λοιπόν, όπως προς τιμήν και των blogers, που δημοσιεύουν τις αντίθετες απόψεις ακόμη και μετά ελαφρών μπινελικίων.
===Λήξη ΑΝΑΚΩΧΗΣ===
αυτό είναι και το μόνο καλό που έχει αυτό το blog…
«Πριν από 17 αιώνες, τον σπουδαίο αυτόν Ορθόδοξο, ούτε τον απασχολούσε το θέμα της εξελίξεως ή άλλης θεωρίας της επιστήμης ως ένδειξη αθεΐας, και μάλιστα τον ενδιέφεραν πολύ οι σχετικές συζητήσεις με επιστημονικό περιεχόμενο.»
1. Το να μην τον απασχολούσε το θέμα τον «σπουδαίο αυτόν Ορθόδοξο» επειδή το θέμα απλά δεν ετίθετο τότε σας πέρασε καθόλου απ’ το μυαλό;
2. Δεν ξέρω από που συνάγετ(αι)ε (τ)η φιλομάθεια του Βασιλείου (ΜΗ το θεωρήσετε πρόκληση για σεντόνι, παρακαλώ! Είμαι έτοιμος να δεχθώ ότι τα κιτάπια της Βιβλιοθήκης σας βρίθουν ανεκδότων για τη φιλομάθεια, την καλότητα, κτλ και αυτού και πολλών άλλων αγίων και «αγίων»).
Σε κάθε περίπτωση όμως, ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ το φιλολογικό ή «ακαδημαϊκό» ενδιαφέρον! (εμένα, πχ, αυτή την περίοδο με ενδιαφέρουν οι συνέπειες της διεθνούς οικονομικής κρίσεως στις τιμές των commodities και το διαζύγιο της Madonna).
Το κουμπί της Αλέξαινας είναι: ήτο ο Βασίλειος έτοιμος να απαρνηθεί την πίστη του ενώπιον κρεισσόνων αποδείξεων; Επιτρέψατέ μου να αμφιβάλλω.
Σπουδαία η ανακωχή σου Δηδρ – έστω και ολιγόλεπτη – αλλά, αν αυτό μόνο βρίσκεις καλό σε αυτό το blog, αναρωτιέμαι προς τι η συνεχής σου παρουσία.
Aγαπητέ Κε Ροίδη καλησπέρα,
σου έχω ξαναπεί, ότι το ιστολόγιό σου μου άρεσε από την αρχή και βέβαια συνεχίζει να μου αρέσει.Κοιτάζοντας τις απαντήσεις των περαστικών, αλλά και των μόνιμων χριστιανών επισκεπτών σου σ’αυτό εδώ το post, δυο στίχους ψιθυρίζω:
«Πλέμε σε μια θάλασσα γιομάτη
με λογής παράξενα φυτά……
Καλό βράδυ από τη στεριά στο ιστιοφόρο με τ΄όνομα «Ροίδη Εμμονές».
@nomikos,
ένας γέρος ήλιος μας κοιτά και μας κλείνει που και που το μάτι!….
Τι πλάκα που έχει!… Αυτές τις μέρες όλοι αυτοί οι ρασοφόροι με τα μούσια (καθόλου τυχαίο το μούσι) που προσπαθούν τόσα χρόνια να μας πείσουν ότι σε δύσκολους καιρούς για τον Ελληνισμό η Ορθόδοξη Εκκλησία, που ήταν κι αυτή υπό διωγμό, βοήθησε στην διατήρηση των γραμμάτων και του Greek Spirit (κάπου εκεί ο Νικόλαος Γύζης ζωγραφίζει με δάκρυα και χρώμα το κρυφό σχολειό), είναι οι ίδιοι που παρουσιάζουν χρυσόβουλα και επί της ουσίας παραδέχονται ότι είχαν μάλλον καλές σχέσεις με τους Οθωμανούς… Δεν θέλω να το κάνω πιο βαρύ και να μιλήσω για συνεργασία, απλά νομίζω ότι είναι τουλάχιστον οξύμωρο και όποιος δεν το βλέπει είναι απλά γιατί δεν θέλει. Πάντως επί της ουσίας δεν άλλαξαν πολλά από την Τουρκοκρατία, οι αλλαξοκωλιές που έκαναν τότε με του Σουλτάνους, Μπέηδες, Αγάδες κλπ και έπαιρναν τα χρυσόβουλα, είναι οι ίδιες αλλαξοκωλιές που έκαναν με την Χούντα και εξακολουθούν να κάνουν με την σημερινή πολιτική ηγεσία της χώρας, πιθανότατα και με την αυριανή. Γι’ αυτό λέμε χωρισμός εκκλησίας – κράτους τώρα! Η πίστη είναι προσωπική υπόθεση, κρατήστε την λοιπόν στο σπίτι σας και στις εκκλησίες σας. Τα σχολεία και τα Πανεπιστήμια είναι για άλλη δουλειά, όχι για προσηλυτισμό. Όλα τα άλλα, το τι είπε ο Μεγαβασίλης και ο Αγιοτέτοιος και οι απαντήσεις για το τι προβλέπει ο νόμος είναι λόγια για να γεμίσουν τα χάσματα από την καταφανή έλλειψη επιχειρημάτων και να διαπραγματευτούν το αυτονόητο.
Απόδειξη είναι αυτό που λέει ο Δηδρ το οποίο σκιαγραφεί την λογική των ΝεοΟρθοδόξων και του Ελληνικού κράτους κατ’ επέκταση το οποίο δεν κατάφερε ποτέ να αποκοπεί από τις θρησκευτικές και εθνικές του αγκυλώσεις:
«Όταν εσείς οι 2-3, γίνετε πλειοψηφία στο κράτος, μετά χαράς να ισχύσει ό,τι ηλιθιότητα επιλέξετε. Επί του παρόντος, κάντε διακοπές στις ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΑΡΓΙΕΣ, και γευτείτε όσα οφέλη υπάρχουν από το κράτος πρόνοιας με λεφτά ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ…»
Είναι τουλάχιστον φασίζων ο διπολισμός και είναι ακριβώς αυτός που διακρίνει και το ελληνικό δημόσιο, αλλά ας τα πάρουμε ένα ένα: Α) Δεν είμαστε 2-3, η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι αυτή τη στιγμή υπέρ το χωρισμού εκκλησίας – κράτους, αν έχετε στοιχεία για το αντίθετο θα χαρώ να τα στείλετε, μέχρι τότε διατυπώνετε απλά την εντύπωση σας (σεβαστό) χωρίς να την αποδεικνύετε πράγμα που εξηγεί γιατί είστε Χριστιανός. Β) Τα περί ηλιθιότητας νομίζω σας επιστρέφονται, εκτός αν θεωρείτε ότι μπορείτε να αποδείξετε ότι υπάρχει θεός. Αν ναι διαφωτίστε μας, αν όχι κρατείστε την πίστη σας για τον εαυτό σας και επιτρέψτε σε όσους δεν θέλουν να μην σας πιστεύουν. Αυτό είναι όλο κι όλο που ζητάμε, το ποιος είναι ηλίθιος είναι άλλο καπέλο. Γ) Τα περί ορθοδόξων αργιών πόσο σοβαρά να τα πάρω; Δ) Το κράτος πρόνοιας (αν υπάρχει) είναι με λεφτά Ελλήνων και ξένων φορολογουμένων που δεν είναι απαραίτητα Ορθόδοξοι. Το γεγονός ότι κι εσύ πληρώνεις φόρους δεν σου δίνει το δικαίωμα να αισθάνεσαι ότι κάνεις χάρη σε όλους τους υπόλοιπους. Το κράτος είναι άλλο πράγμα από το έθνος! Φόρους πληρώνω κι εγώ και συνδράμω στο κράτος πρόνοιας που είναι ΚΑΙ δικό σου, αν είχα την δική σου λογική δεν θα έπρεπε να πληρώνω για εσένα! (ευτυχώς δεν την έχω, μου χρωστάς ένα ευχαριστώ)
«Μέχρι τότε…πείτε και κανέναν ευχαριστώ σε μας που σας πληρώνουμε για να βρίζετε…»
α) Στο blog του Ροϊδη δεν βρίζει κανείς, ο άνθρωπος είναι κύριος και σέβεται τους αναγνώστες και σχολιαστές του! Οι ύβρεις που έχω δει εδώ συνήθως προέρχονται από θρησκευόμενους (βλ. την λέξη ηλιθιότητες που εσείς χρησιμοποιείτε). β) Σας εξήγησα παραπάνω ότι κι εγώ πληρώνω φόρους και ότι δεν με «πληρώνετε», αντίθετα από τα δικά μου τρώνε οι παπάδες σας νόμιμα και παράνομα! (πείτε εσείς ευχαριστώ) γ) λέμε ευχαριστώ που μας κάνετε να γελάμε!
Θυμάμαι όταν ήμουνα περίπου 8 χρονών και παίζαμε μπάλα στην αυλή του σχολείου, όταν χτύπαγε το κουδούνι να μπούμε μέσα, φωνάζαμε όλοι μαζί ρυθμικά: «Σας – νι-κησαμε, σας – νι-κησαμε».
Από τις αντιδράσεις μερικών – μερικών (έφαγες σφαλιάρα, σε ξεφτίλισα, δεν μπορείς να με νικήσεις) βλέπω, ότι κάποιοι δεν έχουν ξεπεράσει αυτή την ηλικία.
Από αυτούς που διατυμπανίζουν τη σοβαρότητά τους, θα περίμενα άλλες αντιδράσεις – πάντως όχι επιπέδου δημοτικού σχολείου.
@ Περαστικός
Περαστικέ, απ’ ότι γνωρίζω, επί Μεγάλου Κωνσταντίνου, τα λιοντάρια είχαν πολλαπλά κρούσματα χοληστερίνης. Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος.
Αγαπητέ Δηδρ,
Αυτό που καταλαβαίνω από τα γραπτά ασς είναι ότι σίγουρα θα σας πάστωναν στο ξύλο όταν είσασταν μικρό παιδάκι! 🙂
Γιατί, άραγε, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ελεύθερο από βία περιβάλλον γίνονται καλοί και δημιουργικοί άνθρωποι; Αυτό δεν σας προβληματίζει; Χρειάζονται κατεβατά από διάφορα «ιερά» κείμενα να το εννοήσει κάποιος;
Ισως απαντήσετε βέβαια με το ερώτημα πώς είναι δυνατό μια αντιαυταρχική εκπαίδευση να «παράγει» τρομαγμένα ανθρωπάρια, πειθήνια όργανα του «συστήματος» εξουσιών (πολιτικής και θρησκευτικής) που θα δουλεύουν χωρίς βαρυγκόμια; Ελα μου ντε!
Μια κοινωνία που χρειάζεται δούλους αντί για περήφανους πολίτες δεν είναι ιδανική για πάρα πολλούς ανθρώπους σήμερα -ευτυχώς.
Δηδρ, μας είπες
@Εϊπεν ο σοφός σαραντάκος:
“Αν είναι έτσι, ούτε η θεωρία της εξέλιξης θα έπρεπε να διδάσκεται”
Και σου απαντάει ο Μ. Βασίλειος, από τα μέσα του 4ου αιώνα μ.Χ. ο οποίος γράφει σε ταλαίπωρους:
“ο θαυμασμός μας για το μεγαλείο της δημιουργίας δεν μειώνεται διόλου, αν μάθουμε με την έρευνα τον τρόπο με τον οποίο έγιναν όλα τα θαυμαστά έργα”@
Ηρεμείστε και ακούστε κύριε,
θα μορούσα να σας πω πως ο ίδιος άγιος πατήρ στην «Εξαήμερο» δίνει τη χαριστική βολή στο θέμα της αλληγορίας, στην κουτοπόνηρη δηλαδή μέθοδο βάσει της οποίας σήμερα η Εκκλησία ερμηνεύει τη Βίβλο, προσπαθώντας να μπαλώσει μέσω υποτιθέμενων συμβολισμών τους κραυγαλέους μύθους της, όπως π.χ. το χτίσιμο του κόσμου σε 6 ημέρες που δήθεν είναι αιώνες κλπ. Απορρίπτει κάθε μεταφορική ερμηνεία (όπως αυτές που έκανε στη Γένεση ο Ιουδαίος ελληνιστής Φίλων ο Αλεξανδρεύς που προσπαθούσε να συμβιβάσει τη Βίβλο με την ελληνική Φιλοσοφία) και δηλώνει: “Εγώ δε χόρτον ακούσας χόρτον νοώ, και φυτόν και ιχθύν και θηρίον και κτήνος, πάντα ως είρηται, ούτως εκδέχομαι”. Τα έχω ξαναπεί αυτά στο ποστ «Κι όμως η Γη δεν κινείται».
Με προσβάλλατε τουλάχιστον τρεις φορές λέγοντας πως αντιγράφω, πως αγνοώ το υπόλοιπο κείμενο κάποιας αναφοράς μου, πως δεν μπορώ να αντιπαραβληθώ με σας στον πόλεμο των ρητών των πατέρων. Στο τελευταίο πιθανότατα να έχετε δίκιο. Δεν χαράμισα το χρόνο μου να μελετώ τις ανοησίες των πατέρων, αλλά διαθέτω κι εγώ αρκετά ιερά βιβλία, χρόνο δεν διαθέτω να τα ψάξω, ούτε τον πάτερ Αβακούμ να με καθοδηγήσει. Σας ξαναλέω δεν έχει κανένα νόημα η αντιπαράθεση ιερών ρητών. Και ένας πρωτοετής της Θεολογικής ξέρει πως τα ιερά βιβλία όλων των θρησκειών είναι γεμάτα αμφισημίες, ασάφειες, αντιφατικότητες, κλπ σαν τους χρησμούς του Απόλλωνα και πως πάνω τους έχουν στηριχτεί αιρέσεις, αντιθέσεις, παρερμηνείες κλπ κλπ. Εκατομμύρια ανθρώπων σφαχτήκανε για τη μια ή την άλλη ερμηνεία των ιερών κιταπίων. Το Ευαγγέλιο και το Κοράνι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και έχουν χρησιμοποιηθεί για να στηρίξουν τον σοσιαλισμό, την μοναρχία, το φασισμό ή ακόμη και ανθρωπιστικές ιδέες κλπ
Σας ξαναλέω λοιπόν από τους καρπούς γνωρίζεις το δένδρο. ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΙΣΕΤΕ ΟΥΤΕ ΤΟΝ ΕΞΠΑΓΑΝΟΥΣ ΠΩΣ ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ. Υπάρχει συσωρευμένη πείρα αιώνων, που τίποτα δεν μπορεί να την παραγράψει.
Δαπανάτε πολύ χρόνο για να απαντήσετε εδώ πράγμα που σας προκαλεί και εμφανή εκνευρισμό και επιθετικότητα. Ακούστε μια συμβουλή. Μεριμνάτε και τυρβάζετε περί πολλά, ενός δε εστί χρεία. Θα υπηρετήσετε 100 φορές καλύτερα το θεό σας, αν υιοθετήσετε κάποιο απροστάτευτο Αφγανάκι από αυτά που σαπίζουν αβοήθητα στην πόλη του αγίου Ανδρέα. Τα υπόλοιπα είναι εκ του πονηρού.
YΓ
Κύριε Ροϊδη, γράφω από κάποια εξοχή του Μοντεβιδέο, και δεν μπορώ να σχολιάσω με τον θυρεό μου. Δείξτε κατανόηση.
@Αποτέλεσμα φυσικά της δράσης της εκκλησίας είναι οι εθνικές περιπέτειες στις οποίες μπήκε το νησί στα μέσα του 50 και δεν κατάφερε ακόμη να βγει. Οι παπάδες είναι η πηγή της πολιτικής ανωμαλίας, που εκφράζεται μέσα από ένα εθνικό-πολιτικό μαξιμαλισμό που οδήγησε τα πράγματα στην εξέγερση της ΕΟΚΑ ενώ δεν είχε καμιά προοπτική επιτυχίας αλλά οδήγησε τους Ελληνοκύπριους σε πορεία Σύγκρουσης με τους Τουρκοκύπριους, κατέλυσε το σύνταγμα του 1960 τρία χρόνια αργότερα και ενθάρρυνε βιαιοπραγίες κατά των Τουρκοκυπρίων, συντηρούσε την ενωσιολογία συμβάλλοντας στην όξυνση των σχέσεων Ελλάδας Τουρκίας στη δεκαετία του 70 και μετέπειτα, μετά το 1974 συντηρεί ψευδαισθήσεις που δεν επιτρέπουν την επίτευξη συμβιβαστικής λύσης του Κυπριακού και και το 2004 την τορπίλισε. @
Ν’ αγιάσει το στόμα σου Βησά.
Τα έλεγα κι εγώ στον παππού μου τον Βάσο το Βασιλειάδη από τη Λεμεσσό: Τι το ΄θελες και πήγες εθελοντής στην Αλβανία, αλλάζοντας την υπηκοότητά σου; Δεν καθόσουν στ’ αυγά σου, που θα σε τάιζε η αγγλική η πρεσβεία καθ’ όλη τη διάρκεια της Κατοχής, ψωμάκι, ζάχαρη και μπισκότα μια φορά το μήνα; Ήταν ανάγκη να τρέχεις στο μέτωπο και να γυρίσεις μετά με τα πόδια στην Αθήνα; Κι άμα σε έτρωγε κανένας λύκος;
Μια ζωή στον μαξιμαλισμό ο Βάσος Βησά μου. Αμ’ το άλλο; Δεν φτάνει που άλλαξε υπηκοότητα, κι από εθνικόφρων έγινε κομμουνιστής, του βρήκανε και το παράνομο τυπογραφείο στο υπόγειο, να σου η θανατική η καταδίκη, χωρίς καμία προοπτική επιτυχίας – και να ‘σου όλο το σόι του να τρέχει να αποδείξει, πως ο ίδιος μόνο νοίκιαζε, δεν έμπαινε.
Πέντε χρόνια φυλακή, κάθε τρεις και λίγο εικονική εκτέλεση για μία κωλοδήλωση Βησά μου. Μα τι τα θες; Γι’ αυτό σου λέω. Καλό είναι να κάθεσαι στ’ αυγά σου. Μία χαρά ήταν οι Εγγλέζοι. Και μορφωμένοι ήσαν, πλούσιοι ήσαν, διαφωτιστές κάργα, ούτε Βυζάντια, ούτε μαλακίες. Άμα δεν ήταν η Εκκλησία, όλα μέλι-γάλα θα ήσαν. Οι Τούρκοι οι φίλοι μας, το ’21 δεν έπρεπε να κρεμάσουν μονάχα τον Κυπριανό και την Ιερά Σύνοδο που βοήθησαν τον Υψηλάντη. Τους παπάδες όλους έπρεπε να ξυρίσουν και να τους βάλουν να δουλέψουν που μας έμπλεξαν σε Ενώσεις και τα τοιαύτα.
Τι δουλειά είχαμε Βησά μου εμείς με τους πουστοκαλαμαράδες; Νάτα τώρα τα χάλια μας. Ο Βάσος δεν μπόρεσε να γυρίσει ποτέ πίσω, κι εμείς χάσαμε ένα ολόκληρο τετράγωνο απ΄το λιμάνι της Λεμεσσού. Ένα παιδί και τέσσερα εγγόνια είχε ο αθεόφοβος – ο άλλος αδελφός ο Σταυρος, Ιαχωβάς, δεν τον μετράμε – ένα τετράγωνο δια του τέσσερα, χώρια τα χωράφια του παππού του Σάββα, μεγιστάνες θα ήμασταν, με υπηρέτρια απ’ το Μπαγκλαντές, Βησά μου, όχι καθαρίστρια απλώς.
Κι αυτό το ΑΚΕΛ ρε παιδάκι μου: Καλό δεν λέω, αλλά πολύ με απογοητεύει που ακούω πως έχει και παπάδες μέσα. Αυτοί δεν ήταν που χαλάσανε το ωραίο το Σύνταγμα του ’60 – που έβαζε βέτο ο Κιουτσούκ στα πάντα; Δεν του έφτανε του Μακάριου η εκκλησιά του, ήθελε και προεδρίες και κινήματα αδεσμεύτων και Κούβες και Ινδίες και Βελιγράδια ο κόκκινος παππάς – μας πήρε στο λαιμό του ο τράγος.
Ευτυχώς που στην Κύπρο υπάρχουν άνθρωποι σωστοί και λογικοί – ο Ανανστασιάδης για παράδειγμα. Δεν λέω, είχε αμαρτίες και αυτός, ΕΟΚΑ Β’ δικηγόρος, μα περασμένα ξεχασμένα. Νέος Απόστολος Παύλος είδε το φως του στο δρόμο για τη Δαμασκό κι ανένηψε. Φιλία τώρα, όχι έχθρες. Πλάι στους τουρκοκύπριους επαναστάτες, ζήτω η φιλία των κρατών, να δώσουμε και στην Τουρκία την καημένη να κάνει την καλή την κίνηση που δεν αφήνουν οι παπάδες. Κι ας μην αναγνωρίσει την Κύπρο μας ποτές, αρκεί να δώσει το νερό γιατί διψάσαμε.
Που ‘ναι οι Εγγλέζοι να μας ποτίσουνε; «Charlie, I am thirsty!»
Έργα Ελλήνων Χριστιανών πατριωτών στην Κύπρο
Κοφίνου-Αγ.Θεόδωροι, η σφαγή άμαχων Τουρκοκύπριων.
Μια απάντηση στον Διαγραμμένο
http://www.iospress.gr/mikro2000/mikro20000923.htm
…………………………………………
Φονικά και λεηλασίες
«…..Στους ίδιους τους Αγίους Θεοδώρους, η πρώτη φάση του εγχειρήματος στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία: οι Τουρκοκύπριοι δεν πρόβαλαν την παραμικρή αντίσταση και ο στρατηγός Γρίβας μπήκε θριαμβευτικά στο χωριό για να ποζάρει στο φακό των φωτορεπόρτερ. Η ώρα της κρίσης ήρθε το επόμενο μεσημέρι, όταν η τέταρτη κατά σειράν περίπολος δέχτηκε μεμονωμένους πυροβολισμούς (η σχετική έκθεση της UNFICYP κάνει λόγο για 3 τουφεκιές και μια ριπή). Ήταν το έναυσμα για τη γενικευμένη επίθεση της Εθνοφρουράς ενάντια στα δυο χωριά, με έναν καταιγισμό πυρών (από βαριά πολυβόλα, όλμους και πυροβολικό) «μέχρι σπατάλης», σύμφωνα με την έκφραση του συμμετάσχοντος αξιωματικού των ΛΟΚ Δημητρόπουλου. Ακολούθησε η κατάληψη των οικισμών και πολύωρες «εκκαθαριστικές επιχειρήσεις» από σπίτι σε σπίτι. Από την επέλαση των δυνάμεων του Γρίβα δεν θα γλιτώσουν ούτε οι παρακείμενοι άντρες του ΟΗΕ, οι οποίοι σύμφωνα με την έκθεση του γενικού γραμματέα του οργανισμού «δέχονταν πυρά της Εθνοφρουράς κατά το μεγαλύτερο μέρος του απογεύματος της 15ης Νοεμβρίου» ‘ επιπλέον «υπήρξαν επεισόδια εσκεμμένης καταστροφής από την Εθνοφρουρά του ραδιοφωνικού εξοπλισμού της UNFICYP, ενώ σε ένα τουλάχιστον σημείο στρατιώτες της UNFICYP αφοπλίστηκαν δια της βίας των όπλων».
Τα περισσότερα υπέστησαν, φυσικά, οι κάτοικοι των χωριών. Ο τελικός απολογισμός της επίθεσης ήταν 24 Τουρκοκύπριοι νεκροί κι 9 τραυματίες, έναντι μόλις 1 νεκρού και 2 τραυματιών από την ελληνοκυπριακή πλευρά. Μέχρι σήμερα παραμένει άγνωστο πόσοι από τους σκοτωμένους έπεσαν στη μάχη και πόσοι εκτελέστηκαν εν ψυχρώ από τους εθνοφρουρούς μετά την κατάληψη των χωριών ‘ υπάρχουν ωστόσο περισσότερες από μια περιγραφές τέτοιων δολοφονιών από ελληνοκύπριους αυτόπτες μάρτυρες. Το σχετικό κλίμα είχε, άλλωστε, φτιαχτεί εκ των προτέρων: «Εκείνο που θυμάμαι πολύ καλά», διαβάζουμε σε συνέντευξη του ο τότε καταδρομέα Μάριου Τεμπριώτη, «ήταν αυτά που είπε ο λοχαγός μας πριν αρχίσει η μάχη. Μας είπε μεταξύ άλλων ότι ‘θα μας κατηγορήσουν που θα μας κατηγορήσουν για γενοκτονία, θέλω να μπείτε μέσα και να μην αφήσετε ούτε κότα κουτσή'». Ο ίδιος καταθέτει τη μαρτυρία του και για κάποιες ακόμα λιγότερο λαμπρές πτυχές της όλης επιχείρησης: «Φρικιαστικές ήταν και οι λεηλασίες που ακολούθησαν την κατάληψη του χωριού. Οι στρατιώτες έμπαιναν στα σπίτια, έσπαζαν τα πάντα για να βρουν λεφτά και έπαιρναν οτιδήποτε πολύτιμο έβρισκαν. Η όλη εικόνα θύμιζε μπουλούκια βαρβάρων κι όχι πειθαρχημένο στρατό» (εφημ. «Εργατική Αλληλεγγύη», 22/1/92). Ακόμη τραγικότερες είναι ορισμένες λεπτομέρειες της σφαγής. Μεταξύ των νεκρών συγκαταλέγονταν δυο γυναίκες και τρεις ηλικιωμένοι ‘ για έναν από αυτούς, τον 80χρονο Μεχμέτ Εμίν, μαρτυρίες κατοίκων αναφέρουν ότι τυλίχθηκε από τους στρατιώτες με μια κουβέρτα βουτηγμένη σε πετρέλαιο και κάηκε ζωντανός (Pierre Oberling «The road to Bellapais», Ν.Υόρκη 1982, σ.141-2).
Η αναζήτηση των ενόχων
………………..
– Η κυρίαρχη μεταπολιτευτικά εικόνα, είναι αυτή που θέλει τη χούντα και το Γρίβα να συνωμοτούν, με στόχο τον αφοπλισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την εξέφρασε με το σαφέστερο δυνατό τρόπο ο Ανδρέας Παπανδρέου, μιλώντας ως πρωθυπουργός στη Βουλή για το άνοιγμα του φακέλου της Κύπρου (21/2/86): «Αναζητεί ο Παπαδόπουλος ο ίδιος τρόπους ανάκλησης [της ελληνικής μεραρχίας]. Και η δικαιολογία για την ανάκληση δίδεται με τη μεγάλη προβοκάτσια της 15ης Νοεμβρίου 1967, με την επιχείρηση κατά των χωριών Κοφίνου και Άγιοι Θεόδωροι. Η επιχείρηση εκείνη διατάχθηκε από το Αρχηγείο των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, από το Ελληνικό Επιτελείο και καθοδηγείτο κυριολεκτικά κάθε μέρα από την Αθήνα. Ο Μακάριος και η κυβέρνηση της Κύπρου τελούσαν σε πλήρη άγνοια. Αποτέλεσε μια πράγματι μεγάλη πρόκληση προς την Τουρκία. Έγιναν και σφαγές και λεηλασίες». Μιλώντας στην ίδια συνεδρίαση, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ενστερνίστηκε την εκτίμηση του πρωθυπουργού, προσθέτοντας ότι κατά τη γνώμη του «από εκεί [την Κοφίνου] αρχίζει η τραγωδία της Κύπρου». Και η διακομματική ομοφωνία συμπληρώθηκε με τη σχετική διατύπωση του εκπροσώπου του ΚΑΙ, Κώστα Κάπου, σύμφωνα με την οποία «τα γεγονότα της Κοφίνου από το Γρίβα ήσαν προβοκάτσια με στόχο να επέμβουν οι Τούρκοι».
– Εντελώς διαφορετική εικόνα προβάλλουν, ωστόσο, τόσο οι απολογητές του Γρίβα όσο και οι ελληνοκύπριοι πρωταγωνιστές των ημερών. Από τα έγγραφα και τις αφηγήσεις που παραθέτουν, τόσο ο Σπύρος Παπαγεωργίου στη σχετική μονογραφία του («Επιχείρησις Κοφίνου», Λευκωσία 1987) όσο και ο Γλαύκος Κληρίδης στα απομνημονεύματά του («Η Κατάθεσή μου», τ.Β΄, Λευκωσία 1989, σ.202-221), προκύπτει σαφώς ότι η επιλογή για μια «επίδειξη δύναμης» ανήκε κατά κύριο λόγο στην κυπριακή κυβέρνηση (συγκεκριμένα, στο πολιτικοστρατιωτικό Συμβούλιο Αμύνης που λειτουργούσε τότε, με επικεφαλής τον ίδιο το Μακάριο) -και μόνο δευτερευόντως εγκρίθηκε από την Αθήνα. Αποκλίνουσες, ωστόσο, είναι κι εδώ οι ερμηνείες: αν για τον τωρινό πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας επρόκειτο απλώς για λανθασμένη εκτίμηση των περιστάσεων και «υπέρβαση του μέτρου» από το στρατηγό Γρίβα, άλλοι συγγραφείς κάνουν λόγο για συνειδητή επιλογή του Μακαρίου, που ήθελε να απαλλαγεί πάση θυσία από την (επικίνδυνη γι’ αυτόν) παρουσία της ελληνικής μεραρχίας. Όσο κι αν ξενίζει πολλούς, αυτή η τελευταία εκδοχή κάθε άλλο παρά μπορεί να αποκλειστεί -πόσο μάλλον, αφού γνωρίζουμε πλέον για τα σχέδια πραξικοπηματικής κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη χούντα, το ίδιο εκείνο καλοκαίρι του 1967… ……………..».
(Ελευθεροτυπία, 23/09/2000)
@Μια απάντηση στον Διαγραμμένο@
Όταν αποφεύγεις συστηματικά να πάρεις θέση για θέματα που αφορούν την Επανάσταση του ’21, δεν με ξενίζει που απ’ την «απάντηση» που μου στέλνεις αντί του Βησά, απουσιάζει παντελώς ο λόγος για τον οποίον εμφανίστηκαν οι χριστιανοί πατριώτες στην Κοφίνου – όπως επίσης και ο αριθμός των νεκρών Tουρκοκυπρίων, των οποίων ο θάνατος επιστρατεύεται από την αντιπατριωτική «αριστερά» ως απάντηση για κάθε νόσο και κάθε μαλακία (αρχαιοελληνιστί).
Κατά τα άλλα,
1) Ρώτα τους φίλους σου τους Ιούς που επικαλείσαι ως έγκυρους, γιατί ένα μήνα μετά την παράδοση του Οτσαλάν στους Τούρκους και με τον κόσμο ασταμάτητα στους δρόμους να καταφέρεται εναντίον της κυβέρνησης Σημίτη, πραγματοποίησαν αφιέρωμα στις «σχέσεις του ΑΠΟ με ακροδεξιούς στη Γερμανία» (http://www.iospress.gr/mikro1999/mikro19990306.htm) και γιατί, μία εβδομάδα μετά, έσπευσαν ΣΑΝ ΧΕΣΤΕΣ να μιλήσουν ευνοϊκά για το PKK, πραγματοποιώντας στροφή 180 μοιρών(http://www.iospress.gr/ios1999/ios19990314a.htm)
Ίσως και να το θυμούνται…
2) Όταν γράφεις «Ελευθεροτυπία», καλό είναι να βάζεις και το όνομα του αρθογράφου, που εν προκειμένω, είναι ο Μακάριος Δρουσιώτης, ο άνθρωπος που ισχυρίζεται πως ο Παναγούλης έδρασε ως ενεργούμενο της Gladio. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί ακόμα δεν μας έχουν πει, πού πήγαν και τα κονδύλια του Μπους υπέρ του «ναι»:
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11378&subid=2&pubid=44381
Καληνύχτα και πρόσεχε το θυρεό μη λερωθεί.
Απ’ ό,τι φαίνεται, ξέρεις αρκετό κόσμο, ώστε να μπορέσεις να μάθεις περισσότερα, όποτε και εφόσον το θελήσεις.
@Λασκαράτος, λέτε «. Το Ευαγγέλιο και το Κοράνι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και έχουν χρησιμοποιηθεί για να στηρίξουν τον σοσιαλισμό, την μοναρχία, το φασισμό ή ακόμη και ανθρωπιστικές ιδέες κλπ»
Έτσι ακριβώς είναι αγαπητέ και χαίρομαι που το επισημαίνετε, δεν θα μπορούσα να το γράψω καλύτερα, όταν μιλάμε για ιερά κείμενα στην ουσία μιλάμε για ένα σύμπαν πολυσημίας (επιτηδευμένης!) που κάποιοι επιχειρούν να μας πείσουν ότι είναι μονοσήμαντο… Έλεος!!!
Αγαπητοί συνομιλητές,
η σκληρή καθημερινότητα καθώς και η άφιξη μουσουλμάνων μουσαφιρέων στο ταπεινόν μου βλόγιον – οι οποίοι επιθυμούν τα μάλα την προσοχήν μου εις την σινδονοειδήν απολογητικήν τους υπέρ του Κορανίου και του προφήτου του Αλλάχ, Μουχαμμάντ, δεν θα μου επιτρέψει να συμμετάσχω τόσο συχνά όσο θα ήθελα στην ωραία αυτή συζήτηση. Βασικά σε άλλες συζητήσεις του παρόντος βλογίου, αλλά κι αυτή καλή είναι.
Είναι όμως πιθανό μόλις ξεμπερδέψω από εκεί, να επανεμφανιστώ με τίποτα κατεβατά και στη γειτονιά σας.
Αγαπητέ «Διαγραμμένε», σου είχα αφήσει ένα σημείωμα στο ποστ με τα χρυσόβουλα που στάζουν αίμα, αν θέλεις κάνε μια βόλτα από κεί μην πάει χαμένος ο κόπος μου.
Και σε άλλους θα ήθελα να γράψω δυο λόγια σε άλλα παλιά ποστς, αλλά δυστυχώς το 24ωρο δεν έχει 48 ώρες όπως θα έπρεπε για να τα προλαβαίνω όλα.
Λασκαράτε, να μου προσέχεις τον 666. Να είστε όλοι καλά.
Από τη στιγμή που η συμμετοχή στην προσευχή και τα θρησκευτικά είναι προαιρετική δεν καταλαβαίνω ποιος ο σκοπός του ποστ… Δεν καταλαβαίνω και σε τι βλάπτει να μάθει κανείς Θρησκευτικά… Κι εμένα δε μου άρεσε η Κοινωνιολογία και σε πολλά δε συμφωνούσα… Δε μ’ έβλαψε όμως που τα έμαθα…
Kαλέ μου κύριε Νίκο Μετανοείστε, έχετε δίκιο. Αλλά γιατί παρακαλώ να μην διδάσκετε και η Αστρολογία? Είμαι βεβαία πως συμφωνείται και αποζητώ την υποστήριξή σας. Θρησκευτικά, Αστρολογία, Χαρτομαντεία όλες οι απόκρυφες επιστήμες χρειάζονται την σήμερον ημέρα. Χαίρεστε.
Είχα την τυχη να παω σε ένα καταπληκτικό (εννοείται ιδιωτικό) δημοτικό, όπου αν εξαιρέσουμε τον αγιασμό στην αρχή της σχολικής χρονιάς, το θέμα της θρησκείας αντιμετωπιζόταν ιδανικά. Πρωινή προσευχή δεν υπήρχε. Το πρωί απλά μαζευόμασταν, λέγαμε καλημέρα και πηγαίναμε στις τάξεις μας. Εκκλησιασμός; Ουδέποτε. Μέχρι να παω στο (δημόσιο) γυμνάσιο δεν ήξερα καν οτι αυτά συμβαίνουν στα σχολεία και οτι είναι υποχρεωτικά. Στο μάθημα των θρησκευτικών (που έπρεπε να διδαχτεί ούτως ή άλλως) μαθαίναμε και για άλλες θρησκείες σε κλίμα εξαιρετικά χαλαρό. Όσον αφορά τις γιορτές, φάτνη και χριστούλη δεν είδα ποτέ. Ο αγιοβασίλης με τον τάρανδο και τα κάλαντα είναι οι μόνες λεπτομέρειες που ίσως είχαν μια θρησκευτική χροιά, αλλά και πάλι μόνο έτσι δε μας το περνούσαν.
Έχω ακούσει και για γυμνάσια-λύκεια που λειτουργούν παρόμοια, όλα ιδιωτικά. Στα δημόσια δε βλέπω να αλλάζει κάτι. Πάνε 7 χρόνια που τελείωσα και απ’ οτι μου μεταφέρουν φίλοι που εργάζονται στην εκπαίδευση, και τα ξαδέρφια μου που πάνε ακόμα σχολείο, τα ίδια γίνονται. Ειδικά στο θέμα της προσευχής και του εκκλησιασμού. Υπάρχει δημόσιο σχολείο που να κρατά διαφορετική στάση; Πολύ αμφιβάλλω.
Φίλε Canning Circus
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ελαφρώς στο θέμα των ιδιωτικών σχολείων. Δεν είναι όλα όπως αυτό που φοίτησες εσύ. Στο δημοτικό με το ευσεβές όνομα «Άγιος Ιωσήφ» στην Πεύκη, όπου εργάζεται μια φίλη μου, όχι απλά κάνουν προσευχή και τα σχετικά, αλλά το όλο (χριστιανικό) κλίμα θυμίζει έντονα μεσαίωνα…
Ανορθόδοξε, δεν είπα οτι όλα τα ιδιωτικά σχολεία είναι έτσι. Είπα οτι τα ελάχιστα σχολεία που γνωρίζω οτι λειτουργούν κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι ιδιωτικά. Λογικό από τη μια, διότι μπορούν και θέτουν τα δικά τους όρια. Στο δημόσιο δυσκολότερα κάποιος παρεκκλίνει από την καθιερωμένη γραμμή.
Σχολείο με όνομα Άγιος Φ Χ Ψ θα με εξέπληττε εαν *δεν* θύμιζε μεσαίωνα! Αν μιλάς όμως για το γαλλόφωνο Saint Josef, δεν ανήκει στην ίδια κατηγορία με τις Ουρσουλίνες, ήτοι σχολείο με καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα;
Οι αναγνώστες του ιστολογίου που ενδιαφέρονται για την παιδεία θα απολαύσουν σίογυρα τα βίβλια του Α.Σ. Νηλ σχετικά με το Σαμμερχιλ, ένα πειραματικό σχολείο στο οποίο υπήρχε γενικώς ελευθερία, αλλά όχι αναρχία (π.χ. οι μαθητές ήταν ελεύθεροι να μην παρακολουθήσουν μαθήματα, οι κανόνες του σχολείου ορίζονταν με καθολική ψηφοφορία κτλ.).
Μεταξύ άλλων ο Νηλ αναφέρει ότι παιδιά που μεγαλώνουν σε ελεύθερο περιβάλλον *δεν* αναπτύσσουν το λεγόμενο θρησκευτικό συναίσθημα (για το οποίο οι της εκκλησίας προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι έμφυτο).
Σου αρέσουν τα παιδιά οπως τα καταντήσαμε με την ατιμωρησία;;;;