Θα διεξαχθεί κ.Ρουπακιώτη η δίκη Κασιδιάρη;

… επειδή η κάθε είδους σιωπή, η δική μας, του ΣΥΡΙΖΑ, του Τύπου κλπ είναι συνενοχή (σε διαφορετικό βέβαια βαθμό), έχουμε όλοι μας υποχρέωση προς την αξιωματική αντιπολίτευση, να της υπενθυμίζουμε το καθήκον για το οποίο πληρώνεται από τους πολίτες

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Nοικοκυρά και ένστολοι Ναζί μποϋκοτάρουν τρομοκρατικά εβραϊκό κατάστημα (1933).

Κύριε Ροΐδη,
Ο τίτλος μου δεν είναι υπερβολικός, αν σκεφθεί κανείς πως στην Ελλάδα υπάρχει ένα είδος αρνησηδικίας, υπερβολικές καθυστερήσεις, αναβολές και παραγραφές δικαστικών υποθέσεων και μια αδιαφορία των κομμάτων για το φαινόμενο. Ο ΣΥΡΙΖΑ π.χ. αν και είναι κόμμα της μαχητικής αντιπολίτευσης, πάσχει από χρόνια οφθολμολογική πάθηση, ένα είδος κακοήθους πρεσβυωπίας, η οποία ενώ του επιτρέπει να βλέπει τα λάθη του διεθνούς καπιταλισμού, την απειλή της Μέρκελ, τη βαρβαρότητα του διεθνούς κεφαλαίου κλπ αδυνατεί να εντοπίσει και να φέρει για διερεύνηση στη Βουλή ή στη Δικαιοσύνη για εκδίκαση, σκάνδαλα ή έστω φημολογούμενα σκάνδαλα κάθε λογής προνομιούχων, όπως:

1.της Εκκλησίας

2.Υπουργών

3. Πρωθυπουργών

4.Τραπεζιτών

5.απατεώνων κρατικών υπαλλήλων (Εφοριακών, γιατρών, μηχανικών).

Νομίζω πως επειδή η κάθε είδους σιωπή, η δική μας, του ΣΥΡΙΖΑ, του Τύπου κλπ είναι συνενοχή (σε διαφορετικό βέβαια βαθμό), έχουμε όλοι μας υποχρέωση προς την αξιωματική αντιπολίτευση, να της θυμίζουμε το καθήκον για το οποίο πληρώνεται από τους πολίτες. Τώρα περισσότερο, γιατί τα κοινοβουλευτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολυάριθμα και έχουν μεγάλες δυνατότητες παρέμβασης, για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των πολιτών στα πλαίσια των νόμων. Το λέω αυτό στο βαθμό που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρνει δύσκολα θέματα στο φως για τα περαιτέρω, παρά την υπόσχεσή του πως «θα τους τρελάνει στη νομιμότητα», παράλειψη που γίνεται βαρύτατη τώρα με το νέο μέγεθός του και τον δραστικά αναβαθμισμένο του ρόλο.

Ο χρυσαυγίτης βουλευτής Η.Κασιδιάρης κατηγορείται για συνέργεια σε ληστεία, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία, κατηγορίες τις οποίες αρνείται και αποδίδει προσβλητικά σε «ρουφιάνα» του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο πέντε άγνωστοι δράστες το  2007 επιτέθηκαν σε καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών με γκλομπ και, αφού τον τραυμάτισαν με μαχαίρι στο οπίσθιο τμήμα του δεξιού μηρού, του αφαίρεσαν την ταυτότητά του διά της βίας. Στη συνέχεια, κατά το κατηγορητήριο, διέφυγαν με αυτοκίνητο, που τους παρείχε ο Η. Κασιδιάρης, την πινακίδα του οποίου είχε σημειώσει αυτόπτης μάρτυρας. Σύμφωνα με έρευνα της αστυνομίας, το αυτοκίνητο ήταν πράγματι μισθωμένο στο όνομά του. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι την ώρα την εν λόγω επίθεσης βρισκόταν σε ραντεβού στο νοσοκομείο Μετροπόλιταν ως ιατρικός επισκέπτης και ότι το αυτοκίνητο ήταν παρκαρισμένο στο πάρκινγκ του νοσοκομείου, ισχυρισμό που διαψεύδουν αυτόπτες μάρτυρες (από wikipedia).  Η δίκη έχει αναβληθεί δύο φορές με ημερομηνία εκδίκασης τις 3 Σεπτεμβρίου 2012. Η δεύτερη απόπειρα δίκης είχε διακοπεί προεκλογικά μόλις ξεκίνησε τον Ιούνιο λόγω παρέλευσης του ωραρίου και με τη νέα έναρξή της την επόμενη εβδομάδα αναβλήθηκε πάλι και ορίστηκε η νέα δικάσιμος, επειδή ο δικηγόρος του κατηγορούμενου υποψήφιου βουλευτή παρίστατο σε δίκη στην επαρχία. Μετά τη νέα αναβολή όμως είναι βέβαιο πως η υπόθεση θα παραγραφεί λόγω συμπλήρωσης της πενταετίας και λόγω των δυσκολιών της βουλευτικής ασυλίας.

Με λίγα λόγια, η Βουλή οφείλει να έχει στο μεταξύ ψηφίσει την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας για μη πολιτικά αδικήματα, όπως έχουν συμφωνήσει ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ-ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως θα υπερθεματίσει, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, και το φιλόνομο, φιλάνθρωπο, ευσεβές και εχθρικό προς τα βουλευτικά προνόμια ναζιστικό κόμμα, το οποίο από σατανική σύμπτωση έχει ως μέλη καταδικασμένους ή κατηγορούμενους για δολοφονίες και δολοφονικές επιθέσεις (Χ.Ρήγας-Περίανδρος), άλλους υπόδικους ή καταγγελόμενους για παιδεραστία, βιασμό ανήλικης, κλοπές, επιθέσεις, ξυλοδαρμούς κλπ του οποίου το εκλεκτό στέλεχος Σκορδέλη έχει επιτύχει επικαλούμενη ακόμη και ψυχολογικά προβλήματα, έξι αναβολές της δίκης για μαχαίρωμα Αφγανού. Φαντάζομαι αν θα γίνει ποτέ αυτή η δίκη, το θύμα θα έχει απελαθεί (κατά λάθος) ή απηυδήσει και φύγει.

Και επειδή έχω την υποψία πως το χριστιανορθόδοξο (με ολίγο σατανισμό) κόμμα του νόμου και της τάξης, των ψευτοπαλληκαράδων που δέρνουν γυναίκες και φουκαράδες μοναχικούς πεινασμένους αδελφούς του λαθρομετανάστη (στην Αίγυπτο) Χριστού, δεν πρόκειται να πάρει τη σχετική πρωτοβουλία, ο κλήρος πέφτει στον ευσεβή υπουργό της Δημάρ τον κ.Ρουπακιώτη και στους 71 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, που ούτε ένας τους νομίζω δεν έδωσε το «παρών» στη δίκη της Βέροιας, όπου το-αριστερό-θύμα καταδικάστηκε χωρίς δικαίωμα έφεσης και οι δράστες, πλην ενός, γλύτωσαν λόγω παράβολου, απόφαση την οποία κατήγγειλε και ο ΣΥΡΙΖΑ, που δεν είχε φροντίσει να δώσει νομική βοήθεια και να αναδείξει το θέμα της ναζιστικής βίας σε μια τόσο κρίσιμη δίκη. Το καθήκον αυτό γίνεται ακόμη βαρύτερο αν ληφθεί υπ’όψιν πως ο υπόδικος και φυγόδικος βουλευτής, έχει κάποια φοβία με τα δικαστήρια και κρυβόταν από την Αστυνομία που τον αναζητούσε απεγνωσμένα για να τον οδηγήσει στο αυτόφωρο. Αυτό βέβαια δεν τον εμποδίζει να μηνύει την κα Κανέλλη προσερχόμενος συνοδεία ιερέως της κρατικής Εκκλησίας (στην οποία ομνύουν οι Μανώλης Γλέζος, Φώτης Κουβέλης και η ίδια η Λιάνα Κανέλλη) και σωματοφυλάκων στα δικαστήρια. Πάντως η αστυνομική ολιγωρία για τη σύλληψη μαχαιροβγαλτών, που ελληνοχριστιανικά επιτίθενται δέκα μαζί τη νύχτα σε ρακένδυτους Πακιστανούς, έχει καταγγελθεί από δυτικές ανθρωπιστικές οργανώσεις και από τους «καπιταλιστές» του Συμβουλίου της Ευρώπης, που θέτουν ερώτημα ακόμη και για τη νομιμότητα της ΧΑ, με βάση το Σύνταγμά μας, ερώτημα που η άτολμη, αμελής, ηθικά συμβιβασμένη και αδιάβαστη Αριστερά μας δεν τολμάει να θέσει, με εξαίρεση μια παρέμβαση της Ζ.Κωνσταντοπούλου. «…Υπό στενή παρακολούθηση έχει την Ελλάδα ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης γιατί στο γραφείο του πέφτουν βροχή οι καταγγελίες για ξυλοδαρμό μεταναστών και για απειλές κατά δημοσιογράφων από μέλη της Χρυσής Αυγής…Ο κ. Μούιζνιεκς χαρακτηρίζει «μοναδική στην Ευρώπη» τη Χρυσή Αυγή. … Δεν υπάρχουν άλλοι βουλευτές στην Ευρώπη που να χαιρετούν ναζιστικά…Ο κ. Μούιζνιεκς πιστεύει ότι οι ελληνικές αρχές πρέπει να βάλουν στο μικροσκόπιο τη νομιμότητα της Χρυσής Αυγής με βάση το παραπάνω άρθρο του Συντάγματος, καθώς και το Αρθρο 17 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου…Θεωρεί ότι ένα σαφές μήνυμα από τον υπουργό Δημόσιας Τάξης και τους πολιτικούς είναι απολύτως απαραίτητο, όπως και η σύσταση μιας ανεξάρτητης επιτροπής που δεν θα περιλαμβάνει αστυνομικούς για να εξετάζει τις καταγγελίες εναντίον αστυνομικών…». Τι πονοκέφαλος Θεέ μου για τον κ.Ρουπακιώτη, να μην τον αφήνουν να χαρεί τη θερινή Νιρβάνα.

Το κακό είναι πως αν επικρατήσουν οι αρχές της Χρυσής Αυγής, ο μαχαιρωμένος αιγύπτιος ψαράς του Περάματος ή ο μπαγκλαντεσιανός μικροπωλητής της οδού Φυλής, που σκόνταψε σε κάποιο στιλέτο, δεν θα βρίσκουν αίμα στα νοσοκομεία, τουλάχιστον όχι με την ευκολία που θα βρίσκουν στα γερμανικά νοσοκομεία ο Έλληνας μετανάστης, που μαχαιρώνεται από Γερμανό Νεοναζί ή στο αιγυπτιακό μουσουλμανικό νοσοκομείο, ο πανιερότατος αλεξανδρινός μητροπολίτης Κροκοδειλουπόλεως, που θα μαχαιρωθεί από τον αιγύπτιο εραστή του.

Αν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν καταλάβουν το χρέος τους σε αυτήν την εμβληματική υπόθεση, η παραγραφή της θα πληγώσει καίρια το Κράτος δικαίου και το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Γιατί αν ο κ.Ρουπακιώτης δεν αποφασίσει να θυσιάσει λίγο χρόνο από τις διακοπές του, θα γίνει το εξής σκηνικό. Το δικαστήριο θα διαπιστώσει έκπληκτο πως ο Η.Κασιδιάρης έχει εκλεγεί βουλευτής, θα απευθύνει αίτημα στη Βουλή για άρση της ασυλίας και η Βουλή θα το εγκρίνει ενθουσιωδώς (Ο ΣΥΡΙΖΑ θα δώσει ρεσιτάλ), με το πολύ 50 αρνητικές ψήφους (ΧΑ με ολίγους από κόμμα Καμένου και ΝΔ), ή και παμψηφεί, δυο μήνες μετά την παραγραφή της υπόθεσης.

Δεν ξέρω αν ανάλογη πρωτοβουλία μπορεί κατά το νόμο  να πάρει η Δικαιοσύνη, με τη γνωστή της ευαισθησία σε θέματα παραγραφής ειδικά τέτοιων υποθέσεων, αν ανακαλύψει έγκαιρα το θέμα (έστω με τη βοήθεια του ΣΥΡΙΖΑ ή του κ.Ρουπακιώτη) και στείλει σχετικό αίτημα για προσωπική άρση της ασυλίας σε κάποιο τμήμα διακοπών της Βουλής, εκτός κι αν απαιτείται ολομέλεια οπότε το πράγμα επείγει, αφού ο κ.Σαμαράς φαίνεται πως προτιμάει, με τη συνενοχή και του ΣΥΡΙΖΑ, παρά το επιτακτικό των προβλημάτων, μια ανώδυνη Βουλή θερινών διακοπών, που θα υπολειτουργεί για προφανείς λόγους κι ας έχουν εκδηλώσει πρεμούρα για πιεστικές σωτήριες στρατηγικές τομές, όλα σχεδόν τα κόμματα. Από το ΚΚΕ δεν περιμένω τίποτα, είναι αφοσιωμένο, μέσω της κας Κανέλλη, στη στήριξη της κωμικοτραγικής ακροδεξιάς συνωμοσιολογίας των φωνηέντων.

ΥΓ
Διαβάστε το άρθρο μιας ιστορικής προσωπικότητας του ελληνικού αναρχικού κινήματος, του Φίλιππα Κυρίτση, σχετικά με τη στάση της Αριστεράς, που βουτηγμένη στο λαϊκισμό της, στην αδυναμία της να αλλάξει συνειδήσεις με διαφωτιστική δουλειά και στην αδίστακτη πολυσυλλεκτικότητά της χάριν της εξουσίας, αρνείται να παραδεχτεί πως οι Χρυσαυγίτες ψηφοφόροι είναι ενήλικες που ψηφίζουν έχοντας πλήρη επίγνωση:

«Οικονομική κρίση: Το άλλοθι που αναγνωρίζει η αριστερά στους ψηφοφόρους του ναζισμού.

Όταν, πριν από πάρα πολλά χρόνια, οργανώθηκα πολιτικά επιδιώκοντας να αλλάξω προς το καλύτερο την κοινωνία και τον εαυτό μου μέσα από την συμμετοχή μου στο, ας πούμε, ανατρεπτικό κίνημα, θεωρούσα αυτονόητο ότι το κίνημα αυτό  ήταν ένα κίνημα της ηθικής ενάντια στην ανηθικότητα. Η ηθική δεν ήταν για μένα μια έννοια σχετική, δηλ. μια έννοια που εξαρτιόταν από τις ιστορικές εποχές, τα ήθη και τα έθιμα. Οι ήδη υπάρχουσες διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων για μένα αποτελούσαν ακλόνητες βάσεις, όπου ο καθένας μπορούσε να στηρίξει την ηθική του συγκρότηση, έχοντας πάντα απάντηση στο τι είναι ηθικό και τι ανήθικο. Αν και η εποχή που οργανώθηκα πολιτικά ήταν μια εποχή όπου στο ανατρεπτικό κίνημα ήταν συνηθισμένο να χρησιμοποιούνται κακά μέσα για την επίτευξη καλών σκοπών, όπως π.χ. ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός, η σιδερένια πειθαρχία, η χρήση απλουστευτικής συνθηματολογίας, η οποία όμως γινόταν κατανοητή από το πλήθος, η κολακεία του όχλου κλπ., εγώ ποτέ δεν πείστηκα ότι η αξία μιας πολιτικής οργάνωσης υπερείχε των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μελών της και του κόσμου στον οποίο αυτή απευθυνόταν. Έτσι, αν και ξεκίνησα την δράση μου από μια μαρξιστική οργάνωση, γρήγορα πήρα διαζύγιο από κάθε είδους εξουσιαστικές ιδέες. Διαχώρισα την θέση μου από τις εξουσιαστικές ιδέες που αποσκοπούσαν στην επαναστατική αλλαγή της κοινωνίας, γιατί έβλεπα ότι κατέληγαν σε αυτό, για το οποίο οι αντίπαλοί τους τις επέκριναν……..Η  πλειοψηφία των επικριτών των ψηφοφόρων του ναζισμού δηλαδή αναγνωρίζει στους τελευταίους ελαφρυντικά για τις επιλογές τους, επειδή η Ελλάδα διανύει περίοδο οικονομικής κρίσης. Θεωρείται δηλαδή από τέτοιους επικριτές, στην πλειοψηφία τους αριστερούς, ότι όταν κανενός το εισόδημα μειώνεται, καταλήγει στην ανεργία, αντιμετωπίζει δυσκολίες στην επιβίωση, είναι αυτονόητο να επιδιώκει να καταστρέψει τις ζωές των άλλων, όπως π.χ. των μεταναστών, των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων και, αναπόφευκτα, και των συμπαραστατών των προηγουμένων…..».