Η πυρηνική έκρηξη δυστυχώς δεν σκοτώνει μόνο τους ηλίθιους τους άπληστους και τους διεφθαρμένους
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Όταν στις 15 Αυγούστου του 1945 ο αυτοκράτορας της Ιαπωνίας υποχρεώθηκε από τους Αμερικανούς να ανακοινώσει με ραδιοφωνικό μήνυμα του πως δεν είναι θεός, ξέσπασε ένα κύμα λαϊκής υστερίας, που κορυφώθηκε με αυτοκτονίες. Γαλουχημένοι οι Ιάπωνες σε τυφλή αφοσίωση στον αυτοκράτορά τους, απόγονο της θεάς του Ήλιου, διαμόρφωσαν μια νοοτροπία υποταγής και μοιρολατρίας. Αυτήν τη βλέπουμε τώρα ως γαλήνια ψυχραιμία αυτού του λαού στη σημερινή βιβλική καταστροφή.
Δεν μου φαίνεται καθόλου περίεργο πως ο λαός των γκεϊσών, των καμικάζι, των σαμουράι που έκαναν χαρακίρι, των στρατιωτών που συνέχιζαν τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο μετά τη λήξη του στα δάση της Σουμάτρας, αυτών που κοιμούνται στο χώρο εργασίας τους για να γλυτώσουν χρόνο, αυτών που «απεργούν» φορώντας μια κορδέλα, των ευγενικών χαζοτουριστών που έχουμε δει και στη χώρα μας, ή των νεαρών που αυτοαπομονώνονται στα σπίτια των γονιών τους, δέχτηκε σε μια κατ’ εξοχήν σεισμοπαθή χώρα τον παραλογισμό των πυρηνικών εργοστασίων. Σε μια χώρα που είχε ήδη πέσει θύμα του πυρηνικού ολέθρου. Αυτό ξεπέρασε τα όρια της ύβρης. Είναι φανερό πως η ανθρωπότητα που κινείται πια παντού με τους νόμους της Αγοράς και το τυφλό κίνητρο του αχόρταγου κέρδους, κρέμεται από μια κλωστή. Η πυρηνική έκρηξη δυστυχώς δεν σκοτώνει μόνο τους ηλίθιους τους άπληστους και τους διεφθαρμένους.
Όταν η πλειοψηφία του γερμανικού λαού ψήφιζε τον Χίτλερ και του ιταλικού τον Μουσολίνι, αυτό αποδείκνυε πως ο λεγόμενος κοινός νους δεν είναι τόσο κοινός. Χωρίς καθόλου να αμφισβητώ το πολυκομματικό δημοκρατικό σύστημα, νομίζω πως οι λαοί όχι μόνο ποδηγετούνται πολύ εύκολα από τις δυνάμεις του κακού, αλλά και οι ίδιοι είναι ευεπίφοροι στο να κάνουν, να στηρίξουν, ή απλά να ανεχθούν το κακό. Η Ελλάδα αποτελεί σήμερα την πιο ζωντανή απόδειξη του πόσο εύκολα διαφθείρεται ένα μεγάλο ποσοστό του λαού. Όχι δεν εννοώ πως «μαζί τα φάγαμε», αλλά πιστεύω πως η φράση αυτή, όσο προκλητικός και αντιπαθής κι αν είναι αυτός που την ξεστόμισε, περιέχει μεγάλη δόση αλήθειας και αφορά πολλούς. Ταυτόχρονα όμως σκέφτομαι πως ο ίδιος περίπου λαός το 1979 είχε αποτρέψει με μαζική διαδήλωση στη Χαλκίδα το στήσιμο αμερικανικού πυρηνικού εργοστάσιου στην Κάρυστο. Έχουμε προφανώς παρά το κατάντημά μας, έναν καλύτερο λαό, πιο πολλούς ενεργούς πολίτες και περισσότερη Δημοκρατία από την Τουρκία και τη Βουλγαρία που έχουν πυρηνικά εργοστάσια. Δεν το λέω ρατσιστικά, είναι μια διαπίστωση που έχει να κάνει με ιστορικές συγκυρίες και με το επίπεδο της παιδείας και της οικονομίας. Ίσως λοιπόν να μπορούμε να ελπίζουμε στις καλές πλευρές των λαών, αν αυτές ενεργοποιηθούν, γιατί αλλιώς το μέλλον της ανθρωπότητας διαγράφεται ζοφερό.
ΥΓ
«Ο Ήλιος» (2005), η τελευταία ταινία μιας τριλογίας του Αλέξανδρου Sokurov για τον Χιροχίτο
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
πολύ καλή η τοποθέτησή σας.
αλλά αν λειτουργούσαν τα ΜΑΤ όπως λειτουργούν σήμερα πιστεύω ότι θα είχαμε κι εμείς ελικά πυρηνική ενέργεια –αν υπήρχε η κρατική θέληση & το χρήμα.
Αγαπητέ Ρο,
Όσο και αν είμαι και εγώ αντίθετος στη χρήση της πυρηνικής ενέργειας (ζω μισό πακέτο απόσταση από αντιδραστήρα) δε μπορώ να συμφωνήσω με την (εύκολη, επέτρεψέ μου) κριτική σου κατά των Ιαπώνων.
Κατ΄αρχήν, είναι ένας πολιτισμός που απέχει παρασάγγας από το δικό μας – προσοχή, αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να τον κρίνουμε, απλά σημαίνει πως χρειάζεται περίσκεψη στην επιλογή των κριτικών εργαλείων.
Όπου εσύ βλέπεις «υποταγή και μοιρολατρία» εγώ βλέπω μια βαθιά συνείδηση ότι το άτομο μόνο του δεν επιβιώνει – και ίσως δε θα’πρεπε κιόλας να επιβιώσει. Η έννοια της «wa», της δυσμετάφραστης στα ελληνικά «κοινωνικής αρμονίας» είναι βασική για τον πολιτισμό τους.
Βλέπω επίσης μια βαθύτατη ευγένεια. Είναι αδύνατο να λάβεις ευθέως την απάντηση «όχι» από Ιάπωνα – παρ’ ημίν η λέξη – προφερθείσα, υποτίθεται, απ’ τα χείλη ενός φασίστα δικτάτορα – έγινε μέχρι και εθνική εορτή…
Μια ευγένεια που εκφράζεται στην καθημερινότητά τους, στη λογοτεχνία τους, στη ζωγραφική τους, στην αρχιτεκτονική τους. Το Katsura δεν είναι Αγιασοφιά.
Προσωπικά, αν μου ήταν δυνατό να διαλέξω τόπο γέννησης και κουλτούρα, το Κυότο θα βρισκόταν στη λίστα αρκετά πιο πάνω απ’τη Θεσσαλονίκη, αν και όχι στην πρώτη θέση.
ΥΓ: Όσο για το άν «εχουμε προφανώς παρά το κατάντημά μας, έναν καλύτερο λαό, πιο πολλούς ενεργούς πολίτες και περισσότερη Δημοκρατία από την Τουρκία και τη Βουλγαρία που έχουν πυρηνικά εργοστάσια», δεν είναι λιγάκι άδικο προς τους γείτονες; Απόσο ξέρω, η Τουρκία και η Βουλγαρία απέκτησαν πυρηνικά εργοστάσια σε περίοδο που κάθε αντίδραση ήταν αδύνατη. Το 1979, εμείς μπορεί να είχαμε κουτσή και στραβή δημοκρατία, πάντως είχαμε…
Ούπς συγνώμη, αγαπητέ Λασκαράτο ήθελα να πώ!
Παράθεμα: Η πυρηνική έκρηξη δυστυχώς δεν σκοτώνει μόνο τους ηλίθιους τους άπληστους και τους διεφθαρμένους | The Net War
Αναδημοσίευση από εδώ:
http://agauch-katerina.blogspot.com/2011/03/blog-post_16.html
«Ο παππούς της το είχε ζήσει. Μόλις 66 χρόνια πριν.
Ο πατέρας της πείστηκε ότι ήταν ένας εφιάλτης που πέρασε, μια κακή
στιγμή, δεν θα ξανασυνέβαινε.
Εκείνη πείστηκε ότι ο νέος Θεός λέγεται …ανάπτυξη.
Αυτός ο Θεός όμως δεν είναι φιλάνθρωπος.
1945. Τα αμερικανικά Β-29 καταστρέφουν συστηματικά την Ιαπωνία, τα θύματα ανέρχονται σε δεκάδες χιλιάδες, ο Χιροχίτο επιδιώκει να βρει την φόρμουλα συνθηκολόγησης. Και την ίδια εποχή, η ΕΣΣΔ που κατέχει ήδη ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης, κηρύσσει τον πόλεμο και εξαπολύει και αυτή επίθεση στην Ιαπωνία. Και αυτό…λίγο πριν από τις …διασκέψεις για την
…μεταπολεμική κατάσταση.
Το …υπεροπλο, λένε οι …γραφές προοριζόταν για τον Χίτλερ. Ο Τρούμαν αποφασίζει να το χρησιμοποιήσει στην Ιαπωνία. Που αποβλέπει; Μα να ακουστεί η …έκρηξη μέχρι τη Μόσχα.
…Μετά…..
Και ..μετά την υπογραφή της συνθηκολόγησης ο Μακ Αρθουρ- ο μεγαλύτερος άνθρωπος μετά τον …Χριστό, όπως τον παρουσίαζε ο Αμερικανικός Τύπος της εποχής-ορίζεται διοικητής της ηττημένης Ιαπωνίας…μέχρι το 1952.
Διοικητές των νομών και των μεγάλων πόλεων ορίζονται αμερικανοί στρατιωτικοί. Το …liberal και το …progressive, είναι οι λέξεις που χαρακτηρίζουν εκείνη εποχής της βίαιης αμερικανοποιησης της Ιαπωνίας. Καμιά 50αρια Ιάπωνες ανώτατοι αξιωματικοί οδηγούνται σε δικαστήρια πολέμου. Οι περισσότεροι κάνουν χαρακίρι, κάποιοι λίγοι …επανεντάσσονται και συνεργάζονται… εποικοδομητικά με τους Αμερικάνους.
Οι Αμερικανοί διαλύουν τα στρατιωτικοβιομηχανικά συγκροτήματα, κάνουν αγροτική …μεταρρύθμιση, αλλάζουν εντελώς το εκπαιδευτικό σύστημα αμερικανοποιώντας το πλήρως, και προσπαθούν με κάθε μέσο να διαλύσουν την παραδοσιακή ιαπωνική συμβίωση των γενεών, σχεδόν επιβάλλοντας το δυτικό πυρηνικό σύστημα της οικογένειας.
Αντίσταση ελάχιστη, σχεδόν μηδενική. Προφανώς η Χιροσίμα και το Ναγκασάκι είχαν αφήσει αγιάτρευτες πληγές. Δεν ήταν …μια ήττα. Δεν ήταν μια …συνθηκολόγηση. Πίσω της η συνθηκολόγηση είχε τις πληγές ολέθρου και της απόλυτης υποταγής.
Άλλωστε αυτό το μοντέλο της αμερικανοποιησης της Ιαπωνίας, δεν επικαλούνταν ως success story, και για το …Ιράκ οι Αμερικανοί;
Το 49 αποκτάει και η ΕΣΣΔ το …υπερόπλο!
Το 1951 ιδρύεται η ιδιωτικών συμφερόντων TEPCO.
To 1951 υπογράφεται η συνθήκη ασφαλείας, που προβλέπει τη διατήρηση των βάσεων και των αμερικανικών στρατευμάτων στη χώρα. Και μετά «ο ξεχασμένος πόλεμος», η επίθεση των ΗΠΑ στην Κορέα, με την κάλυψη του …ΟΗΕ.
Μια ισχυρή υπερανεπτυγμένη Ιαπωνία είναι ένα όμορφο …γεωπολιτικό συνορο, αναμεσα στους … κακούς και τις ΗΠΑ. Αλλωστε η Ιαπωνία είναι «ο πιο γενναιόδωρος οικοδεσπότης» αμερικανικών στρατευμάτων. Η Ιαπωνία γίνεται ο περιφερειακός χωροφύλακας των Αμερικανών στον Ειρηνικό και ταυτόχρονα απόλυτα αμερικανοποιημένη αναπτύσσεται με οργιώδεις ρυθμούς.
Σήμερα η TEPCO είναι η 4η σε μέγεθος εταιρία παραγωγής ενέργειας στον κόσμο και η μεγαλύτερη στην Ασία.
Η TEPCO, είναι ένα διαρκές …σκάνδαλο. Σχεδόν από τα πρώτα χρονια της λειτουργίας της. Μόνο μέσα στα τελευταία 25 χρόνια εμφανίζεται να έχει κουκουλώσει πάνω από διακόσια ατυχήματα και μόνο στην τελευταία δεκαετία να έχει …πειράξει καμιά τριανταριά εκθέσεις επιθεωρητών ασφαλείας.
Μόλις το 2002 ο Πρόεδρος και αρκετά κορυφαία στελέχη παραιτούνται ύστερα από καταιγισμό δημοσιευμάτων για αλλοιώσεις σε αρχεία εργοστασίων.
Το 2006 η TEPCO παραδέχεται ότι έχει αλλοιώσει τα στοιχεία για τις θερμοκρασίες του ψυκτικού νερού στο εργοστάσιο Φουκουσίμα Νταΐτσι. κλπ, κλπ, κλπ…. Και φαντάζομαι ότι όποιος κάνει έναν στοιχειώδη επιφανειακό ψάξιμο, θα βρει …κι άλλα, κι άλλα κι άλλα
Σήμερα, η Ιαπωνία, γίνεται κομμάτια. Τα εντόσθια του τίγρη κατασπαράζονται ….με τον ίδιο τρόπο που κατασπαράχθηκαν 66 χρόνια πριν
Κι ο Πρωθυπουργός ομολογεί …απολογούμενος και δηλώνοντας …«εξαιρετικά δυσαρεστημένος», ότι ιδιωτική εταιρεία TEPCO που έχει αναλάβει την διαχείριση και λειτουργία του πυρηνικού σταθμού, εξαπάτησε την κυβέρνηση, και για τον τρόπο λειτουργίας και για την παροχή στοιχείων…
Ότι …θυμίζει στον καθένα. Ότι αναλογίες σκέφτεται ο καθένας…
Η μνήμη ούτως ή άλλως είναι ένα από τα ισχυρά όπλα των λαών. Η αμνησία …σκοτώνει. Βιολογικά και …πολιτικά.
Υ.Γ. Είναι πολύ ζόρικη ώρα για …αστεία. Και αυτό είναι ένα …μακάβριο αστείο, τούτη την ώρα. Πρόσφατα όμως έγινε best seller το βιβλίο «Walking the Talk: The Business Case for Sustainable Development» στο οποίο η TEPCO εξετάζεται «as a case study for corporate social responsibility» και εν τέλει εξυμνείται ως ένα …λαμπρό επιχειρηματικό παράδειγμα κοινωνικής και εταιρικής ευθύνης!!!!! «
To άρθρο, περιέργως, ατύχησε ως προς τους χαρακτηρισμούς, κάτι ασυνήθιστο για τον Ρο.
Και εγώ, όπως ο Undantag, πιστεύω ότι είναι λάθος να προβάλλουμε τα δικά μας πολιτιστικά κριτήρια σε άλλους λαούς που έχουν άλλο κώδικα αξιών. Δεν είναι απαραίτητο να κρίνονται όλοι οι λαοί με βάση δυτικά μέτρα και σταθμά…
Στη συνέχεια μάλιστα, αναφέρεται η έκφραση «έχουμε έναν καλύτερο λαό»!! Υπάρχουν και χειρότεροι λαοί, όπως οι τουρκαλάδες, οι αραπάδες και οι σχιστομάτηδες;;; ΄
Αυτά ακούγαμε μια ζωή και ιδού που φτάσαμε!
Ουπς και εγώ, γράφω για Ρο, ενώ είναι Λασκαράτος! Σόρι!
Όπως παρατήρησε πρόσφατα κι ένας γνωστός μας ακαδημαϊκός Δάσκαλος «η αγορά έχει γίνει αγοραία»…
Απο’κεί και πέρα, θα έχω κι εγώ τις αμφοβολίες μου στα περί «καλύτερου λαου» που λέτε. Το 1979 ήταν μια πολύ διαφορετική εποχή από το 2011, δεν είμαι σίγουρος αν τώρα θα είχαμε τις ίδιες αντιδράσεις με τότε.
Undantag και Αργόσχολος,
το ήξερα πως θα παρεξηγηθεί ή και θα ενοχλήσει το κομμάτι που υποτιμά Ιάπωνες, Τούρκους, Βούλγαρους.
Προσπάθησα να το προλάβω αυτό διευκρινίζοντας:
«Δεν το λέω ρατσιστικά, είναι μια διαπίστωση που έχει να κάνει με ιστορικές συγκυρίες και με το επίπεδο της παιδείας και της οικονομίας».
Λοιπον πως να το κάνουμε, αν συγκρίνουμε το Σουηδικό λαό με τον έλληνικό, σαφώς θα πούμε πως διαθέτει μια πολύ καλύτερη κουλτούρα Δημοκρατίας, σεβασμού δικαιωμάτων και έντιμης διαχείρισης των κοινών.
Η Τουρκία και η Βουλγαρία εχουν πολύ μεγαλυτερο δημοκρατικό έλειμμα από ότι η Ελλάδα. Σωστα μου επισημαίνουν κάποιοι πως κι εδώ έτσι που πάμε κλπ αλλά μέχρι χτες είχαμε εμφανώς καλύτερη Δημοκρατία από τις γύρω χώρες. Ναι αλλάζουμε προς το χειρότερο, γι’αυτό έγραψα πως το 1979 είχαμε τον ίδιο ΠΕΡΙΠΟΥ λαό. Οι συνθήκες ήταν πολύ διαφορετικές. Πιστεύω πως και σήμερα όμως θαυπήρχαν τεράστιες αντιδράσεις. Δείτε την Κερατέα για το ΧΥΤΑ και φαντασθείτε τι θα γινόταν με πυρηνικό εργοστάσιο. Κανείς δεν εμποδίζει σήμερα Βούλγαρους και Τούρκους πολίτες με αφορμή την Ιαπωνία να φωνάξουν. Ομως δεν το κάνουν. Φτώχια, ανεργία, αμάθεια (οι Τούρκοι κυρίως), παράδοση αυταρχισμού, θρησκευτική μοιρολατρεία, τους κρατάνε ακόμη δεμένους. .
Ξέρετε πως είμαστε αντιεθνικιστές μέχρι σημείου να μας λένε «Ανθέλληνες». Αλλά δεν μορώ να κλείσω τα μάτια στο χαλι της τουρκικής Δημοκρατίας. Δεν θέτω το θέμα σε γονιδιακή βάση, αλλοίμονο! Είπα υπάρχουν αντικειμενικές συγκυρίες.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – ΑΝΟΙΚΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ
για την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για τις Στρατιωτικές Δαπάνες
Αθήνα 16/03/2011
Η 12η Απριλίου 2011 έχει οριστεί ως Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για τις Στρατιωτικές Δαπάνες. Ένα παγκόσμιο δίκτυο οργανώσεων και ατόμων σχεδιάζει και οργανώνει εκατοντάδες τοπικές δράσεις κάθε είδους σε όλον τον κόσμο για να δηλώσει την αντίθεσή του στη διαρκή αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και να απαιτήσει την άμεση και δραστική μείωση των κονδυλίων που κατευθύνονται προς την ενίσχυση της πολεμικής βιομηχανίας.
Η συγκεκριμένη μέρα αποτελεί μια καλή ευκαιρία ανάδειξης του καταστροφικού χαρακτήρα των στρατιωτικών δαπανών για την ελληνική, αλλά όχι μόνο, οικονομία. Φυσικά, στις δαπάνες αυτές πολύ σπάνια υπολογίζονται τα μη οικονομικά τους αποτελέσματα, δηλαδή οι συνέπειές τους για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται με τη χρήση των όπλων που αγοράζονται, αλλά και η συσχέτισή τους με την ανάπτυξη και τη διαιώνιση εθνικιστικών και ρατσιστικών ιδεολογιών και συμπεριφορών. Οι πολεμικοί εξοπλισμοί, λοιπόν, σκοτώνουν και δηλητηριάζουν με πολλούς τρόπους: κατασπαταλούν πόρους που θα έπρεπε να δαπανώνται για κοινωνικά ωφέλιμες υπηρεσίες (υγεία, εκπαίδευση κ.ά.), συντηρούν μισανθρωπικές ιδεολογίες, καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον όταν δοκιμάζονται και εξαλείφουν κάθε ίχνος ζωής όταν χρησιμοποιούνται, οδηγούν εθνικές οικονομίες όπως η ελληνική σε αδιέξοδο κ.λ.π.
Ο Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης (ΣΑΣ) και το Ευρωπαϊκό Γραφείο για την Αντίρρηση Συνείδησης (EBCO) καλούν όλες τις ενδιαφερόμενες οργανώσεις και άτομα να σχεδιάσουμε μαζί την ελληνική συμμετοχή στην Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για τις Στρατιωτικές Δαπάνες, την Τετάρτη 23 Μαρτίου στις 20.30 στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13 Α, Εξάρχεια).
Την πρωτοβουλία πήρε το Διεθνές Γραφείο Ειρήνης (IPB) και το Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών (IPS) με το ακόλουθο διεθνές κάλεσμα (περισσότερα στο: http://www.demilitarize.org):
Μόνο το 2009, οι στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως ανήλθαν στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών: 1.53 τρις δολάρια! Δεδομένου ότι αντιμετωπίζουμε αμέτρητες κρίσεις στον σημερινό κόσμο (φτώχεια, πείνα, έλλειψη εκπαίδευσης, κακή ιατρική μέριμνα, περιβαλλοντικά ζητήματα), είναι απαραίτητο να συνεργαστούμε για τη δημιουργία ενός παγκόσμιου κινήματος που να εστιάζει στο τι ΕΙΝΑΙ σημαντικό: οι ανθρώπινες ζωές και οι ανάγκες τους. Είναι πράγματι στο χέρι μας… αν όχι εμείς, τότε ποιος; Όμως πρέπει να δράσουμε ΤΩΡΑ!
Οργανώνουμε την Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για τις Στρατιωτικές Δαπάνες στις 12 Απριλίου 2011 για να συμπέσει με τη δημοσίευση των νέων ετήσιων στοιχείων για τις στρατιωτικές δαπάνες παγκοσμίως από το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI). Την ημέρα αυτή, άνθρωποι σε όλες τις ηπείρους θα ενωθούμε σε κοινές δράσεις για να στρέψουμε την προσοχή του κόσμου, των πολιτικών και των ΜΜΕ στα κόστη των στρατιωτικών δαπανών και στην ανάγκη για νέες προτεραιότητες. Εκδηλώσεις σαν κι αυτές θα μας βοηθήσουν να χτίσουμε ένα διεθνές δίκτυο για το θέμα αυτό.
Έλα μαζί μας αυτή την ιστορική Παγκόσμια Ημέρα Δράσης για τις Στρατιωτικές Δαπάνες!
Σύνδεσμος Αντιρρησιών Συνείδησης
http://www.antirrisies.gr
http://antirrisies.gr/node/922
Σίγουρα, δεν πρέπει να κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια, αλλά εδώ νομίζω ότι ο Λασκαράτος εννοεί γενικά τη διαχρονική συμπεριφορά της μάζας, της εκμηδενίσεως της προσωπικότητας από έναν ηγέτη, μια ιδέα, ένα σκοπό.
Δεν μπορείς να αποφύγεις τη βλακεία σε μαζικό επίπεδο στα δικά μας κοινωνικοπολιτικά συστήματα. Υπάρχουν εποχές που οι λαοί θέλουν έναν σωτήρα, έναν ηγέτη, ένα θεό για αποκούμπι της αμάθειας και της άγνοιάς τους, για την οποία όμως δεν είναι εξ ολοκλήρου υπεύθυνοι.
Η βλακεία είναι το αποτέλεσμα της ανισότητος στην κοινωνία κι όχι το αντίστροφο. Και ασφαλώς σε επίπεδο μάζας, η ατομικότητά μας συντρίβεται από το βλακώδη μέσο όρο. Οπότε πρέπει να τη δεχτούμε και να ελπίζουμε στην εξαφάνισή της σε ένα εφικτό -αλλά σίγουρα όχι πολύ κοντινό- μέλλον.
Γνωρίζω πως είσαστε άθεοι αλλά επιθυμώ να σας γνωρίσω πως υπάρχει αυτόχθων Ορθόδοξη Εκκλησία στην Ιαπωνία.
Ψέλνουν υπέροχα.
Σας στέλνω ενα βίντεο για τα Άγια Θεοφάνεια στο Τόκυο. Χοροστατεί ο Ιάπων Αρχιεπίσκοπος Δανιήλ.
Ελπίζω να μην το σβήσετε.
Γιάννη, γιατί εμένα μου φαίνεται η όλη ιστορία αυτή σαν παράσταση κωμωδίας; Τα γέλια που ακούγονται είναι πρόσθετα ή γνήσια των πιστών;
Έπειτα ο Αρχιεπίσκοπος γιατί έχει χαζοχαρούμενο ύφος; Όσο για το αυτόχθων, πλάκα μας κάνεις ή μιλάς σοβαρά; Και δε μου λες, πόσο είναι το ποσοστό των χριστιανών στην Ιαπωνία; Έχεις άραγε υπ’ όψιν σου ότι ο χριστιανισμός έχει καταβάλει τεράστιο κόπο για το θέμα αυτό με μηδαμινά αποτελέσματα;
Η Ιαπωνική Ορθόδοξη Εκκλησία είναι καθαρό παρακλάδι της Ρωσικής. Όσο για την επι/απο-τυχία της, ρίξε μια ματιά στη Wikipedia για την πλήρη ιστορία, γιατί υπάρχει ένα βίαιο τεράστιο πολιτικο-οικονομικό και πολιτιστικό παρασκήνιο που ξεκίνησε από την εποχή των πρώτων δυτικών προσηλυτιστών και θεωρήθηκε ως δυτική επεκτατικότητα.
Οι Ορθόδοξοι πάντως είναι γύρω στις 30.000 (σε πληθυσμό 100.000.000 και συνολικά λιγότερο από 1% Χριστιανοί όλων των ομολογιών.
Σα γενική παρατήρηση πάντως, ο Χριστιανισμός δε φτουράει και πολύ στην Άπω Ανατολή, λόγω των ελεύθερων σε γενικές γραμμές από δογματικές δεσμεύσεις ντόπιων θρησκειών (όταν ο Βουδισμός σου δίνει άπειρες μετεμψυχώσεις για να πετύχεις την Νιρβάνα και ο Σιντοϊσμός σε κάνει πνεύμα που προστατεύει την οικογένειά σου, λίγο δύσκολο να ζηλέψεις τη χριστιανική κόλαση).
Ε λοιπόν ναι, μερικοί αντιδρούν.
Γιαούρτωσαν το Πάγκαλο
http://vodpod.com/watch/5781645–video
Έδωσε ονόματα για τους «τραμπουκισμούς»
«Έδειξε» ΣΥΡΙΖΑ ο Πάγκαλος για τα γιαουρτώματα στα Καλύβια
Συνέχεια στο επεισόδιο με κατοίκους της Κερατέας, που σημειώθηκε το βράδυ της Τετάρτης έξω από ταβέρνα στα Καλύβια, δίνει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος.
Όπως υποστηρίζει σε ανακοίνωσή του, η επίθεση διοργανώθηκε και εκτελέστηκε από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που «προωθούν την στρατηγική των επιθέσεων και του προπηλακισμού των βουλευτών και των υπουργών του κυβερνώντος κόμματος, για να δημιουργήσουν κλίμα εμφυλίου πολέμου».
Στην ανακοίνωση αναφέρεται ότι «ένας τραμπούκος του ΣΥΡΙΖΑ πέταξε μία σπασμένη καρέκλα με στόχο τον Θεόδωρο Πάγκαλο και τον χτύπησε στον δεξί ώμο, προκαλώντας του μώλωπες». Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κάνει προσωπική επίθεση στον Αλέξη Τσίπρα και κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «στην Κερατέα κάνει τη μεγάλη του πρόβα για τη διεξαγωγή αντάρτικου εναντίον του κράτους».
Αναλυτικά η ανακοίνωση
«Χθες το βράδυ (16/3/2011) ο Θεόδωρος Πάγκαλος, όπως κάνει κάθε χρόνο, είχε καλέσει 11 Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για να φάνε και να συζητήσουν, σε μια ταβέρνα της εκλογικής του περιφέρειας που βρίσκεται σε κεντρικό σημείο των Καλυβίων.
Οι γνωστοί μηχανισμοί του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι προωθούν την στρατηγική των επιθέσεων και του προπηλακισμού των Βουλευτών και των Υπουργών του κυβερνώντος κόμματος για να δημιουργήσουν κλίμα εμφυλίου πολέμου, άδραξαν την «ευκαιρία». Καθώς η συγκέντρωσή τους στο μπλόκο της Κερατέας, όπου σκόπευαν να επιτεθούν στις αστυνομικές δυνάμεις ήταν τόσο ολιγάριθμη που δεν τους επέτρεψε να πραγματοποιήσουν το στόχο τους εκεί, έσπευσαν να μετακινήσουν περίπου 50 άτομα στα Καλύβια όπου τα πράγματα ήταν πολύ πιο εύκολα γι’ αυτούς.
Πράγματι, ήρθαν έξω από την ταβέρνα και επί δύο και πλέον ώρες έβριζαν, χυδαιολογούσαν και έκαναν αισχρές χειρονομίες προς τους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα προς τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης και τη σύζυγό του η οποία συμμετείχε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στο παρακείμενο Δημαρχείο και ήρθε μόλις πληροφορήθηκε τα επεισόδια.
Επειδή ο κύριος Τσίπρας ζητάει με επιθετικό ύφος ονόματα προσπαθώντας έτσι να δημιουργήσει σύγχυση, αυτή τη φορά θα αναφέρουμε τους πρωταγωνιστές ώστε να μην τσακώνονται μετά σε διάφορα blogs για το ποιος ήταν πιο μεγάλος «λαϊκός αγωνιστής». Διοργανωτής των επεισοδίων όπως και όλων των προηγουμένων τραμπουκισμών στα μπλόκα της Κερατέας είναι το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Μελέτης Πόγκας και ο πρώην Δήμαρχος Κερατέας κ. Σταύρος Ιατρού.
Παρά τις ύβρεις και τις χυδαιότητες, ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης εξήλθε τρεις φορές για να προσπαθήσει να μιλήσει με όσους είχαν διάθεση να συζητήσουν. Και τις τρεις φορές τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που κατηύθυναν την όλη «επιχείρηση», διέκοπταν τη συζήτηση με οργανωμένες κινήσεις, ύβρεις και απειλές. Όταν αυτά δεν πτόησαν τον Αντιπρόεδρο, έκαναν χρήση του «εξοπλισμού» που είχαν φέρει μαζί τους. Πλην των γιαουρτιών που αποτελούν «διαχρονική αξία», έγινε ένα ακόμα βήμα προς μια βιαιότερη πρακτική. Ένας τραμπούκος του ΣΥΡΙΖΑ πέταξε μία σπασμένη καρέκλα με στόχο τον Θεόδωρο Πάγκαλο και τον χτύπησε στον δεξί ώμο προκαλώντας του μώλωπες.
Τελικά άρχισαν να συγκεντρώνονται φίλοι του καταστηματάρχη και του Αντιπροέδρου και πολλοί κάτοικοι των Καλυβίων και του Κουβαρά, οι οποίοι ήθελαν να αποδοκιμάσουν τέτοιου είδους τραμπουκισμούς. Ανάμεσά τους ήταν και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι αλλά και ο Δήμαρχος Λαυρεωτικής κ. Λεβαντής. Η συγκέντρωση των τραμπούκων του ΣΥΡΙΖΑ -όταν είδαν ότι όχι μόνο δεν πέτυχαν να τρομοκρατήσουν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, αλλά συγκέντρωναν και την εχθρότητα των ντόπιων- άρχισε να αραιώνει. Συγχρόνως αυξανόταν και ο αριθμός εκείνων που είχαν προσέλθει για να εμποδίσουν αυτού του τύπου τις εκδηλώσεις στο χωριό τους. Τότε αποχώρησαν και οι Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και ο Αντιπρόεδρος.
Το τελικό επεισόδιο γράφτηκε λίγο αργότερα στην έξοδο του χωριού όταν τραμπούκοι του ΣΥΡΙΖΑ έστησαν καρτέρι στους Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και λιθοβόλησαν τα αυτοκίνητά τους.
Αξίζει να αναφερθεί ότι όλα αυτά έγιναν την στιγμή που η Κυβέρνηση στο θέμα της Κερατέας, προχώρησε σε μια σειρά κινήσεων για να τερματιστεί η ένταση. Είναι χαρακτηριστικό ότι βήμα για την λύση αυτή αποτέλεσε η έναρξη της απόσυρσης των αστυνομικών δυνάμεων. Μόλις όμως έγινε η πρώτη κίνηση, κάποιοι έσπευσαν να κάψουν τα μηχανήματα της εταιρείας που έχει αναλάβει το έργο. Είναι σαφές ότι στην Κερατέα ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει τη μεγάλη του πρόβα για την διεξαγωγή αντάρτικου εναντίον του κράτους.
Η συστηματική και οργανωμένη στράτευση του ΣΥΡΙΖΑ στο δρόμο της ανομίας, της αυθαιρεσίας και της τρομοκράτησης των οπαδών της Κυβέρνησης και του κυβερνώντος κόμματος, οδηγεί μοιραία σε αντιδράσεις που δεν είναι δυνατόν να προβλεφθούν. Καλό θα ήταν ο κύριος Τσίπρας και οι άλλοι επαναστάτες του σαλονιού να σταματήσουν τώρα πριν να είναι πολύ αργά.
Σε μιαν εποχή βαθύτατης οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής κρίσης, όπου το μέγιστο ζητούμενο είναι ο κοινοβουλευτισμός και η Δημοκρατία να αντέξουν και να αποδείξουν ότι μπορούν να δώσουν τη λύση, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει τακτικές και μεθοδεύσεις που θυμίζουν έντονα όσα έκαναν οι εχθροί του κοινοβουλευτισμού εναντίον της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Εκείνος που τελικά κέρδισε τότε, ήταν ο φασισμός και οι Ναζί».
Τι έγινε το βράδυ της Τετάρτης
Άγρια επίθεση και… γιαούρτωμα από εξαγριωμένους κατοίκους της Κερατέας δέχτηκε χτες το βράδυ ο Θεόδωρος Πάγκαλος, σύμφωνα με την ιστοσελίδα κατοίκων της περιοχής, lavreotiki.com.
O κ. Πάγκαλος επισκέφτηκε αργά την Τετάρτη ταβέρνα στα Καλύβια για να δειπνήσει μαζί με τη σύζυγό του και φίλους.
Όλα ξεκίνησαν όταν κάτοικοι, που αντιδρούν στη δημιουργία χώρου υγειονομικής ταφής στην περιοχή, μπήκαν μες στη ταβέρνα και άρχισαν να φωνάζουν την γνωστή φράση «δεν τα φάγαμε μαζί».
Αμέσως έφτασε στο σημείο διμοιρία των ΜΑΤ για να φυγαδεύσει τον κ. Πάγκαλο.
Όταν όμως κατά την έξοδό του από την ταβέρνα, ο κ. Πάγκαλος προσπάθησε να αντιδράσει, οι κάτοικοι τον… γιαούρτωσαν!
Η νέα επίθεση κατά Πάγκαλου αναρτήθηκε τη νύχτα σε ιστοσελίδα των κατοίκων της Κερατέας
Ταινία Σογκούν, καθολικοί Ιεραποστολοί στην Ιαπωνία
!………………………….:-)
Η συλλογική ευθύνη είναι κάτι διαφορετικό από την γονιδιακή ευθύνη (ή ακόμα χειρότερα από την προπατορική). Και βέβαια φταίει ένας λαός γιατί δεν κάνει κάτι για το στραβό που γίνεται τριγύρω του.
Είτε το προτρέπει, είτε το ανέχεται. Σίγουρα δεν είναι το ίδιο το ένα με το άλλο, αλλά έχει πραγματικά σημασία; Μπορεί να μην τα φάγαμε (ακριβώς μαζί), αλλά του επιτρέψαμε να τα φάει και να συνεχίζει να τα τρώει. Όπως επιτρέπουμε και σε μας να τρώμε τα «κοκαλάκια» για να μη μιλάμε πολύ – πολύ. Το χω πει αλλού, ότι είναι πολύ μικρό το τίμημα που πληρώνουμε σήμερα για το έγκλημα που κάναμε να τους αφήσουμε να μας φέρουν μέχρι εδώ.
Ως είναι γνωστό θαύματα δεν γίνονται. Και όμως το θαύμα των «Γιαπώνων» έγινε! Μια κατεστραμμένη χώρα, όπου πάνω στο σβέρκο της έγινε το μεγαλύτερο έγκλημα όλων των εποχών (η δεύτερη πυρηνική βόμβα), αποδεικνύει τελικά, ότι δεν διαφέρει και πολύ από την Μπανανοκρατούμενη Ελλαδάρα! Όπως κατέρρευσε το Γερμανικό «αδιάβλητο» με τη Μιζενς, έτσι ήρθε και η ώρα να καταρρεύσει και το Ιαπωνικό βιομηχανικό θαύμα, το οποίο αποδεικνύεται ότι στηρίζεται και αυτό στην πλήρη αδιαφορία της ανθρώπινης ζωής μπροστά στο οικονομικό κέρδος.
Τα περί σαμουράι είναι ωραία όπως όλα τα ρομαντικά ποιήματα του Μεσαίωνα και η αυταπάρνηση τους είναι θαυμάσια, αλλά εκτιμώ ότι υπάρχει σε όλους· απλά έρχεται και ζωντανεύει μπροστά στο μεγάλο «ζόρι». Από την άλλη, αυτός ο θαυμάσιο «λαός» έχει διαπράξει θαυμάσια εγκλήματα στους γειτόνους του, δοθείσας της ευκαιρίας. Απλά μας έχει μείνει στη μνήμη η κορδέλα της απεργίας και όχι τα σφαξίματα των αδυνατότερων κατά τον Β’ΠΠ (και όχι μόνο).
Από κει και πέρα, όλοι οι λαοί είναι θαυμάσιοι απλά δεν τους δόθηκε ακόμα η ευκαιρία να μας κάνουν να το εκτιμήσουμε.
Αγαπητέ Λασκαράτε σήμερα διαφωνούμε.
Η κριτική σας είναι πολύ εκ του ασφαλούς, και τολμώ να πώ ρηχή.
Αν συγκρίνουμε τα θύματα των ορυχείων κάρβουνου (όχι μόνο στην Κίνα), με τα θύματα όλων των ατυχημάτων των πυρηνικών εργοστασίων στην ιστορία και την ενέργεια που δίνουν στην ανθρωπότητα τα δύο (δηλαδή βγάλουμε τον λόγο θύματα/μονάδαενέργειας) θα έπρεπε να είχαμε καταδικάσει την χρήση κάρβουνου από τις μονάδες παραγωγής χρόνια τώρα.
Το ίδιο μπορεί να πεί κανείς και για τα θύματα των πετρελαι-ικών εγκαταστάσεων. Μπορεί να μην μας καίγεται καρφί, αλλά έχουν σκοτωθεί πολύ πολύ περισσότεροι, ανά μονάδα ενέργειας πάλι.
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι έχω κάποιον ηθικά αποδεκτό λόγο θύματα/μονάδαενέργειας μεγαλύτερο από το μηδέν, για οποιοδήποτε ζήτημα, αλλά ότι μιλώ για ιστορικά γεγονότα.
(εδώ επίσης ίσως οφείλω να ζητήσω συγνώμη για τον όποιο κυνισμό)
Και η ιστορική αλήθεια σύμφωνα με τα παραπάνω είναι ότι αν βασιζόμασταν στα πυρηνικά θα είχαμε εκπληκτικά μικρότερο αριθμό θυμάτων, ακόμα και αν μία κάθε 10 χρόνια μας συνέβαινε κάτι τύπου Τσερνομπίλ.
Βεβαίως οφείλω να τονίσω ότι δεν έχει καμία σχέση η σημερινή κατάσταση με αυτό. Ούτε και με τις βόμβες στη του ΒΠΠ, έχει σχέση, και ο παραλληλισμός-συσχέτιση όταν γίνεται (είτε με Τσερνομπίλ, είτε με τις βόμβες) είναι αποκλειστικά για λόγους εντυπωσιασμού. Ενδεικτικά, η ραδιενέργεια μόλις έξω από την εγκατάσταση στο αποκορύφωμα της μετρήθηκε στο ~1/600 (1,5ms/h με όριο τα 1000ms σύμφωνα με το MIT) του ορίου που έχει τεθεί για να εμφανιστούν ασθένειες.
Στο Τόκιο και τις κατοικημένες περιοχές ήταν 10δες με 100δες φορές μικρότερο. (τάξεις μεγέθους σαν αυτές της ραδιένεργειας υποβάθρου)
Φυσικά αυτό μπορεί να αλλάξει, απολογισμό μπορούμε να κάνουμε μόνο μετά το πέρας της κρίσιμης κατάστασης.
Αναφέρω το «ανά μονάδα ενέργειας» για να δείξω ότι δεν έχει σχέση με την χρήση (είναι αρκετά μεγάλη, τάξη μεγέθους 10%+ της παγκόσμιας παραγωγής) αλλά με τις ίδιες τις τεχνολογίες, και την ασφάλεια τους.
Μα και εγώ λόγω σπουδών τα λέω αυτά. Πως θεωρείτε την πυρηνική ενέργεια επιβλαβή; Αφού στην πράξη έχει σκοτώσει πολύ λιγότερους και είναι αδιαμφισβήτητα πιο καθαρή από τα ορυκτά καύσιμα.
BHMA
Θ.Γεράνιος
Οταν το απίθανο γίνεται εξαιρετικά πιθανό
Οταν πρωτοεμφανίστηκαν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες, στη δεκαετία του ΄60, οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας για να υπογραμμίσουν το πόσο ασφαλείς είναι προέβαλαν το επιχείρημα ότι η πιθανότητα θανάτου από πυρηνικό αντιδραστήρα είναι ίδια με την πιθανότητα θανάτου από την πτώση μετεωρίτη. Με το πρώτο πυρηνικό ατύχημα εγκατέλειψαν το παράδειγμα του μετεωρίτη και προέβαλλαν άλλα που να ταιριάζουν σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση.
Για το Τhree Μile Ιsland στην Πενσυλβανία το επιχείρημα ήταν το ανθρώπινο λάθος. Στο Τσερνόμπιλ το επιχείρημα ήταν ότι έφταιγε η παρωχημένη ανατολική τεχνολογία. Στην Ιαπωνία το επιχείρημα είναι το τσουνάμι. Στη Φουκουσίμα η κατάσταση δεν είναι ομαλή και μάλλον, θα έλεγα, ανεξέλεγκτη. Η αρχή του προβλήματος ήταν οι εκρήξεις στις δεξαμενές φύλαξης του καμένου ουρανίου λόγω αδυναμίας ψύξης του. Στις δεξαμενές αυτές βρίσκονται 150 τόνοι πυρηνικών αποβλήτων. Το αποτέλεσμα αυτών των εκρήξεων ήταν διπλό. Πρώτον, γκρέμισαν το κτίριο και την οροφή του σταθμού και, δεύτερον, προκάλεσαν την ελεύθερη έξοδο των ραδιενεργών στοιχείων στην ατμόσφαιρα. Το πρόβλημα συνεχίστηκε και σε άλλους αντιδραστήρες πλην του αριθμού 1. Θα πρέπει να πούμε ότι η το καμένο αυτό καύσιμο που αποτελεί και το πυρηνικό απόβλητο είναι πολύ πιο ραδιενεργό από το ουράνιο που βρίσκεται στην καρδιά του αντιδραστήρα. Παράλληλα, στο εσωτερικό των αντιδραστήρων η θερμοκρασία, άρα και η πίεση, ανέβαινε λόγω έλλειψης ψύξης, γεγονός που θα μπορούσε στην ακραία περίπτωση να οδηγήσει σε έκρηξη με καταστροφή του προστατευτικού ατσάλινου θόλου. Η ρίψη θαλασσινού νερού από ελικόπτερα έχει στόχο την ελάττωση της θερμοκρασίας της καρδιάς του αντιδραστήρα, αλλά και της δεξαμενής φύλαξης του καμένου καυσίμου.
Το πυρηνικό ατύχημα που συνέβη πριν από 25 χρόνια στο Τσερνόμπιλ είχε κατά τους θεωρητικούς υπολογισμούς πιθανότητα να συμβεί μία στο εκατομμύριο. Το ίδιο και το πολλαπλό πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας. Ωστόσο η εμπειρική πραγματικότητα απέδειξε ότι σε διάστημα 25 μόνο ετών είχαμε δύο σοβαρά ατυχήματα τα οποία διέψευσαν κατηγορηματικά τις θεωρητικές προβλέψεις. Το συμπέρασμα είναι ότι δεν ισχύουν οι πιθανότητες σε πυρηνικά ατυχήματα, γιατί ούτε η έκταση και η σοβαρότητά τους μπορεί να προβλεφθούν αλλά και οι επιπτώσεις τους διαρκούν για πολλές εκατοντάδες χρόνια. Τα ραδιενεργά στοιχεία έχουν μεγάλο χρόνο ημιζωής (το χρονικό διάστημα κατά το οποίο περιορίζεται στο μισό η δραστικότητά τους) και διαχέονται σε πολύ μεγάλες αποστάσεις. Στα χαρακτηριστικά αυτά που συνιστούν τον επισφαλή χαρακτήρα των πυρηνικών αντιδραστήρων προστίθεται και το γεγονός ότι κατασκευάζονται και λειτουργούν από ιδιωτικές εταιρείες για να επιφέρουν κέρδος. Στον βωμό του κέρδους πολλές φορές παραβλέπονται η ασφάλεια και η προστασία του πολίτη.
Το γεγονός ότι ακόμη και η Ιαπωνία, το υπόδειγμα του πυρηνικού λόμπι, που διακρίνεται για την τεχνολογική υπεροχή και οργάνωσή της, όπως επίσης και για την πειθαρχία και ευσυνειδησία του λαού της, δεν κατάφερε να λειτουργεί ασφαλείς πυρηνικούς αντιδραστήρες σηματοδοτεί την επικινδυνότητά τους.
Γι΄ αυτό, το θέμα της πυρηνικής ενέργειας θα πρέπει να αναθεωρηθεί σε παγκόσμια κλίμακα, με δεδομένο ότι οι μισοί από τους σημερινούς αντιδραστήρες που λειτουργούν στον κόσμο είναι γερασμένοι και θα πρέπει να κλείσουν, να πραγματοποιηθεί μια αποφασιστική στροφή σε άλλες μορφές ενέργειας.
Ο κ. Θανάσης Γεράνιος είναι αναπληρωτής καθηγητής Πυρηνικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αντώνη,
δεν μπορώ κι εγώ να συμφωνήσω μαζί σου. Επίτρεψέ μου και λόγω σπουδών να έχω πολύ αρνητική άποψη για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.
Strati,
εγώ τους Σαμουράϊ που έκαναν χαρακίρι και τους απεργούς της κορδέλλας τους ανέφερα ως αρνητικό παράδειγμα.
Άλλη μια κτηνωδία του γιαπωνέζικου στρατού:
Ο Σίντλερ της Κίνας
Του ΝΙΚΟΛΑ ΖΗΡΓΑΝΟΥ
Το χάραμα της 22ας Σεπτεμβρίου 1937 ο αυτοκρατορικός στρατός της Ιαπωνίας εισέβαλε στην πόλη Νανκίν. Ο κινεζικός στρατός είχε ηττηθεί και την προηγούμενη ημέρα είχε αποσυρθεί, αφήνοντας την πόλη στο έλεος του εχθρού. Για έξι εβδομάδες χιλιάδες μεθυσμένοι στρατιώτες λεηλατούσαν, βίαζαν και δολοφονούσαν άντρες, γυναίκες και παιδιά, σε μια σφαγή που έμεινε στην ιστορία.
Περισσότεροι από 300.000 άμαχοι χάθηκαν, 80.000 γυναίκες βιάστηκαν, χιλιάδες βασανίστηκαν φρικτά, μέχρι να λυτρωθούν από το σπαθί κάποιου αξιωματικού σαμουράι. Αυτόπτης μάρτυρας της σφαγής ήταν ο Γερμανός Τζον Ράντε, στέλεχος του ναζιστικού κόμματος και θαυμαστής του Χίτλερ, εκπρόσωπος της Ζίμενς στην Κίνα. Οταν άρχισε το πλιάτσικο, έστειλε στη Γερμανία την οικογένειά του, ωστόσο ο ίδιος έμεινε στην εμπόλεμη ζώνη για να προστατέψει τους κινέζους υπαλλήλους του.
Με γερμανική μεθοδικότητα κατέγραψε τον εφιάλτη σε ένα ημερολόγιο 1.200 σελίδων, που μόλις πρόσφατα εξεδόθη σε βιβλίο (The good man of Nanking). Οι απίστευτες θηριωδίες που διέπραξαν οι Γιαπωνέζοι ώθησαν τον Ράντε να επικαλεστεί την ιδιότητά του και με κίνδυνο της ζωής του δημιούργησε μια ζώνη προστασίας με επίκεντρο το πανεπιστήμιο και τις δυτικές πρεσβείες, όπου βρήκαν καταφύγιο 250.000 γυναικόπαιδα. Οι υπόλοιποι κάτοικοι της πόλης αφανίστηκαν. Οταν έπειτα από δύο μήνες επέστρεψε στο Βερολίνο, έστειλε επιστολή διαμαρτυρίας στον Χίτλερ και παρέδωσε στις αρχές πειστήρια για τη γενοκτονία που διέπραξαν οι «σύμμαχοι» του άξονα. Αν και ανακρίθηκε από την Γκεστάπο, επέμενε στην καταδίκη των υπευθύνων.
Μετά τον πόλεμο, συνελήφθη από Αμερικανούς και Βρετανούς, που επίσης τον φυλάκισαν για μικρό διάστημα. Διαφωνών για τους ναζιστές, ναζί για τους Δυτικούς, ο Ράντε έμεινε άνεργος μετά τον πόλεμο. Μόνη του παρηγοριά, τα λιγοστά τρόφιμα που του έστελνε η κινεζική κυβέρνηση και κάποιοι από τους επιζήσαντες που δεν ξέχασαν ποτέ τον δικό τους «Σίντλερ». Αν και ο Σίντλερ έγινε ήρωας επειδή διέσωσε 1.200 εβραίους, ο Ράντε ούτε ταινία έγινε, ούτε έτυχε της ίδιας αναγνώρισης. Πέθανε μόνος και αβοήθητος το 1950, σε πλήρη ένδεια, σε ηλικία 67 χρόνων.
Πριν από λίγα χρόνια, η κόρη του βρήκε σε μια σοφίτα το πρωτότυπο ημερολόγιο από το Νανκίν και το εξέδωσε. Στην ιαπωνική έκδοση, απαλείφθηκαν λογοκριμένα από ιαπωνικό εκδοτικό οίκο οι λεπτομέρειες των σφαγών και των βιασμών. Η Ιαπωνία δεν έχει παραδεχθεί επισήμως τη σφαγή του Νανκίν και τα σχολικά βιβλία την αναφέρουν ως «πολεμικό επεισόδιο που κόστισε τη ζωή σε 50.000 ανθρώπους».
Πρόσφατα, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Κοϊζούμι, επισκέφθηκε το ιερό, που είναι θαμμένοι οι γιαπωνέζοι ήρωες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μαζί με τους πρωτεργάτες του «επεισοδίου του Νανκίν», προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων στο Πεκίνο.
Τώρα οι Κινέζοι ετοιμάζονται να αναγείρουν μνημείο και μουσείο στον τόπο της τραγωδίας, αφιερωμένο στον «καλό ναζί» που οι κάτοικοι του Νανκίν αποκαλούσαν «ζωντανό Βούδα».
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ – 08/01/2006
Δείτε σκηνές από το σχετικό φιλμ
«Η πόλη της ζωής και του θανάτου»
Το σχόλιο μου περί ρομαντισμού αφορούσε την υποκείμενη αγάπη προς τους Γιάπωνες στα πρώτα σχόλια και όχι εσάς κ. Λασκαράτε.
Στρατή,
Κατάλαβα λάθος.
Αντώνη, μου φαίνονται υπερβολικοί οι ισχυρισμοί σου.
Υπάρχουν κάποια στοιχεία;
gryphon,
εμένα με ενοχλεί η ομοιογένεια ενός λαού.
stardust,
δεν τα ήξερα αυτά περί παιδικής πορνογραφίας.
Δείχνει το γεγονός πολλά για τον χαρακτήρα αυτής της χώρας.
Το πυρηνικό «ηθικό δίδαγμα» της Ιαπωνίας
Μαρτίου 17, 2011 από ecoleft11 Γράψτε ένα σχόλιο
O κ.Brahma Chellaney είναι καθηγητής Στρατηγικών Μελετών στο Κέντρο Πολιτικών Ερευνών στο Νέο Δελχί και συγγραφέας πολλών βιβλίων γιά την γεωπολιτική κατάσταση στην Ασία. Αναδημοσίευση από το Βημα Online
πηγή: tvxs.gr
Τα προβλήματα στο εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας της Φουκουσίμα στη βορειοανατολική Ιαπωνία έχουν επιφέρει σοβαρό πλήγμα στην παγκόσμια πυρηνική βιομηχανία, αυτό το πανίσχυρο καρτέλ περίπου δέκα μεγάλων κρατικών (ή υπό κρατική καθοδήγηση) εταιρειών οι οποίες πανηγύριζαν για την διεθνή «αναγέννηση» της ατομικής ενέργειας.
Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν από φυσικές καταστροφές οι παραθαλάσσιοι αντιδραστήρες σαν της Φουκουσίμα είναι πασίγνωστοι, ιδίως μετά το τσουνάμι στον Ινδικό πριν από έξι χρόνια, όταν «πνίγηκε» στα νερά το δεύτερο μεγαλύτερο πυρηνικό εργοστάσιο της Ινδίας, στο Μαντράς.
Πολλά πυρηνικά εργοστάσια βρίσκονται κοντά στις ακτές, καθώς χρειάζονται τεράστιες ποσότητες νερού για την λειτουργία τους. Ωστόσο η κλιματική αλλαγή, η οποία οδηγεί στην αύξηση της στάθμης των υδάτων και κάνει συχνότερες τις θεομηνίες όπως τυφώνες, πλημμύρες και τσουνάμι, καθιστούν τους παραθαλάσσιους αντιδραστήρες όλο και πιο ευάλωτους.
Όλες οι γεννήτριες ενέργειας, περιλαμβανομένων αυτών των ηλεκτρικών εργοστασίων που δουλεύουν με άνθρακα ή φυσικό αέριο, χρειάζονται μεγάλες ποσότητες νερού. Όμως οι πυρηνικοί αντιδραστήρες χρειάζονται ακόμη μεγαλύτερες ποσότητες. Οι αντιδραστήρες ελαφρού ύδατος, σαν αυτούς της Φουκουσίμα, που χρησιμοποιούν νερό ως βασικό ψυκτικό μέσο, παράγουν σήμερα το μεγαλύτερο ποσοστό πυρηνικής ενέργειας στον πλανήτη. Το νερό που αντλούν για την ψύξη επιστρέφεται, καυτό, σε ποτάμια, λίμνες και πέλαγα.
Καθώς οι αντιδραστήρες που κατασκευάζονται στην ενδοχώρα πιέζουν τρομερά τα αποθέματα γλυκού νερού στην περιοχή, και βλάπτουν σοβαρά την χλωρίδα και την πανίδα, είναι λογικό να προτιμώνται οι ακτές. Στην περίπτωση της Γαλλίας, κατά την διάρκεια του μεγάλου καύσωνα του 2003, 17 πυρηνικοί αντιδραστήρες χρειάστηκε να μειώσουν ή και να σταματήσουν εντελώς την παραγωγή ενέργειας, λόγω της υψηλής θερμοκρασίας των υδάτων στις παρακείμενες λίμνες και τους ποταμούς. Το θαλασσινό νερόήταν τόσο ζεστό, που δεν μπορούσε να ψύξει τους αντιδραστήρες.
Παρόμοια προβλήματα αντιμετώπισαν οι διαχειριστές πυρηνικών αντιδραστήρων στην Γερμανία, την Ισπανία και τη Γαλλία και κατά τον καύσωνα του 2006. Προβλήματα που βέβαια νομοτελειακά θα αυξάνονται, όσο θα λιγοστεύουν τα αποθέματα πόσιμου νερού: έχει μάλιστα ενδιαφέρον πως η πυρηνική βιομηχανία της δυτικής Ευρώπης απέσπασε το 2006 ειδικές άδειες για να μπορεί να απορρίπτει το θερμό νερό που έχει χρησιμοποιηθεί στους αντιδραστήρες σε ευαίσθητα οικοσυστήματα, παρά τις επιπτώσεις για τους πληθυσμούς των ψαριών.
Βέβαια, οι παραθαλάσσιοι αντιδραστήρες δεν επιδεινώνουν την λειψυδρία. Ομως όπως φάνηκε ξεκάθαρα με το σεισμό της Ιαπωνίας, αντιμετωπίζουν άλλους, χειρότερους κινδύνους.
Είναι πολύ πιθανό η Φουκουσίμα να πλήξει την γοητεία της πυρηνικής ενέργειας με τον ίδιο τρόπο που έπληξε την αξιοπιστία της πυρηνικής βιομηχανίας το ατύχημα στο Θρι Μάιλ Άιλαντ της Πενσιλβανίας, το 1979 και βέβαια το πολύ σοβαρότερο δυστύχημα στο Τσερνόμπιλ το 1986. Αυτό είναι το ηθικό δίδαγμα της νέας καταστροφής. Αν κρίνουμε όμως από την Ιστορία, είναι βέβαιο πως οι υποστηρικτές της πυρηνικής ενέργειας κάποια στιγμή θα επιστρέψουν.
Φίλοι Λασκαράτε
Να προσθέσω με τη σειρά μου πως παρότι η ιαπωνική κουλτούρα απέχει πολύ από τη δικιά μας, αυτό δεν μας αφαιρεί το δικαίωμα να την κρίνουμε. Κάθε πράγμα έχει δύο όψεις: η θετική πλευρά της μοιρολατρίας είναι η στωικότητα και το αντίθετο φυσικά. Ένα χαρακτηριστικό ενός λαού μπορεί να είναι ωφέλιμο σε κάποιες περιπτώσεις και επιβλαβές σε άλλες, σε κάθε περίπτωση όμως έχουμε το δικαίωμα να πούμε αν μας αρέσει.
Ακόμα, θα ήθελα να πω για το θέμα της Κερατέας οτι ευτυχώς οι αρχικές επιφυλάξεις (που διατυπώθηκαν και από αυτό το ιστολόγιο) δεν επαληθεύτηκαν. Το πνεύμα των κατοίκων αποδείχτηκε γνήσια επαναστατικό και φαίνεται οτι η αντίστασή τους έχει χαλάσει τα σχέδια των μεγαλοεργολάβων, τουλάχιστον μέχρι στιγμής.
Ομολογώ και εγώ πως βλέπω ένα ριζοσπαστικό πνεύμα και πτυχές που δικαιολογούν έναν ξεσηκωμό, αλλά ξέρω πως πέρα από τον προβληματισμό κάποιων συνειδήσεων η συντριπτικη πλειοψηφία των κατοίκων δεν θα αλλάξει τη συντηρητική και εγωκεντρική-τοπικιστική νοοτροπία της.
Μακάρι να κάνω λάθος.
Ειλικρινά.
Eγώ πιστεύω πώς σέ κάποιο βαθμό πρέπει νά κρίνουμε τούς λαούς σέ γονιδιακή βάση.Ούτε κι εμένα μού αρέσει αυτή η εξιδανίκευση τους μέ αφορμή τόν σεισμό καί όλ’αυτά περί «θαυμάσιου λαού» κλπ.
Σέ όσα έχουν πεί άλλοι προηγουμένως γιά τά αρνητικά τους στοιχεία θά συμπλήρωνα τήν μεγάλη σκληρότητα καί απόλυτη περιφρόνηση πού έδειχναν στούς αιχμαλώτους απορρεια τής πεποίθησης τους πώς αυτοί αντί νά παραδοθούν όφειλαν νά έχουν αυτοκτονήσει.
Αλλο σκοτεινό σημείο είναι τό ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό αυτοκτονιών δείγμα τού ότι δέν είναι καί τόσο ήρεμοι καί ισορροπημένοι όσο μάς τούς παρουσιάζουν.Δέν διακρίνονται καί πολύ γιά τόν σεβασμό τους πρός τήν φύση καί άν ήταν στό χέρι τους π.χ δέν θά υπήρχαν σήμερα φάλαινες στόν κόσμο.Θά τίς είχαν αφανίσει (σάν τόν δικό μάς τόν Ωνάση).
Επίσης δέν ξέρω τί συμπεράσματα μπορεί νά βγάλει κανείς γιά τήν ψυχική τους κατάσταση εάν έχει υπ’οψη του τά επιεικώς περίεργα σεξουαλικά τους γούστα καί φετιχ…
Εχουν όμως καί κάποια χαρακτηριστικά πού εγώ θά ήθελα νά τά έχουμε κι εμείς.Ενα τέτοιο χαρακτηριστικό είναι η εθνική τους ομοιογένεια.Καμμία σχέση οί Ιάπωνες μέ τό πολυπολιτιστικό μοντέλο Δυτικών κρατών.
Δέν θά βρεί κανείς εύκολα δούρειους ιππους καί πεμπτοφαλαγγίτες στήν Ιαπωνία.Είναι ένας συμπαγής λαός καί γι’αυτό σέ μεγάλο βαθμό ανυπέρβλητος σέ πολλές προσπάθειες διάβρωσης.Μάς αρέσει η όχι λειτουργούν μέ τόν δικό τους τρόπο καί όχι μέ ντιρεκτίβες από έξω.
Τό χαρακτηριστικό τους όμως πού εγώ θαυμάζω πιό πολύ καί πού τό είχαν οι αρχαίοι Ελληνες (αλλά όχι δυστυχώς καί οί νεώτεροι) είναι η μανία τους γιά τήν αναζήτηση τής τελειότητας όταν καταπιαστούν μέ κάτι καί η εμμονή τους καί στήν πιό μικρή λεπτομέρεια ακόμη καί στά σημεία πού δέν θά κοίταζε ποτέ κανείς.Γιά προσωπική ικανοποίηση όχι επειδή θά τούς ελέγξει κάποιος.
Ετσι μπραβο.Ειπα και εγω… οπαδος του καρατζαφερη και να μη φερει το θεμα στα γονιδια και την ομοιογενεια?Να μην κανει την απαραιτητη αναφορα σε στερεοτυπα και μυθους?Μα να μην υπαρχει ενα γονιδιακο προτυπο να βγαινουμε ολοι ιδιοι,με τις ιδιες αναγκες(να μη ζοριζονται και τα τμηματα μαρκετινγκ),τα ιδια πιστευω,τις ιδιες συνηθειες,τα ιδια χομπυ,τα ιδια εξωτερικα χαρακτηριστικα?
Τι κανουν οι επιστημονες κοιμουνται τοσα χρονια?Ενα προγραμμα ευγονικης εδω και τωρα θα μας σωσει απο την πολυπολιτισμικοτητα και τα καθε λογης πολυχρωμα μιασματα που μολυνουν με την παρουσια τους το αγιο αρχαιοελληνικο προτυπο που σεβεται την φυση και τον συνανθρωπο σε αντιθεση με τους κιτρινιαριδες με τις αυτοκτονικες τασεις.
Α ρε χιτλερ που μας χρειαζεται…..
Το σαξόφωνο του Dave Brubeck, υποκλίνεται μπροστά στην ομορφιά του Fujiyama
Εγώ πάλι θα συμφωνήσω με τον Λασκαράτο στα περισσότερα από αυτά που λέει. Αυτά που δεν μου άρεσαν ποτέ με τους γιαπωνέζους είναι αυτή η λατρεία τους για δουλειά- πολλές φορές μέχρι τις 10-11 το βράδυ από νωρίς το πρωί (λες και γεννήθηκαν για να είναι σκλάβοι αντί να απολαμβάνουν τις χαρές της ζωής) και επίσης το υψηλό ποσοστό παιδεραστών- στην Ιαπωνία έχετε υπόψην πως δεν τιμωρείται κάποιος αν κατέχει φωτογραφίες με πορνό από παιδιά αρκεί να μην χρησιμοποιούνται με σκοπό το κέρδος-μάλιστα για το 2010 υπήρξε αύξηση κατά 45% στα κρούσματα παιδικής πορνογραφίας!*
Όχι ότι εμείς ως Έλληνες είμαστε «άγιοι» αλλά η ατιμωρησία αυτή είναι πέρα για πέρα εξώφθαλμη!
*Η τελευταία κατηγορία τεκμηριώνεται βάσει άρθρων όπως αυτό: http://www.cosmo.gr/News/Japan/311432.html
Ωραία τα λέει το ΚΚΕ στο τέλος αυτά για το κριτήριο του κέρδους, αλλά ξεχνά το Τσέρνομπιλ:
http://www.kke.gr
Μήνυμα αλληλεγγύης προς το ιαπωνικό ΚΚ του τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ
Αγαπητοί σύντροφοι
Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας παρακολουθούν με δέος τις πρωτοφανείς καταστροφικές συνέπειες από το σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε.
Σας παρακαλούμε να μεταφέρετε την αλληλεγγύη μας και τα συλλυπητήρια μας στα μέλη του Ιαπωνικού ΚΚ, την εργατική τάξη και τις οικογένειες των θυμάτων.
Παρακολουθούμε με μεγάλη ανησυχία τις μετέπειτα εξελίξεις στα πυρηνικά εργοστάσια και την απειλή της ραδιενέργειας που έχει γίνει άμεση. Οι σοβαρές αυτές εξελίξεις είναι μια τραγική επιβεβαίωση των κινδύνων που ενέχει η εκμετάλλευση της πυρηνικής ενέργειας από τα μονοπώλια, με κριτήριο το κέρδος.
Κύριε Λασκαράτε,
νά σάς συγχαρώ γιά τόν πλούτο τών ευαισθησίων σας που επεκτείνεται από θέματα όπως πολιτικά, θρησκείας-εκκλησίας, κοινωνικά, ηθικά καί άλλα καί φθάνει μέχρι θέματα φιλοζωϊας καί κατανόησης τών ζώων, όπως αυτό τό βίντεο που αναρτήσατε. Ομολογώ πως είναι από τά συγκινητικότερα περιστατικά που έχω δεί στήν ζωή μου. Ο πιστός φίλος, σκύλος, μάς περνάει ένα γλυκό συγκινητικό ηθικό μήνυμα αγάπης, φιλίας καί συμπαράστασης που οφείλουμε νά έχουμε στόν αδύναμο συνάνθρωπό μας ή καί σύνσκυλό μας. Εύγε σας!