Παλαιστίνη: Η θρησκεία δηλητηριάζει τα πάντα

Είναι ακούμε, νόμιμη η άμυνα του Ισραήλ, και είναι αλήθεια. Κάθε κράτος έχει το δικαίωμα υπεράσπισης των συνόρων του, όμως η Λωρίδα της Γάζας δεν είναι μέρος ενός κράτους αλλά κατεχόμενο έδαφος του Ισραήλ. Οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και της ανεξαρτησίας τους. Το Ισραήλ πάλι ισχυρίζεται ότι επιζητά την Ειρήνη, όμως συνεχίζει να κατέχει παρανόμως παλαιστινιακά εδάφη εδώ και σαράντα τόσα χρόνια (ήμουνα νιος και…). Η τωρινή επίθεση του Ισραήλ προσπαθεί να δημιουργήσει ένας νέο status quo διαπραγματευόμενο εκ νέου τα νέα δεδομένα, εκμεταλλευόμενη ίσως, το κενό της Αμερικάνικης εξουσίας, κι όσο για τους συνεχείς ισχυρισμούς του περί «πλήττουμε μόνο στρατιωτικούς στόχους» μας κάνει να αναρωτιόμαστε από που προέρχονται όλα αυτά τα αθώα θύματα και πόσο κυνικός μπορείς να είσαι λέγοντας ότι βομβαρδίζεις ένα σχολείο επειδή –βάσει πληροφοριών σου- υπάρχουν και μερικοί της Χαμάς που στεγάζονται εκεί… Από την άλλη συνεχίζει να κατέχει σημαντικά εδάφη στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και ενώ πράγματι έχουν μετακινηθεί μερικοί έποικοί του αφήνοντας μερικά από αυτά, σε κάθε αφορμή με μικρό-επιχειρήσεις τα ανακαταλαμβάνει. Τι σόι ελευθερία επιλογής έχουν οι παλαιστίνιοι όταν στη Δυτική όχθη για να ταξιδέψουν από τη μία πόλη στην άλλη υπάρχουν 699 φυλάκια που ελέγχουν και κόβουν την ενδοεπικοινωνία, να μην μιλήσουμε για το τείχος του μίσους που έχει χτιστεί παρά τις (χλιαρές όπως πάντα) διεθνείς αντιδράσεις. Στη Λωρίδα της Γάζας, όταν το 2005 το Ισραήλ απέσυρε εποίκους και στρατεύματα επέβαλε έναν ασφυκτικό κλοιό από αέρα, ξηρά και θάλασσα, ουσιαστικά δεν επέτρεψε ποτέ ελεύθερα την εισαγωγή ή εξαγωγή οποιουδήποτε αγαθού, φανταστείτε λοιπόν τι καταπίεση και τι συναίσθημα ασφυξίας ένιωθαν και νιώθουν οι παλαιστίνιοι της Γάζας καθημερινά στο πετσί τους.

Η παραβίαση της Εκεχειρίας
Να μην ξεχνάμε ότι σε όλη τη διάρκεια της λεγόμενης «εκεχειρίας» το Ισραήλ δεν έπαψε επιλεκτικά να εκτελεί στελέχη της Χαμάς και κάθε φορά που αυτό συνέβαινε, οι φονταμενταλιστές της Χαμάς απαντούσαν με την εκτόξευση ρουκετών, αυτές λοιπόν οι ρουκέτες που εκτοξεύτηκαν λίγο πριν την λήξη της εκεχειρίας, δεν ήταν γεγονός μεμονωμένο, αλλά μια τακτική ρουτίνας στη περίπτωση της Χαμάς. Τυπικά όμως η Χαμάς παραβίασε την επίσημη εκεχειρία αυτό είναι αλήθεια, αλλά από την άλλη, αυτή την εκεχειρία, ούτε το Ισραήλ την σεβάστηκε ουσιαστικά και δεν εφάρμοσε ποτέ πλήρως τις υποχρεώσεις του, αφήνοντας με το σταγονόμετρο τη διέλευση φορτηγών με αγαθά τόσο αναγκαία για τη ζωή και επιβίωση των κατοίκων στη Λωρίδα της Γάζας….

Η παραγωγή αλήθειας και η αλήθεια της προπαγάνδας
Αν παρακολουθήσετε τα διεθνή ΜΜΕ υπάρχουν 3-4 σημεία που συνεχώς επαναλαμβάνονται. Όπως ότι το Ισραήλ δεν έπαψε ποτέ να «προσφέρει» βιώσιμες προτάσσεις και λύσεις που οι παλαιστίνιοι … συνεχώς απορρίπτουν, δηλαδή συνεχίζουν τα ΜΜΕ να μιλάνε για εκείνη τη συμφωνία μεταξύ του Αραφάτ και Κλίντον που δήθεν απέρριψαν οι παλαιστίνιοι, ο τότε πρωθυπουργός και νυν υπουργός Άμυνας Έχουντ Μπαράκ προσπαθούσε «να πείσει» τον Αραφάτ να συμφωνήσει σε μια γενική διατύπωση, αλλά πως ο άνθρωπος να συμφωνήσει όταν δεν είχαν ξεκαθαρίσει το στάτους των οικισμών, των προσφύγων, των εποικισμένων εδαφών, των συνόρων και της Ιερουσαλήμ; Έτσι βάζεις την υπογραφή σου; Ένα άλλο που ακούμε συχνά και εν μέρει αληθεύει, είναι ότι οι παλαιστίνιοι υποκινούν τη βία, συμφωνώ ότι και αυτοί την υποκινούν κυρίως μέσω της Χαμάς, εντάξει, θα συμφωνήσω, αλλά τότε στη Δυτική Όχθη που ΔΕΝ ΑΣΚΕΙΤΑΙ βία από τους παλαιστίνιους, το Ισραήλ γιατί συνεχίζει να μην τους αναγνωρίζει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης; Να προσθέσω ότι από το 1948, άντε 1967, το Ισραήλ κατέχει παρανόμως όλα τα παλαιστινιακά εδάφη και ασκεί τη γνωστή σε όλους μας ωμή καταπίεση και καταστολή, αυτή είναι λοιπόν η ουσιαστική πηγή της βίας, να μην συνεχίσω γιατί πρόκειται για πράγματα γνωστά. Ένα άλλο εξοργιστικό επιχείρημα τώρα τελευταία και που το άκουσα στο CNN –BBC είναι ότι θέλει μεν το Ισραήλ «να διαπραγματευτεί» αλλά δεν βρίσκουν λέει αξιόπιστο συνομιλητή…Είναι για γέλια και για κλάματα ένα τέτοιο «επιχείρημα», ο Αραφάτ παλαιότερα δεν ήταν αξιόπιστος; Γιατί το Παλαιστινιακό δεν λύθηκε τότε; Αστεία πράγματα…

Η Παλαιστινιακή πλευρά
Πολλές φιλοδοξίες Άραβων «ακουμπούν» στο παλαιστινιακό συγκαλύπτοντας τα δικά τους συμφέροντα και τις πολιτικές τους σκοπιμότητες, καθεστώτα στηρίχθηκαν σε αυτό, όπως και οι πολιτικοί του Ισραήλ που, συντηρώντας την ένταση συναγωνίζονται στην άγρα ψήφων. Όλα αυτά ευνοούνται και από τον διχασμό των ίδιων των παλαιστινίων (Φατάχ-Χαμάς κλπ.), από την άλλη πληθώρα φονταμενταλιστικών δηλώσεων διατυμπανίζουν ότι στόχος τους είναι «η εξαφάνιση του Ισραήλ»… Αυτά δεν προσφέρουν και δυναμιτίζουν τη κατάσταση, ωθώντας τη διεθνή κοινή γνώμη να κρατά σχετικές (και βολικές) αποστάσεις.

Η θρησκεία βλάπτει σοβαρά την υγεία
Η πολιτική αξιοποίηση των θρησκευτικών πεποιθήσεων και των δύο λαών είναι ένας από τους σημαντικότερους λόγους συντήρησης της απάνθρωπης αυτής κατάστασης, η θρησκεία αποτελεί ένα εύκολο όχημα συγκάλυψης πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων. Ο φανατισμός της μίας πλευράς είναι ταυτόχρονα απάντηση στο φανατισμό της άλλης. Ακόμα και η υπερδύναμη των Ηνωμένων Πολιτειών δανείζεται κατάλληλα το άλλοθι του θρησκευτικού συναισθήματος των κατοίκων της και, στηριζόμενη στην αντίστοιχη υπάρχουσα θρησκευτική αδιαλλαξία στη περιοχή, υπερασπίζεται μονόπλευρα το κράτος του Ισραήλ (περί περιούσιου λαού κλπ.).

Ο Christopher Hitchens στο βιβλίο του «Ο Θεός δεν είναι μεγάλος» (Εκδόσεις Scripta) στη σελ. 39 αναφέρει ότι παρευρέθηκε σε μια ομιλία του Αμπά Εμπάν, ενός από τους στοχαστικούς διπλωμάτες του Ισραήλ, ο οποίος τόνισε μεταξύ άλλων:
« Το πρώτο που προσέχει κανείς σχετικά με την ισραηλινοπαλαιστινιακή διένεξη, είναι η ευκολία με την οποία θα μπορούσε να λυθεί».[…] «Δυο λαοί με ίσο περίπου μέγεθος διεκδικούν την ίδια γη. Προφανώς, η λύση θα ήταν να ιδρυθούν δυο όμορα κράτη. Σίγουρα το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να σκεφτεί κάτι τόσο αυτονόητο, ή όχι; Έτσι θα είχε γίνει, δεκαετίες πριν, αν οι μεσσιανικοί ραβίνοι και μουλάδες και παπάδες είχαν κρατηθεί μακριά. Όμως οι αξιώσεις ότι η εξουσία τους είναι θεόσταλτη, αξιώσεις που εγείρουν υστερικοί παπάδες και από τις δυο πλευρές, και στην συνέχεια τροφοδοτούν χριστιανοί που οραματίζονται τον Αρμαγεδών και προσδοκούν την Αποκάλυψη (μετά την εξόντωση ή προσηλυτισμό όλων των Εβραίων), έχουν κάνει την κατάσταση αφόρητη και κρατούν την ανθρωπότητα όμηρο σε μια διαμάχη που τώρα την απειλεί με πυρηνικό πόλεμο. Η θρησκεία δηλητηριάζει τα πάντα…»
.
ρο