Μακεδονία. Λίγες οι νηφάλιες φωνές, ελάχιστες τολμούν να πουν τα πράγματα με το όνομά τους. Οι στεντόρειες κραυγές κενές περιεχομένου πετάγονται εδώ κι εκεί κι όποιον πάρει ο χάρος. Στο νου ευθύς έρχεται και πάλι το εκπαιδευτικό μας σύστημα, το μάθημα της Ιστορίας δείχνει και πάλι την απουσία ή ανεπάρκειά του. Αν οι μαθητές γνώριζαν δυο-τρία βασικά πράγματα για την ουσία του όρου «Μακεδονία», σήμερα θα είχαμε λύσει πολλά προβλήματα, κυρίως εθνικο-υπαρξιακής φύσης, που συνεχώς ταλανίζουν τη χώρα, μη αφήνοντάς την να προχωρήσει ένα βήμα μπρος, μια χώρα με τόσες δυνατότητες που συνεχώς μένουν ανεκμετάλλευτες λόγω της γενικής «εθνικής» παράνοιας που σταματημό, από την εποχή ακόμη της ίδρυσης του Ελληνικού κράτους, δεν έχει.
Το θέμα του Μακεδονικού δεν είναι μόνο των ημερών, πάει πίσω πολλά, πάρα πολλά χρόνια. Δεν είμαι εκπαιδευτικός, οι απόψεις μου για ένα ιδανικό εκπαιδευτικό σύστημα χαρακτηρίζονται από ανεπάρκεια. Δεν έχω σχέση με το αντικείμενο. Ούτε ιστορικός και ειδήμων περί Μακεδονίας είμαι. Κάποιες σκέψεις καταθέτω και μαζί με αυτές και τις αδυναμίες που συνοδεύουν πάντα έναν ερασιτέχνη. Γι αυτό ζητώ ελαστικότητα στη κρίση σας.
Φαντάζομαι όμως ότι η ιστορία πρέπει να διδάσκεται έχοντας στο νου πάντα τη γεωπολιτική θέση της χώρας και βάση αυτή της θέσης προσαρμόζεις εμπλουτίζοντας τη διδακτέα ύλη έτσι ώστε να πλάσεις υπεύθυνα ενημερωμένα πολιτικά άτομα που μαθαίνουν να σκέπτονται, να ερευνούν. Δεν φτάνει μόνο η διδαχή των επιτευγμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου και της σημαντικής ή ασήμαντης, τέλος πάντων προσφοράς του. Δεν μπορείς να αποκρύπτεις την όλη ιστορική εξέλιξη των Βαλκανίων σε όλη τη διάρκεια της σχολικής ζωής των πολιτών σου και μετά να τους ζητάς να ηρεμήσουν, να είναι ψύχραιμοι όταν σαν πολιτική ηγεσία διαπραγματεύεσαι ζητήματα σημαντικά, και ίσως εθνικής σημασίας. Δηλαδή τι, οι «γνώσεις» αυτές και τα δεδομένα που δημιουργούν, διδάσκονται μόνο στο διπλωματικό σώμα; Οι αλαλαγμοί του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και του απώτερου από και προς πάσα κατεύθυνση για βιβλία ιστορίας, έχει βάλει κάποιον από τους κυβερνώντες σε σκέψεις για το μέλλον; Αμφιβάλω.
Η Μακεδονία είναι μία: Γεωγραφικά.
Έχουμε σαν κράτος υπογράψει συμβάσεις. Με τις υπογραφές αυτές αναγνωρίσαμε τα εξής (μετά αιματηρών πολέμων): Η Μακεδονία είναι γεωγραφικά μία, αλλά χωρισμένη στα τρία, με 1) μεγαλύτερο το ελληνικό τμήμα, 2) της σημερινής ΠΓΔΜ και το 3) μικρότερο το βουλγαρικό. Έγιναν οι ανταλλαγές πληθυσμών και όλα τακτοποιήθηκαν, πόνεσε πολύς κόσμος πολλών εθνοτήτων, αλλά έτσι είναι η… «Μακεδονική σαλάτα», το ίδιο σενάριο έγινε παντού μετά τους μεγάλους πολέμους, πηγαίνετε στο βορειοανατολικό άκρο της Ιταλίας, εκεί επίσης θα δείτε οικογένειες κομμένες σε τρία μέρη που τους χώρισαν τα σύνορα. Δεν μπορείς λοιπόν να αρνηθείς τη πραγματικότητα. Σε κάθε τόπο όπου ο καθένας γεννιέται, παίρνει και το όνομα του τόπου του, μετά από εκατοντάδες χρόνια, ακόμη περισσότερο. Αυτοί λοιπόν που γεννήθηκαν στη ΠΓΔΜ, δηλαδή στη μακεδονική γη, έστω αυτή που τους αναλογεί, είναι Μακεδόνες, εθνοτικά μπορεί να είναι Σλάβοι μεν, αλλά Μακεδόνες δε. Πως θα το κάνουμε. Δεν είναι υποχρεωτικό να είσαι… απόγονος τους Μεγάλου Αλεξάνδρου για να είσαι (με την σημερινή, σύγχρονη έννοια) Μακεδόνας. Στη Βουλγαρία οι άνθρωποι, οι γενεές που γεννήθηκαν στο μακεδονικό της τμήμα, είναι Μακεδόνες, όπως Μακεδόνες είναι και οι Έλληνες που ζουν στο ελληνικό διαμέρισμα της Μακεδονίας, κι ας είναι η μακρινή τους καταγωγή π.χ. από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, τη Μάνη ή τα Δωδεκάνησα.
Σήμερα υπάρχει μία πραγματικότητα, υπάρχουν με σαφήνεια διαχωρισμένα τα κράτη-έθνη που έχουν σύνορα, τα σύνορα αυτά δεν ήρθαν ουρανοκατέβατα, κάποιοι κάπου υπέγραψαν συνθήκες που κατετέθησαν στα Ηνωμένα Έθνη υπεύθυνα, έτσι δεν είναι; Πως αλλιώς• Με συναίνεση του Ελληνικού κράτους (δηλ. δική μας συναίνεση) η Μία μόνο από τις τρεις προαναφερόμενες Μακεδονίες διάλεξε το όνομα Μακεδονία σαν ομόσπονδο κράτος, λογικό, αφού για την ελληνική Μακεδονία δεν υπήρχε θέμα, είναι τμήμα της Ελλάδας. Το ίδιο και με το Βουλγαρικό τμήμα. Έπειτα το ομόσπονδο αυτό κράτος, ανεξαρτητοποιήθηκε μετά τη διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας και διεκδικεί τη κρατική του επίσημη υπόσταση. Πως θα πρέπει λοιπόν να λέγετε αυτό το κράτος, αφού σε όλη τη διάρκεια της ζωής του λεγόταν Μακεδονία. Είναι πάντως ντροπή μερικοί από εμάς να αναφερόμαστε σε αυτό λέγοντάς το «κρατίδιο», ποιοι, εμείς οι θεόρατοι… νάνοι της Ευρώπης.
Ο κ. Ριχάρδος Σωμερίτης στο «Βήμα» γράφει τα εξής: «Συμβαίνει ότι με τη δική μας συναίνεση από το 1945 (υπάρχει ντοκουμέντο στον ΟΗΕ) η μία από τις τρεις Μακεδονίες έχει διαλέξει τον όρο Μακεδονία ως όνομα για το ομόσπονδο και μετά ανεξάρτητο κράτος που ιδρύθηκε εκεί. Στην ελληνική Μακεδονία δεν τέθηκε ζήτημα ονόματος γιατί είναι τμήμα της Ελλάδας. Το σωστό θα ήταν το όνομα του μακεδονικού κράτους (και όχι περιφρονητικά «κρατίδιου») να περιλαμβάνει έναν όρο που να το ξεχωρίζει από τις άλλες δύο Μακεδονίες. Εμείς είπαμε με πείσμα «ποτέ». Απορρίψαμε κάθε σχετική πρόταση. Τώρα διεθνώς, ως κράτος, η Μακεδονία είναι μία. Η άλλη. Γυρέψαμε την ήττα. Την πετύχαμε. Και φωνασκούν ακόμη όσοι «υπερπατριώτες» έκαναν το παν για να ηττηθούμε. Κανονικά θα έπρεπε να λογοδοτήσουν.»
Μας πονά, αλλά
Συγκρίνοντας τώρα την υπό διαπραγμάτευση πρόταση Νίμιτς με την προηγούμενη προ 16ετίας «πακέτο Πινέιρο». Βλέπουμε ότι είχε τότε προταθεί από τον μεσολαβητή «Νόβα Μακεντόνια»- και είχε γίνει δεκτό κατ΄ αρχήν- «με δάκρυα στα μάτια», όπως έλεγε ο κ Πινέιρο- από την τότε ηγεσία των Σκοπίων, αλλά όχι από την Ελλάδα! Τότε το «Νόβα Μακεντόνια» προοριζόταν να είναι το μοναδικό όνομα της χώρας αυτής, προς χρήση τόσο στο εσωτερικό της όσο και στις διεθνείς της σχέσεις. Έτσι ώστε να μην είναι υποχρεωμένη στο διηνεκές η Ελλάδα να δίνει αστείες μάχες σε διεθνής οργανισμούς.
Σήμερα βλέπουμε ότι ο χρόνος που μεσολάβησε από τότε και που κατά ειρωνικό τρόπο η Ελλάδα είναι ο σημαντικότερος ξένος επενδυτής στα Σκόπια δεν εκμεταλλευτήκαμε διπλωματικά με δική μας πρωτοβουλία τότε που είχαμε τις ευκαιρίες, αλλά βεβαίως όχι την τόλμη.
Τώρα κυνηγάμε μια λύση τύπου «Νόβα Μακεντόνια». Την ίδια λύση που εμείς τότε απορρίψαμε. Είναι διπλωματία αυτή;
Μπορεί να επανέλθω. Ποιος ξέρει. Τους βαρέθηκα.
.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Ψύχραιμο και ουσιαστικό -ειδικά η επισήμανση για την εκπαίδευση. Κατά τα άλλα, μοιράζομαι την ίδια βαρεμάρα…
Όλα είναι τόσο ξεκάθαρα! Η Ελλάδα γιατί συνεχώς ζει με δάνειο από το μέλλον; Και βολεύεται συνεχώς με παραμύθιασμα.
Υπερμέγιστη συμβιβαστική λύσις:
Macédoine de légumes
Τα ίδια όπως και στο Κυπριακό.
Περασμένα πακέτα και αναπολώντας τα να κλαις…
Εάν τελικά υπερισχύσει η τελευταία πρόταση Νίμιτς, θα είναι μία μεγαλειώδης αποτυχία, της Ελλάδας.
Ίσως και επιτυχία των γειτόνων με την αρωγή των ΗΠΑ, ως είθισται.
Φυσικά η ιστορία δεν αλλάζει, για όσους γνωρίζουν ότι, όπως και ο ίδιος ο Γκλιγκόροφ τότε επί Μητσοτάκη, είχε πει ότι είναι Σλαβομακεδόνες.
Όπως και να έχει , τείνει το όλο ζήτημα, καλώς ή κακώς να γίνει γραφικό και βαρετό, όπως αναφέρετε.
Καλησπέρα
Οπως ειχα διαβασει στον Ν.Δημου προ χρονων η Ελληνικη Εξωτερικη Πολιτικη δεν ειναι ουτε «Ελληνικη», ουτε «Εξωτερικη» και κυριοτερο ουτε «Πολιτικη».
Βεβαια να παρατηρησω οτι αρκετοι ειναι πλεον αυτοι που υποστηριζουν την ονομασια με «γεωγραφικο προσδιορισμο» χωρις το mea culpa για τα αρθρα τους στις αρχες της προηγουμενης δεκαετιας, (προφανως δεν αναφερομαι στον ρο).
εξαιρετικό κύριε Ροΐδη! Είμαι της ίδιας ακριβώς άποψης.
Έλαβα σήμερα e-mail με το παρακάτω περιεχόμενο και με την άδεια του συντάκτη του, αφενός μεν το αναρτώ στα δύο ιστολόγιά μου, αφετέρου δε το προωθώ, ως e-mail και ως σχόλιο σε αναρτήσεις άλλων ιστολόγων… Ο συντάκτης του μου είπε πως δίνει την άδεια σε οποιονδήποτε θελήσει, να το αναρτήσει και στο δικό του ιστολόγιο
« Στον διαδικτυακό ιστότοπο http://www.petitiononline.com συλλέγονται υπογραφές απο την «United Macedonian Diaspora» των Σκοπιανών για ενα κείμενο υποστήριξης των θέσεων τους που, περαν των άλλων, περιέχει θέσεις και διεκδικήσεις εξωφρενικά απαράδεκτες. Συγκεκριμένα, διεκδικούν την επιστροφή εδαφικών εκτάσεων που τους αφαιρέθηκαν χωρίς τη θέληση τους, όπως αναφέρουν, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου το 1913 και, στην περίπτωση που αυτό δεν είναι δυνατόν, την αποζημίωση τους είτε χρηματικά, είτε με απόδοση εδαφικών εκτάσεων ίσης έκτασης και αξίας! Προφανώς αναφέρονται στους Βουλγαρικής εθνικότητας και συνείδησης κατοίκους της Μακεδονίας που έφυγαν από τα μέρη τους μετά τον Μακεδονικό αγώνα και τους Βαλκανικούς πολέμους και που, αργότερα, υιοθέτησαν και διαμόρφωσαν «Μακεδονική» εθνική συνείδηση για τους γνωστούς λόγους (προπαγάνδα Κομιντέρν αρχικά και Τίτο αργότερα)
Για να μη μακρηγορώ, διαβάστε μόνοι σας όλο το εξωφρενικό κείμενο στη διεύθυνση http://www.petitiononline.com/umd/petition.html
Είναι αξιοσημείωτο ότι οι συντάκτες πανηγυρίζουν που το κείμενο εχει ήδη υπογραφεί από 28.000 άτομα μέσα σε ένα μήνα και εχουν πολύ υψηλότερους στόχους. Αυτό αποδεικνύει ότι οι αλυτρωτικές αντιλήψεις και οι επεκτατικές βλέψεις σε βάρος της Ελλάδας των απανταχού της γής Σκοπιανών είναι πολύ διαδεδομένες στο λαό τους και δεν αφορούν μια ασήμαντη μειοψηφία. Επομένως, η Ελλάδα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και να μην υποβαθμίζει τη σπουδαιότητα του θέματος της τελικής ονομασίας της FYROM για να μη δημιουργηθεί πρόσφορο έδαφος για ανακίνηση «Μακεδονικού» ζητήματος από τους βόρειους γείτονες μας.
Με τιμή
Παναγιώτης-Σωκράτης Λουμάκης, ιατρός, Παράλιο Αστρος Αρκαδίας»
Kύριε Ροϊδη,
η λεγόμενη μακεδονική συνείδηση καλώς ή κακώς έχει αναπτυχθεί από πολύ παλιότερα και όχι επί Τίτο όπως ανακριβώς λέγεται, σε αυτόν τον λαό που κατοικεί κι αυτός σε γη που είναι τμήμα της αρχαίας Μακεδονικής.
Αντιγράφω από τον Ιό.
http://www.iospress.gr/ios2005/ios20050605.htm – 32k
Ελευθεροτυπία, 5/6/2005
[….Ελεύθερη από διπλωματικούς καταναγκασμούς, η μεσοπολεμική λογοτεχνία θα τονίσει τη διακριτότητα της επίμαχης πληθυσμιακής ομάδας. «Δε θέλουν να είναι μήτε ‘Μπουλγκάρ’, μήτε ‘Σρρπ’, μήτε ‘Γκρρτς’. Μονάχα ‘μακεντόν ορτοντόξ'», διαπιστώνει π.χ. ο Μυριβήλης στη «Ζωή εν τάφω» για τους κατοίκους του χωριού Βελούσινα (Αθήνα 1924, σ.104-5 και 1930, σ.206). Εγκαταλείποντας το 1934 το «βαλκανικό» νότο για τον «ευρωπαϊκό» βορρά, ο Κώστας Ουράνης αποχαιρετά απ’ την πλευρά του όχι μόνο «τα τσαρούχια του Ελληνα, τα γουρουνοτσάρουχα του Βουλγάρου, το άσπρο φέσι του Αλβανού, την προβατόσκουφια του Σέρβου» αλλά και «το μαύρο καλπάκι του Μακεδόνα» («Γλαυκοί δρόμοι – Βορεινές θάλασσες», σ.59). Ως και η Πηνελόπη Δέλτα κάνει λόγο, και μάλιστα στα «Μυστικά του Βάλτου» (1937), για πληθυσμούς που «εθνική συνείδηση είχαν τη μακεδονική μονάχα» (Αθήνα 1977, σ.44)…].
Πρόσφατα ένας Αμερικάνος με ρώτησε τι νομίζω για το όλο «Μακεδονικό» θέμα. Η ψύχραιμη απάντησή μου (σε ελεύθερη μετάφραση) ήταν:
«Αφού πριν από 15 χρόνια δεν είχαμε δεχθεί τους όρους ‘Νέα Μακεδονία’ ή ‘Σλαβομακεδονία’… Ας προσέχαμε…»
Η έλλειψη διαλακτικότητας, τακτικής (και ας μην γελιόμαστε) και παιδείας μας οδήγησε σε αυτό το αδιέξοδο που βρισκόμαστε σήμερα.
Προσωπικά πιστεύω ότι δεν φταίνε ούτε οι γείτονές μας, καθώς κουβαλάνε αυτό το όνομα από επί Τίτο εποχή, ούτε οι Αμερικάνοι που απλά θέλουν να γίνει η δουλειά τους να τελειώνουν (και ποιός δεν θα ήθελε άλλωστε) ούτε κανένας. Μόνο η μαλακία που μας δέρνει φταίει (και συγγνώμη αλλά αν και υπάρχουν πιο κόσμιες λέξεις δεν μου κάνει να τις χρησιμοποιήσω).
Και πάλι οι Έλληνες θα βγάλουν την ουρίτσα τους απ’ έξω και θα τα ρίξουν στον… ιμπεριαλισμό. Είναι οι ίδιοι θλιβεροί Έλληνες που βγάζουν με συντριπτικά ποσοστά Νομάρχες, οι οποίοι περηφανεύονται για την αγραμματοσύνη τους…
Εξαίρετο κυριε Ροϊδη, επιπλέον λαμβάνει υπόψη την Ιστορική πραγματικότητα των 3 Μακεδονιών (του Βαρδάρη, του Πιρίν και την «κατα δω Μακεδονία»)
Όλοι τους βαρεθήκαμε και όλοι μας το βαρεθήκαμε.
Και για να κάνω μία σύνδεση με το σχόλιο του κου Λασκαράτου από το προηγούμενο post που αναφέρεται στη δικαίωση της Τουρκικής Ένωσης Θράκης, έχουμε κι εδώ μία καρπαζιά από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με τη δικαίωση της Στέγης Μακεδονικού Πολιτισμού στην προσφυγή της για τα εμπόδια που το ελληνικό κράτος (επίσημο και μη), προέβαλλε στην ίδρυση της, όταν από το 1990 προσπαθούσε να αναγνωριστεί. Ηρθε το ΕΔΔΑ το 1998 και αποφάσισε πως η Ελλάδα παραβίαζε το δικαίωμα (την ελευθερία) του συνεταιρίζεσθαι.
Εξωτερική Πολιτική για Εσωτερική Κατανάλωση.
Σ’ ένα ξένο blog, στο Halfway down the Danube, διάβασα τα εξής σ’ ένα σχόλιο:
Δεν είμαι σίγουρος ποιος το έγραψε, τι εθνικότητας είναι, από ποια σκοπιά βλέπει τα πράγματα, κλπ. Αυτό που με ξένισε και μου προκάλεσε το ενδιαφέρον είναι ότι κατηγορείται η Ελλάδα για εθνοκάθαρση. Αν κατάλαβα καλά, ταυτίζει τον εμφύλιο πόλεμο με μια εθνοκάθαρση.
Συγγνώμη που ενδεχομένως καταχρώμαι της φιλοξενίας, αλλά αληθεύει; Έκανε η Ελλάδα εθνοκαθάρσεις; Δεν είναι ρητορική η ερώτηση, ουσιαστικά ρωτάω. Αν ξέρει κάποιος, ας μου υποδείξει υλικό για μελέτη…
η διπλωματία μας είναι για τα πανηγυρία, καμια αμφιβολία. Αλλά κι οι γειτονες κατασκευάζουν καταστάσεις που αν μη τι άλλο είναι για γέλια.. Οι ανθρωποι ειναι σλαβοι , κατεβηκαν κατά τον 7ο αιώνα – οι σλαβοι εφτασαν ως τη νοτια ελλαδα – και δεν εχουν καμια σχεση με την αρχαία μακεδονία. κατοικουν σε ένα κομματι της ενιαίας περιοχής που λεγόταν μακεδονία. Ο φόβος τους ειναι ότι επειδή υπάρχει και η μακεδονία του Πιριν θα διαμελιστούν καποια στιγμή με το ενα κομματι να πηγαίνει στη βουλγαρία και το τετοβο στο κοσυφοπέδιο. Γι αυτό και ξεπερνούν τα όρια της βλακείας.Τώρα, ότι όλες οι κυβερνήσεις μετα το τέλος του πολέμου διεπραξαν τεράστια λαθη, ότι το ΚΚΕ συνεβαλε σε ολα αυτά τα λαθη , ειναι ένα γεγονός που δεν αλλάζει με τίποτα…. Πώς θα λυθεί ; Δεν φτάνει απλώς το βέτο. Το βέτο θα λειτουργήσει κατασταλτικά – ανακουφιστικά για την ελλαδα, προς εσωτερική κατανάλωση, όπως άλλωστε και στα σκοπια εν οψει των εκλογών τα ίδια γίνονται. Ομως από κει και περα, λύση δεν βλέπω. Η μακεδονία θα συνεχίσει αποκαλειται μακεδονία, ο,τι κι αν καταφέρουμε να του κολήσουμε διπλα, πανω, κατω…δεν ξέρω
Λάμπρο σε ευχαριστώ, το άλλο με τον εθισμό για το μακεδονικό το ξέρεις;
.
Σύλβια, pølsemannen, Βάσκες, Κλείτωρ…τι να αναπολείς. εδώ πρόκειται για μεγάλη ανικανότητα.
.
Vassia, Seagull,
πρέπει να σταματήσουμε να λέμε ότι ο τάδε και ο δείνα φταίνε ή είναι ανθέλληνες κλπ. κλπ. ΕΜΕΙΣ επιτέλους, τι κάνουμε, ας κάνουν ότι θέλουν Οι Άλλοι. …και φίλε Seagull, αμάν με τις διεκδικήσεις των Σκοπίων, έλεος. Δεν έχουμε καταλάβει ότι η καλύτερη ασπίδα σε όλα αυτά τα λεγόμενα «λυτρωτικά», είναι η Παιδεία, η Έρευνα, η συνεχής ανάπτυξη των υποδομών μας και η ισχυρή οικονομία… μόνο αυτά προκαλούν σεβασμό. Σιγά μην αναρτήσω τις «διεκδικήσεις» της ΠΓΔΜ….Υπάρχουν σοβαρότερα πράγματα που καίνε την ελληνική κοινωνία.
–
Φίλε Abravanel,
δίκιο έχεις, όμως ένα mea culpa προϋποθέτει αυτοσεβασμό και αξιοπρέπεια. Πες μου ποιος έχασε αυτές τις μπανάλ αρετές, και τα λέμε.
.
συνάδελφε Λασκαράτο, δίκιο έχεις αλλά με +/- 950 λέξεις ερασιτεχνικές τι να πρωτογράψεις. Άλλοι είναι οι Επαγγελματίες «Πατριώτες» που ξέρουν πολύ περισσότερα από εμάς. 😉
.
eidomen, δίκιο έχεiς, γι αυτό απάντησα στον seagull..
.
Φίλε Sky, ούτε καν για «για Εσωτερική Κατανάλωση» δεν κάνουν/έκαναν… όχι μόνο οι τωρινοί αλλά οι κυβερνήσεις των τελευταίων 100 τουλάχιστον χρόνων. Τέρμα οι μύθοι, τους βαρέθηκα.
.
daskalakos, ερασιτέχνης επι του ζητήματος είμαι, χωρίς μεγάλες και τρανές γνώσεις. Τι να σου πω. «Εθνοκάθαρση» είναι βαριά κουβέντα, ας απαντήσει άλλος. Αυτό που ξέρω είναι ότι κάναμε ότι μπορούσαμε να μην φανούν οι μικρές εστίες μειονοτήτων στην Ελλάδα. Αυτό είναι γεγονός.
.
Αγαπητή μου Ρίτσα,
Μα είπα ότι δεν έχουν σχέση με τον Μεγαλέξανδρο, όμως ποιος είπε ότι δεν είναι, και ότι δεν έχουν το δικαίωμα να ονομάζονται Μακεδόνες. Ποιος μπορεί να τους το απαγορεύσει; Αφού τελικά ΕΙΝΑΙ Μακεδόνες, το λέω στο κείμενό μου.
Στη δημιουργία «μακεδονικής» εθνικής συνείδησης συνήργησε και το δικό μας ΚΚΕ. Παραθέτω δυο φύλλα του «Ριζοσπάστη» από το 1932:
http://hereticrepublic-gr.blogspot.com/2008/03/blog-post_10.html
Και βοήθησαν και οι τυχοδιωκτισμοί του Νίκου Ζαχαριάδη:
http://hereticrepublic-gr.blogspot.com/2008/03/blog-post_16.html
Επίσης, κάτι που πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη μας είναι οι εδαφικές διεκδικήσεις: όπως και με τους «τσάμηδες» (που δεν τολμούσαν να πουν ότι είναι «τσάμηδες» επί Χότζα, γιατί τους εκτελούσε ως συνεργάτες των Ναζί – και για να γλιτώσουν το απόσπασμα οι φασιστοσυμμορίτες φύγανε από τη Θεσπρωτία) που έθεσε θέμα το ΚΕΜΟ του… Παντείου «Πανεπιστημίου», μυριστήκανε πλιάτσικο.
Έχουμε όμως δικαίωμα να αφήσουμε τον οποιονδήποτε να πλιατσικολογήσει τη γη των συμπολιτών μας;
Ο Βενιζέλος αναφερόμενος στην εξωτερική πολιτική προτιμούσε να χρησιμοποιεί τον όρο «εθνικά συμφέροντα» αντί του όρου «εθνικά δίκαια», και αυτό είναι η ουσία της : μια ατελείωτη διελκυστίνδα συμφερόντων. Εκμεταλλευόμενος αποτελεσματικά της γεωπολιτικές συνθήκες εκείνης της εποχής πέτυχε την κατάκτηση της Θεσσαλονίκης, γεγονός που ωφελούσε μεν τους έλληνες αλλά ζημίωνε και αδικούσε κατάφορα τους άλλους πληθυσμούς που ζούσαν εκεί, οι οποίοι μάλιστα αποτελούσαν και την πλειοψηφία.
Με το να συζητάμε για θέματα εξωτερικής πολιτικής χρησιμοποιώντας όρους όπως καλό – κακό, δίκαιο – άδικο, απλά είμαστε εκτός θέματος. Οι Σκοπιανοί – Μακεδόνες, εκμεταλλεύονται τα πλεονεκτήματα τους και προσπαθούν να πάρουν τα μέγιστα απ΄ αυτήν την υπόθεση. Η πολιτική τους έχει αρχή, μέση και τέλος και φαίνεται ότι θα επιτύχει τους σκοπούς της ή έστω τους περισσότερους απ΄ αυτούς.
Η δικιά μας πολιτική απ΄ την άλλη είναι τελείως αλλοπρόσαλλη. Η ρίζα του κακού είναι ότι τα ακροδεξιά κόμματα επένδυσαν πολιτικά σε μια ρητορική περί «ιερής μακεδονικότητας», η οποία βρήκε μεγάλη απήχηση στον λαό, καθιστώντας την οποιαδήποτε συμβιβαστική λύση ισοδύναμη με εθνική προδοσία. Θυμίζω ότι ο ίδιος κομφορμισμός στις μεγαλεπήβολες βλέψεις που εσκεμμένα καλλιεργήθηκαν στο λαό, μας οδήγησε στη μικρασιατική εκστρατεία και καταστροφή.
Ίσως αυτή την υπόθεση να τη χάσαμε, ίσως και όχι, δεν είμαι εγώ αυτός που μπορώ να απαντήσω σε κάτι τέτοιο. Αυτό όμως που έχει σημασία, ακόμα μεγαλύτερη από την έκβαση αυτής της υπόθεσης, είναι να αποκτήσουμε μια εξωτερική πολιτική σοβαρή, υπερκομματική, που να ξέρει να διαπραγματεύεται και να απαιτεί τα συμφέροντα μας. Η υπεράσπιση των συμφερόντων μας είναι πολύ σοβαρή απόφαση για να την αφήνουμε στα χέρια των Άνθιμων, Καρατζαφέριδων Ζουράριδων και σια.
Αυτοί που λενε οτι οι γειτονές μας δεν ειχαν σχεση με τον Μεγαλέξανδρο -και μαλλον σωστά- ισως ξεχνανε οτι ο ιδιος ο Μεγαλέξανδρος δεν ηθελε να εχει σχεση με το εθνικό αλλά με το Οικουμενικό…εξαλλου αυτός δημιουργησε και την πρωτη στην ιστορια Οικουμένη…
Το ξεχνανε ;
Απο που κιως που λοιπόν να μπορει να τον οικειοποιειται η μια η η αλλη Εθνική πλευρά ;(Μα… μιλουσε Ελληνικά … Ναι σωστά ..σε μια εποχή ομως που
..ουτε η γλώσσα ηταν κριτηριο του Εθνικου(εθνους)
ουτε το εθνικό συνδεονταν με οποιοδήποτε τροπο με το Πολιτικό)
( Ασε που για αιωνες η γλώσσα των αυτοκρατορων βασιλιαδων κλπ Δεν ηταν η εκάστοτε εθνική -μεχρι προσφατα …) Τεσπα !
Λασκαράτε,
ας πάμε δύο γενιές παλιότερα απ’ όσους αναφέρεις.
Kuzman Shapkarev, in a letter to Prof. Marin Drinov (May 25, 1888).
O Kuzman Shapkarev, θεωρείτε σήμερα μεγάλος εθνογράφος τους.
Εμ, δεν υπάρχει επεξεργασία στα σχόλια· ένα «ε» έμεινε ξέμπαρκο στην πρόταση που άλλαξα και θα μαστιγωθώ παραδειγματικά γι’ αυτό.
Ξεκινάτε από μια παραδοχή βολική αλλά παρακινδυνευμένη οτι η Μακεδονία είναι γεωγραφικός όρος της σήμερον. Για τους «ψευτοΜακεδόνες» ‘οπως τους έλεγε ό Οδυσσέας Ελύτης είναι λόγος ύπαρξης και αυτοπροσδιορισμού και συνοχής για μας είναι υφαρπαγή, έκφραση λαθρεμπορίου και αστάθειας στα βόρεια σύνορά μας. Οι έννοιες ορίζονται ανθρωποκεντρικά πάντα. Το Αιγαίο δεν το όνομάζουν τα ψάρια του αλλά οι άνθρωποι και οι μύθοπι που πλάθουν γύρω του.
Σήμερα το ΄θεμα είναι πόσο Χρυσαυγίτες αδιάλακτοι είναι η ηγεσία της Φυρόμ που κυβερνάει, πόσο Κοσοβάροι είναι (και είναι πολύ) οι συμμετέχοντες στη κυβέρνηση εκ του Τέτοβου, πόσο αντιιμπεριαλιστής (θου κύριε) είναι ο Καραμανλής σε συμμαχία έστω με τα υπόλοιπα κόμματα του ελληνικού προσκηνίου και τέλος πόσο ουτοπικό είναι το αίτημα της ΑΜΟΙΒΑΙΑΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ ΛΥΣΗΣ. Οι νταλίκες με τα λαθρέα συνεχίζουν να περνούν κάθε μέρα εδώ και 15 χρόνια από τα Σκόπια κάνουν παιγνίδι όλες οι μαφίες και μείς συζητάμε «περι ονόματος» αν θα τους πούμε κλέφτες ή λυπωδύτες του αμοιρους έχοντας ξεκλήδωτη την πόρτα μας (σύνορα) απέναντί τους. Οι ανόητοι.!:)
Dionysos,
«Ξεκινάτε από μια παραδοχή βολική αλλά παρακινδυνευμένη οτι η Μακεδονία είναι γεωγραφικός όρος της σήμερον»
Δεν είναι;
Η Βυσσώκα που μετονομάστηκε επί το ελληνικότερο σε Όσσα.
Ιός Ελευθεροτυπίας
Στη βαλκάνια πατρίδα του κ. Παπαθεμελή
«Είθισται ο γενιτσαρισμός στην Ιστορία, και στην ελληνική και στην παγκόσμια, να δημιουργεί συνειδήσεις τυφλά φανατισμένων ανθρώπων»
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ, (Βουλή, 21.11.1996)
ΣΑΝ ΧΘΕΣ, 28 Φεβρουαρίου του 1751, βασανίστηκε μέχρι θανάτου στο Γεντί Κουλέ μια δεκαεξάχρονη χριστιανή, που δεν ενέδωσε στις ασελγείς προτάσεις του Τούρκου φοροεισπράκτορα. Τόπος καταγωγής της, ένα μικρό χωριό έξω απ’ τη Θεσσαλονίκη, η Οσσα. Στο κέντρο του χωριού δεσπόζει σήμερα η εκκλησία, αφιερωμένη στη μνήμη της κοπέλας, της «νεομάρτυρος Κυράννας». Τις πληροφορίες για το βίο και το μαρτύριο της Αγίας Κυράννας τις αντλούμε από ένα συναξάρι που συνέγραψε, όταν ήταν ακόμη μαθητής, ένας συντοπίτης της, Οσσαίος κι αυτός, ο Στέλιος Παπαθεμελής.
Επισκεφθήκαμε την Οσσα, αναζητώντας το κλίμα που εμφυσά στον Μακεδόνα πολιτικό τη γνωστή πολεμόχαρη διάθεση και τον εμπνέει στις βαλκανοφαγικές του προτάσεις. Θέλαμε να ιχνηλατήσουμε το περιβάλλον που του γέννησε τέτοια εχθρότητα προς τους βόρειους γείτονες. Η επίσκεψη μας επιφύλασσε μια ισχυρή έκπληξη.
Λίγα χιλιόμετρα έξω από τον Λαγκαδά, η Οσσα μπορεί σήμερα να θεωρηθεί ως προάστιο της Θεσσαλονίκης. Πολλοί κάτοικοί της ζουν και εργάζονται στη συμπρωτεύουσα και γυρίζουν στο χωριό μόνο για μια κυριακάτικη βόλτα. Καθώς την πλησιάζεις με το αυτοκίνητο, πληθαίνουν οι πινακίδες που διαφημίζουν την ταβέρνα «Βυσσώκα». Πρόκειται για το παλιό όνομα του χωριού. «Βίσοκ» σημαίνει στο σλαβικό ιδίωμα της Μακεδονίας, «ψηλός». Οπως μας εξηγεί ο Κώστας Μήτσας, παλιός πρόεδρος της κοινότητας, το όνομα αυτό δόθηκε στον οικισμό επειδή βρισκόταν σε κάποιο ύψωμα. «Αλλά και σήμερα τις τοποθεσίες του χωριού τις ονομάζουμε με τα παλιά, τα ‘μακεδόνικα’ ονόματα. Εδώ που ήταν μια βρύση, το λέμε ‘μπούλτζα’. Εκεί που είχε ένα πηγάδι, το λέμε ‘λάικα’.»
Στο φιλόξενο κοινοτικό κατάστημα της Οσσας μας υποδέχεται ο πρόεδρος Γεώργιος Πασχάλης μαζί με τον προκάτοχό του. Στην παρέα προστίθεται σε λίγο ο πρεσβύτερος Θωμάς Φαρδής και ο δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Αμπατζάς. «Το χωριό είναι αμιγώς ντόπιο, μόνο λίγοι Θρακιώτες ήρθανε μετά το ’20», μας λέει ο πρόεδρος. Το στοιχείο αυτό επιβεβαιώνεται από την έκδοση της Επιτροπής Αποκατάστασης Προσφύγων («Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών Μακεδονίας με τας νέας ονομασίας», Θεσσαλονίκη 1928, σελ. 46) που αναφέρει εγκατάσταση 245 προσφύγων. «Στην περιοχή υπάρχουν πολλά ντόπια χωριά, όπως ο Σοχός, η Ξυλόπολη, ο Λαγκαδάς, το Κολχικό, το Ασβεστοχώρι, η Πεντάλοφος.» «Γενικά, απ’ ό,τι έχω ερευνήσει», προσθέτει ο κ. Μήτσας, «σ’ όλη την περιοχή γύρω απ’ τη Θεσσαλονίκη ξέρουν ‘μακεδόνικα’. Τα ονόματα έχουν αλλάξει, αλλά οι παλιοί τα θυμούνται όλα.»
Για την ετυμολογία του ονόματος δεν είναι όλοι σύμφωνοι. Αυτοί που επιθυμούν να λησμονήσουν τη σχέση του ονόματος με τη γλώσσα των ντόπιων, αποδίδουν το «Βυσσώκα» στην ύπαρξη πολλών…βυρσοδεψείων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ένα άρθρο στο περιοδικό «Μακεδονική ζωή», όπου το παλιό όνομα της Οσσας αναφέρεται μόνο ως «Βίρσκια» (Ελευθερίας Παπαδάκη «Η Οσσα από τα αρχαία χρόνια μέχρι σήμερα», τ. 209, 1983). Φυσικά υπάρχει η μνήμη των ντόπιων, αλλά και πολλές πηγές που δεν αμφισβητούνται. Ανάμεσά τους η «Μελέτη περί εξελληνισμού των ξένων τοπωνυμίων της Μακεδονίας» του ειδικευμένου διπλωμάτη Β.Κ. Κολοκοτρώνη (Εν Αθήναις 1925, σελ. 22), η οποία αναφέρεται σε αρχαίες τοποθεσίες και προτείνει: «Η Οσσα, τοποθετούμενη υπό των Η. και R.Kiepert παρά το χωρίον Βυσσώκα, όπερ θα ηδύνατο να λάβη το αρχαίον όνομα.» Η πρόταση έγινε δεκτή.
Ομως η γλώσσα και τα ονόματα ενός τόπου δεν ξεχνιούνται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάστηκε η απαγόρευση της γλώσσας κατά την περίοδο της δικτατορίας Μεταξά και η τρομοκρατία της μετεμφυλιακής περιόδου για να επικρατήσουν οριστικά τα ελληνικά. «Οταν μιλάγαμε τη σλάβικη γλώσσα μας λέγανε κομμουνιστές και κινδυνεύαμε. Μέρα τη μέρα την ξεχάσαμε.» Κανένας νέος στο χωριό δεν μιλάει την παλιά γλώσσα. Κι αν οι παλιότεροι τη χρησιμοποιούν, το κάνουν περισσότερο για να συνεννοούνται μεταξύ τους και να μην τους καταλαβαίνουν οι ξένοι. Μαζί με τη γλώσσα σβήνουν και τα παραδοσιακά τραγούδια και οι χοροί της περιοχής. «Αυτοί που μιλούν τα ‘μακεδόνικα’ στο δικό μας χωριό είναι μετρημένοι. Σε άλλα κοντινά χωριά τα μιλούν περισσότερο», μας εξηγεί ο κ. Πασχάλης.
Ο Ρήγας Φεραίος στην Οσσα
Η Βυσσώκα-Οσσα έχει δημοκρατική παράδοση. Το 55-65% των κατοίκων της ψηφίζει ΠΑΣΟΚ. Εχει σήμερα 600 περίπου κατοίκους (963 στην απογραφή) και 1800 ψηφοφόρους. Προπολεμικά επικρατούσαν οι φιλελεύθεροι (εκλογές 1936: Φιλελεύθεροι 54.3%, Λαϊκό Κόμμα 28.7%, Παλλαϊκό Μέτωπο 13.3%). Το 1946 οι Φιλελεύθεροι πήραν 42.8% και η Ηνωμένη Παράταξις Εθνικοφρόνων 49.2%. Το 1974, η Νέα Δημοκρατία πήρε 43.7%, η Ενωση Κέντρου 23.7%, το ΠΑΣΟΚ 19%, η Ενωμένη Αριστερά 12%. Το 1981 η Νέα Δημοκρατία έπεσε στο 20.6%, το ΠΑΣΟΚ έφτασε στο 62.5% και το ΚΚΕ στο 12.3%. Το 1990 η Νέα Δημοκρατία πήγε στο 31.6%, το ΠΑΣΟΚ στο 54.5% και ο Συνασπισμός στο 11.6%.
Ο σημερινός πρόεδρος θυμάται με περηφάνεια την εποχή του 1961: «Οταν έγιναν οι εκλογές της βίας και της νοθείας, εγώ προσέβαλα το κύρος τους και πέτυχα την επανάληψή τους. Τότε η Ενωση Κέντρου είχε πάρει 90%. Από το χωριό μας ξεκίνησε ο ανένδοτος του Γεωργίου Παπανδρέου».
Αναρωτιόμαστε αν οι συγχωριανοί του συμμερίζονται τις εθνικιστικές εξάρσεις του κ. Παπαθεμελή. Μας προλαβαίνει ο κ. Μήτσας: «Εμείς θέλουμε να είμαστε ένα ενιαίο κράτος με τα μακεδονικά κρατίδια, να γίνουμε μια ισχυρή χώρα για να μας υπολογίζουν. Να μην μπορούν οι Τουρκαλάδες να μας κάνουν καλά.» Το όραμα του Ρήγα Φεραίου σε μια σύγχρονη εκδοχή; Η αλήθεια είναι ότι οι κάτοικοι δείχνουν απόλυτα συμφιλιωμένοι με το βαλκανικό περιβάλλον. Δεν έχουν άλλωστε τίποτα να κρύψουν. Ακόμα και όταν ζητούμε να δούμε τις φυλαγμένες παλιές εικόνες στην εκκλησία του Ταξιάρχη, κανείς δεν μας εμποδίζει να βρούμε τις δυο σλάβικες επιγραφές. «Οι περισσότερες παλιές εικόνες είναι γραμμένες στα ελληνικά», μας βεβαιώνει ο παπα-Θωμάς. Συμφωνεί και ο κ. Μήτσας: «Ακόμα κι αυτοί που φύγαν από δω και πήγαν στη Βουλγαρία είχαν εικόνες απ’ το χέρι του ίδιου αγιογράφου. Οι παλιοί δεν νοιάζονταν, γιατί ήταν αγράμματοι. Ομως, όπως μου έχει πει η γιαγιά μου, το Ευαγγέλιο το διάβαζαν στα ‘μακεδόνικα’.» «Εδώ σκοτώθηκαν το 1907-1908 για τη γλώσσα, με τον παπα-Γιώργη», συμπληρώνει ο παπα-Θωμάς.
Από την περίοδο των βαλκανικών πολέμων, το χωριό τάχθηκε με το μέρος των «πατριαρχικών», δηλαδή των Ελλήνων. Το 1913 κάτοικοι της Βυσσώκας συμμετείχαν με συντοπίτες τους από τον Σοχό και την Μπέροβα στην καταστροφή της κομιτατζήδικης Ζάροβας. Η γλώσσα δεν ήταν ούτε το αποκλειστικό ούτε το κύριο κριτήριο της τοποθέτησης του μακεδονικού πληθυσμού με την πλευρά της Ελλάδας ή της Βουλγαρίας. Σήμερα η γλώσσα θα μπορούσε να παίξει κάποιο άλλο ρόλο. «Αν πάει κάποιος απ’ τον Σοχό στα Σκόπια μπορεί άνετα να συνεννοηθεί», παρατηρεί ο Κώστας Μήτσας. «Αλλά κι εγώ παρακολουθώ εκπομπές από τη Σόφια στην τηλεόραση.» Η παράδοση μπορεί και να ενώνει, όχι μόνο να προκαλεί πολέμους και διενέξεις. «Υπάρχουν βέβαια κάποιες διαφορές. Στα Σκόπια, αν θέλουν να πουν ‘στη Θεσσαλονίκη’ λένε ‘βοφ Σόλουν’. Στη Σόφια λένε ‘βαφ Σόλουν’. Εδώ λέμε ‘ου Σουλούν’.» «Κι εμείς οι Βλάχοι μπορούμε να συνεννοηθούμε άνετα στη Ρουμανία», συμπληρώνει ο παπα-Θωμάς. «Ο θείος μου στην Ξάνθη μιλούσε άνετα με τον επικεφαλής μιας ομάδας με μαζορέτες που ήρθαν από τη Ρουμανία για τις απόκριες. Αλλά δεν υπάρχει Βλάχος που να μην είναι εθνικόφρων. Να μην παρεξηγηθούμε όμως. Εννοώ πατριώτης, όχι εθνικόφρων με την παλιά έννοια.»
Επιστρέφουμε στη Θεσσαλονίκη με τη βεβαιότητα ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά όταν τα βλέπεις από κοντά και με ψύχραιμο μάτι. Οι κάτοικοι της Οσσας δεν έχουν καμιά διαφορά με τους υπόλοιπους Ελληνες πολίτες. Ομως διεκδικούν κι αυτοί το δικαίωμα της μνήμης και της ιστορίας. Και η ιστορία αυτή – η σύγχρονη βαλκανική ιστορία – δεν χωράει στο καλαπόδι της τρέχουσας εθνικοφροσύνης, είτε το θέλει είτε όχι ο κ. Παπαθεμελής.
Η Βυσσώκα το 1909-1912
«16 Νοεμβρίου 1912. Η Βυσσώκα ωρίσθη παρά του ταγματάρχου έδρα του τάγματος και του υπ’ εμέ λόχου. Εκεί αφίκετο ο λόχος μου πορευθείς δι’ οδού σκολιάς, υπό βροχήν και λάσπαις περί την 11. 30′ ώραν π.μ., γενόμενος δεκτός υπό των κατοίκων του χωρίου ενθουσιωδώς. Και οίτινες κάτοικοι, μη γνωρίζοντες άλλως τε τα Ελληνικά, δεν ήσαν ούτε Ελληνες, ούτε Βούλγαροι, ούτε Τούρκοι, αλλά άνευ καθαρών εθνικών φρονημάτων.»
(Αντιστράτηγου Κωνσταντίνου Ζωρογιαννίδη «Ημερολόγιον Πορειών και Πολεμικών επιχειρήσεων 1912-1913», ΙΜΧΑ 1975, σελ. 46)
«Οι κάτοικοι της κωμοπόλεως ταύτης είναι ανέκαθεν πολύ ευλαβείς μέχρι θρησκομανίας και διά τούτο ουκ ολίγαι γενεαί χατζήδων (προσκυνητών του αγίου Τάφου) υπάρχουσιν ενταύθα. Λίαν δε φιλοπρόοδοι όντες, κατέστησαν την μικράν και άσημον Βυσόκαν ωραίαν πολίχνην. Ως προς τον βίον των είναι λιτότατοι και αυτοί οι πλούσιοι, γυναίκες δε και άνδρες φημίζονται διά την ωραιότητα και ευφυίαν των και, ει και ξενόγλωσσοι, διακρίνονται διά τα ακραιφνή αυτών ελληνικώτατα αισθήματα και την αποστροφήν προς τους σχισματικούς, ους αποκαλούσι θηρία, αντιχρίστους, αμύρους, χονδροκεφάλους, κτλ.»
(«Η ελληνορθόδοξος κωμόπολις Βυσόκα», Μακεδονικόν Ημερολόγιον, τ. Β’, 1909, σελ. 201-2)
(Ελευθεροτυπία, 1/3/1997)
Επειδή γνωρίζω όλη αυτή την ιστορία καθώς και λεπτομέρειες, το σωστότερο είναι από όλες τις απόψεις να μπει μπροστά ο όρος «νέα». Το οποίο φυσικά τονίζει την επανίδρυση.
Το ότι κάποιοι πολιτικοί και μη της ΠΓΔΜ τώρα προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα εθνικιστικό κλίμα είναι άλλη υπόθεση.
Ας δουμε και μια αλλη αποψη απο την αλλη πλευρά ..
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=30.03.2008,id=41651920
Το 80% των Ελλήνων απορρίπτει τη σύνθετη ονομασία, παρόλο που τουλάχιστον τα 4 από τα 5 κομματα της Βουλής την ψιλοδέχονται. Αν δεν περάσει η σύνθετη ονομασία, θα παγιωθεί η ονομασία που ξέρουμε όλοι που ψάχνουμε λίγο στο Διαδίκτυο. Άλλωστε όταν 1 εκ διαδηλώναμε «για» τη Μακεδονία, οι ξένες εφημερίδες έγραφαν ότι 1 εκ Έλληνες διαδήλωσαν «εναντίον» της «Μακεδονίας»…
Το 80% των Κυπρίων απορρίπτει τη διζωνική κτλ κτλ, παρόλο που η άλλη λύση είναι η διχοτόμηση.
Το 80% πιστεύει ότι το ασφαλιστικό μπορεί να λυθεί χωρίς επώδυνες θυσίες, Επίσης πιστεύει ότι ένα σύνθετο κείμενο πολλών σελίδων μπορεί να απαντηθεί με ένα ναί ή ένα όχι.
Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, πιστεύουμε ότι δεν υπάρχουν συνέπειες για οτιδήποτε και ότι όλα τα πράγματα έχουν την ίδια σημασία και προτεραιότητα. Κατόπιν των ανωτέρω, προτείνω να συνδυαστούν και τα 3 παραπάνω ζητήματα σε ένα δημοψήφισμα με μοναδικό ερώτημα το εξής: Θέλετε να είστε υγιείς, πλούσιοι και όμορφοι ή όχι;
Πρέπει να απολογηθούν, έχει δίκιο ο Σωμερίτης, όμως αυτοί συνεχίζουν το ίδιο ακριβώς βιολί…
Δείτε εδώ ένα από τα λάθη της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής:
Και γενικά για τους Macedonian Slavs:
http://dimitrisdoctor.blogspot.com/2007/07/macedonian-slavs.html
doctor
Υ.Γ. Αν λέμε κρατίδιο την ΠΓΔΜ, πως πρέπει να μας λένε εμάς οι Κινέζοι;
Για τους Σκοπιανούς (σύμφωνα με το Σύνταγμά τους) και κάτι τυχοδιώκτες όπως ο Ζαχαριάδης είναι όρος που υποδηλώνει εθνότητα.
Δεν είναι μόνο γεωγραφική, είναι όπως την βλέπει ο καθένας, (η ρημάδα η αυτοδιάθεση σε επίπεδο λαών) το αυτεξούσιο σε επ’ιπεδο …..αμαρτωλών σαν εμάς τους δυό αγαπητέ….Και εξηγώ στην παραπάνω σύναψη πως βλέπουν τα μέρη ρεαλιστικά στεγνά και κυνικά την κατάσταση. Ο ποιητής τάχε πει όλα με μιά λέξη :ΨΕΥΤΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ Η ΜΟΝΗ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ, ΚΑΙ ΓΩ ΣΗΜΕΡΑ ΜΙΛΑΩ ΓΙΑ ΣΥΝΘΕΤΗ ΟΧΙ ΔΙΠΛΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΑΛΛΑ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΕΝΟΧΟς ότι τροφοδοτώ μια αλλυτρωτική εθνικιστική προπαγάνδα αισχίστου είδους για την γείτονα και σίγουρα δεν προάγει τις σχέσεις καλής γειτονίας. Εγραφα αλλού για τα παραδείγματα στο βιβλίο του Δημοσθένη Κούρτοβικ για τα 3 αδέλφια εκ φυρομ που το ένα ένοιωθε Βούλγαρος ,το άλλο Σέβος και το άλλο Αλβανός λόγω ιδιοσυστατικών χαρακτηριστικών ,πλάκα έχει. Τα τρελλάδικα είναι τίγκα από ιδεοληπτικούς φανταστείται να στέλναμε αποστολή 100 ψυχιάτρων να τους …μελετήσει, αλλά το απαγορεύει η ιατρική επιστήμη, απαιτείται συναποδοχή. Θέλεις στοιχεία για αυτά που λέω έχω αρκετά στο ιστολόγιο ,και αμερικάνικες πηγές γαμώτο.
Αγαπητέ φίλε Ροϊδη,
απόλυτα σεβαστές οι, «ερασιτεχνικές» όπως γράφεις, σκέψεις σου – με χαροποιεί να τις διαβάζω άσχετα αν συμφωνώ η όχι. Γιατί όμως δε γράφεις και γιά τις πάγιες αλυτρωτικές βλέψεις των Σκοπίων έναντι της ελληνικής Μακεδονίας (βλ. άρθρο 3 & 49, Σύνταγμα πΓΔΜ); Το όλο ζήτημα δεν είναι το όνομα καθεαυτό, αλλά γιά τους απαράδεκτους σωβινισμούς των γειτόνων. Το δικαίωμα του αυτοπροσδοιορισμού είναι ουσιώδες και αναφαίρετο – όταν όμως το χρησιμοποιείς (όπως η πΓΔΜ) ως «Δούρειο Ίππο» των αλυτρωτικών σου διαθέσεων το χάνεις.
Και πόσο μάλλον όταν, πέραν των σωβινιστικών σου προθέσεων, προβάλεις ανιστόρητους ισχυρισμούς που, αν μη τι άλλο, προκαλούν: Όταν ζητάς να λέγεσαι «Δημοκρατία της Μακεδονίας» πρέπει να λαμβάνεις υπ’ όψιν σου πως στην επικράτεια σου βρίσκεται μόλις το 25% της λεγόμενης γεωγραφικής Μακεδονίας. Δηλαδή η χώρα που κατέχει το 50% και πλέον της υποτιθέμενης ιστορικής Μακεδονικής γης δεν έχει δικαιώματα να προβάλει αντιρρήσεις; Δε λειτουργεί έτσι το Διεθνές Δίκαιο – έτσι λειτουργούν οι take-away αμερικανικής εμπνεύσεως λύσεις τύπου Κοσόβου. Έτσι δεν είναι;
Λέμε, πολύ σωστά, «όχι» στον ελληνικό εθνικισμό και στην αρλουμπολογία της υπερπατριωτικής φλυαρίας. Καιρός να πούμε και ένα «όχι» στον αμερικανόδουλο αλυτρωτισμό – έτσι, γιά να είμαστε δίκαιοι.
Το ωραίο είναι ότι για πρώτη φορά μετά τους Ολυμπιακούς και την κατάκτηση του ευρωπαικού τίτλου το 2004 στο ποδόσφαιρο οι Ελληνες ΘΑ ΟΜΟΝΟΗΣΟΥΝ ΑΠΑΞ επί πολιτικού θέματος στο βέτο κατά της ένταξης στο Νατο των Σκοπίων, ο Καψής και ο Πρετεντέρης στην Ανατροπή του μεγα τους βλέπω να παθαίνουν «εγκεφαλικό», ο στόλος με τα αεροπλανοφόρα πάει Ινδικό (διάβασε Πάνο Χαρίτο, νέο ιστολόγιο,νεος αρχιστράτηγος εκεί) και ο Μπους στα στερνά του φέρεται σαν ο Κόκκαλης στο Λεμονή……Η βάση βέβαια Camp steel σε ένα λοφο έξω από τα Σκόπια χτίζεται με εντατικούς ρυθμούς. Ο Ομπαμα έχει σωστή θέση και η Αρχιεπισκοπή Αμερικής έχασε 3εκ δολλάρια στην Bears χρεωκοπία 3 μέρες πριν καταρεύσει, έχει σχέση θα μου πείς;;………lol…
Στις μέρες μας έχει γίνει ντροπή ο φιλοπατρισμός.
Δεν είμαι εθνικιστής, αλλά αγαπώ την πατρίδα μου και είμαι απο τη Μακεδονία, γεννήθηκα, μεγάλωσα και θα πεθάνω Έλληνας. Τα λόγια μου με δείχνουν φανατισμένο αλλά δεν είμαι.
Έχω εμπάθεια για τα Σκόπια και καταλαβαίνω ότι ψάχνουν να βρούν μια εθνική ταυτότητα για να επιβιώσουν ανάμεσα σε Αλβανούς και Βούλγαρους…
Την Ιστορία τη γνωρίζω καλά και γέλασα με κάποιες ανακρίβιες που διάβασα στα comments κάποιων.
Θα δανειστώ μια ερώτηση για σκέψη όλών:
Κύριοι, που σταματά η Ελλάδα?
Δηλαδή αν κάνω ένα βήμα μέσα στα Σκόπια, στην Αλβανία, στην Τουρκία παύει να είναι Ελλάδα? Και δηλαδή τι είναι «Ελλάδα»? Η γεωγραφική περιοχή? Η κουλτούρα μας? Η Ιστορία μας? Όλα μαζί?
Μα όλα κάποτε ήταν Ελλάδα … αλλά δεν έχει σημασία. Όπως έχω γράψει και σε δικό μου post σημασία στην εποχή μας έχουν μόνο τα οικονομικά συμφέροντα!
Συζητάμε λοιπόν ακόμη την τιμή της Ιστορίας μας, ενώ έχει ήδη πουληθεί και το παρόν μας … Κρίμα …
Πάω για ύπνο.. καληνύχτα
Ετσι που παει το πραγμα ετοιμαστητε να καλωσορισετε τους γειτονες μας στο ΝΑΤΟ με το ονομα FYROM (οχι, θα κανανε πισω οι Αμερικανοι μην …πληγωσουνε την πατριωτικη ευαισθησια του Ανθιμου και των αλλων παιδιων).
Αυτα.
Και μετα …κουβεντιαζουμε και το ονομα (μεταξυ μας, γιατι για ολους τους αλλους το θεμα ειναι λυμενο).
Αγαπητέ, μ’ όλο το θάρρος ενός εκμαυλισμένου
θεώρησέ το ως έναν ταπεινο τρόπο να παίξω με θράσσος το τρόπο του βέλους προς την αυτοπεποίθησή μου-μια αιχμή, και σου μιλάει ένας άνθρωπος που μ’ ευχαρίστηση ξανά θα έκαιγε τη σημαία, όχι γιατί δεν είναι πατριώτης κι ούτε γιατί δεν είναι θρήσκος, όχι γιατί είναι ανιστόρητος ούτε γιατί είναι τοπικιστής, αλλά γιατί σέβεται ότι προερχεται μέσα από το σώμα, τη γλώσσα για παράδειγμα, όταν οι σκοπιανοί θα μπορέσουν το «ντ» να το κάμουν «δ» και το «τσ» να το προφέρουν με την ευγένεια ενός καθαρού «κάππα», τότε με περηφάνια θα τους ονομάσω Μακεδόνες. Αν πραγματικά σέβεσαι έναν λαό που μόλις αποκτά την ταυτότητά του και παλεύει για αυτό, πρέπει να του απαγορέψεις να φερθεί αντιμέτωπος με τη γλώσσα του την ίδια στο βαθμό που σέβεσαι ένα νεογεννητο πλασμα που μόλις ήρθε στο κόσμο. Αυτή η φύση ονομάζεται καθαρή φύση και δεν είναι ζήτημα βιολογικό, αλλά ζήτημα πνευματικό και απορρέει μέσα από το σώμα, και συγγνώμη αλλά λατρεύω την ερωτική πράξη ταμάλα, ακόμη κι αν πρόκειται για μια απλή μαλακία, λατρέυω τα μωρά γενικά. Ευχαριστώ
Αφού η πολιτεία ποτέ δεν επέτρεψε την καταγραφεί της ιστορίας επιτέλους αυτό το καινό ας το καλύψουν οι blog σου προτείνω το κείμενο σου στο winipedia .
φίλε Zorba The Greek,
Δεν γράφω πουθενά για τις αλυτρωτικές βλέψεις των Σκοπίων, όπως λες, και που φυσικά και τις καταδικάζω μετά βδελυγμίας, γιατί με ενδιαφέρει τι κάνουμε εμείς, πως αντιμετωπίζουμε τις όποιες σύγχρονες προκλήσεις (αυτή είναι μία) και με ποια φυσικά συνέπεια. Αυτό θέλω να πω με αυτή την ανάρτηση. Αν δεις στη 3η παράγραφο, λέω: «η ιστορία πρέπει να διδάσκεται έχοντας στο νου πάντα τη γεωπολιτική θέση της χώρας και βάση αυτή της θέσης προσαρμόζεις εμπλουτίζοντας τη διδακτέα ύλη έτσι ώστε να πλάσεις υπεύθυνα ενημερωμένα πολιτικά άτομα που μαθαίνουν να σκέπτονται, να ερευνούν. Δεν φτάνει μόνο η διδαχή των επιτευγμάτων του Μεγάλου Αλεξάνδρου[…]»
Εκεί εστιάζω το πρόβλημα φίλε Ζορμπά. Σε μας. Δεν πρόκειται να μιλήσω για Αμερικανικά συμφέροντα, όλοι άλλωστε γι αυτά γράφουν, αυτά έγραφα παλιά κι εγώ. ΕΜΕΙΣ τι κάνουμε και άσε τους άλλους να έχουν τις οποιεσδήποτε βλέψεις, αλυτρωτικές ή μη βλέψεις.
Την διεθνή εκτίμηση σαν χώρα την κατακτάς δεν σου χαρίζεται. Το λέω γιατί προς το παρών ζητάμε να μας εκτιμήσουν με τις αλλοπρόσαλλές μας θέσεις που κατά καιρούς έχουμε, και όταν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά σαν υπεύθυνη αρχή, έχουμε τον λαό που αλαλάζει με λάβαρα και ταμπούρλα γιατί δεν επενδύσαμε ποτέ στην ουσιαστική παιδεία του πληθυσμού μας.
Αγαπητέ κ.Ροϊδη, φυσικά και σας διάβασα με προσοχή και βεβαίως αναφέρεστε σ αυτό που πραγματικά είναι οι γείτονες .Εγώ θέλησα απλώς να επισημάνω πόσο βλακώδεις είναι όλες οι κατασκευές , στις οποίες καταφεύγουν προκειμένου να στηρίξουν τη σαθρή επιχειρηματολογία τους και παράλληλα να συνοψίσω τη μια και μοναδική αλήθεια: σλάβοι που κατοικούν στο συγκεκριμένο κομμάτι της Μακεδονίας.
ευχαριστώ πολυ και ζητώ συγγνώμη αν δεν έγινα κατανοητή κι αν είπα κάτι που δεν επρέπε
χαιρετω
ριτς
»Ετσι που παει το πραγμα ετοιμαστητε να καλωσορισετε τους γειτονες μας στο ΝΑΤΟ με το ονομα FYROM (οχι, θα κανανε πισω οι Αμερικανοι μην …πληγωσουνε την πατριωτικη ευαισθησια του Ανθιμου και των αλλων παιδιων).»
Θείε Ισιδωρα
σου θυμίζω ενα μου σχολιο απο μια συζητηση που ειχαμε καποτε (και ) μαζί..απο τις τελευταιες
http://panosz.wordpress.com/2007/11/25/oiko_macedonia/#comment-30557
Το πιο διαφωτιστικό , καίριο άρθρο που έχω διαβάσει για το Μακεδονικό , μακριά από τις φυλετικές αρλούμπες .Με λίγες απλές αλλά καθόλου απλοϊκές προτάσεις τα είπες όλα.
Νοσφεράτε ξεκόλλα…
εδώ σε λίγο οι σλαβομάκεδόνες θα ξεκολλήσουν από τον όρο «Μακεδονία» και συ θα παραμένεις ακόμα κολλημένος στο (ιστολογικό) παρελθόν σου και στο θείο Ισίδωρα 🙂
Μ-π
Πόσο δίκιο έχεις. Από την εποχή ακόμα των Ρωμαίων η Μακεδονία διαχωρίζονταν γεωγραφικά από την υπόλοιπη Ελλάδα και το θέμα τίθονταν πάντα στη γεωρφική του θέση. Η Μακεδονική ιδιότητα ποτέ δεν τέθηκε στη βάση της εθνικότητας, πάντα ορίζονταν γεωγραφικά. Η διαφορά είναι ότι επίσης πάντα οι Μακεδόνες ταυτίζονταν με Έλληνες. Πολύ ωραίο κείμενο.
Σας καταθέτω ένα ενδιαφέρον κείμενο, που προσπαθεί να ερμηνεύεσει τα όσα διαδραματίζονται στον παλιό κομμουνιστικό κόσμο και να τα δει ως ενιαία ιστορική κατηγορία :
—————————————————————–
“Independence is better than sex“ αναγράφεται σ’ ένα από τα πλέον δημοφιλη t-shirt που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό στην Πρίστινα. Βέβαια το ζητημα των συνεπειών που έχει η κακή διοχέτευση της λίμπιντο ενός λαού, έχει απαντηθεί παλιότερα, με έναν πολύ ικανοποιητικό τρόπο, από τον Βίλχελμ Ράϊχ. Όμως στις μέρες μας, τα μετασοβιετικά Βαλκάνια φαίνεται να μετατρέπονται σε μια τεράστια ερευνητική περιοχή. ¨Όχι μόνο για να διαπιστωθεί το τι σημαίνει να διοχετεύεται λάθος η λίμπιντο, αλλά και για να επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά ότι η υπέρβαση των φυσικών νόμων είναι αδύνατη.
Περί ιστορικής φάσεως!
Είναι ειρωνία της Ιστορίας το ότι ενώ βρισκόμαστε στον ιδιο συμβατικό χρόνο με την παλιά Ανατολική Ευρώπη, εν τούτοις οι κοινωνίες μας βιώνουν άλλη ιστορική φάση και άλλες διαδικασίες. Η ιστορική περίοδος που τώρα βιώνουν οι παλιοί σοβιετικοί ή γιουγκοσλάβοι, για μας ολοκληρώθηκε -με τον τρόπο που περατώθηκε- το τραγικό ‘22. (Με μόνη εξαίρεση την περίπτωση της Κύπρου)
Ο παλιός κομμουνιστικός κόσμος αυτή τη στιγμή περνά τη φάση διαμόρφωσης εθνών-κρατών, σε αντίθεση με το λεγόμενο δυτικό κόσμο που βρίσκεται στο τέλος της συγκεκριμένης ιστορικής φάσης και επιζητεί τη δημιουργία νέων μεταεθνικών κρατικών μορφωμάτων τύπου Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η ιστορική αυτή διαδικασία, που σαφώς ερμηνεύεται, βρίσκεται σε εξέλιξη σ’ όλη την έκταση του παλιού κομμουνιστικού κόσμου και ειδικότερα στις δύο πολυεθνικές Αυτοκρατορίες: την πρώην ΕΣΣΔ και την πρώην Γιουγκοσλαβία. Η κατάρρευση αυτών των “Αυτοκρατοριών” έγινε μόλις στις αρχές της δεκαετίας του ‘90.
Φυσικά για τους αμύητους αυτό φαντάζει ιδαιτέρως περίεργο. Αλλά αυτό που συνέβη εκεί είναι ότι διαιωνίστηκε, με νέα μορφή, η παλιά φεουδαρχική δομή. Μόνο που στη θέση των παλιών φεουδαρχών εγκαταστάθηκε πλέον το Κόμμα, ως συλλογικός ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής. Δηλαδή, δομικά οι “κομμουνιστικές” Αυτοκρατορίες μετέφεραν μέχρι τις μέρες μας τις φεουδαρχικές κοινωνικές δομές, μ’ ότι αυτό σημαίνει στο επίπεδο των κοινωνικών αντιθέσεων και των πολιτικών προτεραιοτήτων.
Οι ελληνικοί φόβοι
Η αναμενόμενη ανεξαρτητοποίηση των Αλβανών του Κοσόβου προκάλεσε πικρία και στην ίδια την Ελλάδα. Πικρία συνδυασμένη με εκδήλωση συναισθημάτων φόβου και ανασφάλειας. Παρατηρούμε όμως ότι η κατά πολύ πιο παράλογη ανεξαρτητοποίηση του Μαυροβουνίου -που απέκοβε τη Σερβία από τη θάλασσα- ουδόλως ενόχλησε. Ενώ η φυσική τάση μιας μη σλαβικής εθνότητας για πολιτικό αυτοκαθορισμό, μέσα στη γενική διαδικασία εθνογένεσης και χειραφέτησης, φαίνεται ότι ενοχλεί υπερβολικά.
Οι εξηγήσεις είναι μάλλον απλές και σχετίζονται με τις ιδεοληψίες, τα στερεότυπά μας και την κυριαρχία της μεταφυσικής στις επιλογές μας. Αδυνατώντας να εντοπίσουμε τη διαφορά ιστορικής φάσης, ταυτιζόμαστε, με τα υποτιθέμενα θύματα και δηλώνουμε και μεις υποψηφιότητα για τη θυσία! Ξαφνικά η ελληνική Θράκη αντιμετωπίζεται σαν το υποψήφιο, δικό μας, Κόσοβο. Οι τεράστιες διαφορές που χωρίζουν τις δύο πραγματικότητες εκμηδενίζονται, όχι μόνο στην επιχειρηματολογία των απλών πολιτών, αλλά ακόμα και σοβαρών αναλυτών.
Παράλληλα, ενεργοποιούνται τα πρωτόγονα αντιαλβανικά αντανακλαστικά, που καλλιεργούνται στο ίδιο μεταφυσικό πλαίσιο. Ο αλβανικός αλυτρωτισμός μετατρέπεται ξαφνικά στον κύριο εχθρό μας και προτάσσεται το ζήτημα της Τσαμουριάς που προωθούν κάποιοι Αλβανοί εθνικιστές. Έχουμε έτσι μια εξίσωση, αν όχι και αντιστροφή των πραγματικών κινδύνων που αντιμετωπίζει η Ελλάδα στο διάστημα αυτό της αναπόφευκτης επαναδιαμόρφωσης του χάρτη της περιοχής μας. Και όλα αυτά τη στιγμή που αγνοούμε το πώς διαμορφώθηκε το ζήτημα της Τσαμουριάς -πώς και γιατί η Ελλάδα εξαίρεσε αναιτίως το ΄23 τους Τσάμηδες της Ηπείρου από την Ανταλλαγή Πληθυσμών που αποφασίστηκε με τη Συνθήκη της Λωζάννης και προέβλεπε την απέλαση στην Τουρκία όλων των μουσουλμάνων της ελληνικής επικράτειας- και ποια είναι η δυναμική του σήμερα.
Χωρίς προκαταλήψεις
Το υπαρκτό αλβανικό ζήτημα στην περιοχή μας, που υποδειγματικά ανέλυσε ο καθηγητής Ευ. Κωφός, τείνει να χρησιμοποιηθεί ως άλλοθι για να παραγνωριστούν οι υπαρκτές απειλές. Στην Ελλάδα δεν έγινε ποτέ μια ψύχραιμη συζήτηση για την ιστορική συγκυρία και για τις νέες κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που αναδύονται στα πάλαι ποτέ κομμουνιστικά Βαλκάνια. Πορευτήκαμε εξαρχής βασισμένοι σε τρεις αυθαίρετες επινοήσεις : την ελληνοσερβική φιλία, την ακεραιότητα των Σκοπίων και τον φόβο απέναντι στον αλβανικό παράγοντα.
Με τον τρόπο αυτό η Ελλάδα δεν μπόρεσε να ορίσει ψύχραιμα τους φίλους και τους εχθρούς στις νέες συνθήκες. Δεν μπόρεσε να απαντήσει στο κρίσιμο ερώτημα: Ποιός είναι ο πρωτεύων κίνδυνος; Ο αλβανικός εθνικισμός ή ο σλαβομακεδονικός;
Προτίμησε να μετατραπεί σε μέρος του προβληματος με μια αέναη σύγκρουση με τους Σλαβομακεδόνες για το όνομα, τη στιγμή που υπονόμευε τους εθνικούς στόχους των Αλβανών των Σκοπίων. Αντί να μετατραπεί σε δύναμη συμφιλίωσης των δύο αντιμαχόμενων μερών κρατώντας ίσες αποστάσεις, προτίμησε να «βουτηχτεί» αναιτίως στις αντιθέσεις τους και να λάβει την πλέον αντιπαραγωγική θέση.
Ίσως να μην είναι τελείως αργά. Αρκεί να συμφιλιωθεί με την ιδέα ότι το άλυτο -μέχρι πρότινος- αλβανικό ζήτημα της Βαλκανικής κάποια στιγμή θα επιλυθεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο και στη σλαβομακεδονική επικράτεια. Και ότι η Ελλάδα δεν έχει να κερδίσει τίποτα με τη συστράτευσή της στο πλευρό μιας από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_23/02/2008_260378
Παραθέτω και την δική μου ερασιτεχνική προσέγγιση σε μια πτυχή του προβλήματος.
Επειδή έχω βαρεθεί τις μπαρούφες περί ονομάτων ,οι δρόμοι των Ναρκωτικών στα Βαλκάνια http://www.incb.org/pdf/e/ar/2006/annual-report-2006-en-3.pdf
παράγραφος 593.
Επιτέλους, μια νηφάλια φωνή. Εξαιρετικό, Ροΐδη μου!
Προσωπικά, δε βλέπω καμία ιδιαίτερη διαφορά ανάμεσα σε «εκείνους» και «εμάς»:
Αμφότεροι διαθέτουμε υπερεθνικιστές που ονειρεύονται κατακτήσεις (για κάντε ένα γκάλοπ πόσοι Έλληνες θα θέλανε «να πάρουμε την Πόλη» ή «τη Βόρεια Ήπειρο»).
Αμφότεροι καπηλευόμαστε την (ωραιοποιημένη μέχρι αηδίας) ιστορία ενός αρχαίου πολιτισμού που γεννήθηκε – και πέθανε – στη συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, ενώ δε διστάζουμε να οικειοποιηθούμε σύμβολα που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά που σήμερα θεωρούμε ιερά (π.χ. ήλιος Βεργίνας εναντίον χριστιανικού σταυρού).
Αμφότεροι συμπεριφερόμαστε κομπλεξικά, κρύβοντας τη δική μας ανεπάρκεια κάτω από χλαμύδες και φουστανέλες φανταστικών προγόνων. Ενώ κανονικά θα έπρεπε να μας ντροπιάζει το πόσο σημαντικότεροι από εμάς υπήρξαν οι πρόγονοι μας (εφόσον δεχτούμε ότι κυλάει στο αίμα μας έστω και μία σταγόνα από το δικό τους).
Αν θέλουμε μεγαλεία, δεν έχουμε παρά να σηκώσουμε τα μανίκια μας και να τα χτίσουμε. Με δανεικές περικεφαλαίες το μόνο που καταφέρνουμε είναι να φαντάζουμε γελοίοι.
Νοσφυ,
δεν εχω χρονο να διαβασω την παραπομπη σου καθοτι εργαζομαι σκληρα για το Σχεδιο ΜΠ-ΑΝΑΝΆ
Ροΐδη μου, συμμερίζομαι τις ερασιτεχνικές σκέψεις σου απόλυτα, ως επαγγελματίας ερασιτέχις κι εγώ.
Θέλω μόνο να επισημάνω (για χιλιοστή φορά, το έχω κάνει πολλές πολλές φορές και αλλού): οι κάτοικοι της πγδΜίας δεν είναι μόνο Σλάβοι: το 40% είναι Αλβανοί. Κατά συνέπεια, αν αποδέχονταν το όνομα Σλαβομακεδονία, την επομένη το κράτος θα επαυε να υπάρχει -πράγμα που διόλου δεν συμφέρει ούτε την Ελλάδα ούτε τη Βουλγαρία.
Άλλη παρατήρηση: οι Σλάβοι Μακεδόνες μιλούν βουλγάρικα με μερικές σέρβικες επιδράσεις. Το γεγονός ότι κατασκευάστηκαν οι Μακεδόνες αποσκοπούσε στο να περιοριστούν οι επεκτατικές τότε τάσεις της Βουλγαρίας, που είχε τότε έναυσμα και πάτημα. (αλλά έκανε λάθος συμμαχίες και έχασε).
Και εκείνη την εποχή αυτό μας συνέφερε.
Αλλά μετά ξεχαστήκαμε.
Και τώρα αντί να κοιτάμε την ουσία, κοιτάμε την ονομασία.
Κύριε Ροϊδη,
στον χώρο της Μακεδονίας έγινε στις αρχές του 20ου αι. μια αλληλοσφαγή μεταξύ ορθόδοξων Ελλήνων, Βουλγάρων, Σλαβομακεδόνων. Οι Έλληνες και Βούλγαροι επίσκοποι πρωτοστατούσαν στην παραγωγή του απαραίτητου φυλετικού μίσους μεταξύ ορθόδοξων εν Χριστώ αδελφών, ποδοπατώντας τις εντολές του Χριστού. Ενεργούσαν ως στρατιωτικοί υπάλληλοι των κρατών που εκπροσωπούσαν και όχι ως απόστολοι του Χριστού:
Από την ιστοσελίδα της Εκκλησίας και από άρθρο Χριστόδουλου:
http://www.ecclesia.gr/…/default.asp?id=213&what_main=1&what_sub
=4&lang=gr&archbishop_heading= – 71k
«Η συμβολή των ελλήνων ιεραρχών της Μακεδονίας στην ευόδωση του «Μακεδονικού Αγώνα………………………
…ὁ Μητροπολίτης Πελαγονίας Ἰωακείμ Φορόπουλος……ὁμιλῶν στούς Ἕλληνες ἀπό τῆς Ὡραίας Πύλης τοῦ ἱ. Ναοῦ τοῦ χωρίου Μοριχόβου, ἔλεγε: «Δέν σᾶς συμβουλεύω ὀφθαλμόν ἀντί ὀφθαλμοῦ καί ὀδόντα ἀντί ὀδόντος, ἀλλά σᾶς συμβουλεύω ὀφθαλμούς ἀντί ὀφθαλμοῦ καί ὀδόντας ἀντί ὀδόντος» δυνατόν νά παρέβαινε ἐντολήν τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά οἱ περιστάσεις ἐπέβαλλαν τήν ὑπέρβαση τῆς ἐντολῆς πρός σωτηρίαν τῆς Πατρίδος. Καί ὅταν τό Πατριαρχεῖον μέ Ἐγκυκλίους του τοῦ 1901 συνιστοῦσε στούς Ἱεράρχες ὅτι «ἡ πνευματική ἐπισκόπησις καί λοιπή διοίκησις αὐτῶν, εἴπερ ποτέ και ἄλλοτε, δέον ἵνα περιβληθῆ ἀνάλογον τύπον καί χαρακτῆρα ἤτοι μᾶλλον σύντονον καί συνετόν καί συμφωνότερον πρός τήν σοβαρότητα τῶν καιρῶν καί περιστάσεων» ἐκεῖνοι, οἱ φλογεροί Ἱεράρχες μετέφραζαν τήν ζητουμένη σοβαρότητα καί σύνεση στίς ἐνέργειές των ὡς ἔξαψη τοῦ ἐθνικοῦ φρονήματος τῶν ὑποδούλων καί κινδυνευόντων ὁμοπίστων των, καμμία ἐντολή οὐσιαστικά δέν παρέβαιναν, ἀφοῦ μέ τήν ἐποχή ἐκείνη ἡ πρώτη καί ὑψίστη ἐντολή ἦταν ἡ σωτηρία τοῦ κινδυνεύοντος ἔθνους. Καί ἐνῶ τό Πατριαρχεῖον πάλιν μέ ἄλλην Ἐγκύκλιό του τόν Ἰανουάριον 1902 ζητοῦσεν ἀπό τούς Ἱεράρχες του σύνεση καί μετριοπάθεια, αὐτοί ἀντιθέτως ἐξέτρεφαν καί προωθοῦσαν πρός ὄφελος τῆς Πατρίδος τό μῖσος κατά τῶν ἐπιβούλων καί τήν ἐκδίκηση κατά τῶν ἀδιστάκτων πού μετήρχοντο τό πᾶν ἐναντίον τῆς βουλήσεως ἑνός ὁλοκλήρου λαοῦ νά μείνει ἐλεύθερος καί ὡς χριστιανός καί ὡς ἕλλην. Τό ἴδιο χάριν τῆς Πατρίδος ἔπραττε καί ὁ κατά τά ἄλλα φιλήσυχος καί εἰρηνόφιλος ἥρωάς μας, ὁ Παῦλος Μελᾶς, ὁμολογῶν: «Τρέμω καί συγκινοῦμαι σκεπτόμενος, ὅτι ἐγώ, ὁ ὁποῖος οὐδέ μύγαν ἐσκεμμένως ἐσκότωσα ποτέ, ἀπό αὔριον θά φονεύσω, θά δολοφονήσω ἴσως καί ἀνθρώπους ἀκόμη. Τρέμω, ἀλλ’ ἀνυπομονῶ νά τό κάμω».
Ἐστήριζαν οἱ Ἱεράρχες τούς Ἕλληνες σέ κάθε περίσταση σέ κάθε εὐκαιρία, πού τήν ἀξιοποιοῦσαν ἔντεχνα χωρίς ἀναστολές φόβου. Ἀντίθετα κάθε κτύπημα ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων γινόταν ἐφαλτήριο γιά νέες ἐξάρσεις Πατριωτισμοῦ, γιά νέα ἰσχυρή στήριξη τοῦ φρονήματος τῶν διανοουμένων. Τέτοιες εὐκαιρίες ἦταν ἀναμφισβήτητα οἱ κηδεῖες τῶν ἀτυχῶν θυμάτων τῆς βουλγαρικῆς θηριωδίας….»
Kύριε Ροϊδη,
επιτρέψτε μου να ερμηνεύσω και ελπίζω να αποδαιμονοποιήσω, με συντομία, την γνωστή παλιά θέση του ΚΚΕ για το Μακεδονικό που συχνά επικαλούνται οι αντίπαλοί του για να του προσάψουν προδοσία. Ιδιαίτερα τώρα που οι συνεργασίες του ΚΚΕ με εκλεκτές προσωπικότητες όπως ο κ.Ζουράρις (κατά δήλωσίν του καθηγητής Πανεπιστημίου-αγνοώ ποιού) και η κα Κανέλλη, δεν του αφήνουν πολλά περιθώρια υπεράσπισης της Ιστορίας του.
Οι θέσεις της Κομμουνιστικής Διεθνούς περί ανεξαρτησίας της Μακεδονίας και οι διαδοχικά εναλλασσόμενες θέσεις του ΚΚΕ (αυτοδιάθεση, ισοτιμία κλπ), προσαρμόζονταν στις αλλαγές που έφεραν οι αλληλοσφαγές και οι βίαιες μετακινήσεις των πληθυσμών. Μην ξεχνάμε πως η Μακεδονία πριν ξεκινήσει το μακελειό ήταν ένα συνονθύλευμα λαών (Έλληνες, Βούλγαροι, Σλαβομακεδόνες, Σέρβοι, Βλάχοι, Εβραίοι, Αλβανοί, Τούρκοι), η περίφημη»Μακεδονική σαλάτα». Στην “Πολιτική απόφαση του 6ου Συνεδρίου”, το 1935, δηλώνεται: «… το Κόμμα μας, στη θέση του συνθήματος ‘ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη’, έβαλε το σύνθημα ‘πλέρια ισοτιμία στις μειονότητες’…Την αντικατάσταση του παλιού συνθήματος……επιβάλλει η ίδια η αλλαγή της εθνολογικής σύνθεσης στο ελληνικό κομμάτι της Μακεδονίας … Ο πληθυσμός …… είναι σήμερα στην πλειοψηφία του ελληνικός …”. Η θέση αυτή του ΚΚΕ, συνεπής με την ταξική και διεθνιστική λογική και με την υπάρχουσα πραγματικότητα, συκοφαντήθηκε συστηματικά ως «ανθελληνική». Ο «Ζωϊκός» καθηγητής Τσιριντάνης για παράδειγμα, υπουργός της κυβέρνησης βίας και νοθείας του ’61, την επικαλέστηκε για να θεμελιώσει τον παράλογο ισχυρισμο του πως από όλους του κομμουνιστές του κόσμου, μόνο οι Έλληνες δεν είναι πατριώτες!
Θείε παντως να ξερεις οτι αν δω καποιο σχεδιο Μπ- Ανανά ή Νανά ή ανανά το σωστο θα ητο να μου δωθεί καποιος τροπος και χωρος να απαντήσω επί του σχεδιου στον χωρο οπου αναρταται το σχεδιο
κ Ροίδη συγνώμη για την παρεμβολή
Επί του θεματος : Φιλοι Νομίζω οτι ειναι απλό ..Πραγματι οι Σλαβομακεδόνες ειναι ενα απο τα νεωτερα εθνη στην περιοχή …(οπως και οι Αλβανοι ) Προυπήρχαν βεβαια οχι ως εθνος αλλά εθνοτητα (αν και δεν μου πολυαρεσει ο ορος … )
Το ονομα Μακεδονες το πήραν και απο τις δυο αντιμαχόμενες πλευρες (Ελληνες και Βουλγαροι στις αρχες του 20 αιώνα ) αλλα και διοτι ηταν η μόνη Ουδετερη ονομασια – μιας αναφερονταν σε ενα πληθυσμό που Τοτε- δεν μπορουσε να κατηγοριοποιηθεί εθνικά και κατοικουσε σε μια περιοχή που παλι τοτε – γεωγραφικά – διοικητικά
ονομαζόταν Μακεδονια (βιλαέτι )…Καμμια σχεση και καμμια σκεψη περι αρχαιας Μακεδονιας κλπ (εκτος βεβαια απο ιστορικές παρατηρησεις κλπ)
Ισα ισα ..ο Ιων Δραγουμης τους ονομάζει Μακεδονες (βλ Ηρωων και Μαρτυρων αιμα) ελπίζοντας ετσι να τους αποσπασει απο την επιρροή των Βουλγαρων …που επικαλουνταν γλωσικά και φυλετικά κριτηρια για να τους θεωρησουν (τους Σλαβομακεδονες) βουλγαρους διεκδικ΄νατς ετσι εθνολογικά την Μακεδονία…
Ο-σο για τον Τιτο τα ειπε καλύτερα απο μενα η Кроткая
Τωρα ..μεχρι το 90 κανεις( εκτος απο μεταναστες στην Αυστραλία και τον Καναδα κυριως) δεν μπορουσε να φανταστει οτι το Ονομα θα δημιουργουσε τετοιο ζητημα ..Μεχρι τοτε για τηνΕλλάδα το ζητημα της Μακεδονιας ηταν συνυφασμένο με τον Βουλαγαρικο επεκτατισμό και κινδυνο…
Πόντε (και Αριστερε)
Τον αγαπάω τον Θειο τον Ισιδωρα …( και τη θεια βεβαια….ιδιαιτερα . τη θεια!) Πως να ξεκολλήσω;
Ιουστινος 518 -527 (ιστορικος Προκοπιος ,Γιβρωνας)
Ο Ιουστινος εγεννηθη εν Δαρδανια στην πολι Σκουπων(Σκοπια),ο πατηρ αυτου ονομαζετο Ιστοκ (Σαβατιος) η δε μητηρ Βιγλενιτσα,το δε ονομα αυτου Ουπραβδα ηδε συζηγος αυτου Λουπικια. Ο Ιουστινος ητο αμαθεις,ωστε δεν εδυνατο να χαραξει ουδε τα τεσσερα γραμματα,εξ ων συνεκειτο η λεξις legi (ανεγνων),ην σθνηθηζον ετι τοτε οι βασιλεις να γραφωσιν ιδια χερσι επι των διαταγματων…
Οι σλαβικές επιδρομές αρχίζουν το β΄τέταρτο του 6ου αιώνα επί Ιουστινιανού ( και συνεχίζονται επί των διαδόχων του μέχρι το Φωκά και τον Ηράκλειο. Επί Ιουστινιανού, Τιβερίου και Μαυρικίου παρέμειναν σποραδικά, εδώ κι εκεί, σλαβικοί πληθυσμοί.Η αραβική και σλαβική εισβολη το 589 στην Ελλαδα… <> .Πολλές φορές, λάμβαναν χώρα, θρησκευτικες, μετακινήσεις βαρβαρικών χριστιανικων πληθυσμών στις αραια κατοικημένες περιοχές απο εθνικους,της αυτοκρατορίας.Με αυτούς τους τρόπους, έλαβαν χώρα και στην Πελοπόννησο σλαβικές εγκαταστάσεις και πριν ακόμη τη μεγάλη σλαβική κάθοδο των μέσων του 8ου αιώνα.Κατά τα μέσα του 8ου αιώνα λαμβάνει χώρα η μεγάλη Σλαβική αποίκιση της Πελοποννήσου.Το σύστημα της ενισχύσεως του χριστιανικου πληθυσμού κάποιας περιφέρειας με εποικισμούς, εκούσιους ή ακούσιους και βίαιους, αποτέλεσε στο Βυζάντιο πρόχειρο μέσο δημογραφικής πολιτικής.Η πολιτική της βυζαντινής αυτοκρατορίας απέναντι στους Σλάβους ενεργοποιείται σημαντικά μετά το 681. Μετά την εμφάνιση της βουλγαρικής απειλής, το κράτος απέβλεψε στην αφομοίωση του ξένου στοιχείου, κυρίως με ανταλλαγές πληθυσμών, με παραχωρήσεις κλήρου έναντι στρατιωτικών υπηρεσιών, αλλά και με βίαια μέτρα, όταν παρουσιαζόταν ανάγκη.Ο Ιουστινιανός Β, άρχισε το έτος 688/89 μεγάλη εκστρατεία εναντίον των Σλάβων. Μετά τη σύγκρουση με τους Βουλγάρους κινήθηκε προς τη Θεσσαλονίκη «πολλά πλήθη των Σκλάβων …παραλαβών».
Η πορεία της εκστρατείας αυτής διαφωτίζει στο έπακρο την κατάσταση που επικρατούσε τότε στα Βαλκάνια. Για να φθάσει δηλαδή ο αυτοκράτορας απ’ την Κων/πολη στη Θεσ/νίκη χρειάστηκε να συγκροτήσει ένα στρατό ειδικά για το σκοπό αυτό και να διασχίσει μια περιοχή όπου υπήρχαν αρκετοί Σλάβοι. Η προέλασή του στη Θεσ/νίκη θεωρήθηκε μεγάλη πολεμική επιτυχία. Αντίσταση συνάντησε εκ μέρους ορισμένων Σκλαβηνιών μεταξύ Έβρου και Στρυμόνα, ενώ άλλες παραδόθηκαν ειρηνικά στον αυτοκράτορα. Κατά την παραμονή του στη Θεσ/νίκη ο Ιουστινιανός Β΄ δώρισε μια αλυκή στο ναό του Αγίου Δημητρίου. Οι αιχμάλωτοι και μερικοί απ’ εκείνους τους Σλάβους, που συνθηκολόγησαν, μεταφέρθηκαν στο θέμα Οψικίου, στη Βιθυνία, με την ιδιότητα των γεωργών-στρατιωτών. Ο Ιουστινιανός έδειξε εύνοια στους Σλάβους αυτούς κι αποκάλεσε μάλιστα το στρατιωτικό σώμα που σχημάτισε απ’ αυτούς «λαόν περιούσιον». Το κράτος καινοτόμησε στον τρόπο που οργάνωσε το μετοικισμό. Επέτρεψε να διατηρήσουν οι έποικοι την εθνική ομοιογένεια, στο νέο κοινωνικό και θρησκευτικό τους περιβάλλον, αλλά διασκόρπουσε τα του αρχαιου Ελληνικου βιου.Στα πλαίσια της προσπάθειας για την ένταξη των Σλάβων στην πολιτική ζωή του Βυζαντίου, ο Ιουστινιανός Β΄ εμπιστεύθηκε σε Σλάβους τις κλεισούρες του Στρυμόνα για να τις προστατεύουν εναντίον των Βουλγάρων. Πρόκειται για τους Σμολένους ή Σμολεάνους, που ως τότε κατοικούσαν ανατολικά απ’ το Νέστο. Στις σκλαβηνίες, όπου εγκαταστάθηκαν οι έποικοι, έλαβαν γαίες με αντάλλαγμα την παροχή στρατιωτικής υπηρεσίας. Σοβαρές ενδείξεις πείθουν ότι το μέτρο αυτό αφορούσε κυρίως το μακεδονικό και θρακικό χώρο και απέβλεπε στην πύκνωση του χριστιανικού πληθυσμού της περιοχής
Κατά την τρίτη δεκαετία του 9ου αι. και πριν απ’ το 836, μαρτυρείται η ύπαρξη θέματος Θεσ/νίκης. Το γεγονός είναι χαρακτηριστικό της προόδου της αφομοίωσης των σλαβικών φύλων στη Μακεδονία. Η ίδρυση του θέματος προϋποθέτει εσωτερική γαλήνη και ειρήνευση. Οι στρατιώτες του θέματος που είχαν λάβει κλήρο απ’ τον αυτοκράτορα ως αντάλλαγμα των υπηρεσιών τους, ήταν ασφαλώς αυτοί που εποικίστηκαν απ’ τον Νικηφόρο Α΄ στις μακεδονικές σκλαβηνίες.
Απ’ τις αρχές του 9ου αι. είχε σχεδόν πραγματοποιηθεί η στρατιωτικοπολιτική και διοικητική ένταξη στα πλαίσια της αυτοκρατορίας των σλαβικών πληθυσμών της Μακεδονίας και χάρη στον εκχριστιανισμό όλου του σλαβικού στοιχείου της αυτοκρατορίας κι όχι μόνον των αρχόντων τους. Η εκκλησιαστική οργάνωση συνδυασμένη με τη θεματική οργάνωση του συνόλου της περιοχής που απ’ τα ανατολικά της Θεσ/νίκης εκτείνεται ως τον Έβρο, αποτελούν αδιάψευστη απόδειξη της ολοκληρωτικής ένταξης των σλαβογενών πληθυσμών στο Βυζάντιο
Είναι αυτονόητο, ότι η ένταξη των Σλάβων στη βυζαντινή κοινωνία, επιτεύχθηκε πλήρως. Την εργασία της αφομοίωσης και του εκβυζαντινισμού, που επιτελέστηκε, αναφέρει χωρίο των Τακτικών του Λέοντα ΣΤ΄ του Σοφού:
«Τοιαύτα δε (τα σλαβικά φύλα)», λέει ο συγγραφέας, «ο ημέτερος εν θεία τη λήξει γενόμενος πατήρ και αυτοκράτωρ Βασίλειος των αρχαίων ηθών έπεισε μεταστήναι και γραικώσας και άρχουσι κατά τον ρωμαϊκόν τύπον υποτάξας και βαπτίσματι τιμήσας, της τε δουλείας ηλευθέρωσε των εαυτών αρχόντων και στρατεύεσθαι κατά των Ρωμαίοις πολεμούντων εθνών εξεπαίσευσεν, ούτω πως επιμελώς περί τα τοιαύτα διακείμενος».
Τις γλωσσικές επιδράσεις των Σλάβων και η εξέταση των γλωσσικών καταλοίπων των Σλάβων στην Ελλάδα, που ήδη απ’ το 19ο αι. τα χρησιμοποίησε ο Fallmerayer για να αποδείξει τον πλήρη «εκσλαβισμό» του ελληνικού χώρου. διακρίνουμε σε τρεις κατηγορίες: α)στη γραφομένη λόγια ελληνική γλώσσα, β) στη λεξιλογική επίδραση επί της ομιλουμένης ελληνικής και γ) στα τοπωνύμια. Όσον αφορά στην πρώτη κατηγορία, ο Fallmerayer είχε υποστηρίξει ότι η απώλεια και η ανάλυση του απαρεμφάτου οφείλονταν στην επίδραση των σλαβικών γλωσσών, ενώ άλλοι ερευνητές, ο Miklosich και ο W.Meyer απέδωσαν το φαινόμενο, ο πρώτος σε αλβανική και ο δεύτερος σε ιλλυρική επιρροή.
Όμως μεγαλύτερη προσοχή αξίζουν τα σλαβικά δάνεια της νεότερης ελληνικής, δάνεια αποκλειστικά λεξιλογικά. Ο χαρακτηρισμός αυτός είναι σημαντικός, γιατί ο απλός δανεισμός μερικών λέξεων που διαμορφώνονται στα φωνητικά και γραμματικά πλαίσια της γλώσσας, είναι αναπόφευκτος σε λαούς που άσκησαν πνευματική επιρροή και ήρθαν σε επικοινωνία με αλλόγλωσσες εθνικές ομάδες.
Οι σλαβικές λέξεις που εισαχθήκανε στη νέα ελληνική αναφέρονται στο μεγαλύτερο μέρος τους στον καθημερινό βίο αγροτικών και ποιμενικών πληθυσμών. Σπάνια, επίθετα δηλώνουν ψυχικές ιδιότητες του ανθρώπου και καμιά σλαβική λέξη δεν δηλώνει αφηρημένες έννοιες. Η παρατήρηση αυτή είναι ενδεικτική της πνευματικής στάθμης των σλαβικών πληθυσμών.
Την τρίτη κατηγορία γλωσσικών καταλοίπων, τα τοπωνύμια,τα προσλαβικά αστικά κέντρα, επέδειξαν πρωτοφανή δυσχέρεια στη γεωγραφική μετονομασία τους. Γι’ αυτό, σειρά ολόκληρη μεγάλων αστικών κέντρων φέρει ακόμη και σήμερα παλαιά ελληνικά, ρωμαϊκά, Θρακοϊλλυρικά ή και κελτικά ονόματα (π.χ. Ναϊσσός- Nisch, Αυγούσται- Οgost, Βονωνία- Vidin, Ulpiana- Lipljan, Dorostolum, Δορόστολον- Δρίστρα- Silistria κ.τ.λ.).
Όσον αφορά τις ελληνικές περιοχές, το θέμα των τοπωνυμιακών καταλοίπων είναι περισσότερο πολύπλοκο. Οι συνοικισμοί της Ελλάδας, που δηλώνονται με σλαβικά ονόματα ήταν κατά κανόνα ασήμαντοι αγροτικοί και ποιμενικοί σταθμοί. Υπάρχουν βέβαια ελάχιστες εξαιρέσεις σ’ αυτόν τον κανόνα: τα Βοδενά, η Βοστίτσα, τα Γρεβενά, το Ζητούνι (Λαμία). Οι Σλάβοι διέμειναν περισσότερο στους απομακρυσμένους απ’ τη θάλασσα ορεινούς όγκους. Σ’ αυτό το γεγονός οφείλεται η ασθενής σλαβική επίδραση στην ονοματολογία της Εύβοιας, της Μαγνησίας.Τα ονόματα (Εζερίται απ’ το ezero λίμνη, Δρογουβίται απ’ το drugavati)κ.τ.λ. Οι Σλάβοι που εγκαταστάθηκαν στις ελληνικές περιοχές υπάγονται στη νότια ομάδα που περιλαμβάνει τους Σλοβένους, τους Κροάτες, τους Σέρβους και τους εκσλαβισθέντες γλωσσικά Βουλγάρους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Σλάβοι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανανέωση του βυζαντινού κράτους, κατά τον έβδομο αιώνα. Η δημογραφική ζύμωση και η πλήρης ένταξη των Σλάβων της Ελλάδας στο διοικητικό, πολιτικό και πολιτιστικό πλαίσιο της Βυζαντινής αυτοκρατορίας Η Ελλάδα υπέστη επανειλημμένα επιδρομές και δηώσεις από επήλυδες λαούς, γι’ αυτό είναι βέβαιο ότι λείψανά τους (στην προκειμένη περίπτωση γλωσσικά,λεξιλογικά και κυρίως θρησκευτικα) συνεχίζουν να υπάρχουν.Η εθνική υπόσταση των λαών έγκειται στην ενότητα της συνειδήσεως. Άλλωστε, ο βαθμός της αγνότητας μιας ανθρώπινης φυλής είναι, κατά πρώτιστο λόγο, απόρροια της γεωγραφικής της απομόνωσης, γεγονός το οποίο δεν προσιδιάζει στην πολυκύμαντη ελληνική ιστορία.
Παραθέτω ενα απόσπασμα απο την ανάρτηση που εχω διασυνδέσει σε προηγούμενο σχόλιό μου.
«….Πρέπει να σημειώσω οτι η επίλυση του Κυπριακού δεν εχει σχέση με το ποιός εχει δίκιο στην διαμάχη.Το θέμα είναι οτι κάποιος απλά θέλει κάτι που το εχει κάποιος αλλος για δικούς του λόγους.Το δίκαιο και τα δικαιώματα εφευρίσκονται η δημιουργούνται στην πορεία οπως μας εχει διδάξει η ιστορία….»
Ολες οι αλήθειες και οι ιστορικές εχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ,εκταση και ορια.Το πρόβλημα αρχίζει οταν κάποιοι παραποιούν τα χαρακτηριστικά τα ορια και την εκταση υφισταμένων αληθειών ετσι ωστε να μπορούν να εφαρμόζονται στην νέα αλήθεια που κατασκευάζουν.
Η αλήθεια είναι οτι απο αριθμητική άποψη οι «Σλαβομακεδόνες» μπορούν οπως και εκατοντάδες αλλες «εθνότητες» ανα την υφήλιο να ζούν αρμονικά ως πολίτες οποιασήποτε χώρας απολαμβάνοντας το επίπεδο πολιτισμού που προσφέρεται σε όλους.
Η παραποίηση της αλήθειας ξεκινά οταν σε αυτή την αλήθεια με την συγκεκριμένη έκταση και ορια προσπαθεί να στριμώξει ενα κράτος που φιλοδοξεί μάλιστα να αφομοιώσει και υποτάξει ενα μεγάλο μέρος ενος αλλου κράτους.
Σημ.Ο ορος «αριθμητική αποψη» δεν χρησιμοποιείται υποτιμητικά
Αυτό συμβαίνει και για τους Ελληνες σε πολλές χώρες του κόσμου.
@@@ Για την Κροτ….. Σωστές οι επισημάνσεις σου και επομένως παραμένει ζωντανός ο φόβος των Σκοπίων ως προς πιθανό διαμελισμό τους. Οι αλβανοι του τετόβου θα φυγουν προς Κοσσοβο μεριά, αρα θαχουμε μεγαλη Αλβανία και οι άλλοι θα πάνε προς Βουλγαρία μεριά… Αραγε , θα μεινει κανα κοψίδι για μας; Μπα, εμείς ειμαστε πάντα αξιοπρεπείς και συχνά επιλήσμονες….
καλησπέρα
για τη ΠΑΙΔΕΙΑ, κατα
«Το Σύνταγμα της Ελλάδος
Μέρος Δεύτερο – Aτoμικά και κoινωνικά δικαιώματα
‘Aρθρo 16
2. H παιδεία απoτελεί βασική απoστoλή τoυ Kράτoυς και έχει σκoπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τoυς σε ελεύθερoυς και υπεύθυνoυς πoλίτες. »
Που σημαίνει οτι σε αυτό που εξασκούμαστε είναι η «διαμόρφωση εθνικής συνείδησης» και όχι ιστορική κρίση.
Απ την άλλη οι εθνικές διαφορετικότητες σήμερα είναι πληροφορία διαχειρίσιμη απο το κεφάλαιο οπότε και εργαλείο κοινωνικής διαχείρισης για τα κόμματα, τις επιχειρήσεις και την εκκλησία.
Διεθνές δίκαιο το γνωρίζουμε δεν ισχύει, αλλά ισχύει το δίκαιο του ισχυρού. Πως διαπραγματευόμαστε με την Αμερική, τα της ισχύος μας στα Βαλκάνια, είναι το θέμα. Που σημαίνει: τι εξυπηρετήσεις δίνουμε στην Αμερική για να ασκήσουμε ισχυ στη γειτονιά μας? Οι επόμενες μέρες θα δέιξουν.
κύριε δήμο δημητρίου,
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σας. Το Άρθρο 16, ναι. Αλλά αν στη διαμόρφωση εθνικής συνειδήσεις κάναμε σωστά τη δουλειά μας, τότε και τα άτομα με ιστορική κρίση θα ήταν πολλαπλάσια σε σχέση με σήμερα που βασιλεύει η αμορφωσιά, αλλά βέβαια κανένα «Άρθρο» από μόνο του δεν φτάνει γιατί πρέπει αυτό να υποστηρίζεται και από αναγκαίες υποδομές. Προς το παρόν διαθέτουμε φροντιστήρια.
ευχαριστώ κι εγώ 🙂
οι γραφειοκρατικές δομες και η εξάσκηση στη κριτική (και μάλιστα στην εκπαίδευση) είναι αλληλένδετα θέματα. Πάντως πέρα απ τις γραφειοκρατικές δομές της παιδείας μας γενικά, αυτό που θέλω να πω είναι πως, παιδεία που έχει σαν πρωτοκαθεδρεία τη διαμόρφωση εθνικής συνείδησης συνιστά (άλλον ένα) φραγμό προς την άσκηση της κριτικής. Όταν μπούμε στο τι είναι εθνικά συμφέρον, χωρίς δομές κριτικής σκέψης, θαμπωνόμαστε ή μαγευόμαστε (όπως προτιμά κανείς) απο τη φαντασμαγορία των πυροτεχνημάτων του παράλογου.
»Αραγε , θα μεινει κανα κοψίδι για μας; Μπα, εμείς ειμαστε πάντα αξιοπρεπείς και συχνά επιλήσμονες….»
Ριτσα τι εννοεις; Τι κοψίδι; Αλιμονο αν αρχισουμε να σκεφτομαστε ετσι…(σαν τον Μητσοτακη τοτε-οταν εκλεινε συμφωνιες με τον Μιλοσεβιτς»
– Η ελλαδα ως η μόνη χωρα στα Βαλκανια με ανεπτυγμένη οικονομία και σταθερό πολιτικό πολιτισμό οφειλει και μπορει να γινει μερος της λύσης
του προβλήματος των Βαλκανιων και οχι μερος του Προβλήματος …..
100.000 ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ BLOG MOY ! ΟΣΑ ΚΑΙ ΤΑ 100.000 ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΜΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ Η ΓΣΕΕ!
Edit Link
Απρίλιος 1, 2008 in Aπόλυση απο την ΓΣΕΕ, EΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, Eργασία, Eργατική νομοθεσία, Ανεργοι, Απολύσεις Εργαζόμενων, Συνδικαλισμός, Σχόλια with 0 Comments
*
100.000 ΕΦΘΑΣΑΝ ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ
*
100.000 ΕΥΡΩ ΖΗΤΟΥΣΑΝ ΜΕ ΨΕΥΤΟΑΝΤΑΓΩΓΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΏΣΩ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΩ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ …και την αποζημίωση απο την εργασία μου 17 χρόνων!
_38722585_euros300.jpg
ΕΝΗΜΕΡΩΣΤΕ ΟΣΟΥΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ ΧΡΗΣΤΕΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΜΠΟΡΕΙΤΕ
* ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΟΥΝ ΤΟΝ “ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΕΑΣΜΟ”
* ΣΠΑΣΤΕ ΤΟ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΟ ΝΤΑΧΑΟΥ ΤΗΣ ΓΣΕΕ ΤΩΝ “ΕΚΒΙΑΣΤΩΝ” ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΝ ΤΩΝ “ΑΝΕΡΓΩΝ” ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΝ ΠΡΩΗΝ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΩΝ ΥΠΟΥΡΓΩΝ!
* ΤΩΝ “ΨΕΥΤΟΜΑΡΤΥΡΩΝ” !
των ημετέρων,
των “συγγενικών δικαιωμάτων” ,
του αυταρχισμού, της τρομοκρατίας και όσων άλλων εργάζονται στη ΓΣΕΕ και δεν είναι πολιτικοί και κομματικοί τους φίλοι!
* ΑΥΤΟΙ ΗΘΕΛΑΝ να “εκποιήσουν” ΕΚΤΟΣ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ ΤΩΝ 17 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ !
* ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΠΑΝ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΚΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΗΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ!
(ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΑ 100.000 ΕΥΡΩ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΑΝΕΡΓΟ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΜΕΝΟ ΟΙ ΕΠΝΕΥΣΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΣΕΕ! ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΣΛΑΒΕΙ ΑΘΡΟΑ ΣΤΗ ΓΣΕΕ)
http://apasxolisi.wordpress.com
ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
ΚΑΤΑΓΓΕΊΛΕΤΕ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ!
ΣΤΟ ΜONAΔΙΚΟ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ BLOG TOY ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
Πάντως, εκτός από τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Βουκεφάλα, στόυς μεγάλους (σλαβο)μακεδόνες συμπεριλαμβάνεται και η Κλεοπάτρα:
Cleopatra VII the Last of the Great Macedonian Monarchs
Cleopatra VII, one of five siblings, was born in 69 BC. After her father Ptolemy XII Auletes died in 51 BC, she, along with her twelve-year old brother Ptolemy XIII, became co-regent of Egypt. By the time of her rule, the Ptolemais had lost Cyprus, Coele-Syria and Cyrenaica. All that was left now was an impoverished Egypt, economically strapped and choked by its own bureaucracy. Her ancestors had left her a world suffering from famine and anarchy and crumbling all around. Cleopatra, however, was not discouraged and had dreams of great glories, the kind that would rival those of Alexander the Great.
Η συνέχεια [ΕΔΩ]
Γιατί οχι; ..Σαμπως κι αποδώ δεν υπάρχουν παμπολλοι που θεωρουν βέρο ελληνα(και λατρη της αρχαιας ελλαδας) τον τον »Μεγα» Κων/νο , ή τον Ιουστινιανό π.χ ;
Η …κια, σορρυ οι αναχρονισμοι ήθελα να πώ δεν εχουν συνορα
οπως και η βλακεια …δεν μπορουμε να διεκδικουμε το μονοπώλιο της (οπως το ονομα…)
Παράθεμα: ΟΧΙ στο φανατισμό από ΟΠΟΥ κι αν προέρχεται (μικρή σημείωση για την όξυνση στο Μακεδονικό) « OMADEON
Περσο-Ρωσσικών Ρίζων Αποπείρων Μακεδονίας
330 πχ Ο Μεγας Αλέξανδρος περίφραξεν τους πρότους Ρώσσους, τους
Μαγώγ του Περσικού Γώγ, με την Κάσπιαν πύλυν της Καυκάσιας Δερβεντίας.
Οι Σκύθοι, Τούρκοι, και Ρώσσοι είναι ακριτές, βάρβαβρα αποσπάσματα των
Πέρσων, ατμομπανιαρισταί ελαφοβοσκοί, και συνολικός αποτελούν το αιώνιον
πλήγμα όχι μόνον του Ελλινισμού αλλά και του πολιτισμού.
866 Ο Πατριάρχης Φώτιος εναρξεί σχίσμα κατα Πάπα Ρώμης Νικάλαον εξ
αιτίας Βουλγαρικών επιπολαιοτήτων υπερ της Ρώμης. Τουτο σπιούνευσαν οι
ανατολήται Πλατωνικοί Χρυστωμισταί μαύροι εκκλησιαστικοί οι οποιοί
νίκησαν τους Αριστοτελιανούς Καπαδωκιαστάς λευκούς μετα πτώση ικονοκλασμού.
1235 Οι Βούλγαροι αυτοκερύχθησαν Τρίτη Ρώμη εις Τούρνοβον,
θέλοντας να πάρουν Ελλάς και Κωνσταντινούπολιν. Τουτο
μετα υιοθετούν το 1589 οι Ρώσσοι. Προκηρούν τον προτόπορον
κουμουνισμόν της πρότυπης οβσύηνας δια την σλαυοποίησην του κόσμου.
Η αστική νοοτροπία είναι η ρίζα του ελλινικού πολιτισμού. Τιουτοτρόποως
διεκδικώντες του συγγενοκεντρικού χοριάτικου φυσιολατρισμού είναι
σλαβόσποροι οποίοι πρέπει να υπαστούν διωγμό δια την σωτηρία του ελλινισμού.
1342 Οι κουμουνισταί Ζηλοταί ανέλαβαν εξουσίαν εν Θεσσαλονίκην
σφάζωντας την αριστοκρατείαν επι διάταγμαν του Ρωσσικού πράκτοραν
Γρηγωριού Παλαμάν. Ο Παλαμάς έφερε Σλαύους και Τούρκους να
υποστήριξουν τον Καντακουζινόν να διαρρήξη τον αυτοκράτοραν το 1345.
Ετσι οι Τούρκοι απέκτησαν γνώσην Ελληνικής αμύνης. Εσπειραν την
ανατολήτηκην δαιμονίαν του ησυχασμού μετατρέπτοντας τους μοναχούς εις
πράκτορες κουμουνισμού. Ο ησθχαζμός είναι παραίσθηση ταχυπνοήας. Τα
σοσιαλιστικά μέτρα που επίβαλαν εις την κυβέρνιση κατέστρεψαν από μεσα
το Βυζάντιο. Το 1584 Ανατολόφρονοι σφάζουν Πατριάρχη Λούκαρη και
διώκουν Καλβινιστάς Μελανκθόν Βιτεμβούργης οποίοι ήθελαν να μας σώσουν
από τούρκους.
1824 Η Ρωσσια αντιτίθεται είς την δημιουργίαν μοναδικου Ελληνικού
κράτους και δ’υπομνήματος της του Υπουργού Εξωτερικών Νεσσελρόδη
(Γερμανός, οποίος ενικήσεν την θέσην του εναντίον τον Καποδίστριαν),
προτείνει εις τας λοιπάς δυνάμεις την ίδρυσιν τριων κεχωρισμένον
Ελληνικών κρατιδίων, υποτελών ταυτόχρονα εις Τουρκίαν και
Ρωσσίαν, κατα παράδειγμαν Μολδοβλαχίας.
1843 Επι εντολήν του Νεσσελρόδη αποστέλλεται ο πανσλαυιστής
Αρχιμανδρίτης Ουσπένσκης δια να εξεγείρη το Αραβοκατοχημένων Χριστιανικόν
ποίμνιον κατα των Ελληνόφωνων, δηλ Πατρ Ιεροσολύμων και Αντιοχείας και
τελικώς επιτυγχάνει το 1847 την απόσπασιν της Αντιοχείας οποιοι
τωρα διεκδικούν αφελληνοποίησιν διασποράς. Στρέφων πρως ταις
Περσοζορωαστριανών των ρίζων, οι Ρωσσοι ασπάζων τους μονοφυσιταίς ως
παρεξηγημένα θύματα των Ελλήνων, και μηχανεύουν ταχα Αραμαήστα ευαγγέλια
να διαψεύσουν τα Ελληνιστά. Τουτες προσπαθείες επιτυγχάναν αιώνα
αργότερα με το Μιχαήλ Αφλάκη, οποιος ίδρυσεν το κομμαν Βάαθ του
Σαδδάμη και Ασσάδη.
1870 Οι Πανσλαυισταί κατήνεγκον νέον δεινόν πλήγμα κατά του
Οικοθμενικού Πατριαρχείου διά της εκδόσεως Τουρκικού φιρμανίου
δια την ίδρυσιν Αυτοκεφάλων Βουλγαρικών φυλετικών παρασυναγωγών,
ταχα Εξαρχία, κατα διαταγμαν του Ρωσσου πρέσβεως Ιγνάτιευ,
κατάγωγος οποιου τωρα διεκδικεί Καναδική προθυπουργεία. Τωρα
διασρέφουν το συνοδικό ανάθεμα κατα φυλετισμό εναντίον δισποράν.
Διαθεσαν πεντομύρια ρουβλίων το 1872 προς εκσλαυισμόν Αγίου Ορως και
εκδίωξιν Ελλήνων Μοναχών οσων ουδέν ασπάζων τον δαιμονικών περσογεννής
ησυχασμόν.
1878 Η Ρωσσια αναγκάζει την Τουρκίαν να υπογράψη Συνθήκην Αγίου
Στεφάνου (προκύπτρων σημερινών Σλαβο Σκοπιανών) δι ης δημιουργείται
Μεγάλη Βουλγαρία (συμπεριλάμβων Θεσσαλονίκην) έργον εξ ολοκλήρου του
Ιγνάτιευ οστις κατα την υπογραφήν ανεφώνησεν ¨και τώρα εάν οι Ελληνες
το επιθυμούν δύνανται να μεταβούν εις Κωνσταντινούπολιν κολυμβώντες¨.
1923 Ο Πλαστίρας έσφαξεν τους Μακεδονονίκας και επέτρεψεν τους
ανατολίτας Βαφιάδην και Ζαχαριάδην ενάρξουν ενφύλιον πόλεμον. Ο
Μελέτιος Μεταξάκης θέλει να μεταφέρη το Πατριαρχίον εις Μόσχαν κατα
πρόσκλυσην Λένινως και οργανόνουν Σύνδεσμον ταχα πανορθοδόξεως
νεολέας. Το 1937 ο Στάλινας εκτοπίζει 285 χιλ ελληνορώσσους εις
Αρχάγγελον και Σιβηρίαν και τους σφάζει. Οι μαύροι τράγοι αναγκάζουν
ακόμι Μεταξά και χούνταν να ασπασθούν σοσιαλιστικάν μέτραν.
Ας δουμε απο ενα σχτικό βιβλιο : Η μακεδονική διαμάχη
Ο πατέρας μου πήγε σε βουλγάρικο σχολείο και έμαθε βουλγαρικά. Οταν όμως μιλούσε βουλγαρικά, εγώ δεν μπορούσα να τον καταλάβω. Είμαστε ντρούγκα νάτσιγια, άλλο έθνος. Εγώ δεν είμαι ούτε Ελληνας, ούτε Βούλγαρος, ούτε Σέρβος. Τι στο διάολο είμαι λοιπόν; Πρέπει να είμαι Μακεδόνας. Τι άλλο μπορεί να είμαι; Οταν ήρθα στον Καναδά από τη Φλώρινα, είχα όλα όσα ήθελα -δουλειά, οικογένεια, τα πάντα. Ομως δεν μπορούσα να βρώ τον εαυτό μου. Ενιωθα σαν μπάσταρδος, σαν ορφανός. Οταν έμαθα για τον Μεγάλο Αλέξανδρο και τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο, όταν έμαθα για τη Δημοκρατία της Μακεδονίας, αισθάνθηκα περήφανος. Ακριβώς όπως αισθάνεται περήφανος ο Ελληνας για την Ελλάδα ή ο Γάλλος για τη Γαλλία. Μπορώ να πάω στη Δημοκρατία της Μακεδονίας, να πάρω μια βαθιά ανάσα και να φωνάξω ό,τι θέλω στα μακεδονικά. Αυτό είμαι…».
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σ’ έναν πολιτικά ενεργοποιημένο Μακεδόνα του Τορόντο, γεννημένο στη Βόρειο Ελλάδα και δημοσιεύονται, ανάμεσα σε άλλες ανάλογες μαρτυρίες και από τη δική μας πλευρά, στη μελέτη του αμερικανού κοινωνικού ανθρωπολόγου Λόρινγκ Ντάνφορθ «Η μακεδονική διαμάχη – Ο εθνικισμός σε έναν υπερεθνικό κόσμο» (εκδ. Αλεξάνδρεια). Σ’ αυτό το συναρπαστικό βιβλίο που μπορεί ν’ ανοίξει τα μάτια όσων παρακολουθούν αμήχανοι τις τηλεοπτικές αντεγκλήσεις γύρω από την ονομασία της γειτονικής χώρας, ο Ντάνφορθ αντιπαραβάλλει τις εθνικιστικές ιστορίες και θέσεις της Ελλάδας και της FYROM για το ζήτημα που τις ταλανίζει τόσα χρόνια, χωρίς απ’ τη μεριά του να υιοθετεί καμιά. Μέλημά του είναι να καταδείξει «τις λεπτές αποχρώσεις του γκρίζου» ανάμεσά τους, εξερευνώντας την περίπλοκη ιστορική διαδικασία μέσα από την οποία κατασκευάστηκε η μακεδονική εθνική ταυτότητα στο εκρηκτικά ανταγωνιστικό πεδίο των εθνικισμών των Βαλκανίων.
Πότε ξεκίνησε η ιστορία κατασκευής αυτής της ταυτότητας; Επί Τίτο ή από τον 19ο αιώνα;
http://www.enet.gr/online/online_print?id=59430920
Περι βετο , Ριγους εθνικής υπερηφανειας, περηφανης εθνικής πολιτικής, Αγαπημένε μας Σαρκοζί και ουτω καθεξής
Οταν μιλα΄με για ολα αυτά μαλλον ξεχναμε και αυτήν εδώ
την ασημαντη παραμετρο
http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=90508800
και να θυμηθουμε βεβαια οτι :
οπως παντα :
Επιστρατεύουν τον Μ. Αλέξανδρο σε σποτ!
Και με τηλεοπτικά σποτ που εμφανίζουν τον Μέγα Αλέξανδρο να επιτίθεται στα… Γαυγάμηλα επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση των Σκοπίων να «συνεπάρει» τους πολίτες της, παραλληλίζοντας τις επιτυχείς μάχες του στρατηλάτη με αυτήν που δίνεται αυτές τις μέρες για τη διεκδίκηση του ονόματος Μακεδονία. «Πιστεύω στον εαυτό μου, πιστεύω στη νίκη, εσύ είσαι η Μακεδονία», φέρεται να λέει ο Μέγας Αλέξανδρος στο σποτ, ακολουθούμενος από μακεδονική φάλαγγα σαν να καλεί εμμέσως τους Σκοπιανούς να είναι σε επαγρύπνηση λίγο πριν από την επίθεση…
*Ο Μέγας Αλέκος ομιλεί στα … ντόπια!
*Όλα τα λεφτά είναι το όνομα της … Κλεοπάτρας στα κυριλλικά υπό τους ήχους του Παπαθανασίου (Μιλάμε για κλοπή σε όλα τα επίπεδα!) Α, ναι και ο Πούτιν είναι επίγονος του μεγάλου στρατηλάτη…
*Άθελά του κι εδω ο Πούτιν ξαναπαίζει τον ρόλο του. Εδώ εκπροσωπείται από το πλήρωμα ενός υποβρυχίου που αναδύεται … στην Makedonija!
Α, ναι η διαφήμιση γυρίστηκε για λογαριασμό της Cosmofon, θυγατρική της Cosmote στην πΓΔΜ…