Ανοιχτή επιστολή στον κ.Παπαδημούλη

Σχετικά με το συλλογικό αίσχος της ατιμωρησίας Τσουκάτου

Του Αναγνώστη Λασκαράτου

Αγαπητέ κύριε,
το αγαπητέ δεν το βάζω τυπικά, είσαστε από τους καλύτερους της Βουλής. Μπορώ να σας προσάψω τρία-τέσσερα πράγματα (όχι βαριάς μορφής), το έχω κάνει ήδη σε παλιότερα δημοσιεύματα,  αλλά τα αντιπαρέρχομαι για να μην αποπροσανατολίσω τη συζήτηση. Έχετε κάνει, en passant, ήδη δυο απλές αναφορές-και νομίζω πως είστε ο μόνος από το κόμμα σας που το έχει πράξει-στην παράνομη, προκλητικότατη και ηθικά απαράδεκτη ατιμωρησία Τσουκάτου. Η δεύτερη από αυτές έγινε πρόσφατα στη συζήτηση (27.8), που προς τιμήν του προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή για τη Siemens. Εδώ να ανοίξω μια μικρή παρένθεση και να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου βάζοντας και την εξής παράμετρο, που η Αριστερά αρνείται να δει. Με (ζητούμενο το να αναλογιστεί) ευθύνη και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, η Siemens δεν μπορούσε, παρά την υψηλή ποιότητα των προϊόντων της, να αναλάβει καμία παραγγελία από την Ελλάδα αν δεν λάδωνε. Με αυτό δεν θέλω να την απαλλάξω, κάθε άλλο. Όφειλε να το είχε καταγγείλει. Αλλά προσωπικά με ενοχλεί απείρως περισσότερο η διαφθορά αυτής της πλειοψηφίας, που ανεχόταν και υπέθαλπε ακόμη και κραυγαλέες συμπεριφορές διαφθοράς των πολιτικών της εκπροσώπων, παρά η διαφθορά της Siemens. Εδώ συνηθίζουμε να αγνοούμε το πρώτο σκέλος και να υπερτονίζουμε (χωρίς αποτέλεσμα βέβαια, το δεύτερο). Με ενοχλούν αφόρητα οι συνένοχες φωνές των τάχα αγανακτισμένων πολιτών, μου θυμίζουν το δημοφιλή Χριστόδουλο, που έβριζε τους ομοφυλόφιλους. Η υποκρισία έχει γίνει στην Ελλάδα ο πρώτος θεσμός.

Επανέρχομαι στο θέμα Τσουκάτου.  Είπατε στη Βουλή: «….στην Ελλάδα ακόμη δεν έγινε καμία δίκη και δεν υπήρξε ούτε κατηγορητήριο, ακόμη και σε όσους ομολόγησαν ότι πήραν χρήματα όπως ο Θόδωρος Τσουκάτος». Θα μπορούσατε βέβαια να συμπληρώσετε πως δεν πρόκειται για απλή υπόθεση διαφθοράς, αλλά για την κρίσιμη για τη Δημοκρατία και την Οικονομία υπόθεση μαύρου πολιτικού χρήματος, που μάλιστα φέρεται ότι αφορά στο ΠΑΣΟΚ, ενδεχομένως και στον τότε πρωθυπουργό του, σε υπουργούς κλπ.

Κύριε Παπαδημούλη,
η ερώτησή μου (στην οποία φοβάμαι πολύ ότι δεν θα απαντήσετε) είναι πολύ απλή. Γιατί δεν φέρνετε την εμβληματικής και στρατηγικής σημασίας αυτή υπόθεση εσείς (πολύ δε περισσότερο ο αρχηγός σας) με επίσημη ερώτηση στη Βουλή, μάλιστα δε την ώρα του πρωθυπουργού; Έχω άδικο που σας κατηγορώ συχνά ότι την κρατάτε εσείς, πολύ δε περισσότερο ο αρχηγός σας και το κόμμα σας, σε ένα χαμηλό προφίλ αντιπαράθεσης (μαζί με πολλές ακόμη κραυγαλέες υποθέσεις διαφθοράς, ειδικά της ληστρικής βυζαντινής Εκκλησίας των Φαρισαίων, ως προστατευτικό ανάχωμα της οποίας δείχνει να λειτουργεί ο κ.Τσίπρας), σε τρόπο που να αισθάνομαι ότι η τράπουλα της πολιτικής αντιπαράθεσης είναι σημαδεμένη και όλα μένουν σε ένα επίπεδο εντυπώσεων, χωρίς πάθος για δικαιοσύνη και αλήθεια, χωρίς ειλικρινές ενδιαφέρον εξυγίανσης της δημόσιας ζωής;

Αντιλαμβάνομαι πως κάποιοι στο κόμμα σας έχουν συνάψει, ηθικά αποδεκτές, φιλικές σχέσεις με το κ.Τσουκάτο, στην ανθρώπινη βάση του να έχουν πιει μαζί του καφέ στη Βουλή ή να τους έχει κάνει κάποια απλή προσωπική εξυπηρέτηση. Αυτό  είναι κατανοητό όμως δεν δικαιολογεί τη σιωπή. Αντιλαμβάνομαι την ψυχική δυσκολία του να στοχοποιηθεί κάποιος που ήταν απλά ένας κρίκος στην αλυσίδα της διαφθοράς. Αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει και στους άλλους, κι ακόμη κι αν δεν συμβεί, γιατί κανείς κατηγορούμενος πολιτικός δεν μιλάει, ελπίζοντας στην αυριανή βοήθεια των ισχυρών συνενόχων του, υπάρχουν πολλοί προφανείς λόγοι που επιβάλουν τη δίκη Τσουκάτου. Δεν ζητώ την εξόντωσή του, όπως συμβαίνει με εκατοντάδες άτυχους συμπολίτες μας, που πεινασμένοι έκλεψαν το ψωμί από το φούρναρη, του αναγνωρίζω κάθε ελαφρυντικό ως βουτηγμένου σε βαθμό παραζάλης μέσα στη συλλογική διαφθορά του παλιού δικομματισμού, σε μια τέτοια κατάσταση, που πολλές αδύνατες συνειδήσεις μπορούν να νομιμοποιήσουν ενδόμυχα συμπεριφορές διαφθοράς, οι οποίες έχουν γίνει συλλογικό καθεστώς. Ζητώ τη δίκη του και μια επιεική ποινή, την ηθική και πολιτική καταδίκη του, όχι για να εξοντωθεί αλλά γιατί είναι πολύ άδικο να είναι στη φυλακή άνθρωποι απείρως αθωότεροι από αυτόν.

Κύριε Παπαδημούλη,
είστε ο πλέον πραγματιστής βουλευτής της Αριστεράς και ίσως ολόκληρου του Κοινοβουλίου. Είστε και λαλίστατος. Δεν αρκείστε στις καταγγελίες της τρόικας, του ΔΝΤ της κας Μέρκελ και του αντιπρόεδρού της, ούτε κατηγορείτε το γερμανικό λαό, όπως κάποιος ευσεβής βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, που αν και κάποτε ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ δεν θυμήθηκε να θέσει το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων στην Ευρωβουλή, προτιμώντας να το θέτει στο ακροατήριο της Κωλοπετεινίτσας. Ασχολείστε με τη καθημερινότητα και κάνετε ιδιαίτερα εύστοχες παρεμβάσεις. Είστε ο μόνος από  τους 71 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που απάντησε στις ΑΘΛΙΟΤΗΤΕΣ Δρίτσα. Ο Charles Sanders Peirce ο πρωτοπόρος Αμερικανός «πατέρας» του πραγματισμού, φιλόσοφος, μαθηματικός, πρακτικός χημικός, νομίζω και γεωλόγος, έλεγε πως οι θεωρίες και η γνώση αποκτούν νόημα μόνο αν εξαργυρώνονται μέσω της χρησιμότητάς τους. Από παπαγαλισμούς μουχλιασμένων λενινιστικών και μαοϊκών άτοπων αναχρονισμών μας έχουν χορτάσει οι σύντροφοί σας. Επειδή εσείς ασκείτε γενικά χρήσιμη αντιπολίτευση και δεν παλεύετε με ανεμόμυλους, ελπίζω ειλικρινά ότι θα αντιληφθείτε πόσο χρήσιμο θα είναι για εσάς, για την Αριστερά και για τη χώρα, να αποφασίσετε να ανοίξετε περισσότερο, ειλικρινέστερα και πιο αποτελεσματικά το στόμα σας.  Η αλήθεια απελευθερώνει.