Πού χάθηκε η επιτροπή σοφών του ΣΥΡΙΖΑ;

Όποιος δε θέλει να ζυμώσει την αναλογική, την κοσκινίζει    

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

sofwn-syrizaΚύριε Ροΐδη,
Στις 20.2.2013 ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε πως συγκροτεί ειδική Επιτροπή 32 Σοφών η οποία θα εκπονήσει μελέτη και θα εισηγηθεί αλλαγές στο κράτος, στο πολιτικό σύστημα και στο Σύνταγμα. “Η εξαιρετικά κρίσιμη περίοδος που διανύει η χώρα μας επιβάλλει το καθήκον να ανοίξουμε με συντεταγμένο τρόπο και σε όλο το εύρος της μία μεγάλη συζήτηση για το πολιτικό και θεσμικό εποικοδόμημα”, σημείωσε ο κ. Τσίπρας κατά την εισήγησή του. Στην Επιτροπή ανακοινώθηκε πως συμμετέχουν επιφανείς προσωπικότητες του δημοσίου βίου. Δικηγόροι, Συνταγματολόγοι και καθηγητές πανεπιστημίου με πλούσια εμπειρία. Δεν θέλω να σχολιάσω μερικά πρόσωπα για να μη φανώ μικροπρεπής, ούτε κάποιες φαιδρές «επαναστατικές» προτάσεις που ακούστηκαν για Δημοψήφισμα με σκοπό τη Συντακτική Εθνοσυνέλευση(!). Γενικά η Επιτροπή είναι πράγματι πολύ αξιόλογη. Είναι χαρακτηριστικό ότι ανακοινώθηκε πως εκεί θα μπορούν να καταθέτουν προτάσεις ακόμη και πολίτες που θέλουν να συμμετάσχουν σε αυτή τη διαδικασία. Η πρώτη συνεδρίαση έγινε με τυμπανοκρουσίες και με ομιλία Τσίπρα την επομένη σε αίθουσα της Βουλής. Πρόεδρός της ορίστηκε, άγνωστο από ποιούς και με ποια διαδικασία, ο τ.Πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, παρ’ολίγον υποψήφιος Πρόεδρος (επιλογή του μικρού Καραμανλή, που τη χάλασαν οι ίντριγκες του Χουντόδουλου) της Δημοκρατίας και εκφωνητής επικηδείων χουντικών Αρχιεπισκόπων (Σεραφείμ)  κ.Ν.Κωνσταντόπουλος.
—–Πέρασαν από τότε σχεδόν δυο μήνες και δεν ακούστηκε τίποτα. Συνεδρίασε ξανά η επιτροπή; Πότε και που; Γιατί δείχνουν τόση μυστικότητα οι σοφοί; Πότε θα «ανοίξει η συζήτηση», όπως δήλωσε δημιουργώντας μας μεγάλες προσδοκίες ο κ.Τσίπρας; Ως πότε θα περιμένει για να δεχτεί εποικοδομητικές προοδευτικές κριτικές, αυτό που ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ονόμασε με το μαρξιστικό όρο  «εποικοδόμημα»; Γύρω μας πολλά καταρρέουν. Υπάρχει η πολυτέλεια του χαμένου χρόνου; Οι καιροί ου μενετοί. Ο κ.Τσίπρας παρ’όλο που οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το κόμμα του πολύ χαμηλότερα από την πολύ σκληρή στα οικονομικά και κατά ένα μέρος ακροδεξιών συμπεριφορών (‘Σκουριές’, βασανιστήρια σε αστυνομικά τμήματα, βαρβαρότητα σε βάρος μεταναστών, κάλυψη της Χ.Α.) κυβέρνηση, το δε ίδιο σε ταπεινωτικά χαμηλότερο ποσοστό εκτίμησης καταλληλότητας από τον κ.Σαμαρά, ζητά εκλογές. Ενδεικτικά, για να φανεί το παράλογο και εντυπωσιοθηρικό της απαίτησης, θυμίζω πως η τελευταία δημοσκόπηση της Pulse RC (13/4), δίνει 20% στο ΣΥΡΙΖΑ έναντι του 30% των τριών κυβερνητικών κομμάτων, και αν αθροίσουμε με το ΣΥΡΙΖΑ και τους φερόμενους ως συμμάχους του της Ακροδεξιάς, πάμε σε μια σχέση 25 προς 30. Το αίτημα των εκλογών λοιπόν, ρεαλιστικό ή μη, σημαίνει πως οι Σοφοί πρέπει να βιαστούν ώστε το κόμμα να έχει έτοιμες να καταθέσει τις θεσμικές προτάσεις του, ειδικά τώρα που τον Ιούνιο λήγει η πεντάχρονη χρονική ‘εκεχειρία’, που απαγορεύει τη συνταγματική αναθεώρηση. Ήδη πολλές ώριμες μεταρρυθμίσεις, από την Απλή αναλογική μέχρι το χωρισμό Κράτους Εκκλησίας, από το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλόφιλων (οι Κάμερον και «Ολαντρέου» το  ψήφισαν ή το προωθούν, παρά τις τεράστιες αντιδράσεις) μέχρι την ευθανασία και από το Νόμο περί μη ευθύνης υπουργών και την ασύδοτη βουλευτική ασυλία μέχρι τον τρόπο επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης,  περιμένουν θαμμένες στα αραχνιασμένα προγραμματικά σεντούκια του ΣΥΡΙΖΑ, μη τυχόν και βήξουν οι κ.κ.Καμμένος και Ιερώνυμος ή μη και διαφωνήσει το ίδρυμα Καραμανλή. Ειδικά για τους ομοφυλόφιλους θα υπάρξουν σίγουρα αντιδράσεις από την Εκκλησία των κρυφοομοφυλόφιλων Αρχιερέων και από τον τ.υφυπουργό Λιμενικών και Βατραχανθρώπων και αυριανό υπουργό Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης Τσίπρα κ.Καμμένο.

—–Ως απλός πολίτης ζητώ μια ταχυδρομική διεύθυνση για να καταθέσω τις προτάσεις μου, όπως ειπώθηκε ότι μπορεί να κάνει όποιος το επιθυμεί. Δεν θέλω να πιστέψω ότι όλα αυτά ήταν ένα θέατρο εντυπώσεων, ένα πυροτέχνημα που θα ξεχαστεί, μια προσχηματική επιτροπή που συγκροτήθηκε για να δικαιολογήσει την παραπομπή-εν αναμονή των πορισμάτων των Σοφών- από το ΣΥΡΙΖΑ στις ελληνικές καλένδες παλαιότερων δεσμεύσεών του.

This entry was posted in σκέψεις, Για την Αριστερά, κοινωνία/πολιτική. Bookmark the permalink.

38 Responses to Πού χάθηκε η επιτροπή σοφών του ΣΥΡΙΖΑ;

  1. Ο/Η Βουρλής Πέτρος λέει:

    Ποιος λογικός άνθρωπος δεν θα συμφωνήσει με τις ώριμες μεταρρυθμίσεις που (και εσείς) προτείνετε; Βέβαια το μέγιστο πρόβλημα συνεχίζει να παραμένει η απουσία της κοινωνίας των πολιτών (της όποιας κοινωνίας και των όποιων πολιτών) από το πολιτικό γίγνεσθαι. Και εδώ μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους αφορισμοί περί φαιδρών (δεν κάνετε τον κόπο να μας το εξηγήσετε) «επαναστατικών» προτάσεων. Είναι φαιδρότητα η συμμετοχή των πολιτών στην αλλαγή ή την ριζική αναθεώρηση του Συντάγματος; Είναι φαιδρότητα η δυνατότητα των πολιτών να εκφράζουν την άποψη τους για όποιο (συγκεκριμένο) θέμα αυτοί επιθυμούν μέσω δημοψηφισμάτων; Βρισκόμαστε πλέον στα όρια του κοινοβουλευτισμού, οι επιλογές είναι μια πορεία προς την δημοκρατία ή (έχει ήδη αρχίσει) ο δρόμος προς την τρομοκρατία. Εσείς τι προτείνετε;

    • Ο/Η laskaratos λέει:

      Κύριε Βουρλή,
      βρίσκω τα περί «Εθνοσυνέλευσης» τρομερά υπερβολικά.
      Δεν είμαστε σε επαναστατική περίοδο.
      Εμενα δεν μου αρέσουν οι κολακείες προς το λαό.
      Έχουμε Δημοκρατία με αντιπροσωπευτικό σύστημα που περιέχει πολλες βαθμίδες λαϊκής εξουσίας, συνδικαλισμό, αυτοδιοίκηση, κλπ
      Πιστεύω στην κοινωνία των πολιτών αλλά δεν πιστεύω ποτέ ότι ζητήματα ατομικών δικαιωμάτων θα τεθούν ποτέ υπό την αίρεση της λαϊκής έγκρισης.
      Θέλει δε θέλει η όποια πλειψηφία, τα δικαιώματα της διαφορετικότητας θα κατοχυρωθούν, όπως κανείς δεν ρωτάει αν έχει το δικαίωμα ο Ορθοδοξος να έχει ναό (θέλετε να ρωτήσουν στο Ιράν το λαό για τους ορθόδοξους ναούς της Περσίας;), έτσι και κανείς δεν θα ερωτηθεί αν ο μουσουλμάνος δικαιούται να έχει τζαμί ή αν ο ομοφυλόφιλος δικαιούται να έχει νομικά αναγνωρισμένο σύντροφο όπως έχει και η κυρά Κατίνα.
      Ενδεικτικά:

      http://www.tanea.gr/news/politics/article/5002566/ksekinhsan-me-fora-oi-sofoi/

      Ξεκίνησαν με φόρα οι «σοφοί» του ΣΥΡΙΖΑ

      Πρεμιέρα με διαφωνίες στην επιτροπή των καθηγητών του ΣΥΡΙΖΑ για τις αλλαγές στο πολιτικό σύστημα

      Μαρία Νταλιάνη | ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 22/02/2013 08:00 |

      ……

      Πρώτος πήρε τον λόγο ο συνταγματολόγος Γ. Κατρούγκαλος, Αν και έφτασε τελευταίος στην αίθουσα 223 της Βουλής, «μπήκε αμέσως στο ψητό». Χρησιμοποιώντας πρώτο πληθυντικό πρόσωπο και «στρατιωτικού τύπου» ορολογία, είπε: «Είμαστε σε αμυντική θέση. Και η δουλειά μας είναι να πάρουμε το στρατηγικό πλεονέκτημα. Εδώ ετοιμάζονται για σημαντικές αλλαγές στο Σύνταγμα. Θα βάλουν διατάξεις όπως η περίφημη ρήτρα για το έλλειμμα, ότι δεν πρέπει να ξεπερνάμε το όριο, κι αυτό θα κατοχυρωθεί συνταγματικά όπως στην Ισπανία. Πρέπει να ενεργοποιηθούμε αμεσοδημοκρατικά. Αλλιώς μπορούμε να απέχουμε από την ψηφοφορία και να μπλοκάρουμε τις αλλαγές που θα φέρουν τα άλλα κόμματα». Και συνεχίζοντας με αμείωτο πάθος, δεν δίστασε να καταθέσει τη δική του πρόταση: πρότεινε τη διενέργεια δημοψηφίσματος με στόχο να γίνει Συντακτική Εθνοσυνέλευση. «Αυτό θα είναι επανάσταση», είπε.

      ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟΣ. Η ορμή του κ. Κατρούγκαλου βρήκε ένθερμο συμπαραστάτη στο πρόσωπο του ομότιμου καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου Γ. Κασιμάτη. «Συμφωνώ πλήρως», είπε ενώπιον των κ.κ. Κωνσταντόπουλου και Τσίπρα, που έδειχναν μάλλον αιφνιδιασμένοι από την τροπή που πήρε η επιτροπή. «Η Συντακτική Εθνοσυνέλευση δίνει θετικό μήνυμα. Θα βγάλει λαγούς με πετραχήλια, θα θέσει επί τάπητος τα βαθύτερα ζητήματα. Συμφωνώ με τον κ. Κατρούγκαλο». Κατέληξε όμως απαισιόδοξα, αποκαλύπτοντας ότι είναι η τρίτη φορά που μετέχει σε παρόμοια επιτροπή και «ποτέ δεν υπήρξε η πολιτική βούληση να γίνουν αλλαγές».

      ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ. Ο ενθουσιασμός των δύο καθηγητών δεν φάνηκε να συνεπαίρνει τον Κ. Χρυσόγονο, επίσης καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου, ο οποίος επιχειρηματολόγησε σχετικά λέγοντας ότι «θέλει προσοχή η Συντακτική Εθνοσυνέλευση και θέλει επιπλέον προσοχή γιατί αυτός που θα τη ζητήσει πρέπει να έχει και τη δυνατότητα επιβολής της». …………

    • Ο/Η Po λέει:

      Κ. Βουρλή, οι όποιες τρέχουσες πολιτικές προτάσεις, αν δεν είναι άμεσα ή έστω βραχυπρόθεσμα πραγματοποιήσιμες είναι προτάσεις άστοχες, γίνονται ιδιαίτερα φαιδρές όταν εκστομίζονται με σκοπό να εντυπωσιάσουν ενθουσιώδεις ημιμαθείς.

      Λυπάμαι.

  2. Ο/Η Σ. Βασδέκης λέει:

    Ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να υπόσχεται ότι μπορεί να κτίσει το σπίτι του ξεκινώντας από τα τούβλα και τα κεραμίδια.
    Αυτό που σίγουρα φαίνεται να μην διαθέτει αυτό του το οικοδόμημα είναι ένας γερός σκελετός. Τον βλέπω να αφαιρεί συνεχώς σίδερα από τον οπλισμό των σκυροδεμάτων. Μερικά σίδερα μάλιστα βγάζουν ποδάρια και την κοπανάνε από μόνα τους. Πολλές βέργες τις βλέπω να είναι αρκετά σκουριασμένες. Κοστίζουν πολύ φθηνά στο εμπόριο του πολιτικαντισμού. Κι όλ’ αυτά πάνω σε μια σεισμογενή περιοχή!
    Νομίζει ότι η ασυνέπεια δεν έχει κόστος. Και μάλιστα ποιοτικό.

  3. Ο/Η eklag λέει:

    Η δ/νση για απλούς πολίτες είναι η ίδια με ΣΔΟΕ.
    (επικρέμεται αποπάνω)
    Τα ερωτήματα απλών πολιτών καταχωρίζονται με σχετικό Α.Π.
    ΚΑΙ ΘΑ απαντηθούν τον Κόκκινο Μάη δηλ. ως που να πεις κίμινο!

  4. Ο/Η κωστας λέει:

    αρκετα εχουμε λουσθει τους σοφους που κατα καιρους συγκροτουνται με αποτελεσμα να βιωνουμε την ποιο εξευτελιστικη περιοδο μετα την χουντα.
    ο συριζα εχει αναγκη να -αναγνωρισει-τα πραγματικα αξιακα προταγματα που θα βγαλουν τους πολιτες απο τον βουρκο, αυτο μπορει να το κατορθωσει μονο οταν αντιληφθει τους ανθρωπους του μοχθου και οχι την καμαριλα που περιβαλλει τα κεντρα -εξουσιας- εντος και εκτος κομματος.

  5. Ο/Η Άνεργος λέει:

    «Αιδώ» ο κόσμος καίγεται και ο …Λασκαράτος χτενίζεται!

    • Ο/Η Po λέει:

      Μάλλον ο ΣΥΡΙΖΑ χτενίζεται…
      Κι αν ορισμένοι, τον κριτικό, δικό μας λόγο τον ονομάζουν «επίθεση στην Αριστερά», τότε υποχρεούνται να μας αποσαφηνίσουν για ποια Αριστερά μιλούν, τι αντιπροσωπεύει γι’ αυτούς η Αριστερά και ποιο απ’ όλα τα νεοελληνικά κόμματα πλησιάζει κάπως το ιδανικό τους αυτό.

      Όσο δεν αποσαφηνίζουν, απλώς και αυτοί χτενίζονται με θεολογικά μαρξιστικά κιτάπια περί… Σοσιαλιστικής επανάστασης κ.α. «αντιιμπεριαλιστικά» παραβλέποντας και παραγκωνίζοντας (θελημένα ή αθέλητα) βλακωδώς τις άμεσες ανάγκες, τις προσδοκίες της κοινωνίας στα πλαίσια του σημερινού,πραγματικού κόσμου, κι όχι ενός άλλου αμφίβολου που ενδεχομένως δεν θα ζήσουν να τον δουν ούτε τα εγγόνια των εγγονών τους –φέξε Μάη κλπ.

      • Ο/Η Σ. Βασδέκης λέει:

        «…να μας αποσαφηνίσουν για ποια Αριστερά μιλούν…».
        Ρο, μη το ρωτάς αυτό, διότι υπάρχουν τόσες Αριστερές όσοι σχεδόν είναι και οι αριστεροί.

        Για τον λόγο αυτόν κάποιοι παλιοί έλεγαν «Οι καλοί ορισμοί κάνουν τους καλούς φίλους». Τώρα λέγεται το «οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους». Κι αν μιλάμε για λογαριασμούς, τότε βλέπουμε ότι υπάρχουν πολλών ειδών αριθμητικές. Η κάθε μια ανάλογα με τα συμφέροντα αυτού που την χρησιμοποιεί.

        Μόνο αυτοί που παλεύει για οράματα απεχθάνονται τις αριθμητικές. Επίσης και οι ίδιες οι αριθμητικές αποφεύγουν τέτοιου είδους ανθρώπους. Σε ετερόκλητα σύνολα δεν γίνεται πρόσθεση. Επίσης ούτε πολλαπλασιασμός. Αφαίρεση και διαίρεση ναι.

  6. Ο/Η eklag λέει:

    Αγαπητέ Πέτρο (Βουρλή),
    μόλις είδα την παρέμβασή σου.
    Εύστοχη και επί της ουσίας όπως πάντα.
    Ο δρόμος προς μια αληθινή έκφανση δημοκρατίας περνά
    -για τα έλλογα όντα-
    μέσα από το Δημοψήφισμα.
    Πόσα όμως είναι τα έλλογα όντα στις μέρες που ζούμε
    και κυρίως ποιες οι δυνατότητές τους,
    όταν οι πολίτες παραδίδουν εαυτούς
    -πάλι και πάλι-
    στην τρομοκρατία του υπάρχοντος Κοινοβουλευτισμού;
    Κοντά στον νου κι η γνώση…

  7. Ο/Η Βουρλής Πέτρος λέει:

    Κύριε Λασκαράτε ευχαριστώ για την απάντηση σας

    Τι είναι μια επανάσταση και πως μπορεί να λειτουργήσει είναι μια μεγάλη κουβέντα που η ταπεινότητα μου δεν μπορεί να κάνει. Σίγουρα όμως δεν κολακεύουμε κανέναν λαό.

    Δημοκρατία δεν έχουμε και φυσικά ούτε καν ελάχιστες (πόσο μάλλον πολλές!) βαθμίδες λαϊκής εξουσίας. Όλα όσα αναφέρετε έχουν αλωθεί προ πολλού (αν υπήρξαν ποτέ) από την κομματοκρατία.

    Κάνετε λοιπόν ένα άλμα και αναιρώντας όλους τους θεσμούς της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (συμβουλευτικά – γνωμοδοτικά, προαιρετικά – ακυρωτικά, υποχρεωτικά και τέλος, δημοψηφίσματα λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας) αναφέρεστε μόνο στις λαϊκές νομοθετικές πρωτοβουλίες αφαιρώντας ταυτόχρονα οποιαδήποτε άλλη συνταγματική κατοχύρωση των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτά όμως δεν γίνονται πουθενά όπου υπάρχει πραγματική δημοκρατία. Όπως πολύ σωστά λέτε θέματα τα οποία άπτονται ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν νοείται να γίνονται αντικείμενο δημοψηφίσματος. Μια δημοκρατία είναι μια κοινωνία συναίνεσης. Σήμερα ανήκετε – για ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα – στην πλειοψηφία αλλά αύριο κιόλας ανήκετε σε μια πολύ ισχνή μειοψηφία. Ο άνθρωπος που ζει και εκπαιδεύεται δημοκρατικά έχει πλήρη επίγνωση του ιστορικού και πολιτικού γίγνεσθαι μια πολιτείας. Ξέρει ότι η πλειοψηφία του σήμερα είναι η μειοψηφία του χθες. Έχει διδαχθεί την αρετή του αυτοπεριορισμού. Έχει επίσης διδαχθεί και δει στην πράξη πως όποιος φέρει αντίθετη άποψη δεν είναι ‘εχθρός’ του αλλά απλά φορέας ενός τμήματος (μικρού ή μεγάλου) μιας αέναα μεταβαλλόμενης Αλήθειας.

    Οι λαοί που διαβουλεύονται, εκφράζουν τα πιστεύω τους (και έτσι εκτονώνουν τις πιέσεις), ακούνε τις γνώμες των ειδικών και εν τέλει αποφασίζουν χωρίς βιασύνη και τυφλά ανέκφραστα και καταπιεσμένα πάθη δύσκολα θα επιλέξουν ακραίες θέσεις. Η ίδια η διαδικασία εκτονώνει τα άκρα.
    Θα σας ρωτήσω ξανά όμως. Ακόμα και αν δεν ήμαστε ώριμοι για το απόλυτο δημοκρατικό όπλο της λαϊκής νομοθετικής πρωτοβουλίας, γιατί να μην έχουμε την δυνατότητα να ακυρώσουμε έναν νόμο που θεωρούμε δόλιο ή απλά άστοχο. Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή στην οποία οι πολίτες δεν επιτρέπετε να εκφράσουν την άποψη τους; Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή στην οποία η αρχή της ισότητας διαρκεί 2 λεπτά κάθε τέσσερα χρόνια, η αρχή της πρωτοβουλίας δεν υφίσταται, η αρχή της πλειοψηφίας κατακρεουργείται και τέλος, η αρχή της εντολής είναι απλά άγνωστη! Παρόλα αυτά μας ομιλείτε περί δημοκρατίας!

    Πιστεύω ακράδαντα πως μέσω ενός εκτεταμένου δημόσιου διάλογου η ελληνική κοινωνία θα δεχόταν – αυτή, μέσω δημοψηφίσματος – την νομικά κατοχυρωμένη συμβίωση ομοφυλόφιλων. Σε αυτή την συζήτηση δεν θα επιτρεπόταν σε κανέναν να κρυφτεί. Θα παίρναμε όλοι θέση, ομοφυλόφιλοι και ετεροφυλόφιλοι, χριστιανοί και μη, δεξιοί και αριστεροί, μισάνθρωποι και φιλάνθρωποι. Θα μιλούσαμε, θα αποκαλυπτόμασταν, θα διαισθανόμασταν, θα συμπάσχαμε και εν τέλει θα αποφασίζαμε. Μέσα από αυτή την διαδικασία θα βγαίναμε όλοι καλύτεροι. Τώρα από ποιον περιμένουμε να κάνει όλα αυτά;

    Στο Ιράν δεν πρόκειται ποτέ να ρωτήσουν τον λαό μέσω δημοψηφίσματος για τους ορθόδοξους ναούς. Θα άνοιγαν τους ασκούς του Αιόλου και αυτό το ξέρουν (και στο Ιράν, και στην Ελλάδα και στην Γαλλία και στην Γερμανία). Αυτό το οποίο κάνουν είναι να το ποδηγετούν, όπως ακριβώς και εδώ.

    Επί της ουσίας όμως δεν μου απαντήσατε. Σε αυτή την τρελή πορεία προς έναν Αρεντιανό τρόμο, τι προτείνετε;

    Δείτε και αυτό, νομίζω ότι βοηθά την συζήτηση

    Άμεση δημοκρατία και ανθρώπινα δικαιώματα.

    • Ο/Η Αρχειοφύλακς λέει:

      Αντιγράφω από το κείμενό σας:
      «- Τι έκαναν οι Γάλλοι με τους Τσιγγάνους από Ρουμανία το καλοκαίρι του 2012; Δεν τους σκότωσαν αλλά τους έστειλαν πακέτο από κει που ήρθαν. Δεν είδα κανέναν να καταδικάζει πόσο μάλλον να παίρνει μέτρα εναντίον της Γαλλίας για κατάφωρη παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των τσιγγάνων. Γιατί άραγε;»

      Αυτό (και άλλα πολλά) προσπαθώ να πω στον αγαπητό Λασκαράτο, καιρό τώρα. Το θέσατε λακωνικά και με καλύψατε.

      • Ο/Η laskaratos λέει:

        Δεν καταλαβαίνω, σε τι διαφωνούμε στο θέμα των τσιγγάνων;

      • Ο/Η Αρχειοφύλακς λέει:

        Γενικά μιλώντας – και όχι θεωρητικά – για την Ευρώπη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων»

      • Ο/Η laskaratos λέει:

        Η Ευρώπη απέχει πάρα πολύ από αυτό που εγώ εννοώ ανθρώπινα δικαιώματα.
        Δεν την πετάω στα σκουπίδια γιατί δεν υπάρχει στον κόσμο περιοχή πιο κοντά στα ατομικά δικαιώματα από αυτήν.
        Ασφαλώς υπάρχει και το σκληρό καπιταλιστικό της πρόσωπο, η υποκρισία της, οι δυνατές της Εκκλησίες, οι Λεπέν κλπ κλπ κλπ
        Πουθενά όμως αλλού σε τόση έκταση γεωγραφική (με τοπικές εξαιρέσεις Καναδά, Αυστραλία, πολιτείες ΗΠΑ κλπ) δεν έχουν κατοχυρωθεί τόσο πολύ τόσα πολλά δικαιώματα και δεν υπάρχουν οργανωμένοι τόσοι άνθρωποι που να τα παλεύουν.

  8. Ο/Η Βουρλής Πέτρος λέει:

    Κύριε Ρο

    Δεν ήμαστε όλοι παντογνώστες. Προσπαθούμε όμως να δούμε και να καταλάβουμε. Έχετε δίκιο πως η υιοθέτηση θεσμών άμεσης δημοκρατίας (δηλαδή δημοψηφισμάτων τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο που καλούν ΜΟΝΟΝ οι πολίτες, είναι δεσμευτικά, δεν απαιτείται ελάχιστο όριο συμμετοχής για να θεωρηθούν έγκυρα και μπορούν να ακυρώσουν νόμους, να επιτρέψουν αλλαγές στο Σύνταγμα και να επικυρώσουν διεθνείς συμφωνίες ή τέλος, να προτείνουν προσθήκες στο Σύνταγμα) δεν είναι άμεσα ή βραχυπρόθεσμα πραγματοποιήσιμοι στόχοι. Παρόλα αυτά θα μας επιτρέψετε να ελπίζουμε ότι, αν όχι εμείς τουλάχιστον τα παιδιά μας, θα ζήσουμε την ‘μαγεία’ μιας πραγματικής δημοκρατίας.

    Μετά τιμής

    Ένας αμαθής πολίτης

  9. Ο/Η Βουρλής Πέτρος λέει:

    Αγαπητή eklag, σαν τα χιόνια….. μας λείψατε

    Η αρχή είναι δύσκολη. Είμαι ο τελευταίος που θα προτείνει πως αν αντιγράψουμε τα άρθρα 138 – 142 του Ομοσπονδιακού Ελβετικού Συντάγματος θα επέλθει εν μια νυκτί η επιθυμητή δημοκρατία πίσω στο μέρος που γεννήθηκε (αλλά και πέθανε). Όχι, δεν λέω αυτό. Αυτό το οποίο λέω είναι πως αν οι άνθρωποι μπορούν να συνευρεθούν για να διαβουλευθούν και ταυτόχρονα, γνωρίζουν ότι αυτό θα έχει αποτέλεσμα (θα αποφασίσουν αυτοί και όχι κάποιοι άλλοι), τότε θα ωριμάσουν. Αυτή την στιγμή κατηγορούμε τον ελληνικό λαό ως να είχε την δυνατότητα (ΘΕΣΜΙΚΑ) και να μην την αξιοποιεί. Σαν να κατηγορούμε έναν άνθρωπο που ως παιδί οι γονείς του δεν του επέτρεψαν να έχει γνώμη και να προσπαθήσει για το οτιδήποτε ότι τελικά είναι αδρανής.

    Ας δούμε την ηλίου φαεινότερη θέση του Barber : ” Οι φιλελεύθεροι επικριτές της συμμετοχής, διαποτισμένοι από τις προτεραιότητες του ιδιωτισμού, θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι η ιδέα της συνέλευσης της γειτονιάς θα αποτύχει λόγω έλλειψης λαϊκής ανταπόκρισης. «Οι ψηφοφόροι», γράφει ο Gerald Pomper, «έχουν πάρα πολλά πιεστικά καθήκοντα, από το να κερδίσουν χρήματα μέχρι να κάνουν έρωτα, για να παρακολουθήσουν τις μυστικές διαδικασίες της κυβέρνησης». Εάν δεν συμμετέχουν οι πολύ επιτυχημένοι και οι εργατικοί επειδή είναι πολύ απασχολημένοι και εάν οι φτωχοί και όσοι είναι θύματα δεν συμμετέχουν επειδή είναι πολύ απαθείς, ποιοι θα απαρτίζουν τις συνελεύσεις και ποιοι θα δώσουν στην συζήτηση μια νέα δημοκρατική ζωή; Μα φυσικά οι άνθρωποι αρνούνται να συμμετέχουν μόνον εκεί που η πολιτική δεν αξίζει – ή αξίζει λιγότερο από ανταγωνιστικές μορφές ιδιωτικής δραστηριότητας. Είναι απαθείς επειδή δεν έχουν εξουσία και όχι το αντίθετο. Δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι, από την στιγμή που θα αποκτήσει εξουσία ένας λαός, θα αρνηθεί την συμμετοχή. Τα ιστορικά στοιχεία για τις κωμοπόλεις της Νέας Αγγλίας, τα κοινοτικά σχολικά συμβούλια, τους συλλόγους γειτονιάς και άλλους τοπικούς φορείς έδειξε ότι η συμμετοχή γεννάει περισσότερη συμμετοχή.”

    • Ο/Η Po λέει:

      Κύριε Βουρλή,
      Δεν καταλάβατε κι ίσως με παρεξηγήσατε, το προηγούμενο σχόλιο μου αφορούσε εξαγγελίες πολιτικών οργανισμών ή πολιτικά κόμματα

      – Εσείς, Εγώ (Εμείς) έχουμε το δικαίωμα στο όνειρο, στην ουτοπία, σε μια αυριανή καλύτερη κοινωνία και οφείλουμε ως πολιτικά όντα να δραστηριοποιούμαστε προς αυτό το στόχο.

      – Το είδος της ωφέλιμης δραστηριότητας (ατομικής ή ομαδικής) είναι υποκειμενική. Ο φιλόσοφος, ο λογοτέχνης οι δημιουργοί του Λόγου και της Τέχνης γενικότερα, θεωρούν (πολύ σωστά κατά την άποψή μου) ότι το έργο τους αποτελεί στοιχείο κατάθεσης πολιτισμού, προάγει τη Παιδεία και άρα συμβάλει στη καλυτέρευση της κοινωνίας. Άλλοι επιδιώκουν τον ίδιο ευγενή σκοπό (αν είναι ανιδιοτελής επίσης πολύ σωστά κατά την άποψή μου) μέσω σωματείων, κομμάτων, ακτιβισμού κ.ο.κ.

      Τι είναι καλύτερο ή αποτελεσματικότερο, είναι συζητήσιμο.

      Προσωπικά το κλείνω με μία μόνο λέξη: Παιδεία. (Γιατί; το τεράστιο αυτό ζήτημα δεν ξέρω αν εξαντλείται με μερικές μόνο χιλιάδες λέξεις, όμως το μέσο επίπεδο της Παιδείας το θεωρώ ως προαπαιτούμενο για μια καλύτερη κοινωνία, χωρίς αυτή = Νάδα = 0)

      Εάν τώρα ένας πολιτικός σχηματισμός εξαγγέλλει με ένα βραχυπρόθεσμο πρόγραμμά του, την καλυτέρευση της ποιότητας της ζωής, και μακροπρόθεσμα την ευτυχία ή ένα είδος σοσιαλιστικού μετασχηματισμού ή κάτι άλλο κλπ. …Εάν αυτό μπορεί να γίνει ευρύτερα ή λιγότερα αποδεκτό ως ρεαλιστική λύση (άρα πιστευτό), εξαρτάται από την ικανότητα κρίσης του καθενός -Η ποιότητα και το επίπεδο της κρίσης με τη σειρά της εξαρτάται από τον γνωστό συνδυασμό, αυξημένου επίπεδου παιδείας, κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης.

      Σας ευχαριστώ για τη συζήτηση.

      • Ο/Η Σ. Βασδέκης λέει:

        «Παιδεία». Αυτό είναι σίγουρα το ζήτημα. Έχουμε όμως παιδεία. Το ζητούμενο είναι τι λογής να είναι η παιδεία αυτή. Ο καθένας την θέλει διαφορετική από ότι οι άλλοι. Κάποια όμως συγκεκριμένοι είναι η ορθή και χρήσιμη για όλους.

      • Ο/Η Αρχειοφύλακς λέει:

        Θέλω να πιστεύω πως γράφοντας «Παιδεία» ακριβολογείτε. Δεν εννοείτε δηλαδή «εκπαίδευση». Αλλο το ένα κι άλλο το άλλο

  10. Ο/Η Kωνσταντίνος Λυντέρης λέει:

    Θα ήθελα μια τεκμηριωμένη απάντηση για το ότι χαρακτηρίσατε φαιδρή την πρόταση περί δημοψηφίσματος για Συντακτική Εθνοσυνέλευση.

    • Ο/Η laskaratos λέει:

      Να σας απαντήσω ευχαρίστως.
      Βρίσκω τον όρο Εθνοσυνέλευση, όχι απλά βαρύγδουπο, αλλά και επικίνδυνο.
      Βαρύγδουπο γιατί Εθνοσυνελεύσεις έχουμε μετά από Επαναστάσεις (Γαλλική, ελληνική του 1821),σήμερα κάτι τέτοιο δεν υπάρχει.
      Επικίνδυνο, γιατί παραπέμπει σην κακοποιημένη από τη Δεξιά και την Ακροδεξιά έννοια του Έθνους, που αποκτά μια μεταφυσική διάσταση και εκ των πραγμάτων αποκλείει Έλληνες πολίτες που προέρχονται από μετανάστευση από άλλες χώρες.

      Αυτοί οι βαρείς όροι μου φαίνονται πάντα ύποπτοι.

      Τα δημοψηφίσματα τώρα, ασφαλώς και είναι χρήσιμα, αλλά υπάρχουν ζητήματα όπως είπα και στον κ.Βουρλή που μας τίμησε με τα σχόλιά του, που δεν μπορούν να τεθούν στη λαϊκή κρίση, όπως τα ατομικά δικαιώματα.
      Προσωπικά πιστεύω στην αντιπροσωπευτική Δημοκρατία, όχι στην άμεση που μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικούς φασισμούς κάτω από την καθοδήγηση αισχρών λαϊκιστών και είναι και πρακτικά ανέφικτη σε μια χώρα 12 εκατομμυρίων κατοίκων.
      Ασφαλώς η Δημοκρατία μας είναι κουτσή και ανεπαρκέστατη, αλλά γι’αυτό δεν φταίει ο Κοινοβουλευτισμός.
      Φταίει η αμάθεια ενός μεγάλου μέρους του λαού, ασφαλώς και η παλιανθρωπιά ενός μερους του, ο λαός δεν είναι εξ ορισμού αθώος, και η παραπληροφόρησή του από τα ΜΜΕ της διαπλοκής αλλά και από το Σχολείο όπου γίνεται θρησκευτικός προσυλητισμός και εθνικιστική προπαγάνδα με ιστορικά ψέματα.

      Ασφαλώς όλους μας μας ενοχλεί ο εθνικισμός και ο θρησκευτικός φανατισμός των άλλων, καιρός είναι να κάνουμε και τη δική μας αυτοκριτική.

      Επικεντρώνω στο θέμα της κρατικής θρησκείας που αποβλακώνει το λαό, λόγω της ομολογημένης εμμονής του μπλογκ μας. Για τα Θρησκευτικά στα σχολεία, την οργανωμένη δηλαδή διαφθορά και εξαπάτηση των νέων από το κράτος με θρησκευτικές δεισιδαιμονίες, μίση και απάτες, έχει μιλήσει ο Αινστάιν, και τα Θρησκευτικά δεν πρόκειται να τα αποσύρει από τα Σχολεία κανένα Δημοψήφισμα, μόνο μια γενναία, έντιμη και καλλιεργημένη πολιτική ηγεσία:

      «Με την ανάγνωση εκλαϊκευμένων επιστημονικών βιβλίων, δεν άργησα να πειστώ ότι πολλές από τις ιστορίες που διηγείται η Βίβλος δεν μπορούσε να είναι αληθινές. Αυτό είχε σαν συνέπεια να καταλήξω ένθερμος οπαδός της ελεύθερης σκέψης, συναρτώντας την καινούρια μου πίστη με την εντύπωση ότι οι νέοι εξαπατούνταν συνειδητά από το Κράτος με ψευδείς διδασκαλίες και αυτή η εντύπωση υπήρξε συγκλονιστική“.

  11. Ο/Η eklag λέει:

    Η »μαγεία» είναι ο φυσικός χώρος κάποιων από μας.
    Εκ παραλλήλου η Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία του Μπριγκαντούν
    κάνει »μαγικές» διακοπές με τα λεφτά των Αντιπροσωπευτικών Ψηφοφόρων της .
    Ηοkuspokus!

  12. Ο/Η κ. Χιλιολέξης λέει:

    σας είχαμε προειδοποιήσει
    http://imgur.com/muKQsX7

  13. Ο/Η Βουρλής Πέτρος λέει:

    Κύριε Λασκαράτε

    Χαίρομαι ιδιαίτερα για την ενδιαφέρουσα αυτή συζήτηση. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα στην ανθρώπινη επικοινωνία από το να διαφωνείς με κάποιον αλλά να προσπαθείς με ειλικρίνεια να τον ακούσεις και να τον καταλάβεις.

    Για την κακοποίηση της έννοιας του Έθνους έχετε απόλυτο δίκιο αν και οι θέσεις του κ. Λυντερή δεν έχουν καμία σχέση – στον βαθμό που μπορώ να το γνωρίζω – με τέτοιες ατραπούς. Αλλά για αυτό είμαι σίγουρος ότι θα σας απαντήσει ο ίδιος.

    Λέτε πως υπάρχουν ζητήματα που δεν μπορούν να τεθούν στην λαϊκή κρίση. Δεν θα ήθελα να ξεκινήσω μια τέτοια κουβέντα κυρίως για λόγους προσωπικής ανεπάρκειας. Θα έλεγα όμως ότι συμφωνώ απόλυτα με την θέση σας. Το ίδιο συμφωνούν οι “συνταγματικοί συγγραφείς” αλλά κυρίως οι πολίτες στις λίγες αλλά υπαρκτές δημοκρατικές χώρες ή πολιτείες.
    Θα μου επιτρέψετε να πω πως δεν υπάρχει έμμεση ή άμεση δημοκρατία. Η δημοκρατία είναι μία. Ως έλληνες δεν χρειάζεται να ανοίξουμε λεξικά για να δούμε το νόημα της λέξης. Το ουσιώδες ερώτημα ήταν, είναι και θα είναι ένα: ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ; Τι λέει η δημοκρατία; Δεν αποφασίζει ο Θεός, δεν αποφασίζουν οι άριστοι, δεν αποφασίζουν οι πλούσιοι, δεν αποφασίζουν οι ειδικοί ή οι πεφωτισμένοι….. αποφασίζουν οι πολίτες, όλοι μαζί. Η θέση σας ότι η δημοκρατία (εμείς λέμε πραγματική εσείς λέτε άμεση) οδηγεί σε κοινωνικούς φασισμούς δεν μπορεί να υποστηριχθεί εύκολα με τα μέχρι τώρα ιστορικά δεδομένα. Αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι δεν συνάδει με τις βασικές, ‘αρχέγονες’ αρχές της δημοκρατίας (δείτε τα σχόλια μου παραπάνω). Κάνουμε το λάθος να κρίνουμε το δημοκρατικό μοντέλο προβάλλοντας το στον δυσλειτουργικό και απάνθρωπο ολιγαρχικό μας κόσμο. Έτσι όμως την αδικούμε παράφορα, και την δημοκρατία αλλά και τους εαυτούς μας.

    Δεν έχετε δίκιο να λέτε ότι δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατία σε μία χώρα όπως η Ελλάδα λόγω του πληθυσμού της. Να σας θυμίσω τα λόγια του Jefferson: “Χωρίστε την χώρα σε τομείς”. Είδατε πόσο απλό είναι. Όλες οι δημοκρατίες ή οι εν δυνάμει δημοκρατίας είναι χωρισμένες σε κρατίδια, πολιτείες, καντόνια, περιφέρειες…. Δείτε το δημοκρατικό θαύμα της Ελβετίας: τέσσερις γλώσσες, διαφορετικές θρησκείες, άλλες νοοτροπίες και 2.495 ανεξάρτητες κοινότητες, εντός 26 ανεξάρτητων καντονιών, εντός μιας ανεξάρτητης ΟΜΟΣΠΟΝΔΗΣ δημοκρατικής χώρας. Μην καταφύγετε σε α-νόητα στερεότυπα. Δεν τα χρειαζόμαστε και δεν εξηγούν το ‘θαύμα’. Την διαφορά την έκανε η δημοκρατία. Σημασία δεν έχει βέβαια η χώρα αλλά το ‘τέχνασμα’. Δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει αν απομακρύνουμε την εξουσία από τους πολίτες. “…making every citizen an active member of the government, and in the offices nearest and most interesting to him, will attach him by his strongest feelings to the independence of his country, and its republican constitution”. Μην βιαστείτε να σημειώσετε ότι ο Jefferson μιλά για μια ρεπούμπλικα, δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά αφού δεν είχε την ευκαιρία να διαβάσει το “Αθηναίων Πολιτεία” του Αριστοτέλη, ανακαλύφθηκε 65 χρόνια μετά τον θάνατο του……….

    Δεν φταίει ο κοινοβουλευτισμός μας κ. Λασκαράτε για την κουτσή και ανεπαρκέστατη δημοκρατία μας; Αν δεν φταίνε αυτοί οι οποίοι δήλωσαν ότι είναι ικανοί να διοικήσουν, να σχεδιάσουν, και να βοηθήσουν στην ανάπτυξη αυτού του τόπου, τότε ποιος φταίει; Μήπως οι πολίτες; Φταίνε οι πολίτες για την ‘ποιότητα του Συντάγματος μας’; Μήπως ρωτήθηκαν οι πολίτες για την υιοθέτηση του ευρώ; Ρωτήθηκαν οι πολίτες για την διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων; Ρωτήθηκαν για το άρθρο 86; Ρωτήθηκαν για την άφεση αμαρτιών προς τους τραπεζίτες και τα κομματικά θαλλασοδάνεια; Ρωτήθηκαν για τον τραπεζικό υπάλληλο ο οποίος εν μια νυκτί έγινε πρωθυπουργός της χώρας; Για ποιο πράγμα ακριβώς ρωτήθηκαν οι πολίτες έτσι ώστε να μπορούμε να τους κατηγορήσουμε. Θα μπορούσε να πει κάποιος: για τους ανθρώπους που ψηφίζαμε και ψηφίζουμε. Σωστά αλλά η τράπουλα είναι πασιφανές πως είναι σημαδεμένη! Ακόμα και έτσι όμως, θα έλεγα ότι οι πολίτες δικαιολογούνται να κάνουν λάθη στο πολύ γενικό, αόριστο και χωρίς γνώση των μελλοντικών θεμάτων ζήτημα του ποιος μας ‘εκπροσωπεί’, γιατί λοιπόν να μην μας ‘επιτρέψουμε’ να αποφασίζουμε για πιο απλά και ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΘΕΜΑΤΑ. Γιατί αν οι πολίτες δεν μπορούν να αποφασίσουν για το τόσο απλό, ΝΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ Ή ΌΧΙ τότε πως περιμένει κανείς να αποφασίσουν για αυτούς, που στην συνέχεια θα αποφασίσουν (και μάλιστα χωρίς δικαίωμα ανάκλησης της λαϊκής εντολής) ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΙΘΑΝΑ ΘΕΜΑΤΑ; Να κατηγορήσουμε τον Ελβετικό λαό για κάποιες από τις 543 ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 160 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΑΒΕ (ΜΕΣΩ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ Ο ΙΔΙΟΣ ΚΑΛΕΣΕ) να το δεχτώ, αλλά να κατηγορούμε ένα πισθάγκωνα δεμένο και φιμωμένο λαό για αποφάσεις που πήραν άλλοι για αυτόν και ερήμην του είναι αν μη τι άλλο άδικο.

    Δεν θα σας κουράσω άλλο, θα πω απλά ότι αν οι περιφέρειες αποφάσιζαν για το περιεχόμενο της παιδείας τους (όπως θα όφειλαν σε μια δημοκρατική ομοσπονδία) τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο απλά με το μάθημα τον θρησκευτικών. Σε άλλα μέρη ευκολότερα και σε άλλα ομολογουμένως δυσκολότερα, με τον καιρό, η άθλια διδασκαλία αυτού του ενδιαφέροντος μαθήματος θα βελτιωνόταν. Σε κάποια από αυτά ίσως να ήτανε απλά προαιρετικό. Το σίγουρο είναι ότι σε μια δημοκρατική κοινωνία το μάθημα αλλά και η ίδια η θρησκεία θα επέστρεφε (σε μεγάλο βαθμό) εκεί που ανήκει, στην ιδιωτική σφαίρα του καθενός μας. Αντίθετα τώρα κύριε Λασκαράτε………

    Τέλος θα μας επιτρέψετε από μια γενναία, έντιμη και καλλιεργημένη πολιτική ηγεσία να προτιμήσουμε μια γενναία, έντιμη και καλλιεργημένη κοινωνία πολιτών. Σκεφτείτε το λίγο, στην ουσία είναι το ίδιο πράγμα. Μην φοβάστε την δημοκρατία κύριε Λασκαράτε, ελάτε μαζί μας, η γιορτή αρχίζει…….

    Με εκτίμηση

    Βουρλής Πέτρος

    • Ο/Η laskaratos λέει:

      Κύριε Βουρλή,
      δεν μπορώ να διαφωνήσω με τους στόχους σας και με τα οράματά σας, γιατί τα συμμερίζομαι απόλυτα.
      Διαφωνώ μαζί σας σε κάποιες εκτιμήσεις για τη μέθοδο.

      Κοιτάξτε.
      Ασφαλώς Δημοκρατία σημαίνει ότι κυβερνά ο λαός και σε μια δημοκρατική χώρα το πολίτευμα θα τείνει όλο και πιο πολή στο στόχο της άμεσης Διακυβέρνησης, μέσω της συνεχούς Παιδείας που θα παρέχεται.
      Δεν νομίζω όμως πως αυτό μπορεί να γίνει απότομα και τώρα.
      Να κατατείνει, ναι, είμαι μαζί σας.

      Φέρατε το παράδειγμα των Ολυμπιακών αγώνων και νομίζω ότι είναι το ατυχέστερο που θα μπορουσατενα φέρετε.
      Ήμουν από τους ελάχιστους που ήταν φανατικά αντίθετοι με τους αγώνες για πάρα πολλούς προφανείς λόγους.
      Διεκδικώ ενδεχομένως το ρεκόρ να είμαι ο μόνος Έλληνας (καλά θα υπάρχουν και άλλοι, αλλά δεν ξέρω εγώ κανέναν) που συνειδητά δε παρακολούθθησε ποτέ τη φαραωνική τελετή έναρξης ούτε κατά 1 sec.
      Παρακολούθησα με θλίψη τα ήξεις αφήξεις του τότε ΣΥΝ που φοβόταν να πει την αλήθεια μέχρι πoυ κατάντησε ο αρχηγός του να βραβεύει στη Βουλή μια γνωστή ως εθνικίστρια αθλητρια που αργότερα κατηγορήθηκε πως ντοπαριζόταν.
      Στους Ολυμπιακούς αγώνες ο λαός παρέσυρε την τότε δειλή πολιτική ηγεσία (Σημίτης), η οποία δεν ήθελε αλλά σύρθηκε.
      Βεβαίως ο λαός έφτασε σε αυτό ο κατάντημα γιατί τον είχαν αποβλακώσει με την αρχαιόπληκτη (με την κακή έννοια εννοώ) εθνικιστική διαπαιδαγώγηση που του παρείχαν σε συνδιασμό με τη δίψα για αρρένα και θεάματα που του είχαν καλλιεργήσει.
      Από αυτό το λαό επομενως δεν περιμένεις ωριμότητα για άμεση Δημοκρατία.
      Σήμερα ένα τολάχιστον 20% δεν μπορεί ή δε θέλει να κρύβει τη μοχθηρία ή την ηλιθιότητά του και στρέφεται με ψήφο ή με απλή, προς το παρόν, συμπάθεια στο Ναζισμό και στο ρατσισμό.
      Ας δυναμώσουμε λοιπόν τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς της Δημοκρατίας μας, απλή αναλογική που την ξέχασαν οι υποκριτές του ΣΥΡΙΖΑ, ο Γλέζος, ο κ.Κουτρούγκαλος και ο κ.Κασιμάτης (των καλπονοθευτικών εκλογικών νόμων του ΠΑΣΟΚ), μάχη για την Παιδεία και το Διαφωτισμό και ασφαλώς όραμά μας ας είναι ο στόχος της όσο γίνεται Άμεσης Δημοκρατίας αφού πρώτα θωρακίσουμε συνταγματικά τα ατομικά δικαιώματα.
      Σας ευχαριστώ για την επίσκεψή σας και για το χρόνο σας.

      • Ο/Η Βουρλής Πέτρος λέει:

        Κύριε Λασκαράτε

        Νομίζω ότι κατά βάση συμφωνούμε. Δεν είμαι οπαδός του ‘απότομου’, αντιθέτως πιστεύω στις προσεκτικές (γιατί όχι και αργές) και καλά επεξεργασμένες αλλαγές. Θυμηθείτε το θεώρημα της συνέχειας από τα γυμνασιακά μαθηματικά, είναι μια σπουδαία αρχή που δεν έχουμε κατανοήσει και ή έλλειψη αυτής ακριβώς της γνώσης μας ταλαιπωρεί σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της ζωής μας. Πιστεύουμε σφόδρα στην ασυνέχεια του ηγέτη που θα μας βγάλει από την κρίση, του συντρόφου που θα πληρώσει το προσωπικό μας κενό, του λαχείου το οποίο θα κάνει την ζωή μας άνετη και ευχάριστη, της θεότητας που θα απαντήσει αυτή αντί για εμάς σε όλα μας τα ερωτήματα και άλλες τέτοιες δεκάδες ανοησίες.

        Μιλάτε για παιδεία. Χμ…. Μα ποιος θα μπορούσε να αμφισβητήσει πως πρόκειται για τον σημαντικότερο παράγοντα (μάλλον μοναδικό θα έλεγα πλην της τύχης ή της ατυχίας) της ανθρώπινης (ατομικής και συλλογικής) ευδαιμονίας; Πιστεύω κανείς. Το μεγάλο πολιτικό ερώτημα όμως παραμένει: ΠΟΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙ; Ποιος αποφασίζει για την παιδεία που θα δεχτούμε; Ποιο είναι το μεγαλύτερο σχολείο (από άποψη χρόνου ‘εμπλοκής’ και δυνάμεως) σήμερα; Μήπως η …. τηλεόραση; Αλλά ας μη το αναλύσουμε σε τέτοιο βάθος και ας μείνουμε στο σχολείο, στην τυπική εκπαίδευση. Ποιος αποφασίζει το τι διδασκόμαστε; Και δεν είναι αυτό μια ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΑΞΗ; Προφανώς σε μια ιατρική ή μια πολυτεχνική σχολή το πρόγραμμα προϋπάρχει και έχει δημιουργηθεί από ‘ειδικούς’ (και πάλι όμως με διαφανείς και δημοκρατικές διαδικασίες ανάμεσα τους), σε ένα δημοτικό όμως ή σε ένα γυμνάσιο γιατί να μην αποφασίζουν οι πολίτες για την μόρφωση των παιδιών τους; Προσέξτε, όπως σωστά λέτε, δεν ισχυρίζομαι ότι αυτό πρέπει να γίνει αύριο. Αυτό το οποίο λέω είναι πως μέσα από μια προσεκτική και καλά σχεδιασμένη διαδικασία πρέπει να φτάσουμε εκεί. Το λέτε πολύ ωραία: “να κατατείνει”

        Πάμε λοιπόν στην ουσία της κουβέντας μας. Ποιος είναι ο σπουδαιότερος εκπαιδευτικός θεσμός όσο αφορά την πολιτική υπόσταση (δημόσια σφαίρα) των ανθρώπων; ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. Εδώ δεν υπάρχει η ‘αυθεντία’, δεν μπορείς να κρυφτείς πίσω από κάποιον άλλο. Πρέπει να πάρεις την μοίρα σου στα χέρια σου. Όπως οι πολιτικοί ωριμάζουν (όχι όλοι τους) μέσα από την συμμετοχή τους στο πολιτικό γίγνεσθαι έτσι και οι πολίτες γίνονται άξιοι αυτής της πολιτειότητας μέσω ακριβώς της συμμετοχής τους στην λήψη αποφάσεων. Δημοκρατία δεν σημαίνει επιλέγω αντιπροσώπους, σημαίνει επιλέγω νόμους. Ως διεργασία το δημοψήφισμα είναι πάντα αποδοτικό εφόσον λειτουργεί πάντα (ακόμα και όταν ‘παράγει’ αντικειμενικά λανθασμένα αποτελέσματα) ΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και όχι από τα λάθη των άλλων. Σκεφθείτε τι θα συνέβαινε στο σπίτι μας, στον εργασιακό μας χώρο, στις ταβέρνες τις καφετέριες αλλά και τα ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ αν έπρεπε σε τέσσερις μήνες από τώρα να αποφασίσουμε αν επιθυμούμε να παραμείνουμε στο Ευρώ ή να γυρίσουμε στην δραχμή. Θα μου πείτε πως ο ίδιος οργασμός (δόλιος αυτή την φορά) θα επικρατούσε και στην τηλεόραση. Ναι έχετε δίκιο. Παρόλα αυτά και όπως έγραψα και παραπάνω “ Θα μιλούσαμε, θα αποκαλυπτόμασταν, θα διαισθανόμασταν, θα συμπάσχαμε και εν τέλει θα αποφασίζαμε. Μέσα από αυτή την διαδικασία θα βγαίναμε όλοι καλύτεροι. Τώρα από ποιον περιμένουμε να κάνει όλα αυτά;”

        Θα επιμείνετε πιθανόν, και θα έχετε δίκιο: Σίγα, σιγά και με προσοχή. Η λαϊκή νομοθετική πρωτοβουλία υπάρχει ως θεσμός στην Ελβετία από το 1891. Αν, σε διάστημα 18 μηνών, καταφέρει μια ομάδα πολιτών να συλλέξει 100.000 υπογραφές, η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να καλέσει δημοψήφισμα στο οποίο οι Ελβετοί πολίτες δέχονται ή απορρίπτουν την πρόταση των συμπολιτών τους. Αν την δεχτούν αυτή δεν είναι απλά ένας ακόμα ρυθμιστικός νόμος αλλά προστίθεται στο σύνταγμα τους. Ο χρόνος που έχει στην διάθεση της η κυβέρνηση για να καλέσει το δημοψήφισμα είναι τέσσερα χρόνια! Αν μάλιστα αποφασίσει να προτείνει εναλλακτική πρόταση προστίθενται σε αυτά άλλοι έξι μήνες. Θα μπορούσαν οι Ελβετοί, αυτά τα 122 χρόνια που διαθέτουν τον θεσμό, να είχαν ζητήσει και να είχαν αποφασίσει το διάστημα μέχρι την διεξαγωγή του δημοψηφίσματος να μην είναι τέσσερα χρόνια, αλλά, ίσως, τέσσερις μήνες. Δεν το κάνουν όμως. Νομίζω καταλαβαίνετε τι θέλω να πω.

        Οι Ολυμπιακοί του 1996 θα πέρναγαν μάλλον εύκολα την βάσανο ενός δημοψηφίσματος, για αυτούς του 2004 εκτιμώ πως όχι. Δεν μπορώ να συμφωνήσω πως ο λαός παρέσυρε την – όντως δειλή – κυβέρνηση Σημίτη στους Ολυμπιακούς. Η κυβέρνηση δεν παρασυρθεί αλλά ακόμα και αν έγινε έτσι, αυτοί που την παρέσυραν είναι αυτοί που κέρδισαν κάποια δις σε φαραωνικά ‘έργα’. Για όλα τα υπόλοιπα συμφωνώ απόλυτα και να είστε σίγουρος ότι δεν είστε ο μόνος που δεν παρακολούθησε ούτε ένα δευτερόλεπτο από αυτή την κακογουστιά.

        Όσο αφορά τα πολιτικά σας σχόλια συμφωνώ απόλυτα. Απλή αναλογική, θεσμοί που επιτρέπουν στους πολίτες να εκφρασθούν (σκεφθείτε δεν μας επιτρέπουν ούτε καν αυτά τα ‘αθώα’ γνωμοδοτικά δημοψηφίσματα) και σιγά σιγά θα προχωρήσουμε σε μια αληθινή αντιπροσώπευση (η δημοκρατία θα έρθει αργότερα).

        Τέλος θα ήθελα να σχολιάσω κάτι για αυτό το 20%. Γνωρίζω αρκετούς από τους συνανθρώπους μας που ψήφισαν Χ.Α. Ένας από αυτούς αφού ψήφισε Χ.Α. μάζεψε από φίλους και γνωστούς τρόφιμα για να τα πάει σε μετανάστες οι οποίοι ζουν κάτω από γέφυρες της Ε.Ο. στην Πάτρα. Δεν είναι αποκύημα της φαντασίας μου, αντίθετα είναι ένας άνθρωπος που το ξέρω πολύ πολύ καλά. Αν ήταν η μόνη περίπτωση θα έδινα την απλή εξήγηση: σχιζοφρένεια. Επειδή όμως έχω δει αρκετές άλλες τέτοιες δεν μπορώ να είμαι τόσο επιπόλαιος, εκτός αν ζούμε μια μαζική σχιζοφρένεια. Σε αυτούς τους ανθρώπους υπενθυμίζω πως “αν σε έχουν δαγκώσει τα σκυλιά δεν είναι φρόνιμο να ζητάς την βοήθεια των λύκων” και ταυτόχρονα τους προτείνω να τιμωρήσουν το πολιτικό σύστημα με έναν πολύ περισσότερο εύστοχο και οδυνηρό για αυτό τρόπο: ζητώντας να αποκτήσουν φωνή, ζητώντας την υιοθέτηση δημοψηφισμάτων. Πιστέψτε με, ακούνε με προσοχή και οι περισσότεροι από αυτούς με κάποια ανακούφιση, γιατί απλά ξέρουν, ότι αυτό που κάνουν είναι μια ανόητη και δυνητικά επικίνδυνη αντίδραση.

        Δεν θα σας κουράσω άλλο, σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.

      • Ο/Η laskaratos λέει:

        Kύριε Βουρλή,
        νομίζω κι εγώ πως δεν διαφωνώ μαζί σας, πέρα από το θέμα της ταχύτητας με την οποία μπορούμε να προχωρήσουμε στο θέμα των δημοψηφισμάτων.
        Με βρίσκει πολύ σύμφωνο πως η ενεργοποίηση των πολιτών και η ανάληψη από τη μεριά τους ευθυνών τους κάνει καλύτερους.
        Αυτό όμως προϋποθέτει πολλά, όπως θεσμική κατοχύρωση της πολυφωνίας στα ΜΜΕ, και όχι εναπόθεση τόυ τεράστιου θέματος του διαλόγου στην ελεήμονα διάθεση της εξουσίας που μοιράζει τον τηλεοπτικό χρόνο κατά το δοκούν και συμφέρον.
        Αν γινόταν το 2004 δημοψήφισμα, με ίσους όρους δυνατότητας εκφρασης γνώμης, ίσως να κερδιζόταν στη μάχη κατά των Ολυμπιακών ένα 45% ΟΧΙ.
        Ίσως και ένα 60% αν αυτοί που έδιναν τη μάχη του ΟΧΙ΄ήξεραν πως να το κάνουν και γιατί.
        Στη Χιλή άλλωστε ο Πινοσέτ έπεσε με δημοψήφισμα που φαινόταν χαμένο για τη Δημοκρατία, χάρις στη φαντασία, στην τόλμη και στην πίστη της Αντιπολίτευσης. Ξέρετε όμως πως ο λαός εδώ έχει εμποτισθεί τόσο βαθειά με μεγαλοϊδεατισμούς και με τη λατρεία των θεαμάτων που δύσκολα θα συνέβαινε αυτό.
        Σε κάθε περίπτωση η διαφωτιστική διαδικασία θα ήταν μεγάλο κέρδος.
        Εδώ όμως είδαμε τον ΣΥΝ να ρίχνει νερό στο κρασί του για τους Ολυμπιακούς, όσοι το παρακολουθήσαμε το θέμα το ξέρουμε αυτό καλά.
        Σήμερα ο ΣΥΝ θα μπορούσε να πει δικαιωθήκαμε. Δεν μπορεί.

        Ομολογώ πάντως πως τα επιχειρήματά σας και ο τρόπος που διατυπώθηκαν, με έφερε πιο κοντά στην ιδέα των Δημοψηφισμάτων γιατι πέρα από την περισσότερη Δημοκρατία, προσδφέρουν δυνατότητα Διαφωτισμού και φέρνουν το λαό προ των ευθυνών του.
        Αναγνωρίζω δηλαδή ότι έχετε περισσότερο δίκιο από όσο νόμιζα.

  14. Ο/Η eklag λέει:

    Τα ζώα με την μαζική συμμετοχή τους εκμηδένισαν την εξουσία των αφεντικών τους,χωρίς προηγούμενη »θωράκιση» των συνταγματικών ατομικών τους δικαιωμάτων.
    Έχασαν το παιχνίδι την στιγμή ακριβώς που εφησύχασαν,αναθέτοντας στο γουρούνι την προστασία και »εδυνάμωση» των κεκτημένων τους.
    Είναι γνωστό πώς αξιοποίησε τον χρόνο που του διέθεσαν.
    Αυτός εξάλλου ήταν ο στόχος του.Χρόνος εις βάρος τους.
    Έτσι θα τελειώνει πάντα το παραμύθι,
    εκτός και τα αρνιά πάψουν να υπηρετούν το Σύνταγμα κάθε τσοπάνη
    για το μαντρί τους.
    Όταν φτιάξουν δικό τους και το περιφρονούν όλα μαζί και όχι μόνο ένα ή
    μερικά γουρούνια.
    Tόσο απλό και για…αρνιά.

  15. Ο/Η nomadicuniversality λέει:

    Το «Που» θέλει τόνο

  16. Ο/Η Ηλίας Γεωργαντάς λέει:

    Κύριε Λασκαράτε

    Είμαι τακτικός αναγνώστης σας και, παλαιόθεν, παρακολουθώ με προσοχή τα γραφόμενά σας τα οποία χαρακτηρίζονται από συνέπεια και προσήλωση (αν και εσείς, σκωπτικώς, το αποκαλείτε εμμονή). Παράλληλα, τυγχάνει να είμαι και μέλος της «Επιτροπής για τις Αλλαγές στο Κράτος, το Πολιτικό Σύστημα και το Σύνταγμα» την οποία εσείς -χάριν συντομίας υποθέτω- αποκαλείτε «Επιτροπή Σοφών». Σας ομολογώ όμως απερίφραστα, και κυρίως ανυστερόβουλα, ότι δεν νιώθω σοφότερος υμών όπως και οιουδήποτε άλλου αξιόλογου σχολιαστή που, ανωτέρω ή κατωτέρω, προσέρχεται στην παλαίστρα των ιδεών.

    Στο θέμα μας όμως μιας και μπορώ να σας κάνω μια «από πρώτο χέρι» ενημέρωση. Η εν λόγω επιτροπή εργασίας λοιπόν έχει χωριστεί σε θεματικά τμήματα, ανάλογα και με την ειδίκευση που κανείς διαθέτει, τα οποία επεξεργάζονται τα σχετικά με το αντίστοιχο θέμα ζητήματα. Συμμετέχω στο τμήμα που ασχολείται με την τοπική δημοκρατία και την άκρως αναγκαία μεταρρύθμιση της χωλαίνουσας και αδυσώπητα νοθευμένης τοπικής αυτοδιοίκησης η ατροφία της οποίας συνευθύνεται για τα μαύρα χάλια του πολιτικού συστήματος της χώρας μας. Στο τμήμα αυτό, έχουν ώς τώρα γίνει τέσσερις συνεδριάσεις και βρισκόμαστε πολύ κοντά στην κατάθεση των πορισμάτων μας στην ολομέλεια της επιτροπής τα οποία ελπίζω θα ενδιαφέρουν τόσο εσάς όσο και τους αναγνώστες σας – ειδικά δε τον κ Βουρλή.

    Παράλληλα, προχωρά και η επεξεργασία των θεμάτων στις άλλες επιτροπές για τις οποίες όμως είναι ευνόητο ότι δεν μπορώ, επί του παρόντος, να σας πω πολλά πράγματα πέραν του ότι, για παράδειγμα, έχουν επίσης προχωρήσει πολύ οι προτάσεις για τη ρύθμιση των ΜΜΕ και την ενδυνάμωση της επικοινωνιακής δημοκρατίας την οποία κι εσείς τόσο πιστά θεραπεύετε.

    κύριε Λασκαράτε

    Η επιτροπή αυτή πράγματι «χάθηκε», όπως άλλωστε έπρεπε, από τα φώτα της ανέξοδης δημοσιότητας προκειμένου να περαιώσει το έργο που της ανατέθηκε. Αυτό δεν είναι ούτε κακό ούτε και ανησυχητικό – ειδικά σε μια κοινωνία που έχει εθιστεί σε τριψήφια ντεσιμπέλ επικοινωνιακού θορύβου. Ελπίζω όμως η επιτροπή αυτή να επανέλθει στη δημοσιότητα μόνο όταν θα πρέπει, όταν δηλαδή θα έχει κάτι να πει ώστε να ξεκινήσει η μόνη ουσιαστική συζήτηση που είναι η ανοιχτή, αλλά ταυτόχρονα, και πεπαιδευμένη συζήτηση – πράγμα που άλλωστε επιβεβαιώνει και η «σοφία» του επιτυχούς ιστολογίου σας. Ως τότε ας μην ξεχνάμε ότι το αστέρι που κοσμεί το λογότυπο του επισπεύδοντος τις εργασίες αυτής της επιτροπής κόμματος δεν είναι το αστέρι της Βηθλεέμ όπως και ότι οι «σοφοί» που την απαρτίζουν δεν είναι οι «μάγοι με τα δώρα»· όμως η έρημος υπάρχει και η διαδρομή είναι άνυδρη!

    Διατελώ πιστός σας αναγνώστης

    ΓΗ

    eliasgeorgantas[AT]gmail.com

    • Ο/Η laskaratos λέει:

      Eυχαριστώ για τις εξηγήσεις που δίνετε και τις οποίες δεν έχω κανένα λόγο να μην πιστέψω.
      Όφειλε όμως κατά τη γνώμη μου ο Πρόεδρος της επιτροπής να εκδώσει μια ανακοίνωση που να εξηγεί πως λειτουργεί η επιτροπή, κάθε πότε και πως συνεδριάζει και να θέσει κάποιο χρονοδιάγραμμα, γιατί ο χρόνος δεν είναι απεριοριστος, ειδικά όταν ζητάς πρόωρες εκλογές και όταν έχεις βάλει στο ψυγείο κάθε μεταρρυθμιστικό αίτημα, ακόμη και τα πιο στοιχειώδη, όπως ο χωρισμός Κράτους Εκκλησίας.

      Θέλω να πω πως δεν είμαι κακόπιστος, απλά ο κ.Τσίπρας μας έχει δώσει κάθε δικαιωμα να αμφισβητούμε και τις μεθόδους και τα ήθη και τις προθέσεις του. Αυτή η καχυποψία μας δεν επεκτείνεται ασφαλώς και σε εκείνους τους επιστήμονες που ορθότατα, ανυστερόβουλα και καλοπροαίρετα αυτοστρατεύονται για να συνεισφέρουν.

      Ο όρος «σοφών» δεν είναι δική μου επινόηση, έτσι αποκλήθηκε από τον Τύπο και συνηθίζεται όπως ξέρετε. Από εμένα ασφαλώς δεν υπάρχει ειρωνική διάθεση, πέρα από κάποια ελάχιστα μέλη της επιτροπής, τα οποία δεν ονόμασα, το βρήκα μικροπρεπές και αχάριστο, γιατί ειλικρινά πιστεύω ότι στη σημερινή συγκυρία χρειάζεται από το ΣΥΡΙΖΑ επιστράτευση δυνάμεων, ειδικά στα θεσμικά θέματα, με εκ των προτέρων αποκλεισμό μόνο των ακροδεξιών. Αν όμως ένας-δυο της επιτροπής, έκαναν και την αυτοκριτική τους, αυτό δεν θα τους έβλαπτε, πολύ δε περισσοτερο την Επιτροπή.

      • Ο/Η Σ. Βασδέκης λέει:

        «Στην Ελλάδα, όταν θέλεις να εξαφανίσεις ένα πρόβλημα, συγκρότησε μια επιτροπή για να το…μελετήσει». Γεώργιος Παπανδρέου

  17. Ο/Η ανεργος,πρωην ντελιβερας λέει:

    Πολυ διαφωτιστικος ο διαλογος τουτος αγαπητοι συνδαιτημονες.
    κ.Λασκαρατο,μην αισθανεσθαι μονος.την ωρα της εναρξης εμεις(αρκετοι)πιναμε τα τσιπουρακια μας και μπροστα μας απλωνοταν η αποστωμοτικη ομορφια του Ταυγετου που ελεγε και ο Λιαντινης…

  18. Ο/Η Παλαβάνος λέει:

    http://www.efsyn.gr/?p=41819

    Γλώττα λανθάνουσα

    “Συγνώμη λάθος” από τον Αλέξη Τσίπρα για τα περί “αναστολής μνημονίου” που είπε στο συνέδριο του Εκόνομιστ. Ξεκαθάρισε ότι πρόκειται για απλό φραστικό λάθος και ότι δεν υπάρχει καμία αλλαγή από τη γραμμή της ακύρωσης. ΣΕΛ. 3 (στο φύλλο που κυκλοφορεί)

    18/04/2013

    Εφημερίδα Συντακτών

  19. Ο/Η Lester L. Russell λέει:

    Απάντηση για τη φράση του περί «αναστολής του μνημονίου» στο συνέδριο του Economist έδωσε την Πέμπτη ο Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στην Ετήσια Διάσκεψη της Ελληνικής Ένωσης Επιχειρηματιών.»Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και μνημόνιο είναι δυο έννοιες ασύμβατες», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας, αναφέροντας ότι το μνημόνιο θα τελειώσει το βράδυ των εκλογών που ο λαός θα δώσει στο κόμμα του καθαρή εντολή. Το πρωί της Πέμπτης μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ο γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Βίτσας είχε κάνει λόγο για φραστικό λάθος του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ανακοίνωσή της η ΝΔ επισημαίνει ότι αφού οι σύντροφοί του, του τράβηξαν το αυτί, ο κ. Τσίπρας αποφάσισε για …σήμερα. « Γιατί αύριο ξημερώνει μία άλλη ημέρα» καταλήγει η ανακοίνωση της ΝΔ. Μιλώντας απόψε ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην Ελληνική Ένωση Επιχειρηματιών τόνισε ότι εδώ και εβδομάδες ο κ. Τσίπρας έχει μια δυσκολία να διατυπώσει μια «καθαρή θέση, χωρίς αντιφάσεις και παραλλαγές». «Όποια προσπάθεια συγκάλυψης γίνεται, είναι προσπάθεια παραπλάνησης του λαού», κατέληξε ο κ. Βενιζέλος.

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.