Το πρόβλημα της ηγεσίας
Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος
Κύριε Ροΐδη,
Ο για 20 χρόνια ανταποκριτής της αριστερής «Λιμπερασιόν» στην Αθήνα Ζαν Κατρμέρ, δήλωσε στο τελευταίο «Πρώτο Θέμα» πως ο Παπανδρέου και η λαϊκίστικη αντιπολίτευση δίνουν την εικόνα μιας χώρας που «δεν είναι κανονική». Ο ίδιος αποκάλυψε πως ο ΓΑΠ δικαιολογήθηκε στους ευρωπαίους ηγέτες για το δημοψήφισμα με το επιχείρημα πως ετοιμαζόταν πραξικόπημα και πρόσθεσε: «Διοικείστε από κρετίνους». Νομίζω πως η παρ’ολίγον πρωθυπουργοποίηση του κ.Πετσάλνικου με συνενοχή ΓΑΠ (για να ελέγχει την πρωθυπουργία) και Σαμαρά (για να απεκδυθεί κυβερνητικών ευθυνών μέχρι τις εκλογές), επιβεβαιώνει τον πολύπειρο δημοσιογράφο, που από λεπτότητα απέφυγε να μας πει ποιοί ψηφίζουν τους κρετίνους.
Για τον Παπανδρέου πλέον, δρυός πεσούσης, λύθηκαν πολλές γλώσσες και ήλθε και η δημοσιευμένη σε μερίδα του γαλλικού Τύπου ως διαρρεύσασα δήλωση Σαρκοζί: «Ο Παπανδρέου είναι τρελός, και καταθλιπτικός» (δε νομίζω πως ακούστηκε στα μίντια), για να δώσει τη χαριστική βολή και να επιβεβαιώσει το πασιφανές πως ο τρίτος της δυναστείας έχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Αυτό αναδείχθηκε και με την μέχρι τέλους προσπάθειά του να ελέγχει μέσω του κ.Πετσάλνικου (!!!) την πρωθυπουργία μιας χώρας που βουλιάζει, σε σύμπνοια με τον παλιό του συγκάτοικο τον κ.Σαμαρά, που δεν θέλει να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες μέχρι τις εκλογές για να εισπράξει το ΠΑΣΟΚ όλη τη φθορά, ενώ ο ίδιος θα παριστάνει τον διαφωνούντα αντιμνημονιακό πατριώτη.
Κατά τη γνώμη μου η Ελλάδα δεν είναι μια ευρωπαϊκή χώρα, είναι μια με τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά χώρα, που κατοικείται σε μεγάλο ποσοστό από διεφθαρμένους υποκριτές και συμφεροντολόγους, που έχουν σε μεγάλη υπόληψη την ατομική και οικογενειακή ευτυχία, αλλά περιφρονούν την ανάγκη για συλλογική ευημερία. Καλύπτουν δε αυτό το τεράστιο έλλειμμα πατριωτισμού με κούφιες ψευτοπατριωτικές εκδηλώσεις όπως η ανάρτηση της σημαίας στο σπίτι τους (που αναβαθμίζεται σε κρατικό κατάστημα) στις εθνικές γιορτές. Αναπαράγουν μάλιστα τον εαυτό τους, αναδεικνύοντας με την ψήφο τους στην Εξουσία τους χειρότερους, των οποίων τις ατασθαλίες ανέχονται ή και προκαλούν χάριν των μικροσυμφερόντων τους, για να κυριευθούν τώρα από «ιερή αγανάκτηση», σαν αθώες παρθένες.
Κάποια στοιχεία που κατά τη γνώμη μου πιστοποιούν ενδεικτικά την αρνητική μοναδικότητα της Ελλάδας είναι:
- Οι υπερεξοπλισμοί.
- Οι μαθητικές παρελάσεις
- Η δαιμονοποίηση των γειτονικών λαών.
- Η ψεύτικη ημερομηνία μιας εθνικής επετείου (25ης Μαρτίου), για να συμπέσει με θρησκευτική γιορτή.
- Η αντίληψη για ανωτερότητα της «φυλής».
- Η αντίληψη για απ’ευθείας καταγωγή από τους αρχαίους Έλληνες και η ταυτόχρονη διεκδίκηση της ανατολικής ρωμαϊκής κληρονομιάς.
- Το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατικής παράδοσης, διαφωτισμού και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων σε σχέση με τη Δύση.
- Οι ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις.
- Η έλλειψη σεβασμού στις μειονότητες.
- Η καχυποψία προς την επίβουλη Δύση, η ροπή στη συνωμοσιολογία, ο λαϊκός αντισημητισμός, η επίρρηψη ευθυνών στους «ξένους» και η απουσία αυτοκριτικής και όλα αυτά σε βαθμό που να συμπλέουν οι λαϊκοδεξιοί με την ακροαριστερά.
- Η ενότητα Κράτους-Εκκλησίας, η ατιμωρησία των κακουργημάτων της τελευταίας, η εκτεταμένη εμπλοκή της Εκκλησίας στο δημόσιο βίο, ακόμη και στην Παιδεία και στη Δικαιοσύνη, με αποκορύφωμα τη μοναδική στην ΕΕ θρησκευτική ορκομωσία της Βουλής και του Ανώτατου Άρχοντα.
- Η εκτεταμένη θρησκοληψία, δεισιδαιμονία, αγυρτία και θρησκευτική υποκρισία.
- Η ανοχή της Αριστεράς προς τον εκκλησιαστικό σκοταδισμό, η συνενοχή της στη συγκάλυψη ιερών οικονομικών και παιδεραστικών σκανδάλων και των μηχανισμών αναπαραγωγής τους (με τη σιωπή της), η διαπλοκή της που φτάνει μέχρι το σημείο αριστερά κόμματα να ζητούν και να παίρνουν επίσημα οικονομική βοήθεια από την Εκκλησία (ΚΚΕ!) και οι ηγέτες της Αριστεράς να εκφωνούν επικήδειους χουντικών αρχιεπισκόπων, να κάνουν δημόσιες σχέσεις με ακροδεξιούς μητροπολίτες και ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ να δηλώνει επίσημα φέτος στο πατριαρχείο (χωρίς τον παραμικρή αντίδραση), πως η μεσαιωνική σχολική γιορτή των Τριών Ιεραρχών, αυτών των συμβόλων της εξ Αποκαλύψεως αλήθειας και του βυζαντινού δογματισμού, είναι «Μια γιορτή που συμβολίζει την αξία της γνώσης, μια αξία διαχρονική και ιδιαίτερα σημαντική στις μέρες μας» (!) Στέκομαι επιλεκτικά σε αυτό, το εκ πρώτης όψεως ασήμαντο, γιατί η Παιδεία, η επιστημονική έρευνα, η ελευθερία της σκέψης, είναι παραδοσιακές αξίες της ευρωπαϊκής Αριστεράς με ιδιαίτερο ηθικό βάρος, κι όμως ξεπουλιούνται-έστω και στα λόγια- τόσο εύκολα στους εχθρούς του Διαφωτισμού, χάριν των προσωπικών κοινωνικών διασυνδέσεων κάποιου φιλόδοξου πολιτικού, χωρίς το παραμικρό πολιτικό σκεπτικό
- Η θεσμοθετημένη αλλά και εθιμική Ασυλία των πολιτικών που φτάνει μέχρι το σημείο να μη δικάζεται ούτε ο εμβληματικός κ.Τσουκάτος, που νομικά είναι ολότελα ακάλυπτος και ο οποίος έχει ομολογήσει την ενοχή του, με τη σιωπηρή συγκατάθεση της Αριστεράς, η οποία δεν έχει αρθρώσει ούτε μια λέξη διαμαρτυρίας έτσι για τα προσχήματα.
- Η διεκδίκηση από την Ελλάδα του προνομίου να είναι η μόνη χώρα στον κόσμο με εναέριο χώρο ευρύτερο των χωρικών της υδάτων και αυτό με τεράστιο εκατέρωθεν οικονομικό κόστος και ανθρώπινο αίμα.
- Η τεράστιας έκτασης φοροδιαφυγή.
- Η τεράστιας έκτασης αυθαίρετη δόμηση.
- Η τεράστιας έκτασης διαφθορά του δημόσιου τομέα.
- Τα ιατρικά φακελάκια, που αναδείχνουν μια απίστευτη, κοινωνικά αποδεκτή, εξαχρείωση.
- Η προκλητική ατιμωρησία του ολυμπιακού ντοπαρίσματος, παρά τη δημοσιότητα που πήραν οι σχετικές υποθέσεις.
- Οι ατιμώρητες αυθαιρεσίες δικαστικών λειτουργών (π.χ. αποφυλάκιση Μάκη Ψωμιάδη), που όμως δεν κλονίζουν τη δηλωμένη εμπιστοσύνη των κ.κ.Αλέξη Τσίπρα, Π.Ψωμιάδη και Αλέξη Κούγια στην ελληνική Δικαιοσύνη.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Όσοι ασχολούνται με τις ιατρικές γνωματεύσεις Σαρκοζί
είναι προφανές ότι χρειάζονται επειγόντως ιδίαν σχετική ιατρική
γνωμάτευση!
Ακριβή εξάλλου όλα τα περί ατιμωρησιών κ.τλ.
ενώ περαιτέρω μελέτης χρήζουν οι αφορισμοί περί δαιμονοποιήσεων κ.τλ.
για τον σοβαρό φυσικά μελετητή που δεν στέκει μόνο στο αποτέλεσμα!
αλλά διερευνά ως οφείλει με τη δυνατή αμεροληψία και τα αίτια!
-καθ’ όλα υπαρκτά-
εκδήλωσης παρόμοιων φαινομένων…
Εντυπωσιακός ο κατάλογος Λασκαράτε
θα επιχειρούσες και μια ταξινόμηση με βάση τη σημασία τους , από το πλέον σημαντικό στο λιγότερο σημαντικό ;;;;
( και τούτο γιατί κατά πως φαίνεται από το μέγεθος του κάθε σημείου (σχεδόν ) για όλα φταίει ο …Τσίπρας 🙂 )
Όχι αγαπητέ μου Papοylis,
προφανέστατα δεν εννοω πως για όλα φταίει ο Τσίπρας, όσο για τον κατάλογο είναι πρόχειρος και απλά ενδεικτικός, ένα απλό ερέθισμα για προβληματισμό γύρω από ανομολόγητες αλήθειες.
Εννοώ λοιπόν, πως για όλα φταίνε δυο όλο κι όλο πράγματα αλληλένδετα.
Ανορθολογισμός (που προφανέστατα επεκτείνεται και στην Οικονομία) και διαφθορά (που προφανέστατα δηλητηριάζει τα πάντα).
Τροφοδοτούνται λοιπόν αυτά τα δυο κακά, από τα καθεστωτικά κόμματα και από την Εκκλησία, τροφοδοτούνται δυστυχώς και από μια Αριστερά η οποία δεν ντρέπεται:
1.να καλύπτει π.χ.με τη σιωπή της την ατιμωρησία του κου Τσουκάτου (και δι’αυτού, όλου του μηχανισμού του μαύρου πολιτικού χρήματος), να υμνεί δια του κ.Τσίπρα τη θεότυφλη Δικαιοσύνη, να σιωπά εδώ και χρόνια για τα μυστικά κονδύλια της εξαγοράς δημοσιογράφων κλπ κλπ κλπ
2.Να διαπλέκεται με τη μήτρα του ανορθολογισμού, την Εκκλησία, με την οποία αντί να είναι σε διαρκή ιδεολογική σύγκρουση, οπως οφείλει αν αισθάνεται κληρονόμος του Διαφωτισμού, όχι μόνο της κάνει πλάτες σε εγκλήματα όπως οι αγυρτίες της, ο προσυλητισμός και η κακοποίηση ανήλικων (δείξε μου μια ερώτηση της Αριστεράς στη Βουλή, το τονίζω, μία) τα οικονομικά εγκλήματα (Αληλεγγύη κλπ) και η φοροκλοπή, αλλά επαινεί δημόσια την εμπλοκή της στην Παιδεία, και υμνεί τους αναξιότερους των εκπροσώπων της. Κατήντησε ο κ.Τσίπρας να υμνεί τον φονταμενταλιστή μητροπολίτη Κερατέας, απολογητή μεταξύ άλλων και του Βατοπεδίου και αυτό να θεωρείται από τους οπαδούς του ηθικό και φυσιολογικό.
Αν λέω ψέματα, να μου το υποδείξεις σε παρακαλώ.
Να μείνω λοιπόν σιωπηλός, να τα ρίχνω όλα ανέξοδα στον καπιταλισμό (τον είδαμε και τον υπαρκτό), να στοιχηθώ κι εγώ πίσω από τους νέους συμμάχους του ΣΥΡΙΖΑ, τις «δυνάμεις της λαϊκής Δεξιάς» (ορολογία Τσίπρα), τη Σπίθα, τον κ.Δημαρά, τον κ.Ν.Κοτζιά, τον κ.Μαριά, τον κ.Μητρόπουλο, τον κ.Κοτσακά του Άκη, τον κ.Ραυτόπουλο (των δικαστικών πραξικοπημάτων στη ΓΣΕΕ);
Να λέω ξεδιάντροπες κοτσάνες πως η κυβέρνηση Παπαδήμου που απολαμβάνει τεράστια κοινοβουλευτικη πλειοψηφία είναι αντισυνταγματική; Σε ποιό άρθρο του Συντάγματος αντιτίθεται;
Να ζητάω εκλογές για νά πέσει η χαριστική βολή στη Οικονομία, να βγάλουν από 6 βουλευτές παραπάνω ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ και να αναδειχθεί πρώτο κόμμα ο κ.Σαμαράς ο οποίος θα ξανακάνει όπως δηλώνει εκλογές κλπ και γαία πυρί μιχθήτω, σκασίλα μου, εγώ θέλω να μπορώ να φωνάζω χωρίς να έχω κάποια λύση;
Να μην το δηλώνω ξεκάθαρα, τα θέλω ή δεν τα θέλω πιά (γιατί για χρόνια η Αριστερά, δεν τα έβλεπε αυτά) τα ρημαδοδάνεια, κι αν δεν τα θέλω (μπράβο σας κι εγώ μαζί σας), είμαι έτοιμος να παραιτηθώ από το μέγιστο μέρος της βουλευτικής μου συνταξάρας και μισθάρας και να επιστρέψω τα δανεικά που έχω πάρει ως κόμμα από Τράπεζες (με την εγγύηση του Κράτους), ή θα απολαμβανω όλα αυτά και θα τρέχω να φωνάζω για τους μικροσυνταξιούχους; Είμαι έτοιμος να δώσω λύση στις τιμές των καυσίμων, των φαρμάκων, στην τεράστια κοινωνική αναστάτωση, στη δραχμοποίηση των καταθέσεων, ή απλά φωάζω εκ του ασφαλούς;
Είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω μετά την επιστροφή στη δραχμή (καταστροφική αρχικά κατά την κα Παπαρήγα, ευεργετική μετά κατα το ΚΚΕ, ευεργετική ανέκαθεν κατά τον κ.Λαφαζάνη, αδύνατη κατά τα ψέματα του κ.Τσίπρα, απόλυτα δυνατή όμως) τους κακομαθημένους Νεοέλληνες, που είχαν μάθει να κάνουν ντόλτσε βίτα με δανεικά κι αγύριστα, να πέζουν πρέφα στα καφενεία, να αρπάζουν επιδοτήσεις, να τρέχουν ταξίδια στο εξωτερικό (ακομη και τα επαρχιακά Γυμνάσια οργάνωναν εκδρομές στο Παρίσι) και να μουτζώνουν σύσσωμη τη Βουλή, όταν στριμωχτούν τα πράγματα.
Πιστεύω σε μια υπεύθυνη Αριστερά, έντιμηκαι ορθολογιστική, που θα εκπονήσει σχέδιο εξόδου από την κρίση.
Με τη λαϊκίστικη Αριστερά που συμμαχεί με το Διάβολο, δεν θέλω να έχω σχέση.
@ Laskaratos
Αναρωτιέσαι: «Να λέω ξεδιάντροπες κοτσάνες πως η κυβέρνηση Παπαδήμου που απολαμβάνει τεράστια κοινοβουλευτικη πλειοψηφία είναι αντισυνταγματική; Σε ποιό άρθρο του Συντάγματος αντιτίθεται;»
Και σου απαντώ ευθέως: Στο άρθρο 38 παρ. 2 το οποίο προβλέπει ότι σε περίπτωση παραίτησης του Πρωθυπουργού ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δίνει εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης στο πρόσωπο που θα υποδείξει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του πλειοψηφούντος Κόμματος. Είδες εσύ να συνεδριάζει η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ και να υποδεικνύει Παπαδήμο;
Κι ακόμα μια συνταγματική απορία: Η Ν.Δ. τι θα είναι; Συμπολίτευση ή Αξιωματική Αντιπολίτευση; Πριν μου απαντήσεις θα ήθελα να σου επισημάνω ότι και οι δυο αυτοί θεσμοί προβλέπονται (και προστατεύονται) από το Σύνταγμα…
Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια βίαιη συνταγματική εκτροπή. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Οι σφετεριστές της εξουσίας θα λογοδοτήσουν μπροστά σε τακτικά δικαστήρια (που τους το εύχομαι) ή μπροστά σε λαϊκά δικαστήρια (που είναι και το πιθανότερο);
Να σου απαντήσω ευχαρίστως Κρητικέ.
Είναι γεγονός πως η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ δεν συνήλθε όπως όφειλε κλπ. αλλά ούτε χρόνος υπήρχε.
Ασφαλώς εντάσσεται αυτή η αμέλεια στην κουρελοποίηση των θεσμών από το ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτό πράγματι τυπικά συνιστά παραβίαση του Συντάγματος.
Στην ουσία όμως όλοι ξέρουμε πως η Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ είναι αυτή που επέβαλε Παπαδήμο, βγάζοντας ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της γλώσσα στον αρχηγό της, τιμώντας έτσι τη λαϊκή εντολή και τη συνταγματική επιταγή, έστω και ασυντόνιστα και ασύντακτα.
Αν δεν τον εγκρίνει θα τον καταψηφίσει όταν εμφανιστεί στη Βουλή. Η Βουλή θα θεραπεύσει την αντισυνταγματικότητα, έτσι ή αλλιώς, υπερψηφίζοντας ή καταψηφίζοντας
Λογικά ο κ.Παπαδήμος θα πάρει μια πλειοψηφία της τάξης των 250 τουλάχιστον βουλευτών.
Στα σοβαρά σου φαίνεται αυτό πως δεν είναι αρκετό να διασφαλίσει τη συνταγματική νομιμότητα;
Όταν έγινε η κυβέρνηση εθνικής ενότητας ΚΚΕ-ΣΥΝ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τον Ξενοφώντα Ζολώτα, δεν θυμάμαι η Κ.Ο. του πρώτου κόμματος (της ΝΔ) να είχε συνέλθει για να προτείνει Ζολώτα, ούτε η Αριστερά να διαμαρτυρήθηκε γι’αυτό.
Είναι πολιτική μικροπρέπεια να αναζητούνται τέτοια προσχήματα.
Ας αποφασίσει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι επίδοξοι παρδαλοί ευκαιριακοί του σύμμαχοι, συπεύθυνοι από μέσα για τον ξεπεσμό της Δημοκρατίας μας, αν θέλει έξοδο ή όχι από την ΕΕ, αν θέλει έξοδο ή όχι από τη δραχμή, με ποιό κυβερνητικό πρόγραμμα, με ποιά οικονομική πολιτική, με ποιά λεφτά και ποιούς συμμάχους σκοπεύει να αντιμετωπίσει την κρίση, και ύστερα ας προτείνει εκλογές, εκτός αν νομίζει πως η βέβαια μέχρι χτες πρωτιά Σαμαρά που θα προκύψει, διευκολύνει την κατάσταση.
Αν το πιστεύε, ας το πει ξεκάθαρα.
Ζητώ εκλογές γιατί επιδιώκω αυτόν και αυτόν τον στόχο.
Ζητώ εκλογές γιατί δεν συγκλήθηκε η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, ή γιατί ψαρεύω ψήφους (για να βγάλω άλλους λίγους βουλευτές) στα θολά αντιμνημονιακά νερά, δεν είναι σοβαρος λόγος.
Για το αν θα είναι η ΝΔ συμπολίτευση ή όχι τυπικά το θέμα λύνεται με το αν συμμετέχουν ενεργοι βουλευτές της στην κυβέρνηση, ουιαστικά με την εντιμότητά της να το παραδεχτεί, ή να θελήσει για μικροκομματικούς λόγους να πατήσει σε δυο βάρκες.
Η Αριστερά θα είναι όμως ουσιαστικά αξιωματική Αντιπολίτευση.
Η μεταμφίεση της κοινης πολιτικής ΠΑΣΟΚ-ΝΔ σε δήθεν δυο διαφορετικές πολιτικές, τελειώνει επιτέλους.
Τύχη αγαθή της χάρισε της Αριστεράς θείο δώρο.
Και μικρόψυχη, γκρινιάρα και ανίκανη καθώς είναι, αντί να επωφεληθεί και να ξετυλίξει μπροστά μας μεγαλόπρεπα, το (μυστικό μέχρι τώρα) σχέδιο εθνικής, ή έστω κοινωνικής σωτηρίας, το κλωτσάει.
Αγαπητέ Λασκαράτε
Σού ζήτησα κάτι σχετικά απλό ( φαντάζομαι ) αλλά αντ’ αυτού μου παρέθεσες ένα σεντόνι όπου εκτυλίσσεται σχεδόν όλη η επιχειρηματολογία του «έννομου» και του «αυτονόητου». Ένα τέτοιο σχόλιο θα το υπέγραφε ασμένως και ο Πάσχος , ακόμα και ο Άδωνις … εκτός από τα 10 μίλια ίσως ( χωρίς βέβαια να διακατέχονται από τη δική σου ειλικρινή ανησυχία και για τη χώρα και για τη πολύπαθη αριστερά ) .
Θα μείνω μόνο σε ένα σημείο που προσωπικά θεωρώ σημαντικό και εν μέρει μόνο απάντηση στο ερώτημα μου περί ταξινόμησης των ανωτέρω σημείων σου :
Λες :
» Εννοώ λοιπόν, πως για όλα φταίνε δυο όλο κι όλο πράγματα αλληλένδετα.
Ανορθολογισμός (που προφανέστατα επεκτείνεται και στην Οικονομία) και διαφθορά (που προφανέστατα δηλητηριάζει τα πάντα). »
Άρα αν επέλθει ..ορθολογισμός και ελαχιστοποιηθεί η διαφθορά θα ανοίξει διάπλατα ο ορίζοντας για την ανάταξη της χώρας , της οικονομίας και της κοινωνίας ;;;;
Αγαπητέ Λ. μια τέτοια προσέγγιση στο ευρύτερο πρόβλημα ( που δεν κατατρέχει μόνο την , ιδιάζουσα υποτίθεται , χώρα μας αλλά το σύνολο σχεδόν της Ευρώπης … κι ας το κρύβουν επιμελώς κάτω από το χαλί ) δεν έχει βάθος ανάλογο ενός αριστερού που ανησυχεί και προβληματίζεται , που αναθεωρεί αλλά δεν υποκύπτει σε «αυτοματισμούς» , που έχει εντυπωμένη συνείδηση των πραγματικών κοινωνικών αντιθέσεων .
Αντιλαμβάνομαι και τις αμφισβητήσεις και την ( κατά περιπτώσεις ) οργή σου. Για την ακρίβεια την παρακολουθώ το τελευταίο καιρό να εκδηλώνεται σε κάθε ( μα κάθε ) ευκαιρία , άλλοτε δικαιολογημένα και άλλοτε υπερβολικά , σχεδόν ως εμμονή , ενώ συγχρόνως αγνοείς ή ξεπερνάς προβλήματα όπως πχ η διογκούμενη ανεργία ( που δεν θα λυθεί ούτε με «ορθολογισμό» , ούτε με «αυτονόητα» , ούτε με ελαχιστοποίηση της «διαφθοράς» ) . Όποιο δίκιο για τα αμετροεπή και τις τσιριμόνιες του τσιπρόπουλου και των άλλων ηγετών της «αριστεράς» το χάνεις ακριβώς με αυτές τις ιερεμιάδες.
Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι ούτε οι ιερεμιάδες , ούτε η προσδοκία για μια «άσπιλη» και «άμωμη» αριστερά μπορούν να αποτελούν συνθήκες για την επίλυση του πραγματικού πολιτικού προβλήματος. Σε αυτό το ρημάδι που λέγεται Ψωροκώσταινα , με αυτό το κοσμάκη που εξαθλιώνεται συστηματικά , με αυτό το περιβάλλον έξωθεν πιέσεων και εκβιασμών , με αυτό το πολιτικό προσωπικό και με αυτά τα ελαττώματα της αριστεράς υπάρχει , γιγαντώνεται και ζητά λύση το πρόβλημα. Και , δυστυχώς , φαίνεται ότι η λύση θα είναι εκρηκτική και αμφίστομη . Με αυτές τις σκέψεις , επαναλαμβάνω , θα σου πρότεινα να δεις και τις άλλες διαστάσεις του ζητήματος αντί να ασχολείσαι μονίμως ( και με τόσο ευμεγέθη σχόλια ) με το τσιπρόπουλο 😉
Αγαπητέ Papoylis,
όσο κι αν δεν το πιστεύεις, ναι, πιστεύω ακράδαντα πως όχι μόνο εδώ αλλά και σε όποιο σημείο της γης, επικρατήσει ο συνδυασμός ορθολογισμού και μη διαφθοράς στη δημόσια ζωή, δηλαδή σοφίας και αρετής, η ζωή των ανθρώπων θα βελτιωθεί δραστικά.
Ο Πάσχος μπορεί να συμφωνούσε σχεδόν με όλα, όντως, γιατί δεν πρόβαλα σοσιαλιστικά αιτήματα αλλά τα στοιχειώδη μιας αστικης Δημοκρατίας, ο Άδωνις, συγνώμη ο κ.υφυπουργός ήθελα να πω, σχεδόν με τίποτα, νομίζω πως τον υπερτιμάς.
Τον Αλ.Τσίπρα τον κριτικάρω γιατί υποψιάζομαι πως θα αναδειχθεί σε σύμβολο αριστερού τυχοδιωκτισμού και αριβισμού. Αν του ασκούσαν κριτική οι σύντροφοί του, όπως όφειλαν, θα τον έσωζαν από πολλές κακοτοπιές. Στην Ελλάδα όμως σπάνια σε ευχαριστούν για την κριτική που τους ασκείς, αντί να την αξιοποιήσουν, ενοχλούνται.
Προς Κρητικός
Αθήνα
Πιο ασφαλής για τη θέση της χώρας στην Ευρωζώνη αισθάνεται η πλειονότητα των πολιτών μετά τον σχηματισμό κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Κάπα Research για το Βήμα της Κυριακής.
Με συντριπτική πλειοψηφία οι πολίτες επιδοκιμάζουν την τοποθέτηση Λουκά Παπαδήμου ως επικεφαλής της κυβέρνησης συνεργασίας. Το 72,9% θεωρεί ότι ήταν «σωστή και μάλλον σωστή απόφαση», ενώ το 20% θεωρεί ότι ήταν «λάθος και μάλλον λάθος απόφαση».
Το 78% κρίνει «θετικό ή μάλλον θετικό» βήμα τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, ενώ το 20% εμφανίζεται «αρνητικό ή μάλλον αρνητικό».
Η επιδοκιμασία για τον σχηματισμό μίας τέτοιας κυβέρνησης φαίνεται και από το γεγονός ότι το 63,4% των πολιτών θεωρεί πως η συγκρότηση κυβέρνησης ευρύτερης συνεργασίας ήταν η πιο σωστή κίνηση από το να οδηγηθεί η χώρα άμεσα σε εκλογές, κάτι που υποστηρίζει το 34,4% των πολιτών.
Newsroom ΔΟΛ
Aκροαριστερά αριστερά και θρησκόληπτοι απαξιώνουν τον Παπαδήμο
http://egolpio.wordpress.com/2011/11/08/trialteral-papadimos/
Λουκάς Παπαδήμος ο νέος “αρμοστής” είναι Ευαγγελικός και μέλος της Trialteral Commission
Λουκάς Παπαδήμος: μια νέα αρχή;
Posted on Νοεμβρίου 10, 2011 by το φελέκι
Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα κι ευτυχώς οι δυο πολιτικοί αρχηγοί ήρθαν στα σύγκαλά τους και επιτέλους συμφώνησαν στο νέο πρωθυπουργό.
Ο Λουκάς Παπαδήμος έφερε αισιοδοξία και ήδη αντιμετωπίζεται σα μεσσίας, καθώς ως γνωστό οι Έλληνες έχουν καλή σχέση με την υπερβολή. Η ανάγκη όμως για το νέο, η απέχθεια για το κομματικό σύστημα, η απουσία σε θέσεις εξουσίας ανθρώπων που περισσότερο πράττουν παρά μπουρδολογούν, δικαιολογεί και τη μεσσιανικού τύπου πρόσληψη της επιλογής του νέου Πρωθυπουργού.
Οι παλινωδίες που βιώσαμε τις τελευταίες μέρες κατέδειξαν ενδεχομένως τις αντιστάσεις του κομματικού συστήματος να παραδεχτεί ό,τι είναι εθισμένο να κάνει τόσα χρόνια: να μιλάει εξ όνόματος του λαού χωρίς όμως να έχει ιδέα για τις πραγματικές ανάγκες του και να προσπαθεί να συντηρηθεί με δήθεν “φιλολαϊκές” πολιτικές.
Αν θέλετε, ένα από τα θετικά της κρίσης είναι ότι όταν το κομματικό σύστημα κλήθηκε να πάρει δραστικές λύσεις φάνηκε γυμνό και αδύναμο να λειτουργήσει άμεσα, αλλά και εγκλωβισμένο σ’ ένα πολιτικό λόγο που τόσο καλά είχε χρησιμοποιθεί παλιότερες δεκαετίες.
Οι επικλήσεις, λοιπόν, στον πατριωτισμό των Ελλήνων και στην περηφάνια τους από μόνες τους δεν πείθουν χωρίς να έχει εκπονηθεί ένα αξιόλογο πλάνο για την έξοδο από την κρίση και χωρίς τη βούληση να εφαρμοστεί αυτό το πλάνο. Ο κόσμος το έχει καταλάβει και όταν οι Ευρωπαίοι μας τράβηξαν το αυτάκι, μας απείλησαν με οικονομική απομόνωση και ενδεχόμενη έξοδο από το ευρώ αντέδρασε. Όταν άρχισαν να ακούγονται ονόμα ευρύτερης αποδοχής με ευρωπαϊκές περγαμηνές, δεν είδαμε τον κοσμο να κατεβαίνει στο Σύνταγμα, στις πλατείες, στους δρόμους και στις γειτονιές.
Επιπλέον, η αξιοπιστία των δύο αρχηγών (όσο είχε απομείνει τουλάχιστον) βρέθηκε στον κάλαθο των αχρήστων. Όταν ακούστηκε το όνομα του Λουκά Παπαδήμου, συνοδευόμενο από το χαρακτηρισμό τεχνοκράτη υπήρχε θετική αντίδραση. (Προφανώς εξαιρώ τους οπαδούς των κομμάτων της Αριστεράς). Και νομίζω ότι η θετική αντιμετώπιση στην επιλογή Παπαδήμου έχει να κάνει όχι τόσο με το όνομα, όσο με το χαρακτηρισμό “τεχνοκράτη”.
Κοιτάζοντας στο λεξικό Τριανταφυλλίδη ο όρο τεχνοκράτης ερμηνεύεται ως εξής: “τεχνοκράτης ο [texnokrátis] θηλ. τεχνοκράτισσα [texnokrátisa]: πολιτικός ή ανώτερο κρατικό στέλεχος, ειδικός σε τεχνικά θέματα: Tα βασικά υπουργεία τα κατέχουν τεχνοκράτες. || (μειωτ.) τεχνικός που δίνει προτεραιότητα στη λύση του τεχνικού μέρους ενός προβλήματος σε βάρος της κοινωνικής και ανθρωπιστικής πλευράς.” Η δεύτερη ερμηνεία, η μειωτική πηγαίνει στους γνωστούς “ιδεολόγους” που τους αρέσει η μεγαλοστομία.
Ο τεχνοκράτης λοιπόν είναι αυτός που ασχολείται με τεχνικά θέματα, αυτός (για να το προχωρήσω) που λιγότερο βγαίνει στα κανάλια και φτιάχνεται με το λόγο του και περισσότερο δουλεύει.
Αυτό θεωρώ ότι είχαμε ανάγκη να δούμε, αλλά και να ακούσουμε: έναν άνθρωπο που μπορεί να δουλέψει και να προσφέρει λύσεις. Στις κρίσιμες στιγμές που ζούμε η πολιτική ρητορεία απαιτεί χρόνο και δυστυχώς δεν έχουμε.
NEA ΠNEYMATIKH ANTIΔΡAΣH
AΓΡYΠNEITE
ΣΤΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Ο ΛΟΥΚΑΣ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ!
posted on 10/11/2011 by pneymatiko
Γράφει η Πόπη Σουφλή
Ζούμε μέρες απόλυτης παράνοιας, με μια κυβέρνηση απόλυτα υποταγμένη στα ξένα συμφέροντα, έφερε ως πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, πρόσωπο που συμμετέχει στην Τριμερη Επιτροπή μιας Παγκόσμιας Μυστικής ελιτίστικης κυβέρνησης. Και αυτό, με την νέα μορφή της..”κυβέρνησης εθνικής σωτηρίας”. Μιλάμε για την απόλυτη… ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ…
Τα στοιχεία που πριν λάβαμε πριν λίγο από ανώνυμο αναγνώστη μας, τον οποίον και ευχαριστούμε δημόσια κι ας μην τον γνωρίζουμε, είναι συγκλόνιστικά. Δείτε τα ονόματα και βγάλτε τα δικά σας νοήματα.
Η ΤΡΙΜΕΡΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ (TRILATERAL COMMISION) ΕΝΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΠΙΛΝΤΕΜΠΕΡΓΚ
Μεγάλος ο κατάλογος και είναι σωστός. Πιστεύω όμως, ότι θα τον φτιάξουμε διπλάσιο, αν το ψάξουμε, λίγο ακόμη.
Ας μείνουμε στο «δεν είναι κανονική χώρα», ούτε στα στοιχειώδη..
Εντυπωσιακός κατάλογος.
Πολλά από τα ανωτέρω απαντώνται και σε άλλες χώρες. Και οι Αμερικάνοι και οι Σουηδοί και οι … Δανοί (του Βορά!) υψώνουν σημαίες στα σπίτια τους. Και οι Ανατολικογερμανοί και οι Ρουμάνοι ανήγαγαν το ντοπάρισμα σε τέχνη κτλ κτλ.
Αλλά τέτοιος εκρηκτικός ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΣ των ανωτέρω – πασπαλισμένος με τη μοιρολατρία και τη δεισιδαιμονία που αιώνες καλλιεργεί η ανατολικομεσαιωνική παραλλαγή του χριστιανισμού (ναι, παρότι άθεος, βλέπω με συμπάθεια τους ευρωπαίους προτεστάντες) – πουθενά…
Άρα (& @ παπούλης), δε φταίει για όλα ο Τσίπρας. Αλλά για πολλά, φταίει ο Ιερώνυμος και οι προκάτοχοί του.
ΥΓ: όλα θα πάνε καλά βρε κουτά – ο Πατριάρχης έστειλε τις ευχές του στον Παπαδήμο!
http://www.tanea.gr/ellada/article/?aid=4672261
Ναι ασφαλώς και αλλού αγαπητέ μας φίλε υπάρχουν κάποια,
είναι ο εκρηκτικός συνδυασμός όμως κλπ
και ειδικά αυτή η μοναδικότητα να διεκδικούμε με αίμα-ανθρώπινο και χρήματος-4 μίλια κοπανιστό αέρα, ΠΑΡΑΝΟΜΑ, αντί τέλος παντων αν κρίνεται απαραίτητο, να διεδικηθούν, αν, όπου και εφ’όσον, τα ρημάδια τα 12 μίλια των χωρικών υδάτων, που έχουν και οικονομικό νόημα.
«Utrinski Vesnik»: Ο Μ. Ψωμιάδης θα ζητήσει πολιτικό άσυλο στα Σκόπια ( ΜΑΚΕΔΟΝΊΑ )
Αγνωστο αν το αίτημα θα γίνει δεκτό, γράφει η τοπική εφημερίδα της ΠΓΔΜ
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΒΗΜΑ: 09:59
Πηγή: Eurokinissi
Ο Μάκης Ψωμιάδης, ο οποίος συνελήφθη την Τετάρτη στα Σκόπια, σκέφτεται να ζητήσει πολιτικό άσυλο στην ΠΓΔΜ, όπως γράφει η εφημερίδα των Σκοπίων «Utrinski Vesnik», επικαλούμενη πληροφορίες από δικηγορικούς κύκλους που έχουν αναλάβει την υπεράσπιση του συλληφθέντος.
Η εφημερίδα προσθέτει ότι για την ώρα παραμένει άγνωστο εάν οι Αρχές της ΠΓΔΜ ικανοποιήσουν ένα τέτοιο αίτημα σε περίπτωση που υποβληθεί.
Ο Μ.Ψωμιάδης, εις βάρος του οποίου είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης από την Ιντερπόλ, μετά τη σύλληψή του από την αστυνομία των Σκοπίων οδηγήθηκε στον ανακριτή, ο οποίος διέταξε την προφυλάκισή του για χρονικό διάστημα 40 ημερών, μέσα στο οποίο πρέπει να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την έκδοσή του στην Ελλάδα.
Μετά την απόφαση του ανακριτή, ο Μ.Ψωμιάδης μεταφέρθηκε στις δικαστικές φυλακές των Σκοπίων.
kathimerini.gr
Hμερομηνία : 11-11-11
Στις 9 Δεκεμβρίου η υπογραφή της συνθήκης προσχώρησης της Κροατίας στην Ε.Ε.
Η πρωθυπουργός της Κροατίας, Γιάντρανκα Κόσορ επιβεβαίωσε ότι στις 9 Δεκεμβρίου θα υπογραφεί η συνθήκη προσχώρησης της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Είναι θαυμάσια είδηση για την Κροατία, για την κροατική κυβέρνηση και για μένα προσωπικά ως πρόεδρο της κυβέρνησης», ανέφερε σε δηλώσεις της η κ. Κόσορ σημειώνοντας ότι τη συνθήκη θα υπογράψει η ίδια και ο πρόεδρος της χώρας, Ίβο Γιοσίποβιτς.
Η πολωνική προεδρία της ΕΕ ανακοίνωσε ότι η συνθήκη προσχώρησης μεταξύ Κροατίας – ΕΕ θα υπογραφεί στις 9 Δεκεμβρίου στο πλαίσιο της Συνόδου αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των κρατών – μελών της Ένωσης.
«Η συνθήκη θα υπογραφεί στις 9 Δεκεμβρίου, στις Βρυξέλλες, πριν από την έναρξη της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Ο πρωθυπουργός της Πολωνίας, Ντόναλντ Τασκ θα είναι ο οικοδεσπότης της τελετής υπογραφής, μαζί με τους παριστάμενους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ», δήλωσε στο κροατικό πρακτορείο ειδήσεων Hina, o εκπρόσωπος της πολωνικής προεδρίας, Κόνραντ Νίκλεβιτς.
Η κ. Κόσορ, είπε ότι, μετά την υπογραφή της συνθήκης, θα είναι η πρώτη πρωθυπουργός της Κροατίας που θα λάβει μέρος στη Σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. «Με την υπογραφή της συνθήκης πρακτικά γινόμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης», τόνισε.
«Στις 9 Δεκεμβρίου, εγώ θα υπογράψω τη Συνθήκη. Με βάση την πρότασή μου θα την υπογράψει και ο πρόεδρος Γιοσίποβιτς και κανένας άλλος», ανέφερε η κ. Κόσορ απαντώντας σε ερωτήσεις για το ενδεχόμενο να παραστεί στην τελετή ο νικητής των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών, που θα διενεργηθούν στις 4 Δεκεμβρίου.
«Αυτή η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τις διαπραγματεύσεις», τόνισε η κ. Κόσορ υπενθυμίζοντας ότι το καλοκαίρι του 2009 οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις είχαν «παγώσει» και η κυβέρνησή της βρήκε τη λύση στις συνοριακές διαφορές με τη Σλοβενία και συνέχισαν οι διαβουλεύσεις με την ΕΕ.
Η πολωνική προεδρία της ΕΕ σε συνεργασία με την αντιπροσωπεία της ΕΕ στη Βαρσοβία ετοιμάζει ταινία μικρού μήκους, με την οποία θα καλωσορίζεται η Κροατία στην ΕΕ.
Συγκεκριμένα, ζητήθηκε από Πολωνούς πολίτες με το κινητό τους ή την κάμερά τους να καταγράψουν ένα μήνυμα διάρκειας 20 λεπτών προς τους πολίτες της Κροατίας έως τις 28 Νοεμβρίου. Τα μηνύματα που θα συγκεντρωθούν θα είναι ένα συμβολικό δώρο της πολωνικής προεδρίας στην Κροατία, η ταινία μικρού μήκους με τίτλο «Καλώς ήρθατε – Η Πολωνία καλωσορίζει την Κροατία».
http://www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ο πατριωτισμός των ποιτικών
Μέρος α
Στρατιωτική Θητεία
Αγαπητέ Κρητικός, επίτρεψε μου να παρέμβω.
«βίαη συνταγματική εκτροπή» είναι ΑΛΛΟ πράγμα. Ας μην υπερβάλλουμε τόσο, οι λέξεις θα χάσουν το νοημά τους στο τέλος.
Όντως, η ΚΟ του ΠΑΣΟΚ δεν έχει επιλέξει (απ’οσο γνωρίζω) Παπαδήμο. Αν όμως λάβει την ψήφο της ΚΟ του ΠΑΣΟΚ, θεραπεύεται ή όχι αυτή η έλλειψη; Υπάρχει δικαστήριο που μπορεί να ελέγξει τις πράξεις αυτές; Επίσης, λέει το Σύνταγμα ότι ο εντολοδόχος θα πρέπει να έχει το πρακτικό της συνεδρίασης της ΚΟ υπό μάλης;
Η ΝΔ, κατά τη γνώμη μου, και σύμφωνα με το γραπτό Σύνταγμα και Κανονισμό, είναι (αξιωματική) αντιπολίτευση, διότι δε συμμετέχει στην κυβέρνηση κανείς βουλευτής της. Από κει και πέρα, κανείς δεν εμποδίζει την αντιπολίτευση να ψηφίζει κυβερνητικά μέτρα…
Απαράδεκτο; Ναι. Παπατζίδικο; Άκρως. Περίμενα κάτι άλλο από τον Σαμαρά; Όχι.
Αλλά είναι υπερβολή να βαφτίζουμε «βίαιες συνταγματικές εκτροπές» τις παπάντζες των πολιτικών μας – που στηρίζονται σε παρερμηνείες ασαφών διατάξεων.
Στο τέλος, θα φωνάζουμε Λύκος στα Πρόβατα όταν ο λύκος θα είναι όντως εκεί και κανείς δε θα μας πιστεύει.
Λασκαράτε, συγγνώμη για το ελαφρώς εκτός θέματος
Πατριωτισμός πολιτικών
μέρος β
ΓΑΠ-Σαμαράς-Πάγκαλος, Βενιζέλος
Θητεία Τσίπρα: Nαυτικό, Πεντάγωνο, Κόλπα, Μικρότερη θητεία, Βύσμα
Η Νέα Αριστερή Ελίτ,
από το Μακρονήσι και τα Γιούρα, στο Πεντάγωνο
Πρόσωπα: Αντώνης Σαμαράς
Νοε 2011
Posted by 2310net
Το 2310net εγκαινιάζει μια νέα στήλη, την στήλη «Πρόσωπα». Εδώ θα κάνουμε προσωπογραφίες των πρωταγωνιστών της επικαιρότητας ή ατόμων που έχουν για κάποιο λόγο γραφτεί στις σελίδες της ιστορίας. Η στήλη εγκαινιάζεται με την προσωπογραφία του μεθεπόμενου πρωθυπουργού της χώρας Αντώνη Σαμαρά.
Ο Αντώνης Σαμαράς προέρχεται από τζάκι πολιτικών, όσο κι αν δεν τον προδίδει το επώνυμο του. Παππούς του ήταν ο βουλευτής Θεσσαλονίκης Αλέξανδρος Ζάννας, θείος του ο βουλευτής Μεσσηνίας Γεώργιος Σαμαράς. Επίσης, είναι γνωστό ότι είναι δισέγγονος της Πηνελόπης Δέλτα κάτι που εξηγείται από την αγάπη του για τις τέχνες και τις καλλιτέχνες.
Παιδί θαύμα ο Αντώνης έγινε βουλευτής στα 26 του χρόνια. Αφού πρώτα είχε σπουδάσει οικονομικά στο πανεπιστήμιο του Αμχερστ και του Χάρβαρντ. Είχε την ευκαιρία στα φοιτητικά του χρόνια να έρθει σε επαφή με μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες. Μην ξεχνάμε ότι βρισκόταν στα θερμοκήπια παραγωγής πολιτικής σκέψης. Το πνεύμα του διανθίστηκε από το συγχρωτισμό με νέους τότε οραματιστές και σημερινούς ηγήτορες και επιφανείς πολιτικούς άνδρες. Μάλιστα ο Αντώνης είχε την τιμή να μοιράζεται το ίδιο σπίτι με τον κατοπινό ηγέτη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Αντιλαμβάνεστε όλοι πόσο μεγάλο ατού ήταν αυτό για την πολιτική του καριέρα.
Τα χρόνια πέρασαν και αφού ο Αντώνης είχε εκπονήσει και την διδακτορική του διατριβή σχετικά με τις σχέσεις κυβερνήσεων και πολυεθνικών εταιριών ήταν έτοιμος να σηκώσει τα μανίκια και να αναλάβει δράση. Βουλευτής σχεδόν από την εφηβεία, με θητεία σε καίριες θέσεις στην ΟΝΝΕΔ ήρθε η ώρα να γίνει υπουργός. Ανέλαβε το Υπουργείο Εξωτερικών σε μια κρίσιμη στιγμή για την χώρα. Φήμες που θέλουν τον Μητσοτάκη να του δίνει το συγκεκριμένο υπουργείο για να λείπει συνεχώς και να μην είναι κοντά στην Ντόρα είναι πέρα για πέρα ανακριβείς καθώς εκείνη την εποχή ο αρχαίος ημών πρόγονος, Κ. Μητσοτάκης έτρεφε ιδιαίτερη συμπάθεια και εκτίμηση για τον φλογερό Καλαματιανό, τον οποίο προόριζε για γαμπρό.
Προφανώς πρόκειται για λανθασμένη εκτίμηση του Μητσοτάκη καθώς η χωρίστρα στο μαλλί του Αντώνη χτενισμένη με ακρίβεια γλώσσας αγελάδας προδίδει την επαρχιώτικη καταγωγή του, το γυαλί ήταν πάντα δύο βήματα πίσω από τη μόδα, η ρητορική του δεινότητα θυμίζει ΕΠ.ΟΠ, και η σεξουαλικότητά του μάλλον υστερεί και ενός άδειου μπουκαλιού.
Ο Αντώνης όμως ήταν πάντα εκδικητικός. Έριξε την κυβέρνηση του αποστάτη Μητσοτάκη το 1993, ίδρυσε δικό του κόμμα την Πολιτική Άνοιξη, μπήκε στη Βουλή για λίγο και μετά εξαφανίστηκε.
Παρά το γεγονός ότι έλειψε από την κεντρική πολιτική σκηνή για περίπου 15 χρόνια, όλοι τον θεωρούσαν ακόμα πολιτικό. Παράξενο, διότι αν κάποιος είναι καθηγητής και για 15 χρόνια παύσει να ασκεί αυτό το λειτούργημα δεν θα θεωρείται καθηγητής, το ίδιο και ο υδραυλικός, η νοσοκόμα και ο αγρότης. Πράγμα που σημαίνει ότι πολιτικός δεν γίνεσαι, γεννιέσαι.
Για πολλά χρόνια πρώτο θέμα συζήτησης στους κόλπους της ΝΔ ήταν η επιστροφή του ασώτου υιού, του Αντώνη του Σαμαρά. Ο Μητσοτάκης και τα κουτσούβελά του που είχαν κατακλύσει την ΝΔ αντιδρούσαν σθεναρά. Ο Καραμανλής ο νεότερος τον επανέφερε σταδιακά στο Κόμμα και μάλιστα του έδωσε και ένα υπουργείο ακριβώς επειδή γνώριζε την ικανότητα του Αντώνη να διαχειρίζεται τις πολιτικές υποθέσεις. Ο Αντώνης λειτουργούσε σαν να μην πέρασε μια μέρα, βλέπετε η εξουσία είναι σαν το ποδήλατο, δεν ξεχνιέται.
Το Υπουργείο που του έδωσε ο Καραμανλής ήταν αυτό του Πολιτισμού. Όχι άδικα. Ο Αντώνης δεν ήταν μόνο εγγονός της Πηνελόπης Δέλτα, άρα καλλιτεχνοαίματος. Οι κοινωνικές του συναναστροφές ήταν αποκλειστικά με ανθρώπους της τέχνης και των γραμμάτων. Ο θυελλώδης έρωτας του με την Άννα Βίσση στάθηκε η αιτία να έρθει κοντά σε ιερά τέρατα των τεχνών και των γραμμάτων όπως ο Νίκος Καρβέλας, ο Λάμπης Λιβιεράτος, ο Νίκος Μουρατίδης και ο Κάτμαν. Ποιο άλλο Υπουργείο θα του ταίριαζε καλύτερα;
Ο καιρός στο υπουργείο κυλούσε γρήγορα. Ήρθε η ώρα ο Καραμανλής να μαζέψει τα πράγματά του και να αποχωρήσει. Η μάχη για τη διαδοχή θα δινόταν με σκληρούς όρους. Ο Αντώνης, άνθρωπος αδίστακτος, όχι μόνο γύρισε σε ένα κόμμα το οποίο είχε ρίξει και διασπάσει, όχι μόνο βρισκόταν σε ένα κόμμα στο οποίο πολλοί δεν ήθελαν να του πούνε ούτε καλημέρα, θέλησε να γίνει και αρχηγός του. Τα χρόνια της αποχής του δεν τον πτόησαν, μάλιστα λειτούργησαν μάλλον ευεργετικά καθώς έδωσαν την εντύπωση ότι πρόκειται για ένα νέο πρόσωπο, άφθαρτο.
Κλασσικός δεξιός, συντηρητικός αλλά και νεοφιλελεύθερος, παραδοσιακός αλλά και εκσυγχρονιστής, μίλησε στις καρδιές των χιλιάδων γιαγιάδων και παππούδων που έσπευσαν να τον προτιμήσουν από την Ντόρα και τον Παναγιώτη. Και έτσι το θαύμα έγινε: Αυτός ο άνθρωπος που όλες οι θεούσες θα ήθελαν για γαμπρό έγινε ο νέος πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας τον Νοέμβριο του 2009.
Ως πρόεδρος της ΝΔ ο Αντώνης, απλά αποδεικνύει καθημερινά δύο πράγματα: Πρώτον ότι το κόμμα του είναι το ίδιο επικίνδυνο με το ΠΑΣΟΚ και δεύτερον ότι ο ίδιος είναι διατεθειμένος να κάνει οποιαδήποτε κωλοτούμπα, οποιονδήποτε συμβιβασμό προκειμένου να πετύχει τους προσωπικούς του στόχους.
Πριν από ενάμιση περίπου χρόνο ήρθε στη ζωή μας το Μνημόνιο. Ο Αντώνης το υποδέχθηκε τιμώντας τον θεσμικό του ρόλο ως αντιπολίτευση. Το απέρριψε το κατήγγειλε ως απαράδεκτο αφού «σκοτώνει την ελληνική οικονομία». Στο Ζάππειο και όπου αλλού βρισκόταν ο Αντώνης μιλούσε για το πόσο απαράδεκτο είναι το μνημόνιο. Ώσπου έρχεται η πρώτη μεγάλη κωλοτούμπα: Σε ερώτηση αν θα καταργήσει την μνημονιακή σύμβαση ο Αντώνης σοκάρει τους πάντες με την δυναμική της αντιπολίτευσής του δηλώνοντας : «Εμείς είμαστε κόμμα ευθύνης. Το πρώτο το οποίο έχω ήδη πει σήμερα στη Βουλή και έχω δηλώσει ξεκάθαρα είναι ότι εμείς, η Ελλάδα, έχει φιλότιμο, σέβεται τη συνέπειά της και ως εκ τούτου είναι υποχρεωμένη να τηρήσει και να σεβαστεί και τις υπογραφές της».
(«MEGA», 1/11/2010)
Οι κωλοτούμπες συνεχίζουν. Τον περασμένο Ιούνιο ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο και ο Εφαρμοστικός Νόμος. Ο Αντώνης δήλωνε στη Βουλή ότι το Μεσοπρόθεσμο φέρνει την χρεοκοπία, βαθαίνει την κρίση κτλ. Την καταψήφισε επί της αρχής όμως υπερψήφισε 21 από τα 49 άρθρα του εφαρμοστικού νόμου για το Μεσοπρόθεσμο. Για τέτοια αντιπολίτευση μιλάμε.
Τότε έπεσε στο τραπέζι το ζήτημα της συγκυβέρνησης. Ο Αντώνης αρνήθηκε αν και τόνιζε την ανάγκη συνεννόησης. Σε κάθε του δήλωση έλεγε ότι δεν σκοπεύει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ και ζητούσε εκλογές. Μάλιστα, δήλωνε με παρρησία ότι δεν θα γίνει συνένοχος στο λάθος.
Επίσης, για το κούρεμα του χρέους ο Αντώνης ο Σαμαράς μόνο άσχημα λόγια είχε να πει. Σε άρθρο του στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία δήλωνε ότι η συμφωνία για το κούρεμα είναι ορισμός της αποτυχίας της κυβέρνησης και ότι όποιος πανηγυρίζει για το κούρεμα αυτογελοιποιείται. Επαναλάμβανε ότι δεν γίνεται να συμφωνήσει με την λάθος συνταγή, δεν πρόκειται να πάει σε συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ και δεν πρόκειται να ξεπουλήσει την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Και τελικά τι έκανε; Συναντήθηκε πολλές φορές με τον ΓΑΠ για να βρουν το κατάλληλο πρόσωπο, αν και δήλωνε παντού ότι δεν ενδιαφέρεται για τα πρόσωπα, κατέληξαν στον Παπαδήμο, τον σύμβουλο του ΓΑΠ. Σε δήλωση του την Τετάρτη 9/11 δήλωσε ότι το μόνο που τον απασχολεί είναι να ξεμπλοκάρει η έκτη δόση και η νέα δανειακή σύμβαση, αυτή που είναι ορισμός την αποτυχίας. Δήλωσε ρητά σε κάθε τόνο ότι θα την υπερψηφίσει, αν και είναι ταφόπλακα για την ελληνική οικονομία, επειδή την επιβάλλουν οι δανειστές. Είμαστε τυχεροί που ο κατά τα φαινόμενα μεθεπόμενος πρωθυπουργός είναι συνεπής και σταθερός στις απόψεις του και βάζει την εθνική κυριαρχία τόσο ψηλά που η αντίστασή του κράτησε μόνο μερικές ώρες. Μάλιστα σε μια ένδειξη ανδρισμού και εθνικής ανεξαρτησίας δήλωσε ότι δεν θα υπογράψει το χαρτί που ζητάει ο Όλι Ρεν. Το παρελθόν του δείχνει ότι η κωλοτούμπα είναι βέβαιη. Αν δεν έχει υπογράψει ακόμα, θα υπογράψει κι αυτός.
Ο Αντώνης είναι ο άνθρωπος που έριξε την κυβέρνηση αυτού που τον ανέδειξε για να αναδειχθεί ο ίδιος. Δύο χρόνια ως αντιπολίτευση μόνο ασυνέπεια και ψέμα έχει να επιδείξει. Παρόλα αυτά θεωρείται βέβαιος επόμενος πρωθυπουργός. Όταν εκλεγεί και αρχίσει και μετά τις κωλοτούμπες μην τον λέτε προδότη και αποτυχημένο. Απλά θυμηθείτε τι κάνατε εκείνο το δίλεπτο μέσα στο παραβάν
(έλειπα…)
Βλέπω πολλές θετικές ή και αρνητικές αντιδράσεις, ας σκεφτούμε τι άφησε εκτός λίστας ο κ. Λασκαράτος, μάλλον θα συμπλήρωνε τόμο 500 σελίδων. Η χώρα μας είναι μία εκκεντρική παρουσία στη κοινωνία των εθνών… Το λάδωμα, κυριολεκτικά το εθνικό μας σπορ, διατρέχει όλα τα κοινωνικά στρώματα οριζοντίως πλαγίως και καθέτως μέσα κι έξω από το… Κοινωνικό κράτος που όλοι ωρύονται που «γκρεμίζεται»…
σε τι φταει ο Τιπρας;
ασφαλώς σε τιποτε απο οσα λεει ο καταλογος .. Δεν παρηγαγε τιποτε απο τα φαινομενα αυτα η Αριστερα. Τα παρηγογαν οι κοινωνικες δομές εδω και πενητα χρονιοα τουλαχιστον τα τελευτια πενηντα χρονια.ΚΑΙ ΤΑ ΑΝΑΠΑΡΗΓΑΓΑΝ ΜΕΓΕΘΥΜΈΝΑ ΤΑ ΔΥΟ ΜΕΓΑΛΑ ΚΟΜΜΑΤΑ.
Σε τι φταιιει ο Τιπρα και ο Συριζα ; Απλώς στο οτι , στο ονομα του αντιμνημονιακου αγωνα και των νεων συμμαχιων του λησμονησε η απωθησε οτι η αναδειξη αυτων των σημειω του καταλογου :
Οι υπερεξοπλισμοί.
Οι μαθητικές παρελάσεις
Η δαιμονοποίηση των γειτονικών λαών.
Η ψεύτικη ημερομηνία μιας εθνικής επετείου (25ης Μαρτίου), για να συμπέσει με θρησκευτική γιορτή.
Η αντίληψη για ανωτερότητα της «φυλής».
Η αντίληψη για απ’ευθείας καταγωγή από τους αρχαίους Έλληνες και η ταυτόχρονη διεκδίκηση της ανατολικής ρωμαϊκής κληρονομιάς.
Το μεγάλο έλλειμμα δημοκρατικής παράδοσης, διαφωτισμού και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων σε σχέση με τη Δύση.
Οι ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις.
Η έλλειψη σεβασμού στις μειονότητες.
Η καχυποψία προς την επίβουλη Δύση, η ροπή στη συνωμοσιολογία, ο λαϊκός αντισημητισμός, η επίρρηψη ευθυνών στους «ξένους» και η απουσία αυτοκριτικής και όλα αυτά σε βαθμό που να συμπλέουν οι λαϊκοδεξιοί με την ακροαριστερά.
Η ενότητα Κράτους-Εκκλησίας, η ατιμωρησία των κακουργημάτων της τελευταίας, η εκτεταμένη εμπλοκή της Εκκλησίας στο δημόσιο βίο, ακόμη και στην Παιδεία και στη Δικαιοσύνη, με αποκορύφωμα τη μοναδική στην ΕΕ θρησκευτική ορκομωσία της Βουλής και του Ανώτατου Άρχοντα.
Η εκτεταμένη θρησκοληψία, δεισιδαιμονία, αγυρτία και θρησκευτική υποκρισία.
———————————–
ηταν για δεκαετιες το βασικο -στοιχεωδες προγραμμα της Αριστερας. Ειναι αριστερΕς ιδεες .τΟ ΜΙΝΙΜΑΛ προγραμμα της…
και φαινεται να το ..ξεχναει.
-Δεν ξερω αν μπορουμε να ανατρεψουμε τον παγκοσμιο καπιταλισμό .. Ξερω ομως οτι καποια απ αυτα μπορουμε να τα..θεραπευσουμε..Τοσο δυσκολο ειναι;
Χαράς Ευαγγέλια
μην γκρινιάζετε ο θεός της ελλάδας δουλεύει για μας
Την θέση του κ. Αβραμόπουλου στο Κοινοβούλιο καταλαμβάνει η πρώτη επιλαχούσα στην Α’ Περιφέρεια Αθηνών, Έλενα Κουντουρά.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ξέχασε ακόμα και τον χωρισμό εκκλησίας και κράτους. Τώρα υποστηρίζει ο Τσίπρας το ίδιο με το ΠΑΣΟΚ. Την διατήρηση του σημερινού στάτους των διακριτών ρόλων. Δείτε το βίντεο
Άλλος πιστεύει εις έναν Θεό,
άλλος εις μίαν Υπεύθυνη αά.
Απολύτως κατανοητό.
Το ακατανόητο είναι:
με όλες τις ενστάσεις για την πολιτική Παπανδρέου και το Μνημόνιο
(ο οποίος παρέλαβε την χρεοκοπημένη κυρίως από Καραμανλή χώρα
και εν γνώση της αάς)
να προβαίνει κάποιος σε εξομοιώσεις με Σαμαρά,
ο οποίος δηλώνει πως θέλει την 6η δόση αλλά αλά Ελληνικά!
δίχως δηλ. να δεσμευτεί ότι θα πληρώσει γι’αυτήν.
Το γιατί το αντιλαμβάνεται κι 1 λάχανο και η αά.
Υποψήφιος ηγέτης δηλώνει ουσιαστικά ότι επικροτεί!
τις προαιώνιες πολιτικές ρεμούλας κι ανεβαίνει στις δημοσκοπήσεις;
Οι φαιδρές πορτοκαλιές δεν είναι πια τόσο φαιδρές
ενώ σταθερό παραμένει το ποσοστό καγκουρώ ανά τετραγωνικό!
Δηλαδή ρε Λασκαράτε ο Kαρατζαφέρης έχει δίκιο; Εδώ που φτάσαμε το νέο μνημόνιο («δανειακή σύμβαση» το λένε τώρα) είναι αναγκαίο;
Ήταν αναγκαίο να βάλουμε τη θηλιά στο λαιμό μας, τώρα είναι αναγκαίο και να τη σφίξουμε; Την επόμενη φορά τι θα μας πουν; Είναι αναγκαίο να κλωτσήσουμε το σκαμνί να κρεμαστείτε;
Και γιατί μας απειλούν με τη δραχμοποίηση; Όταν τα 1400 ευρώ που έπαιρνα, μου τα έχουν μειώσει στα 800 ευρώ, και θα τα μειώσουν κι άλλο, πoια η διαφορά;
Και θα έρθει πάλι η στιγμή, που θα μας πουν πως δεν υπάρχουν λεφτά παρά μόνο για ένα μήνα ακόμα. Τι σκατά τα κάνουν;
Είχαμε ανθρώπους των τραπεζών ως κυβέρνηση, τώρα έχουμε κυβέρνηση τους τραπεζίτες αυτοπροσώπως! Εννοείται φυσικά πως πρωτίστως θα φροντίσουν να μην πεινάσουμε!
δεν λέει τέτοια πράγματα ο λασκαράτος
Λασκαράτος: @ Να μην το δηλώνω ξεκάθαρα, τα θέλω ή δεν τα θέλω πιά (γιατί για χρόνια η Αριστερά, δεν τα έβλεπε αυτά) τα ρημαδοδάνεια, κι αν δεν τα θέλω (μπράβο σας κι εγώ μαζί σας), είμαι έτοιμος να παραιτηθώ από το μέγιστο μέρος της βουλευτικής μου συνταξάρας και μισθάρας και να επιστρέψω τα δανεικά που έχω πάρει ως κόμμα από Τράπεζες (με την εγγύηση του Κράτους), ή θα απολαμβανω όλα αυτά και θα τρέχω να φωνάζω για τους μικροσυνταξιούχους; Είμαι έτοιμος να δώσω λύση στις τιμές των καυσίμων, των φαρμάκων, στην τεράστια κοινωνική αναστάτωση, στη δραχμοποίηση των καταθέσεων, ή απλά φωνάζω εκ του ασφαλούς;
Είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω μετά την επιστροφή στη δραχμή (καταστροφική αρχικά κατά την κα Παπαρήγα, ευεργετική μετά κατα το ΚΚΕ, ευεργετική ανέκαθεν κατά τον κ.Λαφαζάνη, αδύνατη κατά τα ψέματα του κ.Τσίπρα, απόλυτα δυνατή όμως) τους κακομαθημένους Νεοέλληνες, που είχαν μάθει να κάνουν ντόλτσε βίτα με δανεικά κι αγύριστα, να πέζουν πρέφα στα καφενεία, να αρπάζουν επιδοτήσεις, να τρέχουν ταξίδια στο εξωτερικό (ακομη και τα επαρχιακά Γυμνάσια οργάνωναν εκδρομές στο Παρίσι) και να μουτζώνουν σύσσωμη τη Βουλή, όταν στριμωχτούν τα πράγματα. @
Τέτοια και χειρότερα λέει.
Μία και μόνη παρατήρηση κ. Αναγνώστη.ΟΛΑ αυτά,που περιγράφεις και είναι
ΑΛΗΘΕΣΤΑΤΑ μέχρι κεραίας δεν τα γνώριζαν οι Ευρωπαίοι;Ποιος και κυρίως
ΤΙ τους υποχρέωσε να μας κάνουν πλήρες μέλος της ΕΟΚ-τ’ότε- και στη συνέ
χεια της περίφημης ευρωζώνης,που μας βούλιαξε ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ;;! Ο μαϊ-
ντανός πουλιόταν 50 δραχμές και ξαφνικά πήγε 0.50€ δηλαδή 170 δραχμές!!
Το πιο απλό παράδειγμα!Θα ήθελα λοιπόν,αν μου κάνεις την τιμή να μου απαντήσεις!!!!!!!
αγαπητέ, το γεγονός ότι ο μαιντανός πήγε πενήντα ευρωλεπτά από πενήντα δραχμές δεν οφείλεται στο ευρώ, αλλά αφενός στην έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών από το κράτος να διασφαλίσουν την ομαλή μετάβαση – πράγμα που δημιούργησε ευκαιρίες για αισχροκέρδεια- αφετέρου στην επαρκή ενημέρωση να καταλάβουμε τη νέα ισοτιμία.
εδώ ίσως δεν φταίμε άμεσα, αλλά έμμεσα: όταν έχεις συνηθίσει σε πληθωριστικά δεκαχίλιαρα, θέλει χρόνο να συνειδητοποιήσεις ότι ένα μόνο ευρώ κάνει 340,75 δρχ, ή 3 ευρώ πιάνουν ήδη πάνω από χιλιάρικο και 30 μόλις ευρώ είναι πια το δεκαχίλιαρό σου.
τέτοια προβλήματα είχε κι η ιταλία, όχι όμως η ισπανία όπου έβρισκες οπωροκηπευτικά να κάνουν 0,71 το κιλό ακριβώς γιατί δεν στρογγύλεψαν τίποτε, αλλά έκαναν ακριβή πολλαπλασιασμό.
Nikos και Κάπας,
δεν φταίει το ευρώ ούτε η ΕΕ αν χρεοκοπήσαμε.
Πιθανόν να φταίει σε ένα βαθμό η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος που ασύδοτο μετα την κατάρευση του υπαρκτού αφέθηκε στην αυτοκαταστροφική αρπακτικοτητά του, αλλά στο μέγιστο βαθμό φταίει ο νεοελληνικός ανορθολογισμός και η διαφθορά.
Το γεγονός πως η Ελλαδα δανειζόταν ασύστολα χωρίς κανείς να προειδοποιεί πως αυτό θα οδηγησει αναπόφευκτα στην καταστροφή, γενικεύει τις ευθύνες, σε συνδυασμό πως από τη διαφθορά επωφελήθηκαν συνειδητά εκτεταμενα λαϊκά στρώματα.
Προσωπικά θεωρώ πως η επιστροφή στη δραχμή θα είναι καταστροφή, όπως ομολόγησε και η κα Παπαρήγα, για να ανασκευάσει λίγο μετά.
Θεωρώ πως το ενδεχόμενο αυτό είναι πολύ πιθανό και θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε ποιός έχει δίκιο.
Μακάρι να κάνω λάθος
Αυτό που καταλογίζω στην Αριστερά είναι πως πέρα από την καταστροφολογία, δεν κάνει τρεις τέσσερεις συγκεκριμένες προτάσεις για εξοικονόμηση χρημάτων και άλλες τόσες προτάσεις για αναγκαίες μεταρρυθμίσεις όπως η κάθαρση στη Δικαιοσύνη. Ούτε τα προφανή, για εκκλησιαστική περιουσία, εξοπλισμούς, καταθέσεις Ελβετίας, φοροδιαφυγή, διαφθορά δεν παλεύει.
Το σύνθημα για εκλογές δεν δίνει λύση, οδηγούσε σίγουρα μέχρι τώρα σε δεξιότερες καταστάσεις. Με την κυβέρνηση αυτή πέφτουν οι μάσκες της ΝΔ και δίνεται η ευκαιρία στην Αριστερά να ασκήσει δομική Αντιπολίτευση.
αγαπητέ αναγνώστη αν και συμφωνώ με το γενικότερο πνεύμα, φοβάμαι ότι είσαι άδικος κι εξηγούμαι
οι υπερεξοπλισμοί δεν είναι μοναδικό ελληνικό χαρακτηριστικό.
ούτε η δαιμονοποίηση γειτονικών λαών, ούτε καν η αντίληψη για ανωτερότητα της φυλής, άμεση και συνεχής καταγωγή κλπ…! δόξα τω θεώ τέτοιοες αρλούμπες μυθιστορίες έχουν όλα τα έθνη
ως προς το έλλειμμα δημοκρατικής παράδοσης, που εγώ θα το βάφτιζα γενικότερα έλλειμμα θεσμών, έχω μια άλλη πιο πεζή εξήγηση: όλα τα νεοσύστατα κράτη, από 19ο αι και ύστερα, που παλαιότερα ήταν επί αιώνες προτεκτοράτα, αποικίες ή κτήσεις -ασία, αφρική, αμερικές + βαλκάνια- πάσχουν ως προς τον πολιτικό πολιτισμό τους, σε αντίθεση με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της δυτικής ευρώπης που είχαν περισσότερο χρόνο να ζυμώσουν θεσμούς και δημοκρατικές διαδικασίες, μέσα από θρησκευτικούς πολέμους βέβαια, μπόλικες σφαγές, ασύστολη εκμετάλλευση πλούτου εντός κι εκτός συνόρων και άφθονο αίμα…
αυτή η παρακαταθήκη μας οθωμανικής αποικίας και αγγλογαλλικού προτεκτοράτου, καταλαβαίνεις τι θέλω να πω έστω και τόσο συνοπτικά, μας ταλανίζει ακόμη, χωρίς βέβαια να δίνω άλλοθι στις αφεντιές μας να συνεχίζουμε έτσι επ άπειρον
τοιουτοτρόπως και η εξήγηση σχετικά με τη διαφθορά σε όλες τις μορφές της, οικονομική, δικαστική, δημοσιολειτουργική κλπ
από κει και πέρα συμφωνώ πώς η ορθοδοξία έχει συμβάλλει ιδιαίτερα στον αμοντερνισμό, και το εκκλησιαστικό ιερατείο εξακολουθεί ως μην όφειλε να συμπεριφέρεται ως μεταφυσικός τρομοκράτης που κρατάει το ποίμνιο σε θεολογική-πνευματική κατάσταση νηπίου και κάτω.
τα εργαλεία; όπως σωστά λες, θρησκοληψία, δεισιδαιμονία, σκοταδισμός,αντισημιτισμός. και τέτοια επιρροή έχει το παπαδαριό και σε άλλες ορθόδοξες χώρες όπως ρωσία και ρουμανία…
προσωπικά αυτό που με γοητεύει και με ιντριγκάρει περισσότερο απ όλα είναι ο κουτσαβάκικος ραγιαδισμός μας, αυτός ο φοβερός συνδυασμός του καρπαζοεισπράχτορα μάγκα.
σίγουρα εδώ παίρνει τα ηνία η ψυχανάλυση
και
Φίλτατε Λασκαράτε
Να πιάσω από το τελευταίο :
Όπως ίσως αντιλαμβάνεσαι δεν έρχομαι εδώ ως «συστημικός» υπερασπιστής του όποιου πολιτικού σχηματισμού , ούτε βεβαίως αυτού στον οποίο ηγείται ο νεαρός τσίπρας. Τις αβελτηρίες , τα αδιέξοδα , τα λάθη και τις προδοσίες της «αριστεράς» , τους σεχταρισμούς και τους ανορθολογισμούς που χαρακτηρίζουν διαχρονικά τη πολιτική της , τη βαθύτατη σύγχυση και το σχίσμα στους κόλπους της παρακολουθώ και καυτηριάζω σχεδόν από τότε που υπάρχω ως περσόνα στη μπλογκόσφαιρα. Οπότε μακρυά από εμένα η άποψη ότι για το παρόν μπάχαλο η αριστερά ΔΕΝ έχει ευθύνες.
Αλλά δεν μπορείς να αγνοήσεις , αγαπητέ ιστολόγε , το γεγονός ότι ουδέποτε αυτή η «παράταξη» κυβέρνησε ή έστω ενεπλάκη σοβαρά στη διακυβέρνηση αυτού του τόπου , με εξαίρεση το ατόπημα του 89 .
Επομένως όταν παραθέτεις μια σειρά σημείων ( πολλά από αυτά ουσίας ) που κατατρέχουν τη πολύπαθη Ψωροκώσταινα , καλό θα είναι να καταλογίζεις ευθύνες εκεί που πραγματικά υπάρχουν.
Γιατί μέρος αυτών των σημείων είναι κληρονομημένα από την εποχή του αλήστου μνήμης Τζουμπέ και δεν σβήνουν με μια μονοκοντυλιά. Συγχρόνως ένα σημαντικό μέρος των προβλημάτων που παρατηρείς με τα σημεία που κατέθεσες επιχειρήθηκε να «διορθωθούν» σε διάφορες ιστορικές περιόδους που ονομάστηκαν «εκσυγχρονιστικά εγχειρήματα» : Τρικούπης , Βενιζέλος , Καραμανλής , Σημίτης και εσχατως ( λέμε τώρα ) γιωργάπης. Σε ΟΛΕΣ ανεξαιρέτως τις περιπτώσεις κινητήρια δύναμη και αποφασιστικός παράγων δεν ήταν άλλος από το ξένο παράγοντα που αποζητούσε πράγματι ένα «εξορθολογισμό» και μια «τακτοποίηση» των συσχετισμών και των σχέσεων , ένα μπάλωμα ακόμα στο κουρέλι που ενέδυε ως «αστικό» κράτος τη δόλια μας πατρίδα. Αλλά , σημειώνω , όλες αυτές ανεξαιρέτως οι προσπάθειες κύριο στόχο είχαν ( τουλάχιστον για τους εκάστοτε πάτρονες μας Εγγλέζους , Αμερικάνους και τώρα Βορειοευρωπαίους ) να εξασφαλιστούν δύο βασικά πράγματα :
α) η στοιχειώδης λειτουργία αυτού του κρατιδίου , ως γεωπολιτικό ανάχωμα και εφαλτήριο , ανεξαρτήτως αν τελικά θα υπάρχει ή όχι αστικός εκσυγχρονισμός , δημοκρατικό καθεστώς , αποτελεσματικό κράτος , δικαιοσύνη και ισονομία. Ως εργαλείο αντιμετωπίστηκε η χώρα μας επί κοντά 2 αιώνες , αγαπητέ φίλε , και όπως αποδείχθηκε ιστορικά τους ήταν τελικά αδιάφορο τι θα συμβαίνει εντός της χώρας , αρκεί να εξασφαλίζεται ότι τα δικά τους συμφέροντα δεν θα τεθούν εν κινδύνω. Αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα , όπου τα γεωπολιτικά εξυπηρετούν πλέον καθαρά οικονομικούς στόχους μιας ελάχιστης ολιγαρχίας που μόνο στόχο έχει να εξασφαλίσει τη συνέχεια της εξουσίας της και την απρόσκοπτη ( κατά το δυνατόν ) κερδοφορία της. Δεν θα διστάσουν αγαπητέ φίλε να μας πετάξουν από το ευρώ , όταν θα γίνει αυτό τυπικά και ουσιαστικά εφικτό προκειμένου να διατηρήσουν την ισχύ του νομίσματος και τη «δημοσιονομική αρετή» τους. Αυτά ακριβώς που θα τους εκτροχιάσουν στη πορεία αυτής της δεκαετίας… 🙂
β) ο έλεγχος επί των οικονομικών δραστηριοτήτων , της παραγωγικής βάσης και του προσανατολισμού της , η προέλευση των επενδυόμενων κεφαλαίων , η εξασαφάλιση των δανείων και των παροχών τους , ανεξαρτήτως του πού πήγαν και ποιός τα έφαγε ( θυμίζω ιστορικά τα δάνεια της επανάστασης , τα δάνεια Τρικούπη , το σχέδιο Μάρσαλ , τα πακέτα Ντελόρ κτλ ) . Η οικονομική πρόσδεση και η εξάρτηση έπρεπε να είναι σαφής , αναμφισβήτητη και ανεπίστροφη. Η τελευταία εικοσαετία , όπου εξαγριώθηκε κυριολεκτικά το τραπεζικό σύστημα , η χρηματοπιστωτική οικονομία ( αέρας ) γνώρισε ελευθερίες μοναδικές και ευκολίες απίστευτες είναι αυτό που έφερε και στη χώρα μας και σε πολλ΄΄ες άλλες χώρες της Δύσης τη κατάρρευση ενός μοντέλου του οποίου οι βάσεις τέθηκαν με το τέλος του ΑΠΠ , αναπτύχθηκε σε όλη του την έκταση για 40 χρόνια μετά το τέλος του ΒΠΠ και στο οποίο ( μοντέλο ) η χώρα μας υπήρξε προφανώς ένας προβληματικός «μαθητής». Παρόλα αυτά , μέχρι και πρόσφατα , και πριν ξεσπάσει η κρίση του 2008 όλα πήγαιναν ( τυπικά πάντα ) καλά και εδώ και στην υπόλοιπη Δύση. Επομένως ο «εκσυγχρονισμός» που εφαρμόστηκε τις 2 τελευταίες δεκαετίες ήταν ( εν γνώσει ΟΛΩΝ ) μαϊμού , όσο ακόμα βόλευαν τα πράγματα.
Στο εγχείρημα αυτό η εδώ «αστική» τάξη υπήρξε προφανώς ανεπαρκής. Γι αυτό και συχνά η αστική κοινοβολευτική μας δημοκρατία υπήρξε το άθυρμα και το κλωτσοσκούφι κάθε τυχαίου ή κάθε εγκάθετου. Αλλά το καίριο , η εξουσία , δεν χάθηκε ποτέ από τα χέρια μιας ολιγαρχίας που κύριο στόχο είχε , προσδεδεμένη πάντα στο ξένο παράγοντα , να διατηρεί το προνόμιο να διαχειρίζεται το μικρό μας μαγαζί , κάτω από οιεσδήποτε πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες. Προσφέρωντας γην και ύδωρ στους έξωθεν πάτρονες και προστάτες , εξασφάλιζε πλουσιοπάροχο τον επιούσιο και , όταν χρειάστηκε , μοίραζε λιγώτερα ή περισσότερα ψίχουλα στο , ομοίως , εξαχρειωμένο πόπολο ή εναλλακτικά καταπίεση , θάνατο κτλ… Η μόνη ιστορική στιγμή όπου καλώς ή κακώς , γνησίως ή τάχα μου , αμφισβητήθηκε αυτό το στάτους ήταν τη περίοδο 43 – 44 με παράγωγο το μετεμφυλιακό κράτος , απότοκο του οποίου είμαστε εμείς σήμερα. Υπήρχαν ευθύνες της αριστεράς ;;; … μεγάλες και δεν κρύβωνται με απολογίες για «λάθη» και «παραλείψεις» που εκπέμπωνται εκ του περισσού ( και με τις δύο έννοιες ). Αλλά έκτοτε ουδέποτε πλέον αμφισβητήθηκε η πρωτοκαθεδρία αυτού του αστικο-κοτζαμπάσικου μορφώματος.
Η εξουσία του στηριζόταν στη δυνατότητα να λειτουργεί ένα κατ’ επίφασιν δημοκρατικό πολίτευμα , μια διάκριση των εξουσιών λάστιχο κατά το δοκούν και το συμφέρον , και μια διανομή του εισοδήματος σε μια κοινωνία εξαρτημένων υπηκόων που εξασφάλιζε την όποια κοινωνική ειρήνη. Συνένοχοι επομένως οι πολίτες στο «έγκλημα» ;;;; Προφανώς και καθημερινώς , αλλά ως υπήκοοι και όχι ως συνειδητοί αυτουργοί.
Δεν είναι τυχαίο , αγαπητέ Λ. , ότι και στη χώρα μας και αλλού τα εκσυγχρονιστικά εγχειρήματα τα εμπνευσμένα και καθοδηγούμενα από τους έξω το μόνο που άφησαν ήταν η βαθειά χρέωση , τα μεγαλεπήβολα «έργα» υποδομών , οι φανφάρες και τελικά η βαθύτερη εξάρτηση και δουλεία. Η τεχνική αυτή υπάρχει από τη περίοδο του 1800 τουλάχιστον. Αν μελετήσει κανείς το εγχείρημα του Μωχάμετ Άλη στην Αίγυπτο από το 1807 και εντεύθεν , μέχρι τα «κατορθώματα» των επιγόνων του , θα διδαχθεί πολλά. Να δώσω και ένα παράδειγμα : Τα λεφτά που φαγώθηκαν στην Ολυμπιάδα 2004 θα έφθαναν ( σε σημερινές αξίες ) να καλύψουν και με το παραπάνω το πρόσφατο χαράτσι της ΔΕΗ επί μια δεκαετία τουλάχιστον. Αλλά ουδείς τελικά αναζήτησε ευθύνες και , πιστέψτε με , υπάρχουν πολλές και βαρύτατες.
Με αυτό το σχόλιο τέρας θέλω να δείξω ότι το «αυτονόητο» , το «ευνομο» και το «ενάρετο» έχουν πολλές ερμηνείες και εκφάνσεις στη πραγματική ζωή και αν αγνοήσει κανείς τις κοινωνικές συνθήκες – αντιθέσεις , το ευρύτερο σκηνικό , τις δεσμεύσεις και τις ενδοσυσχετίσεις των πολιτικών παραγόντων , την ιστορική εμπειρία κτλ , το μόνο έυκολο είναι να καταλήξει στο δικό σου «ακράδαντο» επιχείρημα 😉
Σε κούρασα προφανώς με το σεντόνι μου . Θα είναι το τελευταίο … από δω και πέρα σύντομες απαντήσεις , μικρά περιεκτικά σχόλια , χιούμορ θα είναι η εδώ συμμετοχή μου , γιατί στα μακροσκελή φληναφήματα μου απάντηση δε ( ή σπανίως ) βλέπω 🙂 🙂
Αγαπητέ Papoylis,
αισθάνομαι πολύ άσχημα που γίνομαι αιτία να σου τρώω το χρόνο σου και αισθάνομαι υποχρεωμένος που με υπολογίζεις και καταδέχεσαι να μου απαντάς τόσο εκτεταμένα.
Δε νομίζω πως διαφωνούμε ιδιαίτερα.
Ούτε μια στιγμή δεν σκεφτηκα ή είπα πως η Αριστερά είναι το ίδιο φταίχτρα με τους άλλους. Νομίζω πως αυτό το συμπέρασμα βγαίνει λίγο επιπόλαια, επειδή δεν έχουμε συνηθίσει να γίνεται σκληρή κριτική στην Αριστερά από τα μέσα.
Τη Δευτέρα θα δημοσιευθεί ένα άρθρο μου που νομίζω κάπως θα ξεκαθαρίζει τα πράγματα.
Έχω μεγάλες απαιτήσεις από την Αριστερά και σκάω από το κακό μου που δεν μπορεί να βρει την οδό του μέτρου και της λογικής αλλά και της αρετής, ώστε να αξιοποιήσει τη συγκυρία (αξιωματική αντιπολίτευση έγινε) για το καλό της και για το καλό της χώρας.
Λες πολύ σωστά για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Μιλάς τώρα ίσως με τον μοναδικό Έλληνα, που αρνήθηκε πεισματικά να δεί ακομη και την τελετή έναρξης, όχι μόνο για να μην κάνει εμετό, αλλά γιατί ήξερε πολύ καλά πόσο θα κόστιζε αυτή η φαραωνική και χυδαία ολυμπιακή φιέστα.
Ποιά ήταν λοιπόν εκεί η στάση της Αριστεράς; Συγκατάνευση με χαμηλόφωνη κριτική, βράβευση από ΚΚΕ-ΣΥΝ στη Βουλη ολυμπιονικών σε μια χαζοχαρούμενη τελετή, όπου ο Νίκος Κωνσταντόπουλος βράβευσε την κυρία της Ντόπας και των ελληνικών γονιδίων.
Να μην βγαίνω από τα ρούχα μου;
Δεν με ξέρεις, αλλά πάντα προέβλεπα τα ηθικά Βατερλώ της Αριστεράς και τώρα βλέπω πως βουτηγμένη κι αυτή στο γενικό αμοραλισμό γαυγίζει, συμπλέει με σκύβαλα, υποκρίνεται αντί να κάνει τη δύσκολη δουλειά να λύσει γόρδιους δεσμούς.
Με την ευκαιρία.
Ο κύριος Γεωργίου του Λάος και ολίγον της Χούντας, υπουργός Άμυνας.
Αν η Αριστερά συμμετείχε στο συμβούλιο των αρχηγών, θεσμικά, θα μπορούσε να πει δεν στηρίζω, περιμένω να δω, αλλά βάζω κόκκινες γραμμές, να το προλάβει το κακό ή έστω να φανεί πως είναι υπεύθυνη και προειδοποιεί, όχι απούσα και μόνιμα γκρινιάρα εκ του ασφαλούς
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=325252
ΠΑΓΩΣΑΝ ΣΤΟ ΥΠ. ΕΘΝ. ΑΜΥΝΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
Της Αμύνης τα παιδιά…
Του Γ. ΤΣΑΚΙΡΗ
Πάγωσε το υπουργείο Αμυνας χθες το μεσημέρι μετά την ανακοίνωση της νέας κυβέρνησης. Ο λόγος ήταν η επιλογή των δύο μεγάλων κομμάτων να αποδεχτούν την τοποθέτηση του Γιώργου Γεωργίου, πρώην πρέσβη και βουλευτή του ΛΑΟΣ, στη θέση του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμυνας,
……….
Τα όσα πολλά και καθόλου κολακευτικά έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τον νέο αναπληρωτή υπουργό δημιούργησαν ένα περίεργο κλίμα στους στρατιωτικούς κύκλους του υπουργείου, καθώς δεν ήταν λίγοι αυτοί που υποστήριζαν ότι οι σχέσεις του νέου αναπληρωτή υπουργού με στελέχη της επταετίας ήταν στενή.
Τι απαντήσεις να πάρετε φίλτατε παππού(λη);
ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος!
την απάντηση τη δώσατε μόνος σας!
(είθισται στην Ελλάδα)
και είναι:
»μικρά περιεκτικά σχόλια,χιούμορ»!
que sera sera!
κανείς δεν ακούει κανέναν!
ηρεμούμε όμως προς στιγμήν!
αντί να τα σκάμε στους ψυχαναλυτές!
και πάλι απ’ την αρχή!
ps
Κάποτε πρέπει να αναφερθούμε διεξοδικά στον ευργετικό!
αγχολυτικό ρόλο που διαδραματίζει το παρόν Ιστολόγιο….
Aγαπητή eklag,
ευχαριστούμε.
Διερμηνεύοντας πιστεύω και τις σκέψεις του κου Ροϊδη,
Ξαπλώστε αν θέλετε στο κρεβάτι για να σας ψυχαναλύσουμε και να σας αγχολύσουμε.
Τελικά κ.Λασκαράτε δεν πήρα απάντηση στο ΤΙ έκανε τους Ευρωπαίους,ενώ
ήξεραν τι ΣΚΑΤΑ είμαστε και σαν λαός,αλλά και σαν ηγεσίες να μας βάλουν στην τότε ΕΟΚ και αργότερα στην ευρωζώνη! Όσο για το ποιος φταίει εμείς ή το ευρώ,που βουλιάξαμε οι γνώμες διίστανται,αλλά μάλλον ΕΜΕΙΣ φταίμε!!!
Μα πολιτικοί λόγοι, η επιμονή του Καραμανλή, ο φόβος μιας Ελλάδας που θα διολίσθαινε στο ανατολικό μπλογκ, η επιθυμία επέκτασης, ίσως οι συμβολισμοί, οι μπίζνες, εδώ έβαλαν τη Βουλγαρία, στην Ελλάδα θα κολούσαν;
Τώρα ν μην αυτομαστιγωνόμαστε τόσο πολύ.
Όλοι οι λαοί είναι προβληματικοί, οι Νεοέλληνες κάτι παραπάνω σε σχέση με τη Δύση κάτι λιγότερο σε σχέση με τριτοκοσμικούς, κανείς δεν είναι τέλειος
Αγαπητέ Λ.,
είναι κάπως επισφαλές να διερμηνεύουμε άλλους…
ως προς την ψυχανάλυση…
την κάνετε σε όλους μας έστω κι αν κάποιοι δεν το αντιλαμβάνονται…
με ιδιαίτερη μάλιστα επιτυχία και χωρίς το στερεοτυπικό κρεβάτι…
(καλό είναι μάλιστα να ξεκολλάμε σιγά σιγά από πολλά στερεότυπα,
όλοι μας…)
Κι εμείς ευχαριστούμε!
Eklag, είναι άπιαστο όνειρο νομίζω η ωφέλεια που μπορεί να προκύψει από την ψυχανάλυση, επειδή φαίνεται να αληθεύει το « άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου». Η γνώμη μου είναι ότι εάν στραφεί το ανάλογο ενδιαφέρον προς την κατεύθυνση της σημειολογίας το επιζητούμενο όφελος θα είναι πολύ πιο αποτελεσματικό.
Λασκαάτε, έγραψες «… πάντα προέβλεπα τα ηθικά Βατερλώ της Αριστεράς και τώρα βλέπω πως βουτηγμένη κι αυτή στο γενικό αμοραλισμό γαυγίζει, συμπλέει με σκύβαλα, υποκρίνεται αντί να κάνει τη δύσκολη δουλειά να λύσει γόρδιους δεσμούς…»
Σε παρακαλώ να μου εξηγήσεις πώς το «…πάντα προέβλεπα τα ηθικά Βατερλώ της Αριστεράς…» με το «…τώρα βλέπω πως βουτηγμένη κι αυτή στο γενικό αμοραλισμό γαυγίζει, συμπλέει με σκύβαλα, υποκρίνεται αντί να κάνει τη δύσκολη δουλειά να λύσει γόρδιους δεσμούς…» αντιφάσκουν εντός σου.
Επί τέλους, από πού πηγάζουν οι προσδοκίες και οι απαιτήσεις σου για την Αριστερά; Σ’ έχω ρωτήσει κάμποσες φορές γι’ αυτή σου την εμμονή και ποτέ δεν καταδέχτηκες να μ’ απαντήσεις.
Δεν βλέπω κάποια αντίφαση.
Έβλεπα πχ πως η μη σοβαρή της αντίδραση στους Ολυμπιακούς αγώνες θα της κοστίσει ηθικά και πολιτικά.
Σήμερα συνεχίζει να κάνει νέα αμαρτήματα, που δεν τα βλέπουν όλοι, όπως το να φωνάζει για εκλογές κλπ σαν κολαούζος του Σαμαρά.
Αν γίνουν αυτές οι εκλογές θα χρεωθεί η Αριστερά τα συντρίμια που θα προκαλέσουν.
Σου έχω απαντήσει.
Πστεύω αμετακίνητα στο δημοκρατικό σοσιαλισμό, και θεωρώ πως μόνο μέσα από τις τάξεις της Αριστεράς μπορεί αυτός να εκφραστεί.
Το ΠΑΣΟΚ δεν πίστεψε ποτέ στο Σοσιαλισμό.
Τον εμπορεύτηκε.
Μεταξύ μας Σταύρο,
στην ψυχανάλυση αμφιβάλλω κι εγώ ότι θα βρούμε ό,τι ψάχνουμε,
για τη σημειολογία δε είμαι σχεδόν βέβαιη πως όχι,
καθώς έφαγα κάποτε γενναίες μερίδες κι απ’ αυτή χωρίς αποτέλεσμα…
Όποιος πάντως μπορέσει να δει έξω απ’ αυτόν,
με γενναία δόση αυτοσαρκασμού γι’αυτόν,
μου φαίνεται πως είναι σε καλό δρόμο…
καλό Σ/Κ
Αγαπητέ Λασκαράτε,
Συμφωνώ απόλυτα με όσα στοιχεία κατέγραψες που συνδυαζόμενα «πιστοποιούν ενδεικτικά την αρνητική μοναδικότητα της χώρας μας».
Πράγματι ο κατάλογος, αν και μεγάλος μεγάλος, θα μπορούσε να συμπληρωθεί.
Όμως υπάρχει ένα ερώτημα: Προς τα πού πάμε, προς το καλύτερο η προς το χειρότερο;
Νομίζω ότι τα τελευταία χρόνια κάποια πράγματα αλλάζουν, ίσως όχι με το ρυθμό και το βάθος που θα θέλαμε, αλλά κάτι γίνεται.
Σχετικά με το πολίτευμα, ας μην ξεχνάμε ότι η Δημοκρατία μας είναι μόλις 37 χρονών. (κατ’ άλλους 30). Δεν είναι μακρινά τα χρόνια που το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων ήταν απαραίτητο όχι μόνο για το δημόσιο.
Δημόσια διοίκηση. Συμφωνώ με όσα γράφεις (διαφθορά κ.λ.π.) όμως υπάρχουν μια σειρά από θεσμοί, στο ξεκίνημά τους, (ΑΣΕΠ, ΚΕΠ, Ηλεκτρονική διακυβέρνηση, Διαύγεια, κ.λ.π.) που έχουν βελτιώσει τα πράγματα.
Σχέσεις Εκκλησίας – Κράτους. Νομίζω πως η εκκλησία τα τελευταία χρόνια συνεχώς περιορίζεται (θυμίζω πολιτικός γάμος, θέμα ταυτοτήτων, σύμφωνο συμβίωσης, καύση νεκρών, δυνατότητα άρνησης διδασκαλίας μαθήματος θρησκευτικών, κ.λ.π.). Επίσης η ιδέα πλήρους διαχωρισμού εκκλησίας κράτους κερδίζει διαρκώς έδαφος στην κοινή γνώμη, και δεν θα αργήσει, κατά τη γνώμη μου.
Διαφθορά: Τα τελευταία σκάνδαλα που έχουν αποκαλυφθεί είναι ένα βήμα (Βατοπέδι, Ομόλογα, Σήμενς, κ.λ.π.) – παλιά δεν μαθαίναμε τίποτα, ενώ συνέβαιναν πολύ χειρότερα.
Τέλος, και για να μην μακρηγορώ, νομίζω πως κάτι γίνεται, οι καιροί αλλάζουν, και μόνο το γεγονός της απαξίωσης των πολιτικών προσώπων του τελευταίου χρόνου (γιαουρτώματα, γιουχαΐσματα, διάλυση παρελάσεων κ.λ.π.), έχουν ορατά αποτελέσματα.
Όσο για το ερώτημα του τίτλου:
Είναι η Ελλάδα κανονική χώρα;
η απάντηση είναι (κατά τη γνώμη μου):
Όχι ακόμα
Θα συμφωνήσω μαζί σου, είμαι αισιόδοξος, αλλά με μια επιφύλαξη.
Αν έλθει η ανεξέλεγκτη οικονομική χρεοκοπία, η κοινωνία θα πισωδρομήσει στη βαρβαρότητα.
Ή πορεία της Ιστορίας όπως ξέρεις, δεν είναι πάντα ανοδική και ευθύγραμμη.
Πιστεύω κι εγώ πάντως πως αργά η γρήγορα η Ελλάδα θα γίνει κανονική χώρα.
ισως το ερωτημα θαπορεπε να ειναι ..επισης : ειναι η ..Αριστερα μας (η περαν του ΚΚΕ) κανονική αριστερα;
η απαντηση:ΟΧΙ ΠΛΕΟΝ .. εγκαταλειποντας 30 χρονων προσπαθειας να αποκτησει συγκεκριμμένο πολιτικό λόγο-για τις μινιμουμ μεταρυθμισεις που εχει αναγκη η ελληνική κοινωνια-βυθιζεταισε εναν ολο και πιο ανοητο και αγραμματο αντι-ιμπεριαλισμό και φθηνο λαικισμο της πλάκας : οι κακοι ξενοι -ο καλός ..λαός που οι κακοι ξενοι του ρουφαντο αιμα κλπ – ..που πέντε χρονια νωριτερα θα προκαλουσε το γελιο στην ιδια,
εγκαταλειποντας καθε οριο,καθε δική της εσωτερική κατακτηση και παραδινομενη στον πιο φτηνο ταχττκισμό η Αριτερα- και εννοώ κυριως τον Συρια – αυτοχειριαζεται ακολουθώντας τον δρμο προς τον ..Σαμαρα και χαφτοντας καθε δολωμα που λίγο αν ανοιγε κανα βιβλιο -της δικης της ιστοριας,ας πουμε του μεσοπολεμου -θα τοχε παρει χαμπαρι.
Οι επανειλημμένες αντιπαραθέσεις σας του τελευταίου καιρού,
φίλε @Λ.
με έναν λόγο που πέρα και πάνω από εντάξεις, συγκυριακές ή μη, διακρίνεται για την εθελούσια καταγωγική του ταύτιση
με αυτόν των διάφορων εκδοχών της ΓΔιεθνιστικής μητρός εν Ελλάδι,
πρέπει, ειδικά για σάς, να αποτελούν
(έτσι τουλάχιστο, που, επιτρέψτε μου, το βλέπω εγώ)
την αφετηρία κάποιων νέων βεβαιοτήτων :
Από τις κυριότερες των οποίων βλέπω αυτήν που
-σε χρόνο παρόντα-,
ισχυρίζεται ότι
τα αξιακά προτάγματα
(και ίσως όλη η κοσμοθέαση)
αυτού που ορίζουμε σαν ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ,
έχουν πλέον διαρρήξει ΟΡΙΣΤΙΚΑ
(και με τρόπο ΜΗ ανατάξιμο)
και τους τελευταίους ισχνούς δεσμούς
(δεσμά, για κάποιους πιο απαισιόδοξους, η μάλλον εκκεντρικούς)
που τα συνέδεαν (αν τα συνέδεαν και όσο τα συνέδεαν, κάποτε)
με τις ιδέες, τους στόχους(;) αλλά και τον ίδιο πια τον κόσμο
(αυτόν που ΣΗΜΕΡΑ πυκνώνει τις γραμμές της)
της ελληνικής παραδοσιακής Αριστεράς.
Κι αν όντως το ΠΑΣΟΚ
(όπως σεις λέτε και εγώ αμφισβητώ σαν ιστορικά ισοπεδωτική παραδοχή)
«…δεν πίστεψε ποτέ στο Σοσιαλισμό», και
«Τον εμπορεύτηκε»,
επιτρέψτε μου να πω πως
τα προτάγματα αυτά για τα οποία παραπάνω αναφερόμαστε,
-αυτά του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού δλδ-,
στην αγωνιώδη τους αναζήτηση να βρουν εδώ στην ΝΑ αυτή άκρη της Ευρώπης,
ένα έδαφος που τουλάχιστο δεν θα τα καίει «άμα τη εμφανίσει»,
σ αυτόν τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ θα καταλήξουν και σ αυτον που βρίσκεται παρά τα ρείθρα του, ένθεν & ένθεν…
Σ αυτόν τον κόσμο που πίστεψε, πάλαιψε, διαψεύστηκε, ξαναπίστεψε για να ξαναδιαψευστεί , κοκ
σ ένα ιστορικά ιδιότυπο μόρφωμα πολιτικό, που έδειχνε
(καλώς ή κακώς, σωστά ή λάθος)
πως απαντούσε με τη δημιουργία του στις δικές τους πρώτα απ όλα ανάγκες,
να πετύχουν αυτήν την
(τόσο πετυχημένα διατυπωμένη ακόμα και συνταγματικά στις ΗΠΑ)
Ηθικά θεμιτή «pursuit of happiness»…
Ευχαριστώ για την απάντηση κ.Λασκαράτε!Όλα αυτά,που αναφέρεις είναι ΣΩΣΤΑ!Κι αφού ΟΛΟΙ αυτοί οι λόγοι τους ανάγκασαν τότε ας μας ΛΟΥΣΤΟΥΝ
κι ας μη μας επιβάλουν όρους ΕΞΌΝΤΩΣΗΣ και ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ!Η υπομονή
να ξέρουν έχει και τα ΟΡΙΑ της!!!!!!!!
Καλά τα λες.
Να προσθέσουμε και την υποχρεωτική πρωινή προσευχή στα σχολεία.
Λασκαράτε
Να μην αισθάνεσθε καθόλου άσχημα… είναι χαρά μου να συζητώ μαζί σας και με τους λοιπούς εδώ σχολιαστές ( με εξαίρεση ένα 🙂 ) γιατί βρίσκω ένα περιβάλλον όπου συνήθως επικρατεί και λογική και κανόνες. Η πολιτική αντιπαράθεση εδώ δεν πάσχει από μονομέρειες και αγκυλώσεις , ούτε από εκρήξεις και ανθρωποφαγίες.
Δύο μόνο παρατηρήσεις :
α) Θα περιμένω ανυπόμονα το άρθρο σας της Δευτέρας , αν και έχω σοβαρό πρόβλημα στον υπολογιστή μου και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να σχολιάσω άμεσα…
β) Το ότι σε πολλά συμφωνούμε δεν μου προκαλεί έκπληξη , μάλιστα για το θέμα της Ολυμπιάδας , όπως σας έχω εδώ ξαναπεί , ήμουν εξαρχής εναντίον , αν και δούλεψα και έβγαλα μεροκάματο κατά τη προετοιμασία και τη διεξαγωγή.
τέλος να σας πω ότι το ακροτελεύτιο του έσχατου σχολίου μου ήταν προφανώς παιγνιώδες.. 🙂
Παράθεμα: Κάτω τα χέρια από τον κ.Παπακωνσταντίνου « Ροΐδη Εμμονές