(An Exquisite Corpse – In Memoriam)
Γιάννης Κουνέλης: «Senza Titolo»
Απίστευτο το γεγονός να διοικείς, να κινείς νήματα, να εκφράζεις επιθυμίες που γίνονται εντολές, όλα αυτά μέσα από τέσσερις τοίχους της φυλακής. Μένω έκπληκτος. Ένα πελώριο «Πως» μετακινείται και απειλεί σε όλες τις πιθανές του υπερρεαλιστικές εκδοχές και διαστάσεις, αντικαθιστώντας το λεπτό μας καλοκαιρινό σεντόνι, αυτή την αέρινη μεσογειακή μας θαλπωρή, μετατρέποντάς την σε εφιάλτη. Δεν τολμώ να ψελλίσω «εκεί φτάσαμε» γιατί δεν έχουμε φτάσει «εκεί», έχουμε ακόμη σαν περιούσιο έθνος και Κράτος που ομολογουμένως είμαστε, πολλά ακόμη περιθώρια βελτίωσης έως το πολυπόθητο «εκεί». Οι ελπίδες μου είναι· βάσιμες.
Ψευδαισθήσεις δεν έχω, σε αυτό συμφωνούμε με τον υπουργό Δικαιοσύνης κ. Ν. Δένδια που σε εφημερίδα περιωπής δήλωσε «Δεν έχω ψευδαισθήσεις για το σωφρονιστικό μας σύστημα», δεν έχω βεβαίως κατανοήσει εάν εννοεί μόνο τη ζωή και τη σχόλη στα σωφρονιστικά καταστήματα, ή περιλαμβάνει και όλο το πολιτικό μας σύστημα, οι γενικές τοποθετήσεις των πολιτικών μας, είναι εκνευριστικές. Ας είναι…
Η αισιοδοξία μου π.χ. πηγάζει από την εφευρετικότητα εκείνου του γιατρού –πως τον λένε- που υπηρετούσε στο ΕΣΥ, εργαζόταν σε παράνομο ιδιωτικό ιατρείο, χειρουργούσε σε ένα σωρό κλινικές, οι συνδικαλιστές σαν φιλεργατικοί και εργατικοί τον κάλυπταν, η ΑΔΕΔΥ επιθυμούσε τον έλεγχο αλλά μόνο από «ανεξάρτητη αρχή», οι φάκελοι της υπόθεσης δεν έμειναν κλειστοί διότι δεν άνοιξαν ποτέ, οι ΕΔΕ πηγαινοερχόντουσαν, έπιναν φραπέ και έφευγαν, ο γιατρός τα βαριόταν όλα αυτά και· για πνίξει την ανία του, για να περάσει την ώρα του άνοιξε 36 τραπεζικούς λογαριασμούς σε πέντε τράπεζες. Σκέφτηκε ένα αποδοτικό «spread» από προθεσμιακές, ενεργά μερίδια κλπ. κλπ… Οι ΕΔΕ συνέχιζαν το ίδιο βιολί με του πολλούς φραπέδες, τον πιάνει βαρεμάρα τον γιατρό· λέει τι να κάνω, αγοράζει 14 ακίνητα, κάνει παιχνίδι με διάφορους χρηματιστηριακούς κωδικούς σε τέσσερις off shore, ή in shore εταιρείες. Πρόκοψε ο άνθρωπος. Μέσα από τους τέσσερις τοίχους ενός απλού, σεμνού νοσοκομειακού καταστήματος, ανάμεσα σε χασμουρητά, φραπέδες, ΕΔΕ και χειρουργεία, κατάφερε να πάρει την αρμόζουσα αξιοπρεπή θέση του στη κοινωνία. Αυτό δεν είναι παρά ένα μοναδικό, μεμονωμένο παράδειγμα των σφριγηλών γονιδίων του Έλληνος.
Η αλληλεγγύη, η φιλαλληλία μεταξύ ορισμένων ελλήνων είναι παροιμιώδης, αυτοί οι λίγοι (τώρα μάλλον πλειοψηφούν, ευτυχώς για τον τόπο) έχουν καταφέρει από τους περιορισμένους χώρους των σωφρονιστικών καταστημάτων τους, να εφαρμόζουν με κωδικοποιημένο τρόπο το «δεν γνωρίζω, δεν είδα. Τα τσεπώνω». Η αλτρουιστική, παραδειγματική αυτή εχεμύθεια είναι (μάλλον) ο λόγος που ο Μπερλουσκόνι βαθιά εντυπωσιασμένος και προβληματισμένος, δήλωσε με ζηλόφθονο τρόπο τις προάλλες: «Άλλοι έχουν την χάρη…»
Τα σωφρονιστικά καταστήματα των νοσοκομείων, της πολεοδομίας, της εκκλησίας, των εφοριών, των ασφαλιστικών ταμείων, των δήμων, κοινοτήτων και νομαρχιών δείχνουν εμπράκτως το δρόμο της αλτρουιστικής αυτής αλληλεγγύης. Το σωφρονιστικό κατάστημα της βουλής και κατ’ επέκταση τα σωφρονιστικά καταστήματα ορισμένων κομμάτων εξουσίας, κατόρθωσαν το ακατόρθωτο: «δεν τηρούν διπλά βιβλία Εσόδων».
Οι ισχυροί συνάδελφοί Όλων των προαναφερομένων (και άλλων που δεν αναφέρονται), των σωφρονιστικών καταστημάτων της Δικαιοσύνης μέσα από αρμόδια εκτελεστικά όργανα, εξειδικευμένους (δίκαιους) προϊστάμενους, αρμόδιους δικηγόρους, δικαστές, εισαγγελείς κλπ. φροντίζουν νυχθημερόν για την αρμονική λειτουργία αυτού του σωφρονιστικού Κράτους Δικαίου και όσους το υπηρετούν. Για αυτούς δε, που δεν αντιλαμβάνονται τα κελεύσματα των καιρών, προσφέρεται το γνωστό μενού της Πέστροφας, της αποκαλούμενης Καπνιστής.
Οι αγέλαστες εικόνες των αγίων του σωφρονιστικού καταστήματος της Ορθόδοξης Εκκλησίας αποδείχτηκαν προφητικές, οι δρόμοι πλημμύρισαν με αγέλαστους ανθρώπους, αγέλαστα πρόσωπα που αρνούνται επιμόνως να δηλώσουν συμμετοχή σε «Αυτή» την φιλαλληλία των άλλων. Δεν μειώνουν την αισιοδοξία μου, διότι μειοψηφούν, διότι βρίσκονται παγιδευμένοι, ακίνητοι. Διότι οι νεκροί είναι συνεπιβάτες, ταξιδεύουν μαζί μας, ζουν όπως κάθε ζωντανός. Η διαφορά τους με τους υπολοίπους βρίσκεται ότι δεν συμπορεύονται, δεν ακολουθούν τις καμπές του χρόνου, της εποχής. Δεν χρησιμοποιούν τις δυνατότητες που προσφέρουν οι τέσσερις τοίχοι του σωφρονιστικού τους κόσμου.
Πως να ψελλίσει κανείς «εκεί φτάσαμε».
.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Κι όμως τα χειρότερα δεν έχουν αποκαλυφθεί. Ίσως δεν αποκαλυφθούν ποτέ. Μόνο η κορυφή του παγόβουνου βγαίνει κάθε φορά στην επιφάνεια (μας το ανακοίνωσαν επισήμως άλλωστε). Κι αυτό είναι που με τρομάζει περισσότερο απ’ όλα
Απίστευτο ποστ, υποβάλλω ταπεινά τα σέβη μου. Τείνετε να ξεπεράσετε το σφριγηλόν γονίδιον του (εν ονόματι) προγόνου σας καλέ μας Ροΐδη! 🙂
..κατά τα άλλα, θυμήθηκα ένα «παλτό» που κατάφερε να βάλει γκολ σε κρίσιμο αγώνα! εμ, βέβαια, ένα παλτό περνά απαρατήρητο πάνω στα χορτάρια..
(σαν το χτεσινό Ζορρό, που ξέφυγε τρέχοντας με τις παντόφλες!)
Να σας συγχαρώ για την ανάρτηση ή να αναστενάξω πάλι από απογοήτευση και απελπισία;
Μάλλον και τα δύο.
Εξαιρετικό, ξανά συγχαρητήρια!
(κάτι για να διαφωνήσουμε δεν έχει το κατάστημα;)
Το σωφρονιστικό μας σύστημα δίνει τη δυνατότητα στους υψηλούς φιλοξενούμενους των κελιών του να αναπτύσουν δημιουργικές δραστηριότητες.
Εμπορία ναρκωτικών, απαγωγές, εκβιασμούς, καλλιέργεια πολιτικών σχέσεων.
Στην κάθε Χριστίνα Κυριμοπούλου εξαντλείται η σκληρότης του.
Κι έτσι, επειδή ο ένας Βλαστός κατάφερε να ξεφτιλίσει το σύστημα (τα κινητά απαγορεύεονται) τώρα θα το πληρώσουν χιλιάδες άλλοι στους οποίους θα σφίξουν τα λουριά.
Οι άνθρωποι που ίσως είχαν ένα κινητό να μιλάνε με τα παιδιά τους, με τη γυναίκα τους, με έναν άνθρωπο που τους δίνει κουράγιο να αντέξουν, μέχρι να βγουν.
Η ελπίς, αγαπημένε, αποθνίσκει όντως τελευταία ή να περιμένουμε και επόμενους θανάτους εις το θαυμαστόν μας βασίλειον;
Έρρωσθε!
Δέκα μέρες μετά την πρώτη- ύστερα από πολλά χρόνια- επιτυχία της ΕΥΠ, «αποκεφαλίστηκε» ο διοικητής της. Δύο υπουργοί, ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης και ο Παναγιώτης Καμμένος, ζήτησαν και πέτυχαν την απομάκρυνσή του επειδή άφησε να δοθούν στη δημοσιότητα οι απομαγνητοφωνημένες συνομιλίες των κακοποιών της συμμορίας Βλαστού στις οποίες αναφέρονταν τα ονόματά τους.
Η αποκάλυψη των συνομιλιών δεν άφησε σκιές μόνο πάνω στα πολιτικά στελέχη αλλά δημιούργησε και πρόβλημα συνολικά στην κυβέρνηση, καθώς επί τέσσερις ημέρες τα ΜΜΕ είχαν επικεντρώσει τη θεματολογία τους στις ενδεχόμενες σχέσεις των γαλάζιων στελεχών με τη συμμορία. Γεγονός που ακύρωσε σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία της εξάρθρωσης μιας μεγάλης και επικίνδυνης συμμορίας κακοποιών που εκτελούσε συμβόλαια θανάτου.
Η κυβέρνηση διαψεύδει αυτήν την εκδοχή παρ΄ ότι το υπουργείο Δημόσιας Τάξης βοά ενώ ο μέχρι χθες διοικητής πρέσβης κ. Ιωάννης Κοράντης εμφανίζεται να έχει πέσει από τα σύννεφα αφού του ζητήθηκε να υποβάλει την παραίτησή του ύστερα από μια τόσο μεγάλη επιτυχία μιας υπηρεσίας που τα τελευταία χρόνια άθροιζε μόνο αποτυχίες.
αυτοί είμαστε – εδώ φτάσαμε
γιατί παρ’ όλα αυτά εξακολουθώ να εκπλήσσομαι και να μελαγχολώ;
Το «σωφρονιστικό μας σύστημα», ούτε σωφρονιστικό είναι, ούτε και σύστημα. Είναι απλώς μία ακόμα έκφανση του φαινομένου που βάζει μία περιοχή της γης μαζί με όσους κατοικούν σε αυτή, να κατευθύνονται από έναν αυτόματο πιλότο, νωχελικά, αδιάφορα προς τον αφανισμό.
Το κακό είναι πως δεν επιταχύνεται η διαδικασία προς τη διάλυση.
ΥΓ. Και από εμένα συγχαρητήρια και πολλές ευχαριστίες γιατί ανακάλυψα πως με στρωτό και καθαρό λόγο μπορούν να περιγραφούν και οι χειρότερες ακαθαρσίες.
αντιγράφω από το http://crimevssocialcontrol.blogspot.com
«…ένα σωφρονιστικό σύστημα που ομνύει την αποτυχία του»
ρεσπέκτ αγαπητέ Ροίδη, αγγίξατε κακοφορμισμένες πληγές…
Έστω και καθυστερημένα, σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια, ήταν ένα κείμενο γραμμένο αυθόρμητα σαν αντίδραση στο παράλογο που κυριαρχεί…