Tραβεστί αστυνομικός και ασθενής με AIDS απολύονται στο Ελλαδιστάν

Δυο αποφάσεις που δεν τιμούν τη Δικαιοσύνη

Γράμμα από το Ληξούρι: Αναγνώστης Λασκαράτος

Κύριε Ροΐδη,
Αντιγράφω από το ανδροπρεπές ΒΗΜΑ του κ. Λαμπράκη και του τ. διοικητή του Αγ. Όρους πανεπιστημιακού κ. Ψυχάρη, ρεπορτάζ του κ.Τ σιμπούκη (!) με τον χαιρέκακο τίτλο:
«Απόταξη για τον «ροζ» αστυφύλακα»

«Προσβολή για την τιμή της ΕΛ.ΑΣ.» το γεγονός ότι κυκλοφορούσε ντυμένος γυναίκα.
Το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε αίτηση αστυφύλακα που ζητούσε να επιστρέψει στο Σώμα μετά την απόταξή του γιατί συνελήφθη να φορά γυναικεία ρούχα και να συμπεριφέρεται προκλητικά…..Σύμφωνα με την απόφαση του Δευτεροβάθμιου Πειθαρχικού ο αστυφύλακας συνελήφθη από συναδέλφους του τον Μάιο του 2000, καθώς « περιεφέρετο ενδεδυμένος με προκλητική γυναικεία ενδυμασία (μπλε μίνι φούστα, μαύρο καλσόν, γόβες και μαύρο στηθόδεσμο ορατό μέσα από ανοικτό λευκό πουκάμισο) στο άλσος που ευρίσκεται απέναντι από τη φοιτητική εστία Ζωγράφου ..». Το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο έκρινε ότι η συμπεριφορά αυτή θίγει την τιμή, την υπόληψη και το κύρος της Ελληνικής Αστυνομίας και παράλληλα μαρτυρεί διεφθαρμένο χαρακτήρα. Έτσι το Πειθαρχικό αποφάσισε την οριστική απόταξή του Το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο στο οποίο προσέφυγε ο αστυνομικός έκρινε ότι η απόφαση για την απόταξη είναι νόμιμη, καθώς οι πράξεις του ήταν « προκλητικές για το δημόσιο αίσθημα και έθιξαν την υπόληψή του ως αστυνομικού και το κύρος της ΕΛ.ΑΣ.».

Πιο ενημερωμένη η εφημερίδα του κ. Θ. Αναστασιάδη δίνει και την εξής λεπτομέρεια:
«.. συνελήφθη μετά από τηλεφωνήματα πολιτών …Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο αστυνομικός ουρούσε χωρίς να λαμβάνει προφυλάξεις, σηκώνοντας μάλιστα τη φούστα ώστε να γίνεται αντιληπτό από τους διερχόμενους ότι φορούσε κόκκινο γυναικείο εσώρουχο…. ο δικηγόρος του προέβαλλε τον ισχυρισμό ότι ο πελάτης του αντιμετωπίζει ψυχολογικά προβλήματα, επιχείρημα που όμως δεν έγινε δεκτό καθώς ύστερα από έρευνα που έγινε στο βιβλιάριο υγείας του δεν προέκυψε ότι ο αστυνομικός αντιμετώπιζε κάποια ψυχική νόσο».

Ομολογώ πως δεν κατάλαβα αν ο αστυνομικός αποτάχθηκε απλώς ως τραβεστί ή ως τραβεστί ουρών σε άλσος με τρόπο ώστε να φαίνεται το κόκκινό του εσώρουχο. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε μια κατάφωρη παραβίαση ατομικών δικαιωμάτων διότι φαντάζομαι πως κανένας νόμος δεν απαγορεύει σε κανέναν να είναι τραβεστί εκτός υπηρεσίας. Στη δεύτερη περίπτωση έχουμε μια ασήμαντη προσβολή της δημοσίας αιδούς, αν και προσωπικά δεν εμπιστεύομαι την ηθική αυτών που παρατηρούν στα άλση τους συνανθρώπους τους να ουρούν με οποιαδήποτε αμφίεση. Θεωρώ πως κάθε φυσιολογικός άνθρωπος αν δει στο άλσος κάποιον άντρα, γυναίκα, ή τραβεστί να ουρεί, θα αποστρέψει το πρόσωπό του και γιατί το θέαμα δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον και για να μην θεωρηθεί ανώμαλος. Νομίζω πως μια πειθαρχική ποινή προσωρινής παύσης ή στέρησης μισθού, θα ήταν υπεραρκετή αν αποδεικνυόταν πως ο Αστυνομικός προκαλούσε τους περαστικούς. Ασφαλώς σε περίπτωση υποτροπής θα μπορούσε να συζητηθεί και η απόταξη. Η ρίψη με το πρώτο κρούσμα, στον Καιάδα της απόλυσης είναι δυσανάλογη με το «αδίκημα», απάνθρωπη και εξοντωτική. Οδηγεί το θύμα της, που σίγουρα θα είναι μοναχικός άνθρωπος χωρίς σύζυγο ή παιδιά για να τον στηρίξουν, στην ηθική εξόντωση, στο απόλυτο περιθώριο, στο τρελλάδικο, στα ναρκωτικά, στη λεωφόρο Συγγρού, ή στην αυτοκτονία. Η δική μου αιδώς προσβλήθηκε όταν αστυνομικοί ξεβράκωσαν μετανάστη μέρα μεσημέρι στην Ομόνοια, για σωματική έρευνα. Κανείς δεν αποτάχθηκε γι’αυτό. Στην Ελλάδα οι μετανάστες αυτοξεβρακώνονται, αυτοτραυματίζονται, αυτοστραγκαλίζονται και αυτοκτονούν εν γένει στα αστυνομικά καταστήματα. Πως λοιπόν αστυνομικοί που παρανομούν στην άσκηση των καθηκόντων τους δεν απολύονται και διώκεται κάποιος για τον οποίο από πουθενά δεν προκύπτει πλημμελής εκτέλεση καθηκόντων, εκτός αν a priori θεωρείται πως όποιος φοράει γυναικεία ρούχα στο ρεπό του δεν είναι καλός αστυνομικός για κάποιο λόγο που εγώ δεν μπορώ να προσδιορίσω. Και πάλι αν είναι έτσι, φαντάζομαι πως ο Αστυνομικός αυτός θα έπρεπε να είχε δώσει αφορμές την ώρα της υπηρεσίας του. Με βάση αυτές κυρίως, θα μπορούσε να ελεγχθεί.

Η Ελλάδα δεν είναι Βυζάντιο για να καβλοτομεί και να θανατώνει ερμαφρόδιτους, ούτε χιτλερική Γερμανία για να στιγματίζει ομοφυλόφιλους, ούτε Ιράν όπου εκτελούνται ανήλικοι gay. Είναι χώρα της Ε.Ε. όπου εκδόθηκε η Οδηγία 78/2005 για την καταπολέμηση των διακρίσεων στον επαγγελματικό χώρο και η οποία έχει ενσωματωθεί στο ελληνικό Δίκαιο. Το Συμβούλιο της Επικρατείας που παρά τις αντιδράσεις πολλών δικαστών του τελεί Αγιασμό κάθε χρονιά (!) συμπεριφέρθηκε σαν ιεροδικαστήριο: “…ούτε μαλακοί, ούτε αρσενοκοίται, ..βασιλείαν Θεού ού κληρονομήσουσι” (Α΄ Κορινθ. στ΄, 9-10).

Πρόσφατα ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης είχε συγκαλέσει ειδική πανευρωπαϊκή διάσκεψη εμπειρογνωμόνων για την ανάλυση του φαινομένου της «τρανσφοβίας» και των ρατσιστικών αντιδράσεων που επιφέρει σε τρανσέξουαλ άτομα.

Είναι αξιοπερίεργο πως η ελληνική κοινωνία ανέχεται ομοφυλόφιλους αρχιεπισκόπους και μητροπολίτες (οι οποίοι μάλιστα επιτίθενται με σφοδρότητα κατά των ομοφυλόφιλων), καταπίνει παιδεραστές κληρικούς, προσποιείται πως δεν αντιλαμβάνεται τη συνένοχη συγκάλυψη της Ιεραρχίας αλλά σκανδαλίζεται από τραβεστί αστυνομικό.

Είναι εξ ίσου περίεργη η ευαισθησία της αστυνομικής και πολιτικής ηγεσίας για την φούστα του Αστυνόμου που εκδηλώθηκε με τέτοια ταχύτητα, συγκρινόμενη με την πανθομολογούμενη παχυδερμία τους στις βιαιότητες των Αστυνομικών, στις σφαίρες που εξοστρακίζονται, στα βασανιστήρια, στις ζαρντινιέρες, στα εκατοντάδες κρούσματα πραγματικής αστυνομικής διαφθοράς. Ενδεικτικά:

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=10.08.2007,id=62210472
(«Κατήγγειλαν τη διαφθορά, τους μπλέκουν σε σκευωρίες»)
http://groups.yahoo.com/group/greekhr/message/3596
(«Σύμφωνα με στοιχεία δημοσιευμάτων από τους 213 αστυνομικούς που κατηγορήθηκαν για διαφθορά αποτάχθηκαν οι 78, σε 22 επιβλήθηκε η ποινή της αργίας με απόλυση, σε 8 επιβλήθηκε πρόστιμο και 18 υποθέσεις, λόγω έλλειψης στοιχείων, μπήκαν στο αρχείο. Για τις περιπτώσεις κακοποίησης τα στοιχεία είναι περισσότερο απογοητευτικά. Από τις 203 περιπτώσεις κακοποίησης, που καταγγέλθηκαν από το 1996 έως το 2002 τιμωρήθηκαν μόλις 33 αστυνομικοί»).

«Μαρτυρεί διεφθαρμένο χαρακτήρα», λέει η πειθαρχική απόφαση μιας Αστυνομίας που κάθε άλλο παρά για αδιάφθορη φημίζεται, και μιλάμε για πραγματική διαφθορά. Αν η υπερδύναμη των ΗΠΑ ανέχεται ομοφυλόφιλους στρατιωτικούς στους κόλπους του στρατού της, και αν η Ψωροκώσταινα παραγράφει τα αδικήματα των υπουργών της, δεν ενοχλείται από τη συγκατοίκηση παλιού αρχιεπισκόπου της με «θηλύγλωσσο αρχιμανδρίτη» (ο χαρακτηρισμός αποδόθηκε από τον κ. Γιανναρά της «Καθημερινής»), θαυμάζει τον αθυρόστομο Καραϊσκάκη που σήκωνε τη φουστανέλα του για να δείξει τα γεννητικά του όργανα ή τα οπίσθιά του, έ τότε μπορεί να κάνει τα στραβά μάτια και να δείξει λίγη ανθρωπιά στην ιδιόρυθμη φιγούρα ενός Αστυνομικού με φούστα που τάχατες έθιξε τα χρηστά ήθη μιας κοινωνίας βαθειά υποκριτικής και διεφθαρμένης.

Σαν να μην έφτανε η απόφαση του Σ.τ.Επικρατείας, ήλθε και η απόφαση του ευσεβούς Αρ. Πάγου (Ο πρόεδρός του θέλει να αναγείρει ναό στον περίβολό του) που εκδηλώνει τα χριστιανικά του αισθήματα ακυρώνοντας δυο προηγηθείσες ανθρωπιστικές δικαστικές αποφάσεις και επικυρώνοντας την απόλυση 28χρονου ιδιωτικού υπαλλήλου επειδή έπασχε από AIDS. Η αχαρακτήριστη αυτή απόφαση που κυριολεκτικά καταδικάζει σε φυσική εξόντωση ένα νέο άνθρωπο που χρειάζεται πολύπλευρη στήριξη, προκάλεσε ακόμη και την αντίδραση του υπουργείου του κ. Αβραμόπουλου, με ανακοίνωση που «αποκαλύπτει ότι το Β1 τμήμα του Αρείου Πάγου αγνόησε προκλητικά σαφέστατη εγκύκλιο του υπουργείου Υγείας η οποία προστατεύει τους φορείς του ιού HIV και τους ασθενείς με AIDS από δυσμενείς σε βάρος τους πρακτικές εκ μέρους των εργοδοτών! Υπενθυμίζεται για την ιστορία ότι εισηγήτρια της απαράδεκτης απόφασης ήταν η Ειρήνη Αθανασίου».
http://www.avgi.gr/NavigateActiongo.action?articleID=443337

Δεν γνωρίζω την εν λόγω δικαστίνα αλλά θέλω να την ρωτήσω, αν η ίδια κολλούσε AIDS φερ’ειπείν από μετάγγιση αίματος, θα δεχόταν να απολυθεί χωρίς μάλιστα αποζημίωση και σύνταξη; Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο σε κάποιο από τα παιδιά της, δεν θα εξεγειρόταν; Ασφαλώς δεν περιμένω απάντηση, αλλά όλοι ξέρουμε πως κανείς δεν θα δεχόταν για τον εαυτό του ή τους δικούς του τέτοια αδικία. Είναι δυνατόν η εν λόγω δικαστίνα και οι συνάδελφοί της να αγνοούν πως μεταδίδεται ο ιός του AIDS και να δικαιολογούν τις φοβίες υστερικών και εγωκεντρικών ανθρώπων; Είναι δυνατόν να αποφαίνονται με λιγότερη ανθρωπιά από τους υφισταμένους τους; Είναι δυνατόν να αγνοούν πως οι συνάδελφοι και ο εργοδότης δεν δικαιούνται καν να γνωρίζουν πως ο υπάλληλος είναι ασθενής και πως αν ο εργοδότης το γνωρίζει, υποχρεούται να τηρήσει εχεμύθεια; Είναι δυνατόν τοι Ανώτατο Δικαστήριο μιας χώρας της Ε.Ε. να αποφασίζει σαν ιεροδικαστήριο του Ιράν, κόντρα στα ατομικά δικαιώματα, στο ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό και στις στοιχειώδεις ανθρώπινες αξίες;

Λυπάμαι αλλά οι δυο αυτές αποφάσεις των Ανώτατων Δικαστηρίων μας, προσθέτουν βαρβαρότητα στην ήδη βίαιη, υποκριτική και άδικη κοινωνία μας, σε μια εποχή που το Κράτος ετοιμάζεται να απαντήσει με προκλητική αστυνομική καταστολή και νομοθετική βαρβαρότητα στα κοινωνικά προβλήματα που θα οξυνθούν από την οικονομική κρίση που και με τεράστια κυβερνητική ευθύνη έρχεται.

.

Υ.Γ.
Κύριε Ροΐδη,
ελπίζω να δημοσιευθεί το ποστ πριν ισχύσει ο δρακόντειος νόμος Δένδια για περιύβριση Αρχής και βρεθούμε κατηγορούμενοι ως επικριτές της, υπεράνω κριτικής, Δικαιοσύνης, που απονέμεται κάτω από εικόνες του ορθόδοξου θεού της Αγάπης.