Αυγή 18 Οκτ. 2017 ―Αυγή 18 Μαΐου 2022
(για παράδειγμα) Ο σύνδροφος Σκουρλέτης εκ της μιζέριας εκπορευόμενος, έφα: «οι συγκλητικοί χειροκρότησαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη ‘γιατί ήταν διασκεδαστικός’. Ο Σκουρλέτης της Β’ (υπο)κατηγορίας της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ και ενδεχομένως εκτός της επόμενης Βουλής.
- ― Ο σ. Τσίπρας δεν ήταν «διασκεδαστικός» στην δημόσια Τηλε-συνομιλία του εις άπταιστην αγγλικήν με τον Κλίντον (ακόμη και τα δέντρα των Αμερικάνων γελάνε ακόμα).
- ― Ο σ. Τσίπρας μαζί με τον ακροδεξιό σύνδροφο Καμμένο που επισκέφθηκαν τον Ντόναλντ Τραμπ δεν έκαναν «δουλίτσες» της τάξεως των 2,4 δισεκατομμυρίων (ο Κουρής από τον τάφο κρατά τη κοιλιά του από τα γέλια)
Θρασύτατοι κουτοπόνηροι Αυγηανιστές υποκριτές που παλαιότερα θα καταργούσατε «με έναν νόμο και ένα άρθρο» που θα καταργούσατε το Μνημόνιο και μας οδηγήσατε στο 3ο χειρότερο μνημόνιο που γνώρισε η χώρα.
Θλιβεροί σύνδροφοι, οι κουτοπονηριές σας έπαψαν προ πολλού να πουλάνε.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Marian Kamensky (17 February 2015-THE GREEK SPRING)
O ΣΥΡΙΖΑ στα λεγόμενα εθνικά θέματα αντιπολιτεύεται από δεξιές και ακροδεξιές θέσεις
Στο πρωτοσέλιδο της Αυγής γράφεται: «Κάτω από τον πήχη και η ομιλία στο Κογκρέσο. Μόνο μια πλάγια αναφορά στην προκλητικότητα της Τουρκίας χωρίς καν να την κατονομάσει».
Αντιπαρέρχομαι την άγνοια του συντάκτη γύρω από το διεθνές σαβουάρ βιβρ των συναντήσεων ηγετών δυο κρατών.
Όμως πάγια θέση της δημοκρατικής Αριστεράς ήταν και είναι (στο βαθμό που υπάρχει ορατό ακόμη αυτό το είδος της Αριστεράς), η ειρηνική συμβίωση και συνεργασία των λαών, η συστηματική καλλιέργεια αυτού του κλίματος, η διακριτική ευχέρεια του διαχωρισμού της καλής μερίδας των πολιτών μιας χώρας από τη διεφθαρμένη ολιγαρχία της, τους μιλιταριστικούς της κύκλους και από την ακροδεξιά της, η αποφυγή των ρατσιστικών γενικεύσεων σε βάρος ξένων λαών και κοινωνιών. Η «Αυγή», πολιτικό και κυκλοφοριακό φάντασμα του παλιού εαυτού της, με το συμπλεγματικό πρωτοσέλιδο στο οποίο μέμφεται τον πρωθυπουργό γιατί σεβάστηκε το Κογκρέσο και το ιστορικό γεγονός πως του άνοιξε φιλόξενα τις πόρτες του σε μια κρίσιμη στιγμή για την ανθρωπότητα και δεν εκτράπηκε σε μια ανάγωγη φτηνή επίθεση σε μια τρίτη και μάλιστα στρατηγικά (ειδικά για τη χρονική συγκυρία) συμμαχική χώρα, καταχρώμενος της ευγένειας του οικοδεσπότη, δεν δείχνει τίποτα άλλο πέρα από αμάθεια των κανόνων της εξωτερικής πολιτικής και αφόρητο επαρχιώτικο τυχοδιωκτισμό.