Πανάγιος Λαφαζάνιος, ο Έξαρχος του πατριαρχείου Μόσχας στην Ελλάδα

[Ευλαβείς και ταπεινοί δούλοι της ρωσικής Ορθοδοξίας]

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Mεγάλη η Χάρις της ρωσικής Ορθοδοξίας. Ένας πρώην κομμουνιστής, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης και το γραφικό του πειρατικό τσούρμο, που οραματιζόταν κατάληψη του Νομισματοκοπείου (θα τύπωναν ρούβλια;), αφού ψήφισαν Παυλόπουλο, αφού συνυπούργευσαν με Παπαγγελόπουλο και με την ακροδεξιά ορδή των Ψεκασμένων, αφού στέγασαν τη Ραχήλ Μακρή και τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, αφού ψήφισαν «παρών» στις πρώτες φοροαπαλλαγές του Αγίου Όρους (Σεπτέμβρης 2014), αφού δήλωσαν τρις τον σεβασμό τους στον Άθωνα («Όλοι σεβόμαστε και τιμούμε το Άγιο όρος-4.8.2017, 5.8.2017, 8.8.2017), αφού δεν είχαν βρει μισή λέξη για να καταδικάσουν την Χ.Α. μέχρι τις 16.6.2018, για να μην πούμε τα χειρότερα («Οι παράξενες σχέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή»), αφού ο Λαφαζάνης δεν έχει αφήσει ακροδεξιό σκουπιδοκάναλο ή δημοσιογράφο που να μην έχει συνεντευξιαστεί, αφού ως υπουργός δεν άφησε σχεδόν κανέναν Ασιάτη ή Ευρασιάτη τύραννο που να μην επισκέφτηκε, αφού δεν αυτοκτόνησε από ντροπή που υποστήριζε τον δήμιο Μιλόσεβιτς, αφού δεν δίστασε να συνομιλεί συναγωνιστικά με τους εχθρούς της αθρωπότητας (Χαμάς!) ή να κολακεύει τους Έλληνες κυνηγούς, αφού πύκνωσε τις τάξεις των Μακεδονομάχων, είχαμε και την πρωτοφανή στα διεθνή κομμουνιστικά χρονικά μετατροπή της γραφικής ιστοσελίδας Iskra (στα ελληνικά |Σπίθα») σε Ορθόδοξη ιστοσελίδα υπαγόμενη εκκλησιαστικά στο ρωσικό πατριαρχείο,  παραβιάζοντας έτσι από κανονική άποψη την ελλαδική αυτοκεφαλία. Μάλιστα η «Iskra Σπίθα» δεν ντρέπεται να έχει καθαρά ρατσιστικές απόψεις θεωρώντας απροκάλυπτα πως οι Ουκρανοί είναι κατώτερος λαός ο οποίος δεν δικαιούται να έχει αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά οφείλει να είναι εκκλησιαστικά υποτελής στη Μόσχα. Είναι απολύτως αξιοπερίεργο πως ένα κόμμα Εθνικοφρόνων, επιτίθεται στον «πατριάρχη του Γένους», παραμερίζοντας στο ζήτημα αυτό τον αγοραίο πατριωτισμό του, προκειμένου να υπηρετήσει τα  εκκλησιαστικά σχέδια του Ρώσου αυταρχικού ηγεμόνα των «Λύκων της Νύχτας», συστηματικού καταπατητή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (ομοφυλόφιλων, καλλιτεχνών, Μαρτύρων του Ιεχωβά, κλπ) του οποίου οι αντίπαλοι δολοφονούνται με ανεξιχνίαστο τρόπο και ο οποίος συνομιλεί και με τη Χ.Α. Ενδεικτικά παραθέτω σειρά φιλορωσικών εκκλησιαστικών ρεπορτάζ της Ίσκρα: «Ο Βαρθολομαίος στα χνάρια Τσίπρα-Κοτζιά σε ψυχροπολεμικές…» (6.9.2018), «Πατριάρχης Βαρθολομαίος: Απροκάλυπτη στήριξη των…» (8.9.2018), «Το Φανάρι προκαλεί »σχίσμα» με Μόσχα» (14.9.2018), «ΗΠΑ: Ο Βαρθολομαίος βοήθησε θρησκευτικά να χάσει ο Πούτιν» (13.10.2018), »Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι παραγγελιοδότης» (31.10.2018), «Βαρθολομαίος: Υπέγραψε αυτοκεφαλία στην Εκκλησία….» (5.1.2019), «Κατά Βαρθολομαίου ο Πατριάρχης Σερβίας για το Αυτοκέφαλο» (6.1.2019), «Ιλαρίωνας: «Ο «υποτελής» Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως» (6.1.2019).

Αποκορύφωμα αυτού του Ρωσορθόδοξου εκκλησιαστικού παραληρήματος που αμφισβητεί ακόμη και το κανονικό δικαίωμα του Ρωμιού πατριάρχη της Οικουμένης να δίνει αυτοκεφαλίες, είναι ένα προσβλητικό για το πρόσωπό του τελευταίου, ρεπορτάζ: «Βαρθολομαίος: «Δεν πήρα χρήματα αλλά… σοκολάτες. Τον πιστεύει κανείς;» (24/12/2018). Επειδή τον πιστεύω εγώ, όχι διότι τον θεωρώ ενάρετο, αλλά επειδή οι ΗΠΑ που αυτές πρώτιστα και όχι ο βιομήχανος της σοκολάτας Ποροσένκο κινούν τα νήματα της ουκρανικής ευσέβειας και που παραδοσιακά παρέχουν στο ρωμέικο πατριαρχείο ισχυρότατη πολιτική προστασία, δεν έχουν ανάγκη να πληρώσουν τον πατριάρχη για να διεκπεραιώνει τα θελήματά τους, ειδικά όταν αυτά είναι  δίκαια, λογικά, σύμφωνα με τις παραδόσεις της Εκκλησίας και ταυτόχρονα συμφέροντα για το πατριαρχείο, θα υποβάλλω κι εγώ ένα ανάλογο ερώτημα, γιατί δεν έχει μόνο η Ιskra το δικαίωμα να ρωτάει χωρίς να κατέχει αποδεικτικά στοιχεία: Αυτοεξευτελίζεται ο Λαφαζάνης ως ακροδεξιά ρωσόφιλη θεούσα, μαζί με την ανιδιοτελή Χ.Α. και με αφιλοχρήματους Αγιορείτες και μητροπολίτες, για να σώσει την ψυχή του ή μήπως πληρώνεται το θνησιγενές κόμμα του με ρούβλια, κατά την παλαιά συνήθεια του ΚΚΕ  από το οποίο προέρχεται, συνήθεια όμως γνωστή, βασισμένη στην αλληλεγγύη ανθρώπων με στερεή ιδεολογική ταύτιση, όχι υπόγεια και τυχοδιωκτική.