[Ο Πειραιάς, μετά τον Άθωνα και τα Λιόσια αποκαλύπτουν την αόρατη πλευρά του ελληνοσοβιετικού παγόβουνου]
Προσκυνητής αφορολόγητων ξύλινων ειδώλων, εκ των καθοδηγητών πλέον της κοινής γνώμης κ.Μαρινάκης, ιδιοκτήτης ιστορικών μέσων ενημέρωσης, φίλος της Μητρόπολης Πειραιά, με πεντακάθαρο «Πόθεν Έσχες» της αυστηρής αριστερής διαδικασίας αδειοδότησης καναλιών των Τσίπρα-Παππά. Η λυκοφιλία του με τον ΣΥΡΙΖΑ τελείωσε άδοξα και επέστρεψε στην φυσική του κοίτη (ΝΔ). Κακόβουλοι προσπάθησαν να τον εμπλέξουν με τις υποθέσεις Noor-1 και Κοριόπολις, αλλά η αδέκαστη Δικαιοσύνη, υπουργευομένη από τους κ.κ. Παρασκευόπουλο (της συνιστώσας του μακιγιάζ της Χ.Α.) και Παπαγγελόπουλο («ο Τσίπρας είναι Εθνάρχης» κλπ), δεν έχει βρει κανένα ίχνος ανάμιξής του.
του Αναγνώστη Λασκαράτου
Υπάρχει τεράστιο ζήτημα με τα παιδάκια των ιδιωτικών (εκκλησιαστικών ή απλά ευσεβών) ιδρυμάτων, που μπορεί να τα κακοποιεί εκεί κάθε διεστραμμένος κληρικός ή λαϊκός, επειδή έχουν περίπου ανύπαρκτη δυνατότητα να το φωνάξουν, αν τη βρουν βρίσκουν τον μπελά τους, αν η υπόθεση φτάσει στο ακροατήριο, υπάρχει και το Εφετείο και οι αναβολές του, αλλά και η ανήκεστος βλάβη της υγείας όποιου καταδικαστεί. Γνωστά αυτά, αλλά η Αριστερά δεν θέλησε ποτέ να τα μάθει. Μόλις τώρα (25.8.2017) το κατάλαβε κάπως αυτό και ο ΡΣ του κόμματος Τσίπρα: «Παιδικό Σπίτι»: Το κουράγιο των παιδιών–τροφίμων και η ανάγκη δημόσιου ελέγχου». «Απαραίτητη χαρακτήρισε τη σύσταση δημόσιου φορέα που θα αποτελείται από όλους τους συναρμόδιους φορείς και θα ασκεί αποτελεσματικό και συνεχή έλεγχο στα ιδιωτικά ιδρύματα (οικοτροφεία, γηροκομεία κλπ), η δικηγόρος Σοφία Αλεξία Βέννη, συνήγορος 3 παιδιών–τροφίμων του Οικοτροφείου «Παιδικό Σπίτι», που παραβρέθηκαν ως πολιτική αγωγή στη δίκη του 86χρονου θεολόγου Κ. Λαλαούνη, επί δεκαετίες διευθυντή του Οικοτροφείου, ο οποίος καταδικάστηκε σε 40 χρόνια κάθειρξη για την κακοποίηση των παιδιών που φιλοξενούνταν στο ίδρυμα, μιλώντας ‘Στο Κόκκινο’ και την Τζούλυ Τσίγκα».
Στην ίδια υπόθεση, άγνωστος στην κοινή γνώμη ιερέας, αντί να προωθήσει τις καταγγελίες ενός τρομοκρατημένου και απελπισμένου παιδιού που προσέτρεξε σε αυτόν, το κατέδωσε στον ευσεβή παιδεραστή του, που επικαλέστηκε τον Χριστό ως μάρτυρά του στο δικαστήριο, όπως το συνηθίζουν παραδοσιακά αυτού του είδους οι εγκληματίες. Έχει σημασία πως ο ΡΣ που κατέγραψε το αυτονόητο και εντελώς αδικαιολόγητα ανικανοποίητο αίτημα της καλής δικηγόρου, υποστηρίζει το κόμμα ενός εξέχοντος και στοργικού πατέρα του Συλλόγου Κηδεμόνων της Σχολής Χιλλ, θιασώτη της Δημόσιας Εκπαίδευσης, ευαίσθητου ανθρωπιστή, που επισκέπτεται στις άγιες μέρες σαν φιλάνθρωπη ευσεβής Ρωσίδα Μεγάλη Δούκισα εθιμοτυπικά παιδικά ιδρύματα με τον πατριάρχη της Μοσχοβίας, για να εκφράσει τον ενθουσιασμό του για το έργο τους: «Επίσκεψη Τσίπρα-Ιερώνυμου στο «Δημήτρειο» Κέντρο με πολλαπλά μηνύματα» («ΑΜΕΝ/gr», 29.12.2016). Επειδή όμως ο ακάματος εργασιομανής μας πρωθυπουργός, δεν προκάνει να αποκρυπτογραφήσει τα πολλαπλά μηνύματα και άλλων ιδρυμάτων, απευθυνόμαστε στο ΚΚΕ.
Γιατί δεν απευθυνόμαστε στους ΑΝΕΞΕΛ και ΣΥΡΙΖΑ; Γιατί δεν απευθυνόμαστε ούτε στο αναγεννώμενο ΠΑΣΟΚ, στο κόμμα Λεβέντη, στη ΝΔ του μετανοημένου Αδώνιδος ή έστω στο μόνο κόμμα που κρατά κάποια προσχήματα στη στάση του προς την Εκκλησία, το Ποτάμι; Γιατί δεν είμαστε ούτε τρελοί ούτε ηλίθιοι. Στου κουφού την πόρτα δεν βροντάμε. Δηλαδή ελπίζουμε στο ΚΚΕ; Ασφαλώς και όχι. Απλά το ξεμπροστιάζουμε με την ελπίδα κάποια μέλη του να ευαισθητοποιηθούν ή να ξεστραβωθούν. Επίσημα το κόμμα αυτό, δεν έχει ακούσει τίποτα για κακοποιήσεις παιδιών από κληρικούς, τα βρίσκει όλα θαυμάσια και δεν έχει διαμαρτυρηθεί ποτέ, ούτε όταν οι ευρύτατα δημοσιοποιημένες ασέλγειες του μητροπολίτη Λήμνου κλπ Νεκτάριου σε παιδάκια του ιερού ιδρύματος της Καλύμνου, δεν επέσυραν την προσοχή της Δικαιοσύνης, η οποία φαίνεται πως μελετούσε ‘Ριζοσπάστη’ και ‘Αυγή’ και όχι αστικές εφημερίδες («Πρώτο Θέμα», 10.4-«Καταγγελίες σοκ στην Κάλυμνο» και «Σοκ και φρίκη στην Κάλυμνο-ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ ΣΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ», 24.4.2005). Επιπρόσθετα στις ΗΠΑ οι πράξεις αυτές τιμωρούν με μεγάλα χρηματικά ποσά (που αποζημιώνουν τα θύματα) την Εκκλησία των ρασοφόρων δραστών (η εκεί ελληνορθόδοξη Αρχιεπισκοπή έχει πληρώσει πολλά) και πιθανόν το ΚΚΕ να ανατριχιάζει στην ιδέα πως αυτές οι πρακτικές της Δικαιοσύνης ιμπεριαλιστικών κρατών θα μεταφερθούν στην πτωχή πλην τιμία Ελλάδα (Δεν χρειαζόμαστε ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε τη Χάγη, ούτε την Ε.Ε.). Άλλωστε οι τρόφιμοι των ιδρυμάτων, ανήλικοι ή
Δημοτικοί σύμβουλοι ΚΚΕ Λιοσίων, μαζί με τους Συριζονδσοκ τίμησαν τον κ.Λιάπη: «για τον άοκνο αγώνα του για την προστασία των πτωχών και αδυνάτων συνανθρώπων μας, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, χρώματος και φύλου, για τη συμβολή του στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, για το σεμνό ήθος και το μετρό που τον διακρίνει κατά την άσκηση των καθηκόντων του, τα οποία επιτελεί με ταπεινότητα, σύνεση και σεβασμό απέναντι σε κάθε άνθρωπο», αλλά και «για το πλούσιο και πολύτιμο συγγραφικό έργο του» (Να το αναδημοσιεύσει και ο ‘Ριζοσπάστης’).
υπερήλικες, ούτε ψηφίζουν ούτε συνδικαλίζονται για να προσελκύσουν το ενδιαφέρον ενός επαναστατικού κόμματος, που δεν πρέπει να χάσει το δάσος ασχολούμενο με χαμόδεντρα.
Το ΚΚΕ έχτισε από τη μεταπολίτευση και μετά σχέσεις Ομερτά με την Εκκλησία. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Φλωράκης-Παπαρρήγα, θρήνησαν γοερά την απώλεια δυο χουντικών Αρχιεπισκόπων, παραβλέποντας το πλούσιο έως και ανατριχιαστικό μητρώο των δημόσιων συμπεριφορών τους. Είναι επίσης εύγλωττο το γεγονός πως ο χουντικός αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ (στοργικός πατέρας του εξεγερμένου Οίκου Τυφλών Καλλιθέας-1976) και ο μαστροπός, λαθρέμπορος χρυσού και ρατσιστής πατριάρχης Ιεροσολύμων Διόδωρος (‘Καθημερινή’, Γρ.Καλοκαιρινός-22.7.2001), κινούμενοι από ενδιαφέρον για την ιστορική επιστήμη, έδωσαν οικονομική βοήθεια στα πλημυρισμένα αρχεία του Περισσού. Η επαγγελματική ηγετική ομάδα του ΚΚΕ έχει αντιληφθεί πως η Κοινωνία αυτή καταπίνει τόνους σκανδάλων, διαθέτοντας νοημοσύνη δεινόσαυρου και μνήμη χρυσόψαρου. Πέρασε εντελώς απαρατήρητο, πως ομόφωνα το Δημοτικό Συμβούλιο Λιοσίων (εξελληνισμένων σε Ίλιον) ανακήρυξε προχτές τον σεμνό Ιερώνυμο, λίγο πριν την εκδημία του στους ουράνιους (ή υποχθόνιους;) Δήμους, επίτιμο δημότη του, για να τιμήσει προφανώς το αποστολικό: «ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν». Το «ομόφωνα», που σημαίνει πως δεν είπαν όχι οι δυο σύμβουλοι του ΚΚΕ (αν δεν απουσίασαν θα είπαν ΝΑΙ) το έγραψαν παντού, το αντέγραψε και η ευσεβής Ρομφέα (26.8) και δεν το διέψευσε κανείς. Στη σεμνή εκδήλωση ο Λιάπης εκτόξευσε και μια ιταμή πρόκληση, μια αντιστροφή της έννοιας της ντροπής, που έμεινε αναπάντητη: «Αρχιεπίσκοπος: »Είναι ντροπή στην Ελλάδα να μας απασχολεί το σχέσεις Εκκλησία – Κράτος». Δεν ξέρω αν το είπε και τόσο σόλοικα ή αν αυτά είναι οι γνωστές ελληνικούρες του λατρεμένου της Ιεραρχίας («Η καλοκαιρινή φωτογράφιση του νέου Μητροπολίτη Ιωαννίνων»), νεαρού μπον βιβέρ που διευθύνει την εκκλησιαστική ιστοσελίδα («Αιμίλιος Πολυγένης: Από τις πίστες στο Ιερό …κι από το Ιερό στις πίστες ..», 01-07-2016, alldaynews: «Ο χαρούμενος τύπος που θα δείτε στις φωτογραφίες με ποτά, λουλούδια, πούρα και μπουζούκια, o τύπος που δεν χορταίνει να βλέπει τον εαυτό του και φορτώνει το facebook με εκατοντάδες selfie..»).
Το ποίμνιο στα Λιόσια, το βόσκει ο Γιώργος Δικαιάκος, στενός συνεργάτης του Λιάπη και αυτός θα φρόντισε να τιμήσει στα καλά καθούμενα ο δήμος τον Αρβανίτη αρχιεπίσκοπο από τις Στανιάτες (ελληνικά Οινόφυτα), που βρέχονται από τα οικολογικά νερά του Βουργένι (ελληνικά Ασωπός). Κάποιοι τον έχουν καταγγείλει για επιπόλαιη μικροαμέλεια: «ΣΟΚ! ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ & ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ» (8 Μαρ 2012). «..Ενήμερος για τις «επιθυμίες» του Αρχιμανδρίτη, προκύπτει ότι ήταν ο Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών & Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας. … ένας νεαρός άνδρας ονόματι Θ. Ρ., είχε επισκεφθεί τον Μητροπολίτη και του είχε εκμυστηρευτεί ότι ο Αρχιμανδρίτης τον είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά». Η συνεργαζόμενη με την «Αποστολική Διακονία» αποκρυφιστική εφημερίδα του ευσεβή εκβιαστή Γρηγόρη Μιχαλόπουλου, του είχε επιτεθεί (21.3.2010) παραμονές επισκοπικών εκλογών του 2010, πριν δηλαδή το κλαμπ των δεσποτάδων τον ψηφίσει για να φορέσει την αυτοκρατορική μίτρα, δημοσιεύοντας και σχετική φωτογραφία, μάλλον παλιότερη, ενός γενειοφόρου με πολιτικά ρούχα, στα πλαίσια των γνωστών χτυπημάτων κάτω από τη μέση, που λαμβάνουν χώρα όταν κάποια αφορολόγητη Μητρόπολη αναζητά τον Δεσπότη της: Την είδηση αντέγραψαν άμεσα ή αργότερα αρκετοί ιστότοποι: «Αρχιμανδρίτης… Μυκόνου για τη Μητρόπολη Ιλίου αποκαλύπτει η Ελεύθερη Ώρα!» «Φαίνεται ότι πολλοί νέοι κληρικοί, ευτυχώς όχι όλοι, δεν έχουν συνειδητοποιήσει την αποστολή τους, … αυτοί οι κληρικοί προέρχονται από τον χώρο των αγάμων. Ένας τέτοιος είναι ο Αρχιμανδρίτης Αθηναγόρας Δικαιάκος, προστατευόμενος του Αρχιεπισκόπου, ο οποίος τον προορίζει για ποιμενάρχη της Νέας Μητροπόλεως Ιλίου. Αυτός ο ιερωμένος, αρέσκεται τους θερινούς μήνες να επισκέπτεται θέρετρα ακολασίας, έχοντας αποβάλλει το ράσο. Ο φωτογραφικός φακός τον συνέλαβε, όπως τον βλέπετε στη φωτογραφία, στην Μύκονο. Εδώ προκύπτουν και μερικά ακόμη ερωτήματα….» (Σείριος-«Μεταξύ σοβαρού και αστείου», 24.3.2010). Η είδηση υπάρχει ακόμη σε κάμποσες μεριές στο Διαδίκτυο αδιάψευστη, η Ιεραρχία όμως αποτίμησε θετικά την περιήγηση με παντελόνια του αρχιμανδρίτη στη Μύκονο και τον ανέδειξε δεσπότη στα Λιόσια. Το ΚΚΕ Λιοσίων (επί το ελληνικότερο Ιλίου), για την ακρίβεια η «Λαϊκή συσπείρωση» και ο σοφός λαός της που δεν διαμαρτυρήθηκε, τίμησαν τον πνευματικό πατέρα του οσίου Αθηναγόρα και πνευματικό τέκνο της χουντοβασιλικής «Ζωής» Λιάπη κι ας τον είχε καταγγείλει πρόσφατα (μόνο τότε) το Κόμμα όταν ο Λιάπης είχε σπάσει την Ομερτά επιτιθέμενος κατά των κομμουνιστών («ΚΚΕ και ΛΑΕ ανακαλύπτουν τον κ.Ιερώνυμο»). Προφανώς έχουν από τότε δοθεί οι αναγκαίες αμοιβαίες εξηγήσεις για το στιγμιαίο «ατύχημα» και η λυκοσυμμαχία έχει αποκατασταθεί, τόσο που το ΚΚΕ να κάνει το κορόιδο όταν τόσο προκλητικά ο Τσίπρας χάρισε αγνώστου ύψους φόρους στον Άθωνα, με υπόγειες μεθοδεύσεις («Οι αγιορείτικες φοροαπαλλαγές και τα κόμματα»). Μάλιστα όπως γράψαμε, η ξεπεσμένη σιγανοπαπαδιά ΛΑΕ βρήκε τότε ευκαιρία να ξεμπροστιάσει το ΚΚΕ καταγγέλλοντάς το για κάτι που είχε και η ίδια κάνει το 2014 (ψήφος: «παρών»), όταν υπήρχαν μέλη της στη Βουλή. Τους φόρους που χαρίστηκαν στους Ζαπατίστας του Όρους, θα τους πληρώσουν οι «λαϊκές οικογένειες» των εκλογικών πελατών του κόμματος στα Λιόσια, αλλά αυτό δεν πτόησε το κόμμα της εργατικής τάξης.
Για να τελειώνουμε. Το ΚΚΕ έχει στη Β΄Πειραιά βουλευτίνα, την κα Διαμάντω Μανωλάκου. Η κυρία αυτή με το όνομα που παραπέμπει στην αγνή λαϊκή ελληνική ύπαιθρο, οφείλει να αποφασίσει πως δεν εκπροσωπεί στη Βουλή μόνο τον μητροπολίτη των Μαρινάκη, Δρίτσα, Κασιδιάρη και Λιάνας Κανέλλη, Χρήστο Μεντζελόπουλο, αλλά υποτίθεται και το κακοποιημένο παιδάκι. Ως Κομμουνίστρια, μάλιστα, υποτίθεται ότι εκπροσωπεί πρώτιστα αυτό και κάθε αδικημένο και ανυπεράσπιστο παιδί αυτής της χώρας. Να ζητήσει λοιπόν δημόσια από τη Δικαιοσύνη και από τον Εντιμότατο Υπουργό κατά της Διαφθοράς κ.Παπαγγελόπουλο, να διερευνηθεί και το προφανές αδίκημα που φέρεται πως διέπραξε ο ιερωμένος και η ενδεχόμενη παράβαση καθήκοντος του λαλίστατου και προκλητικότατου διυλιστή κωνώπων και καταπότη καμηλών μητροπολίτη του, που δεν ανακοινώνει κάποιες αυτονόητες υποχρεωτικές ενέργειές του, σχετικά με τον ιερέα που τόσο επίσημα καταγγέλθηκε ως χαφιές του αρχιπαιδεραστή, ούτε δίνει εξηγήσεις για την κατά τα φαινόμενα απαράδεκτη απραξία του, αν μη τι άλλο για να προστατεύσει την έξωθεν καλή μαρτυρία του ιερατείου του και του ίδιου.
Αν η κα Μανωλάκου κρατήσει την Ομερτά και αυτοχαρακτηριστεί αναρμόδια να ασχοληθεί με δικαιώματα πληγωμένων και προδομένων παιδιών, που αυτοί που τα παραβίασαν προστατεύονται από εκκλησιαστικούς μηχανισμούς του παρακράτους, αυτό δεν θα σημαίνει τίποτα λιγότερο από το ότι η Ομερτά αυτή υπάρχει και δεν είναι πλάσμα της προκατειλημμένης φαντασίας μας.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Στο ΥΓ ο Λαφαζάνης κρατάει την απαραίτητη πισινή
http://www.iskra.gr/%CF%83%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CE%B1%CE%BB%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CF%82-%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%BF%CE%BD%CE%AD%CF%82/
ΤΑ «ΚΟΚΚΙΝΟΠΙΠΕΡΑΤΑ»
Σκανδαλώδης τροπολογία για τις Μονές του Αγίου Όρους: Γιατί το ΚΚΕ ψήφισε παρών;
Από Iskra – 05/08/20170
Άκρα του τάφου σιωπή στο διαδίκτυο, στις συστημικές ιστοσελίδες, για το μεγάλο φιλοδώρημα διαγραφής φόρων επί των ακινήτων προς τις Μονές του Αγίου Όρους με την τροπολογία σκάνδαλο που ψήφισαν από κοινού ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ και Χρυσή Αυγή!
Άκρα του τάφου σιωπή σε όλα τα μίντια.
Απόλυτο σιωπητήριο, επίσης, για τη δήλωση Παν. Λαφαζάνη, η οποία καυτηρίαζε το σκάνδαλο.
Αυτό είναι δημοκρατία.
Συναίνεση στα ουσιώδη, ψευτοαντιπαράθεση για τα ανύπαρκτα.
Μας έμεινε, όμως, μια απορία.
Γιατί, άραγε, το ΚΚΕ ψήφισε ”παρών” στην σκανδαλώδη χαριστική τροπολογία μαζί με τη ΔΗΣΥ και την Ένωση Κεντρώων;
Τι πάει να πει ”παρών” απέναντι σε ένα απαράδεκτο φορολογικό δώρο, την ώρα που ο φτωχός κόσμος πληρώνει βαρύτατη φορολογία για το μικρό σπίτι του;
Νομίζουμε ότι το ΚΚΕ οφείλει μια εξήγηση.
Μια αιτιολόγηση της ψήφου του, πολύ περισσότερο που η σκανδαλώδης τροπολογία ψηφίστηκε, παραβιάζοντας κάθε ίχνος νομιμότητας και δημοκρατικής δεοντολογίας.(βλ. εδώ)
Α.Ρ
ΥΓ: Άλλο σεβασμός στο Άγιο Όρος και άλλο τα φορολογικά δώρα στις Μονές του.
$$$$$$$$$$$$$$++++++++++++++++++++++++$$$$$$$$$$$$$$$$$
ΤΟ 2014 οι 30 βουλευτές της ΛΑΕ , μέλη τότε του ΣΥΡΙΖΑ:
https://roides.wordpress.com/2014/09/04/4sep14/
(Ντροπή!) Όπου ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ στηρίζουν με ένα πελατειακό «Παρών» τις φοροαπαλλαγές του Αγίου Όρους
Posted on 04/09/2014 by Po
Με διαδικασίες εξπρές ψηφίστηκαν φοροαπαλλαγές για το Άγιον Όρος
Οι αγιορείτες είχαν ευχαριστήσει προκαταβολικώς τον πρόεδρο των Ζαπατίστας…
Παρών σημαίνει κάνω τη πάπια.
Εμείς δεν θα την κάνουμε.
http://www.naftemporiki.gr/story/89843/sunantisi-xristodoulou-papariga
Πέμπτη, 01 Απριλίου 2004 14:54
Περισσότερο από μία ώρα διήρκεσε η συζήτηση του αρχιεπισκόπου με την Αλέκα Παπαρήγα στα γραφεία του ΚΚΕ στον Περισσό, όπου πήγε σήμερα το μεσημέρι ο αρχιεπίσκοπος ανοίγοντας ένα δίαυλο επικοινωνίας με τα πολιτικά κόμματα, όπως είπε ο ίδιος.
Οταν τελείωσε η συνάντηση ο αρχιεπίσκοπος μεταξύ άλλων είπε ότι για ορισμένους χαρακτηρίζεται ιστορική. Για τον ίδιο όμως είναι αυτονόητη και πρόσθεσε αναλύσαμε ζητήματα σχετικά με την παρουσία της εκκλησίας στον κοινωνικό τομέα. Σε ορισμένα έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις σε άλλα συμφωνούμε. Σημασία έχει ότι διαλεγόμεθα πλέον και αυτό γίνεται με μεγαλύτερη ειλικρίνεια και σεβασμό στη διαφορετική άποψη του άλλου.
Ο κ. Χριστόδουλος τόνισε ότι προσωπικά σέβεται και εκτιμά τους κοινωνικούς εν γένει αγώνες και τις ευαισθησίες της Αριστεράς.
Η κ. Παπαρήγα χαρακτήρισε εθιμοτυπική τη συνάντηση και τόνισε ότι εκφράστηκαν οι απόψεις για τη σχέση εκκλησίας-κράτους αλλά και για τα κοινωνικά θέματα. Υπενθύμισε μάλιστα, τις καλές σχέσεις του Χαρίλαου Φλωράκη με τον αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ
http://synodoiporia.blogspot.gr/2011/07/blog-post_9825.html
ΚΥΡΙΑΚΉ, 10 ΙΟΥΛΊΟΥ 2011
Ἐμεῖς τήν Παναγία τήν ἔχουμε Ἀρχιστράτηγο…
Λιάνα Κανέλλη, Ἀπό τό περιοδικό Ἄρδην τεῦχος 11, 1997
Τό Ἅγιον Ὅρος, τήν τύχη τήν ἀγαθή εἶχα νά τό πρωταντικρίσω ἐγώ πετώντας μ’ ἕνα «Μιράζ 2000» πάνω ἀπ’ τόν Ἄθω πέρυσι τέτοιες μέρες.
Ἦταν τό δῶρο τῶν φρουρῶν τοῦΑἰγαίου, ὅπως ἔκτοτε ἀποκαλῶ τούς πιλότους τῆς πολεμικῆς μας ἀεροπορίας, γιά τή γιορτή τῶν ἀρχαγγέλων, τή δική τους, πρός μία δημοσιογράφο πού ἐπιμένει νά μετράει τίς ἀναχαιτίσεις τῶν ἀπέναντι κι ὄχι τίς παραβιάσεις τους. Λέγω «τύχη ἀγαθή» κι ἄς μέ ποῦν μελοδραματική, ὅσοι δέν ἔνιωσαν τό προνόμιο νάἀεροζυγιάζονται μέ τά σύννεφα. Νά περιδιάβαιναν τίς κατοικίες τῶν ἀγγέλων. Νά βλέπουν μ’ ὅλα τά κύτταρα τοῦ φθαρτοῦ σώματός τους, τήν προσευχή ὡς αὔρα χαρμολύπης νάἐγκολπώνεται σκῆτες καί μοναστήρια, τίς κατοικίες τῶν…
ἐραστῶν μίας ταπεινότητας, πού ἀντέχει χίλια χρόνια τώρα νά ὑπερασπίζεται μέ πίστη κιἀγάπη τούς πολλούς καί ἄπιστους.
Ὅταν διάβασα στίς ἐφημερίδες πώς δύο κοινοτικές κυρίες ἀξιωματοῦχοι βγῆκαν νά μᾶςἐπιτιμήσουν πού ἐπιμένουμε στό Ἄβατόν του «Περιβολιοῦ τῆς Παναγιᾶς» μας, ἀνάμεσα σέ κάτι φληναφήματα περί ἰσότητας τῶν δύο φύλων, διακρίσεις κι ἄλλα τέτοια ἐκ τοῦ πονηροῦ,ὅταν τά ἔργα ἀπάδουν τῶν μεγαλοστομιῶν, στήν ἀρχή γέλασα. Ὕστερα δημοσιογραφικῶν πονηρεύτηκα, ἀνησύχησα, γιά νά ὀργιστῶ ἐντέλει ἀπό τό ἐνδεχόμενο νά πρέπει νά εἶμαι συνεχῶς σέ …ἁγιορείτικη ἐπιφυλακή.
Ἤθελα νά τίς ἔχω μπροστά μου μέ ἑλληνικό κρασί καί ψωμοτύρι, σέ ἅγιες νύχτεςἀνοιξιάτικες, νά μυρίζει ἁγιόκλημα καί θυμάρι, νά σκᾶνε μέσα στά ροῦχα τοῦ ὀρθολογισμοῦτους καί νά τούς μιλάω ὧρες γιά τόν ἔρωτα τῆς ἐλευθερίας. Νά προσπαθῶ νά τούς πῶ πώς γιά μᾶς ἐδῶ, τούς ἐναπομείναντες καί τίς ἐναπομείνασες, ρωμιούς καί ρωμιές, ὁ ἔρωτας εἶναι πού ἔφερε τό Ἄβατόν του Ὅρους. Καί πώς στήν κλίμακα τῶν δικῶν μᾶς ἀξιῶν, ὅπου θά βρεῖς κομουνιστή νά κάνει τό σταυρό του καί παπά μέ τό ντουφέκι νά ὑπερασπίζεται τά ντουβάρια του καί ἐλεύθερους πολιορκημένους καί γυναῖκες νά χορεύουν κατά γκρεμοῦ καί μίανἈνάσταση ἀκατανόητη, ἀφοῦ πεθαίνεις μέ τήν πίστη πώς ὁ θάνατος μέ θάνατο νικιέται.
Πῶς νά τούς πῶ ὅμως, πώς ἐμεῖς μαθημένοι νά πληρώνουμε περατατζίδικα στό Χάρο, μέ τραγούδια σάν τό «ἔβαλε ὁ θεός σημάδι παλικάρι στά Σφακιά κι ὁ πατέρας του στόν Ἅδηἄκουσε μία ντουφέκια», ἔχουμε μία Παναγιά πού δέν εἶναι σάν τή Μαντόνα τους καί κηδεύει τό παιδί της μέ «Ὤ γλυκύ μου ἔαρ γλυκύτατόν μου τέκνον ποῦ ἔδυ σου τό κάλλος…». Τί νά τούς πῶ; Πῶς τό Ἄβατον τό σεβάστηκαν ἐπί τετρακόσια χρόνια οἱ μουσουλμάνοι κατακτητές μας; Πῶς, ὅποτε κατατρεγμένος, διωγμένος λαός, γυναικόπαιδα, ἔτρεξαν νά κρυφτοῦν στόἍγιον Ὅρος. Τό Ἄβατον ἤρθη, ὅπως μέ τήν Ἀγάπη καί γιά τήν Ἀγάπη αἴρεται ὡς καί ἡἐλευθέρια;
Θά μέ κοίταζαν ὡσάν κάτοικο ἄλλου πλανήτη ἄν τούς ἔλεγα πώς, ὅποιος προσπαθήσει νά παραβιάσει τό Ἄβατον θά βρεῖ σ’ αὐτό τό τρίτο πόδι τῆς Χαλκιδικῆς ὡς ἄπαρτο ἀνάχωμα, πρῶτες καί καλύτερες τίς γυναῖκες αὐτοῦ του τόπου πού δέν μετρᾶνε τήν «ἐλευθερία» καί τά «δικαιώματά τους» μέ τό μέτρο πού κονταίνει τήν πίστη τῶν ἀνδρῶν τους. Πῶς δέν συλλογίζονται μέ τό μέτρο τῶν δῆθεν δημοκρατῶν πού καμώνονται τούς ὑπερασπιστές τῶνἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί ἀποδέχονται τήν ἀποικιοκρατική πολιτική, τά στρατηγικά συμφέροντα μέ χῶρες βαφτισμένες «χῶρες τοῦ τρίτου κόσμου» καί τό ἐμπάργκο στά παιδάκια τοῦ Ἰράκ, ὡς τό ἀπαραίτητο μέτρο συνετισμοῦ τῆς ἡγεσίας τους.
Ποιός θά τολμήσει καί κυρίως ποιά γυναίκα πολιτικός νά ἀντιπαρατεθεῖ σέ μία στάση ζωῆς ἑλληνίδας γυναίκας πού ἀκόμη κι ὅταν πονάει καί δέν καταλαβαίνει γιατί ὁ γιός τῆςἀφιερώνεται στό Χριστό καί χάνεται στό «Περιβόλι τῆς Παναγιᾶς» τό μόνο πού δέ σκέφτεται εἶναι νά ἀντιπαρατεθεῖ στή βούληση τοῦ Ἄλλου, πατώντας ἐκεῖ ὅπου ἡ ἴδια δοξάζεται ὡς γυναίκα ὅσο πουθενά ἀλλοῦ. Εἶναι παράλογο, λοιπόν, τό Ἄβατον; Πόσο; Ἴσως. ὄχι τόσο γιά μᾶς ὅσο τό… πολιτισμένο γεγονός νά ὑπάρχουν κέντρα διασκέδασης στή Δύση ὅπου οἱπορτιέρηδες ἀποφασίζουν ποιός μπαίνει μέσα καί ποιός ὄχι, μέ μόνο κριτήριο τήν ὄψη, τά ροῦχα καί τόν…ἀέρα κοσμικότητας πού ἀποπνέουν. Πῶς νά τό καταλάβει τό Ἄβατον αὐτή ἡΔύση; Ποῦ ὅ,τι δέν κατανοεῖ, ὅπου ἀδυνατεῖ νά αἰσθανθεῖ τόν ὅποιο Ἄλλο μέ συγκατάβαση,ὅταν δέν μπορεῖ νά ἠθικολογήσει κατά τά καλά καί συμφέροντά της, ἐπεμβαίνει, κατακτᾶ, καταπιέζει, βιαίως «ἐκπολιτίζει», πλούσια σέ προσχήματα καί λογικοφανή τεχνάσματα, χρήματα καί ὄπλα, βέτο σέ διεθνεῖς ὀργανισμούς κι ἄλλα πολλά παρόμοια.
Ὅσο ἡ Κύπρος θά χωρίζεται ἀπό μία γραμμή αἵματος βαφτισμένη πράσινη γιά τίς δυτικές συμμαχικές ἀνάγκες. Ὅσο οἱ πλούσιοι δυτικοευρωπαῖοι θά ἀναζητοῦν σεξουαλικό τουρισμό ἀνήλικων στή Ἄπω Ἀνατολή ὡς …διάλειμμα στίς μπίζνες. Ὅσο ἕνα κεφάλι κυανοκράνου θά βαραίνει ὅσο μία χιλιάδα ἀνώνυμοι νεκροί σέ μαύρη, ἄσπρη, κίτρινη, χώραἐπιρροῆς τους. αὐτοί οἱ ὑπερασπιστές δῆθεν, τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί τῆς ἰσότητας δῆθεν τῶν φύλων, οὔτε νά μιλοῦν ἐπιτρέπεται γιά τό Ἄβατόν του Ἄθω. Νισάφι πιά! Ἐκτός κιἄν ἀληθεύουν οἱ πληροφορίες πώς τάχαμου ἡ Οὐνέσκο γιά νά πατήσει πόδι ἐκεῖ ὅπου της λένε πώς ὑπάρχουν θησαυροί, μέ σταυροψυχάρεια τερτίπια καί κατάλληλη διπλωματικήἐκμετάλλευση τῆς βαλκανικῆς πολυεθνικότητας τῶν μονῶν, μηχανεύεται νά θέσει ὑπό τήν προστασία τῆς τό Ἅγιον Ὅρος. Στόν τόπο μᾶς κάποιος πρέπει νά τούς πεῖ ὅλων αὐτῶν τῶν προστατῶν πώς τήν προστασία αὐτήν ἐμεῖς, ἄνδρες καί γυναῖκες, τή λέμε νταβατζιλίκι, τήνἀπεχθανόμαστε καί τήν πατρίδα ἀκόμη καί μέ Ἐφιάλτες δικούς μας, δέν τήν βγάζουμε στό κλαρί. Τή δέ πίστη μας πού δέν ξέπεσε ποτέ στήν κοσμικότητα τῶν συγχωροχαρτιῶν, τήνὑπερασπιζόμαστε μέ αἷμα.
Ἄλλωστε, πώς νά κατανοήσουν ὅλοι αὐτοί οἱ προστάτες καί οἱ προστάτιδες δυνάμεις πώς ἐμεῖς τήν Πανάγια τήν ἔχουμε Ἀρχιστράτηγο, Ὑπέρμαχο καί τή Ὑπερμάχω Στρατηγώ τά νικητήρια καί τήν ἔργω ἀγάπη μᾶς καταθέτουμε πανηγυρικῶς, ψάλλοντας Χαῖρε ΝύμφηἈνύμφευτε.
Σ’ αὐτήν τήν Ὀρθόδοξη «πόρτα» τοῦ Οὐρανοῦ, οἱ δικοί μας ἄντρες μᾶς ἀφήνουν ἐμᾶς τίς ἀγαπημένες τους κέρβερους. Καί βρυχώμεθα κάθε πού κάποιος ἤ κάποια βαφτίζει «πολιτική», τό ἀνίερο δικαίωμα νά παρεμβαίνει στήν ἱερότητα τῆς προσευχῆς πού δέν καταλαβαίνει. Ἄν δέ, προσπαθήσει νά τήν …ἐφαρμόσει κιόλας, δαγκώνουμε.
orthodoxia-ellhnismos.gr
δοκουμένδον ψυχής, αδούλωτης κι αγωνιζόμενης
Είναι και αμαθής αυτή η Ορθόδοξη Εθνικίστρια, που μιλάει με τόσο στόμφο. Αγνοεί πως και η Ανατολική Εκκλησία πουλούσε συγχωροχάρτια.
Ο Κουτσούμπας γλύφει την Εκκλησία και κατηγορεί τον Φίλη πως την αδικεί!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
http://www.newsbomb.gr/politikh/news/story/731923/koytsoympas-o-filis-mila-anistorita-kai-aploysteytika-gia-tin-ekklisia-video#ixzz4rQRBVNxV
28 Σεπτεμβρίου 2016
Κουτσούμπας: Ο Φίλης μιλά ανιστόρητα και απλουστευτικά για την Εκκλησία (video)
«Η κυβέρνηση στήνει νέες κάλπικες διαχωριστικές γραμμές», κατήγγειλε ο γγ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, με αφορμή το ζήτημα που ανέκυψε με τις δηλώσεις του υπουργού Παιδείας, Νίκου Φίλη.
Ο κ. Κουτσούμπας μίλησε για ανιστόρητες προσεγγίσεις, αναφορικά με τον ρόλο της Εκκλησίας στην διάρκεια της κατοχής, προσεγγίσεις που ρόλο έχουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου.
«Η αναγκαιότητα και η ωριμότητα να καταργηθούν οι αναχρονισμοί -όσοι υπάρχουν για διάφορα θέματα- και στο μάθημα των Θρησκευτικών, είναι για μας ζήτημα εκ των ων ουκ άνευ. Αυτό είναι ξεκάθαρο και είναι πάγια θέση του ΚΚΕ. Όμως αυτό δεν μπορεί να δικαιολογήσει προσεγγίσεις και απλουστεύσεις τύπου Φίλη», υπογράμμισε ο Δημήτρης Κουτσούμπας και πρόσθεσε ότι «το ΚΚΕ ξεκάθαρα θεωρεί πχ ότι είναι ανάγκη και επίκαιρο ζήτημα, ο χωρισμός της Εκκλησίας από το κράτος».
«Όμως αυτό δεν μπορεί να οδηγεί τον υπουργό Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, υπουργό Παιδείας και Θρησκευμάτων, να μιλά και ανιστόρητα, και απλουστευτικά, ενοχοποιώντας για παράδειγμα, το σύνολο της Εκκλησίας στο σύνολο του κλήρου», είπε ο γγ του ΚΚΕ και σημείωσε ότι «στην κατοχή συνέβη με την Εκκλησία, ό,τι συνέβη και με τον υπόλοιπο πολιτικό αστικό κόσμο. Δηλαδή, ένα κομμάτι συμβιβάστηκε, ένα κομμάτι συνεργάστηκε με τους κατακτητές και ένα κομμάτι μπήκε στην αντίσταση ενεργά και μάλιστα και στη ένοπλη εθνική αντίσταση με τον ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, με την Εθνική Αλληλεγγύη και μαζί εδώ ήταν κυρίως ο κατώτερος κλήρος και μέλη της ιεραρχίας, ακόμη και μητροπολίτες».
«Ο παππούς μου για παράδειγμα, ο ιερέας ο παπά- Δημήτρης ο Κουτσούμπας, του οποίου έχω και το όνομα -ο πατέρας του πατέρα μου- εκτελέστηκε το 1944 από τους Γερμανούς κατακτητές, για τη συμμετοχή του, ως υπεύθυνος της Εθνικής Αλληλεγγύης στην επαρχία Δομοκού, στα χωριά που ήταν εκεί και ως μέλος του ΕΑΜ», είπε ο γγ του ΚΚΕ και προέτρεψε τα κυβερνητικά έδρανα: «Ας είμαστε λοιπόν πιο προσεκτικοί, κύριοι υπουργοί της “κυβέρνησης της αριστεράς”. Και δεν μπορεί η κατάργηση αυτών των αναχρονισμών να προτάσσεται και για προπαγάνδα και για στάχτη στα μάτια μπροστά σε όλους τους άλλους αναχρονισμούς που εξακολουθούν να υπάρχουν και κυριαρχούν στην εκπαίδευση».
Ο γγ του ΚΚΕ ξεκαθάρισε μάλιστα: «Δεν θα σας επιτρέψουμε – και σας το λέμε- να στήσετε νέες κάλπικες διαχωριστικές γραμμές, του στυλ, είσαι με τον Φίλη εναντίον της Εκκλησίας ή είσαι με την Εκκλησία, με τον Ιερώνυμο ή είσαι με τους παλιούς καναλάρχες ή με τους καινούργιους και με την κυβέρνηση και με τον κ. Παππά που έδωσε, δεν ξέρω τι έκανε, με το διαγωνισμό. Γι’ αυτό δίνουμε βάρος στην ουσία, γιατί για εμάς μεγαλύτερος αναχρονισμός είναι για τα παιδιά μας να κάνουν μάθημα σε ακατάλληλες αίθουσες και ένας εκπαιδευτικός να κάνει μαθήματα εκτός της ειδικότητας του».
αλλά ο Ιερώνυμος 5 μέρες μετά τον φτύνει και το ΚΚΕ κατηγορεί ξανά τον Φίλη και τον ΣΥΡΙΖΑ για αυτό
http://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/2404181/kke-i-dilosis-ieronimou-parapempoun-perissotero-se-skotines-periodous-tou-topou
ΚΚΕ: Οι δηλώσεις Ιερώνυμου παραπέμπουν περισσότερο σε σκοτεινές περιόδους του τόπου
«Ανιστόρητες αναφορές, επηρεασμένες από πρωτόγονο αντικομμουνισμό»
05/10/2016
ΚΚΕ: Οι δηλώσεις Ιερώνυμου παραπέμπουν περισσότερο σε σκοτεινές περιόδους του τόπου
9προσθήκη στα αγαπημένα
«Οι δηλώσεις του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου παραπέμπουν περισσότερο σε σκοτεινές περιόδους του τόπου και αποτελούν ανιστόρητες αναφορές, επηρεασμένες από πρωτόγονο αντικομμουνισμό», αναφέρει ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ, επισημαίνοντας: «Πρόκειται για απλουστευτικές μεταφυσικές προσεγγίσεις και προσπάθεια να ταυτιστεί ο σοσιαλισμός, η κοσμοθεωρία του επιστημονικού κομμουνισμού, ακόμη και αστικοί εκσυγχρονισμοί, όπως ο χωρισμός κράτους-εκκλησίας, που έχουν πραγματοποιηθεί εδώ και χρόνια σε άλλες χώρες, με τον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου, τον νεοφιλελευθερισμό κ.λ.π.».
«Μεγάλες είναι και οι ευθύνες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που με ανεύθυνο τρόπο άνοιξε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα», προστίθεται στην ανακοίνωση του κόμματος.
«Όλα τα παραπάνω αποτελούν επικίνδυνη διολίσθηση, προσπάθεια διαίρεσης του λαού μας, με βάση τις ιδεολογικές, πολιτικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις του καθενός. Το ΚΚΕ υποστηρίζει ότι είναι υπερώριμο ζήτημα και για την Ελλάδα ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας και ό,τι αυτό σημαίνει για την εκπαίδευση, το περιουσιακό ζήτημα της εκκλησίας, τις τελετουργικές διαδικασίες σε δημόσιους θεσμούς, τον πολιτικό γάμο, την πολιτική κηδεία, την ονοματοδοσία παιδιών, τη δυνατότητα αποτέφρωσης νεκρών κ.α.», καταλήγει η ανακοίνωση του ΚΚΕ.
http://www.athensvoice.gr/politiki/i-pio-antilaiki-kai-antergatiki-parataxi
Η πιο αντιλαϊκή και αντεργατική παράταξη
Η αριστερά αγωνίζεται για την εξάλειψη της αδικίας και των ανισοτήτων;
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
31.08.2017 – 07:00
Όλο και περισσότερο ακούγεται στην «αγορά των ιδεών» η άποψη ότι η διαφορά μεταξύ αριστεράς και δεξιάς έχει πάψει πλέον να υφίσταται και ότι δεν υπάρχει καμία ουσία στον διαχωρισμό της μιας πολιτικής παράταξης από την άλλη. Αυτός ο ισχυρισμός, όμως, συνήθως γίνεται δεκτός με εκφράσεις οργής και αγανάκτησης, κυρίως από την πλευρά της αριστεράς. Οι ιδεολόγοι της παράταξης δηλώνουν κατηγορηματικά ότι ο διαχωρισμός δεν έπαψε και δεν θα πάψει ποτέ να υφίσταται, όσο τουλάχιστον υπάρχουν φτωχοί, κοινωνική ανισότητα και κοινωνική αδικία και ότι η αριστερά αντλεί τον λόγο της ύπαρξής της από την παναθρώπινη και διαχρονική προσπάθεια για εξάλειψη κάθε οικονομικής ανισότητας και κάθε κοινωνικής αδικίας.
Είναι όμως έτσι; Δείχνει άραγε η εμπειρία από την πραγματική ζωή ότι η αριστερά πραγματικά αγωνίζεται για την εξάλειψη των κοινωνικών διακρίσεων, της αδικίας και των ανισοτήτων; Ή μήπως η αριστερά δεν εκφράζει παρά μόνο την προσπάθεια να αναδιαμορφωθούν οι σχέσεις κοινωνικής ανισότητας και οικονομικής εκμετάλλευσης προς όφελος όχι πλέον των ιδιωτών κεφαλαιοκρατών αλλά των εκπροσώπων μιας γραφειοκρατίας η οποία θα έχει καταλάβει την εξουσία μέσα από την δημαγωγική και παραπλανητική επαγγελία της κοινωνικής δικαιοσύνης; Δυστυχώς η εμπειρία μας αναγκάζει να δεχθούμε ότι η αλήθεια αντιπροσωπεύεται από την δεύτερη υπόθεση και όχι από την πρώτη. Δηλαδή ότι η αριστερή ιδεολογία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα εργαλείο στην προσπάθεια κατάκτησης της εξουσίας και στην εμπέδωση της κοινωνικής κυριαρχίας γραφειοκρατών ή, απλά, πολιτικά φιλόδοξων ατόμων, τα οποία δεν έχουν άλλες δυνατότητες προνομιακής απόλαυσης των καρπών της σύγχρονης κοινωνίας, δηλαδή δεν διαθέτουν ούτε το κεφάλαιο που διαθέτουν οι κεφαλαιοκράτες, ούτε τις δεξιότητες που διαθέτουν οι, ήδη ή εν δυνάμει, επιχειρηματίες, καθώς και οι άλλοι προβεβλημένοι και επιφανείς της σημερινής πραγματικότητας (επιστήμονες, καλλιτέχνες, αθλητές κλπ).
Υπάρχουν δύο οδοί που μας οδηγούν αναπότρεπτα στο συμπέρασμα αυτό. Πρώτη είναι η ιστορική εμπειρία: όπου και αν κυριάρχησε η αριστερά επέβαλε καθεστώτα στυγνής απομύζησης και καταπίεσης των εργαζομένων προς όφελος της κυρίαρχης κρατικής και κομματικής γραφειοκρατίας. Καθεστώτα στα οποία η εκμετάλλευση σαφέστατα ήταν πολύ πιο μεγάλη και πολύ πιο σκληρή από την εκμετάλλευση στις κεφαλαιοκρατικές κοινωνίες. Για τον λόγο αυτό οι εργαζόμενοι και ο απλός λαός των σοσιαλιστικών χωρών εκείνο που ήθελαν, που επιθυμούσαν και που ονειρεύονταν σε όλη την διάρκεια της υπάρξεως των σοσιαλιστικών καθεστώτων δεν ήταν τίποτε άλλο παρά να φύγουν στη Δύση και να ζήσουν στον καπιταλισμό ή -ακόμη περισσότερο- να δουν το καθεστώς των χωρών τους να ανατρέπεται και να μετατρέπεται σε φιλελεύθερο, κεφαλαιοκρατικό και κοινοβουλευτικό. Πριν από πολλά χρόνια ενασχολούμενος με το ποιος είναι ο χαρακτήρας των λεγόμενων σοσιαλιστικών καθεστώτων και μάλιστα παίρνοντας αφορμή από την μαρξιστική ανάλυση, δηλαδή χρησιμοποιώντας ως κριτήριο την μαρξιστική θεωρία της «αξίας» –και ακριβώς επειδή «ο νόμος της αξίας» δεν λειτουργούσε στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης, όπως λειτουργούσε στις κεφαλαιοκρατικές κοινωνίες– ο υπογράφων αναγκάστηκε να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η κοινωνία της Σοβιετικής Ένωσης, αντί να είναι κρατικο-καπιταλιστική, όπως ισχυριζόταν τότε μία αριστερίστικη θεωρία, ήταν κάτι πολύ χειρότερο: ήταν μία κοινωνία που είχε δουλοκτητικό χαρακτήρα. Διότι, σε αντίθεση με τις δυτικές κεφαλαιοκρατικές κοινωνίες όπου η αστική τάξη κατέχει τα μέσα παραγωγής και αγοράζει (υποτίθεται) την εργατική δύναμη της εργατικής τάξης και όσων δεν διαθέτουν κεφάλαιο, στην Σοβιετική Ένωση η κυρίαρχη τάξη δεν κατείχε απλά και μόνο τα μέσα παραγωγής. Ακόμη περισσότερο και από αυτό, κατείχε και την ίδια την εργατική τάξη, επάνω στην οποία ασκούσε πλήρη και ολοκληρωτικό έλεγχο. Δηλαδή εξουσίαζε απολύτως και την ίδια την εργατική δύναμη, πέραν των μέσων παραγωγής, με αποτέλεσμα οι εργαζόμενοι να μην μπορούν να διαπραγματευτούν την τιμή της (τον μισθό), και έτσι να μην μπορούν να επηρεάσουν ούτε την κατανομή του κοινωνικού προϊόντος μεταξύ των δύο τάξεων (σύμφωνα με τον μηχανισμό που περιγράφει ο Μάρξ στο «Μισθός, τιμή κέρδος»). Ενθυμούμενος κανείς ότι για την μαρξιστική ανάλυση ο χαρακτήρας μιας κοινωνίας προκύπτει από τις σχέσεις μεταξύ των βασικών της τάξεων και από τον τρόπο με τον οποίο η κυρίαρχη εκ των δύο καρπούται το οικονομικό πλεόνασμα, και λαμβάνοντας υπ΄ όψιν την πλήρη και ολοκληρωτική υποταγή της εργατικής τάξης των σοσιαλιστικών χωρών στην κομματική γραφειοκρατία, καθώς επίσης και το ότι στις χώρες αυτές η εξουσία ήταν ταυτόχρονα και οικονομική και πολιτική, δεν μπορεί παρά να συμπεράνει ότι ο χαρακτήρας των συγκεκριμένων καθεστώτων ήταν καθαρά δουλοκτητικός. Επρόκειτο δηλαδή για καθεστώτα κρατικής δουλοκτησίας. Άλλωστε, τα εκατομμύρια των θυμάτων της «πάλης για τον σοσιαλισμό», αυτό επίσης μαρτυρούν: την μηδενική αξία της ανθρώπινης ζωής, κάτι που αντίστοιχό του δεν μπορεί να βρεθεί παρά μόνο στις δουλοκτητικές κοινωνίες του παρελθόντος. (Και φυσικά στον φασισμό, ο οποίος όμως, σε αντίθεση με τον κομμουνισμό, εξόντωνε αλλογενείς, όχι τον δικό του λαό). Τέτοια είναι η εμπειρία των σοσιαλιστικών εγχειρημάτων και δεν μπορεί να αλλάξει: πρόκειται για μία από τις πιο μαύρες σελίδες στην ιστορία της ανθρωπότητας. (Ούτε μπορεί να συγχωρηθεί με το απίστευτο επιχείρημα ότι, ναι μεν, εξοντώθηκαν δεκάδες εκατομμύρια ανθρωπίνων υπάρξεων αλλά αυτό δεν είναι πιά και καταδικαστέο διότι έγινε με τις καλύτερες των προθέσεων, έστω και αν τελικά αυτές απέτυχαν!).
Δεν είναι όμως μόνο η ιστορική εμπειρία. Είναι και η τρέχουσα εμπειρία από την νοοτροπία, την φιλοσοφία και την συμπεριφορά της αριστεράς στις σύγχρονες δημοκρατικές κοινωνίες. Τι προάγει σήμερα η αριστερά; Τι είναι αυτό που προωθεί; Προωθεί μήπως την αυτοοργάνωση των εργατών και του λαού ώστε να δημιουργούν αργά αλλά σταθερά δομές αυτοδιαχείρισης και εξουσίας όπως αυτές που περιγράφει ο Λένιν στο «Κράτος και επανάσταση»; Προωθούν μήπως συνεργατικές μορφές παραγωγής ώστε, -μέσα στην ελευθερία που παρέχουν τα σημερινά κοινοβουλευτικά καθεστώτα- να αρχίσουν να αναδύονται κοινοτικές μορφές οργάνωσης στο εσωτερικό των οποίων δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και απομύζηση της υπεραξίας αλλά θα υπάρχει ισότητα και πλήρης απολαβή των προϊόντων του μόχθου τους από τους εργαζόμενους, ώστε, εκτός των άλλων, να αποδειχθεί και η υπεροχή των σοσιαλιστικών κοινοτικών μορφών παραγωγής; Όχι. Παρά το γεγονός ότι στον προηγμένο κοινοβουλευτισμό κανείς δεν θα μπορούσε να τα εμποδίσει, δεν προωθεί, ούτε κατά διάνοια, τέτοια πράγματα! (Το γιατί δεν τα προωθεί είναι απλό αν αναλογιστεί κανείς την τύχη του ίδιου του «Κράτος και επανάσταση»: ο Λένιν το δημοσίευσε λίγους μήνες πριν από τον Οκτώβριο του 1917. Σε αυτό περιέγραφε μία πλήρως αυτοδιαχειριζόμενη κοινωνία συμβουλιακής άμεσης δημοκρατίας. Όταν λίγους μήνες μετά κατέλαβε την εξουσία στη Ρωσία, δημιούργησε το πιο αυταρχικό κατασταλτικό κράτος που είχε υπάρξει ποτέ, ακριβώς στον αντίποδα αυτών που διακήρυττε στο βιβλίο του!).
Αλλά ακόμη και αν οι εργαζόμενοι, «αλλοτριωμένοι» ίσως και επηρεασμένοι από την κυριαρχία της «αστικής ιδεολογίας» δεν είναι έτοιμοι για τέτοιες μορφές οργάνωσης, μήπως η αριστερά προωθεί προγράμματα αυτοσυνείδησης και ιδεολογικής αυτονόμησης των εργαζομένων για την πνευματική και ιδεολογική χειραφέτησή τους και την απελευθέρωσή τους από τα δεσμά της κυρίαρχης αστικής ιδεολογίας μέσω της απολάκτισης της πνευματικής αλλοτρίωσης τους; Μήπως κάνει κάποιον σοβαρό διάλογο με τους εργαζόμενους και την κοινωνία ώστε όταν κληθούν να διαχειρισθούν την εξουσία να έχουν σαφή αντίληψη της πραγματικότητας και να μην κυριαρχούνται από «αυταπάτες»; Μάλλον όχι διότι δεν τα είδαμε πουθενά αυτά, ούτε στην Ελλάδα, ούτε στον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό που κάνει η αριστερά, παντού, σε όλο τον κόσμο, είναι να δημαγωγεί και να ψεύδεται με πλήρη ασυνειδησία, υπονομεύοντας κάθε προσπάθεια πραγματικής κοινωνικής προόδου. Το κάνει αυτό είτε προωθώντας ανεύθυνες διεκδικήσεις που δυναμιτίζουν την οικονομία και καταλήγουν σε σκληρές δοκιμασίες τις οποίες, όμως, ο μόνος που τις υφίσταται τελικά είναι η εργατική τάξη (το μόνιμο θύμα, δηλαδή, των «αγώνων» της αριστεράς), είτε επαγγελλόμενη, με αχαλίνωτη δημαγωγία, πράγματα τα οποία δεν είναι δυνατόν να υλοποιηθούν. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση, πάντως, εκείνο που συμβαίνει στα τμήματα της εργατικής τάξης και του λαού που πείθονται και παρασύρονται από τις δημαγωγίες της αριστεράς είναι ότι μετατρέπονται ακόμη περισσότερο σε άθυρμα της Ιστορίας, άθυρμα το οποίο δεν έχει καμία επίδραση στην πορεία της ίδιας του της μοίρας. Η εργατική τάξη υπό την επίδραση της αριστεράς εκπίπτει στην κατάσταση της πλήρους ετερονομίας, φθάνοντας εκεί που δεν μπορεί να την οδηγήσει ούτε η πιο σκληρή και ανάλγητη δεξιά. Για να παραφράσουμε λίγο τον ποιητή, αυτός είναι ο λόγος που στην ιστορία της αριστεράς δεν υπάρχει ούτε μία ευτυχισμένη σελίδα για την εργατική τάξη.
Πρέπει να ομολογήσω ότι προσωπικά μου έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι όσες φορές τα σαράντα τελευταία χρόνια, εδώ στην Ελλάδα, υπήρξαν περιπτώσεις πτωχευμένων πρώην προβληματικών επιχειρήσεων οι οποίες επρόκειτο να διακόψουν την λειτουργία τους, και για τις οποίες οι εργαζόμενοι μέσα και από τα σωματεία τους, ζητούσαν να συνεχίσουν να λειτουργούν, ποτέ κανείς αριστερός, υπερασπίζοντας αυτό το αίτημα, δεν ζήτησε, και δεν πρότεινε, να περάσει η πτωχευμένη επιχείρηση υπό τον έλεγχο των εργαζομένων με τη μορφή αυτοδιαχείρισης. Αυτό που ζητούσε, πάντοτε, η αριστερά ήταν να περάσει η επιχείρηση στον έλεγχο του κράτους. Άλλωστε η πλήρης αδιαφορία ή και αποστροφή για την αυτοοργάνωση των εργαζομένων που υποτίθεται ότι είναι ο βασικός στόχος της αριστεράς δεν περιορίσθηκε στις πτωχευμένες επιχειρήσεις. Είδαμε ποτέ την Ελλάδα, ή και αλλού, έστω και μία φορά κάποια πτέρυγα της αριστεράς να ξεκινάει ένα εγχείρημα λειτουργίας μιας επιχείρησης κοινωνικού χαρακτήρα, ενός οικονομικού οργανισμού δηλαδή ο οποίος δεν θα αποβλέπει στην κερδοφορία του κεφαλαίου αλλά θα αποβλέπει στη μεγιστοποίηση του κοινωνικού οφέλους; Είδαμε ποτέ μία τέτοια πρωτοβουλία ακόμα και στον -με πολύ λιγότερες απαιτήσεις- συνεταιριστικό τομέα; Όχι. Δεν είδαμε ποτέ, τίποτα παρόμοιο. Διότι η αριστερά, παρά τις δημαγωγικές διακηρύξεις και επαγγελίες της, σαν τον Λένιν το 1917, δεν ενδιαφέρεται για τέτοια πράγματα. Πραγματικός σκοπός και βασικό ενδιαφέρον της, εμφανέστατα και δια γυμνού οφθαλμού, είναι η κατάληψη της εξουσίας, την οποία όποτε καταλαμβάνει την απολαμβάνει όπως μπορεί: είτε ολοκληρωτικά με τον τρόπο του Στάλιν και του αγαπημένου της «ανανεωτικής αριστεράς» Τσαουσέσκου, είτε προσωρινά και μισοκακόμοιρα, καταστρέφοντας το μέλλον της εθνικής οικονομίας για πολλά χρόνια, και υπογράφοντας εκ των υστέρων τα Μνημόνια σωρηδόν, όπως σήμερα στην Ελλάδα.
Το σημαντικό όμως είναι ότι η αριστερά, μέσω της ιδεολογικής βίας που εξασκεί, έχει πετύχει την πλήρη αντιστροφή της πραγματικότητας. Δηλαδή, για παράδειγμα, έχει πείσει ότι κυρίαρχη είναι η αστική ιδεολογία! Πράγμα που, για την Ελλάδα τουλάχιστον, δεν είναι αλήθεια. Και λόγω του ψοφοδεούς εγχώριου αστισμού, στην Ελλάδα κυρίαρχη είναι η αριστερή ιδεολογία η οποία αντλεί την ισχύ της από την δυνατότητα των οπαδών της να προβάλλουν τις απόψεις τους από θέση «ηθικού πλεονεκτήματος» και ουσιαστικά να δημιουργούν, έτσι, συνθήκες ιδεολογικής τρομοκρατίας εις βάρος όλων των αντιθέτων απόψεων. Αυτό δυστυχώς είναι προϊόν μιας τραγικής ιστορικής λαθροχειρίας, με την ακούσια συνέργεια και της ελεεινής ελληνικής δεξιάς. Έχει στηριχθεί στη διαρκή προσπάθεια ενοχοποίησης των φιλελευθέρων και δημοκρατικών Ελλήνων με το επιχείρημα ότι η αντίθεση στην αριστερά ουσιαστικά ισοδυναμεί με νομιμοποίηση και δικαίωση της κατσαπλιάδικης ελληνικής παρακρατικής δεξιάς και των πεπραγμένων της. Πρόκειται για μία προσπάθεια ενοχοποίησης η οποία, έχοντας ήδη ξεκινήσει από το τέλος του Εμφυλίου, έχει ήδη σε πολύ μεγάλο βαθμό πετύχει. Εάν όμως η Ελλάδα θέλει να προχωρήσει μπροστά και να εκσυγχρονιστεί ως κοινωνία θα πρέπει, μεταξύ πολλών άλλων, να απελευθερωθεί και από αυτήν την ψευδή συνείδηση και τον ιδεολογικό πειθαναγκασμό στον οποίον την έχει αλυσοδέσει η ελληνική αριστερά. Πρέπει ο έντιμος Έλληνας πολίτης να αντιληφθεί ότι μπορεί κανείς να είναι αντικομμουνιστής και εχθρός της αριστερής δημαγωγίας χωρίς καθόλου να συμμερίζεται, να δικαιώνει και να ασπάζεται την αήθεια και την αθλιότητα της ελληνικής δεξιάς του εικοστού και του εικοστού πρώτου αιώνα. Αντιθέτως μάλιστα: ένας φιλελεύθερος δημοκράτης δεν μπορεί παρά να είναι ταυτόχρονα αντίπαλος και με τις δύο αυτές νοσηρές πραγματικότητες της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Αφ’ ενός οφείλει να είναι αντικομμουνιστής και αντίπαλος της αριστερής δημαγωγίας, δηλαδή αντίπαλος τόσο της ανευθυνότητας της «ελαφράς» αριστεράς του «ανανεωτικού χώρου», όσο και των ολοκληρωτικών προθέσεων της «βαθιάς» αριστεράς. Αφ΄ ετέρου, όμως, οφείλει να είναι και αντίπαλος της οπισθοδρομικής αθλιότητας και της παρακρατικής ιδεολογίας που συνέχει την ελληνική Δεξιά από την εποχή του «Οίκαδε» και των «Πομερανών» έως την εποχή της προσχώρησης της στις γραμμές του αντιμνημονιακού μετώπου.
Παρά το ότι, λοιπόν, η κυρίαρχη ιδεολογία, μετερχόμενη το όπλο της ενοχοποίησης, έχει καταφέρει να αντιστρέψει την εικόνα της πραγματικότητας στην κοινή συνείδηση και εμφανίζει την αριστερά ως αυθεντικό εκπρόσωπο των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού και της εργατικής τάξης, εκείνος που, απαλλαγμένος από τον παραθλαστικό φακό της ενοχοποίησης, θα καταφέρει να κρίνει την αριστερά αποκλειστικά από τα πεπραγμένα της και τις αποκαλυφθείσες προσθέσεις της, όσο και από τα αποτελέσματα που η πράξη της είχε επάνω στην κοινωνική πραγματικότητα, θα δει μία τελείως διαφορετική εικόνα: σε αντίθεση με τους φιλελεύθερους, τους σοσιαλδημοκράτες, τους κεντρώους, τους συντηρητικούς, και τους προοδευτικούς η αριστερά είναι η κατ΄ εξοχήν δύναμη που εκφράζει τα αντιλαϊκά, τα αντεργατικά και τα αντιδημοκρατικά συμφέροντα. Είναι στρατηγικός εχθρός των λαϊκών τάξεων και της εργατικής τάξης. Ακόμα και αν υπάρχει εκμετάλλευση της εργατικής τάξης στη κεφαλαιοκρατική κοινωνία, αυτή είναι σχετική και μετριάζεται από τα πολιτικά δικαιώματα και τις κοινωνικές και οικονομικές ελευθερίες που διαθέτουν οι εργαζόμενοι και τους επιτρέπουν να προασπίσουν τα συμφέροντά τους ώστε να αποτρέπουν την μείζονα καταστρατήγησή τους. Αντίθετα η αριστερά, επιδιώκοντας ένα ολοκληρωτικό καθεστώς, ουσιαστικά αγωνίζεται για την πλήρη κατίσχυση της γραφειοκρατίας επάνω στους εργαζόμενους ώστε αυτοί να μην απολαμβάνουν κανένα δικαίωμα. Αυτός είναι, καθ’ ομολογίαν της ο στρατηγικός στόχος της και τον ονομάζει «σοσιαλισμό»! Αλλά και για όσο καιρό δεν μπορεί να το επιτύχει αυτό, δηλαδή για όσο καιρό δεν έχει καταφέρει να καταλάβει ολοκληρωτικά την εξουσία, και πάλι οι εργαζόμενοι χρησιμοποιούνται σαν μέσο, σαν πολιορκητικός κριός για την επίτευξη τακτικών στόχων που αφορούν κυρίως τα συμφέροντα της παρασιτικής γραφειοκρατίας που είναι συνυφασμένη με την αριστερή πολιτική. Η όλη πρακτική της αριστεράς βλάπτει τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη πολιτική και ιδεολογική παράταξη. Από την άποψη αυτή η αριστερά είναι η πλέον αντεργατική, αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική πολιτική δύναμη.
έλα μου ντε, έχει ενδιαφέρον το άρθρο…
Δεν είναι στο χέρι της Διαμάντως Μανωλάκου να κάνει ερωτήσεις στη Βουλή.
Όλες περνούν από ασφυκτικό κομματικό έλεγχο.
Η πολιτική του ΚΚΕ τώρα είναι οι καλές σχέσεις με τον Ιερώνυμο στη βάση της προσέγγισης λαϊκών στρωμάτων που θρησκεύονται.
Σε αυτά τα πλαίσια το ΚΚΕ κάνει τα στραβά μάτια στα εκκλησιαστικά σκάνδαλα και επιτίθεται μόνο όταν θεωρεί πως θίγεται το ίδιο.
Αυτό, όσο ανεδαφικό, ανέντιμο και παράλογο και αν είναι δεν μπορεί να το αλλάξει η Μανωλάκου, που είναι πραγματικά μια αντιφασίστρια και έξω από το υπόγειο πολιτικό παιχνίδι βουλευτής.
Σας παραπέμπω σε κάτι ενδεικτικό της μαχητικότητάς της και σας ευχαριστώ από πριν για τη δημοσίευση του σχολίου μου.
http://www.enikos.gr/politics/315469/i-manolakou-stin-konstantopoulou-sas-ponaei-oti-to-kke-sas-apokalyptei-video
Η Μανωλάκου στην Κωνσταντοπούλου: Σας πονάει ότι το ΚΚΕ σας αποκαλύπτει
«Σας πονάει ότι το ΚΚΕ σας αποκαλύπτει», είπε η βουλευτής του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, απαντώντας στην Πρόεδρο της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου κατά τη συνεδρίαση της Επιτροπής για την διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών.
«Το ΚΚΕ καταγγέλλει την Πρόεδρο της Βουλής γιατί εξωραΐζει την Χρυσή Αυγή», υπογράμμισε η κυρία Μανωλάκου και συνέχισε:
«Αυτό επαναλήφθηκε ακόμα μία φορά σήμερα στη Διάσκεψη των Προέδρων όταν η κυρία Κατριβάνου ήρθε για να καταγγείλει τις απειλές του Χρυσαυγίτη βουλευτή προς τη Λιάνα Κανέλλη. Εσείς αρνηθήκατε την πολιτική καταγγελία και καταδίκη. Ουσιαστικά καλύψατε την τραμπούκικη συμπεριφορά του υπόδικου βουλευτή της Χρυσής Αυγή, Λαγού».
«Θέλετε να κρατήσετε μία επιφύλαξη για αυτά που λέτε γιατί δεν ήσασταν παρούσα», είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου και η βουλευτής του ΚΚΕ υπογράμμισε:
«Οφείλω να το πω και δεν θα σιωπήσω, ούτε θα ανεχθώ την Χρυσή Αυγή. Γιατί πάει και πολύ να συμμετέχει στην Επιτροπή αποζημιώσεων των Ναζί ο ιδεολογικός τους απόγονος».
ΑΝ «Δεν είναι στο χέρι της Διαμάντως Μανωλάκου να κάνει ερωτήσεις στη Βουλή»
Ως ελεύθερος (αν είναι) άνθρωπος, οφείλει να παραιτηθεί.
Όπως παραιτηθήκαμε κι εμείς από μέλη του ΚΚΕ όταν καταλάβαμε τη γενική λογοκρισία και φίμωση και του τι σημαίνει «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» σε «κόμμα νέου τύπου»…
Αν οι βουλευτές που δεν μπορούν να κάνουν ελεύθερα ερωτήσεις μέσα στην βουλή, χωρίς πρώτα να τις εγκρίνει το κόμμα τους, παραιτούνταν, τότε κάθε μήνα θα είχαμε εκλογές
πάντα αντικαθίστανται από επιλαχόντα
TO KKE αδιαφορεί, υπάρχουν όμως άλλοι που ενδιαφέρονται
http://www.efsyn.gr/arthro/dikaioytai-o-synigoros-toy-politi-na-diathetei-theia-afeleia
Δικαιούται ο Συνήγορος του Πολίτη να διαθέτει θεία αφέλεια;
03.09.2017
Μυρσίνη Ζορμπά*
Η καθυστερημένη καταδίκη του Κωνσταντίνου Λαλαούνη, προέδρου του Φιλανθρωπικού Ιδρύματος Παιδικό Σπίτι Πειραιά, θεολόγου και πρώην προϊσταμένου της υπηρεσίας επιμελητών ανηλίκων, για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων αποκαλύπτει το βάθος και το εύρος των ευθυνών που υπάρχουν.
Η υπόθεση, που έφερε στο φως της δημοσιότητας από τις σελίδες της «Εφ.Συν.» ο άξιος δημοσιογράφος Δημήτρης Αγγελίδης με βαθύτατη ευθύνη και αποφεύγοντας κάθε σκάνδαλο, μας έδειξε την κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τα ιδιωτικά ιδρύματα, τα θεσμικά κενά, τις ολιγωρίες, το επίπεδο της παιδικής προστασίας στη χώρα μας γενικότερα αλλά και το πλέγμα νοοτροπιών και κάθε είδους συμφερόντων που εμποδίζει να πέσει φως στο σκοτάδι. Δεν κάνουμε δίκη προθέσεων, αλλά και δεν θα πρέπει να παραμείνουμε απαθείς, διότι με τη δικαστική καταδίκη δεν τελειώνει το ζήτημα.
Γι’ αυτό και διαβάσαμε με έκπληξη στην προσωπική σελίδα του Γ. Μόσχου στο fb, Βοηθού Συνηγόρου του Πολίτη για τα Δικαιώματα του Παιδιού, ένα είδος εξομολόγησης που αφορούσε τη γνωριμία του με τον καταδικασθέντα «ως πρόσωπο υπεράνω κάθε υποψίας» και «με δημόσια υποστήριξη και αναγνώριση» και, κατά συνέπεια, τη δυσκολία του να προχωρήσει δεδομένου, όπως ο ίδιος γράφει, «δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορεί να γίνονται όλα αυτά που ακούγονταν»!
Ας δούμε χωρίς φόβο και πάθος τη συγκεκριμένη ευθύνη που προκύπτει από τη μοιραία αντίληψη του αρμόδιου κομβικού παράγοντα όπως ο Συνήγορος του Παιδιού, ο οποίος δηλώνει ότι όταν κάποιες εθελόντριες άλλου ιδρύματος τον ενημέρωσαν προφορικά ότι «εκεί κακοποιούνται τα παιδιά», εκείνος ζήτησε να του υποβάλουν γραπτή αναφορά και παρέμεινε αδρανής.
Δικαιούται, αλήθεια, ο Συνήγορος να θεωρεί οποιονδήποτε, ναι, οποιονδήποτε, υπεράνω υποψίας; Δικαιούται να επικαλείται τη δημόσια αναγνώριση ως δικαιολογητικό και τεκμήριο αθωότητας κάποιου; Οφείλει ή όχι να προχωρεί σε αυτεπάγγελτη διερεύνηση και να μη χρησιμοποιεί ως αμυντικό ή και επιθετικό γραφειοκρατικό όπλο τη γραπτή αναφορά;
Ακόμη όμως και όταν υπήρξαν αργότερα δύο γραπτές αναφορές, όπως ο ίδιος ομολογεί, «ξεκινήσαμε την παρακολούθηση του τι συμβαίνει στον χώρο αυτό… Δύσκολο, λόγω της προσωπικής μου γνωριμίας με τον υπεύθυνο του ιδρύματος».
Μα είναι δυνατόν να επικαλείται ένας υπεύθυνος θεσμικός παράγοντας σε τόσο ευαίσθητο χώρο την προσωπική γνωριμία δηλώνοντας τη δυσκολία του, αντί να έχει ζητήσει να εξαιρεθεί από την έρευνα; Θεωρώντας μάλιστα ότι πρόκειται για «μια μοναδική στα ελληνικά χρονικά» υπόθεση (!), καταλήγει: «Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι μπορεί να γίνονται όλα αυτά που ακούγονταν».
Δικαιούται, αλήθεια, ο Συνήγορος να διαθέτει τόση θεία αφέλεια; Ασφαλώς και δεν δικαιούται, γιατί τέτοιου είδους αφέλεια είναι πολύ επικίνδυνη για τα παιδιά και τα δικαιώματά τους που έχει ταχθεί να υπηρετεί, μάλιστα εδώ και χρόνια.
Από την άλλη μεριά, αν αναζητήσετε στο διαδίκτυο το Παιδικό Σπίτι Πειραιά θα πληροφορηθείτε από την ιστοσελίδα του ότι στα «πενήντα και πλέον χρόνια λειτουργίας του, έχει αναγνωριστεί και τιμηθεί για την κοινωνική του προσφορά με πλήθος επαίνων και βραβίων όπως: έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών, τιμητική διάκριση του Συλλόγου Πνευματικής και Κοινωνικής Ανάπτηξης των Παιδιων καθώς και πολλών άλλων ιδιωτικών και δημόσιων φορέων» (sic για την ορθογραφία).
Οντως από το 1962 ξεκίνησε «το έργο του οραματιστή Κώστα Λαλαούνη, που στέκεται δεκάδες χρόνια δίπλα στα παιδιά, πάντα με την ίδια αφοσίωση και αγάπη», κατά δήλωση του επί χρόνια συνεργάτη και σημερινού προέδρου του Δ.Σ. Κωνσταντίνου Φαζάκη.
Ο ίδιος δηλώνει μάλιστα τον Μάιο του 2016 και ενώ ο Λαλαούνης είναι ήδη υπόδικος: «Εβλεπε ότι υπήρχαν στα δικαστήρια ανηλίκων παιδιά τα οποία χωρίς να έχουν παρανομήσει τα ίδια βρισκόντουσαν στον δρόμο, είτε γιατί οι γονείς τους είχαν εγκληματήσει, ήταν χρήστες ναρκωτικών κ.λπ., είτε γιατί τα είχαν εγκαταλείψει και βρισκόντουσαν σε μεγάλο κίνδυνο, ζωής και υγείας, σωματικής, ψυχικής και νοητικής».
Αυτά εξιστορεί στον δημοσιογράφο ο κύριος Φαζάκης, που ήταν από τότε στο πλευρό του κυρίου Λαλαούνη και πλέον έχει αναλάβει τη διοίκηση του σωματείου. « …ο κύριος Λαλαούνης είχε την ιδέα να δημιουργήσει το Παιδικό Σπίτι, το οποίο με τα χρόνια πήγε πολύ καλά και τα περισσότερα παιδιά που μεγάλωσαν εκεί επανεντάχθηκαν χωρίς προβλήματα στην κοινωνία».
Πουθενά δεν άκουσε και δεν είδε τους σκελετούς στο ντουλάπι, πουθενά δεν κάνει μια δήλωση έστω για να ξεπλύνει το άγος, πουθενά κανένας υπαινιγμός για να αποκηρύξει τον βίο και την πολιτεία του κατηγορούμενου τότε Λαλαούνη, εκείνος συνεχίζει σαν να μη συνέβη τίποτε.
Μάλιστα, προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα μιλάει για την ιστορία του σωματείου: «Το Σπίτι στηρίχθηκε σε ανθρώπους που αγαπούσαν το παιδί και πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους… Ολα αυτά μέχρι το 2009-2010, έκτοτε ξεκίνησε μια καθοδική πορεία και άρχισαν τα προβλήματα, όπως συνέβη γενικότερα στην ελληνική κοινωνία».
Η κακοποίηση, οι εξαναγκασμοί και η ασέλγεια δεν ήταν πρόβλημα, μόνο τα χρήματα. Και όπως δηλώνει άλλος συνεργάτης του: «Διότι εδώ υπάρχει μια ευαισθησία. Αν δεν υπήρχε ευαισθησία δεν θα υπήρχε αυτός ο χώρος». (http://news247.gr/eidiseis/koinonia/to-paidiko-spiti-peiraia-xreiazetai-…)
Θα συνεχίσουμε και με άλλες πληροφορίες και αναζήτησης ευθυνών. Το οφείλουμε στα παιδιά που δεινοπάθησαν.
* Μέλος Δικτύου για τα Δικαιώματα του Παιδιού
Αξίζει να προσεχτεί, γιατί λέει κάτι βάσιμο, που κανείς άλλος δεν το λέει, παρά το προβοκατόρικο του τίτλου.
Η περίεργη λογοκρισία του Ριζοσπάστη υπέρ διεφθαρμένων εκκλησιαστικών παραγόντων, που κι εμείς έχουμε πολλές φορές επισημάνει.
Προσωπικά νομίζω πως το ΚΚΕ εκτιμά ιδιαίτερα τη φιλανθρωπική δράση των παγκαριών υπέρ των πτωχών.
http://anasintaxi.blogspot.gr/2016/11/mko.html
Σάββατο, 12 Νοεμβρίου 2016
MKO «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ» – «Κ»ΚΕ: Το «φάντασμα» του Χουντο-Χριστόδουλου περιφέρεται μόνιμα στον «Περισσό» και το «Ριζοσπάστη»
Οι εθνικίστριες θεούσες ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΑΝΕΛΛΗ μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη των «ορφανών» του;
Στα τέλη Σεπτέμβρη δημοσιεύτηκε στον αστικό τύπο (μεγαλοαστικό και ρεφορμιστικό) η είδηση ότι το Συμβούλιο Εφετών έκανε δεκτή την πρόταση του εισαγγελέα των Εφετών Π.Παναγιωτόπουλου που ζητά την παραπομπή σε δίκη μελών της ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη» του Χουντο-Χριστόδουλου.
Παρακάτω δίνουμε τρεις παρουσιάσεις της ίδιας είδησης (από «Εφημ.Συντακτών» και «Αυγή» μόνο σύντομα αποσπάσματα, ενώ απ’ το «Ριζοσπάστη» ολόκληρο το «κείμενο») για να μπορεί ο αντιφασίστας και κομμουνιστής αναγνώστης εύκολα να συγκρίνει και να διαπιστώσει τη συνειδητή και εντελώς σκόπιμη αποσιώπηση-απόκρυψη του ονόματος του Χουντο-Χριστόδουλου απ’ τη ρεφορμιστική φυλλάδα «Ριζοσπάστης» της χρουστσοφικής-τροτσκιστικής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ:
«Σε δίκη 4 της «Αλληλεγγύης» για τα κονδύλια του ΥΠ.ΕΞ.….Το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών κάνει δεκτή ανάλογη την πρόταση του εισαγγελέα εφετών Παν. Παναγιωτόπουλου, και διατάσσει την παραπομπή σε δίκη του άλλοτε στενού συνεργάτη του μακαριστού Χριστόδουλου (υπογρ. «Α»), νυν διευθύνοντα συμβούλου του Alpha και διαχειριστή της ΜΚΟ, Δημήτρη Φουρλεμάδη, της πρώην επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Γεωργίας Λυμπέρη και των πρώην Εκκλησιαστικών Οικονομικών Επιθεωρητών της Εκκλησίας της Ελλάδος, Ιωάννη Πέτσου και Θεολόγου Μακρή. Στην υπόθεση εμπλεκόταν και πέμπτο πρόσωπο, το οποίο απαλλάχθηκε από το Συμβούλιο Εφετών….» («Εφ.Συντακτών» 27/09/2016, σύντομο απόσπασμα).
«Σε δίκη για κακούργημα, κατηγορούμενη για κατάχραση 5,6 εκατ. ευρώ η ΜΚΟ της Εκκλησίας «….Σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων παραπέμπονται με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, τέσσερις υπεύθυνοι της ΜΚΟ «Αλληλεγγύη» της Εκκλησίας, της περιόδου 2005-2006, σχετικά με την υπόθεση χρηματοδοτήσεων για δράσεις που παρέμειναν ημιτελείς ή δεν πραγματοποιήθηκαν καθόλου.Το βούλευμα, κάνοντας δεκτή ανάλογη πρόταση του εισαγγελέα εφετών, Παν. Παναγιωτόπουλου, διατάσσει την παραπομπή σε δίκη του άλλοτε στενού συνεργάτη του μακαριστού Χριστόδουλου (υπογρ. «Α») και διαχειριστή της ΜΚΟ, Δημήτρη Φουρλεμάδη, της πρώην επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Γεωργίας Λυμπέρη και των πρώην Εκκλησιαστικών Οικονομικών Επιθεωρητών της Εκκλησίας της Ελλάδος, Ιωάννη Πέτσου και Θεολόγου Μακρή, στους οποίους αποδίδονται, κατά περίσταση, τα αδικήματα της υπεξαίρεσης, με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/50), της συνέργειας σε αυτή, της απιστίας και της ψευδούς βεβαίωσης…..» («Αυγή» 27/09/2016, σύντομο απόσπασμα).
“Παραπέμπονται για την ΜΚΟ «Αλληλεγγύη»Στο εδώλιο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων παραπέμπονται για να λογοδοτήσουν για τα πεπραγμένα της άλλοτε ΜΚΟ της Εκκλησίας «Αλληλεγγύη», 4 από τους 5 αρχικά κατηγορουμένους στην υπόθεση με τις ημιτελείς ή απραγματοποίητες «δράσεις» της Οργάνωσης, την περίοδο 2005 – 2006, για τις οποίες είχε λάβει κονδύλια ύψους 5,6 εκατ. ευρώ.Σήμερα, η Εκκλησία έχει τη ΜΚΟ «Αποστολή». Το Συμβούλιο Εφετών, με βούλευμά του, υιοθέτησε την πρόταση του εισαγγελέα Εφετών Π. Παναγιωτόπουλου και ζητά την παραπομπή του τότε διαχειριστή της ΜΚΟ Δ. Φουρλεμάδη, της πρώην επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου Γ. Λυμπέρη και των πρώην Εκκλησιαστικών Οικονομικών Επιθεωρητών της Εκκλησίας της Ελλάδος Ι. Πέτσου και Θ. Μακρή, κατά περίσταση για τα αδικήματα της υπεξαίρεσης, με την επιβαρυντική περίσταση του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου (1608/50), της συνέργειας σε αυτή, της απιστίας και της ψευδούς βεβαίωσης” «(Ριζοσπάστης» 28/9/2016, σελ20, ολόκληρο).
Μια απλή γρήγορη ανάγνωση και σύγκριση ολόκληρου του «κειμένου» του «Ριζοσπάστη» με τα αποσπάσματα της «Εφημ. των Συντακτών» και της «Αυγής» επιτρέπει εύκολα και αβίαστα τη σίγουρη διαπίστωση ότι ο «Ριζοσπάστης» δεν αναφέρει καθόλου ούτε το όνομα του τότε Αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου ούτε ότι ο Δημ.Φουρμελάδης υπήρξε «στενός συνεργάτης» του.
Πρόκειται για «τυχαία» ή αντίθετα για σκόπιμη-συνειδητή παράλειψη;
Για όσους γνωρίζουν το ιστορικό των πραγματικών στενών σχέσεων (και όχι τις δημαγωγικές, ρεφορμιστικές σαπουνόφουσκες) συνεργασίας της ρεφορμιστικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ με την ηγεσία της Εκκλησίας, ακριβέστερα τη σταθερή, μόνιμη και συνεπή στήριξη των σοσιαλδημοκρατών ηγετών στη σκοταδιστική και υπεραντιδραστική στάση της ηγεσίας της Εκκλησίας με επικεφαλής το Χουντο-Χριστόδουλο είναι ολοφάνερο ότι δεν πρόκειται για «τυχαία» παράλειψη, αλλά για εντελώς εσκεμμένη αντιδραστική ενέργεια εξαπάτησης της εργατικής τάξης και του λαού.
Δυο είναι οι λόγοι αυτής της συνειδητής διπλής αποσιώπησης-παράλειψης εκ μέρους της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ. Ο ένας είναι, γιατί οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες επιλέγουν να μείνουν συνεπείς στη συνέχιση της αντιδραστικής τους πολιτικής στήριξης, ακόμα και μετά θάνατο, στο στενό σύμμαχό τους Χουντο-Χριστόδουλο, και ως εκ τούτου δε θέλουν να αμαυρωθεί περισσότερο η «εικόνα» του με μια επιπλέον «αμαρτία» δηλ. το «βίο και πολιτεία» της κακόφημης ΜΚΟ «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ». Ο άλλος, ακόμα σημαντικότερος, είναι να διαβεβαιώσουν με αυτή την ευκαιρία τη σημερινή υπεραντιδραστική ηγεσία της Εκκλησίας ότι ακόμα και αν κινηθεί στα ίδια υπεραντιδραστικά «βήματα» του Χουντο-Χριστόδουλου (ο Ιερώνυμος «σκαρφάλωσε» ήδη στις επάλξεις του) θα έχει και αυτή την πλήρη στήριξη των σοσιαλδημοκρατών του «Κ»ΚΕ (εκείνη της θρησκόληπτης θεούσας εθνικίστριας-ρατσίστριας Λ.Κανέλλη είναι δεδομένη), όπως την παρείχαν παλιότερα προς το Χουντο-Χριστόδουλο, στηρίζοντας τις πιο ακραίες σκοταδιστικές θρησκευτικές απόψεις, τις εθνικιστικές-σοβινιστικές, ρατσιστικές και φασιστικές του απόψεις και την αντιδραστική του πολιτική δράση σε μια σειρά περιπτώσεις, που εδώ ας απαριθμηθούν μόνο μερικές:
πρώτο, συγκάλυπταν μόνιμα και συστηματικά την πλούσια φασιστική του δράση της εποχής της στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας, όταν ο Χριστόδουλος «διάβαζε πολύ»,
δεύτερο, στήριξαν την έξαλλη και προκλητικότατη πολιτικολογία του υπέρ της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς, της «Δεξιάς του Κυρίου»,
τρίτο, τάχθηκαν κατά της κατάργησης του θρησκεύματος από τις ταυτότητες και στήριξαν τις φασιστικές συγκεντρώσεις, τις λεγόμενες «λαοσυνάξεις» του Χριστόδουλου, ενώ η βουλευτής τους Λ.Κανέλλη συμμετείχε σε αυτές και «αλώνιζε» μέρα-νύχτα τα κανάλια ουρλιάζοντας ασυνάρτητα, με το «Ριζοσπάστη» να κλαψουρίζει καθημερινά για το «διχασμό του λαού»(!), μ’ αποτέλεσμα ο μεγαλοαστός πολιτικός Σημίτης να τους βγει απ τα αριστερά καταργώντας το θρήσκευμα από τις ταυτότητες («η χώρα δεν αντέχει ανάλογο «διχασμό» με εκείνο που προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη για τις ταυτότητες», «Ρ» 7/9/2006, σελ. 31),
τέταρτο, στήριξαν τις ακραίες σκοταδιστικές θρησκευτικές απόψεις του,
πέμπτο, στήριξαν τις ακραίες εθνικιστικές-σοβινιστικές απόψεις του αντιδραστικού Ιερατείου για το βιβλίο Ιστορίας της Στ’ Δημοτικού και συμπαρατάχθηκαν με την Αντίδραση απαιτώντας να αποσυρθεί, με τον «Ελεύθερο Τύπο» (28/3/2007) να προβάλλει περιχαρής πρωτοσέλιδα την κοινή θέση «απόσυρσης» του «Κ»ΚΕ-Χριστόδουλου: «διμέτωπος για την Ιστορία, Ιερά Σύνοδος και ΚΚΕ ζητούν να αποσυρθεί το βιβλίο», και όταν αυτό αποσύρθηκε απ’ την κυβέρνηση Καραμανλή η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία πανηγύριζε μαζί με το μεσαιωνικό Ιερατείο και την εθνικιστική φασιστική αντίδραση και αισθάνονταν δικαιωμένη που ικανοποιήθηκε το αίτημά της («Ρ» 26/9/2007, σελ. 3),
έκτο, στήριξαν την προκλητική εθνικιστική-σοβινιστική, ρατσιστική και φασιστική του δράση κατά την περίοδο της θητείας του στον «Αρχιεπισκοπικό θρόνο»,
έβδομο, μάλιστα οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες – πέραν της θεούσας Λ.Κανέλλη – ήταν «υπερήφανοι», διακηρύσσοντάς το απ’ το βήμα της Βουλής, που ο Χριστόδουλος «ήταν ο πρώτος Αρχιεπίσκοπος που συναντήθηκε με αντιπροσωπία του ΚΚΕ» («Ρ» 29/1/2008, σελ.10),
όγδοο, χαρακτηριστικό είναι το επαίσχυντο βιογραφικό σημείωμα του «Ριζοσπάστη» (29/1/2008, σελ.10) στο οποίο αποσιωπάται πλήρως η συνολική φασιστική δράση του Χριστόδουλου Παρασκευαϊδη,
ένατο, στήριξαν τη δράση της ΜΚΟ «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ», δηλώνοντας δια στόματος Κανέλλη όταν επισκέφτηκε το Χριστόδουλο στις 14/1/2005: «όταν ξέρεις ποιος δίνει χρήματα, ποιος τα χειρίζεται, τι αγοράζει και που τα πηγαίνει – γιατί θα πάνε και σε συγκεκριμένους φορείς με συγκεκριμένα αποδεικτικά – με κάνει να αισθάνομαι λίγο καλύτερα και ως χριστιανός και ως φιλάνθρωπος και ως πολίτης και ως βουλευτής» (!!!).
Τέλος, τώρα πια δεν απομένει άλλο παρά οι δυο θεούσες ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΑΝΕΛΛΗ να καταθέσουν ως μάρτυρες υπεράσπισης των «ορφανών» του Χουντο-Χριστόδουλου.
_______________________________
Η αλήθεια βέβαια για τη φράση
«Η χώρα δεν αντέχει ανάλογο «διχασμό» με εκείνο που προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη για τις ταυτότητες»,
είναι πως γράφτηκε εισαγωγικά σε σατιρικό δημοσίευμα του Ριζοσπάστη, με σοβαρό όμως ύφος στην εισαγωγή του, οπότε εκκρεμεί το ερώτημα πόσο σοβαρά ειπώθηκε, πάντως ειπώθηκε:
http://www.rizospastis.gr/story.do?id=3526636
Πέμπτη 7 Σεπτέμβρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Σελίδα 31
ΗΜΕΡΟΔΡΟΜΟΣ
Η χώρα δεν αντέχει ανάλογο «διχασμό» με εκείνο που προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη για τις ταυτότητες.
Η χώρα δεν αντέχει ανάλογο «διχασμό» με εκείνο που προκάλεσε η απόφαση της κυβέρνησης Σημίτη για τις ταυτότητες. Ως εκ τούτου, η στήλη, σε μια προσπάθεια να συγκεράσει τις αντιτιθέμενες απόψεις μεταξύ κυβέρνησης (που με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας καταργεί τις εξομολογήσεις μαθητών στα σχολεία) και της Ιεράς Συνόδου (που διαμαρτύρεται εντόνως), επιθυμεί να συμβάλει στην κατεύθυνση της καταλλαγής και προτείνει:
Αφ’ ενός, μεν, να τηρηθεί η εγκύκλιος και να μη γίνεται η εξομολόγηση στα σχολεία. Αφ’ ετέρου, δε, και η εξομολόγηση των μαθητών να συνεχιστεί κανονικά. Πώς; Απλό: Να παίρνουν τα παιδιά και να τα πηγαίνουν για εξομολόγηση στον… Κορυδαλλό. Στον Βαβύλη (και τον Γιοσάκη)…
Τι είναι αυτά τα παιδιά;
Έχουν γονείς;
Από που προέρχονται;
Ήταν Ορθόδοξα στο θρήσκευμα από την οικογένειά τους;
Πόσων χρονών είναι;
Ποιος έδωσε τη συγκατάθεσή του να βαπτιστούν;
http://www.epirus-tv-news.gr/2016/08/photos_17.html
Κιβωτός Του Κόσμου:Ομαδική Βάπτιση Παιδιών Στην Πωγωνιανή [Βίντεο -Photos]
Epirus TV NEWS 8/18/2016 09:32:00 π.μ.
Μια ξεχωριστή μέρα ήταν η χθεσινή για την Κιβωτό του Κόσμου στην Πωγωνιανή !
Παρουσία πλήθους κόσμου τόσο απο το χωριό ,όσο και απο τα Γιάννενα τελέστηκε και φέτος ομαδική βάπτιση έξι παιδιών αυτή τη φορά!
«Ονομα μας χαρίζουνε ξεχωριστό απο τ΄ άλλα και δώσαν την υπόσχεση να μας φροντίζουνε για πάντα ανέφερε χαρακτηριστικά το κάλεσμα !
Η βάπτιση των παιδιών τελέστηκε στη Θεοτόκο Πωγωνιανής ,απο τη ΨΥΧΗ της Κιβωτού του Κόσμου ,τον πάτερα Αντώνιο .
Ολοι οι παρευρισκόμενοι έσπευσαν να συνομιλήσουν με τον άνθρωπο που ακούραστα και με περισσή αγάπη και στοργή τόσα χρόνια έχει αναλάβει ,όχι μόνο την υλική αποκατάσταση των παιδιών που φιλοξενεί αλλά και την πνευματική τους ,μεριμνώντας ώστε όλα τα παιδιά να λάβουν τα απαραίτητα εφόδια για την πορεία τους στη ζωή .
Πολύτιμος είναι και ο ρόλος των εθελοντών που συμβάλλουν στο δύσκολο και συνάμα θεάρεστο έργο της Κιβωτού .
Η υπεύθυνη της Κιβωτού του Κόσμου στην Πωγωνιανή κ.Αντυ Θεοδωρακοπούλου ,ο φύλακας άγγελός τους ,ήταν φυσικά και σήμερα στο πλευρό τους μαζί με τους περιχαρείς νονούς και νονές τους !
Με το πέρας της βάπτισης μοιράστηκαν οι μπομπονιέρες και ακολούθησε το καθιερωμένο γλέντι!
Υπενθυμίζεται πως την Παρασκευή 19 Αυγούστου τα παιδιά της Κιβωτού του Κόσμου Ηπείρου μας προσκαλούν στην καλοκαιρινή τους γιορτή στις 19.00 το απόγευμα …στο γεμάτο αγάπη σπίτι τους στην ακριτική Πωγωνιανή Ιωαννίνων!
http://www.newsit.gr/topikes-eidhseis/ipeiros-omadiki-vaptisi-17-paidion-apo-tin-kivoto-toy-kosmoy-stin-pogoniani-deite-to-vinteo/1391330/
Ήπειρος: Ομαδική βάπτιση 17 παιδιών από την »Κιβωτό του Κόσμου» στην Πωγωνιανή – Δείτε το βίντεο!
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: 17.08.2015 | 18:55
Newsit.gr
Μια ξεχωριστή και χαρμόσυνη ημέρα ήταν η χθεσινή για την Πωγωνιανή, καθώς τελέστηκε ομαδική βάπτιση 17 παιδιών απο την «Κιβωτό του Κόσμου» στο ακριτικό χωριό της Ηπείρου.
Για 17 παιδάκια, που πρόσφατα βρέθηκαν στην ζεστή και ασφαλή αγκαλιά της Κιβωτού του Κόσμου, πέρα απο την εξασφάλιση των υλικών τους αναγκών, οι άνθρωποι της Κιβωτού φρόντισαν και για την πνευματική τους αποκατάσταση, εντάσσοντάς τα μέσω του μυστηρίου της βάπτισης στον Χριστιανικό κόσμο.
Αξίζει να σημειωθεί ,πως ο πληθυσμός της «Κιβωτού του Κόσμου» έχει σχεδόν διπλασιαστεί αφού πλέον φροντίζει 56 παιδάκια, ενώ πέρυσι ο αριθμός ήταν αρκετά μικρότερος.
http://www.dimokratiki.gr/27-07-2017/pos-echi-ypothesi-tin-vaptisi-pediou-choris-tin-egkrisi-tou-patera/
Πώς έχει η υπόθεση με την βάπτιση παιδιού χωρίς την έγκριση του πατέρα
27 Ιουλίου 2017 8:20 πμ
Διαψεύδονται από την μηνυόμενη και τον πατέρα της τα διαλαμβανόμενα σε μήνυση που υπέβαλε ο εν διαστάσει σύζυγός της, κατά ενός ιερέα από την Κω και της ίδιας,
(….)
«Την 13η Ιουνίου 2017 ο μηνυτής ενημερώθηκε για την βάπτιση από την Ιερά Μητρόπολη Ρόδου και την 14η Ιουνίου 2017 μετά από συνάντηση με επιτελή της Μητρόπολης προχώρησε η διοικητική διαδικασία. Πιο συγκεκριμένα την 15η Ιουνίου 2017 εκδόθηκε άδεια για την βάπτιση την οποία υπέγραψε ο πρωτοπρεσβύτερος της Ιεράς Μητρόπολης Ρόδου.
Κατσίκης για ταυτότητα φύλου: Θα αλωθεί το άβατο του Αγίου Όρους
http://www.athensvoice.gr/politiki/allagi-fyloy-voyleytis-toy-syriza-lavros-kata-toy
Αλλαγή φύλου: Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ λάβρος κατά του ΚΚΕ
Σταλινισμός, πατριαρχία, ψυχιατρεία, ταύτιση με τη Δεξιά και κάτι ψιλά
29.09.2017
Έντονη επίθεση κατά του ΚΚΕ, με αφορμή τη θέση του στο νομοσχέδιο Κοντονή για τη δυνατότητα αλλαγής φύλου, εξαπέλυσε ο βουλευτής Δράμας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Χρήστος Καραγιαννίδης. Σε άρθρο του στο commonality.gr, , με τίτλο «Για τον ‘κομμουνισμό’ και την πατριαρχία», ο βουλευτής ψέγει το ΚΚΕ ως σταλινικό, αναφέρεται στην παλιά Σοβιετική Ένωση που αποτελεί το πρότυπο του αυτού του κόμματος, υπενθυμίζει τα γκουλάγκ και τα ψυχιατρεία, ενώ τονίζει την ταύτιση του ΚΚΕ με τη χειρότερη εκδοχή της Δεξιάς.
Το άρθρο:
«Ο εισηγητής του ΚΚΕ κ. Δελής χθες ήταν ξεκάθαρος για τον τρόπο με τον όποιο αντιμετωπίζει τα ζητήματα ταυτότητας φύλου το κόμμα του. Δεν είναι η πρώτη φορά που η σταλινική αριστερά ταυτίζεται απόλυτα με τη δεξιά σε τέτοια ζητήματα, αν και με διαφορετικά επιχειρήματα κι αιτιάσεις. Στην περίπτωση του ΚΚΕ η υπόθεση του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι ευθεία επίθεση στη συγκρότηση της ταξικής συνείδησης της εργατικής τάξης κι ακόμα μιας προσπάθειας χειραγώγησης των λαϊκών μαζών μέσω αστικών ευφυολογημάτων περί ατομικών δικαιωμάτων.
Για τον κ. Δελή και το κόμμα του λοιπόν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο «θεμελιώνει και αναπαράγει τον αντιεπιστημονικό διαχωρισμό μεταξύ του βιολογικού και κοινωνικού φύλου». Ο κ. Δελής θεωρεί ως επιστήμη μόνο τη βιολογία ή το πολύ πολύ την ιατρική. Τι σημασία έχει που εδώ και δεκαετίες επιστήμονες των κοινωνικών επιστημών – και όχι μόνο – γράφουν μονογραφίες και συλλογικούς τόμους, όπου εκθέτουν τα δικά τους επιστημονικά πορίσματα για τον τρόπο που κατασκευάζεται το φύλο; Τι σημασία έχει που το αναλύει η Judith Butler και πολλοί/ες άλλοι/ες ή αν το αποδέχεται ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας; Αυτά είναι όλα αστικές μονομέρειες κι αντιεπιστημονικότητα.
Για το ΚΚΕ επίσης «το παρόν νομοσχέδιο, παρά τους ισχυρισμούς της αιτιολογικής έκθεσης δεν προσφέρει καμία προστασία -το αντίθετο». Πράγματι, αυτό που λέει το κόμμα είναι σωστό. Μέχρι τώρα όλοι οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί και προσδιορισμοί των ανθρώπων στη χώρα μας ήταν μια χαρά προστατευμένοι. Πλέον περνάμε σε άλλο επίπεδο. Με άλλα λόγια τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα κινδυνεύουν αν περάσει αυτό το νομοσχέδιο! Η αυθεντία του ΚΚΕ στους ορισμούς περί δικαιωμάτων και άλλων συναφών δε αφήνει καμία χαραμάδα αμφισβήτησης.
Συνεχίζοντας ο κ. Δελής μας αποκαλύπτει και τη βασική διαφωνία του με το νομοσχέδιο: «υιοθετεί τον ανορθολογικό και αντιεπιστημονικό διαχωρισμό των χαρακτηριστικών του φύλου, με την ταυτότητα φύλου». Το τι είναι επιστημονικό και τι είναι ορθολογικό θα μας το πει η Σοβιετική Ένωση και το Κόμμα. Καμία δουλειά δεν έχουν επιστήμονες, φορείς της κοινωνίας των πολιτών, άτομα ή όποιος άλλος να συγκροτεί γνώμες ή γνώση.
Μπορεί κάποιος/α να προσδιορίσει από μόνος του, από μόνη της το φύλο του/της; Όχι φυσικά!
Και δεν το λέω εγώ. Το ΚΚΕ το λέει: «ουσιαστικά (το ν/σ) θεμελιώνει ατομικό δικαίωμα στον προσδιορισμό του φύλου με βάση τη υποκειμενική άποψη που έχει το άτομο για το φύλο στο οποίο ανήκει, όμως το φύλο προσδιορίζεται αντικειμενικά και αυτό δεν σχετίζεται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό». Το Κόμμα έχει μείνει από επιστημονικά καύσιμα πριν τη δεκαετία του 1990 . Δεν ξέρει, δε θέλει να ξέρει για την αμφισβήτηση αυτού του διαχωρισμού. Αυτό που αναπαριστά το κοινωνικό φύλο δεν αντικατοπτρίζει πάντα στο θεωρούμενο ως βιολογικό; Δε μας νοιάζει καθόλου. Τα κοινωνικά πλαίσια διαμορφώνουν τη ρολικότητα του θεωρούμενου ως βιολογικού φύλου; Τι λέτε καλέ.
Αλλά ας πούμε, υποτίθεται τελοσπάντων ότι «για βιολογικούς, κοινωνικούς και άλλους λόγους, το άτομο βιώνει μία έντονη σύγκρουση ανάμεσα στα χαρακτηριστικά του φύλου του και στο φύλο στο οποίο νιώθει ότι ανήκει». Εδώ, λοιπόν, «πρέπει να στηρίζεται η ολόπλευρη κοινωνική προστασία του ατόμου και στη συνέχεια η όποια νομική αντιμετώπιση». Τρελάδικο; Ζουρλομανδύας και γκούλαγκ; Πατριαρχία και αγία ρωσική οικογένεια; Φυσικά! Όπως τονίζει αργότερα ο εν λόγω εισηγητής «με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αίρονται και υποβαθμίζονται τα όποια μέτρα στην επιστημονική και ψυχοκοινωνική στήριξη τέτοιων ακριβώς επιπτώσεων ώστε να επιλυθεί αυτή η ασυμβατότητα». Διότι η ασυμβατότητα αυτή πρέπει να επιλυθεί. Στον κομμουνισμό του ΚΚΕ δεν θα υπάρχουν ασύμβατοι, πάει να πει ανώμαλοι. Θα στηρίζονται ψυχοκοινωνικά γιατί θα θεωρούνται άρρωστοι. Αλήθεια, πόση διαφορά έχει αυτή η θέση από την ανεκδιήγητη που εκφώνησε ο κ. Κυριαζίδης της ΝΔ για το ίδιο νομοσχέδιο, πως δηλαδή «η νομολογία ορθώς αναφέρει και καλώς απαιτεί την παρακολούθηση του έχοντος δυσφορία γένους από γιατρό, όμως και αυτό το καταργείτε. Με ποια σκοπιμότητα; Αν δεν έχει πιστοποιημένη δυσφορία γένους και δεν πάσχει από τρανσεξουαλισμό, για ποιο λόγο να γίνει η αλλαγή του φύλου»;
Ο κατήφορος όμως του κόμματος που λογίζεται για κομμουνιστικό δεν έχει τέλος. «Με το νομοσχέδιο δεν εξασφαλίζεται η ομαλή κοινωνικοποίηση του ατόμου, η ανάπτυξη του, η καλλιέργεια της αλληλεγγύης, ο σεβασμός στον άνθρωπο […]αναπαράγονται και στις στάσεις ζωής ο υποκειμενισμός, η αναζήτηση ατομικής λύσης στα οξυμένα κοινωνικά προβλήματα που βιώνει ο καθένας και η καθεμιά. προωθείται […]απ’ όλους τους μηχανισμούς της σύγχρονης καπιταλιστικής κοινωνίας, η χυδαία διαστρέβλωση της αντικειμενικής, της κοινωνικής πραγματικότητας, αυτό αντανακλάται ως συνείδηση στην αντίληψη για το φύλο, καθώς και στις κοινωνικές σχέσεις των φύλων, στη στάση ιδιαίτερα της νεολαίας». Τραγέλαφος! Το κοινωνικό φύλο δηλαδή διαστρεβλώνει την κοινωνική πραγματικότητα. Μόνο που η κοινωνική πραγματικότητα μάλλον διαμορφώνεται εν πολλοίς από τον καπιταλισμό. Τι να πει βεβαίως κανείς για τη νεολαία; Δυνατό ΚΚΕ τώρα για να μην γίνουμε όλοι αδερφές βορά στο ευρωσφαγείο των μονοπωλίων, θα ήθελε να πει το κόμμα, αλλά δε μπορεί να το πει έτσι ακριβώς. Το είπε αλλιώς: «το ατομικό δικαίωμα, από αυτή την οπτική, είναι ένα «κολοβό» τελικά δικαίωμα, όποια νομοθεσία και αν το στηρίζει, αφού αποκόπτεται από οποιοδήποτε ταξικό προσδιορισμό». Δεν υπάρχει τίποτε άλλο, μόνο τάξεις, μόνο οικονομία, μόνο κοινωνία. Η Θάτσερ έλεγε το αντίστροφο, αλλά ήταν εξίσου λάθος. Πάμε άλλη μια φορά στον κ. Κυριαζίδη της ΝΔ για να συγκρίνουμε: «Οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν από την εφαρμογή του νομοσχεδίου, θα καταλήξουν σε έναν θρυμματισμό της βιολογικής πραγματικότητας και σε μια πρωτόγνωρη κοινωνική πρόκληση».
Έχει, όμως, και πιο κάτω. «Ουσιαστικά αφήνεται ελεύθερο το πεδίο για την αναπαραγωγή ρατσιστικών, προσβλητικών επιθέσεων σε βάρος ατόμων με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό, η με ασυμβατότητα ανάμεσα στα ατομικά χαρακτηριστικά του φύλου και τον τρόπο με τον οποίο βιώνει το άτομο το φύλο του». Εδώ ο «σύντροφος» επαναλαμβάνει πως ένα νομοθέτημα για το οποίο έχει εκφράσει θετική στάση όλη συλλήβδην η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα με τις αντίθετες ακριβώς προκείμενες βοηθά στο ρατσισμό εναντίον της. Μάλλον αυτό είναι τόσο αντιορθολογικό, όπως θα έλεγε και η κομματική γλώσσα, που σηκώνουμε τα χέρια ψηλά.
Καταλήγει ο εισηγητής του ΚΚΕ πως «είναι ιδιαίτερα συμφέρον για την αστική εξουσία και τους μηχανισμούς της, η συγκρότηση σμπαραλιασμένων ταυτοτήτων, με βάση για παράδειγμα το φύλο, ώστε να διαμορφώνονται επιπλέον εμπόδια για την συνειδητοποίηση της ταξικής ταυτότητας, για την ανάγκη της πάλης για τα σύγχρονα κοινωνικά δικαιώματα, καθολικά λέμε εμείς, για όλες και για όλους». Πάλι αλλιώς θα ήθελε να το πει ο κύριος Δελής: «αν υπήρχε ταξική συνείδηση θα είχαμε μόνο άντρες κανονικούς και γυναίκες κανονικές, γι’ αυτό ισχυρό ΚΚΕ». Κάθε φορά που δικαιώματα όποιου είδους κατακτούνται από τους όσους/ες τα στερούνται, κάτι τέτοιο αποτελεί ανάχωμα για το λαϊκό – ταξικό κίνημα. Κάθε φορά τέτοια πράγματα στρεβλώνουν το κριτήριο των πρωτοπόρων εργατών ότι πρέπει να φτάνουν την πάλη τους μέχρις εσχάτων. Αλήθεια, «σύντροφοι και συντρόφισσες», οι κατακτήσεις των εργαζόμενων δεν είναι αποτέλεσμα της δικής τους πάλης; Τους τις χαρίζει ο καπιταλισμός; Οι νεκροί/ες, οι τραυματίες, οι φυλακισμένοι/ες, όλοι κι όλες που πρωτοστάτησαν στα κινήματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας τις τελευταίες δεκαετίες είναι πράκτορες του κεφαλαίου;
Κομμμουνισμός (λέμε τώρα) και πατριαρχία. Αυτό είναι το σημερινό ΚΚ
http://www.athensvoice.gr/politiki/nomoshedio-allagis-fyloy-katapsifizoyn-kke-hrysi
Νομοσχέδιο αλλαγής φύλου: Καταψηφίζουν ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή, Λεβέντης
Διχασμένη η Νέα Δημοκρατία
………………..
Παράθεμα: Μια απάντηση στην ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα σχετικά με την ταυτότητα φύλου
Παράθεμα: Η Αλέκα Παπαρήγα, το ΚΚΕ και το κοινωνικό περιθώριο | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Παράθεμα: Ο Αμβρόσιος ως μέτρο κοινωνικής υποκρισίας, πολιτικής ανοχής και δικαστικής διαπλοκής
Παράθεμα: H γκομενολογία του κ.Κουτσούμπα | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Παράθεμα: Όταν μια μητέρα εμπιστεύεται το αγόρι της σε άγνωστο Ορθόδοξο ιερέα | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Οι ανόητοι Διαμάντω Μανωλάκου και Μωραϊτης, φοβήθηκαν να διαφωνήσουν με την πρόταση του Κακλαμάνη που ψαρεύει στο τέλμα της Ακροδεξιάς, μπερδεμένες από την εθνικιστική γραμμή του Μακεδονομάχου και Τουρκοφάγου ΚΚΕ και τίμησαν τον ακροδεξιό με το Καλάσνικοφ
Κανείς δεν τους εμπόδιζε να δηλώσουν τη διαφωνία τους. Απλά δεν ήξεραν ποια είναι η κομματική γραμμή. Οι δικαιολογίες του Παφίλη, αντάξιες του τυχοδιωκτικού χαρακτήρα αυτού του χωρίς αρχές κόμματος
http://www.katiousa.gr/epikairotita/thanasis-pafilis-lathos-tirisi-enos-leptou-sigis-gia-ton-katsifa-kke-diafonei/
Θανάσης Παφίλης: “Λάθος η τήρηση ενός λεπτού σιγής για τον Κατσίφα, το ΚΚΕ διαφωνεί”
12-11-2018
Αναφερόμενος στην παρουσία βουλευτών του κόμματος εκείνη τη στιγμή, επεσήμανε πως αν δεν ήταν τόσο γρήγορη η διαδικασία, θα είχαν αποχωρήσει από την αίθουσα.
Παράθεμα: Καταδίκη Νίκου Γεωργιάδη | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Παράθεμα: Όταν ο δεσπότης «Χωροφύλακας» έσπαγε την τηλεόραση τριών ηλικιωμένων καλογριών | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
Παράθεμα: Το πορτραίτο του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές
10 Δεκεμβρίου 2019
Με μια κατανυκτική τελετή, παρουσία της Α. Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκοπίου Παυλοπούλου, του Μακαριώτατου Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. Θεόδωρου Β’ και του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου, πραγματοποιήθηκαν τα Θυρανοίξια του Ι. Ν. Αγίας Άννης, στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων «Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη – ΕΛΠΙΔΑ», τη Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019.
Η εκκλησία, η οποία αποτελεί μια δωρεά της οικογένειας Βαρδή Ι. Βαρδινογιάννη, στην Ογκολογική Μονάδα Παίδων είναι αφιερωμένη στην Αγία Άννα και θα εορτάζει στις 9 Δεκεμβρίου.
Στην τελετή παρέστησαν η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κυρία Νίκη Κεραμέως, η οποία εκπροσώπησε την κυβέρνηση, η σύζυγος του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρία Σίσσυ Παυλοπούλου, η Πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής κυρία Φώφη Γεννημάτα, ο κύριος Νίκος Ξυδάκης, εκπροσωπώντας τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Υπουργός Υγείας κύριος Βασίλης Κικίλιας, η βουλευτής του Κ.Κ.Ε. κυρία Λιάνα Κανέλλη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γουινέας κ. Γεώργιος