Μια απάντηση στις «απορίες» του left.gr και στο θράσος αριστερού βουλευτή

[Η Βενεζουέλα δεν είναι τόσο μακριά]

Ο Πρόεδρος του Ιράν για τον μακαρίτη Τσάβες: «Γενναίος, σοφός επαναστάτης ηγέτης, που θα επιστρέψει τη Δευτέρα Παρουσία στο πλευρό του Ιησού, αλλά και σύμβολο της αντίστασης ενάντια στον Ιμπεριαλισμό». Ίσως ο δεσπότης του Πειραιά να πρέπει να στρέψει τον θορυβώδη «ιεραποστολικό» του ζήλο από τον Ερντογάν στον Αχμαντινετζάν.

του Αναγνώστη Λασκαράτου
Δεν είμαστε φίλοι της Δεξιάς της Βενεζουέλας και καμιάς Δεξιάς στον κόσμο. Είμαστε πολιτικά στο πλευρό κάθε κυβέρνησης στο βαθμό που αγωνίζεται για δημοκρατικές ελευθερίες, ανθρώπινα δικαιώματα, ευημερία και κοινωνική Δικαιοσύνη. Είμαστε αντίθετοι με το χυδαίο λαϊκισμό που φορά προοδευτικό προσωπείο και εγκαθιδρύει προσωποπαγές ή κομματικό καθεστώς, εξ ορισμού αυταρχικό και αδιέξοδο. Είμαστε εχθροί της αυθαιρεσίας, της απολυταρχίας και της αδικίας σε όλες τους τις εκφράσεις και εχθρικότατοι προς κάθε τυχοδιωκτική, ερασιτεχνική, μικροαστική, μωροφιλόδοξη και αδιάβαστη Αριστερά (κακή ώρα στην πατρίδα μας), που μπερδεύει τις προσωπικού (συνηθέστατα) ή συλλογικού χαρακτήρα «αυταπάτες» και επιθυμίες της με την πραγματικότητα, παίρνοντας έτσι αθώο κόσμο στο λαιμό της. Εμείς δεν είμαστε ουδέτεροι, θα ντρεπόμασταν αν ήμασταν, όπως ο Μελανσόν, στον β΄ γύρο των γαλλικών εκλογών. Επειδή σύντομα θα έλθει η ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα ντρέπεται για τα καμώματα του με τη Βενεζουέλα (η οποία θα έστελνε λέει πετρέλαιο στην Καισαριανή, ύστερα από τις ενέργειες κάποιου Ρωμιού νεαρού τσαρλατάνου), καλό θα ήταν οι αναφορές του στους νεκρούς της Βενεζουέλας να μην θυμίζουν την ειδησεογραφία του «Ελεύθερου Κόσμου» του (πρώην μαρξιστή και μετά θεωρητικού της Χούντας) Σάββα Κωνσταντόπουλου στη μεταπολίτευση, όταν απεγνωσμένα αγωνιζόταν να αποδείξει πως δεν υπήρχαν νεκροί στο Πολυτεχνείο ή πως όσοι υπήρξαν ήταν τυχαίοι περαστικοί, όπως ένας Αιγύπτιος αστρολόγος ή ανύπαρκτα πρόσωπα (η ωραία Ηλένια), επινοημένα τάχα από το φοιτητικό κίνημα και όχι από μεμονωμένο φοιτητή για δικούς του λόγους. Ο εισπράκτορας λεωφορείου Μαδούρο, (όπως και ο «μηχανικός» Τσίπρας, που συγκρούστηκε με τον διεθνή Καπιταλισμό στα μαρμαρένια αλώνια), δεν έχουν σε καμία περίπτωση ομοιότητες με τον σοβαρό και ιδεολόγο μαρξιστή γιατρό Αλλιέντε, όπως θέλει να μας πείσει η ευτελής μας κυβερνώσα Αριστερά, που έχει πάρε-δώσε με το ακροδεξιό παπαδαριό και με την (παρα;)δικαστική Δεξιά και συνεργάζεται με τον πρωταίτιο της χρεοκοπίας Καραμανλή, τους Καμμένους, τον Πολύδωρα και τον Νικολόπουλο.

17.6.2013: Ο λαϊκιστής Mαδούρο δίνει στον πάπα αγαλματίδιο του Βενεζουελανού γιατρού και παρ’ολίγον ιερέα Jose Gregorio Hernandez του «θαυματουργού», ζητώντας την αγιοποίησή του.

Αντιγράφω από το left.gr, ένα ρεπορτάζ, συνέχεια ενός άλλου («Οι «τσαβίστας» στους δρόμους κατά του πραξικοπήματος της Δεξιάς»): «Ένα ακόμη νεκρός στη Βενεζουέλα – Επίθεση ένοπλων ομάδων σε νοσοκομείο, καταγγέλλει η κυβέρνηση» (21.04.2017): «Ένας άνθρωπος σκοτώθηκε από σφαίρα την περασμένη νύκτα στη διάρκεια των διαδηλώσεων κατά του σοσιαλιστή προέδρου της Βενεζουέλας Νικολάς Μαδούρο, ανακοίνωσε ο δήμαρχος της συνοικίας Σούκρε: ‘Με μεγάλο πόνο ανακοινώνω τον θάνατο από σφαίρα του Μέλβιν Γκαϊτάν, ταπεινού εργάτη της συνοικίας Σούκρε #Petare’, έγραψε στο Twitter ο Κάρλος Οκάρις, δήμαρχος που ανήκει στην δεξιά αντιπολίτευση η οποία οργανώνει τις τελευταίες εβδομάδες το κύμα των διαμαρτυριών στη διάρκεια των οποίων έχουν σκοτωθεί μέχρι τώρα εννέα άνθρωποι. ‘Ο Μέλβιν δολοφονήθηκε στην είσοδο της συνοικίας ‘5 Ιουλίου’ στη διάρκεια της βραδινής διαδήλωσης. Απαιτούμε να διεξαχθεί έρευνα και οι ένοχοι να τιμωρηθούν!’  Ο Οκάρις δεν διευκρίνισε τις συνθήκες στις οποίες σκοτώθηκε ο εν λόγω άνδρας: αν διαδήλωνε ή όχι και ποιος έριξε τον πυροβολισμό (πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ)».

Ο Δήμαρχος δεν διευκρινίζει γιατί πιθανόν δεν ξέρει με βεβαιότητα και ζητά έρευνα. Αυτό όμως δεν μειώνει το προφανές γεγονός πως η κυβέρνηση Μαδούρο πυροβολεί αθώους πολίτες. Σε ταυτόχρονο twitter  (9:37 AM – 21 Apr 2017) με εκείνο (9:37 π.μ. – 21 Apr 2017) στο οποίο επιλεκτικά αναφέρεται το left.gr, ο δήμαρχος γράφει: «Ο Melvin σκοτώθηκε στην είσοδο του Barrio 5deJulio κατά τη διάρκεια της αποψινής διαμαρτυρίας. Απαιτούμε μια έρευνα και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι!». Είναι φανερό πως οι πιθανότητες να έχουμε τον γνωστό αστυνομικό εξοστρακισμό ή αυτοπυροβολισμό ή γενικά «ατύχημα», είναι πολύ χλωμές, όσο κι αν το θέλουν οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ, που τόσο θυμίζουν τους ακροδεξιούς όταν θέλουν να δικαιολογήσουν «οικεία κακά».

Σε όσους έχουν πολιτική εμπειρία, είναι γνωστή η ανά τον κόσμο μέθοδος των υποστηρικτών ενός αυταρχικού καθεστώτος να κάνουν το μαύρο άσπρο, να σπείρουν αμφιβολίες, να γράψουν εξυπνακισμούς, να εντοπίσουν μικροανακρίβειες, να εστιάσουν σε λεπτομέρειες, για να αμφισβητήσουν το προφανές και το μείζον, πως το καθεστώς πυροβολεί πολίτες που διαδηλώνουν. Ένα σπορ στο οποίο διέπρεψε όπως είπα παραπάνω ο «ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» σε όλες τις φάσεις των δικών της Χούντας ακόμη και των βασανιστών, δημοσιεύοντας παραπλανητικά ρεπορτάζ με τον τίτλο «Αντιδίκη». Νομίζαμε πως οι λαϊκές διαδηλώσεις είναι ιερές για την Αριστερά, αλλά κάναμε λάθος. Έχει κι αυτή, όπως όλοι, τα δικά της κριτήρια, μόνο που δεν τα λέει με σαφήνεια. Σχετίζονται με το ποιος εξουσιαστής κυβερνάει τη χώρα. Άλλο ο Τσαουσέσκου και ο Μάο ή ο Μαδούρο, γνωστοί «φίλοι του λαού» και άλλο ο Παπανδρέου ή ο Σημίτης. Θυμόμαστε και την ντροπιαστική όσο και ανόητη δήλωση του (πράγματι ηρωικού αγωνιστή και έντιμου πλην ιδεοληπτικού) Κώστα Κάππου, βουλευτή τότε του ΚΚΕ και του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, με την οποία προσπαθούσε να αμφισβητήσει τη φοβερή σφαγή των φοιτητών στην πλατεία της σινικής πρωτεύουσας, όπου πρόσφατα έλαμψε το μοντελάκι της συζύγου ενός θαυμαστή του Μαδούρο, δηλώνοντας πως το ΚΚΕ δεν έχει οργάνωση εκεί και επομένως ο ίδιος δεν μπορεί να ξέρει (βλ. «Τιέν Αν Μεν»).

Ξεχωριστή είναι η περίπτωση ενός γραφικού βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, που τόλμησε την αντιπαραβολή, η οποία ακόμη κι αν ευσταθούσε δεν δικαιολογεί με κανέναν τρόπο την μονόπλευρη σιωπή του Σύριζα για τις κρατικές δολοφονίες στο Τσαβιστάν: «Νεκρό είχαμε και εμείς το 2008, ένα παιδί εκτελεσμένο από αστυνομικό». Τολμάει ο σήμερα καλοβολεμένος (και με έκτακτο επίδομα πενίας) πολιτικός (δυο αριστερές δημαρχίνες της Ισπανίας, Μαδρίτης και Βαρκελώνης, μείωσαν μόνες τους τον μισθό τους στο μισό, αλλά οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ λατρεύουν τα αστικά προνόμιά τους), να συγκρίνει την μία περίπτωση ενός νεκρού μαθητή ιδιωτικού σχολείου, που δεν αγωνιζόταν απολύτως για τίποτα και έπεσε από μια κακιά στιγμή θύμα ενός διαταραγμένου ακροδεξιού αστυνομικού, τον οποίο ενδεχομένως είχε προκαλέσει και ο οποίος τιμωρήθηκε με το παραπάνω από την Πολιτεία, με τους πολυάριθμους φτωχούς νεκρούς διαδηλωτές, ανάμεσά τους και γαβριάδες της Βενεζουέλας, για τους οποίους κανείς δεν έχει δικαστεί. Μπορείτε να διαβάσετε εδώ: «Ε, όχι κι έτσι Τριαντάφυλλε!»  και εδώ: «Ο Μηταφίδης χρησιμοποιεί το θάνατο του Αλέξη Γρηγορόπουλου με τον πιο περίεργο, προσβλητικό τρόπο», όπου έδωσαν την απάντηση που άξιζε, στον συναγωνιστή (στα βενεζουελάνικα πεδία των ταξικών αγώνων) του Νίκου Παππά«(Σε αυτό το πολυτελές ξενοδοχείο έμειναν Παππάς-Αρτεμίου»).

Νομίζω πως με τη στάση της κυβέρνησης και των φίλων της στην τραγωδία της Βενεζουέλας, που ενώ σκίζουν τα ρούχα τους για τον Γρηγορόπουλο (και καλά κάνουν), δεν λένε λέξη για τους φτωχοδιαβόλους που έπεσαν από τις σφαίρες του πετρελαιοφόρου Μαδουριστάν που το πτώχευσαν οι φίλοι του Τσίπρα, επιβεβαιώνεται πως  έξεστι τω ΣΥΡΙΖΑ ασχημονείν.

 

Advertisement