Η σταθερή στρατηγική συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ και Ακροδεξιάς, δια στόματος Κούλογλου

[Μια αποκαλυπτική επιπόλαιη δήλωση ενός «σοβαρού» του ΣΥΡΙΖΑ]

του Αναγνώστη Λασκαράτου
O ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στ.Κούλογλου δήλωσε (17.3) στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ: «… αναμενόταν πως ενδεχομένως στις ολλανδικές εκλογές αν έβγαινε ο ακροδεξιός, πιστεύω, θα τους ταρακουνούσε πιστεύω τους Ευρωπαίους να κλείσουν την αξιολόγηση. Η συνολική άνοδος της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, εγώ ήλπιζα, πως θα συνέτιζε τους Ευρωπαίους για να κλείσουν ένα θέμα όπως το ελληνικό, που είναι μικρό. Ούτε αυτό έγινε. Άρα στο μέλλον δεν βλέπω να δημιουργούνται καλύτερες, ευνοϊκότερες προϋποθέσεις». Αριστερός Ευρωβουλευτής που επικαλείται μια μικρόνοη, εγωκεντρική, επαρχιώτικη αντίληψη. Να καεί η Ολλανδία, να στραπατσαριστεί η Ε.Ε. για να σωθεί η Ελλάδα. Και να πεις πως υπάρχει έστω η ελάχιστη λογική σε αυτή την ελληνοκεντρική ονείρωξη, λες και η άνοδος της ευρωπαϊκής Ακροδεξιάς, δεν θα είχε φοβερά αρνητικές επιπτώσεις και εδώ.

Έχουμε από το 2012 επισημάνει την ύπουλη τότε προσέγγιση του κ.Τσίπρα και του κλειστού ηγετικού πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ, με την Ακροδεξιά «Ο κ.Καμμένος και ο ΣΥΡΙΖΑ» (12/12/2012) και πολύ πριν και με την φιλοχουντική και ρατσιστική, εθνική κρατική Εκκλησία («O Aλέξης Τσίπρας σε Ιεραποστολή»-2009). Αργότερα μιλήσαμε και για την προσέγγιση με την καραμανλική (του μικρού) πτέρυγα της ΝΔ («Αλεξίου Τσίπρα: Κωνσταντίνου Καραμανλή του Α΄ εγκώμιον», 7.3.2013), που έφερε μετά Παπαγγελόπουλους και Παυλόπουλους για προίκα. Ακολούθησαν επαφές με ολιγάρχες και θεωρητικούς της ρωσικής φιλοχρυσαυγίτικης Ακροδεξιάς, κινήσεις που έγιναν χωρίς να αντιδράσει κανείς μέσα από τον τότε ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ. Από το 2014 εκδηλώθηκε η ανοιχτή ψηφοθηρική-τυχοδιωκτική (για μερικούς υπάρχουν και ισχυρές ενδείξεις συνάφειας ιδεολογίας, συμφερόντων και στόχων) υποστήριξη ηγετικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ προς τη Χ.Α. που εκδηλώθηκε ποικιλότροπα, με κορυφαίους τους Γλέζο-Κωνσταντοπούλου-Βούτση-Μητρόπουλο. Εντελώς ενδεικτικά από μια σωρεία στοιχείων, μπορείτε να δείτε εδώ: «Οι παράξενες σχέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή». Όταν έγιναν κυβέρνηση, αποκαλύφθηκαν οι σχέσεις στελεχών τους με Ρώσους ακροδεξιούς και ολιγάρχες: «Die Zeit: Το δίκτυο της Ρωσίας στην Ελλάδα», στη βάση ανομολόγητων πόθων απόσπασης της Ελλάδας από τον υπαρκτό πολιτισμένο κόσμο σε ανατολίτικες ολοκληρωτικές ατραπούς, που θα αναδείκνυαν ισόβιους φεουδάρχες, τύπου Αζερμπαϊτζάν ή Κούβας.

Πρόσφατα επισημάναμε και την κρυφή χαρά για τη νίκη Τραμπ των ολοκληρωτικών ανθρώπων της ΛΑΕ, που όχι μόνο δεν έχουν ζητήσει ποτέ συγνώμη για την υποστήριξη που προσέφεραν στους πολιτικούς αυτουργούς της σφαγής από Σέρβους Ορθόδοξους φασίστες των παιδιών και των ομήρων της Σρεμπρένιτσα (χωρίς την ελάχιστη αυτοκριτική μέχρι σήμερα), αλλά δεν κρύβουν το όραμά τους για μια εξαθλιωμένη και αντιδυτική Ελλάδα της δραχμής, που θα τους δώσει τη δυνατότητα να σύρουν τη χώρα χωρίς αντιδράσεις από τους απελπισμένους πολίτες, σε πολιτική και οικονομική συνεργασία με τα αυταρχικά και προσωποπαγή καθεστώτα της Ανατολής.  Μερικοί από αυτούς, έχοντας εξασφαλίσει  μισθό στο Λονδίνο, μεθυσμένοι από την καταστροφή που προκάλεσαν, αυτοαποκαλύφθηκαν και με τρόπο που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ψυχανάλυσης:  «Προκλητικός Λαπαβίτσας: Ο κόσμος συνηθίζει τα capital controls» (Το Ποντίκι, 30.6.2015).

Είχαμε επισημάνει και τις επαφές του κ.Τσίπρα με τον προταθέντα από τη Χ.Α. ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό («Χρυσή Αυγή: Ιδανικός για πρωθυπουργός ο Βασίλης Μαρκεζίνης», 14.5.12): «Ο sir Βασίλειος Μαρκεζίνης ενώνει τους υγιώς σκεπτόμενους». Είχαμε υποδείξει και επαφές με πολλούς ακόμη ακροδεξιούς παράγοντες («Μια μέρα ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκτήσει ακροδεξιό Στρατηλάτη»), και Τουρκοφάγους συμβούλους: («Πατριώτες σύμβουλοι του κ.Τσίπρα», «Πως φτάσαμε στον αυτοκαταστροφικό εθνολαϊκισμό» κλπ).

Ο ηγετικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ στράφηκε προς την ακροδεξιά όχι τόσο από συμπάθεια (σε μερικούς όπως οι Τσίπρας-Παππάς, υπήρχε και αυτό το στοιχείο), όσο από νομοτελειακή ανάγκη, από τη στιγμή που η ολότελα εξωπραγματική τυφλή και ισοπεδωτική αντιμνημονιακή πολιτική, η επιλογή της υπόσχεσης ενός νέου πελατειακού παράδεισου, ενός νέου 1981 και μιας νέας μεταπολίτευσης του 1974, δεν μπορούσαν να στηριχτούν με λογικούς συμμάχους και με λογικά επιχειρήματα. Η αλήθεια είναι πως η κούφια δημαγωγική ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ (Αντιμνημόνιο χωρίς αντιπρόταση, δεν υπάρχει), αν δεν συνοδευόταν με πατριωτική περιχαράκωση, με υποδαύλιση φτηνιάρικων αισθημάτων «εθνικής υπερηφάνειας», με ενοχοποποίηση μυστηριωδών  ξένων «σκοτεινών» κέντρων, με κολακείες στο σοφό και φοροκλέφτη κακομαθημένο πελάτη «λαό» και με λούμπεν συμμαχίες, δεν θα μάζευε ψήφους, γιατί ήταν «ένα πουκάμισο αδειανό». Αλήθεια επίσης είναι πως χωρίς καλλιέργεια αισθήματος εθνικής περικύκλωσης από την κακιά Δύση και από γείτονες εχθρούς, δεν εξασφαλίζεται η αναγκαία ποσότητα συλλογικής παράνοιας και για να μπορεί ο κ.Τσίπρας να μπουρδολογεί και να επωφελείται ασταμάτητα. Φανερό επίσης είναι, πως  χωρίς ακροδεξιούς συμμάχους και χωρίς ακροδεξιό παρακράτος και περιβάλλον, δεν μπορεί να στηθεί αυτό το σκηνικό, που σκοτεινιάζει τη σκέψη των πολλών. Τίποτα δεν έγινε τυχαία, άλλα με σχεδιασμό και άλλα χωρίς, μπήκαν όλα στην κοίτη του ακροδεξιού ρεύματος, που τα παρέσυρε στη δική του ανεξέλεγκτη «λογική».  Αχρείαστος να ’ναι, αλλά καλός είναι ο Κασιδιάρης, πρόωρα αποφυλακισμένος επί ΣΥΡΙΖΑ, να ορμάει που και που με στειλιάρια, παραβιάζοντας προκλητικά και ατιμώρητα τους όρους της αποφυλάκισης («Με ρόπαλα στα χέρια φυγαδεύτηκαν Ηλιόπουλος και Κασιδιάρης»-10.3.2017, «Και ο Ηλίας Κασιδιάρης ήταν στα επεισόδια στον Πειραιά»-9.4.2016). Εμείς έχουμε έγκαιρα ζητήσει την εφαρμογή του Νόμου: «Να προφυλακιστεί πάλι ο Κασιδιάρης»-13.4.2016).

Η δήλωση του κ.Κούλογλου προκαλεί μικρή μόνον έκπληξη λοιπόν και όχι διότι προέρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μόνο επειδή ο συγκεκριμένος ήταν από τους ελάχιστους μέσα σε αυτή τη σφηκοφωλιά άγνοιας, αδιαφορίας, τυχοδιωκτισμού, προσωπικής καλοπέρασης και παράνοιας, που διατηρούσαν ίχνη σοβαρότητας, φτάνοντας μάλιστα πρόσφατα να παραδεχθεί αυτό που λέγαμε και εμείς από το 2014, πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να βιαστεί να κυβερνήσει και μάλιστα με τόσο άθεσμο και αυτοκαταστροφικό τρόπο («Κούλογλου: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπρεπε να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρά»),που έδειχνε περιφρόνηση στο πνεύμα του Συντάγματος, από τη στιγμή μάλιστα που οι Σαμαράς-Βενιζέλος ήταν πρόθυμοι να προτείνουν Κωνσταντόπουλο για Πρ.τ.Δημοκρατίας (είχε όμως αποφασιστεί από το δίδυμο Καραμανλή-Τσίπρα, ο Πάκης).

Έχουμε επισημάνει πως, πέρα από τον χωρίς την ελάχιστη ελπίδα και ανταπόκριση μονομερή και επιδεικτικό έρωτα Καμμένου με Τραμπ, πολλοί τυχοδιώκτες και παλαβοί μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-Πλεύση, έχουν επενδύσει στην άνοδο του Αμερικανού ημιπραράφρονα  «(Ο Ομπάμα και η ελληνική Αριστερά…. παράκρουση και οπισθοδρόμηση»), στο Brexiit, στην ευρωπαϊκή ακροδεξιά και στο καταστροφικό μπάχαλο που θα προκύψει. Προσδοκούν πως μέσα από έναν διεθνή κατακλυσμό θα λησμονηθούν οι τεράστιες ευθύνες τους και ακόμη καλύτερα πως θα τους δοθεί η ευκαιρία να στήσουν ένα ολοκληρωτικό προσωποπαγές καθεστώς τύπου Κάστρο ή Τσάβες, με τη βοήθεια όλων των πτερύγων της ελληνικής  Ακροδεξιάς. Δεν εντάσσω ασφαλώς τον κ.Κούλογλου σε αυτόν το σχεδιασμό, αν όμως αυτός, από τους λογικούς εκεί μέσα, επενδύει στην άνοδο της Ακροδεξιάς, μπορούμε να υποθέσουμε σε τι ελπίζουν άνθρωποι σαν τους Τσίπρα-Παππά- Σκουρλέτη, αλλά και Κοτζιά κλπ, την μουλωχτή συμμαχία του οποίου με τον κ.Τσίπρα, ο οποίος δεν τόλμησε να τον εκθέσει στα πρώτα ψηφοδέλτια του 2015, επισημάναμε τότε από τους πρώτους («Εκλεκτέ υποψηφιότητε»-4.1),  γράφοντας: «…δεν θα προσθέσω απολύτως τίποτα, πέρα από την εντύπωσή μου πως ο νεαρός πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αναζητεί,  μανιωδώς συμβούλους, μέντορες ή πολιτευτές, με κριτήριο κυρίως τον μεγάλο πατριωτισμό τους, παρά το γεγονός ότι ενίοτε η αναζήτηση αυτή κατέληξε σε δημόσιο ατύχημα  (Κωνσταντίνος Γρίβας, Γεώργιος Αϋφαντής, Θεόδωρος Καρυπίδης) ή χωρίς δημόσια συνέχεια (sir Βασίλειος Μαρκεζίνης-υιός). Νομίζω πως η στιβαρή παρουσία του κ.Κοτζιά, θα αποτελέσει σε ενδεχόμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ (ή όπερ κάθε πατριώτης εύχεται, ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΞΕΛ, o κ.Κοτζιάς πάντως το έχει εισηγηθεί προ έτους), … την εγγύηση της πατριωτικής πορείας της». Αργότερα είχαμε την αποκάλυψη των επαφών Κοτζιά με το Ρώσο ναζιστή και Ορθόδοξο θεωρητικό του Ευρασιατισμού (συνομιλητή της Κου Κλουξ Κλαν) Ντούγκιν, που συνοδεύτηκε από τις αποτυχημένες προσπάθειες του ίδιου, να τις διαψεύσει (Financial Times 18.1) για να αναγκαστεί μετά από τη δημοσίευση φωτογραφιών, να τις ομολογήσει (Spiegel, 9.2). H κυβέρνηση του κ.Τσίπρα αλλά και το σιωπηλό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-Κωνσταντοπούλου, έδιναν έτσι πολύπλευρα το ηθικό, πολιτικό αλλά και πολιτισμικό τους στίγμα. Είναι χαρακτηριστική η σιωπή όλων τους, όταν ήλθαν «Οι εθνικιστές «Λύκοι της νύχτας» στο Άγιο Όρος».

Ενώ λοιπόν ο ηθοποιός-Συνταγματολόγος (της φαντασιακής Αναθαιόρεισοις του Συντάγματος) κ.Κιμούλης, προδίδει την εμπιστοσύνη του Αλέξη, καλό θα είναι να μελετήσουμε μια δήλωση του κ.Κουτσούμπα. Το ΚΚΕ με το οποίο έχουμε θεμελιώδη διαφωνία, δεν παύει να είναι ένα κόμμα  με απόλυτα σταθερή στάση, που μελετά πολύ σοβαρά κάθε φορά την πολιτική κατάσταση και βοηθάει όποιον ξέρει να διαβάζει και πίσω από τις γραμμές, να αντιληφθεί την πραγματικότητα. Είναι το κόμμα που δεν έπαιξε με τη δραχμή, αλλά ενέταξε το θέμα αυτό από την αρχή σε ένα δικό του πλαίσιο, που δεν έκρυβε την τεράστια και καταστροφική δοκιμασία που θα σήμαινε η δραχμή στην Ελλάδα των σημερινών πολιτικών συσχετισμών, διεθνών συμμαχιών και οικονομικής δομής, κι εγώ θα πρόσθετα και κοινωνικών συμπεριφορών και λαϊκών αντιλήψεων. «Αλέκα Παπαρήγα: Καταστροφική η λύση «έξω από το ευρώ» τώρα», ‘Ελευθεροτυπία’, 30 Μαΐ 2011-από συνέντευξη στον Aντέννα-tv).

Δήλωσε λοιπόν πρόσφατα ο κ.Κουτσούμπας κάτι που αξίζει να μετρηθεί και να ακουστεί σοβαρά: «στην Ευρώπη και στη χώρα μας αναπτύσσεται ένα “ευρωσκεπτικιστικό” ρεύμα από αντιδραστικές, ακροδεξιές, φασιστικές πολιτικές δυνάμεις αλλά και από δυνάμεις που ορκίζονται στην Αριστερά». Η δήλωση δεν ειπώθηκε τυχαία ούτε κατά λάθος, άσχετα αν κατά τα ειωθότα δεν δημοσιεύτηκε στον ‘Ριζοσπάστη’, και προκάλεσε την οργή των αποδεκτών της, των ανερμάτιστων και βολονταριστών γραφικών, της αντιευρωπαϊκής Αριστεράς που στεγάζονται στο κόμμα Λαφαζάνη, ο οποίος έκλεψε τον τίτλο του κόμματος Καρατζαφέρη (Ο λαός της Ορθοδοξίας είναι για κάποιους και λαός της πατριωτικής Αριστεράς), φέροντάς τον στην κλητική: «Σοκ από Δ. Κουτσούμπα: Δεν είναι ο ρόλος μου να προτείνω νόμισμα. Μπορεί να είναι και ευρώ, μπορεί και δραχμή» (Iskra – 20/02/2017).

Το ΚΚΕ, για μια ακόμη φορά ενεργεί πατριωτικά και με αίσθημα ευθύνης. Ριψοκινδυνεύει να ακούσει όλες τις ακροαριστερές και χρυσαυγίτικες καταγγελίες πως δήθεν στηρίζει το σύστημα, για να πει όσο πιο καθαρά μπορεί, πως η δραχμή με αυτήν την ηγεσία, με αυτήν την κοινωνία, με αυτήν την παραγωγική μηχανή και με αυτά τα διεθνή πλαίσια, ισοδυναμεί με βιβλική καταστροφή. Δεν απευθύνει αυτές τις προειδοποιήσεις στο στενό κομματικό του ακροατήριο, αλλά μόνο στο ευρύτερο κοινό, δεν το κάνει δηλαδή με κομματική σφραγίδα και επισημότητα, το λέει όμως στο εθνικό ακροατήριο με τον τρόπο και στο βαθμό που μπορεί. «Όποιος έχει αυτιά να ακούει, ας ακούσει».