Περίπου 115.000 άνθρωποι επισκέφθηκαν το Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος κατά τη διάρκεια του τετραημέρου εκδηλώσεων που άρχισε την περασμένη Πέμπτη και ολοκληρώθηκε την Κυριακή. Παρακολούθησαν συναυλίες, εκθέσεις, περιβαλλοντικές και εκπαιδευτικές δράσεις, συζητήσεις, ξεναγήσεις στα εντυπωσιακά νέα κτίρια της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης, περπάτησαν στο πάρκο και κατά μήκος του υδάτινου καναλιού, χάρηκαν ένα έργο πνοής, πραγματικά σημαντικό, που θα αφήσει ισχυρό το αποτύπωμά του τα επόμενα χρόνια.
1. Η φιλοσοφία του Ιδρύματος και το χέρι του κράτους: Το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος θέλει να έχει τον έλεγχο Λυρικής και Βιβλιοθήκης: αυτή είναι μια γκρίνια ή ανησυχία που συχνά ακούγεται. Ο Ανδρέας Δρακόπουλος, χωρίς να ερωτηθεί, έθεσε μόνος του το θέμα λέγοντας: «η φιλοσοφία μας είναι πως οι πυλώνες του πολιτισμού, όπως είναι η Λυρική και η Εθνική Βιβλιοθήκη, δεν πρέπει να περάσουν σε ιδιωτικά χέρια. Πρέπει να μείνουν στον έλεγχο του κράτους. Εξάλλου εμείς δεν ξέρουμε τίποτα για διαχείριση σκηνών Οπερας και βιβλιοθηκών. Ας το κάνουν αυτοί που γνωρίζουν τον τρόπο».
Διαβάστε λεπτομέρειες ε δ ώ και ε δ ώ
***
Η μαθητική «Εικονική Επιχείρηση» Smileybin του Γυμνασίου Αλωνίων Πύδνας-Κολινδρού Πιερίας κατέκτησε το πρώτο βραβείο, της «Καλύτερης Εταιρείας» των Εμπορικών Εκθέσεων Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας που πραγματοποιήθηκαν από το «Σωματείο Επιχειρηματικότητας Νέων/Junior Achievement Greece», σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη στις αρχές Απριλίου.
2. Τα ευρηματικά παιδιά της Γ’ Τάξης Γυμνασίου από τα Αλώνια της Πιερίας ξεχώρισαν με την καινοτόμα ιδέα τους να κατασκευάσουν έναν κάδο ανακύκλωσης με σύστημα επιβράβευσης για τους χρήστες, το SmileyBin. Ο κάδος έχει μέσα ζυγαριά και ανταμείβει τον χρήστη που ανακυκλώνει περισσότερο με πόντους εκπτώσεων σε συνεργαζόμενα καταστήματα ή στα δημοτικά τέλη. Οι πόντοι πιστώνονται μέσω wifi σε ειδική κάρτα η οποία χρησιμοποιείται και για να ανοίγει αυτόματα ο κάδος με ενέργεια από φωτοβολταϊκό πάνελ που υπάρχει στην οροφή. Σύνθημα των παιδιών: «Ανακύκλωσε και κέρδισε, εσύ και το περιβάλλον!»
Λεπτομέρειες ε δ ώ
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Μήπως θα μπορούσε να καθυστερήσει λίγο ο κ. Δρακόπουλος την παράδοση του έργου μέχρι να βολέψουν τα σκουπιδια της Κέρκυρας ?
έλα ντε.
συμφωνούμε.
Και το Μέγαρο άφησε το αποτύπωμά του.
Ισχυρό κι αυτό.
Στην Ελλάδα λατρεύουμε τελικά την Πεφωτισμένη Δεσποτεία.
Απλώς δεν το ομολογούμε.
Αφήνουμε να εννοηθεί.
Όχι από το πλήθος εννοείται…
Δέν ξέρω κατα πόσο είμαι προκατηλημένος, εάν είμαι, ή όχι, αλλά τέτοια μεγαλεπήβολα έργα μέ αφήνουν ασυγκίνητο. Τά βλέπω μέ καχυποψία καί πικρια. Κατα΄πόσον αυτά τά έργα διαφέρουν από τό σκεπτικό, «Αρτος καί θεάματα» τύπου Ρωμαϊκών αρένων, αμφιθεάτρων, (βλέπε Κολοσσέον Ρώμης) Μεγαλεπήβολον έργο κι αυτό που εκστασιάζει καί προκαλεί δέος μέ τήν κτιριακή του μεγαλοσύνη? Τό μέγα αυτό έργο στό Π. Φάληρο, όπως καί τό μέγαρο Μουσικής, είναι έργα γιά τήν ελίτ τού πλούτου, τίς καθως πρέπει κυρίες καί κυρίους. Δέν είναι έργα γιά τήν οικονομικά ασθενή κοινωνία αλλά καί δέν είναι έργα που προωθούν καί γεννούν ΤΕΧΝΗ. Οπως τό Μεγαρον γέμισε φρού, φρού, κι αρώματα, καί έγινε έδρα προβολής γνωστών τραγουδιστών καί μουσικών μέ κάποιες ψευτοπροοδευτικές παραστάσεις, έτσι, φοβάμαι πως θά λειτουργήσει καί τό Φαληρικό έργο. Ποιός θά πάει εκεί κάτω, νά ακούσει τίς χιλιοπαιγμένες όπερες καί νά χρησιμοποιήσει τίς άλλες υπηρεσίες που προσφέρει? Θά κατέβη η λαοβαβούρα ή αλλιως λαϊκουρα από τήν Πετρούπολη, τούς Αγίους Αναργύρους, τά Λιόσια τά Περιστέρια τά Αιγάλεα καί τά άλλα λαϊκοχώρια τής Αττικής νά πάει νά δεί μιά όπερα γιά τήν οποία δέν έχει καμία ιδέα τί πράμα είναι αυτό?
Η Τέχνη κατα τήν αποψή μου δέν γεννιέται στά σαλόνια καί στά υπέρλαμπρα αυτά συγκροτήματα, αλλά στά περιθωριακά καταγώγια καί εκεί που υπάρχει πόνος καί ανάγκη έκφρασης. Στά συγκροτήματα αυτά η Τέχνη απλά συντηρήται μέ τήν συμβατική της μορφή σάν σέ φορμόλη σέ μεγαλοπρεπή Μαυσωλεία. Δέν έχω πάει ποτέ μου στό Μέγαρο Μουσικής. διότι ποτέ δέν μέ τράβηξε καί ούτε ποτέ μου θά καταίβω στό υπέρλαμπρο Μέγα Μαυσωλείον που εδημιούργησε τό ϊδρυμα Νιάρχος. Μέ τά χρήματα που εξόδευσαν θά μπορούσαν νά είχαν κτίσει κάμποσα μικρότερα κέντρα αληθινού πολιτισμού σέ διάφορες μικρές επαρχίες τής Αθήνας. Θά μπορούσαν, επίσης νά οργανώσουν εκθέσεις προβολής Ελλήνων καλλιτεχνών δημιουργών καί νά εξερευνήσουν τά άγνωστα ταλλέντα που υπάρχουν σέ αυτήν τήν Χώρα. Στήν ίδια κατηγορία κατατάσσω καί τό Ωνάσειο Ιδρυμα Στέγη γραμμάτων καί τεχνών. Υ.Γ. Κάποιος φίλος αντιδρώντας στήν απόψή μου πως τό Φαληριακό έργο δέν εκτίστηκε γιά τήν φτωχολογιά , μού είπε πως δέν εμποδίζεται κανείς πλούσιος ή φτωχός νά πάει εκεί. Εκείνο που ξέρω, είναι πως η μεγαλοπρέπειά του καί η τοποθεσία του και μόνο λειτουργούν αποθητικά γιά τήν κατώτερη οικονομικά καί στερημένης μόρφόσεως τάξη εκτός βέβαια, από κάτι νεοφαντασμένους ανόητους ψωροκωσταίνους οι οποίοι πηθανόν νά καταίβουν εκεί νά ζήσουν μιά ψευδαίσηση πλούτου καί γκλαμουράτης κουλτούρας
Ελεος με την λαϊκουρα! Κι αυτο σας μυριζει και σας βρωμαει. Να καπνισουμε πολλους μπαφους για να γινουμε λουμπεν 🙂 και να ξαναρχισει το νεο-μετα-ρεμπετικο.
1. Η Laurie Anderson στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Πέμπτη, 23 Ιουνίου 2016 09:10 ΔΩΡΕΑΝ.
http://www.naftemporiki.gr/story/1118972/i-laurie-anderson-sto-kentro-politismou-idruma-stauros-niarxos
Δεν πηγα να την δω , αλλα ειχα δει την Λόρι Αντερσον σε παλαιότερη εμφάνισή της στο Ηρώδειο με ακριβο εισιτηριο.
http://www.snf.org/el/grafeio-typou/lista-neon/2016/06/stigmiotypa-tis-3is-imeras-ton-ekdiloseon-metamorphosis-to-kpisn-ston-kosmo/
Αφιερωμενο εξαιρετικα στην απυθμενη αγνοι των συνελληνων του Λαζο-, του Κραου-, …, της Παολα , του Π.Παντελιδη,…., των ελληναδικων,…..
«O Superman,» from Laurie Anderson’s 1982 debut album, Big Science.
Προτιμώ τήν B.Whitelaw στό «NOT I» τού Samuel Becket όπως τό απόλαυσα στό Royal Court Theatre Λονδίνο, παγκόσμια πρεμιέρα.
Τί τερατούργημα όλο τσιμέντο, γυαλικά και σιδερικά, περνάς δίπλα του και κάτι σε πιάνει. Σαν να μην έφτανε αυτό φτιάξανε και μια τεράστια χαβούζα με νερά και γέμισαν οι γύρω περιοχές κουνούπια!
θα μπορούσαν είναι αλήθεια να το κάνουν π ά ρ κ ο-πνεύμονα πρασίνου και μόνον, ώστε ο καθείς να έχει το δημοκρατικό δικαίωμα να αποθέτει ανενόχλητος τα οικιακά του περισσεύματα, όπως συμβαίνει στα περισσότερα περίφημα ω ρ α ί α πάρκα -γνωστά σε όλη την υφήλιο, της ενδόξου πατρίδος μας.
A needle park at the dark ?
https://www.google.gr/search?q=needle&client=firefox-b-ab&tbm=isch&tbo=u&source=univ&sa=X&ved=0ahUKEwicm67Y2szNAhUjIcAKHZU5BGUQsAQIGw&biw=1166&bih=525#tbm=isch&q=needle+park&imgrc=gN9kALiXkj7PdM%3A
😀
@ Κώστας Κοροβίλας
Ειστε μεταξυ μεσοπολεμου και δεκαετιων 60 -70. Μονο καλο θα κανει η λειτουργια του Ιδρυματος Σταύρος Νιάρχος σε μια κοντρα με το Ιδρυμα Ωναση, ακρως επωφελη για τους Ελληνες.
Ακομη καλυτερο ακουγεται αυτο :
«…Ο Ανδρέας Δρακόπουλος, ….., έθεσε μόνος του το θέμα λέγοντας: «η φιλοσοφία μας είναι πως οι πυλώνες του πολιτισμού, όπως είναι η Λυρική και η Εθνική Βιβλιοθήκη, δεν πρέπει να περάσουν σε ιδιωτικά χέρια. Πρέπει να μείνουν στον έλεγχο του κράτους. »
Ακομη και για νυφοπαζαρο να πηγαινουν οι Ελληνες στο Ιδρυμα κια στις εκδηλωσεις του, κατι θα δουν, κατι θα διαβασουν κατι θα μεινει τελικως.
1. μεσοπολεμος
“…Αν η εξάπλωση των σχολικών μηχανισμών, τόσο στις πόλεις όσο και στα χωριά, δεν υστερεί σε τίποτα από την αντίστοιχη του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος άλλων και χωρών, ο αναλφαβητισμός εξακολούθησε να επιμένει: το 1928 οι αναλφάβητοι αποτελούσαν το 40% του συνόλου των κατοίκων της χώρας . …”
ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΡΟΓΟΥΛΑΚΗΣ, ΣΧΕΔΙΑΣΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
1922 – 1972
“…το 1929 επί Βενιζέλου καθορίζεται εξαετής η διάρκεια της δημοτικής εκπαίδευσης και το όριο για την ίδρυση μονοθέσιου δημοτικού σχολείου κατεβαίνει στους 15 μαθητές, με στόχο την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού, διότι σύμφωνα με την απογραφή του 1828 υπήρχαν 3500 συνοικισμοί με λιγότερα από 15 παιδιά σχολικής ηλικίας και έτσι, κάθε χρόνο, πάνω από 25.000 παιδιά δεν γραφόντουσαν σε κανένα σχολείο. Παρ’ όλα αυτά, κατά τη στατιστική του 1936, ενώ στην πρώτη τάξη γραφόντουσαν 200.000 μαθητές, από την έκτη τάξη αποφοιτούσαν μόνο 75.000……
2. δεκαετια 60-70.
Στη στατιστική της UNESCO για το 1957, το ποσοστό αναλφαβητισμού στην Ελλάδα ανερχόταν σε 25%!!!”
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF
Οι μεγαλυτεροι και ικανοτεροι ετυχε να βρεθουμε στην καταλληλη εποχη με ρυθμους αυξησης του ΑΕΠ 4% και -τελικα- μπηκαμε μεσα απο ενα συντομο χρονικα παραθυρο ευκαιριας (1960-1980) για καλη μορφωση σε καλα δημοσια σχολεια (ευνοημενοι απο την λαμπραν εκπαιδευτικη μεταρρυθμιση , οπου μαθαμε να μαθαινουμε ) και ασκηση επαγγελματος που μας εκανε καλυτερους ανθρωπους.
Ομως ο πολιτικαντικος λαϊικισμος οδηγησε σε μαζικοτατες σπουδες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ωστε να σπουδαζει το 15% των αποφοιτων (6-ταξιου γυμνασιου) λυκειου το 1973 το ποσσοστο αυτο εκτοξευθηκε στο 75%, περι το 2010! Οπως οι επαρχιωτες της γενιας μου την δεκαετια του 70 σπουδασαν κατι για να μην σκαβουν (και αυτοι τουλαχιστον ηταν ικανοι) , τα παιδια μας (αστοι και μετοικοι) σπουδασαν κατι σε ΑΕΙ/ΑΤΕΙ, ενω οι μεταναστε αδελφι μας ανελαβαν τις εργασιες που απαιτουσαν χειρωνακτικη εργασια. Το αυθεντικο λαϊκο στοιχειο -βαθμιαως- εξελιπε και αντικατασταθηκε απο τον ελληναρα/ελληναρου και τον τσιφτετελληνα/τσιφτετελληνιδα.
Καρικατουρες με σκουλαρικια * (τα οποια ηταν χρυσα μερικων γραμμαριων, αμοιβη αυτου που θα εθαβε τον πνιγμενο ναυτικο, πειρατη ή κουρσαρο) και με tattoo (λες κια καταγονται απο την Πολυνησια ή ειναι καταδικοι ή πολεμιστες )
Ποσοι νεοι/νεες γνωριζουν τον Ζωγραφο Ζωγραφο ή τον Θεοφιλο (Χατζημιχαήλ), την σχολη του Μοναχου, τον Νίκο Λύτρα και τον Κωνσταντίνο Παρθένη ή τον Γ. Μπουζιανη, ….;
Ζουμε σε μια χώρα πολύ χαμηλού πολιτιστικού επιπέδου, με αναμενομενες απαντήσεις σε τυχαίο δείγμα στον δρόμο, σε ερωτησεις του τύπου μήπως γνωρίζετε ποιος είναι :
Hieronymus Bosch : Γερμανός ποδοσφαιριστής, εφευρέτης αντλίας πετρελαίου οι Μηχανολόγοι
Joseph Mallord William Turner: ο ιδιοκτήτης του CNN
Eugène Delacroix :Γάλλος μόδιστρος
Kenneth Loach :δεν γνωρίζω
Claude Chabrol :δεν γνωρίζω
Philip Roth : δεν γνωρίζω
Το βιβλίο Silent Spring της Rachel Carson:δεν γνωρίζω, κ.ο.κ.
Μια χώρα με έφηβους χωρίς όνειρα, ευνουχισμένους από το εκπαιδευτικό σύστημα, με «καμένη» ευφυΐα, με πενιχρή ανάπτυξη επιχειρηματικότητας, δηλ. αυτό που καθόριζε τον ελληνισμό κυρίως, όταν δραστηριοποιείται εκτός Ελλάδος.
* «Among sailors, a pierced earlobe was a symbol that the wearer had sailed around the world or had crossed the equator.[4] In addition, it is commonly held[citation needed] that a gold earring was worn by sailors in payment for a proper burial in the event that they might drown at sea. Should their bodies have been washed up on shore, it was hoped that the earring would serve as payment for «a proper Christian burial».
https://en.wikipedia.org/wiki/Earrin
Κύριε, Αφώτιστε Φιλέλλην,
Δέν χρειαζόταν νά μού πείτε πού βρίσκομαι. Μήν είστε τόσο σίγουρος γιά τίς απόψεις σας. Καλά κάνατε καί εκθέσατε τίς προσωπικές σας απόψεις, όπως κι εγώ εξέθεσα τίς δικές μου. Κάνατε πολύ κόπο νά μας ενημερώσετε, κι εγώ ομολογώ δέν τις διάβασα. Απλά τίς πέρασα στά γρήγορα. Εχασα κατι? Εχετε ένα δασκαλίστικο ύφος που ενοχλεί καί τήν αποψή σας στό που βρίσκομαι τήν θεωρώ χαρακτηρισμό καί καλά θά ήταν να έλειπε. Είμαστε ελεύθεροι νά εκφράσουμε τίς όποιες απόψεις μας, χωρίς υποδείξεις καί χαρακτηρισμούς, καί τό ιστολόγιο αυτό μας παρέχει αυτήν τήν ελευθερεια. Ας αφήσουμε τόν χρόνο νά δείξει κατα πόσον τό έργο τού ιδρύματος Νιάρχου θά ωφελήσει καί θά μορφώσει τήν κοινωνία όλη.
Μπα, κανενα κοπο, τα στοιχεια που ακολουθουν το σχολιο μου ειναι απο τα ετοιμα, που καλο ειναι να διαχυθουν στους συνελληνες ειτε τους τσιφτετελληνες ειτε τους προχω του National Theatre. του Old Vic , του Royal Court Theatre, etc.