[Η περίφημη μελέτη από τη Φλωρεντία και κάποια… τυχαία δημοσιογραφικά πρόσωπα]
φωτο από protagon.gr -ειδική δική μας επεξεργασία
Το θέμα με το Ινστιτούτο από την ιταλική πόλη είναι λίγο πολύ γνωστό. Η μελέτη που φέρει την υπογραφή του αποτέλεσε τη βάση για όλο το σκεπτικό πίσω από το σχέδιο της κυβέρνησης για τις τηλεοπτικές άδειες. Ωστόσο, όπως αποκαλύπτει ο κ. Γιώργος Παπαχρήστος στα ΝΕΑ, τα άτομα που βρίσκονται πίσω από αυτή τη μελέτη μόνο άγνωστα δεν είναι στον ΣΥΡΙΖΑ.
Διαβάζουμε στο protagon:
«Επικεφαλής του Ινστιτούτου είναι η Μαρία Λουίζα Στάσι, η οποία όχι μόνο έχει επαφές με τον ΣΥΡΙΖΑ και ασχολείται με τα της Ελλάδας, αλλά έχει και ενεργό συμμετοχή στα δρώμενα. Η ίδια είχε πρωτοστατήσει την περίοδο του δημοψηφίσματος υπέρ του Οχι και συγκέντρωνε υπογραφές στην Ιταλία για την υποστήριξη των θέσεων της ελληνικής κυβέρνησης. Το βασικότερο, όμως, είναι πως η έκθεση στηρίζεται, όπως αποκαλύπτει ο κ. Παπαχρήστος, σε μελέτη δύο Ελλήνων! Αυτή έχει τον τίτλο «Πολιτικά Μέσα Ενημέρωσης και ανεξάρτητη δημοσιογραφία στην Ελλάδα» και παρουσιάστηκε πέρυσι τον Μάιο. Την υπογράφουν οι Πέτρος Ιωσηφίδης (City του Λονδίνου) και Δημήτριος Μπούκας (LSE), οι οποίοι για να την συντάξουν είχαν μιλήσει με έλληνες δημοσιογράφους. Ποιοι είναι αυτοί οι δημοσιογράφοι; Οι Κώστας Βαξεβάνης, Δημήτρης Τρίμης, Μαριλένα Κατσίμη μεταξύ άλλων. Ουσιαστικά, τα όσα είπαν -δηλαδή- ορισμένοι δημοσιογράφοι αποτέλεσαν την πρωτόλεια ύλη για μία μελέτη, η οποία στη συνέχεια αποτέλεσε τη βασική πηγή για μία άλλη έκθεση, η οποία κι αυτή με τη σειρά της αποτέλεσε τον… βασικό σύμβουλο για ένα ολόκληρο νομοσχέδιο!» [δικές μου οι υπογραμμίσεις]
*
Απορία δική μας: Έως τώρα, δεν διέψευσε κανείς τις αποκαλύψεις του κ. Παπαχρήστου, και εφόσον δεν υπάρχει διάψευση, δικαιούμαστε να τον πιστέψουμε.
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Όταν κλείνει η ΕΡΤ μένουν εργαζόμενοι στο δρόμο, όταν κλείνουν ιδιωτικά κανάλια που έχουν παρουσία πάρα πολλών χρόνων δεν τρέχει τίποτα.
κ. Γιώργος Παπαχρήστος …….
…………….
.., Δημήτρης ΤρίΜης, ……..
Πίσω από κάθε προσπάθεια για την κλοπή των χρημάτων του απλού κόσμου και την μοιρασιά αυτού του χρήματος σε μερικές τσέπες, υπάρχει κάθε φορά το ίδιο ψέμα.
Το κράτος λέει πρέπει να ελέγξει την αγορά για το καλό του πολίτη και να τον προστατεύσει από άνομα και ανήθικα συμφέροντα που τον απειλούν.
Πρέπει να ελέγξει τα ΜΜΕ γιατί κάποιοι του πλασάρουν πληροφορίες που τον βλάπτουν.
Πρέπει να ελέγξει τις αερομεταφορές γιατί οι εταιρείες θέλουν να πετάμε με χαλασμένα αεροπλάνα.
Πρέπει να ελέγξει τις χρηματαγορές γιατί θέλουν να εξαπατήσουν τους απλούς επενδυτες.
Πρέπει να ελέγξει ακόμα και τους ταξιτζήδες γιατί αν το επάγγελμα είναι ανεξέλεκτο θα το εξασκούν οι κλεφτες.
Ας δούμε τι συμβαίνει τελικά σε κάθε ένα από τα παραπάνω παραδείγματα λόγω της προστασίας που μας προσφέρει το κράτος.
Στην περίπτωση των ΜΜΕ η ελεύθερη αδειοδότηση τους, και ο έλεγχος τους από την δυνατότητα του κάθε πολίτη να προσφύγει στο δικαστήριο και να απαιτήσει αποζημίωση για μια είδηση ψευδη και προσβλητική για το πρόσωπο του, θα έκοβε την πίτα σε πολύ περισσότερα κομμάτια. Το κράτος έρχεται να τους σώσει και να κρατήσει την πίτα στα χερια των γνωστών 3-4 καναλαρχών.
Στην περίπτωση των αεροπορικών εταιρειών ο έλεγχος από το κράτος τους γλιτώνει από τεράστιες αποζημιώσεις σε περίπτωση ατυχημάτων. Αν το αεροπλάνο πέσει έχοντας περάσει τον έλεγχο, δεν πληρώνει κανείς σε κανέναν τίποτα. Σε περίπτωση μη υπάρξεως κρατικού ελεγχου οι πραγματικοί έλεγχοι για την κατάσταση των αεροπλάνων θα ήταν μεγαλύτεροι μιας και αυτά που θα έχαναν σε περίπτωση ατυχήματος θα ήταν περισσότερα.
Στην περίπτωση των χρηματαγορών οι κρατικά ελεγχόμενες αγορές γίνονται αυτονόητα και κρατικά διασωζόμενες αγορές. Οι μεγάλοι παίκτες έτσι καταφέρνουν να παίζουν ένα παιχνίδι στο οποιο τα κέρδη είναι δικά τους και οι ζημιες των φορολογουμενων! Για αυτό άλλωστε και δεν διαμαρτύρονται ποτέ και καθόλου όταν κάποιος πολιτικός εξαγγείλει μετρα για να τους ελέγξει, καταργιούνται πρώτοι αυτοί την «ασυδοσία των αγορών» εννοώντας φυσικά
ως ασυδοσία την ανάγκη να πληρώσουν μόνοι τους τις ζημιες που δημιούργησαν …..
Τέλος στο παράδειγμα των ταξιτζήδων αφού ένα δωρεάν app στο κινητό, μας παρέχει την δυανατότητα να γνωρίζουμε τα πάντα για τον ταξιτζή που θα χρησιμοποιήσουμε, ποιός ο πραγματικός σκοπός του κρατικού ελεγχου του επαγγέλματος? Μα το να πληρώνουμε διπλάσιο κόμιστρο φυσικά.
Κάθε φορά που το κράτος θα νομοθετήσει υπέρ των ομάδων ειδικών συμφερόντων υπάρχει συνωμοσία?
Κατά την γνώμη μου όχι, τα ειδικά συμφέροντα συνήθως εκμεταλλεύονται την αφέλεια, την άγνοια αλλά και την απληστία της εξουσίας. Οι κράτιστες πραγματικά πιστεύουν ότι το κράτος μπορεί να λύσει αυτά τα θέματα υπέρ των αδυνατων και πέφτουν στον λάκκο που έχει στηθεί για αυτούς. Βλέπετε ελάχιστοι πολιτικοί κατανοούν την σημασία του να γνωρίζεις σε βάθος τα πράγματα για τα οποία νομοθετείς.
Στην περίπτωση των ΜΜΕ στην Ελλάδα, ήταν προφανές πως αργά ή γρήγορα κάποιος θα έθετε το θέμα του αριθμού των καναλιών. Βλέπετε από καιρό οι κατέχοντες τα ΜΜΕ κατανοούσαν το πρόβλημα που δημιουργεί στην παρέα τους η εξέλιξη της τεχνολογίας που επιτρέπει την δημιουργία εκατοντάδων σταθμών με ελάχιστο ή καθόλου τεχνικό εξοπλισμό. Ο Σύριζα είναι απλά ο χρήσιμος ηλίθιος, αρκετά άπληστοι για να θελήσουν να ελένξουν την πληροφόρηση και αρκετά ηλίθιοι για να κάνουν την βρομοδουλειά των καναλαρχών.
Με αυτά και με τα αλλα θα κερδίσουν τουλάχιστον μια δεκαετία ολιγοπωλίου ακόμα.