Μπροστά στο γκρεμό

[Η Αρχή να αναδείξει επιτέλους τον  άνδρα]

του Αναγνώστη Λασκαράτου
Δεν είναι λέει η κα Βαλαβάνη αυτή που έκανε ότι έκανε με τα λεφτά της, παραιτήθηκε καθαρά από ευαισθησία ασυνήθιστη για πολιτευόμενο της Αριστεράς, αλλά κανείς στο ΣΥΡΙΖΑ δεν ενδιαφέρθηκε να ρωτήσει ποιος υπουργός είναι ο δράστης. Ταυτόχρονα το παρδαλό τσίρκο των Βαρουφάκη-Λαφαζάνη-Κωνσταντοπούλου, που έδωσε τόσες πολυέξοδες και αδιέξοδες παραστάσεις για την προσωπική προβολή του (ο εξ αυτών ανεπάγγελτος για τα ιδεοληπτικά του συμπλέγματα), κάνει το κορόιδο και δεν μας λέει πως θα διαμορφωθεί και το κυριότερο πως θα αντιμετωπιστεί η περίπτωση της δραχμής, που με τόση επαναστατική εμμονή λανσάρει. Αυτή η δημιουργική ασάφεια μαζεύει πολύ κόσμο στο μπουλούκι τους και κυρίως όσους θέλουν να δουν να καταστρέφεται μαζί τους και η υπόλοιπη κοινωνία και όσους  βυθισμένοι στα χρέη τους, ελπίζουν πως αυτά θα τα πληρώσουν οι πολίτες που δεν χρωστούν και που δεν τα έστειλαν στο εξωτερικό σαν στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, αφού φαίνεται πως οι Λετονοί συνταξιούχοι αρνούνται να το κάνουν. Η φιλάνθρωπη Εκκλησία παραμένει επιμελώς αφορολόγητη, επιδοτούμενη και ατιμώρητη, με τα λεφτά που έχει μέρα μεσημέρι ληστέψει να παραμένουν στα αζήτητα από τους κυβερνώντες επαναστάτες και με τον πισινούχο μπαρουφολόγο να εξηγεί στους ενοχλητικούς Ευρωπαίους που ρωτούν (‘Charlie Hebdo’) το γιατί, πως δεν της έβαλε ΕΝΦΙΑ γιατί δεν έχει εισοδήματα από τα ακίνητά της.

Δυο μεγάλα ψέματα συμπυκνωμένα σε μια φράση, για να κοροϊδέψει τον κουτόφραγκο που δεν είναι σε θέση να ξέρει σε βάθος την πραγματικότητα του τσίρκου μας.

Με περισσή υποκρισία ο θίασος καταψηφίζει αλλά στηρίζει, ένα μόνο πράγμα δεν κάνει, να προτείνει το ελάχιστο εναλλακτικό μέτρο ή να σχεδιάσει με σαφήνεια μια εναλλακτική πορεία. Παίζουν με τις φρούδες ελπίδες των απελπισμένων, υποδαυλίζουν τη τυφλή αντιευρωπαϊκή οργή των φανατισμένων, υποθάλπουν την ατιμωρησία της Χ.Α. αλλά η προχειρότητά τους, η αμάθειά τους, η τεμπελιά τους, το πάθος για προσωπική καλοπέραση που δεν έκανε ούτε έναν τους να φιλοτιμηθεί να ζητήσει περικοπή των βουλευτικών απολαβών,  δεν κρύβονται. Έφεραν τη χώρα, μέσα από την πεντάμηνη παρανοϊκή άρνηση διακυβέρνησης με τη χαριστική βολή της ιλαροτραγωδίας του «δημοψηφίσματος» που η απάντησή του διαβάστηκε ανάποδα, στο χείλος της Αβύσσου. Κακά προαισθήματα διακατέχουν κάθε λογικό άνθρωπο. Το πιο άχρηστο, παρανοϊκό και ιδεοληπτικό κομμάτι του πολιτικού κόσμου κυβερνάει αυτή τη στιγμή τη χώρα. Μόνο η απόγνωση κάνει κάποιους να ελπίζουν στον αρχηγό τους που τον θέλουν εν δυνάμει διαφορετικό από τους άλλους, ή έστω ικανό να γίνει από έφηβος άντρας σε μια νύχτα. Ο πνιγμένος πιάνεται από τα μαλλιά του, αλλά δεν υπάρχει τώρα και άλλη ελπίδα. Ήδη ο λογαριασμός είναι ασήκωτα βαρύς, η ΕΕ έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά, αν ο τρώσας δεν ιάσεται τότε η τραγωδία θα κορυφωθεί και ο από μηχανής θεός δεν θα έρχεται..