ρισκόμαστε στα τέλη του 4ου αιώνα. Το εμπόριο λειψάνων έχει πάρει πια τεράστιες διαστάσεις, στη Ρώμη εξεδόθει διάταγμα που απαγόρευε την παραγωγή και διανομή λειψάνων. Ο Μέγας Εκκλησιαστικός Διδάσκαλος Αμβρόσιος
όμως είχε πάρει φόρα, έβλεπε ότι τα κάθε λογής λείψανα είχαν τέτοια απήχηση που για την Ένδοξη του Χριστού Εκκλησία θα ήταν κρίμα κι άδικο, για να μην πούμε αμαρτία να μην το εκμεταλλευθεί τώρα δεόντως. Το 386 εφηύρε δύο άγνωστους απολογητές τους «Αγίους Γερβάσιο και Προτάσιο», σκηνοθέτησε μια θεραπεία τυφλού ώστε να εξασφαλίσει τα κατάλληλα πιστοποιητικά (είπαμε, έχουμε αρχές), και έδωσε τις κατάλληλες εντολές. Ξέθαψαν τα δύο σώματα κι άρχισαν να τα τεμαχίζουν με επιμέλεια σε μικρά κομματάκια – μερίδες. Οι μερίδες αυτές εστάλησαν προς όλη τη γνωστή Χριστιανική Επικράτεια.
Ο Αμβρόσιος δεν ήταν ο μόνος. Την λατρεία των λειψάνων υποστήριξαν εκμεταλλευόμενοι την γενική αμάθεια των μαζών και άλλοι Εκκλησιαστικοί Διδάσκαλοι όπως ο Βασίλειος, ο Γρηγόριος Ναζιανζηνός, ο Χρυσόστομος, ο Ιερώνυμος και φυσικά ο «πολύς»… Αυγουστίνος! Ο Χρυσόστομος εκστόμισε το ανεκδιήγητο, και φιλοσοφημένο: «Οι σωροί των αγίων, αλλά και οι τάφοι τους είναι γεμάτοι πνευματική χάρη». Αλλά και ακόμη αργότερα μετά την Αναγέννηση, ο «εξέχων» Βέλγος Ιησουίτης E. de Moreau[*] τονίζει ότι: «[…]σε κάθε κομμάτι υπάρχει η ίδια θεραπευτική ενέργεια, όπως και σε ολόκληρο το σώμα»
Ανακαλύπτεται και μια άλλη «υπηρεσία» προς την εκκλησία: Το Μύρο. Ωρίμασε η εποχή, οι πιστοί έχουν πια «προετοιμαστεί» κατάλληλα για αυτή τη νέα Χάρη. Πολλά λείψανα αναβλύζουν κατά έναν περίεργο τρόπο μύρο. Ο γεμάτος δόξα φορτωμένος από την Σύνοδο της Νίκαιας το 787 Ιωάννης Δαμασκηνός εκθειάζει τα λείψανα ως θεραπευτική πηγή που «μας έδωσε ο Κύριος Ιησούς Χριστός τα λείψανα των αγίων από τα οποία βγαίνουν με ποικίλους τρόπους ποτάμια αγαθοεργιών και αναβλύζουν μύρα». Απορεί με τους άπιστους που δεν βάζουν τη λογική τους να δουλέψει, «διότι αφού από σκληρό βράχο στην έρημο ανάβλυσε νερό… είναι τότε απίστευτο να αναβλύζει από λείψανα μαρτύρων μύρο;» Έτσι στηρίζει η μία βλακεία την άλλη.[**]
Διασημότερος «αναβλυστής» μύρου θεωρείται ο Άγιος Δημήτριος (συνέχεια της ειδωλολατρικής λατρείας του Κάβειρου) που τιμάται ως πολιούχος άγιος της Θεσσαλονίκης.
Ο Σουλπίκιος Σεβήρος πήρε το θέμα του Τίμιου Ξύλου προσωπικά, δούλεψε ακούραστα και προώθησε το αναβλύζων «έλαιο Τιμίου Ξύλου» του οποίου τα θραύσματα εστάλησαν παντού στον ορθόδοξο τότε κόσμο. Ο Σουλπίκιος σήμερα παρουσιάζεται σαν ένας σεμνός και τίμιος απλό εργάτης του Χριστού, αφιέρωσε σχεδόν το σύνολο της εκκλησιαστικής του ζωή στα λείψανα και τη λατρεία τους [***].
Σιγά-σιγά τα λείψανα έφτασαν να φυλάγονται κάτω από την πλάκα της Αγίας Τράπεζας και με τα χρόνια αν μια εκκλησία δεν την είχε μεταβάλει (την Άγια Τράπεζα) σε τάφο αγίου δεν είχε το ανάλογο κύρος, θα είχε λιγότερους επισκέπτες, πιστούς, και έσοδα.
«Βρε που πάμε βρε, που πάμε βρε» που έλεγε ο αείμνηστος Αυλωνίτης λίγο πριν το κλείσιμο της αυλαίας του έργου «Η Κυρά μας η Μαμή» στη Βασιλειάδου.
Βρε που έφτασε η ανθρωπότητα. Που πήγε η χαμένη της αξιοπρέπεια…
(Συνεχίζεται)
—
[*]De Moreau, E., Pierre Jourda & Pierre Janelle
LA CRISE RELIGIEUSE DU XVI SIECLE
Bloud & Gay, 1956, vol. 16 of Histoire de L’Eglise Depuis les Origines Jusqu’a nos jours
[**]Karheinz Deschner: «Η Εγκληματική Ιστορία του Χριστιανισμού» Τόμος 3, σελ. 357. Εκδόσεις Κάκτος.
[***]Primitivism and Related Ideas in the Middle Ages by George Boas. John Hopkins University Press
«… 180, n. 14 Sulpicius Severus Chronica, I, ii, 3, p. 193, n. 30 Synesius Epistles, 147, …»
Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές 
Πολλή καλή δουλειά αγαπητέ εν Χριστώ αδερφέ.
Αν ενωθούν τα κομμάτια του τιμίου ξύλου, τότε θα δούμε ότι ο Χριστός σταυρώθηκε σε σταυρό μήκους 15 χιλιομέτρων…
doctor
Το αμάρτημα της νεκρολαγνείας
Κύριε Ροϊδη,
στη γειτονιά μου το Ιόνιο πέλαγος, λατρεύονται 3 πτώματα. Γεράσιμος, Σπυρίδων, Διονύσιος. Οι μούμιες των Φαραώ, τα παγωμένα μαμούθ της Σιβηρίας, ο καταψυγμένος Γουώλτ Ντίσνευ και πολλά κουφάρια ακόμη που η ταρίχευση, το πολικό ψύχος ή η έλλειψη οξυγόνου διατήρησαν, δεν έχουν τύχει ανάλογης λατρειας πράγμα που με κάνει να πιστεύω πως ζούμε σε έναν άδικο κόσμο. Συγχωρείστε το θυμό μου αλλά διάβολε ζούμε στην Ευρώπη του 21ου αι. και όχι στις ασιατικές στέππες της νεαντερτάλειας εποχής!
Είναι αλήθεια πως στην ιστορία της Εκκλησίας τα πτώματα δεν είχαν την καλύτερη μεταχείριση. Ο παναγιώτατος πάπας Φορμόζος της ενιαίας ακόμη ορθόδοξης καθολικής Εκκλησίας, ξεθάφτηκε από τον δεύτερο διάδοχό του παναγιώτατο Στέφανο Στ΄, 9 μήνες μετά την ταφή του, για να δικαστεί και το πτώμα του στήθηκε με την μεγάλη παπική στολή στο εδώλιο, πριν πεταχτεί στον Τίβερη. Είναι γεγονός πως μετά τον στραγγαλισμό του παναγιώτατου Στέφανου από τους ευλαβείς πιστούς, το μουσκεμένο πτώμα του παπα-Φορμόζου-ή καλύτερα ότι απόμεινε- επανοτοποθετήθηκε στο μνήμα.
Οι Φρανκεστάϊν της Ορθοδοξίας ασύδοτοι για αιώνες, κόβανε και ράβανε ανυπεράσπιστα πτώματα, που οι κοκαλέμποροι παρουσιάζανε μετά για θαυματουργά. Τυμβωρυχεία, σκύλευση νεκρού, πλαστοπρωσωπεία, νεκρεμπόριο, σύσταση συμμορίας θαυμάτων, εξαπάτηση αφελών, εξαχρείωση της θρησκευτικής πίστης. O I. Χρυσόστομος, παρουσιάζεται δικέφαλος, με δυο κάρες στο Βατοπέδι και στην Ρωσία. Βάζω στοίχημα το μοναδικό μου κεφάλι, πως και οι δυο είναι κάλπικες. Ο αγ.Στέφανος δολοφονήθηκε δια λιθοβολισμού. Το υποτιθέμενο πτώμα του κατατεμαχίστηκε και μοιράστηκε στα ιερομάγαζα προς άγραν πελατείας. Κόκκαλά του βρίσκονται σε. Νέα Σαφράμπολη Αττικής (τμήμα αριστερού ποδιού), Μονή Κασταμονίτου (δεξιό χέρι), Μεγίστη Λαύρα (κεφάλι), Μονή Ξενοφώντος (τμήμα κεφαλιού), Μονή Παντοκράτορος (σαγόνι), Μονή Διονυσίου (άλλο σαγόνι), Μονή Ιβήρων, μονή Ζωγράφου, μονή Σταυρονικήτα, ναός Ζωοδόχου Πηγής Μεσημβρίας (άλλο κομάτι του κεφαλιού του). (Βλ. Γ.Καρανικόλα «Ρασοφόροι Συμφορά του Έθνους»).
Ο Γάλλος ευγενής Seigneur d’Anglure, καταγράφει τα κειμήλια ναού στην Ρόδο του 1395. Μπρούτζινο σταυρό κατασκευασμένο από την λεκάνη όπου ο Χριστός ένιψε τα πόδια των Αποστόλων, δεξί χέρι του αγ.Βαρθολομαίου, χρυσοϋφαντο σεντόνι της αγ.Ελένης, ασημωμένο αγκάθι από το στεφάνι του Χριστού, που μπουμπουκιάζει κάθε Μ. Παρασκευή. Ο Ισπανός πρεσβευτής Κλαβίχο, περιγράφει την επίδειξη που του έκανε ο κλήρος του ναού του αγ.Ιωάννη στην Κωνσταντινούπολη το 1403. Μπουκιά από το ψωμί που ο Χριστός έδωσε στον Ιούδα κατά τον Μυστικό Δείπνο, αίμα του Χριστού από το σημείο που τον κέντησε η λόγχη του Λογγίνου, αίμα που έρευσε από εικόνα του Εσταυρωμένου την οποία κάποιος Εβραίος χτύπησε, τρίχες από τα γένια του Χριστού που ξερρίζωσαν Εβραίοι, μαρμαρόπλακα με αποτύπωμα του σώματος του Ιησού, η αιχμή της λόγχης του Λογγίνου, κομμάτι από ρόπαλο που χτύπησε τον Κύριο, τμήμα του σπόγγου με όξος και χολή και ο χιτώνας του Χριστού. Ο πρεσβευτής που δεν αμφισβητεί την γνησιότητα των εκθεμάτων, καταγράφει από άλλα προσκυνήματα της Βασιλεύουσας και τα εξής: Πετρωμένα δάκρυα των Αποστόλων, κόκαλο από την λεκάνη της αγ.Αικατερίνης, κόκαλο του χεριού της Μαγδαληνής, το δεξί χέρι της αγ.Άννας, που του έλειπε το μικρό δάχτυλο επειδή το έκοψε ο αυτοκράτορας για να πλουτίσει την ιδιωτική συλλογή του. Μαζί μ’αυτό όμως θαύμασε οστά των αγίων Λαυρεντίου, Στεφάνου, Ιωάννη, Διονυσίου, Παντελεήμονα, Λουκά, Ιγνατίου, των αθώων νηπίων και πολλών άλλων, καθώς και τρία κεφάλια των 11000 κορασίδων.
Άλλοι Ισπανοί και Γάλλοι ευγενείς και πρεσβευτές (Pedro Tafur [1435], Bertrandon de la Brocquiere [1432]), είχαν την ευκαιρία να θαυμάσουν τις εκθέσεις λειψάνων της Αγ.Σοφίας και των Αγ.Αποστόλων: Η λόγχη του Λογγίνου, καρφιά του σταυρού, ο στύλος της μαστίγωσης, το καλάμι της διαπόμπευσης, την σχάρα όπου ψήθηκε ο αγ.Λαυρέντιος, η πέτρα πλάκα που ο Νικόδημος εναπόθεσε το σώμα του Ιησού, πετρωμένα δάκρυα της Παναγίας κ.λ.π.
Ο αρχιεπίσκοπος του Νοβογκορόντ Αντώνιος επισκέφτηκε το 1200 την Κωνσταντινούπολη και έκθαμβος απαριθμεί: Η τράπεζα του Μυστικού Δείπνου, οι πλάκες του Μωϋσή με τις 10 εντολές, χρυσά αγγεία με τα δώρα των μάγων, αίμα από το κεφάλι του Χριστού, αλυσίδες του Πέτρου και αμπάρες της φυλακής του, πριόνια που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή του Σταυρού, σάλπιγγα του Ιησού του Ναυή που γκρέμισε τα τείχη της Ιεριχούς, μαρμάρινη λεκάνη όπου ο Ιησούς έπλυνε τα πόδια των μαθητών του, κέρατα του κριού που θυσίασε ο Αβραάμ, η μαγική ράβδος του Μωϋσή, το κλαδί της ελιάς που έφερε το περιστέρι στην κιβωτό, τα πανέρια των πολλαπλασιασμένων άρτων, κηροποιημένα δάκρυα της Παναγίας κλπ. Ακόμη και το Άγιο Φρέαρ το στόμιο του πηγαδιού που ακούμπησε ο Χριστός συνομιλώντας με την Σαμαρείτιδα βρισκόταν τον 10 αιώνα νοτιοανατολικά της Αγ.Σοφίας . H λίστα συμπληρώνεται με την φάτνη της Γέννησης, σταγόνες από το γάλα της Παναγίας, μια τρίχα και τα σπάργανα του νεογέννητου Ιησού, οστά των Αθώων Παίδων και το ύφασμα που η Μαρία φορούσε στο κεφάλι την ώρα της Γέννησης .
Τα πολυκάρανα και πολυπλόκαμα τέρατα της ελληνικής μυθολογίας ωχριούν μπροστά στους αγίους της Ορθοδοξίας. Ο Κυριάκος Σιμόπουλος καταγράφει: 26 κάρες του αγ. Ιουλιανού που θα τις ζήλευε και η Λερναία Ύδρα, 10 του Ιωάννη του Βαπτιστή, 6 του Αγ.Αντρέα, 37 σώματα του αγ.Παγκρατίου, 6 κάρες του αγ.Ιγνατίου και αμέτρητα χέρια και πόδια του, παρ’όλο που το συναξάρι του λέει πως έγινε βορά των θηρίων. Ο ίδιος μέτρησε τα λείψανα της αγ.Μαρίνας που σώζονται σε μονές, ανάμεσά τους και σε δέκα μοναστήρια και σκήτες του Αγ.Όρους. Ένα πάντως από τα κρανία του Βαπτιστή ήταν θαυματουργό, αφού ο Αλέξιος Στουδίτης που το παρουσίασε στον ετοιμοθάνατο Βουλγαροκτόνο, διορίστηκε αυθημερόν πατριάρχης. Λίγα χρόνια μετά όμως πολλοί επίσκοποι επικαλούμενοι την αντικανονική εκλογή του εζήτησαν την καθαίρεσή του. Ο Αλέξιος απέφυγε τον κίνδυνο, αξιώνοντας να συμπαρασύρει στην πτώση του και όσους μητροπολίτες είχε χειροτονήσει, μεταξύ των οποίων και κατήγοροί του. Φαίνεται πως η ασώματος κεφαλή εξακολουθούσε να θαυματουργεί, αφού όταν ο πατριάρχης πέθανε, άφησε πίσω του 25 κεντάρια χρυσού, το οποίο πήγε στα θυλάκια του Κωνσταντίνου Μονομάχου.
Ένας ποιητής του 11ου αι. ο Χριστόφορος ο Μυτιληναίος, ειρωνεύεται έναν νεκρόφιλο καλόγερο:
«…θήκας δε πολλάς λειψάνων έχεις….
Προκοπίου μάρτυρος χείρας δέκα,
Θεοδώρου δε….πέντε γνάθους…
Νέστορος άχρι των οκτώ πόδας,
Γεωργίου δε τέσσαρας κάρας….
πέντε μαστούς Βαρβάρας αθλοφόρου…
Δημητρίου…καλάμους είκοσι σκελών…..
Λέγεις ο σεμνός και Θέκλας της πρωτάθλου
οδόντας εξήκοντα-φευ πλάνην- έχειν ….
Προδρόμου λευκάς τρίχας…. ….”.
Οι καλόγεροι πραγματοποιούσαν με άδεια του Επισκόπου που εισέπραττε ποσοστά οικονομικές εξορμήσεις στις επαρχίες, τις λεγόμενες ζητείες, περιφέροντας λείψανα. Στην «Ελληνική Νομαρχία», διαβάζουμε για μοναχό που συγκέντρωσε «εκατόν πενήντα χιλιάδες γρόσια καπιτάλι» εμπορευόμενος την κάρα του αγ. Θεοδώρου. Αλλού πάλι λέει για τους καλόγερους που «έχουσι κιβώτιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία, τα οποία…ονοματίζουσι άλλα μεν του αγίου Χαραλάμπους κι άλλα του αγίου Γρηγορίου, και δεν αφήνουν άγιον χωρίς να έχουν μέρος των κοκκάλων του».
Ο σατιρικός Ζακυνθινός ποιητής Ι.Κολώνιας, που πέθανε στο Άγ.Όρος το 1917, στο «Εσώβρακον του Αγίου Γρύφωνος», εξιστορεί πως παπάς που ξέχασε το εσώρουχό του στο σπίτι της παντρεμένης ερωμένης του, όπου το βρήκε ο σύζυγος, έπεισε τον ηγούμενο να ενεργήσει τα δέοντα:
«Αμέσως δίνει διαταγάς να ενδυθούν παπάδες,
Διάκονοι, εξαπτέρυγα, θυμιατά, λαμπάδες.
Διότι τ’αγίου Γρύφωνος το σώβρακο θα φέρουν
εις τον ναόν και με ωδάς και ύμνους θα γεραίρουν».
Ο Άγγλος περιηγητής Ααρών Χιλλ επισκέφτηκε στα 1700 την Πάτμο. Οι παπάδες του μοναστηριού του έδειξαν «ένα μεγάλο οστεώδες χέρι, που φαινόταν ανθρώπινο, κομμένο λίγο πάνω από τον καρπό. Τα οστά ήταν…γεμάτα μικρές οπές σα να ήταν σκωληκόβρωτα». Οι καλόγεροι του είπαν πως ήταν το χέρι του αγ.Ιωάννη, χωρίς να μπορούν να του εξηγήσουν πως βρέθηκε εκεί. Τον διαβεβαίωσαν πως έκοβαν τα νύχια του αγίου που μεγάλωναν κανονικά και τα έριχναν στην φωτιά όταν αρρώσταινε κάποιος από αυτούς, οπότε η μυρωδιά τον καμμένων νυχιών τον έκανε αμέσως καλά. Το 1520 το λείψανο του αγ.Σπυρίδωνα παραχωρήθηκε στην Κέρκυρα ως προίκα μιάς νύφης στον γαμπρό της οικογένειας Βούλγαρι. Τα «οστά του αγ.Παντελεήμονα» μεταφέρθηκαν τον Ιούλιο του 2000 για λίγες μέρες στην Ρωσία από το Άγ.Όρος, προκαλώντας την μαζικότερη μετασοβιετική κινητοποίηση των ορθόδοξων που σχημάτισαν ουρές χιλιομέτρων «περιμένοντας ένα θαύμα» . Συνηθισμένος ο ταλαίπωρος ρωσικός λαός σε μαρξιστικά και χριστιανικά Ευαγγέλια και δόγματα, σε ατέρμονες θυσίες εν αναμονή επίγειων ή επουράνιων παραδείσων, υπάκουος σε τυραννικές Εκκλησίες και κόμματα, προσκυνά μούμιες αγίων και ινστρουχτόρων, χωρίς να δει ακόμη την προκοπή της «αιρετικής» Δύσης.
Ο κ.Μουλατσιώτης, οργάνωσε στις 18 Ιουλίου 2001 στο Τρίκορφο Δωρίδος, επί τη επετείω των δεκάχρονων από της ιδρύσεως της μονής του, πενθήμερο «φεστιβάλ λειψάνων» (Η ορολογία είναι της «Ελευθεροτυπίας»- 28-7-2001, που πήρε την είδηση από την εφημ. Εμπρός», Ναυπάκτου), στο οποίο εκτέθηκαν στο κοινό τμήματα από 12 κουφάρια αγίων και το οποίο «εμπορικά πήγε πολύ καλά». Σημειωτέον ότι την ίδια σαιζόν, εκτίθετο στο Θέρμο Τριχωνίδος, το «Ιερό ένδυμα» του Κοσμά Αιτωλού, με «άριστα εμπορικά» αποτελέσματα. Το φερόμενο ως πτώμα του παπακοσμά είναι περιζήτητο, αφού κομματάκια του κουβάλησε την ίδια χρονιά και ο «φωτισμένος» αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα. Κρίμα γιατί ο συγκεκριμένος περνιέται για σοβαρός, αλλά περιπτώσεις σαν κι αυτήν θέτουν το ερώτημα: Μπορεί κάποιος να κολυμπά στον βούρκο και να μένει καθαρός; Καλύτερα να μην απαντήσω.
1.
«Βρε που πάμε βρε, που πάμε βρε» που έλεγε ο αείμνηστος Αυλωνίτης λίγο πριν το κλείσιμο της αυλαίας του έργου «Η Κυρά μας η Μαμή» στη Βασιλειάδου.
Λάθος, στην «Ωραία των Αθηνών» το έλεγε.
2.
Η «λειψανοποίηση» οσίων, αγίων και λοιπών δυνάμεων, είναι ο τρόπος που έχει η κάθε μονή ή εκλησία κλπ, να κάνει ένα franchise για να εξασφαλίζει τα δικά της έσοδα απο τάματα, κεριά κλπ.
Είναι καιρός να σταματήσει να μς εκλπήσει αυτή η ιστορία με την εκκλησία. Ας αποφασίσουμε να την ερμηνεύουμε πλέον με καθαρούς όρους εμπορικότητας / marketing. Ο Χρστόδουλος δεν έχει καμμία διαφορά απο ενα κομματάρχη ή μεγαλοπρόεδρο που έχει το δικό του στρατό και έναντι ανταλλαγμάτων στηρίζει την εκάστοτε φιλική στα συμφέροντά του εξουσία.
Γιατί ξυπνάς τα αρνάκια; Θα μου τα αγχώσεις και δεν θα γίνουν ωραίο σφάγιο στη ποδιά του Χριστόδουλου.
Και η Σαπφώ Νοταρά που έλεγε «Μπουρλότοοοοο»!!!!!!
Λοιπόν θα σού εκμυστηρευτώ μιαν απόρρητη ιστορία.
Η γιαγιά ενός φίλου μου ήταν μια από αυτές τις μικροσκοπικές μαυροφορεμένες μακεδόνισσες γιαγιάδες με την μακριά ξανθιά πλεξούδα κάτω από το τσεμπέρι, που τώρα πιά τείνουν προς εξαφάνιση…
¨Ενα πρωί σηκώθηκε αναστατωμένη.
-Τί έπαθες βρε Νόνα και είσαι ταραγμένη;
– Πού να στα λέου πιδάκιμ’.. είδα στουν ύπνου ‘μ τ’ν Άγια Ανάργυρη… φουρούσι ιένα άσπρου φόρεμα… μια κούκλα ήτανε… μια οπτασία….
Σ;))))
Θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρον (και ανατριχιαστικό) το γεγονός ότι είμαστε τόσο εξοικιωμένοι με τέτοιες γελοιότητες που στην ουσία ξεχνάμε περί τίνος πρόκειται. Αν αντί για «Ιερά Λείψανα Αγίων» λέγαμε «Ιερά Κομματιασμένα Πτώματα» ίσως να το συνειδητοποιούσαν περισσότεροι… Χριστιανισμός, η Θρησκεία της Αγάπης…
Δεν είναι τυχαίο που οι εθνικοί ονόμαζαν τις εκκλησίες τάφους
Είναι αλήθεια πως ο μεγάλος αριθμός θραυσμάτων Τίμιου Ξύλου πάντα με προβλημάτιζε.
Ο πνευματικός μου όμως με διαβεβαίωσε πως προέρχονται όλα από την αποψίλωση του Τίμιου Δάσους.
Κύριε Λασκαράτε
είστε μια ανεξάντλητη πηγή εμπνευσης για τα σκίτσα μου
Στην Via Veneto..όπως ανεβαίνει από την Piazza Barberini προς την αμερικανική πρεσβεία είναι μια εκκλησία.Γεμάτη από πτώματα και μουμιες των μοναχών!Τοίχοι στολισμένοι με κρανία και μοιριαία οστά.Ταβάνια ντυμένα από ωμοπλάτες,ανοίγματα στους τοίχους με ξαπλωμένα μουμιοποιημένα πτώματα των μοναχών.
Δεν έχω ξαναδεί πιο γκραν γκινιολ θέαμα..
http://it.wikipedia.org/wiki/Chiesa_di_Santa_Maria_Immacolata_a_Via_Veneto
Κάτω κάτω στην σελίδα έχει μερικές φώτο…
😀
Είναι διάσημη για τα κόκκαλα των μοναχών και όχι για τοθς πίνακες του Καραβάτζιο και Γκουίντο Ρένι!Τι να πεις…
Σας υπενθυμίζω τον αλήστου μνήμης ιατροδικαστή Γιαμαρέλο στην πρόσφατη επιχείρηση αγιοποίησης του δυστυχούς καλόγερου 2500 χρόνια μετα τη μάχη του μαραθώνα,μετα την τραγωδία,μετα τη δημοκρατία και επ ευκαιρία σας καλω να διερωτηθούμε απο που κι ως που βρισκόμαστε στο 2007? πριν δεν υπήρχε τίποτα? reboot έκανε η ιστορία?
Το συμπέρασμα ποιο είναι απ’ όλα αυτά;
Ότι ο παγανισμός και η πολυθεϊα διατηρήθηκαν αυτούσια και ότι ο τόπος είχε τέτοια δύναμη, που μετέτρεψε τον παντοδύναμο, σκληρό και απρόσωπο ανατολίτη Ιεχωβά, σε κοκκαλάκια και μεταφυσικές λαϊκές ιστοριούλες !!!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΚΕΝΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΙΟΥΔΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΜΟΥΜΙΕΣ ΕΩΣ ΤΗΝ ΜΟΥΜΙΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΩΦ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΚΡΥΣ
Σωστή η παρατήρηση του Τάνταλου!
Αλλά βρε παιδιά,κάτι παθαίνουν οι άνθρωποι όταν αρχίζουν και γερνούν..τρέχουν σε εκκλησιές και μοναστήρια,τους πνήγει η αγωνία για το τι θα γίνει το κουφάρι τους μετά θάνατον,αναρωτιούντε σε τι ποιότητα φέρετρο θα τους χώσουν οι δικοί τους και άλλαπαρόμοια.
άσε δε που έχω δει τους περισσότερους άθεους με τα γεράματα να κάνουν στροφή προς τα θεία!
Μάλλον ο δρόμος δεν είναι μακρύς αλλά παρόμοια στρωμένος με πολυτελή σάβανα.
Κάποτε ένας πλανώδιος έβγαζε χρήματα επιδεικνύοντας το κρανίο της Κλεοπάτρας. Ένας περαστικός παρατήρησε την ύπαρξη ενός εμφανώς μικρότερου κρανίου στον πάγκο του πλανώδιου και τον ρώτησε σχετικά.
«Α, αυτό είναι το κρανίο της Κλεοπάτρας όταν ήτανε μικρή» ήταν η απάντηση που πήρε.
Λασκαράτε τι μολότωφ ήταν αυτή!
doctor
Θαυμάτων ρείθρα ποταμοί χαρίτων-Άλλαλα τα χείλη των ασεβών.
Γράμμα από το Ληξούρι
Κύριε Ροϊδη,
νομίζετε πως ζούμε στην Ελλάδα της Ε.Ε. και του 2007; Κάνετε λάθος. Για πολλούς συνανθρώπους μας η Αναγέννηση και ο Διαφωτισμός δεν έχουν υπάρξει ποτέ. Το ρολόϊ του χρόνου έμεινε αμετακίνητο στα μεσάνυχτα του «ένδοξού μας Βυζαντινισμού». Ιδού η απόδειξη. Η νεκρανάσταση ενός (δισεκατομμυριούχου) Σαουδάραβα από την Παναγία, γεγονός που συνέβη το 2005, βεβαιώνεται από έναν ηγούμενο του πατριαρχείου Ιεροσολύμων, δημοσιεύτηκε σε ελληνορθόδοξα έντυπα και μεταδόθηκε από τον Ρ.Σ. του κ.Καλλίνικου Πειραιώς (Πνευματικού πατέρα του αγίου Χριστόδουλου, ηγέτη της ακραιφνώς εθνικόφρονος Χρυσοπηγής, , που κατηγορήθηκε από διάφορους για σεξουαλικές επιθέσεις-εγώ δεν τα πιστεύω αυτά-και παραιτήθηκε πρόωρα λόγω υπερκόπωσης). Το ατύχημα είναι πως ο διεθνής Τύπος αποσιώπησε παντελώς το κοσμοϊστορικό γεγονός στα πλαίσια της μασωνοσιωνιστικής συνωμοσίας κατά της Ορθοδοξίας.
Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του «Στύλου Ορθοδοξίας»:
http://www.orthodoxia.gr/newsclicks.cfm?ID=715&obcatid=4 – 61k –
Γράφει ο Αγιοταφίτης Ιγνάτιος ηγούμενος της
Ιεράς Μονής των Ποιμένων Μπετσαχούρ.
Το Δεκέμβριο του 2004 ένας μουσουλμάνος Σαουδάραβας βγήκε στα ΜΜΕ και διηγήθηκε ένα ζωντανό συγκλονιστικό γεγονός που έζησε και που άλλαξε από τότε όλη του τη ζωή. (Το διηγήθηκε από την τηλεόραση το ραδιόφωνο. Δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλη τη Σαουδική Αραβία, Παλαιστίνη και προφανώς σε όλες τις γειτονικές χώρες ενώ δημοσιεύεται και στα Αραβικά σε ιστοσελίδα).
Ο μουσουλμάνος νυμφεύθηκε πριν από χρόνια μια κοπέλα, πλούσια μουσουλμάνα αλλά στείρα. Τα χρόνια περνούσαν και το ζευγάρι δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Επισκέφθηκαν πολλούς γιατρούς στη Σαουδική Αραβία αλλά λύση δεν έβρισκαν. Οι γονείς του, του έλεγαν να πάρει και δεύτερη γυναίκα και να κρατήσει και την πρώτη αφού ο νόμος τους επιτρέπει να έχουν μέχρι και τέσσερις γυναίκες. Εκείνος κουρασμένος και αρκετά στεναχωρημένος πήρε τη σύζυγό του να πάνε ταξίδι αναψυχής στη γειτονική μας από το Ισραήλ, Συρία για να ξεκουραστούν και να ξεχάσουν λίγο το πρόβλημά τους. Στη Συρία και συγκεκριμένα στη Δαμασκό νοίκιασε λιμουζίνα με οδηγό-ξεναγό, όπου ανέλαβε να τους πάει σε όλα τα κοσμικά αξιοθέατα της Συρίας. Ο οδηγός παρατήρησε στο ζευγάρι που ξεναγούσε μια πικρία πόνο και θλίψη στα πρόσωπά τους. Πήρε λοιπόν το θάρρος και τους ρώτησε γιατί δεν φαινόντουσαν ευχαριστημένοι γιατί αναρωτιόταν μήπως άραγε έφταιγε ο ίδιος και δεν τους άρεσε κάτι στην ξενάγηση ή στην περιήγηση, που τους έκανε. Εκείνοι του εξομολογήθηκαν και του εξήγησαν πως τους απασχολεί το πρόβλημα της ατεκνίας τους.
Ο μουσουλμάνος λοιπόν οδηγός τους είπε ότι εδώ στη Συρία οι Χριστιανοί και μάλιστα οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί έχουν το μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊνταναγιάς (-Σεϊνταναγιά- αραβικά σημαίνει Δέσποινα Κυρία) στο οποίο πολλοί άτεκνοι καταφεύγουν και προσεύχονται στη Θαυματουργή της εικόνα της Παναγιάς για να αποκτήσουν παιδί. Στο μοναστήρι τους δίνουν από το φυτίλι του καντηλιού της θαυματουργής αυτής εικόνας και τότε η ‘‘Μαρία’’ των Χριστιανών τους ανταποκρίνεται κατά την προαίρεση και την πίστη τους.
Αμέσως ο Σουδάραβας και η γυναίκα του λένε στο ξεναγό πήγαινέ μας εκεί στη Σεϊνταναγιά «τη Δέσποινα των Χριστιανών» κι αν γίνει το ποθούμενο και αποκτήσουμε παιδί θα σου προσφέρω 20.000$ σε σένα και 80.000$ στο μοναστήρι.
Πήγαν στη Ιερά Μονή και ακολούθησαν τις οδηγίες των μοναχών. Επιστρέφοντας στο σπίτι τους η γυναίκα βρέθηκε έγκυος. Γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι υγιέστατο και πανέμορφο. Το θαύμα της Παναγίας μας έγινε σε μουσουλμανική οικογένεια.
Μόλις γέννησε η σύζυγός του, ο Σαουδάραβας ήθελε να εκπληρώσει το τάμα που είχε κάνει. Τηλεφώνησε λοιπόν στον οδηγό- ξεναγό πως θα φθάσει στη Δαμασκό ζητώντας του να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο της Δαμασκού. Ο οδηγός όμως πανούργος και κακός ειδοποίησε άλλους δυο φίλους του για να πάνε μαζί στο αεροδρόμιο να παραλάβουν τον πλούσιο και κατόπιν δολίως να τον σκοτώσουν και να λάβουν όσα χρήματα θα είχε μαζί του. Άλλωστε γνώριζε ότι θα μεταφέρει στο μοναστήρι 80.000$.
Πράγματι έτσι κι έγινε. Τον παρέλαβαν από το αεροδρόμιο. Καθ’ οδόν χωρίς ο άμοιρος να γνωρίζει τι θα συνέβαινε, τους είπε ότι από τη χαρά του πως θα έδινε και στους φίλους του οδηγού από 10.000$. Αυτοί όμως αντί να τον πάνε στο μοναστήρι, τον οδήγησαν σε ένα έρημο μέρος. Τον έσφαξαν και εν συνεχεία τεμάχισαν το σώμα του κόβοντας πρώτα το κεφάλι τα χέρια και τα πόδια του σε κομμάτια. Τους τύφλωσε όμως το πάθος από αυτήν την εγκληματική τους ενέργεια και αντί να τον πετάξουν στον τόπο του εγκλήματος τον έβαλαν στο Πορτ- Παγκάζ του αυτοκινήτου. Αφαίρεσαν όλα τα χρήματα και το πανάκριβο ρολόι που φορούσε. Ξεκίνησαν να πάνε σε άλλο ερημικό μέρος για να πετάξουν. Εισήλθαν στην εθνική οδό αλλά τους χάλασε το αυτοκίνητο και στάθηκαν στη μέση του δρόμου. Η μηχανή της λιμουζίνας έσβησε και κατέβηκαν κάτω για ελέγξουν τι συνέβη.
Ένας περαστικός οδηγός τους είδε και σταμάτησε με το αυτοκίνητο του προκειμένου να τους βοηθήσει. Εκείνοι όμως φοβούμενοι μήπως γίνουν αντιληπτοί για το φοβερό έγκλημα που είχαν διαπράξει προσποιήθηκαν ότι δεν θέλουν βοήθεια.
Ο περαστικός οδηγός όμως φεύγοντας παρατήρησε πως έσταζε αίμα κάτω από το πόρτ- παγκάζ. Εξ αιτίας και της περίεργης συμπεριφοράς της παρέας σκέφθηκε πως κάτι κρύβουν και ειδοποίησε την αστυνομία προκειμένου να εξετάσει τι συνέβαινε. Η συμπεριφορά των τριών ήταν ύποπτη.
Η αστυνομία έτυχε να βρίσκεται κοντά στο σημείο και περιπολικό έφθασε στο σημείο που υποδείχθηκε μέσα σε πέντε λεπτά. Οι αστυνομικοί είδαν το αίμα στο οδόστρωμα. Ζήτησαν αμέσως να ανοίξουν το πορτ- παγκάζ. Τρεμάμενος ο οδηγός- φονιάς το ανοίγει και τότε σηκώνεται και βγαίνει έξω ο Σαουδάραβας υγιής και ολοζώντανος. Ήταν γεμάτος αίματα βέβαια αλλά ραμμένος στα σημεία που είχαν τεμαχίσει.
Μόλις τώρα τους λέει ‘‘… η νεαρή γυναίκα που μου είπε πως είναι η Παναγία τελείωσε και τις τελευταίες ραφές του λαιμού μου εδώ μπροστά δείχνοντας το καρύδι του λαιμού του αφού μου έραψε όλο μου το σώμα πρώτα’’.
Ο κακοποιός εγκληματίας ταξιτζής και οι συνεργοί του έχασαν τα λογικά τους. Δεν πίστευαν αυτό που έβλεπαν. Τρελάθηκαν. Οι αστυνομικοί τους έδεσαν με χειροπέδες και τους οδήγησαν στις ψυχιατρικές φυλακές ενώ αυτοί φώναζαν σαν δαιμονισμένοι ‘‘… εμείς σε σκοτώσαμε εμείς σε κομματιάσαμε σου κόψαμε το κεφάλι πως ζεις; Τι είσαι συ; Δεν είσαι άνθρωπος;’’
Ο Σαουδάραβας στη συνέχεια μετέβη στη Δαμασκό και οδηγήθηκε σε νοσοκομείο. Ιατροδικαστές, εμπειρογνώμονες, αστυνομικοί και άλλοι πιστοποίησαν με υπογραφές το μέγα και λαμπρό αυτό θαύμα.
Τα ράμματα ήταν και είναι φανερά. Φαινόταν φρεσκο-συναρμολογημένος ενώ διακήρυττε και ομολογούσε δημοσίως ότι ‘‘η Παναγία με έραψε και με ανάστησε με τη δύναμη του Υιού της’’. Ανακοίνωσε μάλιστα πως επιθυμεί να βαπτισθεί Χριστιανός. Τα Συριακά ΜΜΕ δημοσίευσαν το γεγονός, το οποίο άρχισε να λαμβάνει τεράστια απήχηση στον λαό.
Ο γιατρεμένος και αναστημένος Σαουδάραβας κάλεσε τηλεφωνικώς όλους τους δικούς του και ήλθαν στη Συρία. Πήγαν στο μοναστήρι ευχαρίστησαν την Παναγία Σαϊνταναγιά και πρόσφεραν δεήσεις και δοξολογίες. Αντί μάλιστα του ποσού των 80.000$ που ήταν το αρχικό τάμα του στην Παναγία αποφάσισαν να προσφέρουν στην Ιερά Μονή το ποσό των 800.000$ για τη μεγάλη ευεργεσία που προσέφερε στον ίδιο και την οικογένεια του η Παναγία μας.
Ο ίδιος σήμερα αφηγείται συνεχώς το συγκλονιστικό αυτό θαύμα. Την αφήγησή του αρχίζει πάντοτε λέγοντας «όταν ήμουν μουσουλμάνος μου συνέβη αυτό κι αυτό δηλώνοντας ότι δεν είναι πλέον μουσουλμάνος, ούτε αυτός ούτε η οικογένεια του…» το θαύμα αυτό τάραξε τις αραβικές μουσουλμανικές χώρες και όλη τη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σάλο και φοβερή έκπληξη. Ωστόσο, επιχειρήθηκε από Ισλαμιστές θρησκευτικούς ηγέτες να αμφισβητηθεί και να υποβαθμιστεί, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος μαζικής επιστροφής των μουσουλμάνων στην Ορθόδοξη Εκκλησία του ζώντος Χριστού.
‘‘Ζει Κύριος ο Θεός ημών,
ο Θεός των Δυνάμεων’’
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (ΙΟΥΛΙΟΣ 2005)
Πολύ ωραίο κείμενο και στη σωστή κατεύθυνση.
@nefelikas
Μόνο δυο κρανία είχε η Κλεοπάτρα; Πάλι καλά. Ο Καζαντζάκης στην αναφορά στον Γκρέκο αν θυμάμαι καλά είχε περιγράψει ένα ανάλογο περιστετικό όταν σε μια επίσκεψή του στον Άθωνα είχε ανακαλύψει δυο κρανία του Προδρόμου.
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί
Εδώ στην απόμακρη Σουηδία ο πιστός Σουηδός – μέλος της Σουηδικής Εκκλησίας (μειονότης μεν, υφίσταται δε) δεν έχει ιδέα από τίμια και άτιμα ξύλα, από λείψανα, χάντρες, όνειρα, οπτασίες και οράματα.
Όταν το ποίμνιο δεν συγκροτείται από πρόβατα, τότε και η ποιότητα της θρησκευτικής λατρείας είναι διαφορετική.
Ερώτηση: Επειδή ζω στο εξωτερικό και η ενημέρωση μου είναι ελλιπής, θα μπορούσε κάποιος να με ενημερώσει σχετικά με το τι έγινε τελικά με τον Βησσαρίων; έλιωσε τελικά γιατί ο Γιαμαρέλος έλεγε ότι ήταν σε τόσο καλή κατάσταση το πτώμα που θα έπινε καφέ μαζί του! (Είμαι βέβαιος ότι έλιωσε, το ζητημα είναι πως το αντιμετώπισαν τα ΜΜΕ)
Αγαπητέ harisheiz, το ιερόν σκήνωμα αποσυντίθεται ραγδαία κάτω από την δράση των αμείλικτων νόμων της φύσης και των σκωλήκων που γράφουν στα παλιά τους τα παπούτσια τους ιερούς κανόνες και τα άγια Συναξάρια, σε πείσμα των χημικών συντηρητικών που φευ είναι πολύ αργά να αποτρέψουν το μοιραίο. Η ευλαβέστατη Espresso που πρώτη το λάνσαρε στην αγορά λειψάνων, παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς την φθοροποιόν δράσιν του χρόνου και την εκθέτει περιοδικώς ασύστολα στο διψασμένο για σκάνδαλα κοινό της. Ταυτόχρονα ο αείμνηστος ιατροδικαστής Γ. μετέστη μακαρίως εις τόπον χλοερόν (φαντάζομαι αναμένεται η αγιοποίησίς του) και αδυνατεί πλέον να γνωματεύσει σε βάρος της πραγματικότητας. Παράλληλα η Εspressο με την γνωστή της ειλικρίνεια αποκάλυψε το παρδαλό παρελθόν του αγίου και τα θαύματά του (αρχαιοκαπηλίες και νεανικές ερωτικές περιπέτειες). Περί όλων αυτών θα βρείς στα older posts «Ιερά Λείψανα και ανθρώπινη αξιοπρέπεια» μέρος 2ο του κ.Ροϊδη,, στον ενδιαφέροντα διάλογο που ξετυλίγεται στα σχόλια 12-17. Ίσως σε ανασκουφίσει η πληροφορία πως το ιερό κουφάρι έβγαλε τα λεφτά του, αφού όλες οι πληροφορίες του Τύπου συγκλίνουν πως τα έσοδα της Ιεράς Μονής αυξήθηκαν κατακόρυφα και θα διατεθούν προς ανακούφισιν των ατυχησάντων, αναξιοπαθούντων και απόρων μητροπολιτών.
Λασκαράτε, ευχαριστώ πολύ, αν και ήλπιζα ότι ο Βησσαρίων θα εκλονιζε την απιστία μου… Καταραμένη φυσική, δεν μας αφήνεις να αγιάσουμε (ή να αγιοποιήσουμε;)!!!
@Λασκαράτο: Βιαστήκανε και να τον βγάλουνε τον Βησσαρίωνα, έπρεπε να τον αφήσουν να ξεραθεί καλά, ν’αντέχει… Δεν ήταν μάλλον κι επαγγελματίες σαν τους καθολικούς.
Ενδιαφέρουσα σελίδα με στοιχεία εδω:
http://www.adam.com.au/bstett/PaIncorruptibility.htm
Να σαι καλά βρε Ροϊδη που μας δίνεις πνευματική τροφή υψηλής ποιότητας!!
@ Stockholmare från Aten
Τας συνδρομάς σας προς την Σουηδική εκκλησία τις πληρώνετε τακτικώς πιστεύω ε; 😉
Ευτυχώς στην Σουηδία εκκλησία και κράτος έχουν χωρίσει τα τσανάκια τους. Πλην όμως παρατηρείται το «κουλό» διάφοροι «πολιτικώς ορθοί» πολιτικοί να θεωρούν ότι παρ’ όλο τον χωρισμό, τους πέφτει λόγος στο πώς χειρίζεται η Σουηδική εκκλησία τα εσωτερικά της.
Ως γνήσιος συμπαθών του Folkpartiet, θεωρώ ότι άπαξ και η εκκλησία δεν επιβαρύνει το κράτος με τον προϋπολογισμό της μπορεί να χειρίζεται τα εσωτερικά της όπως αυτή θεωρεί σωστό (Με σύννομο τρόπο πάντα).
Ρε παιδιά, ένα τόσο-δούλι κομματάκι DNA του Ιησού, ΠΟΥ μπορώ να βρω σε χαμηλή τιμή; θέλω να κοπιάρω τα γονίδια του πατέρα του…
(τι να τα κάνω τα λείψανα, άμα είναι κάλπια) 🙂
Ακατάσχετη η Ροή της Αληθείας σου, αγαπητέ Ροϊδη. Να προσέχουν οι απόγονοί σου, γιατί μύρο βλέπω να αναβλύζει μια κρύα μέρα κι απ’ τα δικά σου…
Γεια σας Κύριοι!
Μου αρέσει που συγχαίρετε ο ένας τον άλλο! Θα ήθελα να σας γνωρίσω προσωπικά αλλά… πολύ ξενέρωμα βρωμάει.
Άσε καλύτερα να μείνω του Χριστού, των Αγίων και των λειψάνων τους.
Εσείς προσκυνάτε το Ροϊδη και τον Πατέρα σας τον Καζαντζάκη.
Ε, τι να κάνουμε, πάντα θα υπάρχουν και οι νεκρολάγνοι.
oι όποιες υπερβολές ,υπαρκτές ή ανύπαρκτες, δεν ακυρώνουν την απτή πραγματικότητα.
για τα άγια λείψανα και δη τα άφθορα ,τα οποία υπερβαίνουν τους φυσικούς νόμους , ρωτήστε τον νυν προϊστάμενο της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Φίλιππο Κουτσαύτη,τον προκάτοχο του Μανώλη Νόννα και τον καθηγητή Ιατροδικαστικής Αντώνη Κουτσελίνη.
τα φαινομενα της μουμιοποίησης και της σαπωνοποίησης αδυνατούν να εξηγήσουν πλήρως το φαινόμενο της αφθαρσίας ορισμένων αγίων λειψάνων.
είναι πολύ αστείο,Λασκαράτε, να παριστάνεις τον ειδήμονα επί παντός του επιστητού και μάλιστα σε ζητήματα που είναι εύκολα διαπιστώσιμα απο όποιον είναι απροκατάληπτος.
Οι όποιες υπερβολές, υπαρκτές ή ανύπαρκτες… Κι ακολουθεί άλλο ένα προβλεπόμενο ρεσιτάλ παπαρολογίας από έναν αυτόκλητο κι απελπισμένο απολογητή που νομίζει ότι έχει να κάνει με διανοητικώς καθυστερημένους.
Κλασσική χριστιανορθόδοξη κουτοπονηριά-στάχτη στα μάτια.
Παράθεμα: Ορθόδοξη Mαύρη Μαγεία (7)-Πτωματολατρεία & Φετιχισμός « Ροΐδη Εμμονές
https://www.efsyn.gr/arthro/osoi-pistoi-proselthete-0
συντάκτες
Ντίνα Δασκαλοπούλου, Αντα Ψαρρά
φωτ. ΕΦ.ΣΥΝ./ ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Χρυσές δουλειές με τα λείψανα αγίων
Οπως γίνεται συνήθως σε κάθε Προσκύνημα λειψάνων πωλούνται βιβλία, μπουκαλάκια με αγιασμένο νερό, σταυρουδάκια, κομποσκίνια και άλλα συναφή |
Η μεταφορά (περιοδεία) λειψάνων και η έκθεσή τους για προσκύνημα έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα δημοφιλής, αλλά και επικερδής δραστηριότητα, μια και οι ουρές των πιστών αφήνουν και τον απαραίτητο οβολό τους.
Χαρακτηριστική η περίπτωση της Αγίας Ζώνης, που για πρώτη φορά άρχισε η «περιφορά» της τη δεκαετία του ‘90 από τον Εφραίμ.
Η ιστορία αυτής της (όχι μόνο χριστιανικής) παράδοσης πηγαίνει αιώνες πίσω, με πολλά επεισόδια, συχνά ευτράπελα, ακόμα και ακραία περιστατικά σε ό,τι αφορά οστά (λείψανα) αγίων στη χώρα μας.
Ορισμένα από τα περιστατικά αυτά είχαν καταγραφεί στις σελίδες του «Ιού» (12/4/1998, «Ιερή Οστεοπόρωση»).
■ Το 1964 η Καθολική Εκκλησία επέστρεψε στην Πάτρα την κάρα του Αγ. Ανδρέα, με μια τελετή που ένωσε τον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου, τον αρχηγό της ΕΡΕ Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τη διάδοχο του θρόνου Ειρήνη. Μέχρι τότε, το χρυσό κουτί περιείχε μόνο ένα μικρό τμήμα ενός δαχτύλου του αγίου.
■ Το 1979, διαδήλωση 3.000 ατόμων πολιόρκησε το μέγαρο της μητρόπολης στο Αργοστόλι με αίτημα την απομάκρυνση του μητροπολίτη Προκόπιου Μενούτη. Οι πιστοί κατηγορούσαν τον ιεράρχη ότι μαζί με άλλους προέβη σε τεμαχισμό του σκηνώματος του Αγίου Γερασίμου, προκειμένου να το «αξιοποιήσει». Μια βδομάδα αργότερα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος έθεσε σε διαθεσιμότητα τον μητροπολίτη.
■ Το 1994, «για πρώτη φορά έρχεται στην πρωτεύουσα, στον Ιερό Ναό Αγίου Κοσμά Αιτωλού Αμαρουσίου, τμήμα των ιερών λειψάνων του αγίου -η κάτω γνάθος- για προσκύνηση. Εως τις 20/12/1994. Τηλ. 6899… κ.λπ.».
■ Το 1995, από τη Μονή Βατοπεδίου έφτασε στην Αθήνα η Αγία (ή Τιμία) Ζώνη της Παναγίας. Εκατοντάδες χιλιάδες πιστοί περίμεναν ώρες ατέλειωτες και παραδίπλα οι πάσης φύσεως έμποροι επένδυαν και κερδοσκοπούσαν. Ο πατέρας Εφραίμ που έφερε το λείψανο ευχαρίστησε τον χορηγό της επιχείρησης, ιδιοκτήτη της ΛΑΝΤΑ ΕΛΛΑΣ, μίλησε για τα θαύματα του λειψάνου, αλλά και για τον αγώνα της Μονής του στο πλευρό των Σέρβων αδελφών του (που εκείνη την εποχή ξεπάστρευαν αμάχους μουσουλμάνους, πολίτες της Σρεμπρένιτσα).
■ Το 1995, η ελληνική πλευρά έδωσε στη δημοσιότητα λίστα με προϊόντα «λεηλασίας» που είχαν μεταφερθεί στη Βουλγαρία. Μεταξύ άλλων, τα απαχθέντα, από το 1917, λείψανα από τη Μονή Εικοσιφοινίσσης. Επρόκειτο για την Εσθήτα της Θεοτόκου, την κάρα και το σαγόνι του Αγ. Διονυσίου, το δεξί χέρι της Μαρίας Μαγδαληνής, ένα τεμάχιο του Ανδρέου του Πρωτοκλήτου και των Αγίων Χαραλάμπους, Θεοδώρου Στρατηλάτου, Παντελεήμονος και Μοδέστου και πλήθος άλλων οστών!
■ Το 2002, για να εγκαινιάσει το εργοστάσιό του στον όρμο του Αγίου Ιωάννη στη Μαγνησία, ο βιομήχανος κ. Λούλης (πρώην διοικητής του Αγίου Ορους) επιστράτευσε τον ηγούμενο Εφραίμ, για να του φέρει στους Μύλους Λούλη την «Αγία Ζώνη».
■ 2010. «Πού μπορείτε να προσκυνήσετε λείψανα του Αγίου Γρηγορίου. Λείψανα του αγίου βρίσκονται: 1) στη Μονή Βατοπαιδίου, 2) στη Μονή Γρηγορίου, 3) στον Ναό των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη» (από τον ιστότοπο Προσκυνητής).
■ Το 2011 έγραφε ο τοπικός Τύπος: «Μοναδική ευκαιρία, ειδικά για τις γυναίκες, καθώς δεν μπορούν να πάνε στο Αγιο Ορος – προσκύνημα της Αγίας Ζώνης στον Ι. Ν. Αγίας Σκέπης – μέχρι το απόγευμα της Δευτέρας»!
■ Το 2014 «τα λείψανα του πιο διάσημου αγίου στον κόσμο, μετά τον Αγιο Βασίλη, βρίσκονται σε εκκλησία της Ελλάδας. Ο Δήμος Λέσβου, με συγκεκριμένες εκδηλώσεις, τιμά τη μνήμη του Αγίου Βαλεντίνου, θέλοντας να προβάλει το γεγονός ότι τα λείψανα του αγίου βρίσκονται –κατόπιν δωρεάς της Ελισαβέτας Μπαρτζίλι τον Μάρτιο του 1893– στον Ιερό Ναό Μεταστάσεως Θεοτόκου της Μυτιλήνης, στον οποίο εναποτέθηκαν οριστικά από το καλοκαίρι του 2014».
Εκλάπη από την Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου
Καλάβρυτα: Ρουμάνοι παπάδες έκλεψαν λείψανο του Αγίου Χαραλάμπους
06/10/2015
Μέσα σε διάστημα λίγων λεπτών, η αστυνομία συνέλαβε τους δύο Ρουμάνους δράστες, καθώς και έναν συνεργό τους
Ιερόσυλοι εισέβαλαν στην Ιερά Μονή Μεγάλου Σπηλαίου στα Καλάβρυτα και αφαίρεσαν μέρος από το λείψανο του Αγίου Χαραλάμπους. Μετά από λίγη ώρα όμως, η αστυνομία εντόπισε τους δύο Ρουμάνους δράστες και τους συνέλαβε, επιστρέφοντας το ιερό λείψανο στη θέση του. Η μεγάλη έκπληξη για τους αστυνομικούς και όχι μόνο, ήταν ότι οι δράστες ήταν… παπάδες!
Το μεσημέρι της Τρίτης (6/10), οι δύο Ρουμάνοι μπήκαν στην Ιερά Μονή και αφαίρεσαν την αριστερή χείρα του λειψάνου του Αγίου. Η κινητοποίηση των αρχών ήταν άμεση και η υπόθεση εξιχνιάστηκε σε χρόνο ρεκόρ.
Σύμφωνα με την αστυνομία, οι δύο άντρες είχαν και συνεργούς, οι οποίοι αναζητούνται, ενώ συνελήφθη ο ένας εξ αυτών, ο οποίος οδηγήθηκε στο τμήμα Καλαβρύτων.
Εάν κάποιος ερευνήσει, έστω κάπως βιαστικά το φαινόμενο της λειψανολαγνείας και την ιστορία της, μένει σχεδόν άναυδος, όχι μόνο από τους εμπνευστές της και την αδίστακτη χρήση της, αλλά και από την ανταπόκριση των πιστών. Ο άνθρωπος που ζεί με μέτρο και ευπρέπεια την ζωή του, σύμφωνα με την φύση, την οποία ανακαλύπτει όχι μόνο στο περιβάλλον του, στον λόγο που υπάρχει στους νόμους της αλλά και μέσα στο ίδιο τον εαυτό του και στους άλλους ανθρώπους, ποτέ δεν θα φθάσει σε μία τέτοια κτηνωδία της σκέψης, πράξης και «πνευματικότητας». Επειδή, γνωρίζει ή θα γνωρίσει κάποια στιγμή, ότι όπως σ’ όλα έτσι και στην σκέψη και στην πράξη του, στην επιθυμία να είναι ον της δράσης, οφείλει να βάζει απροσπέλαστα όρια, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα περιπέσει σε ύβρι και αυτό θα προκαλέσει κάποια στιγμή, την αδυσώπητη τιμωρία της φύσης, αλλά ενδεχομένως ακόμα και των ανθρώπων. Αντίθετα, ό άνθρωπος που έχει κόψει τον ομφάλιο λώρο από την μάνα φύση και αγνοεί την βαθύτερη ουσία που βρίσκεται μέσα στις λέξεις πόλις, πολίτης, πολιτισμός, χάνει την πνευματικότητα του και μετατρέπεται σ΄ ένα πλάσμα υπερφίαλο, φοβισμένο, οργισμένο, εξουσιαστικό, σχιζοφρενικό, που ικανοποιείται με το να μεταδίδει ή αν χρειαστεί, να επιβάλει στους άλλους με βάρβαρη βιαιότητα, χωρίς να δείξει καμία συμπόνια, την δική του δυστυχία και ψυχική διαταραχή. Και προκειμένου να το πετύχει δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε τρόπο, όσο και βίαιος αν είναι, κάνοντας επίδειξη της αρρωστημένης αποφασιστικότητας του.
Θέλω να πω ότι για μένα, δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα στον φασισμό, σε πρόσωπα που αιματοκύλησαν την ανθρωπότητα, διέπραξαν γενοκτονίες, χρησιμοποίησαν την επιστήμη για να υποδουλώσουν παραπέρα την ανθρωπότητα, ίδρυσαν θρησκείες για να ελέγχουν μεγάλους πληθυσμούς και αυτού του φαινομένου της λειψανολαγνείας. Όλα αυτά τα ιστορικά φαινόμενα, έχουν σαν κυρίαρχα στοιχεία, την βαρβαρότητα και την κτηνωδία, με τα οποία κάποιοι, κάνουν σ’ άλλους ξεκάθαρο, το πόσο αποφασισμένοι είναι να κυριαρχήσουν, με κάθε τίμημα.
Στην υπόθεση των ιερών λειψάνων, ο ιερέας μας δείχνει χωρίς δισταγμό ότι προτίθεται να χρησιμοποιήσει κάθε είδος βαρβαρότητας και κτηνωδίας, για να εξουσιάσει. Και ό πιστός, την ίδια κτηνωδία, που όμως την στρέφει εναντίον του, εναντίων της φύσης του, επειδή ο ιερέας πέτυχε να τον πείσει, πως είναι υπόλογος απέναντι σ’ έναν Θεό που οφείλει να ικανοποιεί κάθε του επιθυμία, με αντίτιμο κάποια κάπου κάποτε αιώνια μακαριότητα.
Αυτή η άνευ προηγουμένου ύβρις, είτε θα μας αφυπνίσει είτε θα μας οδηγήσει πιο κοντά σε θανάσιμους ατραπούς.
http://www.oikologos.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=254:thoreau&catid=68:library&Itemid=200
Περιληπτική παρουσίαση του βιβλίου του Χένρυ Ντέηβιντ Θoρώ «Ουώλντεν»
Κυκλοφορεί σε δύο εκδόσεις:
– Ουώλντεν, Henry David Thoreau, εκδ. Διεθνής Βιβλιοθήκη, 1999
– Walden ή Η ζωή στο δάσος, Henry D. Thoreau, εκδ. Κέδρος, 2007
Μασαχουσετη, 1845. Εν μέσω Βιομηχανικής Επανάστασης ο Θορώ, 27 χρονών εγκαταλείπει την πόλη του και εγκαθίσταται στο δάσος κοντα στην λίμνη Walden. Τι ζητάει με αυτήν του την κίνηση; Ισως, όπως λέει και ο ίδιος προς το τέλος του βιβλίου, να ανακαλύψει τον εαυτό του μέσα από την συναναστροφή με την φύση. Οι συμπολίτες του τον αντιμετωπίζουν με δυσπιστία. Θεωρούν οτι στερείται πολλά: ανέσεις, συντροφιά, κοινωνική δράση. Ποια είναι η απάντησή του σε αυτό;
Κατά τον Θορώ οι ανθρωποι μοχθούν παρασυρμένοι από μια πλάνη, εγκλωβισμένοι στην εικόνα που οι ίδιοι έχουν φτιάξει για τον εαυτό τους και και για το τι πρέπει να κάνουν στην ζωή τους, ζώντας έτσι σε μια σιωπηλή απόγνωση. Ποιές όμως είναι οι βασικές ανθρώπινες ανάγκες; Ειναι αυτές που θέλει να επιβάλλει η νέα κοινωνία της βιομηχανικής εποχής όπου όλοι θα δουλεύουν περισσότερο, κατά έναν όλο και πιο ομοιόμορφο τρόπο ώστε να καταναλώνουν όλο και περισσότερα; O Θορώ αντιδρά σε αυτό. Αποδέχεται μόνο την πρωταρχική ανάγκη της διατήρησης της Ζωικής Θερμότητας στο ανθρώπινο σώμα. Αυτό επιτυγχάνεται με την Τροφή, το Καταφύγιο (αυτά είναι κοινά και στα υπόλοιπα ζώα), τον Ρουχισμό και τα Καυσιμα. Οταν αποκτήσει αυτά τα βασικά μπορεί ο άνθρωπος να επιζητήσει την πνευματική του εξύψωση.
Μεσα από την περιγραφή της εγκατάστασής του στο δάσος, ο Θορώ αναπτύσσει τις θέσεις του για τις παραπάνω ανάγκες:
ι) Ρουχισμός. Πρέπει να δινουμε βάρος στην λειτουργικότητά τους και όχι στην μόδα, δηλαδη στο πώς μας βλέπουν οι άλλοι με αυτά. Καινούρια ρούχα πρέπει να αποκτούμε μόνο όταν είμαστε ανανεωμένοι εσωτερικά.
ιι) Καταφύγιο. Ειναι μεν απαραίτητο αλλά δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην σχέση ανθρώπου-φύσης. Καθένας καλό είναι να το χτίζει μόνος του – αμφισβητείται ο ρόλος του Αρχιτέκτονα- για να καλύπτει τις βασικές ανάγκες προφύλαξης του ίδιου και της σωρευμένης τροφής του – σαν προτυπο δίνεται το “ουίγκουάμ” των Ινδιάνων. Παρότι ο Θορώ πιστεύει πως ο καθένας πρέπει να είναι κύριος του καταλύματός του, είναι γενικά αντίθετος στην ιδιοκτησία γής την οποία θεωρεί βάρος που εξουσιάζει τον άνθρωπο. Και βέβαια και εδώ ισχύει ότι για να αποκτήσει κάποιος ένα καλύτερο σπίτι πρέπει να αισθάνεται καλύτερος ανθρωπος.
ιιι) Τροφή. Ενα λιτό διαιτολόγιο αποκτάται με ελάχιστο κόπο. Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στην παρασκευή ψωμιού με όσο το δυνατον πιο φυσικό τρόπο καθώς και κάποιων ακόμη βασικών τροφών ωστε υπάρχει απόλυτη αυτάρκεια και να μην γίνεται καμια εμπορική συναλλαγή για αυτά.
ιυ) Επιπλα-Οικοσκευή. Τα βασικά μπορούμε να τα κατασκευάσουμε μόνοι μας ενώ ο,τι επιπλέον δεν είναι παρά ένα περιττο βάρος.
Ενα σημείο που στέκεται αρκετά ο Θορώ είναι η φιλανθρωπία. Δεν την απορρίπτει, την θεωρεί όμως υπερεκτιμημένη και πολλές φορές απλά έκφραση του εγωισμού μας. Θεωρεί οτι πραγματικά αξιέπαινος είναι αυτός που δεν δίνει απλώς χρήματα αλλα ένα κομμάτι του εαυτού του, της εργασίας του , του χρόνου του, της φροντίδας του.
Στο δάσος δίπλα στην λίμνη ο Θορώ έζησε δύο χρόνια. Στο βιβλίο περιγράφει την διαμονή του την πρώτη χρονιά και κλείνει την περιγραφή με την φράση «Ετσι λοιπόν ολοκληρώθηκε ο πρώτος μου χρόνος στο δάσος και ο δεύτερος κύλησε με παρόμοιο τρόπο.» Αλλωστε κυρίαρχο στοιχείο στην αφήγηση είναι η εναλλαγή των εποχών: κυρίως η έλευση του χειμώνα και στη συνεχεια της άνοιξης. Μεσα από την αφήγηση πάντως που χωρίζεται σε μικρά κεφάλαια αναφέρονται ή και αναπτύσσονται στοιχεία της κοσμοθεωρίας του. Ας τα παρακολουθήσουμε επιγραμματικά:
– η επιλογή της θέσης της κατοικίας έγινε χάριν της θέας στην λίμνη. Η θέα ενός μακρινού ορίζοντα δίνει ευτυχία. Η υψηλότερη μορφή τέχνης είναι να μπορεί να επηρεάζει κανείς την ποιότητα της ημέρας.
– Διάβασμα. Αποτελεί την πιο ευγενή άσκηση αφού ο γραπτός λόγος είναι το πιο προσωπικό και ταυτόχρονα παγκόσμιο έργο τέχνης, αυτό που βρίσκεται πιο κοντά στην ζωή. Τα βιβλία πρέπει να διαβάζονται με την ίδια περίσκεψη και αυτοσυγκράτηση με την οποία γράφτηκαν. Ιδιαίτερα τα έργα των αρχαίων κλασσικών αποτελούν τις πιο ευγενείς σκέψεις του ανθρώπου.
– Φωνές. Οι ήχοι των πουλιών, των δέντρων, του ανέμου είναι η γλώσσα της φύσης. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στον σιδηρόδρομο που συνδέεται και με την ανάπτυξη του εμπορίου
– Μοναξιά. Η γλυκειά και ευεργετική παρέα της φύσης μπορεί να γεμίσει τον ανθρωπο. Ο Θορώ βρίσκει υγιές να μένει μόνος τον περισσότερο καιρό. Ακόμα και η καλύτερη παρέα τον κουράζει και αποδυναμώνει αφου κατά την γνώμη του οι συναντήσεις των ανθρώπων πρέπει να γίνονται τόσο αραιά ώστε στο μεταξύ να αποκτά ο καθένας κάποια καινούρια αξία για τον άλλον.
– Επισκέψεις. Στο σπίτι του είχε τρείς καρέκλες. Μια για την μοναξιά, δυο για την φιλία, τρείς για την συντροφιά. Ο οικοδεσπότης με τον επισκέπτη πρέπει να έχουν μια απόσταση για να έχουν χώρο για να σηκώσουν πανιά οι σκέψεις.
– Καλλιέργεια – Γεωργία. Δημιουργεί δεσμό ανάμεσα στον άνθρωπο και τη γη και μεγαλώνει έτσι την δύναμή του (παραβολή Ανταίου). Η προσωπική δουλειά είναι αποτελεσματικότερη από το καλύτερο λίπασμα. Ενώ στην αρχαιότητα αποτελούσε ιερή τέχνη, ο σύγχρονος άνθρωπος την εξασκεί με ασέβεια με στόχο μόνο τις μεγάλες σοδειές και τα μεγάλα κέρδη. Ετσι φέρεται στην Γη ως ληστής. Τα φυτά έχουν κι άλλες προτεραιότητες και χρησιμότητες και όχι μόνο να εξυπηρετουν τους ανθρώπους.
– Το χωριό των ανθρώπων φαίνεται στον Θορώ σαν μια καλά σχεδιασμένη παγίδα για τον επισκέπτη. Κατι που αποδεικνύεται και απο την δική του σύλληψη.
– Η Λίμνη είναι το μάτι της φύσης μέσα στο οποίο κοιτάζει ο άνθρωπος για να μετρήσει το βάθος της ίδιας του της φύσης., ο ενδιάμεσος κρίκος μεταξύ ουρανού και γής. Τα πουλιά που την κατοικούν εκτιμούν την Φύση πολύ περισσότερο απο τον άνθρωπο.
– Ο ανθρωπος πρέπει να απολαμβάνει την γή χωρις να την κατέχει γιατι αλλιώς θα ζει σαν είλωτας.
– Το ψάρεμα και το κυνήγι μπορούν να χρησιμεύσουν στην εκπαίδευση του νέου ανθρώπου, σαν ενα είδους εμβρυακό στάδιο ώστε να τα παρατήσει όταν μεγαλώσει και συνειδητοποιήσει πως δεν δολοφονούμε πλάσματα που έχουν το ίδιο με εμάς δικαίωμα στην ζωή. Το πεπρωμένο της ανθρώπινης φυλής είναι να σταματήσει να τρέφεται με ζώα, όπως κατήργησε παλαιότερα την ανθρωποφαγία, και να φτάσει στην αγνότητα.
– Παράλληλα με την ανθρώπινη ζωή, στον ίδιο χώρο εκτυλίσσονται εκατομμύρια ακόμη ζωές άλλων εμβίων όντων που πολλές από αυτές περιλαμβάνουν επικές μάχες, δραματικές ιστορίες κλπ. Αξίζει να σκύψουμε κατά καιρούς και να τις αφουγκραστούμε.
– Οσο πλησιάζει ο χειμώνας, το σπίτι του ανθρώπου γίνεται καταφύγιο και για άλλα ζώα. Αλλωστε ακόμα και τα πιο άγρια ζώα αγαπούν την άνεση και την ζεστασιά εξίσου με τον άνθρωπο και επιβιώνουν τον χειμώνα χάρη στην προνοητικότητά τους και την φροντίδα τους να τις εξασφαλίσουν.
– Τα πέπλα που ρίχνει ο Χειμώνας στην φύση (χιόνι, πάγος, σιωπή) δίνουν μεγαλύτερη ένταση στην επαφή τόσο με τους ανθρώπους (επισκέπτες και περαστικούς) , όσο και με τα ζώα του δάσους και τα ψάρια της λίμνης. Ο γαλάζιος πάγος της λίμνης είναι πάντα φρέσκος, καθαρός και αγνός.
– Το λιώσιμο των πάγων και η αναγέννηση της φύσης την Ανοιξη μοιάζει με την Δημιουργία του Σύμπαντος από το χάος, με την πραγμάτωση του Χρυσού Αιώνα. Ειναι τότε που αντιλαμβανόμαστε πόσο πλούσια και τονωτική είνα η φύση, τόσο που από την μια λαχταρούμε να την εξερευνήσουμε και από την άλλη απαιτούμε να μείνει για πάντα μυστηριώδης και ανεξερεύνητη.
Σαν κατακλείδα του δικού του ταξιδιού, ο Θορώ μας παρακινεί να γίνουμε κι εμείς ανήσυχοι ταξιδιώτες, να ανακαλύψουμε καινούριους κόσμους μέσα μας, να ανοίξουμε νέους δρόμους σκέψης. Ο ίδιος εγκατέλειψε το δάσος μετά από δυο χρόνια γιατι ένοιωθε ότι είχε και άλλα πράγματα να ζήσει. Το ταξίδι όμως τον έμαθε ότι αν προχωράς προς την κατεύθυνση των ονείρων σου, τοτε θα συναντήσεις, έστω απρόσμενα, την επιτυχία. Γι αυτό δεν πρέπει να την αναζητούμε με απόγνωση. Πρέπει να αγαπάμε την ζωή μας – όσο απλή και φτωχική είναι- και να αγαπάμε την αλήθεια.
Δεν είναι αισιόδοξος ο Θορώ. Βλέπει τους ανθρώπους, τις κυβερνήσεις, τις κοινωνίες να πορεύονται μέσα στην άγνοια, την επιφάνεια, την αδιαφορία. Το σύνθημά του όμως το δίνει. Και γίνεται κατανοητό ακόμα και μετά 150 χρόνια.
Αγαπητέ Κ.Δ.
άξιος ο Θορώ, όπως και όλοι αυτοί που θέλησαν να ζήσουν κοντά στην φύση, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αξια και η οικολογική συνείδηση. Ο σεβασμός στην φύση, γιατί είναι η τροφός μας. Όπως και ο σεβασμός, στ’ άλλα όντα που υπάρχουν γύρω μας, διότι όποιος τα βασανίζει η τα φονεύει, πιθανόν θα βασανίσει ή θα σκοτώσει ανθρώπους, δεν υπάρχει αμφιβολία γι αυτό. Το «ομολογουμένως τη φύση ζην», έχει βαθύτερο νόημα, νομίζω. Πρόκειται για ένα συνεχή διάλογο με την φύση, για να κατανοήσει ο άνθρωπος, την ουσία και τις αλήθειες της, τους νόμους της, που διέπουν όλο τον κόσμο αλλά και αυτόν τον ίδιο, αφού αποτελεί ένα κομμάτι της. Σκοπός, να χρησιμοποιεί τις αλήθειες της ως αφετηρία, των ιδανικών και αξιών, που έχει ανάγκη και που χωρίς αυτά, είναι αδύνατον να ζεί. Να τις χρησιμοποιεί (αλήθειες), σ’ όλες τις ατομικές και συλλογικές δραστηριότητες του. Την πολιτική, την φιλοσοφία, τις επιστήμες, την τεχνολογία, την σχέση του με το θείο, τις τέχνες, τον αθλητισμό, την διατροφή, υγεία κλπ. μέσα στο πλαίσιο μίας συνεχούς δυναμικής ροής.
ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ , ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ [ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ] ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ .
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940
Οι Ιταλοί οργάνωσαν και ενέταξαν στις μεραρχίες τους δέκα αλβανικά τάγματα, μια «πλωτή» ταξιαρχία και άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων. Πολλοί Τσάμηδες πέρασαν λαθραία τα σύνορα, ώστε να συμμετέχουν σε ένοπλα στρατιωτικά σώματα, τα οποία θα πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών. Ο αριθμός τους υπολογίζεται σε περίπου 2-3.000. Μαζί με αυτούς, τους επόμενους μήνες οι Ιταλοί άρχισαν να οργανώνουν πολλούς εθελοντές, ώστε να συμμετέχουν στην «απελευθέρωση της Τσαμουριάς» – όπως έλεγαν – δημιουργώντας έναν στρατό ισοδύναμο με μία ολόκληρη μονάδα 10 ταγμάτων: 4 παραστρατιωτικά βοηθητικά τάγματα (τα Tirana, Korçë, Vlorë και Shkodër), 2 τάγματα πεζικού (τα Gramos and Dajti), 2 τάγματα εθελοντών (τα Tomori και Barabosi), μία πυροβολαρχία (την Drin) κ.α. Συνολικά 338 Αλβανοί αξιωματικοί και 4.220 υπαξιωματικοί και οπλίτες προετοιμάστηκαν για να βρεθούν απέναντι στον ελληνικό στρατό.
Όλα αυτά τα τάγματα, τελικά πήραν μέρος στην εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940, υπό την 25η Ιταλική Στρατιωτική Μεραρχία, η οποία, μετά την ενσωμάτωση των Αλβανών, μετονομάστηκε σε ‘Στρατιωτική Μεραρχία Τσαμουριάς’ υπό τον στρατηγό C. Rossi.
Ας δουμε τωρα ποια ηταν η δραση αυτων των αλβανων η πλεοψηφεια των οποιων ηταν αλβανοτσαμηδες ,περιπου 3.000 μονο οι αλβανοτσαμηδες , ενώ οι υπολοιποι ηταν από την Αλβανια και συγκροτουσαν τα παραστρατιωτικα ταγματα , Tirana, Korçë, Vlorë,Τοmor,Shkodër κλπ .
Αξιζει να σημειωθεί ότι ο αριθμος των εθελοντών αλβανων ηταν αρκετα μεγαλύτερος αλλα μειωθηκε λιγο πριν τις εχθροπραξίες για λογους στρατηγικούς , από την Ιταλικη διοικηση .Να και το σχετικο απόσπασμα….
»»Με τη βοήθεια της αλβανικής κυβέρνησης και διαφόρων αρχηγών φυλών εξασφαλίστηκε η δυνατότητα συγκρότησης 10-12 ελαφρών ταγμάτων συνολικής δύναμης 6-7.000 ανδρών, επιλεγέντων από τις πιο πολεμικές φυλές και μάλιστα από αυτούς που υπήρχε ενδεχόμενη σχέση με πληθυσμούς εκτός συνόρων (σ.σ. προφανώς εννοούσε τους Τσάμηδες). Τα ευκίνητα τάγματα, τύπου ανταρτικών ομάδων, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των μεραρχιών μας (…).
Το Υπουργείο Στρατιωτικών, κατόπιν επανειλημμένων οχλήσεων, τελικά ενέκρινε την αποστολή του οπλισμού για τη συγκρότηση των αλβανικών μονάδων. Όμως αργότερα άλλαξε γνώμη και διέταξε τον περιορισμό της σύστασης των εθελοντικών αλβανικών ταγμάτων μόνο στη νότια Αλβανία .»»’
ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 7.000 ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 5.000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΕΣ
ΠΑΡΑΚΑΤΩ
»’Ο Ιταλός τοποτηρητής Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.
ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΛΒΑΝΙΑ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ [ τα Tirana, Korçë, Vlorë και Τomor ] ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ
Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε «ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…».
»’Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς «προσωπικής ένωσης» με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της (Αλβανικός Νόμος, 10 Ιουνίου 1940) ότι: «το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας».
»»Η προκήρυξη που διάβασε ο πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…»
»»Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος.»’
» Ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: «Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…».»’
»Ο Ιταλος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής: «…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε». (…) «Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»…»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).
Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα «Τιμόρ», το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα «Τιμόρ» αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς.»
»’Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: «…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι από γόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. »’
ΔΗΛΑΔΗ ΓΕΡΜΑΝΟΙ , ΙΤΑΛΟΙ , ΑΓΓΛΟΙ ΚΛΠ
ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΟΝ ΦΙΛΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 1940 -1944 .
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ.
ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΣΠΡΑ ΦΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ.
ΕΔΩ Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ
ΕΔΩ Η ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝΕ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ
ΕΡΩΤΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ.
ΚΑΛΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΛΕΝΕ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΦΑΝΑΤΙΚΟΙ , ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ ΚΛΠ ΑΠΛΑ »ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΝΕ» ΝΑ ΣΥΜΜΑΧΗΣΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ – ΤΟΥΣ ΕΙΔΑΝΕ ΣΑΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΕΣ ΚΛΠ , ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΝΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΤΑΞΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΟΜΩΣ , ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΩΝ ΤΙΡΑΝΩΝ ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΑΤΑΠΙΕΖΟΝΤΑΝ ΚΑΙ ΥΠΟΔΕΧΤΗΚΑΝΕ ΤΟΣΟ ΘΕΡΜΑ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΜΑΖΙΚΑ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΜΕ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ »ΖΗΤΩ Ο ΝΤΟΥΤΣΕ» »’ΖΗΤΩ Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ»’ »ΚΟΣΟΒΟ ΚΑΙ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ»’ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΑ ΒΙΝΤΕΟ;;;
ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΕΠΕΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ…
»ΕΞΟΠΛΙΣΤΗΚΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ ΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΤΣΑΜΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ»’.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΤΟΠΙΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΓΚΟΤΟΒΟΥ ΑΝΑΛΥΤΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΙΚΩΝ ΑΡΧΕΙΣΩΝ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ .
»»Ωστόσο στην επίμονη ερώτησή μας για μια από τις επικρατούσες απόψεις που θέλουν τους Τσάμηδες να συμμαχούν με τις δυνάμεις Κατοχής από ανάγκη εξαιτίας των επιθέσεων που εξαπέλυσε εναντίον τους ο ΕΔΕΣ, εν αντιθέσει με τον ρόλο που έπαιξε ο ΕΛΑΣ μας λέει:
«Γνωρίζω τη θέση αυτή. Δεν μπορώ όμως να γνωρίζω αν η απολογητική του μειονοτικού εθνικοσοσιαλισμού στη Θεσπρωτία είναι προϊόν πλάνης ή θράσους. Ούτε το 1941, ούτε το 1942, αλλά ούτε μέχρι τα μέσα του 1943 κινδύνευαν οι Μουσουλμάνοι Τσάμηδες από τις ομάδες του Ζέρβα, διότι απλά αυτές είτε δεν υπήρχαν, είτε ήταν τόσο ολιγάριθμες που δεν συνιστούσαν πραγματική απειλή. Πέραν τούτου, αν ο Ζέρβας προκάλεσε τη συνεργασία αυτή, τότε πώς δικαιολογείται η σύμπραξη των Μουσουλμάνων Τσάμηδων με τις κατοχικές δυνάμεις σε περιοχές όπως τα Φιλιατοχώρια, όπου δρούσε αποκλειστικά το ΕΑΜ και ο ΕΛΑΣ; Πώς εξηγούνται τα δεκάδες θύματα στα χωριά αυτά; Συμμάχησαν και εκεί οι Μουσουλμάνοι με τους κατακτητές φοβούμενοι την πίεση του ΕΛΑΣ; Πρόκειται για αστείο επιχείρημα».»’
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ ΠΟΤΕ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝΕ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΑΝΤΑΡΤΙΚΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ…
Μιχάλης Μυριδάκης, Αγώνες της Φυλής, Α΄, σ. 165 – 166, Tsoutsoumpis, 2015, σ. 131 – 132. Εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει και το υψηλόβαθμο στέλεχος του ΕΔΕΣ, Μιχάλης Μυριδάκης, δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη οργανωμένοι αντάρτες στη Δυτική Ήπειρο. Αντάρτικες ομάδες πρώτα του ΕΛΑΣ και έπειτα του ΕΔΕΣ εμφανίστηκαν στην περιοχή στις αρχές του 1943.
ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1943 ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ΒΟΡΕΙΑ-ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΛΑΜΑ [ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ] ΚΑΙ Ο ΕΔΕΣ ΝΟΤΙΑ-ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ [ ΣΟΥΛΙ ΚΑΙ ΣΚΑΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ] ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΟΡΕΙΝΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ .
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ.
ΕΧΟΥΜΕ 2 ΕΠΙΣΗΣΜΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1942 ΠΑΡΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΜΑΡΓΑΡΙΤΗ,
ΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ,
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
»»Διοίκησις Χωροφυλακής Θεσπρωτίας
«Περί της εν Θεσπρωτία καταστάσεως και των ληπτέων μέτρων»
Ο Ελληνικός πληθυσμός της περιφερείας μας ευρίσκεται υπό το Κράτος τρομοκρατίας δεδικαιολογημένης κατόπιν και της εσχάτως δολοφονίας εντός της Ηγουμενίτσης του Νομαρχούντος. Κατά τας πληροφορίας της υπηρεσίας μου απολύτως εξακριβωμένας οι διάφοροι κακοποιοί, οι εκτελεσταί καταρτισθέντων σχεδίων τόσον εν Θεσπρωτία όσον και εν Αλβανία θα συνεχίσωσιν το βδελυρόν έργον των δολοφονιών και εγκλημάτων εν γένει μέχρις επιτεύξεως ορισμένου επιδιωκομένου σκοπού, της προσαρτήσεως της Τσαμουρίας. […] Ο υποφαινόμενος ως και οι λοιποί διοικούντες Αξιωματικοί συνεργάται του, κατέβαλλον σοβαράς προσπαθείας μέχρι σήμερον προς επιβολήν της τάξεως και γεφύρωσιν του μεταξύ Ελλήνων και Μουσουλμάνων χάσματος και μίσους όπερ εδημιούργησαν τα πολεμικά γεγονότα.
ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΞΥΝΣΕΩΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1940 ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 3000 ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ,ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ , ΕΚΤΟΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΠΛΗΘΗΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΑΝΤΙΠΟΝΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΞΑΝΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΟΙ .
ΝΑ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
στην Ηγουμενίτσα, συγγενείς θυμάτων των Τσάμηδων εισέβαλαν στη φυλακή της κωμόπολης και λύντσαραν επί τόπου τέσσερα άτομα που είχαν συλληφθεί κατηγορούμενα για αυτούς τους φόνους3. [Robert Elsie ] .
ΔΗΛΑΔΗ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.
ΕΠΙΣΗΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΧΑΝΕ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1942 ΜΥΡΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΟΣΑ ΦΟΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΙΧΑΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΜΕ ΤΗΝ »ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΙΠΗΛΑΓΑΝΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 1939 ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ . ΓΝΩΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΒΓΑΛΑΝΕ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ
ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ …..
Προς την Γενικήν Δ/σιν Ηπείρου Ιωάννινα
Εν Ηγουμενίτση τη 14/12/1942
….. ότι η κατάστασις εβελτιώθη και εκ του γεγονότος ότι εσταμάτησαν αι δολοφονίαι Χριστιανών και εκ του ότι οι Μωαμεθανοί ήρξαντο προσερχόμενοι εις εμέ προς επίλυσιν των μετά των Χριστιανών διαφορών των. …. , έργον εις το οποίον εξαίρετον συμβολήν είχε ο ρηθείς Συν/ρχης, να τορπιλλισθή διά της πράξεως ολίγων εγκληματιών, οι οποίοι εκ προσωπικών αφορμών προέβησαν εις την δολοφονίαν του Γιασίν Σαντίκ, ως αντιστρόφως ομοίας πολύ περισσοτέρας όμως εγκληματικάς πράξεις είχον εκτελέσει και Μωαμεθανοί.
ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ,ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ , Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΑΣ , ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΦΟΝΟΙ . ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΕΙΧΑΝ ΩΣ ΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ .
ΕΝΩ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΣΙΝ ΣΑΝΤΙΚ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΛΟΥΜΗ.
Ο ΓΙΑΣΙΝ ΗΤΑΝ ΔΩΣΙΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΧΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1940.
Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΑΝΤΙΚ ΚΑΙ ΤΙ ΕΙΧΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΗΔΗ ΤΟ 1921-42 KAI ΠΟΙΑ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΜΠΑΛΟΥΜΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΠΟΥ ΕΝΤΑΧΗΚΕ ΠΡΩΤΑ ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΤΟΝ ΕΔΕΣ ….
ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ
12.2.1942. Γεώργιος Βασιλάκος. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στο Κέντρο της Ηγουμενίτσας.
20.3.1942. Φώτιος Σπυρίδης και Ηλίας Γεωργίου Τσιάβος, σκοτώθηκαν με μαχαίρι στη θέση Μπούριμε από τον Λιάζε Ντίκα και άλλους Μουσουλμάνους από τη Βάρφανη.
18.6.1942. Πέτρος Αντώνης. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στη θέση Περιβόλι, υπερασπιζόμενος το θερισμένο στάρι του χωραφιού του.
20.6.1942. Ευθύμιος και Αναστάσιος Περώνης. Ληστεύθηκαν και σκοτώθηκαν στη θέση «Παλιάρεζα» από Μουσουλμάνους.
10.2.1942. Ελευθερία Π. Κίτσου, 10 χρονών. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στη θέση «Κρόνια».
10.11.1941. Πήλιο Αντώνης (Σπύρος Μώκας), σκοτώθηκε από τους Μουσουλμάνους Κίπε Νταούτ και Ρετζέπ Μεχμέτ από το Κουρτέσι.
8.8.1942. Ευάγγελος Πολιώνης. Σκοτώθηκε σε ενέδρα, από Μεζάν & Τζιαμαλί Χαρούν (αδέρφια), Σαλ Μπιμπίτο και άλλοι στο δρόμο Κουσοβίτσας Γραικοχωρίου, θέση Τσούκα.
23.9.1942. Ηλίας Δ. Μίχου. Σκοτώθηκε στη θέση «Βούρκο» από τον Χάμζο και Ναζίφ Ρετζέπ.
6.10.1942. Πολιώνης Πέτρος, 12 χρονών, και Μίχου Ευάγγελος 16 χρονών καθώς έβοσκαν τα πρόβατα τους . Σκοτώθηκαν στη θέση «Φράσερι» από τον Αλήτη , Αγά & Ντουλ Ταχίρι φίλοι από (το Τζανάρι-Μαζαρακιά-28-30 ετών) .
14.6.1942. Αθανάσιος Θεοδωρίδης. Σκοτώθηκε σε ενέδρα από Μουσουλμάνους της Νύστας στην θέση Μουλτσάθι.
10.11.1941. Θωμάς Νίνος, με την αδελφή του Σάνα Δημητρίου.
Σκοτώθηκαν σε ενέδρα στο δρόμο Ηγουμενίτσας Πέστανης, από τους
συγχωριανούς τους Αντέμ Ιντρίζ, Μαχμούτ Μάλε και άλλους. Στην ενέδρα
αυτή τραυματίστηκε και ο Ξενοφών Ιωάννου.
7.4.1942. Ανδρέας Βρύσης. Σκοτώθηκε από τους Γραικοχωρίτες Μουσουλμάνους Αμπεντί Ιντρίζ, Ισούφ Μάζε.
22.4.1942. Σπύρος Ν. Ράφτης. Σκοτώθηκε από τους Γραικοχωρίτες Μουσουλμάνους Ιλιάζ Νέλιο και Ισούφ Μάζε.
6.10.1942. Θεόδωρος Κανάκης. Τραυματίστηκε στην αυλή του σπιτιού
του, από συγχωριανούς του Μουσουλμάνους.
31.10.1942. Νικόλαος Αναστασίου. Σκοτώθηκε και Κώτσο Λιάκος,
τραυματίστηκε, όπως το περιγράφω σε προηγούμενη στήλη, από τους
συγχωριανούς του Ιλιάζ Νέλιο Χαμήτ και Ταχήρ Μητηλή.
20.9.1941. Βασίλειος Κομίνης και Κωνσταντίνος Λώλης. Σκοτώθηκαν
από Γραικοχωρίτες της οικογένειας των Φεταχαίων.
3.4.1942. Μουσουλμάνοι Γραικοχωρίτες. Πυροβόλησαν από μακριά στην πλατεία του χωριού που ήταν συγκεντρωμένοι κάτοικοι, χωρίς ευτυχώς θύματα.
9.10.1942. Ο Φαγκρή Αλή Μούχο από το Γραικοχώρι τραυμάτισε με
τσεκούρι τον Ανδρέα Σπύρου Δήμα, 1 2 χρονών, ο οποίος γλίτωσε, γιατί του
πρόσφεραν νοσηλεία σε νοσοκομείο τους στο Φιλιάτι οι Ιταλοί.
24.10.1942. Δονάτος Αλεξίου από τη Ντράγανη, που είχε παντρευτεί και έμεινε μόνιμα στο Λαδοχώρι, τον σκότωσαν ο Λιούτ Γκάνες από το Βροχωνά και ο Νταλιάν Φερχάτ από το Κούρτεσι.
15.7.1942. Παναγιώτης Αν. Δήμας, 9 χρονών, καθώς έπαιζε με άλλα παιδιά στην παραλία της Πλαταριάς, ο Κιαζήμ Βεήπ από την Φασκομηλιά, τον έβαλε σημάδι και τον σκότωσε. Συγκινητική περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Φωνή της Πλαταριάς» του Μάρτη 1985.
10.8.1942. Κωνσταντίνος Δημητρίου και Σπυρίδων Κωνσταντίνου. Τους σκότωσαν ο Μουρτεζάν Μουσά από το συνοικισμό Βρύση μαζί με άλλους Μουσουλμάνους από τη Φασκομηλιά. Λεπτομερής περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Λεπτομερής περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Φωνή της Πλαταριάς» του Γενάρη 1985.
18.8.1942. Τάκης Καράλης. Τον σκότωσε ο Νταλιάνης στο βουνό που έβοσκε τα πρόβατα του.
20.8.1942. *Παναγιώτης Μίχου. Σκοτώθηκε στην Κουσιοβίτσα που ήταν γαμπρός μαζί με τον Πήλιο Αντώνη (Σπύρο Μώκα). Από τους: Κίπε Νταούτ και Ρετζέπ Μεχμέτ από το Κουρτέσι.
6.2.1942. Θωμάς Ν. Στεργίου και Σωτήριος Ντίνης, καθώς γύριζαν από το Φιλιάτι, σκοτώθηκαν από Μουσουλμάνους και τα πτώματα τους πετάχτηκαν στον Καλαμά. Οι σκελετοί τους βρέθηκαν μετά από εξάμηνο στις εκβολές του.
26.7.42: Έμποροι από το Πωγώνι που μετέβησαν στην περιοχή Γκρόπας για την αγορά τροφίμων. Αφού πρώτα εληστεύθηκαν, ρίχτηκαν κατόπιν ζωντανοί σ’ ένα πηγάδι μεταξύ Κουτσίου και Πέρδικας. Δράστες ήταν Τουρκοτσάμηδες.
22.12.42: Ευθύμιος Περώνης, Τηλέμαχος Περώνης, Θεόδωρος Περώνης, Κούλα Χήρα Ανδρέα Πέτσινη από την Πυρσόγιαννη Κόνιτσας, που ήλθαν για την αγορά λαδιού και άλλων τροφίμων ληστεύθηκαν και κατόπιν σκοτώθηκαν στη Λάκκα Ηγουμενίτσας.
ΚΑΝΕΙΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΔΕΣΙΤΗΣ [ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝ Ο ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ] Η ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ Ο ΕΛΑΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑ ΤΟ 1941-42
ΝΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 1943 ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ , ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ .
Κατά το διάστημα 10-13 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε, με την ενεργή συμμετοχή περίπου 300 Τσάμηδων, φονική εκκαθαριστική επιχείρηση στην περιοχή του Φαναρίου κατά την οποία πυρπολήθηκαν και λεηλατήθηκαν 20 χωριά, σκοτώθηκαν 250 αμαχοι πολλοι από τους οποιους ηταν γυναικες και αιχμαλωτίστηκαν άλλα 400 άτομα, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκαν από τους τσαμηδες στις φυλακές των Ιωαννίνων και της Θεσσαλονίκης.
Για τη μεταφορα αυτή των αιχμαλωτων από τους αλβανοτσαμηδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εχουμε την εξης μαρτυρια
ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗΣ ΚΡΑΨΙΤΗΣ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ .
»’27 Ιουλίου 1943: Στο μισοσκόταδο του πρωινού ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις της Παραμυθιάς με άριστα πολεμικά μέσα και με (800) οκτακόσιους και περισσότερους ένοπλους επίστρατους της «ΞΙΛΙΑ» μουσουλμάνους Τσάμηδες των πόλεων και Επαρχιών Παραμυθιάς και Μαργαριτιού, επέδραμαν εναντίον των χωριών του κάμπου της Παραμυθιάς και της περιφέρειας «Φαναρίου».
14 Αυγούστου 1943: Τι καταστροφή είναι αυτή από την 27 Ιουλίου 1943 μέχρι σήμερα! Όλοι στην Παραμυθιά είμαστε κατατρομαγμένοι και όσο είναι δυνατόν κρυβόμαστε. Οι πληροφορίες μας είναι ότι στις 19 αυτές μέρες οι Χιτλερικοί Γερμανοί με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες κατάστρεψαν ολοκληρωτικά τα 24 χωριά της περιφέρειας «Φαναρίου» και μερικά κοντινά της Παραμυθιάς χωριά της. Λεηλασίες, πυρπολήσεις, φόνοι νηπίων και γερόντων, βιασμοί γυναικών, αρπαγές παρθένων κοριτσιών, με τις οποίες οι επαίσχυντοι μουσουλμάνοι πλουτίζουν τα χαρέμια τους, σύλληψη ομήρων, κάψιμο ανθρώπων μέσα στα σπίτια τους κ.α. Γέμισαν οι σπηλιές από γυναικόπαιδα και γέροντες που κατόρθωσαν να διασωθούν εκεί στις κρίσιμες ώρες, ενώ μέρα τη μέρα προστίθενται στους νεκρούς λόγω της πείνας τους και των ασθενειών
15 Αυγούστου 1943: Εμείς που έχουμε τα σπίτια μας στο κέντρο της πόλεως της Παραμυθιάς, είμαστε από τα χαράματα, με κομμένη την αναπνοή, πίσω από τα πατζούρια (ή) ανάλογα τις γρίλιες, παρακολουθώντας την επιστροφή των χιτλερικών Γερμανών και των μουσουλμάνων από την εικοσαήμερη «επιχείρησής» τους κατά του «Φαναριού».»»
ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ
Στις 14 Σεπτεμβρίου, Τσάμηδες συμμετείχαν και στην καταστροφή του Πλαισίου[Πλησεβιστα] όπου σκοτώθηκαν δύο κάτοικοι. Καταστροφές υπέστησαν επίσης το Ζερβοχώρι και ο Ξηρόλοφος στα νότια της Παραμυθιάς
18 Σεπτεμβρίου 1943 Γερμανοί και Τσάμηδες ένοπλοι που επιχειρούσαν βόρεια της Παραμυθιάς συνέλαβαν 60 αγρότες (εκ των οποίων 42 γυναίκες) και εκτέλεσαν τους εννέα το πρωί της επομένης στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου της Παραμυθιάς Προφανως κανενας από αυτους που συνελαβαν οι αλβανοτσαμηδες παραμυθιωτες δεν ηταν »ανταρτης μοναρχοφασιτας η χωροφυλακας»’,αλλωστε οι περισσοτερες ηταν γυναικες ουτε κανενας από τους εκτελεσθεντες ηταν εδεσιτης ανταρτης .
24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά. Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί. Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς και όπως αναφερει η γερμανικη αναφορα «24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες. Κανένα λάφυρο. Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος (…) 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».
Δηλαδη 150 αλβανοτσαμηδες παραμυθιωτες που μαλιστα τα πηγαν »»’πολύ καλα»’ όπως μαρτυρουν οι γερμανικες μαρτυριες , συμμετειχαν στη πυρποληση τριων 3 χωριων , οπου είχαμε 24 συμμοριτες νεκρους αρα ανταρτες και αλλους 15-20 νεκρους , αρα αμαχους
Μετα απο αυτα ακολουθησε τα παρακατω γνωστο γεγονος … η εκτελεση των 49 προυχωντων στη Παραμυθια. Ασφαλως και αυτοι ηταν αμαχοι .
ΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 49 ΕΜΠΟΡΩΝ ΔΑΣΚΣΑΛΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΑΘΩΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ .
Άλλη μια μαρτυρια από τον ερυθρο σταυρο αυτή τη φορα ….
Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση «Η κατάσταση των ελλήνων (…) στο Φανάρι, στη μεγάλη πεδιάδα κάτω από την Παραμυθιά (…), όπου κάθε χρόνο συλλέγονται 15.000 τόνοι ρύζι, ήταν πολύ σοβαρή. Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί που ζούσαν εκεί ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών. Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά. Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών (…) Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι. Οι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει πλήρως την Ηγουμενίτσα και είχαν φύγει στα βουνά. Οι Αλβανοί πήραν μαζί τους όλα τα ζώα από τα ελληνικά χωριά. Τα χωράφια έμειναν ακαλλιέργητα».
Σε ολες τις παραπανω περιπτώσεις οι παραμυθιωτες αλβανοτσαμηδες ειχαν πρωταγωνιστικο ρολο ενώ στα γεγονοτα του Φαναριου ειχανε και οι Μαργαριτιωτες .
AΛΗΘΕΙΑ ΣΕ ΤΙ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΙΣΧΗ ΑΠΟ ΤΑ ΟΣΑ ΑΙΣΧΗ ΠΑΘΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ 1944 ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΔΕΣΙΤΕΣ;;;
ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ .
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΟ ΤΟΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ
ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ-EAMITEΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΜΕ ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΤΡΙΕΤΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΟΡΕΙΝΗ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΗΝΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ
Του συναγωνιστού Υπολοχαγού ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΡΙΦΤΗ (Καστρινού) μέλους του Αρχηγείου ΣΟΥΛΙΟΥ και της Διοίκησης του 24ου Συντάγματος και ύστερα υπασπιστή στο ίδιο Σύνταγμα. «Για τη συγκρότηση και δράση των αρχηγείων ΣΟΥΛΙΟΥ και ΖΑΛΟΓΓΟΥ και του 24ου Συντάγματος Πεζικού». Προς Το Κλιμάκιον Ηπείρου – Δυτικής Στερεάς VIII Μεραρχίαν και Η.Γ.
Ι. ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΟΚΙΝΗΜΑ μέχρι ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 1943
ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Όλες οι προσπάθειες μας αν και βασίζονταν στη γραμμή της Κ.Ε. του Ε.Α.Μ. για την ενοποίηση όλων των δυνάμεων ενάντια στον κατακτητή δεν είχαν θετικά αποτελέσματα γιατί η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθεί ανεπιφύλαχτα με το μέρος του καταχτητή και οργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα Ελληνικά χωριά, αρπαγές και σφετερισμούς περιουσιών. Παρ’ όλα αυτά από τις 19 του Μάρτη έγινε η πρώτη προσέγγιση που επαναλήφθηκε στις αρχές του Ιούλη 1943. Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή.
Η ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗ ΔΙΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1943 ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΑΝΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ .
ΑΝ ΤΑ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΤΟΤΕ ΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ;;;;;
ΕΝΩ ΑΛΛΟΣ ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ
ο ΕΛΑΣίτης Π. Παπασταύρου, αυτόπτης μάρτυρας της συμπεριφοράς των Τσάμηδων στην περίοδο της κατοχής: «Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγομένων Τσάμηδων. Από τις πρώτες ημέρες του πολέμου είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών. Το ίδιο έκαναν και με τους Γερμανούς αργότερα. Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών, λήστευαν, βασάνιζαν, ατίμαζαν, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο. Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη την Θεσπρωτία. Οι πράξεις βίας και τρομοκρατίας σε καθημερινή βάση… Όχι λίγες φορές δεν δίσταζαν, έτσι για πλάκα, να βάζουν στο σημάδι από απόσταση τσοπαναραίους και στρατοκόπους…» («Στο Στόμα του Λύκου» εκδ. Σύγχρονη Εποχή).
ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣTΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΡΑΞΑΝΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΕ ΤΣΑΜΑΝΤΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΣΑΓΙΑΔΑ….
Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας του 1944 (μέσα Απριλίου), Τσάμηδες ταγματασφαλίτες συμμετείχαν στην πυρπόληση του Ασπροκκλησίου ενώ λίγες ημέρες αργότερα έλαβαν μέρος σε ανάλογη δράση στον Τσαμαντά
ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ…..
Λειά Φιλιατών- Ήταν στις 20-4-1944 και εσυνόδευαν το γερμανικό τάγμα που επέδραμε στη Μουργκάνα για να την εκκαθαρίσει από τις αντάρτικες ομάδες. Ενόψει της επιδρομής των Γερμανών και Τσάμηδων, οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό. Οι Τσάμηδες έκαψαν τα περισσότερα σπίτια του χωριού, το λιθόκτιστο δημοτικό σχολείο και την εκκλησία της Παναγίας, κτίσμα του 17ου αιώνα. Η μοναδική γυναίκα που παρέμεινε, η τυφλή γερόντισσα Αναστασία Χαϊδή, όταν διεπίστωσε ότι καίγεται το σπίτι της, έβαλε τις φωνές, οι Τσάμηδες την πέταξαν στο φλεγόμενο σπίτι και κάηκε ζωντανή… Σκότωσαν επίσης τρεις Λειώτες, τον Γρηγόρη Λώλη, ετών 25, τον Γιώργο Μπίλη, ετών 53 και τον Βασίλη Σδούγκα, ετών 23, τους οποίους συνέλαβαν τυχαία έξω από το χωριό.
ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΚΑΨΑΝΕ ΤΗN ΕΠΙΣΗΣ EAMOKΡATOYMENH ΣΑΓΙΑΔΑ
Παράλληλα στις 23 του ίδιου μήνα ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ, στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώς ελασίτες.
ΣΥΝΕΠΩΣ ΕΣΤΡΑΦΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΑΣΙΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΔΕΣΙΤΕΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ , ΣΟΥΛΙ ΚΛΠ .
ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΓΝΩΣΤΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΛΛΑ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΕΘΝΙΚΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ
ΣΤΗΝ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΑΝΕ ΕΒΡΑΙΟΙ ,
ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ [ ΚΑΤΑ ΤΟ 1943-44] ΤΗΣ
ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ
Ο ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗΣ ΚΡΑΨΙΤΗΣ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ …
Φεβρουάριος 1943: Από του τέλους του ΙΘ’ αιώνα είναι εγκατεστημένες στην Παραμυθιά Εβραϊκές Οικογένειες. Σήμερα είναι μόνιμοι κάτοικοί της οι εξής: α) Εζρά Μπακόλα, τώρα με την Μπαλκούλα, τρίτη σύζυγό του, β) Νισήμ Μπακόλας του Εζρά, η σύζυγός του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους, …..
…. Όλοι τους είναι οι καλύτεροι έμποροι υφασμάτων της πόλεως. Πρόσθετα ο Νισήμ Μπακόλας ασχολείται σε έκταση με το χονδρεμπόριο ξηρών καρπών, οι δε Ηλίας και Γιουσέφ Κοέν, πρόσθετα έχουν το Πρακτορείο του Αθηναϊκού τύπου και ένα μικρό Βιβλιοπωλείο.Συνειδητοποιούν τους κινδύνους με τους διάφορους εκβιασμούς που τους γίνονται από τους μωαμεθανούς κλπ. και κατορθώνουν σιγά σιγά να μεταφέρουν με φορτηγά αυτοκίνητα στα Ιωάννινα, όλα τα εμπορεύματά τους. Τελικά, αυτές τις μέρες, έφυγαν (τμηματικά) όλοι τους για τα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.
ΔΗΛΑΔΗ ΦΥΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΛΟΓΩ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ
ΕΠΕΙΤΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΙΩΓΜΟ ΑΛΒΑΝΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΕ ΚΟΙΝΕΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.
Μια άλλη ενδιαφέρουσα και όχι τόσο διαδεδομένη πτυχή του δοσιλογισμού των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας είναι και η δράση τους εντός αλβανικού εδάφους. Συγκεκριμένα, την 23η Αυγούστου του 1943, αμέσως μετά την καταστροφή της Σαγιάδας, το 1ο τάγμα του 99ου γερμανικού συντάγματος επιτέθηκε στην Κονίσπολη (η σημαντικότερη κωμόπολη της αλβανικής πλευράς της Τσαμουριάς) την οποία υπεράσπιζαν γύρω στους 150 αντάρτες. Η όλη επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Κονίσπολης, το θάνατο 50 ή 60 Αλβανών και – σε αντίθεση με τη Σαγιάδα που καταστράφηκε ολοσχερώς – την πυρπόληση κατά κύριο λόγο επιλεγμένων οικιών που υποδείχτηκαν από τους Τσάμηδες51.
ΔΗΛΑΔΗ ΑΦΟΤΟΥ ΚΑΨΑΝΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΦΩΝΗ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ-ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΣΑΓΙΑΔΑ, ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΨΑΝΕ ΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΗΣ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗΣ ΕΠΕΙΔΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΑΝΕ ΤΟ ΚΚΑ .
ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΣΑΝ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟ 1944 ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΑΛΒΑΒΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΣΕ »ΚΟΙΝΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΟΙΧΗΣΑΝΕ ΠΟΛΛΕΣ ΔΕΚΑΔΕΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ .
Λίγους μήνες αργότερα σχηματίστηκε, με τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων, τάγμα ασφαλείας 1000 ανδρών που υπό την ηγεσία του Νουρί Ντίνο συμμετείχε τον Ιανουάριο του 1944 στην εκκαθαριστική επιχείρηση Χόρριντο που διεξήχθη κυρίως εντός αλβανικού εδάφους και επέφερε το θάνατο 500 ατόμων. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο Ντίνο και οι άνδρες του έδρασαν στην περιοχή της Κονίσπολης52. Στη συνέχεια, ο Ντίνο έδρασε από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1944 στην περιοχή του Αργυρόκαστρου ως επικεφαλής περίπου 700 ανδρών, 300 από τους οποίους προέρχονταν από τη Θεσπρωτία53.
52]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 115.
[53]Αθανάσιος Γκότοβος, Τσάμηδες, το τάγμα Νουρί Ντίνο, Άρδην, 8 Ιουνίου
ΑΛΛΩΣΤΕ Ο ΙΔΟΣ Ο ΗΓΕΤΗΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ Ο ΝΤΙΝΟ , ΗΔΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1943 ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ-ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΙΛΕΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ ΣΕ ΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΣΤΟΝ ΜΟΥΣΟΛΙΝΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΤΗΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗΣ ΤΟΥΣ , ΟΠΟΥ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ ΑΝΕΦΕΡΕ ..
»Αυτά τα άτομα πρέπει να είναι πιστοί και δοκιμασμένοι φίλοι της Ιταλίας, …. . με σκοπό να διεξαγάγουν ένα ανηλεές κυνηγητό στους αντάρτες και τους φίλους των και εν ανάγκη να καταστρέψουν τις εστίες τους και τα χωριά που τους βοηθούν αρχίζοντας από το Curvelesi.
ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΧΩΡΙΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΙΚΟ ΤΟΥ ΚΚΑ.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΑΡΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ ΚΑΙΓΑΝΕ ΧΩΡΙΑ ΑΛΒΑΝΩΝ , ΤΙ ΕΙΧΑΝΕ ΤΡΑΒΗΞΕΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΟΠΟΥ ΚΥΡΙΩΣ ΔΡΑΣΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ.
ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΓΡΑΜΜΑ…
»’Εάν δεν θεωρηθεί σκόπιμο να γίνει αυτό από μέρους των Ιταλικών δυνάμεων, δεν θα είναι δύσκολο να πετύχουμε τον σκοπό με τον σχηματισμό των 6.000 εθελοντών Τσαμουριωτών και Κοσοβάρων που είναι πραγματικοί φίλοι της Ιταλίας .»’
ΔΗΛΑΔΗ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΘΑ ΔΡΟΥΣΑΝ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΕΒΗ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΣΕ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΒΕΛΕΣΙ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΕ ΚΟΙΝΕΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ .
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΘΝΙΚΟΦΑΣΙΣΜΟΥ ΤΣΙΡΑΚΙ ΤΩΝ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ Β ΠΠ .
ΤΩΡΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ΑΞΙΩΝΟΥΝ ΕΠΙΜΟΝΩΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ [ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΑΦΟΥΝ ΟΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΗΣ ΙΔΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΚΥΠΡΟ ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ ] ΓΙΑ ΟΣΑ ΠΑΘΑΝΕ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 1944 ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Η ΑΞΙΩΣΗ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ,Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΥΠΗΡΞΑΝΕ ΕΠΙ 4 ΧΡΟΝΙΑ ΘΥΤΕΣ , ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΕΣ , ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΩΣ ΤΗΝ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΥΝΟΥ ΠΑΠΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ.
Παράθεμα: Ορθόδοξη Mαύρη Μαγεία (7)-Πτωματολατρεία & Φετιχισμός | Ροΐδη και Λασκαράτου Εμμονές